Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 20-04-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. θ΄ 1- 7

θ΄ 1 - 7 

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Α΄ 39 - 49 & 56

Α΄ 39 - 49 & 56 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστόςεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ταπείνωση: Τό μεγάλο θεραπευτικό φάρμακο

 

 ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

7^β) Ταπείνωση: Τό μεγάλο θεραπευτικό φάρμακο

Ἡ ταπείνωση εἶναι τό μεγάλο μυστικό φάρμακο γιά τήν θεραπεία τῶν διαφόρων λεγομένων «ψυχολογικῶν», ὅπως καί τῆς κατάθλιψης. Εἶναι ἡ ταπείνωση, τό ἀντίθετο τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς ὑπερηφανείας, γι’ αυτό καί καταπολεμεῖ τήν κατάθλιψη, ἡ ὁποία, ὅπως ἐλέχθη, πηγάζει ἀπ’ αὐτά.

Διδάσκει ὁ π. Κλεόπας Ἠλίε –βασιζόμενος στό βιβλίο τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου Ἀόρατος Πόλεμος– περί ταπεινοφροσύνης ὅτι πρέπει: 1) Νά μήν ἔχουμε ποτέ ἐμπιστοσύνη καί ἐλπίδα στόν ἑαυτό μας καί στήν δύναμή μας καί 2) Νά ἔχουμε μία τέλεια ἐμπιστοσύνη καί ἐλπίδα στόν Θεό.

Λέγει: «1) Ποτὲ νὰ μὴν ἔχομε ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό μας. Ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς λέγει:«Ἐπικατάρατος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει τάς ἐλπίδας του εἰς ἄλλον ἄνθρωπον καὶ στηρίζει τὴν ἀδυναμίαν του εἰς αὐτόν, ἡ δὲ καρδία του ἔχει ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὸν Κύριον». (Ἱερεμ. 17,5)¹.

Ἡ πνευματική κατάστασις τοῦ ἀνθρώπου

Παραινετική επιστολή δια τας σχέσεις μας προς τον πλησίον και διά την σημασίαν των θλίψεων

Μοναχού Μαρκέλλου Καρακαλληνού
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"

Τίποτε δεν κάνει τόσο εύκολο τον δρόμο διά την προσέγγισι του Θεού, όσο το έλεος που προσφέρεται από το βάθος της ψυχής προς εκείνους που το έχουν ανάγκη. Ο Κύριος είπεν: «Εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 25, 40).
Είναι μιμητής του Θεού αυτός που θεραπεύει, όπως ο Θεός τας ανάγκας των άλλων από φιλανθρωπία και δείχνει πως έχει μέσα του κατ' αναλογία με το Θεό δύναμι προνοίας διά την σωτηρίαν του αδελφού του.
Ποιος λοιπόν είναι τόσο αδιάφορος, ώστε να μην επιθυμή να ομοιάζη προς τον Θεόν, να προσεγγίζη δηλαδή προς το καθ' ομοίωσιν, ενώ ο τρόπος της ευποιΐας και συμπαθείας του πλησίον είναι τόσον εύκολος; Χωρίς την ευσπλαχνία και την αγάπη του πλησίον καμμία αρετή δεν μπορεί να διατηρηθή αμόλυντος.

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.Εἰσαγωγή. Κεφάλαιο πρῶτο

  'Η πατρική οἰκία.Ὁ Πατέρας του,Ἡ μητέρα του,Τά παιδιά τῆς οἰκογένειας Ἀλεξάνδρου καί ῎Αννας Ἡλίε

'Η ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ρουμάνου 'Ησυχαστοῦ καί Διδασκάλου

