Χάνει τούς κόπους του ἐκεῖνος πού πεθαίνει ἀμετανόητος Β΄ Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου 16 1 2019
https://www.youtube.com/watch?v=VpMFYbpryUE
https://www.youtube.com/watch?v=VpMFYbpryUE
Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2020
Τέτοιοι ἄνθρωποι ζοῦν σέ ἕνα εἶδος νυκτομαχίας καί ψηλαφοῦν τό σκοτάδι
ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ
Ισαάκ του Σύρου
Λόγος ΜΓ΄
Είναι ανώτερος ο κοσμικός που ταλαιπωρείται μαζί με τους κοσμικούς και κακοπαθεί στα βιοτικά από το μοναχό που κακοπαθεί στα βιοτικά και συζεί με τους κοσμικούς. Όποιος αναζητεί τον Θεό με θερμό ζήλο και με όλη την καρδιά του νύχτα και ημέρα και ξεριζώνει από αυτήν τις προσβολές που φυτεύονται από τον εχθρό είναι φοβερός στους δαίμονες και ποθητός το Θεό και τους αγγέλους του. Η νοητή χώρα του καθαρού στην ψυχή είναι μέσα του, ο ήλιος που λάμπει σε αυτόν είναι το φως της Αγίας Τριάδος, ο αέρας που αναπνέουν οι κάτοικοι αυτής της χώρας είναι το παράκλητο και Πανάγιο πνεύμα, οι συγκάθεδροι αυτού είναι οι άγιες και ασώματες φύσεις και η ζωή και η χαρά και η ευφροσύνη αυτού είναι ο Χριστός, το φως από το φως του Πατρός.
Τέτοιος άνθρωπος ευφραίνεται πάντοτε με τη θεωρία της ψυχής του και θαυμάζει το κάλλος του εαυτού του και είναι εκατονταπλασίως φωτεινότερος από τη λαμπρότητα του ήλιου.
Αυτή είναι η Ιερουσαλήμ και η Βασιλεία του Θεού η κρυμμένη μέσα μας κατά το λόγο του Κυρίου. Αυτή η χώρα είναι νεφέλη της Δόξας του Θεού στην οποία θα εισέλθουν μόνο οι καθαροί στην καρδιά για να ιδούν το πρόσωπο του Δεσπότη των και να καταυγάσουν στο νου τους από τις ακτίνες του φωτός του.
Αντιθέτως ο θυμώδης, ο οργίλος, ο πλεονέκτης, ο γαστρίμαργος, ο συναναστρεφόμενος με τους κοσμικούς, εκείνους που θέλει να επιβάλει το δικό του θέλημα, ο οξύχολος ο γεμάτος πάθη· τέτοιοι άνθρωποι ζουν σε ένα είδος νυκτομαχίας και ψηλαφούν το σκοτάδι ευρισκόμενει έξω από τον τόπο της ζωής και του φωτός· διότι η χώρα εκείνη της ζωής έχει κληροδοτηθεί στους αγαθούς και ταπεινόφρονες που έχουν καθαρίσει τις καρδιές τους.
Ἁπλότητα καί πονηριά
... Όταν ο άνθρωπος δεν τροχίζει το μυαλό με το Θείο, αλλά το τροχίζει με την πονηριά, παραδίνει τον εαυτό του στον διάβολο. Καλύτερα να το είχε χάσει το μυαλό, για να έχη ελαφρυντικά την ημέρα της Κρίσεως.
– Γέροντα, διαφέρει η απλότητα από την πονηριά;
– Ναι, όσο η αλεπού από το τσακάλι. Το τσακάλι, αν δη κάτι και το θέλει , με λεβεντιά θα πάει να το πάρει . Ενώ η αλεπού θα κάνει πονηριές και μετά θα πάει να το πάρει .
– Μπορεί, Γέροντα, να θεωρεί κανείς την πονηριά για εξυπνάδα;
– Ναι, μπορεί, αλλά, αν εξετάζει τον εαυτό του, θα καταλάβει τι είναι πονηριά και τι εξυπνάδα.
Έχει τον πίνακα αναγνωρίσεως. Ποια είναι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος; αγάπη, χαρά, ειρήνη κ.λπ. * Έχει συγγένεια μ’ αυτά; Αν δεν συγγενεύει μ’ αυτά, θα έχει κάτι το σατανικό, θα έχει γνωρίσματα του ταγκαλακιού.
Έξυπνος είναι ο εξαγνισμένος άνθρωπος, ο καθαρισμένος από τα πάθη.
Αυτός που έχει αγιάσει και το μυαλό του, αυτός είναι ο πραγματικά έξυπνος. Άμα δεν αγιασθεί το μυαλό, η εξυπνάδα δεν ωφελεί σε τίποτε. Να, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, έξυπνοι είναι, αλλά πολλοί από αυτούς, επειδή δεν έχουν αγιασμένο το μυαλό τους, εκεί που λένε εξυπνάδες, λένε και ανοησίες.
Από την πολλή εξυπνάδα λένε μεγάλες ανοησίες! Αν δεν αξιοποίησε ο άνθρωπος το μυαλό, το εκμεταλλεύεται ο διάβολος. Αν δεν αξιοποιήσει την εξυπνάδα για το καλό, την χρησιμοποιεί ο διάβολος για το κακό.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 16-1-2020 ἕως 17-1-2020.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 16-1-2020 ἕως 17-1-2020.
1) Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼ 2020 (492)
▼ Ιανουαρίου (393)
▼ 17 Ιαν (23)
Ἅγιος Πορφύριος: Τά θαύματα τά κάνει ὁ Χριστός
Στις 17 Δεκεμβρίου 1989 –διηγείται η κ. Ολυμπία Παγώνη από το Χαλάνδρι Αθηνών– η μητέρα μου Κλεονίκη εισήλθε στον Ερυθρό Σταυρό με λοίμωξη στο αναπνευστικό και στις 19 Δεκεμβρίου εισήλθε και ο πατέρας μου Αναστάσιος με υψηλό πυρετό, γιατί και όλη η υγεία του ήταν επιβαρυμένη. Εάν και δεν επέτρεπαν το ζευγάρι να είναι μαζί στο ίδιο δωμάτιο, η μητέρα μου επέμενε και έτσι το επόμενο βράδυ βρεθήκαμε όλη η οικογένεια στον θάλαμο αυτό του νοσοκομείου.
Κάποια στιγμή είπε η μητέρα μου: «Βρε, Τάσο, τώρα που είμαστε όλοι εδώ μαζεμένοι, δώσε την ευχή σου στα παιδιά». Ο πατέρας μου εγκάρδια και με συγκίνηση είπε: «Την ευχή μου να έχετε, παιδιά μου».
Ξημέρωνε 21 Δεκεμβρίου, ημέρα που γεννήθηκε το πρώτο τους παιδί, ο Νικόλαος, το οποίο τριών μηνών εκοιμήθη, προσβληθέν από την Ασιατική γρίππη. Εκείνη την ημέρα εκοιμήθη και ο πατέρας μου. Η μητέρα μου βγήκε από το νοσοκομείο και συγκεντρωθήκαμε συγγενείς και φίλοι του πατέρα μου, περίπου 70 άτομα, στο σπίτι και τον θρηνούσαμε. Κάποια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο και μία συγγενής φώναξε την μητέρα μου «Κλεονίκη, σε θέλει ο Γέροντας». Εκείνη μας έκανε νεύμα να σιωπήσουμε, ενώ έδειχνε να τα “έχη χαμένα”. Ο Γέροντας έλεγε και εκείνη επαναλάμβανε.
– Κλεονίκη, μην κλαίτε. Θέλω να σου πω τι μου είπε ο Αναστάσιος. Να μην κλαίτε, διότι βρίσκεται στο ανέσπερο φως του Θεού.
– Ποιο είναι αυτό το φως, Γέροντα;
Πρωτοπρ.Γεώργιος Μεταλληνός : Τό «Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν» καί ἡ κρίση τοῦ πολιτισμοῦ μας
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Το Μάθημα των Θρησκευτικών
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ-ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΤΟ «ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ»
ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Δ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ
Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Ἀνήκω σ’ αὐτούς πού πιστεύουν, ὃτι ἡ στάση τῆς Πολιτείας καί τῶν λεγομένων ἐκσυγχρονιστικῶν θυλάκων τῆς κοινωνίας (π.χ. μεγάλης μερίδας διανοουμένων μας) ἀπέναντι στό «Μ.τ.Θ.», ὃπως ἐπεκράτησε νά καλεῖται τό Μάθημά μας, συνδέεται μέ τήν εὐρύτερη κρίση τοῦ ἑλληνορθόδοξου πολιτισμοῦ μας, καρπό τῆς πνευματικῆς καί πολιτιστικῆς ἀλλοτρίωσης. Ἀπό ὃλους αὐτούς «ἐβάφη ἢδη κάλαμος ἀποφάσεως» καί δέν ἀναμένω ἀλλαγή διαθέσεων καί προθέσεων. Ὃσα ὃμως θά λεχθοῦν στή συνέχεια θέλουν νά βοηθήσουν στή βαθύτερη κατανόηση τοῦ προβλήματος, ὣστε καί ὁ ἀγώνας μας -ἀναγκαῖος ὁπωσδήποτε- νά λάβει τίς σωστές του διαστάσεις.
Πολιτισμός εἶναι ἡ πραγμάτωση τοῦ περιεχομένου τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτό ἐνσαρκώνεται καί ἀποτυπώνεται στό περιβάλλον του, τό ὁποῖο -ἒτσι- διαμορφώνεται σύμφωνα μέ τήν κουλτούρα-καλλιέργεια τῆς ψυχῆς του. Ὀρθά ὁ Arnold Toynbee εἶπε, ὃτι «ἡ ψυχή τοῦ πολιτισμοῦ εἶναι ὁ πολιτισμός τῆς ψυχῆς». Ἀπό τόν κανόνα αὐτό δέν μπορεῖ νά ἐξαιρεθεῖ τό δικό μας Ἒθνος. Ὁ ἑλληνικός πολιτισμός καταξιώθηκε σέ παγκόσμιο ἀγαθό καί μορφωτικό θησαυρό τῆς Οἰκουμένης.
Ὁ σημερινός πολιτισμός μας λέγεται -καί εἶναι- ἑλληνορθόδοξος, διότι διαμορφώθηκε ἱστορικά ὡς συνάντηση καί θεανθρώπινη -δηλαδή ἱεραρχημένη- ἓνωση τῆς Ἑλληνικότητας μέ τήν Ὀρθοδοξία. Ἡ πραγματικότητα αὐτή εἶναι ψηλαφητή στή σκέψη καί ζωή τῶν Ἁγίων μας. Οἱ Ἃγιοί μας, τά αὐθεντικά μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί γνήσιοι φορεῖς τῆς ἁγιοτριαδικῆς Χάρης, ἐνσαρκώνουν τό ὀρθόδοξο ἦθος, ὡς ὑπέρβαση τοῦ γεγονότος τῆς πτώσεως μέ τήν ἀποκατάσταση τῶν τριῶν βασικῶν σχέσεων τοῦ ἀνθρώπου σέ τρεῖς κατευθύνσεις: κατακόρυφα μέ τόν Θεό, ὁριζόντια μέ τόν συνάνθρωπο καί σύνολη τήν Κτίση, καί σέ βάθος μέ τόν ἲδιο τόν ἑαυτό του. Αὐτό εἶναι τό ἰδανικό τοῦ ὀρθοδόξου Ἓλληνα ἀνθρώπου καί πραγματοποιεῖται μέ τήν συνέργειά του μέ τόν Θεό καί τή χάρη Του στά ὃρια τοῦ πνευματικοῦ του ἀγώνα.
Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου. Αλαζονεία καί κενοδοξία
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ[:Λουκ. 18, 9-14]
Πνευματικά θησαυρίσματα από ομιλίες του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ
Αν θέλεις να συνετίσεις έναν υπερήφανο άνθρωπο, μη μεταχειριστείς πολλά λόγια. Θύμισέ του μόνο την ανθρώπινη φύση του και τη ρήση του σοφού Σειράχ: «Τί ὑπερηφανεύεται γῆ καὶ σποδός;(:Γιατί έχει τόση αλαζονεία και υπερηφανεύεται ο άνθρωπος, που είναι χώμα και στάχτη;)»[Σοφία Σειράχ 10,9]. Κι αν εκείνος σου πει ότι χώμα και στάχτη θα γίνει μετά τον θάνατό του, δώσε του να καταλάβει ότι και τώρα, που ζει δεν είναι τίποτα περισσότερο. Ας μην ξεγελιέται, βλέποντας την ομορφιά του· έχοντας την υγεία του, νιώθοντας τη δύναμη του, απολαμβάνοντας τις χαρές της σύντομης επίγειας ζωής. Χώμα και στάχτη είναι, «αφού, και όσο ακόμα ζει, αρχίζει η φθορά του»[Σοφ.Σειρ.10,9: «ὅτι ἐν ζωῇ ἔῤῥιψα τὰ ἐνδόσθια αὐτοῦ(:διότι του υπερήφανου ανθρώπου, ενόσο ακόμη ζούσε, έριξα κάτω τα εντόσθιά του)»].
Ας παρατηρήσει ο καθένας μας, πόσο ασήμαντη είναι η ύπαρξή μας. Ας μην περιμένει τη μέρα του θανάτου του, για να συνειδητοποιήσει τη μηδαμινότητά του. Ας την αντιληφτεί από τώρα, στρέφοντας φιλοσοφημένα τη σκέψη του μέσα του και γύρω του, στον εαυτό του και στους άλλους. Ας μη χάσει, όμως, το θάρρος του, διαπιστώνοντας την ανθρώπινη φθαρτότητα, ο Θεός δεν έκανε έτσι τα πράγματα επειδή μας μισεί, αλλά απεναντίας επειδή μας αγαπά και νοιάζεται για μας. Με αυτόν τον τρόπο μας παρέχει πολλές αφορμές για να γινόμαστε ταπεινοί. Αλήθεια, αν ο άνθρωπος, παρόλο που είναι πλασμένος από το χώμα της γης, τόλμησε να πει «Θα ανέβω στον ουρανό» [βλ. Ησ. 14,13-16: «σὺ δὲ εἶπας ἐν τῇ διανοίᾳ σου· εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι, ἐπάνω τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ θήσω τὸν θρόνον μου, καθιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸς Βοῤῥᾶν, ἀναβήσομαι ἐπάνω τῶν νεφῶν, ἔσομαι ὅμοιος τῷ Ὑψίστῳ,νῦν δὲ εἰς ᾅδην καταβήσῃ καὶ εἰς τὰ θεμέλια τῆς γῆς. οἱ ἰδόντες σε θαυμάσονται ἐπὶ σοὶ καὶ ἐροῦσιν· οὗτος ὁ ἄνθρωπος ὁ παροξύνων τὴν γῆν, ὁ σείων βασιλεῖς;(:εσύ λοιπόν όταν ζούσες, είπες με τον νου σου: ’’Θα ανεβώ στον ουρανό, επάνω στα αστέρια του ουρανού θα στήσω τον θρόνο μου, θα καθίσω ένδοξος βασιλιάς σε όρος υψηλό, στα όρη τα υψηλά, που βρίσκονται προς τον Βορρά. Θα ανεβώ’’, είπες, ‘’επάνω από τα σύννεφα, θα γίνω όμοιος προς τον Ύψιστο Θεό’’. Τώρα ιδού, θα κατεβείς στον άδη, στα βάθη, όπου υπάρχουν τα θεμέλια της γης. Οι άνθρωποι, οι οποίοι θα δουν το κατάντημά σου, θα καταπλαγούν και θα πουν: ’’αυτός λοιπόν είναι ο άνθρωπος που ανετάρασσε και τρομοκρατούσε την οικουμένη, συγκλόνιζε και κατεκρήμνιζε τους βασιλείς;’’»],πού θα έφτανε με το λογισμό του αν δεν τον συγκρατούσε σαν χαλινάρι η αδύναμη φύση του;.
Ὅσο θά περνᾶν τά χρόνια καί θά ἔρχεται ὁ Ἄντίχριστος, ὅλο καί πιό πολλούς μοναχικούς ἀνθρώπους θά ἔχουμε
«Σήμερα έχουμε πάρα πολλούς μοναχικούς ανθρώπους...
Και όσο θα περνάν τα χρόνια, και θα έρχεται ο Αντίχριστος, όλο και πιο πολλούς μοναχικούς ανθρώπους θα έχουμε.
Που δεν ταιριάζουν με κανέναν και δεν τους θέλει και κανένας.
Γιατί ακριβώς δεν έχουνε μάθει να ζούνε τον Χριστό. Προσπαθούν να αναπαύσουν τον εαυτό τους. Αντί να αναπαύσουν τους άλλους και τον Χριστό. Και όπως έλεγε ένας Γέροντας, ότι ο Αντίχριστος λέει θα έρθει, όταν τελικά οι άνθρωποι δεν θα έχουνε μονοπάτι για τον γείτονα. Τόσο πολύ μοναχικοί θα γίνουν δηλαδή. Τόσο ακοινώνητοι.
Ὁ Θεός ὅμως ρωτάει ὅσους τόν λατρεύουν στό ναό...
..Ο Θεός όμως ποτέ δε μέμφεται, ποτέ δεν οργίζεται στον αγνώμονα, αλλά τον επιπλήττει ευγενικά και ρωτάει όσους τον λατρεύουν στο ναό: «Πού είναι τα άλλα παιδιά Μου; Δεν έδωσα την υγεία σε χιλιάδες; Γιατί βρίσκονται μόνο λίγες δεκάδες στο ναό Μου; Δε δίνω το φως του ήλιου σε εκατομμύρια; Γιατί είστε μόνο λίγες εκατοντάδες οι ευγνώμονες; Δεν ομόρφηνα τους αγρούς, δεν τους γέμισα με πλούσια σοδειά, με κάθε χόρτο για τα κοπάδια; Γιατί είστε μόνο λίγοι εσείς που γονατίζετε με ευχαριστία μπροστά Μου; Πού είναι τα άλλα παιδιά Μου;
Μέγας Ἀντώνιος Φιλοκαλία τόμος Α
Οι καπετάνιοι κατευθύνουν με προσοχή το πλοίο για να μην προσκρούσει πάνω σε σκόπελο ή ύφαλο. Έτσι κι εκείνοι που επιθυμούν να ζήσουν την ενάρετη ζωή, ας εξετάζουν με επιμέλεια ποια πρέπει να κάνουν και ποια πρέπει να αποφεύγουν και να πιστεύουν ότι οι αληθινοί και θείοι νόμοι τους συμφέρουν, κόβοντας τις πονηρές ενθυμήσεις και επιθυμίες από την ψυχή τους.
10 Φεβρουαρίου. ♰ Τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τοῦ ἁγίου. 26ης Ὀκτ. (Β΄ Τιμ. β΄ 1-10).
Β Τιμ. 2,1 Σὺ οὖν,
τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ,
Β Τιμ. 2,1 Συ λοιπόν, τέκνον μου, να ενδυναμώνεσαι με την
χάριν, που δίδει ο Ιησούς Χριστός (δια να μένης πιστός εις αυτόν και εις εμέ,
χωρίς να επηρεάζεσαι από το παράδειγμα εκείνων, που με εγκατέλειψαν).