Σελίδες

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Τά ψυχοσάββατα καί τά μνημόσυνα

clip_image003
Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει καθορίσει δύο Σάββατα, τα οποία αφιερώνει στους κεκοιμημένους της. Είναι τα μεγάλα Ψυχοσάββατα, το ένα πριν από την Κυριακή της Απόκρεω και το άλλο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής. Γιὰ τν στορία κα μόνο ς γνωρίζουμε τι η καθιέρωση το Σαββάτου πρ τν πόκρεω ς Ψυχοσαββάτου, έγινε μλλον και αυτό κατ᾿ πομίμησιν το Σαββάτου πρ τς Πεντηκοστς, που ήταν και το μόνο που υπήρχε αρχικά.
Βέβαια η αγάπη των ανθρώπων για τους δικούς τους, που δεν ζούν πια μαζί τους, δημιούργησε την εκκλησιαστική παράδοση άλλων τεσσάρων ψυχοσάββατων, που δεν συμπεριλαμβάνονται όμως στο Τυπικό της Εκκλησίας μας. Αυτά είναι, το ψυχοσάββατο της Τυρινής, το Σάββατο της α΄ εβδομάδος των νηστειών, όπου και εορτάζουμε το «δια κολλύβων» θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, το Σάββατο του Λαζάρου και το Σάββατο πρίν την εορτή του Αγίου Δημητρίου. Ένα ακόμα ψυχοσάββατο θα βρούμε στην παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Βουλγαρίας, το Σάββατο προ της Συνάξεως των Αρχαγγέλων.
*Με το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής διατρανώνεται η πίστη μας για την καθολικότητα της Εκκλησίας, της οποίας την ίδρυση και τα γενέθλια ( επί γης ) γιορτάζουμε κατά την Πεντηκοστή. Μέσα στη μία Εκκλησία περιλαμβάνεται η στρατευομένη εδώ στη γη και η θριαμβεύουσα στους ουρανούς.
* Το Ψυχοσάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω έχει θεσπιστεί γιατί η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, εκείνη τη φοβερή ημέρα κατά την οποία όλοι θα σταθούμε μπροστά στο θρόνο του μεγάλου Κριτή. Για το λόγο αυτό με το Μνημόσυνο των κεκοιμημένων ζητούμε από τον Κύριο να γίνει ίλεως και να δείξει τη συμπάθεια και τη μακροθυμία του, όχι μόνο σε μας αλλά και στους προαπελθόντας αδελφούς, και όλους μαζί να μας κατατάξει μεταξύ των υιών της Επουράνιας Βασιλείας Του.
 
ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ
clip_image002
Σύμφωνα με τους Αποστόλους τα μνημόσυνα είναι τα εξής:
Τὰ «τριήμερα» συμβολίζουν τν νάσταση το Κυρίου μετ τὴν τριήμερη παραμονή Του στὸν τάφο κα τελονται μ τν εχ ν᾿ ναστηθε κα νεκρς στν οράνια βασιλεία.
Τὰ «ννιάμερα» τελονται γι τ ννέα τάγματα τν αΰλων γγέλων, μ τν εχ ν βρεθε κοντά τους ϋλη ψυχ το νεκρο.
Τὰ «τεσσαρακονθήμερα» τελοῦνται γι τν ναλήψη το Κυρίου, πο γινε σαράντα μέρες μετ τν νάστασή Του, μ τν εχ ν «ναληφθε» κα νεκρός, ν συναντήσει τ Χριστ στος ορανος κα ν ζήσει γι πάντα μαζί Του.
Τὰ «τήσια», τέλος, τελονται τν πέτειο μέρα το θανάτου, σὲ νάμνηση τν γενεθλίων το νεκρο, καθώς, γιὰ τος πιστος χριστιανούς, μέρα τς ληθινς γεννήσεως εναι μέρα το σωματικο θανάτου κα τς μεταστάσεως στν αώνια ζωή.
Μνημόσυνα, ἀντίστοιχα μ τ παραπάνω, χωρίς αυτά βέβαια να συμπεριλαμβάνονται στο τυπικό της Εκκλησίας μας, μα περισσότερο στην παράδοση της και στην ανάγκη εκδήλωσης της αγάπης των ανθρώπων για τους οικείους τους που δεν ζούν πλέον μαζί τους, τελοῦνται τν τρίτο, κτο κα νατο μνα π τν μέρα το θανάτου, («τρίμηνα», «ξάμηνα», «ἐννεάμηνα») κατόπιν αδείας "ευλογίας" του αρμοδίου ιερέως.

Τν μεγαλύτερη βέβαια φέλεια στος νεκρος τν προξενε τέλεση τς Θείας Λειτουργίας στ μνήμη τους,γιατὶ τότε, μ τς μερίδες τους στ γιο δισκάριο, «νώνονται όρατα μ τ Θε κα πικοινωνον μαζί Του κα παρηγορούνται κα σώζονται κα εφραίνονται ν Χριστ» (γιος Συμεν Θεσσαλονίκης).
κτὸς π τ εδικ γι κάθε νεκρ μνημόσυνα, κκλησία χει στὶς καθημερινς κολουθίες της, γενικς δεήσεις γι τος κεκοιμημένους, πως εναι λ.χ. τ νεκρώσιμο μέρος τς κολουθίας το Μεσονυκτικο κα ο σχετικς ναφορς στς «κτενες δεήσεις» το σπερινο, το ρθρου κα τς Θείας Λειτουργίας.
Πρέπει νὰ σημειωθεῖ, ν κα ατονόητο, τι κκλησία τελε μνημόσυνα μόνο γι τος ρθοδόξους χριστιανος πο κοιμήθηκαν μέσα στος κόλπους της.
 
ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
clip_image005
Θ πρέπει, τέλος, ν ξηγήσουμε τι πολλ λάθη π τν γνοια το παρελθόντος χουν φτάσει ς τς μέρες μας, κα θ πρέπει μεσα ν διορθωθον.
Τ μνημόσυνα θ πρέπει ν γίνονται τν ἡμέρα ποὺ πρέπει, αν αυτό είναι εφικτό, αλλιώς κατ’ οικονομία και μόνο ο ιερέας θα επιτρέψει την τέλεση του νωρίτερα ργότερα.
Τ σπάσιμο γυάλινων ντικειμένων λλων τοιούτων,το σκέπασμα των καθρεφτών και των τηλεοράσεων για άγνωστο λόγο και η απαίτηση των συγγενών από τον ιερέα να κάνει αγιασμό στο σπίτι του αποθανόντος για να φύγει το κακό, εἶναι κρως εδωλολατρικές συνήθειες και είναι καιρός με την καθοδήγηση των ιερέων μας, να εξαληφθούν από την παράδοση της Εκκλησίας μας.
Στ μνημόσυνα παραθέτουμε καὶ ελογονται μόνο καλς βρασμένα κόλλυβα (σιτάρι) ς νδεικτικ τς ναστάσεως κα χι λλα ποκατάστατα (κουλουράκια-ψωμάκια-γλυκά κ.τ.λ.)
Τ πρτο Σάββατο τς Τεσσαρακοστς δν εναι «Ψυχοσάββατο», λλ ορτάζουμε τ «δι κολλύβων» θαμα το γίου Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος.
Στ Ψυχοσάββατα μπορομε ν παραθέτουμε κόλλυβα ετε στην Εκκλησία, στον σπεριν τς Παρασκευς και στν Θεία Λειτουργία το Σαββάτου, ετε στα κοιμητήρια, κατόπιν συννενοήσεως με τους ιερείς, το Σαββάτο μετά την Θεία Λειτουργία, είτε καὶ στ δύο. Πρόκειται περ τς δίας ξίας, φο δια κολουθία διαβάζεται.
Τ ελογηθέντα κόλλυβα δεν τ πετάμε ποτέ στ σκουπίδια, παρά μόνο τα μοιράζουμε σε γνωστούς και φίλους εις μνημόσυνο και συγχώρεση του αποθανόντα.
clip_image006
Υ.Σ : Αν ψάξουμε και στα ιδιαίτερα ήθη και έθιμα κάθε τόπου θα βρούμε σίγουρα και άλλες συνήθειες των ανθρώπων, άλλες σωστές και άλλες εντελώς λανθασμένες. Για τον λόγο αυτό πάντα για ότι απορία έχουμε να ερωτούμε τον ιερέα που σίγουρα ξέρει κάτι παραπάνω από εμάς σ’ αυτά τα θέματα.
Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές
όλων των κεκοιμημένων αδελφών μας!!!
πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου