Σελίδες

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

...Καμιά ἁμαρτία μας δέν μπορεῖ ν᾿ ἀναμετρηθεῖ μέ τό ἔλεος τοῦ Δημιουργοῦ μας, πόσο μᾶλλον νά τό νικήσει!

 
«Μακάριοι οἱ Πεινῶντες και διψῶντες την δικαιοσύνην,
ὅτι αὐτοί χορτασθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 6)
Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»
Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα
(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

Ἀφοῦ μελετᾶς μέ ἐπιμέλεια τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Πατέρες, πρέπει να ξέρεις ὅτι καμιά ἁμαρτία μας δέν μπορεῖ ν᾿ ἀναμετρηθεῖ μέ τό ἔλεος τοῦ Δημιουργοῦ μας, πόσο μᾶλλον νά τό νικήσει!
Ἄν ἔχεις ἐξομολογηθεῖ κι ἔχεις λάβει ἄφεση γιά ἁμαρτία πού διέπραξες στό παρελθόν, δέν εἶναι ἀπαραίτητο νά τήν ἐξομολογηθεῖς πάλι. Ἀλλά μερικές φορές ἴσως εἶναι ὠφέλιμο νά τήν ξαναθυμᾶσαι, γιατί ἔτσι θά ταπεινώνεσαι καί θά βρίσκεσαι στή σωστή κατάσταση τῆς ἀδιάλειπτης μετάνοιας, ὅπως προφήτης Δαβίδ: «...ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός» (Ψαλμ. 50. 5). Πρόσεξε ὅμως, μήν τυχόν καί αὐτό σέ ὁδηγεῖ σέ ἀντίθετο καί ἀρνητικό ἀποτέλεσμα, δηλαδή στήν κατάθλιψη στήν ἀπογοήτευση. Ἄν συμβαίνει αὐτό, ξέχασε ἀμέσως τήν ἁμαρτία σου.
Προσπάθησε πάντως νά σπάσεις τή σκληροκαρδία σου μέ τήν καλλιέργεια τῆς ταπεινώσεως, καί ὄχι μέ τήν τεχνητή πρόκληση δακρύων. Τά δάκρυα εἶναι εἰδικό χάρισμα, πού δίνεται ἀπό τό Θεό σέ ὅσους Τόν πλησιάζουν μέ ταπεινό φρόνημα. Θυμήσου τόν ὑπέροχο μάγειρο τοῦ κοινοβίου, πού περιγράφει στόν τέταρτο λόγο του ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Βλέποντας ὅσιος τό μοναχό ἐκεῖνο νά ἔχει δάκρυα πολλά, τόν ἱκέτεψε νά τοῦ φανερώσει πῶς ἀξιώθηκε νά λάβει ἕνα τέτοιο χάρισμα. Κι ἐκεῖνος τοῦ ἀποκάλυψε τό πῶς: «Ποτέ δέν σκέφτηκα πώς ὑπηρετῶ ἀνθρώπους, ἀλλά τό Θεό. Ἔκρινα τόν ἑαυτό μου ἀνάξιο γιά κάθε εἴδους ἀνάπαυση» - βλέπεις ταπείνωση; - «καί κοιτάζοντας τή φωτιά τοῦ μαγειρείου, θυμᾶμαι συνεχῶς τή μελλοντική φλόγα τῆς κολάσεως» -βλέπεις καί μνήμη θανάτου; Φοβᾶμαι πώς δέν βρίσκεσαι στήν κατάσταση τοῦ μακαρίου ἐκείνου μοναχοῦ. Γι᾿ αὐτό εἶναι ἐπικίνδυνο νά ἐπιζητεῖς δάκρυα πρίν προκόψεις στήν πνευματική ζωή, ἔστω πρίν σταθεροποιήσεις λίγο-πολύ μέσα σου τή μνήμη τοῦ θανάτου. Στά δάκρυα πού προέρχονται ἀπό τή μνήμη τοῦ θανάτου, γράφει κάπου πάλι ὅσιος Ἰωάννης, δέν βρίσκει τόπο οὔτε ἔπαρση οὔτε κλοπή ἀπό τό διάβολο, ἀλλά κάθαρση καί προόδος στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Γιατί, τελικά, Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό δάκρυα, οὔτε θέλει βέβαια νά εἴμαστε βυθισμένοι στό πένθος καί τήν ὀδύνη. Θέλει νά μᾶς βλέπει γεμάτους χαρά καί ἐσωτερική ἀγαλλίαση ἀπό τήν ἀγάπη πού θά βιώνουμε γι᾿ Αὐτόν κι ἀπό τή μυστική ἕνωσή μας μαζί Του.

συνεχίζεται...
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
http://HristosPanagia3.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου