Ἡ «μικρή ἀποκάλυψη» τοῦ προφήτη Ἡσαΐα

Η Ευθύνη της επιλογής μας

ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΠΟΥΡΑΖΕΡΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ  (σελ 38 -42)

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ

                                       
                                 Βιομετρικά διαβατήρια
                                 Ἡλεκτρονικές ταυτότητες
                                  666
                                  Bar code
                                  RFID
                                  Smart cards
                                   Ἐμφυτευόμενα μικροτσιπς

Ὁ ἴδιος προφήτης, ὁ πέμπτος εὐαγγελιστής, μέ ζωηρό λόγο καί ἐντυπωσιακές εἰκόνες περιγράφει τή συντριβή τῆς εἰδωλολατρικῆς κοσμικῆς δυνάμεως  στή «Μικρή Ἀποκάλυψι» ὅπως ἔχουν χαρακτηρισθῆ τά κεφάλαια 34 καί 35 τοῦ βιβλίου του. Ἡ ὅλη φρασεολογία ὑπενθυμίζει τή μάχη τοῦ Ἁρμαγεδῶνος τῶν ἐσχάτων χρόνων τῆς ἱστορίας (προβλ. Ἀποκ. Κεφ. 16-19). Ἡ ἔκρηξι τῆς θείας ὀργῆς κατά τοῦ σατανικοῦ συστήματος τοῦ κόσμου θά εἶναι δικαία καί ἡ ἀναστάτωσι τῆς φύσεως παρομοιώδης. Ὁ παρῶν κόσμος, πού φέρει ἐπάνω του τή σφαγῖδα τῆς φθορᾶς, λόγῳ τῆς ἁμαρτίας καί τῆς διαφοθρᾶς, θά ἀλλάξῃ καί θά ἀντικατασταθῇ.  Θά λειώσουν ὅλα τά οὐράνια σώματα,  θα ξετυλιχθῇ ὁ οὐρανός σάν ἄλλο βιβλίο (εἱλητάριο) καί τά ἄστρα θά πέσουν σάν φύλλα ἀμπέλου καί συκῆς.
«Καί τακήσονται πᾶσαι αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν, καί ἑλιγήσεται ὁ οὐρανός ὡς βιβλίον, καί πάντα τά ἄστρα πεσεῖται ὡς φύλλα ἐξ ἀμπέλου καί ὡς πίπτει φύλλα ἀπό συκῆς» (Ἡσ. 34,4). Ὅλα αὐτά θά ἐπαληθευθοῦν κατά γράμμα κατά τούς χρόνους τῆς Δευτέρας Πασουσίας. Ἀνάλογες ἔκφάσεις ἔχουμε καί στήν Καινή Διαθήκη3 . (3 Πρβλ. Ρωμ. 8,19-22.  Ἐβρ. 1,10-12.  Β΄Πετρ. 3,9-13.  Ἀποκ. 6,13-14).

Ὁ ἴδιος μεγαλοφωνότατος προφήτης, προφητεύει κατά τῆς ὑβριστρίας Βαβυλῶνος, τῆς μεγαλύτερης
πόλεως τῆς ἀρχαιότητος, τῆς μεγίστης κοσμοκρατείρας τοῦ προχριστιανικοῦ κόσμου, τοῦ συμβόλου τῆς ἀντίθεης, ἀλλαζονικῆς ἀνθρωπίνης δυνάμεως΄ «....Φωνή ἐθνῶν πολλῶν ἐπί τῶν ὀρέων (ἀκούγεται) ....ἔρχεσθαι ἐκ γῆς πόρρωθεν ἀπ’ ἄκρου θεμελίου τοῦ οὐρανοῦ, Κύριος καί οἱ ὁπλομάχοι αὐτοῦ, τοῦ καταφθεῖραι πᾶσαν τήν οἰκουμένην. Ὀλογύζετε, ἐγγύς γάρ ἡμέρα Κυρίου, καί συντριβή παρά τοῦ Θεοῦ ἥξει΄...... Ἰδού γάρ ἡμέρα Κυρίου ἔρχεται ἀνίατος θυμοῦ καί ὀργῆς θεῖναι τήν οἰκουμένην ἔρημον καί τούς ἁμαρτωλούς ἀπολέσαι ἐξ αὐτῆς.  Οἱ γάρ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ καί ὁ Ὠρίων καί πᾶς ὁ κόσμος τοῦ οὐρανοῦ τό φῶς οὐ δώσουσι, καί σκοτισθήσεται τοῦ ἡλίου ἀνατέλλοντος, καί ἡ σελήνη οὐ δώσει τό φῶς αὐτῆς.  Καί ἐντελοῦμαι τῇ οἰκουμένῃ ὅλῃ κακά καί τοῖς ἀσεβέσι τάς ἁμαρτίας αὐτῶν΄ καί ἀπολῶ ὕβριν ἀνομων, καί ὕβριν ὑπερηφάνων ταπεινώσω.. Καί ἔσται Βαβυλῶν, ἤ καλεῖται ἔνδοξος ἀπό βασιλέως Χαλδαίων, ὅν τρόπον κατέστρεψεν ὁ Θεός Σόδομα καί Γόμορα΄...» (13,1-22).

Δηλαδή:  Ἀκούγεται πάνω στά βουνά φωνή πολλῶν ἐθνῶν, ὅμοια μέ τή βοή πού παράγεται ἀπό ἔθνη πολλά...(ἔχουν ἐντολή) νά ἔλθουν ἀπό μακρυνή χώρα, ἀπό τήν ἄκρη τοῦ οὐρανοῦ, ὁ Κύριος καί ο ἀξιόμαχος στρατός Του γιά νά καταστρέψουν ὅλη τήν οἰκουμένη.  Θρηνῆστε μέ ὁλολυγμούς, διότι ἔφθασε πλεόν ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου καί συντριβή θά ἔλθῃ ἀπό τόν Θεό σέ σᾶς....Διότι ἰδοῦ ἔρχεται ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου γεμάτη θυμό καί ὀργή, ἀθεράπευτη, τήν ὀποία κανείς δέν θά μπορέσῃ νά ἰατρεύεσῃ, νά ἀναχαιτίσῃ, καί ἡ δικαία αὐτή ὀργή Του θά καταστήσῃ ἔρημη τήν οἰκουμένη καί θά καταστρέψῃ τούς ἁμαρτωλούς ἀπ’ αὐτήν. Τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, ὁ Ὠρίων καί ὅλοι οἱ ἀστερισμοι δέν θά δώσουν πλέον τό φῶς τους. Ὁ ἥλιος θά σκοτισθῇ ἀπό τήν στιγμή πού θ’ ἀνατέλλῃ καί ἡ σελήνη δέν θά δώσῃ τό φῶς της.  Θά δώσω ἐντολή (ἐγώ ὁ Κύριος) νά ἐπέλθουν συμφορές σ’ ὅλη τήν οἰκουμένη καί στούς ἀσεβεῖς τιμωρίες γιά τίς ἁμαρτίες τους.  Θά καταστρέψῳ τήν ἔπαρσι τῶν παρανόμων καί θά ταπεινώσω τήν ὑπεροψία τῶν ὑπερηφάνων.... Καί ἔτσι ἡ Βαβυλών, πού χάρις στόν βασιλέα τῶν Χαλδαίων ἀναδείχθηκε ἔνδοξη, θά καταστραφῇ, ὅπως κατέστρεψε ὁ Θεός τά Σόδομα καί τά Γόμορα.
Ὁ θεόπνευστος Προφήτης ὁμιλεῖ βεβαίως γιά τήν ἐπικείμενη καταστροφή τῆς Βαβυλῶνος, πού συνέβη τό 539 π.Χ., 180 περίπου χρόνια μετά ἀπό τήν ἐποχή του.  Μέ τούς προφητικούς του ὅμως ὀφθαλμούς ἀντικρύζει καί τήν φοβερή ἡμέρα τῆς Μελλούσης Κρίσεως καί δικαίας τιμωρίας ὅλων τῶν ἁμετανοήτων ἀνθρώπων.
Μέ τά ἴδια χρώματα, χρώματα βιβλικά, ὁ συγγραφέας τῆς Ἀποκαλύψεως, ὁ Εὐαγγελιστής Θεολόγος, χρωματίζει τά ἰδικά του ὁράματα στά κεφάλαια 17 καί 18 τῆς Ἀποκαλύψεως. « Ἔπεσεν, ἔπεσε Βαβυλών ἡ μεγάλη, καί ἐγένετο κατοικητήριον δαιμονίων καί φυλακή παντός πνεύματος ἀκαθάρτου καί φυλακή παντός ὀρνέου ἀκαθάρτου και μεμισημένου»(18,2).  Στό ἐσχατολογικό βάθος βρίσκεται ἡ κατά τό τέλος τοῦ κόσμου καταστροφή τῆς πρωτευούσης τοῦ Ἀντιχρίστου.  Θρηνοῦν τήν συντριβή τῆς Βαβυλώνος ἡ φύσι, ὁ ἄδης, οἱ βασιλείς (πρβλ. Ἡσ. 14, 14-23)΄ θρηνοῦν τήν πόλι τήν μεγάλη Βαβυλῶνα, τήν πόλη τήν ἰσχυρά (πρβλ.Ἀποκ. 18,10) οἱ βασιλεῖς, οἱ ἔμποροι καί οἱ ναυτικοί (πρβλ. στιχ. 9-19).
Γιά τήν «ἡμέρα τοῦ Κυρίου»  ἤ τήν «ἐσχάτην ἡμερα» ὁμιλοῦν παραστατικά καί οἱ προφήται Ἀμώς (5, 18-20), Σοφονίας (1, 14-18), Ἱερεμίας (37,5-7). Ὁ προφήτης Ἀββακούμ στό 3ο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του περιγράφει τήν πλησιέστερη καί ὡραιότερη Θεοφάνεια ὅλων τῶν θείων ἐμφανίσεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. «Ὁ Θεός ἀπό Θαιμάν ἥξει, καί ὁ ἅγιος ἐξ ὄρους κατασκίου δασέος...ἔστῃ, καί ἐσαλεύθη ἡ γῆ΄ ἐπέβλεψε, καί διετάκη ἔθνη.  Διεθρύβη τά ὄρη βίᾳ ἐτάκησαν βουνοί αἰώνιοι...Ὄψονταί σε καί ὠδινήσουσι λαοί,... ἔδωκεν ἡ ἄβυσσος φωνήν αὐτῆς, ὕψος, φαντασίας αὐτῆς.... Διέκοψας ἐν ἐκστάσει κεφαλάς δυναστῶν, σεισθήσονται ἐν αὐτῇ΄...» (στιχ. 3-15). Ὁ Θεός, λέγει, θά ἔλθῃ ἀπό τή Θαιμάν (ἀπό τά νότια) καί ὁ Ἅγιος θά ἔλθῃ ἀπό πυκνό καί βαθύσκιο ὄρος.... Στάθηκε ὁ Κύριος, καί ἡ γῆ σαλεύθηκε ἔντρομη. Ἔρριψε ἁπλῶς τό βλέμμα Του, καί ἔλυωσαν τά ἔθνη.  Τά ὄρη θρυμματίσθηκαν μέ κρότο, τά αἰώνια βουνά ἔλυωσαν ἀπό τό φόβο τους... Θά Σέ ἰδοῦν, Κύριε, ὅλοι οἱ λαοί καί θά καταληφθοῦν ἀπό δυνατό πόνο, ὅμοιο μέ τίς ὠδῖνες τῆς γυναίκας, πού πρόκειται νά γεννήσῃ... Ἡ ἀπύθμενη θάλασσα ἐβόησε μέ τούς παφλασμούς τῶν κυμάτων της.  Τά κύματά της ὑψώθηκαν σέ ἀφάνταστο ὕψος ἐνώπιόν Σου.... Προξενώντας τήν κατάπληξι ὄλων ἔκοψες πέρα-πέρα τίς κεφαλές τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς.  Θά συγκλονισθοῦν καί θά πανικοβληθοῦν ὄλοι οἱ (κάτοικοι τῆς γῆς) ἄνθρωποι... Οἱ θεοφόροι Πατέρες καί οἱ ἱεροί ἑρμηνευταί βλέπουν στήν ὠδή τοῦ Ἀββακούμ τήν προτύπωσι τῆς θείας Γεννήσεως, τοῦ κηρύγματος τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί τῆς ἐπικρατήσεως τῆς Βασιλείας Του.

Ὁ προφητικός ὀφθαλμός του ὅμως διακρίνει τά γεγονότα πολύ μακρινά, ἐσχατολογικά.
Θά μπορούσαμε νά παραθέσωμε πολλές τέτοιες ἀναφορές ἀπό τούς προφήτας μέ ἐσχατολογική προοπτική.  Εἶναι ἀδύνατον νά κατανοήσῃ κάποιος τήν Παλαιά Διαθήκη, ἄν δέν ἔχει πρό ὀφθαλμῶν τήν πλήρωσί της στήν Καινή Διαθήκη.  Ἡ Καινή Διαθήκη εἶναι ἡ ἐπαλήθευσι γεγονότων, τά ὁποία προλέγονται ὡς προφητεῖαι στήν Παλαιά Διαθήκη. «Ἐν τοῖς προφήταις» (διά τῶν προφητῶν)  ὁ Θεός ὁμίλησε «πολυμερῶς καί πολυτρόπως» (Ἐβρ. 1,1) γιά τά μυστήρια τῆς παρουσίας τοῦ Υἱοῦ Του, καθώς δέ παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «πολλές ἀπό τίς προφητεῖες αὐτές ἀρκετές φορές διατυπώνονται γιά ἄλλα πράγματα καί ἐκπληρώνονται σέ ἄλλα»4. (4ΕΠΕ 9,270)  Ἀλλά καί ὁ Ὠριγένης γράφει: «Πολλοί προφῆται παντοδαπῶς προεῖπον τά περί Χριστοῦ, οἱ μέν δι’ αἰνιγμάτων, οἱ δέ δι’ ἀλληγορίας ἤ ἄλλῳ τρόπῳ, τινές δέ αὐτολεξεί»5.  (5 ΒΕΠΕΣ 9,106 (5-7). Τοῦτο δέ ἰσχύει τόσο γιά τά γεγονότα τῆς κατά σάρκα παρουσίας τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὅσο καί γιά τά πρό τῆς Δευτέρα Παρουσίας  Του ἤ καί τά κατ’ αὐτήν γεγονότα. Ἔτσι ἀποδεικνύεται «βεβαιότερος ὁ προφητικός λόγος», πού φωτίζει σάν ἄλλος λύχνος «ἐν τῷ αὐχμηρῷ (στόν σκοτεινό) τόπῳ» τῶν ἐσχατολογικῶν ἡμερῶν μας (πρβλ. Β΄ Πετρ. 1,19).

συνεχίζεται ..

ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα 
http://anavaseis.blogspot.com/2010/10/blog-post_6389.html