Τί κακὰ παθαίνουν ἐκεῖνοι ὁποῦ ζητοῦν ἀπὸ τοὺς δαίμονας θησαυροὺς. Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Τί κακὰ παθαίνουν ἐκεῖνοι ὁποῦ ζητοῦν ἀπὸ τοὺς δαίμονας θησαυροὺς.

Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης

Διὰ τοῦτο λοιπὸν ἀδελφοί μου Χριστιανοί, ἔχετε πίστιν στερεὰν εἰς τὸν Κύριον, καὶ μὴ πιστεύετε τελείως εἰς τὴν πρόγνωσιν τῶν δαιμόνων, μηδὲ προστρέχετε εἰς αὐτοὺς διὰ νὰ σᾶς φανερώσουν θησαυρούς, ἢ ἄλλα πράγματα ὁποῦ ἐχάσετε· α´ διότι πολλοὶ ζητοῦντες ἀπὸ τοὺς δαίμονας θησαυροὺς διὰ τῶν μάγων, ἄλλοι μὲν ἔχασαν τὸν νοῦν τους, καὶ ἔμειναν τρελλοί, ἄλλοι δὲ ἔχασαν καὶ τὴν ἰδίαν ζωήν· καὶ ὅποιος θέλει ἂς ἀναγνώση εἰς τοὺς λόγους τοῦ Ἱεροκήρυκος Προκοπίου σελ. 220 διὰ νὰ ἰδῇ ἐκεῖνον τὸν ἄσωτον, ὁ ὁποῖος ζητῶντας ἀπὸ τοὺς δαίμονας, τὸν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Πατρός του κεκρυμμένον θησαυρόν, ἀπὸ μίαν φοβερὰν θεωρίαν ὁποῦ εἶδεν, τόσον ἐφοβήθη, ὁποῦ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀπέθανε· β´ διότι οἱ δαίμονες εἶναι τόσον φθονεροί, ὥστε ὁποῦ οὐδὲ τοὺς θησαυροὺς τοῦ Κόσμου θέλουν νὰ μεταδώσουν εἰς τοὺς ἀνθρώπους διὰ νὰ τοὺς ἀπολαμβάνουν.
Καὶ τοῦτο βεβαιοῖ ἡ σοφωτάτη ἐκείνη καὶ ἁγιωτάτη Συγκλητική, λέγουσα πρὸς τὰς Μοναχάς· «καὶ τί μέγα ἔχειν ἡμᾶς ἀντιπάλους (τοὺς δαίμονας δηλαδὴ) πρὸς τὸ ὕψος ὁρμώσας, ὅπου γε καὶ πρὸς τὰ εὐτελῆ φθονοῦσι;
 Καὶ γοῦν τοὺς ὑπὸ τὴν γῆν τεθαμμένους θησαυρούς, οὐ συγχωροῦσι λαμβάνειν τοὺς ἀνθρώπους» (ἐν τῷ Βίῳ αὐτῆς τῷ συγγραφέντι ὑπὸ τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου)·
καὶ γ´ διότι αὐτοὶ δὲν ἔχουν ἐξουσίαν νὰ δίδουν θησαυροὺς εἰς τὸν καθ᾿ ἕνα, ἂν δὲν συγχωρηθοῦν ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ δὲν στοχάζεσθε, ὦ ἀνόητοι ἄνθρωποι, πῶς ἂν ἦτο εἰς τὸ χέρι τῶν δαιμόνων νὰ δίδουν θησαυρούς, ἤθελον τοὺς δίδει μάλιστα εἰς τοὺς μάγους τοὺς ἐξαιρέτους φίλους αὐτῶν; ἡμεῖς δὲ βλέπομεν ὅτι τὴν σήμερον οἱ μάγοι καὶ μάντεις, εἶναι οἱ πλέον πτωχότεροι ἄνθρωποι τοῦ Κόσμου, καὶ διὰ ἕνα ὀβολὸν καὶ ὀλίγον ἄρτον, γίνονται δοῦλοι καὶ ὑπηρέται τῶν ἄλλων· ἂν ἦσαν εἰς τὰς χεῖρας τῶν δαιμόνων οἱ θησαυροί, πῶς ἀφῆκαν τόσους Βασιλεῖς, καὶ ἄλλους κατὰ καιρὸν ἀνθρώπους, καὶ ἐπῆραν τὰ χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ὑποκάτω εἰς τὰ ὁποῖα ἐπροσκυνοῦντο ὡς Θεοί; καὶ τόσους καὶ τόσους θησαυρούς, ὁποῦ ἦσαν κεκρυμμένοι μέσα εἰς τοὺς Βωμούς των, καὶ μάλιστα εἰς τὸν ἐν Δελφοῖς ὑπέρπλουτον Ναὸν τοῦ Ἀπόλλωνος; ὅθεν εἶπε καὶ ὁ θεῖος Χρυσόστομος· «εἰδὲ τι ἴσασι, μᾶλλον, τὰ ἑαυτῶν ὄφειλον λέγειν· πῶς τὰ πολλὰ ἀναθήματα τῶν εἰδώλων ἐκλάπη; πῶς τὸ πολὺ χρυσίον ἐχωνεύθη; διὰ τί μὴ προεῖπον τοῖς Ἱερεῦσιν αὐτῶν; ὥστε οὐδὲν ἴσασιν· ἀλλὰ χρημάτων μὲν ἕνεκεν, οὐδὲ εἰπεῖν ἐδύναντο, ὅταν οἱ ναοὶ αὐτῶν οἱ εἰδωλικοὶ ἐπίμπραντο, καὶ πολλοὶ συναπώλλυντο· διὰ τί μὴ φείδονται τῆς σωτηρίας τῆς αὐτῶν»; (Λόγ. η´ εἰς τὴν πρὸς Τιμόθ.).

nektarios.gr  

http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_291.html