Ὅτι δέν ἀρκεῖ ἡ νηστεία γιά νά μπορεῖ κάποιος νά μεταλάβῃ, ἡ συγχωρητικότητα, Δ΄ Μέρος, Ὁ ὅρκος, Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, 4-3-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com
Πέμπτη 5 Μαρτίου 2020
ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ: Περί διακρίσεως
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι΄
Περί διακρίσεως
2. Κάποιοι αδελφοί πήγαν στον αββά Αντώνιο να του αναφέρουν τα οράματα που έβλεπαν, και να πληροφορηθούν απ΄ αυτόν εάν πρόκειται για αληθινά οράματα ή τα δημιουργούν οι δαίμονες.
Αυτοί είχαν ένα γαϊδουράκι που τους ψόφησε στον δρόμο.
Μόλις έφθασαν στον Γέροντα, πρόλαβε και τους είπε:
“Πώς ψόφησε το γαϊδουράκι στον δρόμο;”
“Πού το ξέρεις, αββά;” τον ρώτησαν.
Κι εκείνος τους είπε:
“Οι δαίμονες μου το φανέρωσαν”.
“Μα κι εμείς -είπαν- γι αυτό το θέμα ήρθαμε να σε ρωτήσουμε, γιατί βλέπουμε οράματα και πολλές φορές βγαίνουν αληθινά. Αλλά μη τυχόν πέφτουμε σε πλάνη;”
Και ο Γέροντας παίρνοντας ως παράδειγμα αυτό που συνέβη με τον όνο, τους πληροφόρησε ότι προέρχονται από τους δαίμονες.
5. Κάποιος αδελφός είπε στον αββά Αντώνιο:
“Προσευχήσου για μένα”.
Και ο Γέροντας του λέει:
“Ούτε εγώ σε σπλαχνίζομαι ούτε ο Θεός, εάν συ ο ίδιος δεν σπεύσεις με ζήλο να ζητήσεις από τον Θεό”.
6. Είπε επίσης ότι ο Θεός δεν επιτρέπει να ΄ρθουν οι μεγάλοι πειρασμοί στη γενιά αυτή όπως στις παλαιότερες, γιατί γνωρίζει ότι είναι αδύναμοι και δεν αντέχουν.
7. Είπε ο αββάς Αντώνιος ότι θα΄ ρθει εποχή, πού οι άνθρωποι θα φέρονται όπως οι παράφρονες. Και όταν θα βλέπουν κάποιον πού δεν θα συμπεριφέρεται ως παράφρων, θα τα βάζουν μαζί του και θα του λένε:
“Εσύ είσαι τρελός”, επειδή δεν είναι όμοιος μ΄ αυτούς.
19. Είπε ο αββάς Αγάθων:
“Εάν κάποιος μου είναι υπερβολικά αγαπητός αλλά καταλάβω ότι με παρασύρει σε κάποιο ελάττωμα, κόβω αμέσως τις σχέσεις μου μαζί του”.
33. Είπε επίσης ο αββάς Δανιήλ:
Ἅγιος Παΐσιος: Ἀπὸ τὴν κοσμικὴ εὐτυχία βγαίνει τὸ κοσμικὸ ἄγχος
Ὅσο ἀπομακρύνονται οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴν φυσικὴ ζωή, τὴν ἁπλή, καὶ προχωροῦν στὴν πολυτέλεια, τόσο αὐξάνει καὶ τὸ ἀνθρώπινο ἄγχος. Καὶ ὅσο ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Θεό, ἑπόμενο εἶναι νὰ μὴ βρίσκουν πουθενὰ ἀνάπαυση. Γι' αὐτὸ γυρίζουν ἀνήσυχοι ἀκόμη καὶ γύρω ἀπό τὸ φεγγάρι -σάν τὸ λουρὶ τῆς μηχανῆς γύρω ἀπό τὴν τρελλὴ ρόδα -, γιατί ὁλόκληρος ὁ πλανήτης μας δὲν χωράει τὴν πολλή τους ἀνησυχία.
Ἀπὸ τὴν κοσμικὴ καλοπέραση, ἀπὸ τὴν κοσμικὴ εὐτυχία, βγαίνει τὸ κοσμικὸ ἄγχος. Ἡ ἐξωτερικὴ μόρφωση μὲ τὸ ἄγχος ὁδηγεῖ καθημερινῶς ἑκατοντάδες ανθρώ-πων (ἀκόμη καὶ μικρά,μικρᾷ μὲ ἄγχος) στὶς ψυχαναλύσεις καὶ στοὺς ψυχιάτρους καὶ κτίζει συνεχῶς Ψυχιατρεῖα καὶ μετεκπαιδεύει ψυχιάτρους, ἐνῶ πολλοὶ ψυχίατροι οὔτε Θεὸ πιστεύουν οὔτε ψυχή,ψυχῇ παραδέχονται. Ἑπομένως, πῶς εἶναι δυνατὸν αὐτοὶ οἱ άν-θρωποι νὰ βοηθήσουν ψυχές, ἀφοῦ καὶ οἱ ἴδιοι εἶναι γεμᾶτοι ἀπὸ ἄγχος; Πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ ἄνθρωπος νὰ παρηγορηθῆ ἀληθινά, ἂν δὲν πιστέψη στὸν Θεὸ καὶ στὴν ἀληθινὴ ζωή, τὴν μετὰ θάνατον, τὴν αἰώνια; Ὅταν συλλάβη ὁ ἄνθρωπος τὸ βαθύτερο νόημα τῆς ζωῆς τῆς ἀληθινῆς, τότε φεύγει ὅλο τὸ ἄγχος του καὶ ἔρχεται ἡ θεία παρηγοριά, καὶ θεραπεύεται. Ἄν πήγαινε κανεὶς στὸ Ψυχιατρεῖο καὶ διάβαζε στοὺς ἀσθενεῖς τὸν Ἀββᾶ Ἰσαάκ, θὰ γίνονταν καλὰ ὅσοι πιστεύουν στὸν Θεό, γιατί θὰ γνώριζαν τὸ βαθύτερο νόημα τῆς ζωῆς.
Πᾶνε νὰ ἠρεμήσουν οἱ ἄνθρωποι εἴτε μὲ ἠρεμιστικὰ εἴτε μὲ θεωρίες γιόγκα, καὶ τὴν πραγματικὴ ἠρεμία, ποὺ ἔρχεται, ὅταν ταπεινωθῆ ὁ ἄνθρωπος, δὲν τὴν ἐπιδιώκουν, γιὰ νὰ ἔρθη ἡ θεία παρηγοριὰ μέσα τους. Καὶ οἱ διάφοροι τουρίστες, ποὺ ἔρχονται ἀπὸ ξένες χῶρες καὶ περπατοῦν στοὺς δρόμους, μέσα στὸν ἥλιο, στὴν ζέστη, μέσα στήν σκόνη, μέσα σὲ τόση φασαρία, σκέψου πόσο ὑποφέρουν! Τί ζόρισμα, τί σφίξιμο ἐσωτερικὸ ἔχουν, ὥστε τὸ σκάσιμο αὐτὸ τὸ ἐξωτερικὸ τὸ θεωροῦν ἀνάσα! Πόσο τοὺς διώχνει ὁ ἑαυτός τους, ποὺ θεωροῦν ἀνάπαυση ὅλη αὐτὴν τὴν ταλαιπωρία!
«Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΜΟΛΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΒΙΑ»
Ο Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), ένας θεοφώτιστος λαϊκός ιεροκήρυκας, κήρυττε ακόμα και στο νοσοκομείο «Σωτηρία» στο οποίο πολλοί δεν πλησίαζαν καν υπό το φόβο των μικροβίων και της φυματίωσης.
Στο νοσοκομείο τον ακολουθούσε ο ιερέας π. Δημήτρης Παπαντώνης ο οποίος εξομολογούσε τους αρρώστους από φυματίωση και τελούσε την Θεία Λειτουργία.
Μια ημέρα ένας γιατρός ο οποίος παρακολουθούσε τις ομιλίες αρκετά προβληματισμένος, πλησίασε τον ιεροκήρυκα και του λέει:
– Κύριε Παναγόπουλε, ο ιερέας είναι αδύνατον να καταλύει το περιεχόμενο του Αγίου ποτηριού. Με αυτό κοινωνούν τόσοι άρρωστοι και ασθενείς, και όπως γνωρίζουμε το μικρόβιο της φυματίωσης μεταδίδεται με το σάλιο. Τι κάνει λοιπόν ο ιερέας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου που περισσεύει; Το χύνει στο χωνευτήρι; Αυτό όμως δεν είναι μεγάλη αμαρτία;
– «Αυτό το πράγμα δεν γίνεται ποτέ» απάντησε ο ιεροκήρυκας.
«Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΜΟΛΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΒΙΑ».
Ὁ ὄλεθρος τῆς μαγείας καί ὅλων τῶν μορφῶν τοῦ ἀποκρυφισμοῦ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 17η Φεβρουαρίου 2020
Ο ΟΛΕΘΡΟΣ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ
Αφότου ο άνθρωπος στασίασε κατά του Θεού και υπήχθη, με τη θέλησή του, στην αιχμαλωσία του Σατανά και στην δουλεία της αμαρτίας, στερήθηκε την αγιαστική χάρη του Δημιουργού του και κυριεύτηκε από τη δαιμονική καταστροφική ενέργεια. Η απομάκρυνσή του από το Θεό σήμανε το πλησίασμά του στο διάβολο. Η μεταπτωτική ιστορία του ανθρωπίνου γένους είναι μια διαρκής πάλη με το Θεό και ένα ατελείωτο μαρτύριο υποταγής του στον «ανθρωποκτόνο απ’ αρχής» (Ιωάν.8,9) και μια ατέρμονη τραγωδία από τις ολέθριες συνέπειες απ’ αυτή. Ως η πλέον φρικώδης κατάληξη υπήρξε η απόρριψη της της λατρείας του αληθινού Θεού και η αντικατάστασή της με τη λατρεία της κτίσεως, την ειδωλολατρία, η οποία είναι στην ουσία δαιμονολατρία, αφού, οτιδήποτε σφετερίζεται τη λατρεία του αληθινού Θεού είναι λατρεία του αντιδίκου Του, του Σατανά. Είναι άλλωστε γνωστή η θέση της θείας αποκαλύψεως, ότι «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5) και σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο «α θύει τα έθνη, δαιμονίοις θύει, και ου Θεώ», τονίζοντας πως, «ου θέλω υμάς κοινωνούς των δαιμονίων γίνεσθαι» (Α΄Κορ.10,20).
Το αποτέλεσμα αυτής της ολέθριας σχέσης ανθρώπου και Σατανά ήταν να αποκτήσει εκείνος δικαιώματα και μάλιστα κυρίαρχα σ’ αυτόν. Ο πτωτικός άνθρωπος, έχοντας απόλυτα σκοτισμένη τη διάνοιά του, δεν ήταν σε θέση να διακρίνει την τραγωδία και τον όλεθρο της δαιμονικής υποταγής του και για τούτο δεχόταν ως «φυσική» αυτή τη σχέση. Φρόντισε δε να εκμεταλλευτεί τη δαιμονική ενέργεια, είτε για να ενισχύσει την ατομική του δύναμη και επιβολή, είτε για να διαπράξει το κακό σε άλλα ανθρώπινα πρόσωπα.
"Ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου: Θλίψεις - Στενοχώριες - Ἄγχος
Κάθε άνθρωπος που σε βλάπτει είναι θύμα του διαβόλου
«Αν κάποια μέρα', άρχισε να μου λέει ο Παππούλης, ' περπατάς ήσυχος στο δρόμο σου και δεις τον αδελφό σου να προπορεύεται κι αυτός ήσυχα, αλλά σε μια στιγμή αντικρίσεις έναν κακοποιό άνθρωπο, να
πετάγεται ξαφνικά από μία πάροδο και με ένα μαχαίρι να ορμά καταπάνω στον αδελφό σου, να τον κτυπά, να του τραβά τα μαλλιά, να τον πληγώνει και να τον ρίχνει κάτω ματωμένο, εσύ, μπροστά σ' αυτό το θέαμα, θα οργισθείς εναντίον του αδελφού σου ή θα τον λυπηθείς;»
Παραξενεύτηκα με την ερώτηση του Γέροντα και τον ρώτησα κι εγώ με τη σειρά μου
– Πώς είναι δυνατόν να οργισθώ εναντίον του πληγωμένου αδελφού μου, που έπεσε θύμα του κακοποιού; Ούτε καν πέρασε από το νου μου τέτοια σκέψη. Ασφαλώς και θα λυπηθώ και θα προσπαθήσω να τον βοηθήσω όσο μπορώ.
