Ὅταν δέν ὑπάρχουν οἱ ἀρετές, ὅταν δέν ἀσκοῦμε τίς ἀρετές, τότε πέφτουμε στήν δουλεία τῆς ἁμαρτίας καί τῶν παθῶν. Ὅταν φεύγουμε ἀπό τό φῶς ζοῦμε στό σκοτάδι.Ὅταν ὁ Θεός δέν ἐνεργεῖ μέσα μας τότε ἐνεργεῖ ὁ παλαιός ἄνθρωπος ἤ ὁ διάβολος. Λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: «Ὅταν ὁ Θεός δέν ἐνεργεῖ μέσα μας τότε κάθε τι πού κάνουμε εἶναι ἁμαρτία»[1]. Ὅταν δέν εἶναι ἑνωμένος ὁ ἄνθρωπος μέ τόν Θεό, ὥστε νά ἐνεργεῖ ὁ Θεός δι’ αὐτοῦ, τότε ὁ ἄνθρωπος ἁμαρτάνει.
Ἡ διαρκής κοινωνία μετά τοῦ Θεοῦ συντηρεῖται διά τῆς μυστηριακῆς καί ἀσκητικῆς ζωῆς.
Ἰδιαίτερο καί πρωταρχικό ρόλο παίζει ἡ ἀδιάλειπτη, ἐν συντριβῇ, προσευχή. Αὐτή ἡ προσευχή δέν ἐκφράζει τίποτε ἄλλο παρά τήν ἀδιάλειπτη μετάνοια τοῦ ἁμαρτωλοῦ μέν, ἀλλά πιστοῦ ἀνθρώπου.
Χωρίς αὐτήν τήν κοινωνία μετά τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄνθρωπος σκοτίζεται. Χάνει τήν μετοχή στό Ἄκτιστο Θεῖο Φῶς καί ἑπομένως ζεῖ στήν ἀπουσία Του δηλ. στό σκότος τοῦ διαβόλου.Ὁ Κύριος μᾶς μίλησε γιαυτήν τήν ἀδιάλειπτη μετάνοια πού βασικό της στοιχεῖο εἶναι ἀδιάλειπτη προσευχή: «Μετανοεῖτε[2].Ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Ἀδιάλειπτη μετάνοια σημαίνει ἀδιάλειπτη ἐκζήτηση τοῦ Θείου Ἐλέους, τῆς Θείας Συγχώρησης γιά τίς ἁμαρτίες μας. Ταυτόχρονα σημαίνει ἀδιάλειπτη προσπάθεια γιά διόρθωση.
Ἀδιάλειπτη μετάνοια συμπερασματικά σημαίνει ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀδιάλειπτη προσοχή ὥστε: α)νά ἀποφεύγουμε τήν ἁμαρτία καί τά πάθη καί β) νά τηροῦμε τίς Θεῖες Ἐντολές.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
http://Hristospanagia3.blogspot.com
Ἀπόσπασμα ἀπό τήν μελέτη: Τά πάθη ὡς κύρια αἰτία τῆς κατάθλιψης (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου).
Προτεινόμενη πρόσθετη μελέτη:
[1]PG 151, 416D-417A: «Τοῦ Θεοῦ μή ἐνεργοῦντος ἐν ἡμῖν ἁμαρτία πᾶν τό παρ' ἡμῶν γινόμενον»
[2] Δέν εἶπε:«Μετανοῆστε μία φορά» ἀλλά «Μετανοεῖτε» συνεχῶς. Δηλ. συνεχῶς διορθώνετε τήν πορεία σας ὥστε νά μήν χάσετε τόν δρόμο, πού ὁδηγεῖ στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου