Ὅποιος προσεύχεται ἀρχίζει νά αἰσθάνεται πόσο τόν ἀγαπάει ὁ Θεός.

 Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ 

ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ

 (ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)

Δεῖτε ἐδῶ:Ὁ π. Παΐσιος γιά τήν Ἀγάπη

Ὅποιος προσεύχεται ἀρχίζει νά αἰσθάνεται πόσο τόν ἀγαπάει ὁ Θεός.

 Μέ τήν προσευχή πρός τόν Θεό, ὄχι μόνο ὁ ἄνθρωπος ἀρχίζει ν’ ἀγαπᾶ τόν Θεό, ἀλλά αἰσθάνεται ὅτι καί ὁ Θεός τόν ἀγαπάει. Αὐτό εἶναι καί τό πιό σημα­ντικό. Ἐκεῖνος πού πάντα κινεῖται πρῶτος εἶναι ὁ Θεός. «Ἔτι ἁμα­ρτωλῶν ὄντων ἡμῶν...»¹. Ὁ Θεός μᾶς ἀγάπησε ἐνῷ εἴμαστε ἁμαρτωλοί.

Δέν περίμενε νά μετανοήσουμε, νά γίνουμε καλοί, γιά νά ἔρθει στήν γῆ καί νά πάρει τήν ἀνθρώπινη φύση. Ἀντίθετα ἐνῷ ἐμεῖς εἴμαστε ἄθλιοι βρώμικοι, ἀποστάτες, ἐχθροί Του, Ἐκεῖνος ἐνδιαφέρθηκε γιά μᾶς. «Βγῆκε» ἀπό τόν ἑαυτό Του- ὅπως λένε οἱ Ἅγιοι- πῆρε τήν ἀνθρώπινη φύση, μᾶς συναναστράφηκε καί μᾶς ἔδωσε τό Ἅγιο Πνεῦμα. Φάνέρωσε τήν ἀγάπη Του πρός ἐμᾶς μέ κορυφαία πράξη τόν θάνατό Του ἐπάνω στό Σταυρό. Ἐκεῖ ἐπάνω, ἐκρηκτικά ἀποκαλύφθηκε, φανερώθηκε στόν ὑπέρτατο βαθμό, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους.

«Νά λέτε συνέχεια τήν εὐχή», λέει ὁ Γέροντας. «Νά προσεύχεσθε συνεχῶς καί θά ἀρχίσετε σιγά σιγά νά αἰσθάνεσθε»² πῶς καί πόσο σᾶς ἀγαπάει ὁ Θεός.

Οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι κοσμικοί, πού εἶναι τυφλοί πνευματικά μᾶς λένε: «Ποῦ τόν εἴδατε τόν Θεό; Δέν ὑπάρχει Θεός, ἐγώ δέν βλέπω τίποτα, οὔτε αἰσθάνομαι τίποτα»...

-Γιατί τά λένε αὐτά;

-Διότι ἀκριβῶς δέν ἔχουν κάνει αὐτό τό βῆμα, αὐτήν τήν κίνηση τῆς μετάνοιας, τῆς ταπεί­νωσης, τῆς- ἔστω ὀλίγης- προσευχῆς.

Ἄν ἀρχίσει ὁ ἄνθρωπος νά ὁμιλεῖ στόν Θεό, ἀμέσως θά αἰσθανθεῖ ὅτι ὁ Θεός εἶναι δίπλα του. 

Ὁ Θεός εἶναι ὁ Μεγάλος Παρών μέσα στήν Κτίση

 Πρά­γματι, ὁ Θεός εἶναι ὁ μεγάλος Παρών καί ὄχι ὁ μεγάλος ἀπών.

Σύμφωνα μέ τήν Ὀρθοδοξία, πού εἶναι ἡ ἀληθινή Πίστη, ὁ Θεός εἶναι παντοῦ. Ὄχι μόνο μᾶς ἔφτιαξε καθώς καί ὅλο τό σύμπαν, ἀλλά συνεχίζει νά προνοεῖ γιά μᾶς, νά φροντίζει γιά ὅλα τά πλάσματά Του, νά συντηρεῖ ὅλο τό σύμπαν. Μᾶς λένε μάλιστα οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὅτι τό κάνει αὐτό μέσῳ τῶν Ἀκτίστων Ἐνεργειῶν Του.

Ὁ Θεός συνεχίζει καί σήμερα νά ἐνεργεῖ, καί νά εἶναι μέσα στόν κόσμο. Εἶναι παντοῦ καί συνέχει τά πάντα. Ἄν δέν ὑπῆρχε κάποιος συνδετικός κρίκος, πού νά συνδέει τά πάντα, τό σύ­μπαν θά διαλυόταν ἀμέσως. Αὐτός ὁ συνδετικός κρίκος εἶναι ὁ Χριστός. Αὐτός εἶναι πού συγκεντρώνει τούς λόγους ὅλων τῶν ὄντων. Ὁ Λόγος (μέ κεφαλαίο Λ), ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ «συνέχων πᾶσαν τήν Κτίσιν». Αὐτός εἶναι ἡ αἰτία γιά τήν Ὁποία ὑπάρχουν τά πάντα καί πρός τήν Ὁποία πορεύονται τά πάντα.

Ὁ Χριστός εἶναι Αὐτός διά τοῦ Ὁποίου τά πάντα ἔγιναν καί στόν Ὁποῖον τά πάντα πηγαίνουν. Εἶναι τό Ἄλφα καί τό Ὠμέγα, ὅπως γράφεται στήν Ἀποκάλυψη. Ἄν δέν ὑπῆρχε Αὐτός, ὁ Δημιουργός καί ὁ Συνδετικός Κρίκος δέν θά ὑπῆρχε οὔτε τό σύμπαν, οὔτε τίποτα.

συνεχίζεται...

Ἱερομόναχος Σάββας ὁ Ἁγιορείτης

hristospanagia.gr

1.Ρωμ. 5, 8.

2.Πρβλ. Πάθη καί ἀρετές σελ. 202