«Σεαυτόν ἁγνόν τήρει» Γ΄ ὁμιλία σέ παιδιά, Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτη

«Σεαυτόν ἁγνόν τήρει» Γ΄ ὁμιλία σέ παιδιά, 16-8-2019 Ἀρχιμ Σάββα Ἁγιορείτη

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς ἀρχῆς τῆς Ἰνδίκτου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφ. Δ΄, εδάφια 16-30

16 Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. 17 Καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· 18 Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, 19 κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν.

20Καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. 21 Ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. 22 Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ᾿Ιωσήφ; 23 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. 24 Εἶπε δέ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. 25 Ἐπ᾿ ἀληθείας δὲ λέγω ὑμῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ᾿Ηλιοὺ ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆνας ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, 26 καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθη ᾿Ηλίας εἰ μὴ εἰς Σάρεπτα τῆς Σιδωνίας πρὸς γυναῖκα χήραν. 27 Καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ ᾿Ελισαίου τοῦ προφήτου ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Νεεμὰν ὁ Σύρος.

28Καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα, 29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους, ἐφ᾿ οὗ ἡ πόλις αὐτῶν ᾠκοδόμητο, εἰς τὸ κατακρημνίσαι αὐτόν. 30 Αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

16 Έπειτα ήλθε στη Ναζαρέτ, εκεί όπου είχε ανατραφεί και είχε μεγαλώσει. Και όπως συνήθιζε από την παιδική Του ακόμη ηλικία, μπήκε την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή και σηκώθηκε από τη θέση Του για να διαβάσει κάποια προφητική περικοπή από τη Βίβλο. 17 Και Του παρέδωσαν το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα.

Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου . Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ[:Ματθ. 13, 53-58]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας μετῆρεν ἐκεῖθεν (:Και όταν ο Ιησούς τελείωσε τις παραβολές αυτές, αναχώρησε από εκεί)»[Ματθ.13,53].Γιατί είπε ο Κύριος τις παραβολές αυτές; Επειδή επρόκειτο και άλλες να πει. Και για ποιο λόγο μεταβαίνει από εκεί; Επειδή ήθελε να σπείρει παντού τον λόγο.

«Καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν (:Και αφού ήλθε στην πατρίδα Του, δίδασκε τους κατοίκους της στη συναγωγή τους)». Και ποια πόλη ονομάζει τώρα πατρίδα Του; Εγώ νομίζω τη Ναζαρέτ· διότι λέγει: «Καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς(:και δεν έκανε εκεί πολλά θαύματα)»[Ματθ.13,58]· ενώ στην Καπερναούμ έκανε θαύματα. Για τον λόγο αυτόν και έλεγε: «Καὶ σὺ Καπερναούμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ᾅδου καταβιβασθήση· ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον(:Κι εσύ, Καπερναούμ, που έγινες κατοικία του ενανθρωπήσαντος Κυρίου και γι’ αυτό υψώθηκες δοξασμένη μέχρι τον ουρανό, θα κατεβείς ντροπιασμένη μέχρι τον Άδη· διότι εάν είχαν γίνει στα Σόδομα τα μεγάλα θαύματα που έγιναν σε σένα, δεν θα καταστρέφονταν, αλλά οι κάτοικοί τους θα μετανοούσαν, και τα Σόδομα θα έμεναν μέχρι τη σημερινή ημέρα)»[Ματθ.11,23].

Όταν λοιπόν ήλθε εκεί, τα μεν θαύματα τα άφησε, για να μην ανάψει περισσότερο τον φθόνο τους, ούτε να είναι μεγαλύτερη η καταδίκη τους· αντιθέτως προτιμά τη διδασκαλία που δεν περιέχει μικρότερο θαύμα έναντι των θαυμάτων· διότι και οι πλέον ανόητοι έπρεπε να θαυμάσουν και να εκπλαγούν από τη δύναμη των λόγων Του, αυτοί όμως όλως αντιθέτως Τον ταπεινώνουν από τον νομιζόμενο ως πατέρα Του, Ιωσήφ[«Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός;(:Δεν είναι αυτός ο γιος του μαραγκού;)»:Ματθ.13,55]· μολονότι βέβαια πολλά παρόμοια παραδείγματα από την παλαιά εποχή και είχαν δει γενναία παιδιά από άσημους πατέρες.

Καθόσον και ο Δαβίδ ήταν υιός κάποιου άσημου γεωργού, του Ιεσσαί· και ο Αμμώς ήταν υιός αιγοβοσκού και ο ίδιος επίσης ήταν αιγοβοσκός· αλλά και ο Μωυσής ο νομοθέτης είχε πατέρα, που απείχε πάρα πολύ από αυτόν. Και ακριβώς για τον λόγο αυτόν έπρεπε κατεξοχήν να προσκυνούν και να καταλαμβάνονται από θαυμασμό, επειδή μολονότι προερχόταν από ταπεινούς γονείς, τους δίδασκε τόσο υψηλά νοήματα· διότι ήταν ολοφάνερο ότι αυτά δεν προέρχονταν από ανθρώπινη φροντίδα, αλλά ήταν αποτέλεσμα της θείας χάριτος. Αυτοί όμως από αυτά που έπρεπε να Τον θαυμάζουν, από αυτά ορμώμενοι Τον περιφρονούν. Συνεχώς μάλιστα συχνάζει στις συναγωγές για να μην Τον κατηγορήσουν ακόμη περισσότερο, ότι, δαπανώντας τον χρόνο Του στην έρημο, δημιουργεί σχίσμα και κάνει πόλεμο ενάντια στην πολιτεία.

Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ[:Α΄Τιμ.2,1-7]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν(:Σύμφωνα λοιπόν με όλα τα προηγούμενα οφείλουμε να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους. Και ο Ιησούς Χριστός άλλωστε ήλθε στον κόσμο για να σώσει όλους τους αμαρτωλούς. Γι' αυτό λοιπόν και εγώ σε προτρέπω, Τιμόθεε, και εσένα και τους άλλους αδελφούς, πρώτα απ’ όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους, για τους βασιλείς και για όλους όσους έχουν κάποιο αξίωμα ή κάποια ανώτερη θέση, να τους φωτίζει και να τους ενδυναμώνει ο Θεός, ώστε να εξασφαλίζουν την ειρηνική συμβίωση των πολιτών. Κι έτσι να ζούμε και εμείς ζωή ήρεμη και ήσυχη, με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα· διότι αυτό, το να προσευχόμαστε δηλαδή για όλους, είναι καλό και ευάρεστο ενώπιον του σωτήρα μας Θεού· διότι Αυτός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και με την πίστη να γνωρίσουν βαθύτερα και πληρέστερα την αλήθεια)»[Α΄Τιμ.2,1-4].

Ο ιερέας είναι σαν κάποιος κοινός πατέρας όλης της οικουμένης. Αυτός λοιπόν πρέπει να φροντίζει για όλους, όπως και ο Θεός, του Οποίου είναι ιερέας· γι' αυτό λέγει ο απόστολος Παύλος: «Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς (:Παρακαλώ λοιπόν πριν από όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές)». Δύο είναι τα αγαθά που προέρχονται από εδώ· και η έχθρα που έχουμε προς τους έξω διαλύεται (γιατί κανένας δεν μπορεί να αισθάνεται μίσος προς εκείνον για τον οποίο προσεύχεται), και εκείνοι οι ίδιοι γίνονται καλύτεροι με το να γίνονται προσευχές για εκείνους, και με το να μη γίνονται σαν τα θηρία εναντίον μας· γιατί τίποτε δεν προσελκύει τόσο στη διδασκαλία, όσο το να αγαπά και να αγαπιέται κανείς.

Σκέψου ποια εντύπωση έκανε σε εκείνους που επιβουλεύονταν, που μαστίγωναν, που καταδίωκαν, που φόνευαν, όταν άκουγαν εκείνους που πάθαιναν αυτά να κάνουν εκτενείς προσευχές προς τον Θεό για να συγχωρέσει αυτούς που τους υποβάλλουν σε τέτοια φοβερά βασανιστήρια. Βλέπεις πως θέλει να είναι ο Χριστός ανώτερος από όλους; Γιατί, όπως ακριβώς στην περίπτωση των μικρών παιδιών, και αν ακόμα το παιδί που βαστάζεται, χτυπά το πρόσωπο του πατέρα, δεν μειώνει καθόλου τη φιλοστοργία του προς αυτό, έτσι και εμείς και αν δεχόμαστε χτυπήματα από τους έξω, πρέπει να μη μειώνουμε την αγάπη μας προς αυτούς.

Πολύ λυποῦμαι πού δέν πιστεύεις μέσα σου ὅτι οἱ ἀπόστολοι πήγανε ἐν πνεύματι, στήν κηδεία τῆς Παναγίας (Ἅγιος Παΐσιος)

«Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε»

Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ημέρα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο.

Τότε, ακούστηκε ήχος δυνατής βροντής και συγκεντρώθηκαν πολλά νέφη, τα οποία μετέφεραν από τα πέρατα της οικουμένης, τους αποστόλους και τους έφεραν στην οικία της Παναγίας, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμησή της. Μαζί με τους Αποστόλους ήλθε ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος και ο Διονύσιος Aρεοπαγίτης, ο Άγιος Iερόθεος επίσκοπος Αθηνών, ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Aπόστολος Tιμόθεος, και οι λοιποί Εβδομήκοντα Απόστολοι και θεόσοφοι Iεράρχες, μεταφερόμενοι «επί των νεφελών».

Όταν δε έφτασε και ο θεσπέσιος Απόστολος Παύλος, το σκεύος της εκλογής, ο οποίος έπεσε στα πόδια της Θεοτόκου και την προσκύνησε και την εγκωμίασε με πολλά ουράνια εγκώμια, λέγοντας : «Χαίρε, ω Μήτερ της ζωής και του κηρύγματός μου η υπόθεσις, διότι εγώ παρόλο που δεν είδα σωματικά τον Υιόν Σου επί της γης, όμως βλέποντάς Σε, νόμιζα ότι βλέπω Εκείνον τον ίδιο».

Κατα την τρίτη ώρα (9 π.μ.) ακούστηκε «βροντή μεγάλη από τον ουρανό» και όλοι αισθάνθηκαν μια ευωδία να πλημμυρίζει τον χώρο. Ο Ιησούς, συνοδευόμενος από πλήθος αγγέλων (που παρέμεναν έξω από τον οίκο της Παναγίας υμνώντας), μπήκε στο δωμάτιο της μητέρας του και την ασπάσθηκε, όπως και τους Αποστόλους. Παρέλαβε την ψυχή της, η οποία, όπως παρατήρησαν οι Απόστολοι, ήταν «επτά φορές λευκότερη από τον ήλιο».

Μέ πρόσχημα τούς Ἁγίους τῆς Θάσου στήνουν ἀντορθόδοξες – σχισματικές ἑορτές.

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΘΑΣΟΥ

ΣΤΗΝΟΥΝ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΕΣ-ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ

1. Τὸ πράσινο νησὶ καὶ ὁ «πράσινος» πατριάρχης

Ἡ Θάσος, τὸ πανέμορφο νησὶ τοῦ Βορείου Αἰγαίου, τὸ πράσινο στὴν κυριολεξία νησί, θὰ ὑποδεχθεῖ στὶς ἀρχὲς Σεπτεμβρίου τόν «πράσινο», ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ποὺ συμπρωταγωνιστεῖ μὲ τοὺς ἀνὰ τὴν οἰκουμένη Νεοταξίτες, μὲ τὴν ἐλὶτ τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, εἰς τὸ νὰ εἰδωλοποιήσουν τὴν προστασία τοῦ περιβάλλοντος μὲ τὸ κίνημα τῆς πολυδιαφημισμένης Οἰκολογίας. Ἐλησμόνησαν ἢ ἔθεσαν σὲ δευτερεύουσα θέση αὐτοί, οἱ ἀδύναμοι «παντοδύναμοι», τὸν Δημιουργὸ καὶ Προνοητὴ τοῦ Σύμπαντος, ὁ ὁποῖος ἠμπορεῖ, μόνον Αὐτός, σὲ κλάσματα τοῦ δευτερολέπτου νὰ σώσει ἢ νὰ καταστρέψει τὴν δημιουργία κατὰ τὸν σωτηριώδη σχεδιασμό Του.

Θὰ ἦταν γι᾽ αὐτὸ κοσμικὰ ἀναμενόμενο, ὄχι πνευματικά, ἂν ὁ μητροπολίτης Φιλίππων Στέφανος καλοῦσε τόν «πράσινο» πατριάρχη στὸ πράσινο νησὶ γιὰ νὰ τὸν τιμήσει γιὰ ὅσα λέγει καὶ πράττει γιὰ τὴν προστασία τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Ἔχουμε πάντως γράψει καὶ ἔχουμε εἰπεῖ πολλὲς φορὲς[1] ὅτι τὸ κύριο ἔργο τῶν κληρικῶν ὅλων τῶν βαθμίδων, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν πιστῶν, εἶναι πρωτίστως ἡ προστασία τοῦ πνευματικοῦ περιβάλλοντος ἀπὸ τὰ σκουπίδια καὶ τὴν ρύπανση τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἁμαρτίας σὲ ὅλες τους τὶς ἐκφάνσεις· ἀπὸ τὴν ἀθεΐα καὶ εἰδωλολατρεία, ἀπὸ τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα, μέχρι τῶν σαρκικῶν ἐκτροπῶν καὶ τῶν λοιπῶν σωματικῶν καὶ ψυχικῶν ἁμαρτημάτων, ἀπὸ ὅ,τι ἀποτελεῖ παρέκκλιση ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο δόγμα καὶ τὸ ὀρθόδοξο ἦθος.

Ὁ κόσμος, ἡ κτίση δὲν ἔχει ἀνεξάρτητη ὕπαρξη καὶ ἀξία. Δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ νὰ ὑπηρετεῖ τὸν ἄνθρωπο στὶς ποικίλες του ἀνάγκες. Ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὄχι τοῦ κόσμου εἶναι ὁ τελικὸς στόχος τῆς Θείας Οἰκονομίας. Ἡ ἀπόδοση ἀξίας στὸν κόσμο, χωρὶς συσχέτιση πρὸς τὸν Θεό, ποὺ τὸν ἐδημιούργησε «καλὰ λίαν», καὶ πρὸς τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τὸν ὁποῖο δημιουργήθηκε, καταλήγει σὲ νέο εἶδος εἰδωλολατρείας. Ὅσοι ἑπομένως οἰκολόγοι φροντίζουν γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ὁ Δημιουργὸς Θεὸς καὶ οἱ πνευματικὲς ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου περιθωριοποιοῦνται ἢ ἀγνοοῦνται παντελῶς, ἔρχονται σὲ πλήρη ἀντίθεση πρὸς τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὴν ὁποία ὁ ἄνθρωπος δὲν ὠφελεῖται καθόλου, «ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ»[2], καὶ ἐμπίπτουν στὴν ἐπίκριση τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρὸς τοὺς εἰδωλολάτρες, οἱ ὁποῖοι «μετήλλαξαν τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα»[3].

«Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος· ἅγιος»! (1 ) (Ἀφιερωμένο στά 12 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση ἑνός Ἁγίου)

«Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος· ἅγιος»! (1)

(Ἀφιερωμένο στά 12 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση ἑνός Ἁγίου)

Πορφυρίτης

«Μοναδική ὑπῆρξε στά ἑλληνικά ἐκκλησιαστικά πράγματα ἡ περίπτωση τοῦ μητροπολίτη Φλώρινας Αὐγουστίνου Καντιώτη...»[1]. Πράγματι, ὁ μακαριστός πατήρ Αὐγουστίνος Καντιώτης ἄφησε «ἐποχή» στά ἑλληνικά ἐκκλησιαστικά χρονικά. Τό ἀκέραιο τοῦ χαρακτῆρος του, τό θυσιαστικό του πνεῦμα καί ἡ ἀγάπη του γιά Χριστό καί Εὐαγγέλιο, τόν ὁδήγησαν σέ πολλές περιπέτειες ἐπί γῆς. Τό ἀγωνιστικό του φρόνημα, οἱ ἐνέργειές του γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως, τῆς Πατρίδος καί τοῦ ἀνθρώπου καί γενικότερα ὅλος ὁ βίος του, ἀποτέλεσαν μέ βεβαιότητα τήν ἀπόδειξη, γιά τούς μέν πιστούς ὅτι εἶναι ἕνας μεγάλος ἅγιος, γιά δέ ὅλους τούς ἄλλους ὅτι εἶναι «φονταμενταλιστής»[2], ὁ «Χομεϊνί τῆς Μακεδονίας»[3]!

«Αὐτός ὁ ἱεράρχης στηλίτευσε ἔντονα, ἔως εἰσαγγελικοῦ βαθμοῦ, τά κακῶς κείμενα τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί πολιτικῆς ζωῆς τῆς χώρας. Φάνηκε στήν περίοδο τῆς δικτατορίας περισσότερο νά ἐνδιαφέρθηκε γιά θέματα ‘‘ἠθικῆς’’ καί πιστῆς τήρησης τῶν Ἱερῶν Κανόνων, παρά γιά τήν καταπίεση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Οἱ ὀργανώσεις τοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη καί ὁ ἴδιος ἐκδήλωσαν τίς πλέον ἐμφανεῖς τάσεις φονταμενταλισμοῦ στά πλαίσια τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας...»[4].

Ἐξ ἀρχῆς θά παρατηρήσουμε ὅτι τό «κατηγορητήριο» ὅλων αὐτῶν τῶν ἀδελφῶν μας, τό ὁποῖο ὁδηγεῖ στήν ἐνοχοποιητική, γιά φονταμενταλισμό ἤ φανατισμό, ἀπόφαση, δέν ἔχει ἁγιογραφικά καί ἁγιοπατερικά κριτήρια. Εἶναι «ἐκ τοῦ κόσμου» τούτου. Συμπαρασύρει, μαζί μέ τόν μακαριστό Αὐγουστῖνο, τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο μέ τό «οὐκ ἔξεστί σοι» στόν βασιλιά Ἠρώδη πού ἐνυμφεύθη τή γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του· τόν ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο μέ τό ἀνάλογο «οὐκ ἔξεστί σοι» πρός τήν Αὐτοκράτειρα Εὐδοξία πού πῆρε τό κτῆμα τῆς φτωχῆς χήρας· τόν ἅγιο Θεόδωρο Στουδίτη πού ἔλεγξε τόν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο ΣΤ΄ ὁ ὁποῖος χώρισε τή σύζυγό του καί ἐνυμφεύθη ἄλλη γυναίκα· τόν ἅγιο Ἀμβρόσιο Μεδιολάνων πού ἔλεγξε τόν Μέγα Θεοδόσιο, κ.ο.κ. Ἐπομένως, ὄχι μόνο δέν εὐσταθεῖ ὡς κατηγορία, ἀλλά ὅποιος τιμᾶ τούς Ἁγίους τῆς Εκκλησίας μας, θά ἔπρεπε νά τιμᾶ καί τόν π. Αὐγουστῖνο.

Ὁ Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος ἐνδιαφέρθηκε γιά τήν πιστή τήρηση «τῶν Ἱερῶν Κανόνων». Ἀκριβῶς γιά τό ἴδιο ἐνδιαφέρθηκε καί ὁ ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης στό «Πηδάλιό» του: «τό Πηδάλιον ὅσον εἶναι ἀναγκαῖον εἰς τάς Ναῦς, τόσον εἶναι χρειώδης καί ἡ συλλογή τῶν Ἱερῶν Κανόνων...

Ioan Ianolide γιά τόν πατέρα Iscu Gherasim (1912 - 1951) - Ὁ Ἡσυχαστής τῶν Κομμουνιστικῶν Φυλακῶν

«Τον πλησίασα λοιπόν ντροπαλά, για να δω πώς ήταν. Με ένιωσε και άνοιξε τα μεγάλα, μαύρα, βαθιά μάτια του: «Ήρθες;.. χαίρομαι.. ήμουν μακριά, σε μέρη με πράσινο, από τραγούδι και άρωμα, φτιαγμένα από φώτα. Είναι υπέροχο εκεί. Υπάρχει ειρήνη. Στην πραγματικότητα, δεν μπορεί κανείς να εκφράσει αυτό που υπάρχει. Υπάρχει τόση ευτυχία που ακόμα και η χαρά να σε βλέπω είναι βάσανο μέσα από την αντίθεση μεταξύ των δύο κόσμων Θα φύγω σύντομα, ίσως τώρα τη νύχτα των Χριστουγέννων. Και αυτό είναι ένα δώρο από τον Θεό. Δεν ξέρω πώς να Τον ευχαριστήσω... Δεν ξέρω πώς να κάνω τους ανθρώπους να βιώσουν τον Θεό, την πλήρη χαρά.. Είμαι βέβαιος ότι η αιώνια ζωή, υπάρχει ήδη συμμετέχω σε αυτήν, δεν φοβάμαι καν την κρίση, γιατί περπατώ με ταπεινή συνείδηση ​​και με ελπίδα μόνο στο έλεος και το δώρο του Κυρίου... Τα πνεύματα του σκότους τώρα κυβερνούν πάνω από τους ανθρώπους, αλλά μη φοβάστε, ο Χριστός είναι κοντά, ψάχνει τον κόσμο· και ο κόσμος χρειάζεται πολλά βάσανα... Οι εχθροί νομίζουν ότι νικηθήκαμε, αλλά αρνούνται το έργο του Θεού στην ιστορία και δεν γνωρίζουν τους τρόπους Του». . .

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: "Πέστε το στὴν Παναγία μας"

«Αὐτὰ ποὺ θέλετε νὰ πεῖτε στὰ παιδιά σας, νὰ τὰ λέτε μὲ τὴν προσευχή σας.Τὰ παιδιὰ δὲν ἀκοῦν μὲ τὰ αὐτιά, μόνο ὅταν ἔρχεται ἡ Θεία Χάρις ποὺ τὰ φωτίζει, τότε ἀκοῦνε αὐτὰ ποὺ θέλουμε νὰ τοὺς ποῦμε. Ὅταν θέλετε νὰ πεῖτε κάτι στὰ παιδιά σας, πέστε τὸ στὴν Παναγία κι αὐτὴ θὰ ἐνεργήσει.Ἡ προσευχὴ σᾶς αὐτὴ θὰ γίνει ζωογόνος πνοή, πνευματικὸ χάδι, ποὺ χαϊδεύει, ἀγκαλιάζει, ἕλκει τὰ παιδιά…»

Παρά τά χρόνια της κατάφερε καί ὁλοκλήρωσε τήν θρησκευτική πομπή 260 χιλιομέτρων....

Παρά τα χρόνια της κατάφερε και ολοκλήρωσε την θρησκευτική πομπή 260 χιλιομέτρων. Με τα δύο μπαστουνάκια και την Παναγία κρεμασμένη στον λαιμό της μπαίνει μαζί με τους άλλους προσκυνητές στην λαύρα Pochaev.... Ο πόνος φαίνεται στο πρόσωπο της , όμως η αγάπη για την Παναγία νικάει τα πάντα.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/260-pochaev.html

31 Αὐγούστου. Τὰ καταθέσια τῆς τιμίας ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ἐν Κων/πόλει ναῷ αὐτῆς τῷ ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμ. (Ἑβρ. θ´ 1-7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.

«Σεαυτόν ἁγνόν τήρει», Δ΄μέρος,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Σεαυτόν ἁγνόν τήρει», Δ΄μέρος,17-8-2019 (ὁμιλία σέ παιδιά) Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

π Σεραφείμ Ζήση μοναχοῦ, Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος & ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου

 π.Σεραφείμ Ζήση μοναχού, Ο Μέγας Αθανάσιος & η Σύνοδος του Κολυμπαρίου [ΒΙΝΤΕΟ 2018]

Ἡ Ὁμιλία αὐτήν τοῦ π. Σεραφείμ Ζήση μοναχοῦ, ἐκφωνήθηκε την Τετάρτη 24-1-2018, στήν αἴθουσα "ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ" τοῦ χριστιανικοῦ συλλόγου "Ἅγιος Ἰωσήφ Ὁ Ἡσυχαστής", στά πλαίσια τῆς σειρᾶς ἐκδηλώσεων μέ τίτλο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ". https://katihisis.blogspot.gr/

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Ὑπογράφουμε: ΟΧΙ στήν ἠλεκτρονική σκλαβιά"

 

Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη [Κυριακή, 21 Αὐγούστου 2022]


http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/08/blog-post_6.html

Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυρός Κοσμᾶς, Γιά τήν ἀνέγερση ναοῦ πρός τιμήν τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ

Ὁ μακαριστός καί Ἁγιασμένος Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶς μᾶς μιλᾶ γιά τόν πόθο ἀνέγερσης περικαλλοῦς Ναοῦ πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στήν γενέτειρά του, Μεγάλο Δένδρο Αἰτωλίας.


http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/08/blog-post_53.html#more

Ἡ Παναγία ἡ Προυσιώτισσα, ἡ Ἀρχόντισσα τῆς Ρούμελης (23 Αὐγούστου †)

Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Προυσού, γνωστὴ ὡς Παναγία Προυσιώτισσα, εἶναι ἀφιερωμένη στὴν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου καὶ πανηγυρίζει στὶς 23 Αὐγούστου, στὴν Ἀπόδοση τῆς Κοίμησης.

Ψηλά, στὶς ἐλατόφυτες βουνοκορφὲς τῆς νοτιοδυτικῆς Εὐρυτανίας, καὶ σφηνωμένη ἀνάμεσα σὲ κάθετους γκριζωποὺς βράχους μὲ ἄγρια μεγαλοπρέπεια, προβάλλει ἡ ἱερὰ μονὴ τοῦ Προύσου. Εἶναι σταυροπηγιακὸ καὶ ἱστορικὸ μοναστήρι, μὲ μεγαλόπρεπα τριώροφα κτίρια. Ἀνάμεσά τους ὑπάρχει σπήλαιο λαξευμένο, ποὺ φιλοξενεῖ στὸ ἐσωτερικό του τὸν πρῶτο καὶ παλαιὸ ναὸ τῆς μονῆς. Μέσα σ’ αὐτὸν φυλάσσεται ἡ...θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας, ποὺ ἐπονομάζεται Προυσιώτισσα καὶ ἑορτάζει μὲ κάθε ἐκκλησιαστικὴ καὶ βυζαντινὴ μεγαλοπρέπεια στὶς 22-23 Αὐγούστου.

Τὴ θαυματουργὴ αὐτὴ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου λέγεται ὅτι τὴν ζωγράφισε ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς καὶ ἦλθε ἀπὸ τὴν Προῦσα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας (σύμφωνα μὲ τὸ χειρόγραφο 3 τοῦ κώδικα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Προυσιωτίσσης). Τὴν ἔφερε ἀπὸ τὴν Προῦσα κάποιος εὐγενὴς νέος στὰ χρόνια της εἰκονομαχίας (829 μ.Χ.) ἐπὶ εἰκονομάχου βασιλέως Θεοφίλου. Στὸ δρόμο ὅμως γιὰ τὴν Ἑλλάδα, στὴν Καλλίπολη τῆς Θράκης, τὴν ἔχασε καὶ ἡ εἰκόνα ἀποκαλύφθηκε θαυματουργικὰ σ’ ἕνα τσοπανόπουλο, μὲ μία στήλη φωτὸς σὰν πυρσὸς – γι’ αὐτὸ πῆρε καὶ τὴν ἐπωνυμία Πυρσὸς – στὸ μέρος ὅπου ἦταν κρυμμένη. Ὁ νέος, ποὺ εἶχε ἐγκατασταθεῖ στὴν Πάτρα, ὅταν τὸ ἔμαθε θέλησε νὰ τὴν πάρει. Ἀλλὰ ἡ εἰκόνα θαυματουργικὰ γύρισε καὶ πάλι στὸ ἄγριο μέρος τῆς Εὐρυτανίας, ὅπου ἀποκαλύφθηκε στοὺς ντόπιους βοσκοὺς τὴ νύχτα ἀπὸ 22 πρὸς 23 Αὐγούστου. Τότε ὁ νέος, μαζὶ μ’ ἕναν ὑπηρέτη του, πῆγαν καὶ αὐτοὶ ἐκεῖ, ὅπου ἔγιναν μοναχοὶ μετανομασθέντες Διονύσιος καὶ Τιμόθεος ἀντίστοιχα.

Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας εἶναι τύπου Ὁδηγήτριας καὶ εἶναι ἐπιχρυσωμένη μὲ ἀργυροεπίχρυση ἔνδυση, δῶρο τοῦ στρατηγοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη ποὺ φιλοξενοῦνταν στὴ Μονὴ τὴν περίοδο τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821 μ.Χ. Τὴν ἔνδυση, τὴν κατασκεύασε ὁ χρυσοχόος Γεωργίος Καρανίκας τὸ 1824 μ.Χ., ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει ἡ ἀνάγλυφη ἐπιγραφὴ πάνω ἀπὸ τὸν δεξιὸ ὦμο τῆς Παναγίας: «Ἡ Παντάνασσα. Δὶ ἐξόδων τοῦ γενναιοτάτου στρατηγοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη, χειρὶ Γεωργίου Καρανίκα, 1824».

Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Προυσσού, ἡ Παναγία Προυσιώτισσα, εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ λίγα μοναστήρια ποὺ σώζονται στὴν Εὐρυτανία. Τὸ καθολικό της εἶναι ἐνδιαφέρων ναΐσκος, σταυροειδὴς μὲ τροῦλλο. Στὰ δυτικά του, στὴ ρίζα τοῦ βράχου, ὑπάρχει κρύπτη διαμορφωμένη σὲ παρεκκλήσι. Οἱ σήμερα σωζόμενες τοιχογραφίες φιλοτεχνήθηκαν γύρω στὸ 1785. Μέσα στὴν κρύπτη διασώζονται στὴν ἐξωτερικὴ πλευρὰ τοιχογραφίες τοῦ 13ου αἰώνα, ἐνῶ ἐσωτερικὰ ὑπάρχουν δύο στρώματα, ἀπὸ τὰ ὁποία τὸ ἕνα χρονολογεῖται στὰ 1518. Πολὺ ἀξιόλογο εἶναι καὶ τὸ ξυλόγλυπτο τέμπλοτης κρύπτης, ποὺ χρονολογεῖται στὰ 1810.

Τὸ Σκευοφυλακίου τῆς Μονῆς περιέχει πλῆθος πολύτιμων χειρόγραφων Κωδίκων, εἰκόνες, ἱερὰ σκεύη, λειψανοθῆκες καὶ βιβλία. Στὴ Μονὴ λειτουργεῖ ἐνδιαφέρον μουσεῖο μὲ μέρος τῶν θησαυρῶν, ὅπως εἰκόνες ἀπὸ τὸ 15ο καὶ 16ο αἰώνα, ἱερὰ ἄμφια, ἀργυρᾶ καὶ χρυσὰ δισκοπότηρα, χειρόγραφοι κώδικες, τυπογραφημένα βιβλία καὶ τὸ σπαθὶ τοῦ Καραϊσκάκη.

Ἔξω ἀπὸ τὴ Μονὴ ὑπάρχουν δύο κάστρα ἀριστερὰ καὶ δεξιά, οἱ «πύργοι τοῦ Καραϊσκάκη». Ὑπάρχει ἐπίσης ἐκκλησάκι τῶν Ἁγίων Πάντων, ποὺ κτίστηκε τὸ 1754. Τέλος, σώζεται, πλήρως ἀναστηλωμένο τὸ κτίριο ποὺ στέγασε ἐπὶ Τουρκοκρατίας τὴ «Σχολὴ Ἑλληνικῶν Γραμμάτων» ποὺ λειτούργησε στὴ Μονή.

Τὰ συγκλονιστικὰ θαύματα τῆς Παναγίας

Στὸ ἱστορικό της μονῆς τῆς Παναγίας Προυσιώτισσας ἀναφέρεται ὅτι ἐπὶ τουρκοκρατίας καταστράφηκε πολλὲς φορές. Ἡ τελευταία ὅμως καταστροφή, ποὺ μετέβαλε τὰ κτίρια σὲ σωροὺς ἐρειπίων, ἔγινε τὸ 1944 μ.Χ. ἀπὸ τοὺς Γερμανούς.

Ἅγιος Γαβριήλ διά Χριστόν σαλός καί τά δύο τσιγάρα

Μια μέρα δύο γυναίκες ήρθαν στον γέροντα από την Τιφλίδα. Μίλησαν αρκετή ώρα και ο πατέρας Γαβριήλ τους κάλεσε στο κελί του. Αφού κάθισε λίγο, οι γυναίκες του ζήτησαν άδεια να καπνίσουν. Εκείνος, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, τους επέτρεψε να καπνίσουν. Οι γυναίκες άρχισαν ήρεμα να ανάβουν τσιγάρα, όταν ξαφνικά μια καλόγρια ανέβηκε στο κελί, διάβασε μια προσευχή και ζήτησε άδεια να μπει. Οι γυναίκες μπερδεύτηκαν, ένιωσαν ντροπή και αμέσως αυτά τα αναμμένα τσιγάρα έπεσαν στα χέρια του Γέροντα Γαβριήλ. Και εδώ κάθεται με δύο αναμμένα τσιγάρα στα χέρια στο κελί του, με δύο γυναίκες.

Όταν η μοναχή είδε τον Γέροντα Γαβριήλ με δύο γυναίκες και με αναμμένα τσιγάρα, τραύλισε με έκπληξη και ρώτησε:

Π.Ε.Θ. Δελτίο Τύπου:Ἀντισυνταγματική ἡ ἀπαλλαγή ἀπό τά θρησκευτικά

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αντισυνταγματική η Απαλλαγή από τα Θρησκευτικά

των ορθοδόξων μαθητών που προτείνει η ΑΠΔΠΧ!

Που οδηγούμαστε άραγε με τέτοιες «ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΕΙΣ»;

Τον Ιούλιο του 2022, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την υπ' αριθμ. 1478/2022 απόφασή της, ακύρωσε Κοινή Υπουργική Απόφαση(ΚΥΑ) του 2021, κατά το μέρος που προβλέπεται η απαλλαγή των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, καθώς δεν προηγήθηκε της έκδοσης της ΚΥΑ η γνώμη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα(ΑΠΔΠΧ) για αυτό το θέμα.

Μετά από αυτή την εξέλιξη και ύστερα από σχετικό αίτημα του Υπουργείου Παιδείας, η ΑΠΔΠΧ εκδίδει τη ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ 2/2022, σύμφωνα με την οποία προτείνει να δίνεται απαλλαγή στο Μάθημα των Θρησκευτικών, σε όλους τους αιτούντες, ακόμη και στους Ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές, με επίκληση απλώς και μόνον λόγων συνείδησης.

Με τη γνωμάτευση αυτή το Μάθημα των Θρησκευτικών χάνει την υποχρεωτικότητά του και, για πρώτη φορά στην ιστορία της Παιδείας της χώρας, μετατρέπεται από υποχρεωτικό σε προαιρετικό.

Θαύματα στά Καλλίσια, Β΄ μέρος, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

 
33. Θαύματα στά Καλλίσια, Β΄ μέρος, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

[Μαρκ. 8,22:26]

«Μείναμε ὧρες στό Θεῖο φῶς». Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔζησε οὐράνιες καταστάσεις καί ἀξιώθηκε νά ἐπιτελέσει πολλά θαύματα, ἀκόμα καί ἐν ζωῇ, μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Κι ὅπως ὁ Κύριος ἐθαυματουργοῦσε συνεχῶς κι ἐθεράπευε, ἔτσι γίνεται καί μέ τούς Ἁγίους Του. «Στόν Ἅγιο Νικόλαο», λέγει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «στά Καλλίσια, τίς πιό πολλές ὧρες τίς διέθετα γιά ἐξομολόγηση. Ὑπῆρχε, βέβαια, καί πολύς χρόνος γιά προσευχή, ἰδιαίτερα τό βράδυ. Θά σᾶς πῶ κι ἕνα σχετικό περιστατικό.

Μιά φορά -βράδυ ἦταν- συμφωνήσαμε μέ τήν ἀδελφή μου νά πᾶμε στήν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Νικολάου οἱ δυό μας, γιά νά προσευχηθοῦμε. Εἴπαμε νά φᾶμε πρῶτα, νά ἡσυχάσουν ὅλοι καί μετά σηκωθήκαμε κι ἐπήγαμε στήν ἐκκλησία κρυφά. Κλείσαμε τήν πόρτα. Ἀρχίσαμε τήν προσευχή, τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ..». Μετά ἀπό λίγη ὥρα, μᾶς πλημμύρισε ἕνα φῶς, θεῖο φῶς. Συνεχίσαμε τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ...» καί νιώθαμε μία χαρά, μία ἄρρητη χαρά! Μείναμε ὧρες ἐκεῖ στό θεῖο φῶς καί μετά, πού σιγά-σιγά αὐτό ἔφυγε, συνεχίσαμε τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με». Μετά ἐγυρίσαμε στό κελλί. Ἡ μητέρα μᾶς περίμενε ξάγρυπνη καί μόλις ἀνοίξαμε τήν πόρτα, λέει: - Ποῦ ἐπήγατε; Γι' αὐτό μέ βάλατε στόν ὕπνο; Νομίσατε πώς δέν σᾶς εἶδα; Σᾶς εἶδα ἀπ' τό παράθυρο. Τά εἶδα, ὅλα! Εἶδα ἕνα φῶς· ἕνα φῶς, πού κατέβηκε ἀπ' τόν οὐρανό καί μπῆκε μές στήν ἐκκλησία. Τό κοίταζα κι ἔκλαιγα. Νά! Τά μάτια μου, εἶναι γεμάτα δάκρυα!... Ἡ γριά ἦταν στενόχωρη, ἀλλά εὐσεβεστάτη. Ἐνῶ ἡ πόρτα ἦταν κλειστή, εἶδε τό φῶς. Τό φῶς εἶχε πλημμυρίσει τήν ἐκκλησία[1].

Κι αὐτό βέβαια εἶναι ἕνα θαυμαστό περιστατικό, οὐσιαστικά μιά ἐμπειρία θεώσεως πού εἶχε ὁ Ἅγιος Πορφύριος μέ τήν ἀδελφή του. Καί βλέπουμε πώς τήν ἴδια ἐμπειρία εἶχε καί ἡ μητέρα του. Ἡ γριά, ὅπως λέγει, ἦταν στενόχωρη, ἀλλά εὐσεβέστατη καί ἐνῶ ἦταν κλειστή ἡ πόρτα, εἶδε τό ἄκτιστο φῶς. Εἶναι μία ἐμπειρία ἀνάλογη μέ αὐτή πού εἶχαν καί οἱ Ἀπόστολοι στήν Μεταμόρφωση, στό Ὄρος Θαβώρ. Εἶναι ἡ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων, ἡ κορυφαία πνευματική κατάσταση τῆς θεοπτίας, τῆς θέας τοῦ Ἀκτίστου Φωτός.

Ω Δέσποινα, ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου (Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος)

Ω Δέσποινα, η οποία είσαι η δική μου τέρψη η σταλμένη από τον Θεό, η θεία δροσιά για τον καύσωνα που υπάρχει μέσα μου, η θεοστάλακτη σταλαγματιά της κατάξερης καρδιάς μου, η ακτινοβολούσα λαμπάδα της ζοφερής ψυχής μου, η οδηγός της δικής μου αμηχανίας, η δύναμη της αδυναμίας μου, η ένδυση της γύμνιας μου, ο πλούτος της φτώχειας μου, η θεραπεία των αγιάτρευτων τραυμάτων μου, η εξαφάνιση των δακρύων μου, η κατάπαυση των στεναγμών μου, η μεταβολή των συμφορών μου, η ανακούφιση των πόνων μου, η λύση των δεσμών μου, η ελπίδα της σωτηρίας μου.

Άκουσε τις προσευχές μου, λυπήσου τους στεναγμούς μου και δέξου τους θρήνους μου. Ελέησέ με υποχωρώντας στα δάκρυά μου. Σπλαχνίσου με, ως Μητέρα του φιλάνθρωπου Θεού. Ρίξε το βλέμμα σου επάνω μου, και συγκατάνευσε στην ικεσία μου.

Εκπλήρωσε τη δίψα της επιθυμίας μου, και ένωσέ με μ’ εσένα τη συγγενή και σύνδουλη, στη χώρα των πράων, στις σκηνές των δικαίων, στη χορεία των αγίων, και αξίωσέ με εσύ που είσαι η προστασία όλων, και η χαρά όλων, και η λαμπρή ευφροσύνη της καρδιάς, να ευφρανθώ μαζί σου.

Θεοῦ θέα θεῖον θαῦμα

Ἐμεῖς θαυμάζουμε καὶ ἀποροῦμε ποὺ δὲν βλέπουμε σήμερα τὸ πλῆθος τῶν θαυμάτων, τὰ ὁποῖα ὑπεσχέθη ὁ Κύριος σὲ ὅσους πιστεύουν.

«Σημεῖα» εἶπε «τοῖς πιστεύσασιταῦτα παρακολουθήσει.

Ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλούσι, γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς, ὄφεις ἀρούσι. Καν θανάσιμον τί πίωσιν, οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψει. Ἐπὶ ἀρρώστους χείρας ἐπιθήσουσι, καὶ καλῶς ἔξουσιν». Εὐκολότατα ὅμως λύεται τὸ θάμβος καὶ ἡ ἀπορία. Διότι ὁ Κύριος εἶπεν ὅτι αὐτὰ τὰ σημεῖα θὰ ἐπακολουθήσουν «τοῖς πιστεύσασι», ὄχι «τοῖς ὀλιγοπίστοις» .

Δέν ἔχει κουδούνι ἡ ἀρετή νά τήν γνωρίζεις μέ τό κουδούνισμα.

Δεν έχει κουδούνι η αρετή να την γνωρίζεις με το κουδούνισμα. Το κουδούνι της αρετής είναι η ανοχή, η μακροθυμία, η υπομονή. Αυτά είναι τα στολίδια του μοναχού και παντός χριστιανού.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ

ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ

Επιστολή Ζ΄

σελ.67

https://wra9.blogspot.com/2021/11/blog-post_3.html

30 Αὐγούστου. Ἀπόδοσις τῆς μνήμης τῆς ἀποτομῆς τῆς τ. κεφαλῆς Ἰωάννου τοῦ προδρόμου· Ἀλεξάνδρου (†340), Ἰωάννου (†595), Παύλου (†784) πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρ. ιβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ε΄ 15-21).