– 'Ε, λοιπόν ', συνέχισε ο Γέροντας, ' κάθε άνθρωπος, που σε προσβάλλει, που σε βλάπτει, που σε συκοφαντεί, που σε αδικεί με οποιοδήποτε τρόπο, είναι ένας αδελφός σου, που έπεσε στα χέρια του κακοποιού διαβόλου. Εσύ, όταν αντικρίσεις τον αδελφό σου να σε αδικεί, τί πρέπει να κάνεις; Πρέπει να τον λυπηθείς πολύ, να τον συμπονέσεις και να παρακαλέσεις θερμά και σιωπηλά το Θεό, να στηρίξει εσένα, στη δύσκολη αυτή ώρα της δοκιμασίας σου και να ελεήσει και τον αδελφό σου, που έπεσε θύμα του ληστού διαβόλου, κι ο Θεός θα βοηθήσει κι εσένα και τον αδελφό σου. Διότι, αν δεν το κάνεις αυτό, αν, αντιθέτως, οργισθείς εναντίον του αδελφού σου, αντιτάσσοντας στην επίθεσή του την αντεπίθεση σου, τότε ο διάβολος, που βρίσκεται στο σβέρκο του αδελφού σου, πηδάει και στο δικό σου σβέρκο και σας χορεύει και τους δύο.
Να αγαπάς τους πειρασμούς
Μόνο ένα να προσέξεις, με συμβούλεψε ο Παππούλης. Να ξεκαθαρίζεις τις σκέψεις σου, που από την πολλή σου ευαισθησία πιέζεσαι και θλίβεσαι. Να τις διώχνεις, να μην παραμένουν. Να αγαπάς τους πειρασμούς που έρχονται και δε θα ταράζεσαι, ούτε θα θλίβεσαι. Να αγαπάς πολύ όλους τους αδελφούς το ίδιο. Να αγαπάς πολύ το Γέροντα. Ένας Γέροντας, ένας Χριστός.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 25-2-2020 ἕως 27-2-2020.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
Ἡ ἐλευθερία στήν ἐξαγόρευση τῶν λογισμῶν
- Γέροντα ... κάποτε μου είχες πει ότι και τότε πού ερωτώ για κάποιους λογισμούς και τότε πού ζητώ να πάρω συμβουλή πάνω σε πραγματικές καταστάσεις, είναι καλό να κινούμαι με ελευθερία. Πες μου, σε παρακαλώ, αφού είμαι υποχρεωμένος να ρωτάω, πώς μπορώ να βιώνω ταυτόχρονα και την ελευθερία μου;
Και ο άγιος γέροντα Ιωάννης ο Προφήτη απάντησε.
π. Γεώργιος Μεταλληνός: Ἁγία Θεοδώρα ἡ Αὐγούστα, Ἅγιοι Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα, «ἅγιος» Βαλεντίνος καὶ γάμος
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2020/02/blog-
Ἡ διατήρηση τῆς φιλονικίας εἶναι ἔργο διαβολικό
Ερώτηση
Αν κάποιος από τους Πατέρες οδοιπορήσει μαζί μου και κατά την πορεία ζητά επίμονα να κρατήσει αυτό που βαστάζω εγώ, αλλά δεν πρέπει, ούτε οικοδομεί κάτι τέτοιο όσους μας βλέπουν, διότι είναι μεγαλύτερος μου, τι να κάνω;
Μέ τήν μετάνοια, ὑπομονή καί ταπείνωση σώζετε τίς ψυχές σας.
Με την μετάνοια, υπομονή και ταπείνωση σώζετε τις ψυχές σας. Με την μετάνοια, επειδή εμείς αμαρτάνουμε συνέχεια. Με την υπομονή, επειδή λέγεται: ''ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται'' (Ματθ. 10,22), και με την ταπείνωση, επειδή ο Θεός '' ταπεινοῖς δίδωσι χάριν'' (Ιακ. 4,6).
Στάρετς Νίκων Βορομπιώφ (1894-1963)
5 Μαρτίου. Καθαρά Πέμπτη. Τοῦ ἁγίου μάρτυρος Κόνωνος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΡΙΘΕΚΤΗΣ. Ἡσαΐου Β΄ 11-21.
Ησ. 2,11 οἱ γὰρ ὀφθαλμοὶ
Κυρίου ὑψηλοί, ὁ δὲ ἄνθρωπος ταπεινός· καὶ
ταπεινωθήσεται τὸ ὕψος τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὑψωθήσεται
Κύριος μόνος ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνῃ.
Ησ. 2,11 Διότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι υψιλοί και
βλέπουν από υψηλά τα πάντα. Ο δε άνθρωπος είναι μηδαμινός· και θα ταπεινωθή η
αλαζονεία και η έπαρσις των ανθρώπων. Θα υψωθή δε μόνος ο Κυριος κατά την
ημέραν εκείνην της δικαίας κρίσεώς του.