«Ἡ ἐσωτερική ἐργασία...» (Γέροντος Παϊσίου λόγοι, τόμ. Γ΄)

… Εἶχε δύο πτέρυγες ἡ προσευχή τοῦ Γέροντα. Ἡ μία ἦταν ὁ καρδιακός πόνος. «Καί ἕνας ἀναστεναγμός πολλές φορές ἰσοδυναμεῖ μέ προσευχή, μέ ὥρες προσευχῆς, μέ ἀγρυπνία».
Καί ἡ ἄλλη ἦταν ἡ δικαιοσύνη. «Χωρίς δικαιοσύνη ἡ προσευχή δέν εἰσακούεται».*

( Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου,
+ Ἱερομονάχου Ἰσαάκ ).

* «Ἀδικίαν εἰ ἐθεώρουν ἐν καρδίᾳ μου, μή εἰσακουσάτω μου Κύριος»
(Ψαλμ. ξε΄: 18)

«Ἔλεγε: «Πολύ βοηθᾶ ἡ προσευχή γιά τόν κόσμο, ὅταν μάλιστα ὑπάρχη καρδιακός πόνος. Δέν συμμετέχω στόν πόνο τοῦ ἄλλου, ὅταν ἔχω τό ἕνα πόδι πάνω στό ἄλλο καί κάθωμαι ἀναπαυτικά καί ἔχω ὅλες τίς ἀνέσεις».

( Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου,
+ Ἱερομονάχου Ἰσαάκ ).