Ὅποιος δέν ἔχει διάθεση νά κάνει κόπους καί ἄσκηση γιά τόν Ἠγαπημένο, ἀποκλείει ἀπό μόνος του τήν Θεία Χάρη γιά τόν ἑαυτόν του

❈ Δίδασκε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὅτι ὁ κόπος τοῦ σώματος (νηστεία, ἀγρυπνία, μετάνοιες κ.λπ), εἶναι μία θυσία εὐάρεστη στόν Θεό, ὅταν γίνεται ἀπό ἀγάπη γιά τόν Θεό. Ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπ' αὐτόν τόν κόπο. Ἐμεῖς ἔχουμε ἀνάγκη, διότι ἡ ἀγάπη μας πρός Αὐτόν, ὅπως δίδασκε ὁ Ὅσιος, μᾶς παρακινεῖ νά κάνουμε θυσίες γιά χάρη Του. Μέ τήν ἄσκησή μας ἐκφράζουμε αὐτήν μας τήν ἀγάπη στόν Κύριο καί ὁ σωματικός αὐτός κόπος γιά τόν Χριστό φέρνει τήν Χάρη στήν ψυχή, διότι ταπεινώνει τόν ἄνθρωπο.

Ὁ Ἅγιος τόνιζε, ὅτι οἱ ἀσκητικοί κόποι δέν αὐτονομοῦνται, δέν εἶναι αὐτοσκοπός ἀλλά εἶναι τύπος ἀπαραίτητος γιά νά φτάσουμε στήν οὐσία.

Οἱ μετάνοιες καί γενικά ἡ ἄσκηση δέν εἶναι κάποιο "καθῆκον νομικοῦ τύπου", ἀλλά μέσον, γιά νά ἀγαπήσουμε καί νά ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη μας μέ αἰσθητό τρόπο.

Οἱ μετάνοιες καί ὅλες οἱ ἀσκήσεις πρέπει νά γίνονται μέ ἀγάπη πρός τόν Χριστό καί ὄχι "τυπικά". Ὅποιος ὅμως, δίδασκε ὁ σοφισμένος ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα Ὅσιος, δέν ἔχει διάθεση νά κάνει κόπους καί ἄσκηση γιά τόν Ἠγαπημένο, ἀποκλείει ἀπό μόνος του τήν Θεία Χάρη γιά τόν ἑαυτόν του.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου