«Θεῖες καί γήϊνες παρηγορίες»

 

Ἐάν δέν προσκολληθείς στά γήϊνα πράγματα, θά μείνης ἐλεύθερος καί ἀπό τά δεσμά τών θλίψεων. Ἄς μή σαγηνεύεται ἡ καρδιά σου ἀπό τά ὑλικά, γιά νά μή γίνη αἰχμάλωτή τους. Μήν ἀναζητᾶς ἀνάπαυσι καί παρηγορία στίς σαρκικές ἀπολαύσεις, γιατί δέν θ᾿ ἀναπαυθῆς ποτέ σ᾿ αὐτές. Ἀναζήτησε τόν Κύριο, τόν πλάστη καί εὐεργέτη σου. Ὅλα τά ἐπίγεια εἶναι πρόσκαιρα καί ἀπατηλά, μόνο ὁ Θεός καί ἡ ἀγάπη Του μένουν στόν αἰώνα.

Σέ ὥρες μεγάλης θλίψεως καί ἀφορήτου πόνου, ἡ ψυχή, ἐπιζητώντας διέξοδο, στρέφεται, πολλές φορές μέ μανία ἀληθινή, σέ επίγειες παρηγορίες. Ἀναζητᾶ σ᾿ αὐτές τό ἀντίδοτο τοῦ πόνου. Ξεγελασμένη ἔτσι ἀπό τόν διάβολο, ἀφοῦ ἱκανοποιηθῆ γιά λίγο, πέφτει μέσα σέ βαθύτερη θλῖψι καί ἀπόγνωσι.

Γιατί ἡ παρηγορία πού δίνουν τά φθαρτά πράγματα στόν ἄνθρωπο εἶναι κι αὐτή φθαρτή. Γι᾿ αὐτό καί πολλοί πού ἔζησαν ὅλη τους τή ζωή μέσα στίς ἡδονές, φθάνοντας στό τέλος τῆς ζωῆς τους συνειδητοποίησαν πώς τίποτα δέν ἀπόλαυσαν, πώς ὅλα ἦταν φευγαλέο ὄνειρο πού ἄφησε πίσω του μόνο πίκρα.

Ἀδιάκοπα ἡ ψυχή πάσχει καί ὑποφέρει καί βασανίζεται καί παλεύει. Ἀπό τή μιά μεριά οἱ ἐξωτερικές πιέσεις καί τά προβλήματα, πού δέν τήν ἀφήνουν σέ ἡσυχία. Τό ἕνα κακό φεύγει, τό ἄλλο ἔρχεται, τό ἕνα πρόβλημα λύνεται, ἄλλο ἐμφανίζεται. Ἀπό τήν ἄλλη πάλι ἡ ψυχή ταλαιπωρεῖται ἐσωτερικά ἀπό τά πάθη καί τίς συγκρούσεις τους, πού τίς δημιουργοῦν τύψεις, ἀθυμία, πόνο, θυμό, ταραχή, ἀνησυχία.

Ποῦ λοιπόν θά μπορέση ν᾿ ἀκουμπήση λυτρωτικά ἡ ψυχή μέ ὅλα αὐτά; Ποιός θά τῆς δώση εἰρήνη καί ἀνάπαυσι;

Ποιός ἔχει τή δυνατότητα νά τῆς ἐμπνεύση ἡρωϊσμό καί καρτερία γιά τά ἐξωτερικά προβλήματα, ἀλλά καί νά τήν λυτρώση ἀπό τίς ἐσωτερικές συγκρούσεις τῶν παθῶν καί τίς τύψεις;

Ποιός;... Ξέρεις ἄλλον ἀπό τόν Κύριό μας, τόν Ιησοῦ;

Γι᾿ αὐτό λοιπόν νύχτα καί μέρα ἀναζήτα μέ πόνο καί πόθο τόν Κύριο. Ἀναζήτησε Τον μέχρι νά Τόν βρεῖς καί νά Τόν ἀποκτήσης.

Ποῦ θά τόν ἀναζητήσης ὅμως;

Ψάξε σ᾿ ὅλα τά σημεῖα τῆς γῆς· ζήτησέ Τον στά πέρατα τοῦ κόσμου· ζήτησέ Τον στά πλούτη, στή δόξα, στό σωματικό κάλλος, στίς ἀπολαύσεις καί τίς ἡδονές... Πουθενά δέν θά Τόν βρῆς.

Γιατί Ἐκεῖνος σέ κρατᾶ ὁλόκληρο μέσα στά χέρια Του, κι ἐσύ δέν τό γνωρίζεις. Βρίσκεται ὅλος μέσα σου, κι οὔτε αὐτό τό νιώθεις. Ἡ βασιλεία τοῦ οὐρανοῦ μέσα σου εἶναι, μήν τήν ψάχνης σ᾿ ἄλλους τόπους.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό τό βιβλίο: «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ»

Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ

Ἐκδόσεις:“ Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὡρωποῦ Ἀττικῆς"

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 

http://HristosPanagia3.blogspot.com