ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ
ΤΟΥ
ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ
ΗΜΩΝ
ΑΒΒΑ ΑΜΜΩΝΑ
ΠΕΡΙ ΗΣΥΧΙΑΣ
Γνωρίζετε
βέβαια ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅτι ἀπό
τότε πού ἔγινε ἡ παράβασις τῶν
πρωτοπλάστων, δέν
μπορεῖ ἡ ψυχή νά γνωρίση, ὅπως πρέπει,
τόν Θεό, ἐάν δέν περιοριστῆ μακρυά
ἀπό τούς ἀνθρώπους καί ἀπό κάθε
περισπασμό.
Διότι τότε θά δοκιμάση τόν πόλεμο τῶν
ἐχθρῶν της. Καί ἀφοῦ νικήση σέ κάθε
προσβολή τῶν ἀντιπάλων, τότε τό πνεῦμα
τοῦ Θεοῦ θά κατοικήση
μέσα της καί ὅλος ὁ κόπος της θά μεταβληθή
σέ χαρά καί ἀγαλλίασι. Βέβαια στόν καιρό
τοῦ πολέμου θά ὑπομείνη
θλίψεις, στενοχώριες καί ἄλλα πολυποίκιλα
βάσανα. Ἀλλά
ας μη φοβηθή.
Δέν θά νικηθή, ἐφ᾿ ὅσον ἀγωνίζεται
στήν ἡσυχία.
Αὐτός
ἦταν ὁ λόγος πού οἱ ἅγιοι Πατέρες
ζοῦσαν ἀπομονωμένοι στήν ἔρημο, ὅπως
ὁ Ἠλίας ὁ Θεσβίτης, ὁ Ἰωάννης ὁ
Βαπτιστής καί ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι
Πατέρες.