Ἡ Κυρία Θεοτόκος καί οἱ Παρακλητικοί Κανόνες

Η Κυρία Θεοτόκος και οι Παρακλητικοί Κανόνες

Η Υπεραγία Θεοτόκος και Αειπάρθενος Μαρία είναι θαύμα και μυστήριο που ούτε οι άγγελοι δεν μπορούν να κατανοήσουν· «εξέστη επί τούτο ο ουρανός, και τη γης κατεπλάγη τα πέρατα, ότι Θεός, ώφθη τοις ανθρώποις σωματικώς, και η γαστήρ σου γέγονεν, ευρυχωροτέρα των ουρανών· διό σε Θεοτόκε Αγγέλων και ανθρώπων ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν», γράφει ο ποιητής του Παρακλητικού Κανόνα.
 Είναι «η μετὰ Θεὸν Θεός», αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Βέβαια, αλλού οι Πατέρες εκφράζονται με σαφήνεια, ως προς τη θέση της Παναγίας. Ο Άγιος Επιφάνιος υπογραμμίζει: "Εν τιμή έστω Μαρία, ο δε Πατήρ και Υιός και Άγιον Πνεύμα προσκυνείσθω, την Μαρίαν μηδείς προσκυνείτω". Για το γενεαλογικό δέντρο της Κυρίας Θεοτόκου πληροφορούμαστε μέσα από το Ευαγγέλιο του Αποστόλου Λουκά πως ήταν «εξ οίκου Δαυίδ».

Τεκμηριωμένες ἐπιστημονικές ἀπαντήσεις στούς ὁπαδούς τοῦ Δαρβίνου

Οι όγκοι των ουρανίων σφαιρών, ομάδων γαλαξιών ως και συστροφών αυτών, αι αποστάσεις, αι έλξεις και απώσεις των, αι ταχύτηται και ακτινοβολίαι, αι αλληλεπιδράσεις αυτών είναι προδήλως απολύτως προϋπολογισμένα μεθ' υπερμαθηματικής ακριβείας

  ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

 ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΟΥ

Υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ

       Υπό του Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ εξεδόθη ανακοίνωσις, δια της οποίας δίδει απαντήσεις εις όλους εκείνους, οι οποίοι υιοθετούν την θεωρίαν του Δαρβίνου και επιχειρούν να αποδώσουν το θαύμα της ζωής εις την τυχαιότητα, την ασυνειδησίαν και την ανυπαρξίαν του μηδενός. Ο Σεβ. Μητροπολίτης εξέδωσε την ανακοίνωσιν  με αφορμήν τας επετειακάς εκδηλώσεις, αι οποίαι ωργανώθησαν, δια να τιμηθούν τα διακόσια έτη από την γέννησιν του Δαρβίνου και την συμπλήρωσιν 150 ετών από την δημοσίευσιν του βιβλίου του υπό τίτλον: «Η καταγωγή των ειδών». Ολόκληρος η ανακοίνωσις έχει ως ακολούθως:

Λόγοι Ἀθωνιτῶν Πατέρων.Λόγος περί θείων ὁραμάτων καί ὁπτασιῶν

 ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΘΕΙΩΝ ΟΡΑΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΠΤΑΣΙΩΝ
30. Διηγήθηκε ένας ερημίτης σε αδελφό. 
Αδελφέ μου και πατέρα μου, δεν γνωρίζω πως, αλλά αξιώθηκα ο ανάξιος να με κοινωνήσει άγγελος Κυρίου. 
Είδα στην αρχή ένα φως και μετά ήλθε άγγελος κρατώντας τα τίμια Δώρα. 
Πως έγινε δεν μπορώ να καταλάβω ...; ...;.. 
31. Μετά από πολλές προσευχές και πολλά δάκρυα, διηγήθηκε σε μας ο σεβάσμιος ησυχαστής των Κατουνακίων παπα Εφραίμ, είχε πληροφορία ότι οι κεκοιμημένοι, ο πατέρας αυτού γέρων Νικηφόρος και ο πρώτος Γέροντας του Εφραίμ βρήκαν την σωτήρια τους. 
32. Ο ησυχαστής γέρων Ιωσήφ, ο κοιμηθείς με ειρήνη το έτος 1959 στην αρχή της ασκητικής του ζωής, σε ώρα γλυκύτατης νοεράς προσευχής, είδε το έξης όραμα. Όπως το διηγήθηκε ο ίδιος. 
« Εκεί που βρισκόμουν βυθισμένος στον εαυτό μου και πρόσεχα τα λόγια της ευχής, ξαφνικά γέμισα φως ...;.και έπειτα όλος ο τόπος έγινε φως. Ξαφνικά παρουσιάστηκαν τρία παιδάκια, σε ηλικία έξι μέχρι οκτώ ετών, όμοια κατά πάντα στην μορφή και τα χαρακτηριστικά τους, χαριτωμένα και τόσο ωραία που η θέα τους αιχμαλώτισε όλες μου τις αισθήσεις. 
Βάδισαν προς σε μένα με τον ίδιο ρυθμό, το ίδιο βήμα, σαν να ήταν ένα και όμως ήταν τρία. 
Έψαλλαν μελωδικότατα το «όσοι είς Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε αλληλούϊα». 

Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος: Ἡ ἀνόρθωση τοῦ ἀνθρώπου-«Αὐτός ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμείς θεοποιηθῶμεν»

Η ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 

 Δείτε εδώ:Εἶναι δυνατή ἡ σωτηρία;
στ) «Αυτός ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν»

Η σάρκωση του Λόγου είναι φιλανθρωπία του Θεού. Ο Μ. Αθανάσιος υπογραμμίζει:
«Αυτός έγινε άνθρωπος, για να γίνομε εμείς θεοί· και εφανερώθη με σώμα, για να έχουμε εμείς ορθή αντίληψη για τον αόρατο Πατέρα· και αυτός υπέμεινε την ατίμωση από τους ανθρώπους, για να κληρονομήσουμε εμείς την αθανασία».

Στο πρόσωπο του Χριστού, το ανθρώπινο σώμα συνάφθηκε με την ίδια τη Θεότητα και έγινε ανώτερο από την εξουσία του θανάτου. Ήταν το ίδιο σώμα που έχουμε και μείς, όχι κάποιο άλλο, ουράνιο. Ήταν η ίδια ανθρώ-πινη φύση, η οποία αμάρτησε και έπεσε και εφθάρη· εκείνη είχε ανάγκη να θεραπευθεί και να υψωθεί, όχι κά-ποια αγγελική φύση (Πρβλ. Α' Κορ. ιε' 21, 47. Ρωμ. η' 3).

Οἱ λογισμοί καί ἡ ἀντιμετώπισή τους.Τά πάθη πηγή τῶν πονηρῶν λογισμῶν.

Εκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου. Νέα Σκήτη - Άγιον Όρος - 1997.

Δείτε εδώ:Τά στάδια τῆς ἁμαρτίας.

5. Τα πάθη πηγή των πονηρών λογισμών.

Μέχρι να πεθάνει ο άνθρωπος και όσο η ψυχή του βρίσκεται στο σώμα αυτό, είναι αδύνατο να μην έχει λογισμούς και πόλεμο.
Βασική αιτία των λογισμών είναι ο πόλεμος του διαβόλου. Οι πιο πολλοί λογισμοί είναι διαβολικοί. Ο σκοπός του διαβόλου είναι να ρίξει τον άνθρωπο στην αμαρτία, είτε με τη σκέψη, είτε με την πράξη. Ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος ονομάζει πνευματική μοιχεία τη συγκατάθεση στους πονηρούς λογισμούς. Γι' αυτό και λέγει: "Φυλάττειν τοιγαρούν δει την ψυχήν, ότι νύμφη Χριστού εστί". Δηλαδή, πρέπει κάποιος να διατηρεί καθαρή την ψυχή του, διότι είναι νύφη του Χριστού.

Συγκλονιστικό θαύμα τοῦ γέροντος Παϊσίου πού ἔγινε στίς Σέρρες

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤ​ΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ

Το κείμενο που ακολουθεί είναι προδημοσίευση άρθρου.Θα δημοσιευθεί στο ορθόδοξο αντιαιρετικό περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ στο τεύχος Σεπτεμβρίου ( τον Αύγουστο δεν εκδίδεται ) αλλά λόγω της βαρύτητας του θαύματος,κρίθηκε σωστό να μαθευτεί νωρίτερα και από άλλα μέσα,για το καλό του ορθόδοξου ποιμνίου στους δύσκολους καιρούς που περναέι η ευλογημένη πατρίδα μας.Υπάρχει και ενυπόγραφη άδεια του εκδότη για όποιον τη θελήσει.

"Πριν μερικές εβδομάδες ακόμα ένα σύγχρονο θαύμα του γέροντος Παϊσίου έλαβε χώρα σε ένα μικρό χωριό των Σερρών.Το περιέγραψε στον υποδιάκονο Αμφιλόχιο, του Ιερού Καθεδρικού Ναού των Ταξιαρχών Σερρών, ο βιώσας το θαύμα Παντελής Κ.
Ο Παντελής 18 ετών,νέος χρήστης ναρκωτικών ουσιών,είχε ένα τρομερό ατύχημα με το μηχανάκι του λίγο πιο έξω από το χωριό του με αποτέλεσμα να τραμαυτιστεί σοβαρά στο κεφάλι και να πάθει εγκεφαλική διάσειση.

Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη («παλαιός ἄνθρωπος»).β' μέρος

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

 ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Δεῖτε ἐδῶ:α' μέρος

Γιά νά μπορέσουμε νά ἀγωνιστοῦμε σωστά, ἐξασκώντας τήν κακοπάθεια καί τήν ταπείνωση, ὥστε νά φθάσουμε στήν  ΚΑΘΑΡΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ ἁρμόζει νά ἐπισημάνουμε τά ἑξῆς:

 1)   Πρέπει νά ἀγαπήσουμε τήν κακοπάθεια

Ø    τήν ἐκούσια (νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχή, μετάνοιες, γονυκλισίες, διακονία στόν πλησίον, χαμαικοιτία, κ.λ.π.) καί

Ø τήν ἀκούσια. Πρέπει δηλ. νά εχουμε ὑπομονή καί εὐχαριστία στίς ἀκούσιες κακοπάθειες ἤ δοκιμασίες πού μᾶς χαρίζει ὁ Θεός σάν εὐκαιρίες γιά κάθαρση (ἀσθένειες, θάνατοι, ἀκηδία, συκοφαντία, διωγμοί, οἰκονομικές καταστροφές κ.λ.π.). «Ὅπως εἶναι ἀδύνατον τό φίδι νά ἐκδυθεῖ τό παλαιό του δέρμα ἐάν δέν εἰσέλθει σέ στενή ὀπή, ἔτσι καί μεῖς δέν θά ἀποβάλουμε τίς παλαιές προλήψεις[5] καί τόν χιτῶνα τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, ἐάν δέν περάσουμε μέσα ἀπό τήν στενή καί τεθλιμμένη ὁδό τῆς νηστείας καί τῆς ἀτιμίας»[6].

Ὄχι στήν αὐτοκτονία!Ναί στήν μετάνοια καί στήν ἐξομολόγηση!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ!

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ!

«ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον».¹

Ρωτήσανε τόν Γέροντα Παΐσιο, γιατί κάποιοι πού συναντοῦν δυσκολίες αὐτοκτονοῦν. Καί ὁ Γέροντας ἀπάντησε, ὅτι αἰτία εἶναι ὁ ἐγωισμός, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ στήν ἀπελπισία.² Ὁ διάβολος ψιθυρίζει στό αὐτί τοῦ ἀνθρώπου «ἐν καιρῷ θλίψεως» ὅτι ὅλα τελείωσαν κι ὅτι δέν μπορεῖ νά κάνει τίποτε πιά γιά τό πρόβλημά του. Αὐτό ὅμως εἶναι ἕνα μεγάλο ψέμμα τοῦ διαβόλου, πού μᾶς πολεμᾶ μέ τό ἰσχυρότερο ὅπλο του, τήν ἀπελπισία! Κι ἄν ὁ ἄνθρωπος δέ μπορεῖ νά κάνει τίποτε, μπορεῖ ὅμως ὁ Παντοδύναμος Θεός, πού μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι «ἄνευ ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν»³. Ἀρκεῖ, νά στραφοῦμε σ’ Αὐτόν καί θά μᾶς δώσει ὅ,τι ἀκριβῶς μᾶς χρειάζεται.

Περί τῆς Ἁγίας καί Φωτοειδοῦς Μεταμορφώσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου
Δέστε και πάλι έχουμε εορτή πνευματική και πανήγυρη. Έλαμψε πάλι σε μας σήμερα το αΐδιο φως που γεννάται αϊδίως από φως άκτιστο. Πάλι ευδόκησε να μας αυγάσει, να μας λούσει μέσα και έξω από μας με το απαύγασμα της δόξας του Θεού Πατρός και με τον χαρακτήρα της υποστάσεως του, τον ενανθρωπήσαντα Θεό Λόγο, που είναι η ακτινοβολία της δόξας και το αποτύπωμα και η σφραγίδα της ένδοξης φύσεως και ουσίας του Θεού Πατρός (Εβρ. α’ 3). Πάλι μας επισκέφθηκε φιλάνθρωπα η φωτολαμπίδα του άκτιστου φωτός, που δεν έχει τέλος και η εικόνα της αγαθότητας του Θεού, ο Θεός Λόγος.
Πάλι μας φώτισε το φώς του ηλίου της δικαιοσύνης που είναι φως πιο πάνω, επέκεινα και πανταχού παρόν, φως από τον ήλιο. Πάλι ήλθε ανάμεσα μας το αληθινό φως, το φως εκείνο που φωτίζει κάθε άνθρωπο, ο οποίος έρχεται, γεννάται σε αυτό τον κόσμο (Ιωάν. α’ 9).

Ἐμπειρία ἐπίσκεψης στό Ἅγιον Ὅρος

Επιστολή αναγνώστη στο Αγιορείτικο Βήμα Το 1998, φοιτητής τότε, για πρώτη φορά επισκέφθηκα το Άγιον Όρος και συγκεκριμένα την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου. Θυμάμαι το πρώτο σοκ που έπαθα (με την καλή έννοια) όταν συνειδητοποίησα τον θείο έρωτα και την αγάπη προς τον Χριστό και την Υπεραγία Θεοτόκο που είχαν αλλά και βίωναν οι μοναχοί. Σύγκρινα τότε την μηδαμινή και τυπική μου παρουσία στην Εκκλησία με την αληθινή και ανόθευτη πίστη των μοναχών.

Η συνείδηση μου με έλεγχε ότι ήμουν πολύ μακριά από το Θεό γιατί εκκλησιαζόμουν από συνήθεια χωρίς μέσα μου (εσωτερικά) να αλλάζει κάτι προς το καλύτερο δηλαδή για καθαρισμό από τα πάθη και τις αδυναμίες μου.

Τό θαύμα στό ὅρος Θαβώρ τήν ἡμέρα τῆς Μεταμόρφωσης τοῦ Σωτῆρος

Σε κάθε δεσποτική και θεομητορική εορτή έχουμε μεγάλη χαρά οπουδήποτε κι αν γιορτάζουμε.Αλλά στους Άγιους Τόπους πολλαπλασιάζονται.

Εκεί αισθάνεσαι σαν να πετάς στα σύννεφα.Μερικές φορές δε ξέρεις τι σου συμβαίνει,εάν βρίσκεσαι στη γη ή στον ουρανό.Κι αυτό δε συμβαίνει μόνο σε μένα αλλά σε όλους όσους συμμετέχουν σ¨αυτές τις γιορτές.Μαζί με την αφή του Αγίου Φωτός μια από τις μεγαλύτερες γιορτές είναι η Μεταμόρφωση του Σωτήρος.

Εκεί στο Όρος Θαβώρ στις 6/19 Αυγούστου,εμφανίζεται μια αόρατη θαυμαστή πλευρά αυτής της γιορτής όπου σε μια οποιαδήποτε εκκλησία του κόσμου δε μπορείς να δεις εκτός αν στο αποκαλύψει ο Θεός σε προσωπικό επίπεδο.

Εκεί τη νύχτα τις 5/18 προς 6/19 Αυγούστου κατά τη Θ.Λειτουργία μπροστά σε χιλιάδες πιστούς και άπιστους κατεβαίνει πάνω από το ιερό βουνο ένα σύννεφο.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Tρίτης 07-08-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ιε΄ 29 - 38

ιε΄ 29 - 38

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κα΄ 23 - 27

Κα΄ 23 - 27

                                               
Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/

http://www.hristospanagia.gr/

Ὀλυμπιακή Φλόγα καί Ἅγιο Φῶς

Παίρνοντας αφορμή από του ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου θα ήθελα να αναφερθώ στην περίφημη ολυμπιακή φλόγα που με υπερβολικό θα έλεγα ζήλο προβάλλεται από τα Μ.Μ. Ε. αλλά και γενικότερα αντιμετωπίζεται το όλο γεγονός σαν κάτι πάρα πολύ σπουδαίο και σοβαρό. Να θυμηθούμε πριν μερικά χρόνια, το 2004, με πόση ευλάβεια χιλιάδες Έλληνες βγαίνανε στους δρόμους και στις πλατείες των πόλεών τους για να υποδεχτούν αυτήν την φωτιά...

Από ιστορικής μεριάς η ολυμπιακή φλόγα είναι ένα απλό σύμβολο των ολυμπιακών αγώνων. Είναι αναπαράσταση της κλοπής της φωτιάς του Δία από τον Προμηθέα, και οι ρίζες της βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, όπου μια φωτιά κρατούνταν άσβεστη κατά την διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων.

Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσον_5ο μέρος _Ἀνθρωπολογία Γέρ. Πορφυρίου_mp3

Π. Σάββας 2011-12-10_Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσον_5ο μέρος _Ἀνθρωπολογία Γέρ. Πορφυρίου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-12-2011 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ Ὀρθή πρόθεση. Μνήμη Ἁγίας Ἀγάθης. Διδαχές ἀπό τόν Ἄθωνα. Γέρων Ἰωσήφ Βατοπαιδινός

 Η Ορθή πρόθεση

 Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Την προαίρεσι του ανθρώπου πάντοτε την ζητεί ο Θεός «μή εκ λύπης ή εξ ανάγκης· ιλαρόν γάρ δότην αγαπά ο Θεός» (Β´ Κορινθ. 9,7) και παραδίδει «τό επιεικές υμών γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις» (Φιλιπ. 4,5), πού σχεδόν έχει το ίδιο νόημα.
 Αύριο εορτάζει η Εκκλησία μας την μνήμη της Αγίας Αγάθης, η οποία αν και ήτο μικρή κορούλα, ο τρόπος όμως της αθλήσεώς της κατέπληξε τον ουράνιο κόσμο, ώστε άγγελος Κυρίου, μετά το μαρτυρικό της τέλος να γράψη φανερά, μπροστά στον κόσμο πάνω στον τάφο της: «Νους όσιος αυτοπροαίρετος, τιμή εκ Θεού και πατρίδος λύτρωσις».
Πώς όμως μπόρεσε αυτό το μικρό κοριτσάκι να κερδίση τόσο τιμητική αίγλη;