Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 17-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιγ΄ 1 - 10    

ιγ΄ 1 - 10
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 33 - 41  

Θ΄ 33 - 41
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Στήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας.Ταπείνωση τελωνική

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:

ΙΙ. ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Ἡ Εἴσοδός μας στό ναό τοῦ Θεοῦ θά πρέπει νά εἶναι κάτι τό συγκλονιστικό. Πορευόμαστε «εἰς συνάντησίν Του». «Ὡς φοβερός ὁ τόπος οὗτος...οἶκος Θεοῦ». Ἄς ἔχουμε:

α) Ταπείνωση τελωνική

Πρέπει νά σταθοῦμε μπροστά στόν Θεό ὅπως ὁ κατάδικος μπροστά στόν δικαστή. Ὅπως ὁ μακάριος τελώνης καί ὄχι ὅπως ὁ μεγάλαυχος Φαρισαῖος. Μαζί μέ τόν προφητάνακτα Δαυΐδ ἄς βοήσουμε νοερῶς: «σκώληξ εἰμί καί οὐκ ἄνθρωπος». Ἄς προχωρήσουμε πρός τό Ἅγιο Βῆμα μέ βαθειά συναίσθηση τοῦ χρέους καί τῆς ἀγένειας- ἀχαριστίας μας : «Χριστέ μου ἐσύ στέκεις στήν πόρτα μου καί ἐγώ σ’ ἀφήνω νά περιμένεις· δέν σοῦ ἀνοίγω. Πόσες φορές δέν μέ κάλεσες...Πόσες φορές δέν μοῦ κτύπησες τήν πόρτα τῆς καρδιᾶς μου. Πόσες φορές δέν μοῦ ζήτησες νά συνομιλήσουμε...Πόσες φορές δέν μέ νουθέτησες τόσο ἁπαλά, σχεδόν ἀνεπαίσθητα...πολύ πιό στοργικά ἀπό ὅτι τό κάνει μία μητέρα στό μωρό της. Εἶμαι ἀνάξιος Κύριε νά εἰσέλθω στό Ναό σου, ἀνάξιος νά σταθῶ μπροστά σου, ἀνάξιος νά Σοῦ ὁμιλήσω καί νά Σοῦ ζητήσω ὅτιδήποτε. Μόνο ἐλέησέ με καί μή μοῦ καταλογίσης τήν ἀφροσύνη μου καί τίς ἁμαρτίες μου...».

Περί τοῦ ἄν ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία εἶναι θετική ἐπιστήμη ἤ ἄν ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι θρησκεία

 

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια – Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

 

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας31. Περί τοῦ ἄν ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία εἶναι θετική ἐπιστήμη ἤ ἄν ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι θρησκεία

Το θέμα τώρα είναι αν η Θεολογία είναι επιστήμη ή δεν είναι επιστήμη. Και, αν είναι, τι είδους επιστήμη είναι; Σήμερα η Θεολογία συγκαταλέγεται μεταξύ των θεωρητικών επιστημών με την σημερινή όμως έννοια της λέξεως θεωρητικός και όχι με την Πατερική έννοια της λέξεως θεωρητικός.

Από Πατερικής απόψεως η Θεολογία είναι βέβαια θεωρητική επιστήμη, διότι έχει να κάνη με την θεωρία, που αυτή κάνει τον θεολόγο. Στην Πατερική παράδοσι η λέξις θεωρία σημαίνει όρασις. Θεωρία δηλαδή έχει εκείνος ο οποίος βλέπει. Και θεολογικά βλέπει κανείς με δύο τρόπους:

Πρώτον βλέπει μέσω της ενδιαθέτου πίστεως, μέσω δηλαδή της νοεράς προσευχής, διότι η νοερά προσευχή είναι ένα είδος θεοπτίας, κατά την οποία ο άνθρωπος βλέπει τον Θεόν με την έννοια ότι αισθάνεται τον Θεόν να προσεύχεται μέσα του. Αυτή η αίσθησις λέγεται νοερά αίσθησις και είναι μία καθαρή εμπειρία.

Αυτή η νοερά αίσθησις είναι η πρώτη βαθμίς της θεωρίας. Η δεύτερη βαθμίς αυτής της θεωρίας είναι η θέωσις, που είναι η ίδια η θεοπτία, δηλαδή η θέα του ακτίστου Φωτός, κατά την οποία καταργείται η ευχή.

᾿Απόκριση πρός τόν ἀδελφό πού ἔπεσε σέ πολλή λύπη καί ἀθυμία

᾿Απόκριση τοῦ ἴδιου, τοῦ μεγάλου Γέροντα, πρός τόν ἴδιο (ἀδελφό), τότε πού ἐκεῖνος (ὁ ἀδελφός) ἔπεσε σέ πολλή λύπη καί ἀθυμία.

᾿Aδελφέ ᾿Ανδρέα, εἴθε νά μήν ἐπιτρέψει ὁ φιλάνθρωπος Θεός μας στό μισόκαλο ἐχθρό νά σπείρει μέσα σου τή λύπη καί τήν ἀθυμία, τήν ὁποία ἐκεῖνος φέρνει στίς ψυχές, γιά νά μή σέ ὁδηγήσει σέ ἀπόγνωση, σχετικά μέ ὅσα ὑποσχέθηκε ὁ Θεός, ὁ εὐλογητός, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σέ σένα τόν ἀγαπητό, ἀλλά νά ἀνοίξει τήν καρδιά σου νά κατανοήσεις τίς Γραφές, ὅπως ἄνοιξε τήν καρδιά τῶν μαθητῶν, πού ἦταν μαζί μέ τόν Κλεόπα (Λουκ. 24, 32).

Νά κατανοήσεις δηλαδή, γιατί ὁ Θεός, μετά τίς ὑποσχέσεις πού ἔδωσε στόν ἅγιο Πατριάρχη ᾿Αβραάμ, πάλι ἐπέτρεπε ὥστε αὐτός νά δοκιμάζεται (Γεν. 22, 1). Διότι λέει: Καί μετά ἀπ᾿ αὐτά τά λόγια, δηλαδή τίς ὑποσχέσεις πού ἔδωσε σ᾿ αὐτόν, τό φίλο Του – πού Τοῦ πρόσφερε μιά τόση μεγάλη θυσία, ὁ ὁποῖος δέν ἦταν πρέπον νά πάθει κανένα κακό καί πού γιά τήν πίστη του τή μεγάλη τόν θεώρησε δίκαιο (Γεν. 15, 6), (Ρωμ. 4, 3) – αὐτόν τόν τόσο σπουδαῖο καί μεγάλο, τόν ἄφησε νά πέσει σέ πειρασμό.

Ἡ ἐκκλησία τῆς χήρας Ἀναστασίας. Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Ἡ ἐκκλησία τῆς χήρας Ἀναστασίας.

Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

 Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

 

