Μετάνοια καί νηστεία, 1-8-2020, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτου, Ανθόφυτο Κιλκίς
Τρίτη 4 Αυγούστου 2020
Μήπως εἶναι ἀντίθετη μέ τήν πίστη ἡ συχνή Θ. Κοινωνία; Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου(Κήρυγμα)
Μήπως εἶναι ἀντίθετη μέ τήν πίστη ἡ συχνή Θ. Κοινωνία; 3-8-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου(Κήρυγμα)
Ὑπάρχει κίνδυνος ἀπό τήν συχνή Θ. Κοινωνία;Ἁγ. Νικοδήμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου(Κήρυγμα)
Ὑπάρχει κίνδυνος ἀπό τήν συχνή Θ. Κοινωνία;Ἁγ. Νικοδήμου,2-8-20, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου(Κήρυγμα)
Ἡ θλίψη τοῦ Ἁγίου Παϊσίου γιά τήν ἔλλειψη ἡγετῶν μέ ἰδανικά καί θυσία!
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης», ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης 2015
Ὁ Πατὴρ Παΐσιος λυπόταν ποὺ ἡ Ἑλλάδα δὲν εἶχε ἡγέτες «Μακκαβαίους»* μὲ ἰδανικά, ἀνιδιοτέλεια, παλληκαριὰ καὶ θυσία. Αὐτὸς ἦταν καὶ ὁ κύριος λόγους ποὺ τὴν 1η Αὐγούστου τοῦ 1984 (π.ἡ.), μνήμη τῶν Ἁγίων Ἑπτὰ Παίδων, τῶν Μακκαβαίων, ἔγραψε ἕνα κείμενο γιὰ τὸν ἥρωα στρατηγὸ Μακρυγιάννη, τὸν ὁποῖο, ὕστερα ἀπὸ τὴν ἔκδοση τοῦ βιβλίου του «Ὁράματα καὶ θάματα», ἄλλοι τὸν ἔλεγαν ἅγιο, ἄλλοι θρησκόληπτο καὶ ἄλλοι πλανεμένο. Μὲ τὸ κείμενο αὐτὸ ὁ Πατὴρ Παΐσιος ἐξέφραζε τὴν μεγάλη του λύπη, διότι σὲ αὐτὴν τὴν τόσο δύσκολη ἐποχὴ ὁρισμένοι πετοῦσαν «λεκέδες στὸν λευκὸ χιτώνα τοῦ Μακρυγιάννη», ἀντὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ τὰ λόγια αὐτοῦ τοῦ ἥρωα ποὺ «ἀγωνίστηκε περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλον γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδος μας ἀπὸ τὸν βάρβαρο τουρκικὸ ζυγό, καὶ στὴν συνέχεια ἀγωνίσθηκε μὲ θεῖον ζῆλο, γιὰ νὰ μὴν ὑποδουλωθοῦμε πνευματικὰ στοὺς Φράγκους».
Γιὰ κάποιες μικρὲς «ἀδυναμίες» τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἥρωα ὁ ὅσιος Γέροντας ἔγραψε: «Μέσα σ’ ἕναν τόνο γερὰ καρύδια, ποὺ μᾶς δίνει “εὐλογία” ὁ καλὸς Μακρυγιάννης, ἑπόμενον εἶναι νὰ βρεθοῦν καὶ ἕνα κιλὸ κούφια. Γιατί λοιπὸν νὰ σχολιάσουμε τὰ ἐλάχιστα κούφια, ἀφοῦ σὰν ἄνθρωποι δὲν μπορύμε νὰ ἔχουμε τὴν θεϊκὴ τελειότητα, ἄλλα τὴν ἀνάλογη ἀνθρώπινη τελειότητα, ποὺ μέσα σ’ αὐτὴν θὰ ὑπάρχουν καὶ οἱ ἀνθρώπινες ἀτέλειες;»
Ὅσον ἀφορᾶ δέ τὰ ὁράματα ποὺ ὁ Μακρυγιάννης ἔβλεπε, ὁ Ὅσιος μὲ τὴν φωτισμένη του διάκριση εἶπε: «Φυσικὰ δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ὅλα τὰ ὁράματα τοῦ Μακρυγιάννη ἦταν θεϊκά, γιατὶ πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ἦταν καὶ τῆς ἀγωνίας του, τὰ ὁποῖα γεννοῦσε ἡ μεγάλη του ἀγωνία.
Γέροντα, γιατί στό καμπαναριό ὑπῆρχε ἕνας διάβολος καί στήν καλύβα ὑπάρχουν 100 σατανάδες;
Ήταν ένας γέροντας και πήγαινε, μαζί με τον υποτακτικό του, από το ασκηταριό τους στην πόλη. Στον δρόμο πέρασαν από ένα χωριό που είχε μια Εκκλησία. Εκεί είδε ο υποτακτικός έναν διάβολο να κάθεται πάνω στο καμπαναριό.
Προχώρησαν πιο κάτω και συνάντησαν μια καλύβα. Εκεί ο υποτακτικός είδε 100 σατανάδες, γύρω από την καλύβα.
Προβληματίστηκε. «Τί γίνεται εδώ;», αναρωτήθηκε.
« Ἐπεβίβασας ἀνθρώπους ἐπὶ τὰς κεφαλὰς ἡμῶν, διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν»
Ψαλμ. 65, 12
ΚΕΙΜΕΝO
« Ἐπεβίβασας ἀνθρώπους ἐπὶ τὰς κεφαλὰς ἡμῶν, διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἐπέτρεψες ἄνθρωποι θνητοί νά διέλθουν θριαμβευτικῶς ἄνωθεν τῶν κεφαλῶν μας καί νά ποδοπατήσουν αὐτάς. Διήλθομεν διά μέσου τῆς καμίνου καί τοῦ πυρός τῶν θλίψεων. ἐπεράσαμεν ἐκ τῆς θαλάσσης τῶν δοκιμασιῶν καί ὑπεφέραμεν κακά, ἀπό τά ὁποῖα ἐκινδυνεύσαμεν νά ἀφανισθῶμεν καί νά πνιγῶμεν. Ἀλλ᾽ἐν τέλει μᾶς ἔβγαλες εἰς τόπον ἀναψυχῆς καί ἀνέσεως» (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (α)
«Μετά ἀπὸ μία μεγάλη ἐθνικὴ περιπέτεια καί δοκιμασία σύσσωμος ὁ εὐσεβὴς λαὸς τοῦ Θεοῦ ἐξέφρασε τὴν εὐγνωμοσύνη του πρὸς τὸν Λυτρωτή του.
Μιλῶντας δὲ ἐκ μέρους ὅλων ὁ θεοκίνητος Ψαλμωδὸς συνέθεσε τὸν ὡραιότατο ἑξηκοστὸ πέμπτο Ψαλμό. Σ’ αὐτὸν μεταξὺ ἄλλων εὐχαριστεῖ καὶ ἀναφωνεῖ πρὸς τὸν Κύριο καί Προστάτη τους: «Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἠμᾶς εἰς ἀναψυχήν» (Ψαλμ. ξε’ 12). Περάσαμε δηλαδὴ ἀπὸ φλογερὸ καμίνι καί ἀπό θάλασσα φουρτουνιασμένη καὶ κινδυνεύσαμε νὰ ἐξαφανισθοῦμε, ἀλλ’ ὅμως, Σύ, Κύριε, μᾶς γλύτωσες καὶ μᾶς χάρισες τὴν ἄνεσι.
«Πῦρ καὶ νερόν», σημειώνει ἐδῶ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, «νόησον τάς θλίψεις καὶ συμφοράς, ἕνα μὲν διατί αἳ θλίψεις καίουσιν ὡσὰν φωτὶα τὴν ψυχήν, καὶ ἄλλο δὲ διὰ τί αἱ θλίψεις πνίγουν καὶ καταποντίζουν τὴν ψυχὴν ὡσὰν τὸ νερόν» (Ἑρμ. εἰς ξε’ Ψαλμ.).
Μέσα στήν Ἐκκλησία εἴμαστε πρόσωπα, δέν εἴμαστε μάζες.
Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης – Ἀποτροπιασμός καί ἀγανάκτηση, 1-8-2020
Πριν πω το δι’ ευχών θέλω να εκφράσουμε την αγανάκτησή μας για αυτήν την απόφαση που πήρε η κυβέρνηση να επιβάλει μάσκες, προσωπίδες δηλαδή στους ανθρώπους μέσα στους Ναούς…
..και να τονίσουμε ότι οι άγιοι ιεροί Κανόνες απαγορεύουν στους Χριστιανούς να φοράνε μάσκες ή προσωπίδες. Και πολύ περισσότερο μέσα στο Ναό που απ’ αυτό φανερώνει ότι είναι ολιγόπιστοι ή και άπιστοι, αφού πιστεύουν ότι μέσα στο Ναό μπορεί να μολυνθούν ή να μολύνουν άλλους. Μέσα στο Ναό που είναι όλα αγιασμένα, όλα γεμάτα με τη Χάρη του Θεού.
Ακόμα και η σκόνη στο δάπεδο μας λένε οι Άγιοι είναι αγιασμένη. Και η σκόνη που έχουν τα άγια λείψανα, και οι άγιες Εικόνες και τα πάντα. Και σε καμμιά περίπτωση η παραμονή μας μέσα στο Ναό δεν εγκλείει κανέναν κίνδυνο να πάρουμε κάτι μολυσμένο ή ακάθαρτο και να πάθουμε κάποια βλάβη. Η βλάβη η οποία μπορεί να υπάρξει είναι η αμαρτία και αυτή και μόνο πρέπει να φοβόμαστε.
Επομένως λέμε όχι στην απαξίωση του ανθρωπίνου προσώπου που γίνεται με τη μάσκα, όπου πλέον δεν ξεχωρίζει ο άνθρωπος απ’ τον άνθρωπο. Γίνονται όλοι πρόβατα και μάζες. Και λέμε όχι σ’ αυτήν την προσβολή στο κατ’ εικόνα, γιατί το πρόσωπο του ανθρώπου είναι εικόνα του Χριστού και σε καμμιά περίπτωση δεν πρέπει να καλύπτεται η εικόνα του Χριστού και να κηλιδώνεται και να μουτζουρώνεται και να απαξιώνεται, πολύ περισσότερο μέσα στο Ναό του Θεού.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 16-7-2020 ἕως 18-7-2020.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
«Μήν μπαίνεις ἐγγυητής, γιατί θά χάσεις τόν ὕπνο σου»
«Κάποτε, ἕνας ταλαίπωρος ἄνθρωπος, πολύ νέος, ἦρθε καί μοῦ λέει :
«Σᾶς παρακαλῶ, θέλω νά ἀνοίξω σοῦπερ μάρκετ. Θά ἤθελα ἀπό τούς φίλους καί τούς γνωστούς σας, ἐσεῖς πού ξέρετε, νά μοῦ δανείσουν χρήματα». «Παιδάκι μου», - τοῦ λέω - «θά πῶ στόν κόσμο νά σοῦ δανείσουν;
Δέν μπορῶ νά τό κάνω αὐτό τό πρᾶγμα».
«Μά … ».
«Δέν μπορῶ θά ἐκτεθῶ».
«Μήν μπαίνεις ἐγγυητής, γιατί θά χάσεις τόν ὕπνο σου», θά δοῦμε ἀπό τήν Ἁγία Γραφή.
Ψαλμός 7ος
.jpg)
.......
12. Ο Θεός κριτής δίκαιος καί ισχυρός καί μακρόθυμος καί μή οργή επάγων καθ' εκάστην ημέραν.
13. Εάν μη επιστραφήτε, την ρομφαία αυτού στιλβώσει, το τόξον αυτού ενέτεινε καί ητοίμασεν αυτό'
........
Μετάφραση κ. Ν. Τρεμπέλα:
12. Ο Θεός είναι κριτής δίκαιος καί ισχυρός. Καί έχει λοιπόν την δύναμιν να εξολοθρεύσει τους αδίκους. Αλλ' είναι συγχρόνως και μακρόθυμος καί δεν εκδηλώνει την οργή του με καθημερινάς ποινές και τιμωρίας κατά των παραβατών.
Σύν Θεῷ ἀλλαγή ἡμερομηνίας τῆς ὁμιλίας στίς Ἀμπελειές
Σύν Θεῷ ἡ προγραμματισμένη ὁμιλία στίς Ἀμπελειές ἀντί τῆς Παρασκευῆς 7-8-2020 θά γίνει τήν ΚΥΡΙΑΚΗ 9-8-2020.
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΙΣ ΑΜΠΕΛΕΙΕΣ ΠΕΛΛΑΣ 19.00-20.00
Κυριακή 9-8-2020
Τίτλος 36. Πῶς μπορεῖ ἕνας πού ζεῖ μέσα στόν κόσμο νά ἀρέσει στόν Θεό; (Β΄) Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐτου-Ἐρωταποκρίσεις (15η), 9-8-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἀμπελειές (Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἀθανασίου) Πέλλας
ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)
«Πού εἶναι ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ;»
Κάποιος ερημίτης καθότανε έξω από το κελί του, που βρισκότανε ψηλά σε ένα βράχο και έβλεπε απέναντι στον κάμπο, το ποτάμι να έχει φουσκώσει. Εκείνη την ημέρα έβρεχε καταρρακτωδώς, είχε κατεβάσει πολύ νερό, με αποτέλεσμα να διακοπεί το πέρασμα από μία γέφυρα που υπήρχε εκεί.