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

Εἰσαγωγή

Μέ τήν ἀναχώρησι στόν Κύριο τοῦ μακαριστοῦ πατρός μας, 'Αρχιμανδρίτου Κλεόπα 'Ηλίε, στίς 2 Δεκεμβρίου 1998, αἰσθανόμεθα ὅλοι μας ὀρφανοί καί ἀπαρηγόρητοι πού δέν ἔχομε πλέον κοντά μας καί  ἀκοῦμε τίς συμβουλές τοῦ μεγαλυτέρου Πνευματικοῦ Πατρός τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος.
'Η ζωή καί οἱ ἀσκητικοί του ἀγῶνες, ἡ σοφία, ἡ ταπείνωσίς του, ἔλαμψαν στό δεύτερο ἥμισυ αὐτοῦ τοῦ αἰῶνος καί ἐξεχύθησαν καί σ' ἄλλα 'Ορθόδοξα ῎Εθνη.
'Ως πνευματικά παιδιά τοῦ π. Κλεόπα πού χρηματίσαμε πάνω ἀπό 50 χρόνια, αἰσθανόμεθα ὑποχρέωσι νά τόν ἀκολουθήσουμε στήν ζωή του, ἀνάλογα μέ τίς ἀσθενικές μας δυνάμεις καί, ταυτόχρονα, νά γράψωμε τά θαυμαστά ἔργα καί τόν ἀγῶνα του, γιά νά παραμείνουν στίς ἐπερχόμενες γενεές, τόσο τῶν Μοναχῶν, ὅσο καί τῶν λαϊκῶν Χριστιανῶν μας.

Ἐμοῦ προσευχόμενου, σοῦ δὲ κοιμωμένου»

 Ἐμοῦ προσευχόμενου,

σοῦ δὲ κοιμωμένου»

(Από το βιβλίο «Υπεύθυνοι για όλα» του π.Νεκταρίου Αντωνοπούλου)

Πολλοί άνθρωποι, άν και δεν προσεύχονται ιδιαίτερα, αναγνωρίζουν όμως τή δύναμη καί την άξια της προσευχής και σε πολύ δύσκολες στιγμές προστρέ­χουν στις εκκλησίες ή στά μοναστήρια και παρακαλούν τους Ιερείς ή τους μο­ναχούς νά προσευχηθούν γι' αυτούς. Δεν είναι άσχημο αυτό, αλλά μήπως η κίνηση αύτη σημαίνει πώς δεν θέλουν νά αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη; Μή­πως δεν θέλουν νά μπουν στον κόπο της προσευχής; (Γιατί πράγματι η προ­σευχή είναι κόπος.) "Αν όμως μας πονάει κάτι, εμείς είμαστε οι καταλληλό­τεροι νά προσευχηθούμε. Τότε η προσευχή μας αποκτάει μία ιδιαίτερη θέρ­μη καί μπορεί νά εισακουστεί από τόν Θεό. Καί βέβαια η προσευχή μας αύτη θά πρέπει νά έχει αντίκρυσμα στη ζωή μας. Νά συνδυάζεται με εντονότερο πνευματικό αγώνα.
Κάποιος πατέρας επισκέφθηκε τόν π. Παίσιο. Με πολύ πόνο του είπε:

Ὁ λογικός καί ὁ τρελλός

π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Ο ΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΕΛΛΟΣ

-Γέροντα, βλέποντας όσα συμβαίνουν γύρω μας, αναρωτιέμαι αν τελικά οι άνθρωποι είμαστε λογικοί.

-Θα απαντήσω με μία φράσι του Μ. Αντωνίου: Οι άνθρωποι καταχρηστικώς λέγονται λογικοί. «Ουκ εισί δε λογικοί οι τους λόγους και τα βιβλία των πάλαι σοφών εκμαθόντες». Δεν είναι λογικοί κάποιοι επειδή απλώς διάβασαν τα βιβλία των παλαιών σοφών και έχουν γνώσεις τεράστιες. «Αλλ’ οιλογικήν έχοντες ψυχήν … Και τα μεν πονηρά και ψυχοβλαβή φεύγοντες, τα δε αγαθά και ψυχωφελή σπουδαίως διά μελέτης έχοντες - και ταύτα πράττοντες μετά πολλής της προς θεόν ευχαριστίας»  Λοιπόν, για τον Μ. Αντώνιο, λογικοί λεγόμεθα καταχρηστικώς.

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι, ἕνας μεγάλος ἡσυχαστής Πατέρας

 

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Ο όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι (1722-1794) υπήρξε μιά μεγάλη μορφή τού μοναχισμού πού έζησε μερικά χρόνια στό Άγιον Όρος καί εκφράσθηκε στίς σλαβικές χώρες, καί κυρίως στήν Ουκρανία, τήν Μολδαβία καί τήν Βλαχία, αλλά επεκτάθηκε σέ όλο τόν χώρο τών Βαλκανίων, τής Ρωσίας καί σέ άλλες περιοχές.

Πρόκειται γιά μιά εκπληκτική προφητική φυσιογνωμία στόν χώρο τού μοναχισμού τόν 18ο αιώνα πού επανέφερε τόν μοναχισμό τών Βαλκανίων καί τής Ρωσίας στίς πατερικές αρχαίες πηγές του, αφού ο μοναχισμός είχε αλλοιωθή από τίς μεταρρυθμίσεις πού έγιναν επί Μεγάλου Πέτρου, όταν εισέρρευσε στήν Ρωσία τό δυτικό, διαφωτιστικό καί ρομαντικό πνεύμα τής Δύσεως.

Από τίς μελέτες μου εγνώριζα γενικά γιά τήν δράση καί τήν διδασκαλία τού οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκι, καί κυρίως ότι έζησε γιά ένα χρονικό διάστημα στό Άγιον Όρος, καί ότι μετέφρασε στά ρωσοσλαβονικά κείμενα τών αγίων Πατέρων τής Εκκλησίας πού κάνουν λόγο γιά τήν ησυχαστική παράδοση τής Εκκλησίας, γιά τήν κάθαρση τής καρδιάς, τόν φωτισμό τού νού καί τήν θέωση, δηλαδή κείμενα πού απαρτίζουν τήν γνωστή «Φιλοκαλία».

Σύντομες πνευματικές συνταγές τοῦ ἀειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου

Σύντομες πνευματικές συνταγές

του αειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου

* Ο Χριστός είναι αυτός που μας έφτιαξε και αυτός που μας εξαγόρασε με το Αίμα Του! Από φιλότιμο και μόνο, γι’ αυτά που μας έκανε ο Χριστός, έπρεπε να αλλάξει κάθε άνθρωπος και να πολιτεύεται διαφορετικά στη ζωή του, εν μετανοία. Αλλά πού τέτοιο φιλότιμο…! 

* Αν ο άνθρωπος ήθελε να βάλει έναν κανόνα στον εαυτόν του, για ένα μήνα να προσευχόταν και να έλεγε: Χριστέ μου, τι είσαι για μένα, ε τότε, θα έκλαιγε σε όλη του την υπόλοιπη ζωή. Όταν του δείξει ο Χριστός, τι έκανε γι’ αυτόν, θα έκλαιγε σε όλη την υπόλοιπη ζωή του και θα ντρεπόταν για τον εαυτόν του! Θεληματικά θα «δουλωνόταν», θελημάτικα θα παραδιδόταν στα χέρια του Θεού. Δεν θα διατεινόταν, όπως κάνει τώρα, ότι ο Θεός θέλει δούλους… 

Γέρων Πορφύριος 4

http://oparadeisos.wordpress.com

Τό λάθος πού κάνουν πολλοί νομίζοντας ὡς ἀρετή τήν μικροψυχία.

 

 Ο Αόρατος πόλεμος»

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος
Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄. Τό λάθος πού κάνουν πολλοί νομίζοντας ὡς ἀρετή τήν μικροψυχία.

Σχετικά με αυτό, βρίσκονται σε πλάνη πολλοί, όσοι νομίζουν για αρετή την ολιγοψυχία και την υπερβολική λύπη που τους συνοδεύει ύστερα από την αμαρτία, μη γνωρίζοντας ότι αυτή προέρχεται από κρυφή υπερηφάνεια και πρόληψι, που έχουν κάνει θεμέλια πάνω στην ελπίδα και στο θάρρος που έχουν στο εαυτό τους και στις δυνάμεις τους.

Προσευχή τοῦ Π. Τύχωνος

«Δόξα εις τον Γολγοθά του Χριστού».

Ω Θείε Γολγοθά, αγιασμένε με το αίμα του Χριστού!
Σε παρακαλούμε, πες μας πόσες χιλιάδες αμαρτωλών με την Χάρη του Χριστού,
την μετάνοια και τα δάκρυα καθάρισες και γέμισες τον νυμφώνα του Παραδείσου;
Ω! με τηναγάπη σου την άρρητη, Χριστέ Βασιλιά,
με την Χάρη Σου όλα τα ουράνια παλάτια γέμισες από μετανοούντας αμαρτωλούς.
Συ και εδώ κάτω όλους ελεείς και σώζεις.