Ἐδῶ καί χίλια περίπου χρόνια, ὁ βασιλεύς Νικηφόρος Βοτανειάτης τῆς Κωνσταντινουπόλεως (1078-1081) ἵδρυσε μία ἐκκλησία, σχεδόν ὅσο τήν Ἁγία Σοφία. Ἡ εἴδησις γιά τά ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ ἔγινε πρίν ἀπό ἀρκετούς μῆνες γιά νά τό πληροφορηθοῦν ἐγκαίρως οἱ ἄνθρωποι, διότι τότε δέν εἶχαν αὐτοκίνητα, ἀεροπλάνα ἤ τραῖνα.
Ἡ μετάφορά τους γινόταν μέ καρότσες πού τίς τραβοῦσαν βόδια, ἄλογα καί γαϊδούρια, διότι τότε εἶχε ἀπό τά ζῶα αὐτά ὅλος ὁ κόσμος. Ἐταξίδευαν ἔτσι ἀρκετούς μῆνες γιά νά φθάσουν στόν προορισμό τους ἀπό τόσο μακριά. Ἔπαιρναν μαζί τους καί σανό γιά τά ζῶα τους. Εἱδοποιήθηκαν, λοιπόν, γιά τά ἐγκαίνια αὐτοῦ τοῦ νοῦ καί ἑτοιμάσθηκε κι ἕνας χῶρος ἀπέναντι ἀπό τήν ἐκκλησία γιά τήν διαμονή αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων.
Στά ἐγκαίνια τῆς ἐκκλησίας αὐτῆς ἦλθαν πατριάρχες, 40 μητροπολίτες, χιλιάδες ἱερεῖς γι᾿ αὐτή τήν αὐτοκρατορική ἐκκλησία. Ἄρχισαν καί οἱ ἄνθρωποι νά ἔρχωνται κατά χιλιάδες μέ τά ζῶα τους. Μερικοί ἔφεραν χαλιά, ἄλλοι κεντήματα, ἄλλοι λάδι καί κρασί, ἄλλοι ἀλεύρι καί κεριά. Ὁ καθένας ἔφερε ὅ,τι ἠμποροῦσε.
Τότε ζοῦσε στήν Κωνσταντινούπολι μία γριά, ἡλικίας 93 ἐτῶν, ἡ ὁποία ὠνομαζόταν Ἀναστασία.

Τό κομμένο χέρι τοῦ Μουεζίνογλου. Κωνσταντῖνος Χολέβας

Το κομμένο χέρι του Μουεζίνογλου 

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων 

Μουεζίνογλου στα τουρκικά σημαίνει γιός του Μουεζίνη, του θρησκευτικού λειτουργού που καλεί σε προσευχή τους Μουσουλμάνους  από τον μιναρέ του τζαμιού. Με το όνομα αυτό κυκλοφορεί και Τούρκος Υπουργός, ο οποίος ανέλαβε από τον Ερντογάν τον τομέα της υγείας. Παρά ταύτα ασχολείται με ανθυγιεινά αθλήματα όπως οι προκλήσεις εις βάρος της ελληνικής Θράκης. Επισκέφθηκε προσφάτως την περιοχή και δήλωσε ότι η Θράκη είναι «το κομμένο χέρι της Τουρκίας». Συμπλήρωσε δε ότι οι Μουσουλμάνοι της Θράκης είναι Τούρκοι.
Ευτυχώς στον κ. Υπουργό Υγείας απήντησε από ελληνικής πλευράς ένας ....γιατρός, ο Υφυπουργός Εξωτερικών Άκης Γεροντόπουλος, βουλευτής Έβρου. Ως Θρακιώτης, λοιπόν, τόνισε ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητεί την ελληνικότητα της Θράκης και ότι σε κάθε επίδοξο αμφισβητία οι Έλληνες είναι έτοιμοι να τού κόψουν το χέρι!

Ὁ Γέροντας Παΐσιος γιά τήν Παναγία

  Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἰερεμίου

Σήμερα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, 15 Αὐγούστου, ἑορτάζει ἡ Παναγία μας, μέ τήν μεγαλύτερη θεομητορική ἑορτή Της. Δέν εἶναι εὔκολο νά μιλάει κανείς γιά τήν Παναγία, γιατί ὁ λόγος γι᾽ Αὐτήν εἶναι δύσκολος.
Ἡ Θεοτοκολογία εἶναι ὅλη ἡ θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας. Μή μπορώντας λοιπόν, χριστιανοί μου, νά σᾶς μιλήσω γιά τήν Παναγία μας, θά καταφύγω στόν ἁγιασμένο Γέροντα, τόν πατέρα Παΐσιο, ὁ ὁποῖος ἀγαποῦσε πολύ τήν Παναγία μας, καί θά πάρω ἀπ᾽ αὐτόν ὀλίγα καί ὡραῖα γιά τό σημερινό μου κήρυγμα.
Τόσο πολύ ὁ ἅγιος Γέροντας ἀγαποῦσε τήν Παναγία, ὥστε ἀλλοιωνόταν καί μόνον ἀκούγοντας τό Ὄνομά Της ΜΑΡΙΑ. Ὅταν τό ἔβλεπε κάπου γραμμένο, ἔκανε τό σταυρό του, τό ἀσπαζόταν μέ εὐλάβεια καί σκίρταγε ἡ καρδιά του.
Ἔλεγε μάλιστα, ὅτι μπορεῖ κανείς νά κάνει καί ὁλόκληρη Ἀκολουθία ἀσπαζόμενος συνεχῶς τό Ὄνομα τῆς Παναγίας. Τό ἴδιο λέγεται καί γιά τόν ἅγιο Νεκτάριο, ὁ ὁποῖος εἶχε καί αὐτός θερμή ἀγάπη στή Θεοτόκο.
Ἀκούσαμε ὅτι ὁ μακαριστός ἐπίσκοπος Γερο-Ὕδρας Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπό τό χωριό Ἐκκλησούλα τῆς Μεγαλοπόλεως, φύλαγε ὡς θυσαυρό μιά μικρή Εἰκόνα τῆς Παναγίας, πού εἶχε τά βαθουλώματα τῶν φιλημάτων τοῦ ἁγίου Νεκταρίου σ᾽ Αὐτήν!!!

Νά προφητεύσω; Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου

* ....Θά δοῦμε πολλά ἄσχημα πράγματα. Μπῆκε στό ἔθνος μας καί ἰδιαιτέρως στά παιδιά μας τό μικρόβιο τῆς ἀπιστίας καί ἀθεΐας. Ἀπό μικρά τά ποτίζουν μέ τό ἀφιόνι αὐτό.

****

* Μαῦρες ἡμέρες ἔρχονται, ἀδελφοί μου. Ποτέ ἄλλοτε δέν ἥταν τά πράγματα τόσο σοβαρά. Ἔζησα ἡμέρες δύσκολες καί πέρασα πολλές περιπέτειες, ἀλλά ποτέ ἄλλοτε δέν ἀνησύχησα τόσο πολύ ὅσο ἀνησυχῶ τώρα. Ἔρχεται «θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ᾿ ἀρχῆς κόσμου» ( Ματθ. 24, 21).
Νά εἴμεθα ἕτοιμοι ὅλοι μας, μικροί καί μεγάλοι, νά ποῦμε ἕνα νέο ἱστορικό «ὄχι».Τό πρῶτο «ὄχι» τό εἴπαμε πάνω στά ψηλά βουνά τῆς Πίνδου· τό δεύτερο ἱστορικό «ὄχι» νά βγῇ μέσα ἀπ᾿ τήν καρδιά τῆς Ἑλλάδος μας· νά μήν ἀφήσουμε νά προχωρήσουν οἱ ἄθεοι καί ἄπιστοι. Ἔξω ἀπό κόμματα καί κομματικές τοποθετήσεις!

Ὁ φαρισαῖος ἡγούμενος. Ἀρχιεπίσκοπος Ἅγιος Ἰλαρίων Τρόϊτσκι

Ο φαρισαίος ηγούμενος.

  Αρχιεπίσκοπος  Άγιος Ιλαρίων Τρόϊτσκι

Το 1929 κοιμήθηκε ο Ρώσος Ομολογητής Αρχιεπίσκοπος  Άγιος Ιλαρίων Τρόϊτσκι.
Στον βίο του διαβάζουμε ότι ήταν «ορκισμένος εχθρός της υποκρισίας και κάθε είδους ευσεβισμού».
Κατά την διάρκεια της εξορίας του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ήταν σε ομάδα εργασίας μαζί με άλλους εξόριστους κληρικούς.
Οι αληθινά άγιοι αγωνίζονται να κρατούν πάντοτε το γνήσιο ταπεινό φρόνημα του τελώνη. Ποτέ δεν πίστευαν στην «αγιότητά τους και στα χαρίσματά τους». Και φυσικά, έστω κι αν ήταν φανερά κάποια χαρίσματα του Θεού στην ζωή τους, ποτέ δεν το διαφήμιζαν. Αντίθετα το έκρυβαν και πολλές φορές ζητούσαν από τον Θεό να τους αφαιρέσει από τον φόβο του πάθους της κενοδοξίας.