Σε μια στιγμή βλέπει κάποιον, που είχε την ανάγκη να περάσει απέναντι. Τον βλέπει να γονατίζει και να προσεύχεται στο Θεό, για να τον βοηθήσει να περάσει απέναντι. Μπροστά σε αυτό το θέαμα, ο ερημίτης σήκωσε και αυτός τα χέρια του στον ουρανό και προσευχήθηκε γι' αυτόν.
Μετά από πολλή ώρα σηκώνεται ο άνθρωπος, κάνει το σταυρό του και μπαίνει μέσα στο ποτάμι, αλλά το ποτάμι τον παρέσυρε και τελικά πνίγηκε!
Ο ερημίτης σοκαρίστηκε! Για πολλή ώρα δεν μπορούσε να συνέλθει...
«Γιατί δεν εισακούστηκαν οι προσευχές μας;», αναρωτήθηκε.
Μετά από λίγο έρχεται κάποιος άλλος άνθρωπος στο ποτάμι, κάνει τον σταυρό του, μπαίνει στο ποτάμι και περνάει απέναντι!
Κόκκαλο ο ερημίτης!
«Πού είναι η δικαιοσύνη του Θεού;», αναρωτήθηκε.
Xωρίς τήν μετάνοιαν ἄνθρωπος δέν σώζεται...
Ἡ ἐξομολόγησις εἶναι ἕνα ἐκ τῶν ἐπτα Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Χωρίς τήν ἐξομολόγησιν, μετάνοια δέν λογίζεται· καί χωρίς τήν μετάνοιαν ἄνθρωπος δέν σώζεται...
Όσιος 'Ιωσήφ ό Ήσυχαστής
4 Αὐγούστου. Τῶν Ἁγίων Ἑπτά Παίδων τῶν ἐν Ἐφέσῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τρ. θ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιβ´ 12-26).
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' ΙΒ´ 12 - 26
12
Καθάπερ γὰρ τὸ σῶμα ἕν ἐστι καὶ μέλη ἔχει πολλά, πάντα δὲ τὰ μέλη τοῦ
σώματος τοῦ ἑνός, πολλὰ ὄντα, ἕν ἐστι σῶμα, οὕτω καὶ ὁ Χριστός· 13
καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε
Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καὶ πάντες εἰς ἓν
Πνεῦμα ἐποτίσθημεν. 14 καὶ γὰρ τὸ σῶμα οὐκ ἔστιν ἓν μέλος, ἀλλὰ πολλά. 15 ἐὰν εἴπῃ ὁ πούς, ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, - οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος; 16 καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς, ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμός, οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος, - οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος; 17 εἰ ὅλον τὸ σῶμα ὀφθαλμός, ποῦ ἡ ἀκοή; εἰ ὅλον ἀκοή, ποῦ ἡ ὄσφρησις; 18 νυνὶ δὲ ὁ Θεὸς ἔθετο τὰ μέλη ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐν τῷ σώματι καθὼς ἠθέλησεν. 19 εἰ δὲ ἦν τὰ πάντα ἓν μέλος, ποῦ τὸ σῶμα; 20 νῦν δὲ πολλὰ μὲν μέλη, ἓν δὲ σῶμα. 21 οὐ δύναται δὲ ὁ ὀφθαλμὸς εἰπεῖν τῇ χειρί· χρείαν σου οὐκ ἔχω· ἢ πάλιν ἡ κεφαλὴ τοῖς ποσί· χρείαν ὑμῶν οὐκ ἔχω· 22 ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον τὰ δοκοῦντα μέλη τοῦ σώματος ἀσθενέστερα ὑπάρχειν ἀναγκαῖά ἐστι, 23
καὶ ἃ δοκοῦμεν ἀτιμότερα εἶναι τοῦ σώματος, τούτοις τιμὴν περισσοτέραν
περιτίθεμεν, καὶ τὰ ἀσχήμονα ἡμῶν εὐσχημοσύνην περισσοτέραν ἔχει, 24 τὰ δὲ εὐσχήμονα ἡμῶν οὐ χρείαν ἔχει. ἀλλ’ ὁ Θεὸς συνεκέρασε τὸ σῶμα, τῷ ὑστεροῦντι περισσοτέραν δοὺς τιμήν, 25 ἵνα μὴ ᾖ σχίσμα ἐν τῷ σώματι, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ὑπὲρ ἀλλήλων μεριμνῶσι τὰ μέλη· 26 καὶ εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη, εἴτε δοξάζεται ἓν μέλος, συγχαίρει πάντα τὰ μέλη.