«Πάρε ἕνα περίστροφο» μοῦ εἶπε κυττάζοντας μέ πολλή ἀγάπη πρίν ἀρκετά χρόνια ἕνας ἐξαγιασμένος -μακαριστός τώρα- ἐν Χριστῶ ἀδελφός. Καί μοῦ δίνει ἕνα 12αρι κομποσχοίνι (δηλαδή ἕνα στρογγυλό μικρό κομβοσχοίνι τῶν 12 κόμπων) πού μπαίνει στό δάχτυλο.
Πράγματι μ' αὐτό (ἀλλά καί μέ τά μεγαλύτερα, τῶν 33, 50, 100 ἤ καί 300 κομπων) μποροῦμε νά πυροβολοῦμε τόν πονηρό σάν μέ «περίστροφο πνευματικό». Τρεῖς φορές ἄν ποῦμε σωστά τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με» ὁ διάβολος τρέπεται σέ ἄτακτη φυγή. Ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφός ἐπειδή τό ζοῦσε τό βρῆκε καί τόν τρόπο νά τό ἐκφράσει μ' αὐτόν τόν χαριτωμένο τρόπο.
Ἄς διαβάσουμε μέ προσοχή τό πολύ ὡραῖο ἄρθρο τοῦ π. Σαράντη...
Τό κομποσχοίνι, ὅπλο προσευχῆς.
Τοῦ ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου
.bmp)
Κάποιο μοναστήρι μέ πολλούς μοναχούς τό ἐπισκέφθηκε ἐντεταλμένο ὄργανο τῆς τάξεως. Ζήτησε τό Γέροντα τῆς μονῆς. Ὁ Γέροντας νόμιζε ὅτι ὁ ἐπισκέπτης θά ζητοῦσε νά ἐξομολογηθεῖ. Μετά ἀπό ὀλιγόλεπτη πνευματικοῦ ἐπιπέδου συνομιλία, διατυπώθηκε εὐθέως ἡ ἐρώτηση στό Γέροντα:
Γέροντα ἔχετε στό μοναστήρι σας ὅπλα;
Ἀμέσως ὁ γέροντας βγάζει ἀπό τήν τσέπη του ἕνα κατοστάρι κομποσχοίνι καί τοῦ ἀπαντᾷ. Καί βέβαια παιδί μου ἔχουμε πολλά ὅπλα ἐδῶ. Κάθε μοναχός ἔχει τό δικό του ὅπλο. Ὁ «ἐντεταλμένος» τοῦ ἀπαντᾷ: Ἀφῆστε τα Γέροντα αὐτά καί ἐπιτρέψτε μου μαζί μέ τή συνοδεία πού βρίσκεται ἐδῶ κοντά νά κάνουμε ἔρευνα στή Μονή σας, γιατί ἔχουμε καταγγελία ὅτι ἔχετε κρυμμένα ὅπλα.