Νέα τουρκική πρόκληση γιά τήν μετατροπή τοῦ ἱστορικοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας Κων/πόλεως ἀπό μουσεῖο σέ τζαμί. Νίκος Χειλαδάκης

Νέα τουρκική πρόκληση για την μετατροπή του ιστορικού ναού της Aγίας Σοφίας Κων/πόλεως από μουσείο σε τζαμί

Νίκος Χειλαδάκης  Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Την προκλητική άποψη ότι έχουν αρθεί όλα τα νομικά εμπόδια για να ξαναγίνει η αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης, το σύμβολο της Ορθοδοξίας και του χριστιανισμού ξανά μουσουλμανικό τέμενος, προβάλλει σε δημοσίευμα της η τουρκική εφημερίδα Türkiye, με ημερομηνία 12/8.

Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα και τον Τούρκο ιστορικό Taha Uğurluel, μετά την προκλητική μετατροπή του ιστορικού ναού της αγίας Σοφίας της Νίκαιας από μουσείο σε τζαμί και την πρόσφατα επίσης προκλητική μετατροπή της αγίας Σοφίας Τραπεζούντας παρά τις διαμαρτυρίες πολλών κατοίκων της περιοχής σε τζαμί, τώρα δεν μένει παρά και η πασίγνωστη παγκοσμίως και προστατευόμενη από την ΟΥΝΕΣΚΟ  αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης να ξαναγίνει μουσουλμανικό τέμενος.

Οπτικό Αγιολόγιο 16 Αυγούστου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 16ης Αυγούστου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Μήνυμα Μητροπολίτου Γλυφάδας Παύλου ἐπί τῇ Ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου 2013

Μήνυμα ἐπί τῆ Ἐορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου 2013

Πρός τό  Χριστεπώνυμον  πλήρωμα τῆς  Ἱερᾶς  Μητροπόλεως, Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης

Ἀγαπητά μου τέκνα ἐν Κυρίῳ,
       «Τείχισόν μου τάς φρένας, Σωτήρ μου, τό γάρ τεῖχος τοῦ κόσμου ἀνυμνῆσαι τολμῶ».
          Μέ τά παρακλητικά λόγια αὐτά, ὁ συγγραφέας τοῦ Οἴκου τῆς σημερινῆς ἑορτῆς, ἀπευθύνεται πρός τό Χριστό καί ζητεῖ, νά τοῦ χορηγηθεῖ ἕνα τεῖχος προστασίας στό νοῦ του, ἀπό τίς περιττές σκέψεις καί λογισμούς, προκειμένου νά ἀνυμνήσει Αὐτήν, τήν Παναγίαν μας, πού εἶναι τό τεῖχος τῆς προστασίας τοῦ κόσμου.
 Τά τείχη εἶναι πάντοτε τά ὀχηρά μιᾶς πόλεως, καί χωρίς ἰσχυρά τείχη, οἱ πόλεις παραδίδονται στούς ἐχθρούς. Ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου, κατά παράλληλο τρόπο, εἶναι τό ἰσχυρό τεῖχος, πού τόν προστατεύει, ἀπό τίς ἐπιθέσεις καί προσβολές τῶν ἀνιέρων καί πονηρῶν λογισμῶν.

Ἡ στροφή τοῦ νοῦ στό Θεό, τόν χαριτώνει καί τόν  κάνει καθαρό καί θεοφόρο, μέ ἀποτέλεσμα ὁ Σωτήρ νά τειχίζει ὅλη τήν ὑπόστασή μας, μέ κορυφαῖα κέντρα, τό νοῦ καί τήν καρδιά μας.