Περί Ἀξιοπρέπειας

❈ Ἡ ἀξιοπρέπεια εἶναι μιά εὔσχημη λέξη τῆς κενοδοξίας καί τῆς ὑπερηφάνειας. Τό εἴπαμε "ἀξιοπρέπεια" γιά νά μήν ποῦμε τό πραγματικό του ὄνομα. Θέλει πολλή προσοχή, γιατί πολλά τέτοια κυκλοφοροῦν στόν κόσμο. Κρυβόμαστε πίσω ἀπό τίς λέξεις.

Οἱ Ἅγιοι δέν νοιαζόντουσαν γιά τήν ἀξιοπρέπειά τους. Πάρτε τούς διά Χριστόν σαλούς. Ἔκαναν πράγματα ἐπίτηδες, γιά νά τούς κοροϊδεύουν οἱ ἄλλοι, γιά νά τούς ἐμπαίζουν. Θά πεῖς:

- Αὐτό ἀρέσει στόν Θεό;

Πάρα πολύ! Πάρα πολύ ἀρέσει στόν Θεό, νά κάνεις πράγματα ἐπίτηδες, γιά νά ταπεινώνεσαι καί νά σέ ταπεινώνουν. Δείχνει πολλή μεγάλη ταπείνωση αὐτό, πολλή μεγάλη ταπεινοφροσύνη. Πολύ μικρή ἰδέα γιά τόν ἑαυτόν σου. Ἐνῶ ὁ ἄνθρωπος τοῦ κόσμου νοιάζεται συνεχῶς γιά τό πῶς φαίνεται στούς ἄλλους. Προσπαθεῖ νά εἶναι πάντα ἄψογος. Νά εἶναι πάντα τέτοια ἡ εἰκόνα του πρός τά ἔξω πού νά μήν μπορεῖ νά τόν κατηγορήσει κανένας. Νά μήν τοῦ κάνει παρατήρηση καμία. Τρέμει τίς παρατηρήσεις. Τρέμει τούς ἐλέγχους καί ἀγαπᾶ τούς ἐπαίνους.

Ἐνῶ ὁ Ἅγιος, ἀντίθετα, χαίρεται στούς ἐλέγχους, χαίρεται στίς παρατηρήσεις, χαίρεται στίς ἀπαξιώσεις καί φοβᾶται τούς ἐπαίνους. Δέν τούς θέλει καθόλου τούς ἐπαίνους. Εἶναι ἀκριβῶς τό ἀντίθετο.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 27 - 1 - 2018)