ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
Ἡ θεραπεία τῶν παθῶν
γενικά.
Ἡ θεραπεία τῶν ποικίλων παθῶν μας
ἐπιτυγχάνεται ὅταν χρησιμοποιήσουμε
σωστά τό δῶρο τῆς ἐλευθερίας (τό
αὐτεξούσιο) καί συνεργαστοῦμε μέ τήν
Θεία Χάρη, ζώντας μέσα στήν Ἐκκλησία.
Τότε,
ἀπό τήν Θεία Χάρη θά ἐπιτευχθοῦν τά
ἐξῆς:
α)
ἡ κάθαρση καί ἡ ἀποκατάσταση τῆς
νοερᾶς ἐνέργειας-λειτουργίας μέσα μας
καθώς καί
β)
ἡ ἀνακατεύθυνση τῶν θυμικοῦ-ἐπιθυμητικοῦ
μας πρός τόν Θεό.
Συγκεκριμένα θά πρέπει διά τῆς Θείας
Χάριτος:
α) νά πτερώσουμε τό λογιστικό τῆς
ψυχῆς μέ τήν ἀδιάλειπτη καθαρή προσευχή,
β) νά κυριαρχήσουμε στό θυμικό τῆς
ψυχῆς μέ τήν ἀγάπη καί
γ) νά χαλιναγωγήσουμε τό ἐπιθυμητικό
τῆς ψυχῆς μέ τήν ἐγκράτεια.
Πρέπει, βεβαίως, παραλλήλως νά πολεμηθοῦν
οἱ τρεῖς γίγαντες τῶν παθῶν:
- ἡ ἄγνοια τοῦ Θεοῦ,
- ἡ λήθη τοῦ Θεοῦ καί
- ἡ ραθυμία-ἀμέλεια-προσκόλληση στήν σάρκα καί τό σαρκικό φρόνημα.
Γιά τήν θεραπεία τοῦ Χριστιανοῦ, γιά
τήν ἐπίτευξη τῆς Κάθαρσης καί τοῦ
Φωτισμοῦ, χρειάζεται ἡ συνεργασία
τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ ἄνθρωπος συνεργάζεται μέ τήν Θεία
Χάρη, ἀκολουθώντας τίς ὁδηγίες τοῦ
πνευματικοῦ του ὁδηγοῦ. Χωρίς πνευματικό
ὁδηγό πού νά ἔχει τήν διάκριση τῶν
πνευμάτων δέν μπορεῖ νά γίνει πνευματική
ζωή καί νά ἐπιτευχθεῖ ἡ κάθαρση ἀπό
τά πάθη.
Ἡ προετοιμασία γιά νά λάβει ὁ ἄνθρωπος
τήν Θεία Χάρη γίνεται μέ τήν ἀσκητική
ζωή, ἡ ὁποία προετοιμάζει τήν ψυχή
ὥστε νά δεχθεῖ τήν ἄκτιστη θεοποιό
ἐνέργεια (Θεία Χάρη).
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἡσυχάζει καί μετανοεῖ,
νηστεύει καί ἐγκρατεύεται, κοπιάζει
σωματικά καί προσεύχεται, γίνεται
σιγά-σιγά δεκτικός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
τῆς Θείας Χάριτος. Αὐτήν ἡ Θεία Χάρις
ἐνισχύει τόν πιστό στόν ἀσκητικό του
ἀγῶνα καί ἐνεργεῖ τήν Κάθαρση καί τόν
Φωτισμό. «Καί πῶς προσφέρεται ἡ Θεία
Χάρις στόν ἀγωνιζόμενο χριστιανό;»
ἀναρωτιέται κανείς. Διά τῶν Ἁγίων
Μυστηρίων καί πρό πάντων διά τῆς
τακτικῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καί τῆς
Θείας Κοινωνίας.
Ἐκεῖνο πού κατ’ ἐξοχήν συντελεῖ στήν
Κάθαρση τῆς Καρδιᾶς εἶναι ἡ ὑπακοή
στόν Πνευματικό ὁδηγό καί ἡ ἀδιάλειπτη
ἐπίκληση τοῦ Θείου Ὀνόματος, ἡ ὁποία
βεβαίως συνοδεύεται ἀπό τήν ἐν μέτρῳ
νηστεία καί ἀγρυπνία. Παράλληλα, ὁ
Χριστιανός ἀγωνίζεται νά κόβει τίς
αἰτίες τῶν παθῶν καί νά κάνει ἀνθρωπίνως
ὅ,τι μπορεῖ γιά νά τά χαλιναγωγήσει.
«Ἀμέσως μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ
καὶ τὴν ἐμφάνιση τῆς Ἐκκλησίας, ὡς
Χριστιανοὶ διακρίνονταν "οἱ
ἐπικαλούμενοι τὸ ὄνομα" τοῦ Χριστοῦ,
καὶ ἡ νέα πιὰ "ἐκλογὴ" τοῦ Θεοῦ
ταυτιζόταν μὲ τὸν ἀγώνα "τοῦ βαστᾶσαι
τὸ ὄνομά" Του. Ὅπως ὁ Κύριος εἶπε
ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ "ζήσωμεν εἰς
τὸν αἰῶνα", ἂν δὲν "φάγωμεν τὴν
σάρκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου καὶ
πίωμεν Αὐτοῦ τὸ αἷμα", ἔτσι καὶ οἱ
μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεώς Του, πολὺ
νωρὶς βεβαίωσαν ὅτι "οὐδὲν ὄνομα
ἐστὶν ὑπὸ τὸν οὐρανόν τὸ δεδομένον
ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς".
Ἡ ἐπίκληση, λοιπόν, τοῦ ὀνόματος τοῦ
Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ μετοχὴ
στὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του, ἔγιναν οἱ
δύο κεντρικοὶ πόλοι ζωῆς γύρω ἀπὸ
τοὺς ὁποίους πραγματοποιεῖται ἡ
σωτηρία τοῦ νέου λαοῦ, πού ἐξαγοράσθηκε
μὲ "τὸ πάθημα τοῦ θανάτου" Του»1.
Γιά νά νικηθοῦν τά πάθη, θά πρέπει νά
νικηθοῦν οἱ ἀντίστοιχες ἁμαρτίες τῶν
τριῶν μερῶν τῆς ψυχῆς. Γι’ αυτό θά
τελειώσουμε τήν μικρή μας ἀναφορά στά
πάθη μέ τήν ἀναφορά στά ἁμαρτήματα τῶν
τριῶν μερῶν τῆς ψυχῆς καί στήν θεραπεία
κάθε ἀντίστοιχης ἁμαρτίας. Στήν
συνέχεια, θά ἀναφερθοῦμε καί στήν
πρόληψη τῶν παθῶν καί τῶν ἁμαρτιῶν,
διά τῆς καταπολέμησης τῶν ἀντίστοιχων
λογισμῶν.
1Πανοσ.
Ἀρχιμανδρίτου Ζαχαρία Ζαχάρου, τῆς
Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Ἔσσεξ
Ἀγγλίας: Ἡ εὐχὴ τοῦ
Ἰησοῦ.Ἀπὸ τὸ
περιοδικὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς
Θυατείρων καὶ Μεγάλης Βρετανίας,
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΗΡΥΞ», Ἰούλιος – Αὐγουστὸς
2001, Ἀριθμὸς Τεύχους 154 – 155,
http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=764&Itemid=
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου