Σελίδες

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Ἡ Θεία Κοινωνία. Ἡ τροφή τῆς ἀθανασίας! Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου (Θ΄)

  Από εδώ ακόμη μας κάνει αετούς. Ας προσερχόμαστε με φρίκη και καθαρότητα.

Αυτά λοιπόν αφού γνωρίσαμε και εμείς, αδελφοί, ας φροντίζουμε για τους αδελφούς και ας διατηρούμε την ενότητα μαζί τους. Γιατί σ` αυτό μας οδηγεί εκείνη η φοβερή και φρικτή θυσία, η οποία μας προστάσσει να προσερχόμαστε σ `αυτήν με τέλεια ομόνοια και θερμή αγάπη και αφού γίνουμε από αυτό αετοί, έτσι να πετάμε προς αυτόν τον ίδιο τον ουρανό• μάλλον και ψηλότερα από τον ουρανό. Γιατί, λέγει "όπου είναι το πτώμα, εκεί θα μαζευθούν και οι αετοί"• και πτώμα ονομάζει το σώμα, γιατί θανατώνεται. Γιατί,εάν δεν θανατωνόταν Εκείνος, δεν θα είχαμε αναστηθεί εμείς. Αετούς πάλι ονομάζει, για να δείξει ότι πρέπει να βρίσκεται υψηλά όποιος πλησιάζει αυτό το σώμα και να μην έχει τίποτε κοινό προς τα γήινα, ούτε να σύρεται και να έρπει κάτω, αλλά να πέτα επάνω συνέχεια και να βλέπει προς τον ήλιο της δικαιοσύνης και να έχει καθαρό και διαπεραστικό το βλέμμα της διανοίας• γιατί αυτή η τράπεζα είναι για αετούς, όχι για καρακάξες. Αυτοί και θα υποδεχθούν τον Χριστό, όταν θα κατεβαίνει από τον ουρανό, που κοινωνούν αξίως, όπως βέβαια όσοι κοινωνούν ανάξια θα υποστούν την πιο φοβερή τιμωρία. Γιατί, εάν κανείς δεν θα υποδεχόταν όπως- όπως ένα βασιλιά, και τι λέω βασιλιά; Γιατί ούτε το ιμάτιο του βασιλιά δεν θα άγγιζε κανείς με ακάθαρτα χέρια, ακόμη και αν κατοικεί στις ερήμους ή είναι μόνος και δεν είναι κανένας παρών αν και δεν είναι τίποτε άλλο το ιμάτιο, παρά νήματα μεταξοσκωλήκων. Εάν λοιπόν θαυμάζεις την βαφή και αυτή είναι αίμα νεκρωθέντος ιχθύος• κανείς όμως δεν θα ήθελε να τόλμησει να το εγγίσει με ακάθαρτα χέρια. Εάν λοιπόν, ανθρώπινο ένδυμα δεν θα τολμούσε κανείς να εγγίσει όπως τύχει, πως το σώμα του Θεού των πάντων, το αναμάρτητο, το καθαρό, το οποίο ενώθηκε με την θεία εκείνη φύση, για το οποίο και υπάρχουμε και ζούμε, εξ αιτίας του οποίου συντρίφτηκαν οι πύλες του θανάτου και ανοίχθηκαν οι αψίδες του ουρανού, πως αυτό θα το λάβουμε με τόση αυθάδεια; Μη, παρακαλώ, ας μη κατασφάξουμε τους εαυτούς μας με την ασέβεια, αλλά με φρίκη και κάθε καθαρότητα ας προσερχώμαστε σ` αυτόν. Και όταν το δεις να προσφέρεται, λέγε προς τον εαυτό σου• "Χάρις σ` αυτό το σώμα εγώ δεν είμαι πλέον γη και στάχτη, δεν είμαι αιχμάλωτος, αλλά ελεύθερος• χάρις σ `αυτό ελπίζω ότι θα απολαύσω τους ουρανούς και τα αγαθά που βρίσκονται σ` αυτούς, την αθάνατη ζωή, την κληρονομιά των αγγέλων, την ένωση με το Χριστό• αυτό το σώμα, όταν σταυρωνόταν, όταν μαστίγωνόταν, δεν μπόρεσε να το υποφέρει ο θάνατος• αυτό το σώμα και ο ήλιος όταν είδε να σταυρώνεται, έστρεψε τις ακτίνες του μακριά από την γη• γι` αυτό το σώμα και το καταπέτασμα του ναού σχίσθηκε τότε και οι πέτρες άνοιξαν και όλη η γη σείσθηκε-αυτό είναι εκείνο το σώμα το ματωμένο, το πληγωμένο από την λόγχη και το οποίο ανέβλυσε πηγές σωτήριες, την πηγή του αίματος και την πηγή του ύδατος για όλη την οικουμένη.
Η ισχύς του σώματος
Θέλεις και από αλλού να γνωρίσεις την δύναμη του; Ρώτησε την γυναίκα που έπασχε από αιμορραγία και που όχι αυτόν τον ίδιο, αλλά το ιμάτιο το οποίο φορούσε, μάλλον δε ούτε αυτό ολόκληρο, αλλά μόνον το κάτω μέρος από αυτό άγγιξε• ρώτησε την θάλασσα η οποία τον βάσταξε στην πλάτη της• ρώτησε και αυτόν τον διάβολο ακόμη, και πες- από που έχεις λάβει την πληγή την αθεράπευτη; εξ αιτίας τίνος δεν έχεις καμμία δύναμη; από που κυριεύθηκες; από ποιόν δέθηκες όταν έφευγες;. Και δεν θ` αναφέρει τίποτε άλλο, παρά το σώμα που σταυρώθηκε. Με αυτό κατατσακίσθηκαν τα κεντριά του, με αυτό συντρίφθηκε η κεφαλή του, με αυτό καταντροπιάσθηκαν οι πονηρές αρχές και εξουσίες. Διότι, απογύμνωσε, λέγει, με αυτό τις πονηρές αρχές και εξουσίες και τις διαπόμπευσε μπροστά σε όλους και έσυρε τους δαίμονες νικημένους σε θριαμβευτική πομπή. Ρώτησε και τον θάνατο και πες· από που καταστράφηκε το κεντρί σου; από που καταλύθηκε η νίκη σου πάνω στους ανθρώπους; από που έσπασαν τα νεύρα σου και έγινες καταγέλαστος και σε γυναίκες και παιδιά, εσύ που ήσουν φοβερός και σε τυράννους και σε δικαίους πριν από αυτό; Και θα σου πει ότι αιτία είναι αυτό το σώμα. Διότι, όταν αυτό σταυρωνάταν, τότε αναστήθηκαν οι νεκροί, τότε σχίσθηκε εκείνου το δεσμωτήριο και συντρίφθηκαν οι χάλκινες πύλες και αφέθηκαν ελεύθεροι οι νεκροί και οι φρουροί του Άδου όλοι τρόμαξαν. Μολονότι βέβαια και αν ήταν ένας από τους πολλούς, το αντίθετο έπρεπε να συμβεί, ο θάνατος δηλαδή να φανεί δυνατώτερος. Αλλά δεν συνεβει αυτό, γιατί δεν ήταν ένας από τους πολλούς. Γι` αυτό διαλυόταν εκείνος. Και όπως αυτοί που λαμβάνουν τροφή και δεν μπορούν να την κρατήσουν για να την χωνέψουν και εξ αιτίας αυτής κάνουν εμετό και όσα έφαγαν πριν, έτσι έγινε και με τον θάνατο• αφού έλαβε το σώμα το οποίο δεν μπορούσε να χωνέψει, εξέβαλε και εκείνα τα οποία είχε μέσα του. Επειδή κοιλόπονούσε και στενοχωριόταν όσο τον είχε, τον έβγαλε με εμετό. Γι` αυτό λέγει ο απόστολος "αφού διέλυσε τους πόνους του θανάτου". Γιατί καμμία γυναίκα, που γέννα παιδί, δεν πόνεσε τόσο, όσο πληγωνόταν εκείνος, όταν είχε το δεσποτικό σώμα• πληγωνόταν διασκορπιζόμενος. Και αυτό που έγινε στον δράκοντα στην Βαβυλώνα, ο όποιος αφού έλαβε τροφή σχίσθηκε στα δύο, αυτό έγινε και σε αυτόν. Γιατί ο Χριστός δεν εξήλθε πάλι από το στόμα του θανάτου, αλλά αφού ξέσκισε στην μέση και κατέκοψε την κοιλιά του δράκοντα, έτσι πρόβαλε από τα άδυτα με πολλή λαμπρότητα και ακτινοβολία, όχι μέχρι τον ουρανό, αλλά σε αυτόν τον ίδιο τον δεσποτικό θρόνο στα ουράνια• γιατί εκεί ανύψωσε το σώμα. Αυτό το σώμα μας έδωσε και να κατέχουμε και να τρώμε, πράγμα που ήταν έργο αμέτρητης αγάπης.
Δείγμα επιτεταμένης αγάπης. Τρόπος προσελεύσεως
Γιατί αυτούς που αγαπάμε, πολλές φορές και τους δαγκώνουμε. Γι` αυτό και ο Ιώβ, για να δείξει την αγάπη των υπηρετών του γι` αυτόν, έλεγε ότι πολλές φορές, επειδή εκείνοι τον αγαπούσαν παρά πολύ, έλεγαν• "ποιός θα μας δώσει να χορτάσουμε από την σάρκα του;". Έτσι και ο Χριστός μας έδωσε τις σάρκες Του, για να χορτάσουμε, για να μας προσελκύσει σε μεγαλύτερη αγάπη. Ας προσερχόμαστε λοιπόν σε Αυτόν με θερμότητα και φλογερή αγάπη, για να μη υποστούμε φοβερώτερη τιμωρία. Γιατί όσο μεγαλύτερες ευεργεσίες έχουμε δεχθεί, τόσο περισσότερο τιμωρούμαστε, όταν φανούμε ανάξιοι της ευεργεσίας. Αυτό το σώμα, και όταν ήταν ακόμη στην φάτνην, σεβάσθηκαν οι μάγοι, και, ενώ ήταν άνδρες άπιστοι και βάρβαροι, αφού άφησαν την πατρίδα και την οικία τους ταξίδεψαν από μεγάλη απόσταση και ήλθαν, το προσκύνησαν με φόβο και τρόμο πολύ. Ας μιμηθούμε λοιπόν τουλάχιστον τους βαρβάρους εμείς οι πολίτες των ουρανών. Γιατί εκείνοι, αν και είδαν τον Χριστό και σε φάτνη και μέσα σε καλύβη και, μολονότι δεν είδαν τίποτε παρόμοιο από όσα εσύ τώρα, προσήλθαν και Τον προσκύνησαν με πολλή φρίκη- ενώ εσύ βλέπεις το σώμα Του όχι σε φάτνη, αλλά σε θυσιαστήριο, όχι να το κρατεί γυναίκα, αλλά να παρίσταται ιερέας και πλούσια χάρις του αγίου Πνεύματος να έρχεται προς τα δώρα που παρατίθενται. Δεν βλέπεις απλώς αυτό το ίδιο το σώμα, όπως εκείνοι, αλλά γνωρίζεις και την δύναμη και ολόκληρη την σωτήρια οικονομία Του και δεν αγνοείς τίποτε από όσα έγιναν δια μέσου αυτού, αφού κατηχήθηκες με ακρίβεια. Ας ανορθώσουμε λοιπόν τους εαυτούς μας και ας φρίξουμε και ας δείξουμε πολύ μεγαλύτερη ευλάβεια από εκείνους τους βαρβάρους, για να μη συγκεντρώσουμε φωτιά επάνω στην κεφαλή μας προσερχόμενοι επιπόλαια και όπως τύχει.

ΠΗΓΗ
http://www.paterikiorthodoxia.com/2015/02/i-theia-koinwnia-i-trofi-tis-athanasias_18.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου