του Στυλιανού Γερασίμου
Επιτρέπεται η προσκύνηση της Παναγίας και της εικόνας σύμφωνα με τον λόγο του Θεού;
Οι Πεντηκοστιανοί υποστηρίζουν ότι η προσκύνηση οποιουδήποτε άλλου προσώπου εκτός του Θεού και του Χριστού, δεν επιτρέπεται από τον λόγο του Θεού. Απαγορεύεται και η προσκύνηση των εικόνων σαν ειδωλολατρεία.
Παραθέτουν έτσι τα εξής χωρία: • Ματθ. δ', 10: “γέγραπται γάρ, Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνω λατρεύσεις”, • Δευτερονόμιο δ' 15, 16, 23: “φυλάξεσθε σφόδρα τας ψυχάς υμών,... μη ανομήσητε και ποιήσητε υμίν εαυτοίς γλυπτόν ομοίωμα, πάσαν εικόνα,
ομοίωμα αρσενικού ή θηλυκού,... προσέχετε υμείς, μη επιλάθησθε την διαθήκην Κυρίου του Θεού υμών, ήν διέθετο προς υμάς, και ποιήσητε υμίν εαυτοίς γλυπτόν ομοίωμα πάντων, ών συνέταξεν Κύριος ο Θεός σου”, • Ψαλμός ριε' 4-8: “τά είδωλα των εθνών αργύριον και χρυσίον, έργα χειρών ανθρώπων... ου λαλήλουσιν,... ουκ όψονται,... όμοιοι αυτοίς γένοιντο οι ποιούντες αυτά και πάντες οι πεποιθότες επ’ αυτοίς”, • Πράξ. ι', 25-26: Ο Απόστολος Πέτρος αρνήθηκε προσκύνηση από τον εκατόνταρχο Κορνήλιο, • Αποκ. ιθ', 10 και κβ', 8-9: ο άγγελος αρνήθηκε προσκύνηση από τον Ιωάννη.
Αυτά τα χωρία τα οποία επικαλούνται οι Πεντηκοστιανοί δεν αναφέρονται στους αγίους αλλά σε άλλους θεούς. Εμείς όμως τους αγίους δεν τους τιμούμε ως θεούς, αλλά ως ανθρώπους αγίους. Ποιός ορθόδοξος είπε ποτέ: “Θεέ Δημήτριε πρέσβευε υπέρ εμού”. Μέσα στον λόγο του Θεού, όλοι οι πιστοί ονομάζονται άγιοι: “ασπάσασθε πάντας τους αγίους”. Μη ξεχνάμε ότι επιτρέπεται η τιμητική προσκύνηση των αγίων. Αυτό μας προτρέπει η Αγία Γραφή: “Τους δοξάζοντές με δοξάσω” (Α' Βασ., β', 30), “Εμοί λίαν ετιμήθησαν οι φίλοι σου, ο Θεός, λίαν εκραταιώθησαν αι αρχαί αυτών” (Ψαλ. 138, 17), “Μνήμη δικαίων μετ’ εγκωμίων, όνομα δε ασεβούς σβέννυται” (Παροιμ. ι', 7), “καί κρατείς το όνομά μου, και ουκ ηρνήσω την πίστιν μου και εν ταις ημέραις εν αίς Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός, ός απεκτάνθη παρ’ υμίν, όπου ο Σατανάς κατοικεί” (Αποκ. β', 13-14).
Άλλωστε υπάρχουν δύο ειδών προσκυνήσεις: η απόλυτη προσκύνηση που ανήκει μόνον στον Θεό και η σχετική προσκύνηση που ανήκει στους Αγίους. Τί μας λέγει η Αγία Γραφή για την σχετική προσκύνηση:
Για την προσκύνηση των τριών ξένων από τον Αβραάμ: “καί προσεκύνησε επί της γής” (Γεν. ιη', 2).
Για την προσκύνηση των Αγγέλων από τον Λώτ: “καί προσεκύνησε τω προσώπω επί την γήν” (Γεν. ιθ', 1).
Για την προσκύνηση του Ιακώβ από τον Ησαύ: “καί προσεκύνησν επί την γήν επτάκις” (Γεν. λγ', 3).
Οι αδελφοί του Ιωσήφ τον προσκυνούν: “ελθόντες δε οι αδελφοί Ιωσήφ προσεκύνησαν αυτώ” (Γεν. μβ', 6).
Ο Βαλαάμ προσκυνά τον άγγελο: “καί ορά τον Άγγελον του Κυρίου και κύψας προσεκύνησε τω προσώπω αυτού” (Αριθμ. κβ', 31).
Ο Ιησούς του Ναυή προσκυνά τον άγγελον: “...εγώ αρχιστράτηγος δυνάμεως Κυρίου και Ιησούς έπεσεν επί πρόσωπον επί την γήν...” (Ιησ. Ναυή ε', 14).
Όσον δε αφορά το περιστατικό που περιγράφουν οι Πράξεις των Αποστόλων με τον εκατόνταρχο Κορνήλιο έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
Ο Κορνήλιος ήταν εθνικός και έζησε σαν εθνικός και πίστευε και λάτρευε πολλούς θεούς. Οι εθνικοί μάλιστα πίστευαν ότι πολλές φορές οι θεοί κατέβαιναν και συνανεστρέφονταν με τους ανθρώπους. Μόλις αντικρύζει τον Πέτρο, πέφτει και τον προσκυνά όχι ως άνθρωπο, αλλά ως θεό. Πώς το γνωρίζουμε αυτό; Από την αντίδραση του Πέτρου που του εξηγεί: “καγώ αυτός άνθρωπός ειμι”. Δεν είμαι αυτό που νόμιζες, σαν να του λέγη. Αυτή ήταν και η αντίδραση των Αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα στα Λύστρα, όταν οι Λυκαονείς τους νόμισαν θεούς.
Όσον αφορά το περιστατικό της Αποκάλυψης, όταν ο άγγελος δεν δέχθηκε την προσκύνηση του Ιωάννου, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Ο Ιωάννης, ως Ιουδαίος γνώριζε την εντολή του Θεού να μη προσκυνά είδωλα, και επίσης είχε λάβει το Άγιον Πνεύμα, άρα γνώριζε αν θα έπρεπε να προσκυνήση ή όχι έναν άγγελο. Και αν ακόμη το αγνοούσε και τον δίδαξε ο άγγελος, τότε σίγουρα το γνώριζε όταν την δεύτερη φορά προσκυνά πάλι τον άγγελο που του έδειχνε τα μυστήρια (Απ. κβ’, 8). Άρα, ο Ιωάννης δεν κάνει “δογματικό” λάθος, αλλά από ταπείνωση και θαυμασμό προσκυνάει τον άγγελο, και ο άγγελος από ταπείνωση δεν δέχεται την προσκύνηση και αναφέρει τα μεγαλεία στον Θεό.
Αντιλαμβανόμαστε την λαθεμένη διδασκαλία των Πεντηκοστιανών όχι μόνον για το πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου που σφραγίζει και τονίζει την παράδοση της Εκκλησίας μας, αλλά και για το θέμα της προσκυνήσεως και των αγίων. Η προσκύνηση των εικόνων της Θεοτόκου, καθώς και των αγίων έχει βαρύνουσα σημασία, γιατί δεν είναι ένα απλό τιμητικό γεγονός, αλλά αποτελεί σημείο αναγωγής στον Τριαδικό Θεό. Εξ άλλου η βαρύνουσα σημασία της προσκυνήσεως των προσώπων αυτών, καταγγέλλεται από το γεγονός ότι η Εκκλησία επέτρεψε την προσκύνησή τους με το κύρος των Συνόδων της.
(βλ. “Η πλάνη των Πεντηκοστιανών” του Π. Παναγιωτίδη, εκδ. “Απολύτρωσις”).
https://paraklisi.blogspot.gr/2017/06/blog-post_688.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου