Σάββατο 27 Ιουλίου 2019
Ἁμαρτία καί μετάνοια κατά τούς Ἁγίους Πατέρες Η΄ μέρος,12-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἁμαρτία καί μετάνοια κατά τούς Ἁγίους Πατέρες Η΄ μέρος,12-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση, Προκόπι Ευβοίας
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Κυριακή Στ Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ παραλύτου τῆς Καπερναούμ. Μέρος Πρῶτο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ (:Ματθ.9,1-8)
Ο
ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ
[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.9,1-4]
«Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον
διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν
πόλιν. Καὶ ἰδοὺ
προσέφερον αὐτῷ
παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης
βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν
αὐτῶν εἶπε τῷ
παραλυτικῷ· θάρσει,
τέκνον· ἀφέωνταί
σοι αἱ ἁμαρτίαι
σου(:και αφού μπήκε σε
ένα πλοίο, πέρασε στην απέναντι όχθη της λίμνης, και ήλθε στη δική Του πόλη,
την Καπερναούμ. Τότε Του έφεραν έναν παράλυτο, που τον είχαν βάλει πάνω σε ένα
κρεβάτι. Και καθώς ο Ιησούς είδε την πίστη που είχε και ο παράλυτος κι εκείνοι
που τον μετέφεραν, είπε στον παράλυτο, ο οποίος ανησυχούσε και φοβόταν μήπως οι
αμαρτίες του γίνουν εμπόδιο στη θεραπεία του: “Έχε θάρρος, παιδί μου˙ έχουν
συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου”)» [Ματθ.
9,1-2].
«Δική Του πόλη» ονομάζει εδώ την Καπερναούμ· διότι άλλη μεν Τον
έφερε στον κόσμο, η Βηθλεέμ, άλλη Τον ανέθρεψε, η Ναζαρέτ και άλλη Τον είχε διαρκώς
κάτοικό της, η Καπερναούμ [πρβλ. Ματθ. 4,12-16: «Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης
παρεδόθη, ἀνεχώρησεν
εἰς τὴν
Γαλιλαίαν. καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς
Καπερναοὺμ τὴν
παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις
Ζαβουλὼν καὶ
Νεφθαλείμ, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου
λέγοντος· γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ
Νεφθαλείμ, ὁδὸν
θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου,
Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, ὁ λαὸς ὁ
καθήμενος ἐν σκότει
εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς
καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου
φῶς ἀνέτειλεν
αὐτοῖς (:όταν άκουσε ο Ιησούς ότι ο Ιωάννης παραδόθηκε στη
φυλακή απ’ τον βασιλιά Αντίπα, αναχώρησε και πήγε στη Γαλιλαία.
ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑ - Του Αγ. Νικολάου Ἀχρίδος
ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑ
Πέθανε ο γέροντας ιερέας σας. Στη θέση του ήρθε ένας νεαρός ιερέας, που
μόλις αποφοίτησε από την ιερατική σχολή. Με χαρά φιλούσατε το χέρι του
γέροντα ιερέα. Αλλά τώρα σας ήρθε ένας νεαρός! Πως να του φιλήσετε το
χέρι αφού είναι πολύ νεότερός σας;
Θα σας διηγηθώ μια ιστορία για τον σέρβο βασιλιά Μίλος. Κάποτε θα
λειτουργούσε ένας όχι ηλικιωμένος, αλλά πολύ νέος ιερέας. Ο γερο - βασιλιάς
ήταν πολύ ευσεβής.
Η Θεία Λειτουργία δεν άρχιζε, αν δεν είχε ακόμη πάει
και αυτός στην Εκκλησία. Και όταν επήγε, στάθηκε στη μέση στο θρόνο
του, και προσευχόταν όπως όλοι.
Όταν
τελείωσε η Λειτουργία, ο βασιλιάς πήγε να φιλήσει το χέρι του παπά και
να πάρει αντίδωρο. Μα εκείνος από σεβασμό έδωσε το αντίδωρο, και τράβηξε
γρήγορα το χέρι του, για να μην το φιλήσει ο γερο - βασιλιάς. Τότε ο
βασιλιάς Μίλος τον κοίταξε αυστηρά και του είπε:
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 22-7-2019 ἕως 24-7-2019.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
27 Ιουλίου. ♰ Παντελεήμονος μεγαλομάρτυρος τοῦ ἰαματικοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τοῦ ἁγίου. 26 Ὀκτωβρίου. (Β´ Τιμ. β´ 1-10).
Β Τιμ. 2,1 Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
Β Τιμ. 2,1 Συ λοιπόν, τέκνον μου, να ενδυναμώνεσαι με την χάριν, που δίδει ο Ιησούς Χριστός (δια να μένης πιστός εις αυτόν και εις εμέ, χωρίς να επηρεάζεσαι από το παράδειγμα εκείνων, που με εγκατέλειψαν).
Κατακρίσεως ἐπακόλουθα
Διηγήθηκε ο γέρω-Σάββας ο Καψαλιώτης ότι παλαιότερα υπηρετούσε στην Δάφνη ένας αστυνομικός που είχε κατά νουν να γίνει μοναχός.
Όταν όμως έβλεπε μοναχούς, τους κατέκρινε λέγοντας: «Τι καλόγηροι είστε σεις; Όταν θα γίνω εγώ καλόγηρος, θα δείτε πως είναι η καλογερική».
Τούτο επαναλάμβανε συχνά κατακρίνοντας και εξουθενώνοντας τους πατέρες. Έγινε πράγματι καλόγηρος σ’ ένα Κελλί στην Κερασιά.
Αντί όμως να δώσει τον εαυτό του ως τύπο καλογερικής, όπως ήλπιζε, έγινε για την υπερηφάνεια του και την μεγάλη ιδέα που είχε για τον εαυτό του «πτώμα εξαίσιον» και παράδειγμα σωφρονισμού για τους άλλους.
Διότι έπαθε ο νους του και γύριζε σαν σαστισμένος στους δρόμους. Κουνούσε δήθεν το χέρι του ότι σταυροκοπιέται και τα χείλη του ότι προσεύχεται.
Κυριακή ΣΤ Ματθαίου: Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο.Μέρος Πρῶτο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ (:Προς Ρωμ. 12,6-14)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός
των χωρίων Ρωμ. 12,4-8
«καθάπερ γὰρ ἐν ἑνὶ σώματι
μέλη πολλὰ ἔχομεν, τὰ δὲ μέλη
πάντα οὐ τὴν αὐτὴν ἔχει πρᾶξιν,
οὕτως οἱ πολλοὶ ἓν σῶμά ἐσμεν ἐν Χριστῷ, ὁ δὲ καθ᾿ εἷς ἀλλήλων
μέλη(: διότι
όπως σε ένα σώμα έχουμε πολλά μέλη και όλα τα μέλη δεν έχουν το ίδιο έργο, έτσι
οι πολλοί πιστοί στην Εκκλησία είμαστε ένα σώμα εξαιτίας της ενώσεώς μας με τον
Χριστό, και ο καθένας μας είμαστε μέλη ο ένας του άλλου. Συνεπώς οφείλουμε να
συνεργαζόμαστε με ταπείνωση και ο καθενός να υπηρετεί όλο το σώμα της
Εκκλησίας)»[ Ρωμ.12,4-5]
Πάλι χρησιμοποιεί το ίδιο παράδειγμα, που
χρησιμοποίησε και στην επιστολή προς τους Κορινθίους, για να καταπολεμήσει το
ίδιο ακριβώς πάθος· καθόσον είναι μεγάλη η δύναμη του φαρμάκου και η επίδραση
του παραδείγματος αυτού προς διόρθωση της
αρρώστιας της αλαζονείας. «Για ποιο
λόγο, λοιπόν», λέγει, «υπερηφανεύεσαι
εσύ; Ή γιατί πάλι άλλος εξευτελίζει τον
εαυτό του; Δεν είμαστε ένα σώμα όλοι, και μεγάλοι και μικροί; Όταν λοιπόν κατά
το σπουδαιότερο είμαστε ένα και μέλη ο ένας του άλλου, γιατί με την αλαζονεία ξεχωρίζεις τον εαυτό σου; Γιατί περιφρονείς
τον αδελφό σου; Εφόσον, όπως ακριβώς εκείνος είναι μέλος σου, έτσι και εσύ
είσαι μέλος εκείνου· και είναι μεγάλη και ως προς αυτό η ισοτιμία
σας».
Νά μή μᾶς χωρίζει ἀπ’ τόν Χριστό ἡ ἁμαρτία
Όσιος Πορφύριος
Όταν αγαπάς τον Χριστό, παρόλες τις αδυναμίες και τη συναίσθηση που έχεις γι’ αυτές έχεις τη βεβαιότητα ότι ξεπέρασες τον θάνατο, γιατί βρίσκεσαι στην κοινωνία της αγάπης του Χριστού.
Τον Χριστό να τον αισθανόμαστε σαν φίλο μας. Είναι φίλος μας. Το βεβαιώνει ο ίδιος, όταν λέει: «Εσείς είστε φίλοι μου …;» (Ιω. 15,14).
Σαν φίλο να τον ατενίζομε και να τον πλησιάζομε. Πέφτομε; Αμαρτάνομε; Με οικειότητα, με αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχομε κοντά του· όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίδει η αίσθηση του φίλου.
Να του πούμε: «Κύριε, το έκανα, έπεσα, συγχώρεσέ με». Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά, με αγάπη και μας συγχωρεί.
Ὁ ἄνθρωπος χωρίς Χριστό ἐργαστήριο δαιμόνων
Ο αγώνας μας είναι ενάντια στους εχθρούς της αιωνιότητας και της αθανασίας μας. Αυτοί είναι: οι αμαρτίες μας, τα πάθη μας, οι πόθοι μας, τα πνευματικά της πονηρίας.
Κάθε αμαρτία κλέβει και λίγη από την αιωνιότητά μας και απονεκρώνει την αθανασία μας.
Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας
"Η πολυχρόνια υπομονή οδηγεί στην ταπείνωση. Η ταπείνωση οδηγεί στην υγεία της ψυχής. Η υγεία της ψυχής στη γνώση του Θεού. Η γνώση του Θεού, στην αγάπη του Θεού. Και τέλος, η αγάπη του Θεού, στη χαρά του Θεού, τη γλυκύτερη όλων."
Αγ. Ισαάκ ο Σύρος
https://epanosifi.blogspot.com/2019/06/blog-post_351.html