Β Κορ. 5,15        κρίναντας τοῦτο, ὅτι εἰ εἷς ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἄρα οἱ πάντες ἀπέθανον· καὶ ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν, ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι.

Β Κορ. 5,15               Εσχηματίσαμεν δε ακλόνητον το φρόνημα και την πεποίθησιν, ότι εάν ένας, ο Χριστός, απέθανεν υπέρ όλων και ως αντιπρόσωπος όλων, άρα όλοι απέθανον και απέθανεν υπέρ όλων ίνα, όσοι ζουν και ευρίσκονται ακόμη εις την παρούσαν ζωήν, μη ζουν πλέον δια τον εαυτόν των, αλλά δι' εκείνον, ο οποίος εθυσιάσθη επί του σταυρού και ανεστήθη προς χάριν αυτών.

Ἕνα μεγάλο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νικολάου σέ ἀσεβή (ὁμιλία σέ παιδιά), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἕνα μεγάλο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νικολάου σέ ἀσεβή (ὁμιλία σέ παιδιά), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 9-12-2018

Ἐκπομπή ἀφιέρωμα στόν Μητροπολίτη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυρό Κοσμᾶ

Ἐκπομπή ἀφιέρωμα στόν

Μητροπολίτη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυρό Κοσμᾶ. Παρουσιάζει ὁ Ἀρχιμανδρίτης Παῦλος Ντανᾶς.

Μεταδόθηκε στίς 26/8/2022 ἀπό τόν ραδιοφωνικό σταθμό τῆς Ι.Μ. Αἰτωλίας & Ἀκαρνανίας
Ἀρχιμανδρίτης Παῦλος Ντανᾶς,

Ἱεροκῆρυξ

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/08/blog-post_36.html#more 

π.Σεραφείμ Ζήσης, Οἱ Μασόνοι Πατριάρχες Ἰωακείμ Γ΄ καί Μελέτιος Μεταξάκης (Β΄ ΜΕΡΟΣ) [ΒΙΝΤΕΟ 2019]

 https://katihisis.blogspot.com/

Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης Ἡ Ὁμιλία αὐτήν τοῦ π. Σεραφείμ Ζήση μοναχοῦ, ἐκφωνήθηκε την Τετάρτη 13-3-2019, στήν αἴθουσα "ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ" τοῦ χριστιανικοῦ συλλόγου "Ἅγιος Ἰωσήφ Ὁ Ἡσυχαστής", στά πλαίσια τῆς σειρᾶς ἐκδηλώσεων μέ τίτλο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ".

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Ὅλοι στήν συγκέντρωση 1-9-2022 στόν Λευκό Πύργο 6:30 μ.μ."

Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη [Κυριακή, 28 Αὐγούστου 2022]


http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/08/1-9-2022-630.html

Τιμές τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ στόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό

Τιμές του Αλή Πασά στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό

Ενδιαφέρον και σημαντικό είναι ένα περιστατικό, που δείχνει το μεγάλο σεβασμό και την ευγνωμοσύνη του Αλή πασά στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Όταν κάποτε έφεραν την κάρα του Αγίου στο σεράγι του Αλή, εκείνος σηκώθηκε με πολύ σεβασμό, άνοιξε τη θήκη και την ασπάστηκε. Τότε ο Σέχης Χατζή Σεχρής, θεώρησε όλα αυτά ως αμαρτία και φώναξε στον Αλή, «Κριματίστηκες!».

Αλλά ο Αλή πασάς ατάραχος απάντησε: «Πω, πω, είσαι ζουρλό, καϋμένε Σέχη. Να ήξερες, δεν έλεες έτζι. Τούτο το καλόγερο, ωρέ Χατζή, ήτον αληθινό προφήτη. Ήρθε σπίτι μου στο Τεπελένι και με ευχήθηκε, ωρέ, και μου είπε όλα όσα έκαμα, σαν να τάχε γραμμένα στο κιτάπι. Πω, ένα λησμόνησα να το ρωτήξω, καϋμένε, και αν το είχα ζωντανό να το ρώταγα έδινα δέκα χιλιάδες τζακούλες. Δεν τόχω!»

Και αφού ξαναφίλησε την κάρα του Αγίου μπροστά στο Σέχη, στους Μουσουλμάνους και Χριστιανούς, την έδωσε στους καλογήρους, δίνοντας μαζί και μία χούφτα ρουμπιέδες.

Και κάποια άλλη φορά, όταν ένας φανατικός Μουσουλμάνος τον ειρωνεύτηκε για την ευλάβειά του σ’ έναν άπιστο, ο Αλή πασάς του απάντησε: «Φέρετέ μου έναν Μουσουλμάνο σαν κι αυτόν τον Χριστιανό και να του φιλήσω και τα πόδια».

Ὤ πρωτόγνωρο θέαμα! Ὤ ἁμαρτωλό ὅραμα!

Ὤ πρωτόγνωρο θέαμα! Ὤ ἁμαρτωλό ὅραμα! Ἀπό τό ἕνα μέρος προσφέρονταν κοτόπουλα καί ἀπό τό ἄλλο φέρνανε τό προφητικό κεφάλι. Ἀπό τή μιά μεριά κερνοῦσαν πλούσια καθαρό κρασί καί ἀπό τήν ἄλλη ἔρεε μέ ὁρμή τοῦ δικαίου τό αἷμα.

Ὤ πόσο φοβερό εἶναι νά τό πῶ καί πόσο φρικτό νά τό ἐκφράσω!

Καί τό ’δωσαν στό κορίτσι καί τό πῆγε στή μάνα του!

Ἀλίμονο! Πόσο τρομερή ἀλλοκοτιά!

Γέρων Σίμων Ἀρβανίτης. Θαυμαστό γεγονός

Ήταν γερμανική κατοχή. Ἔβλεπα τούς ἀνθρώπους, ἔλεγε χαρακτηριστικά ὁ Άγιος Γέροντας Σίμων ο Αρβανίτης, σκελετωμένους από τήν πείνα καί υπέφερα πολύ καί δέν ἥθελα νά φάγω. Ἐστενοχωριόμουν, διότι δέν εἴχαμε τήν εὐχέρια νά τούς προσφέρουμε κάποια παρηγορία, ἐννοώντας τήν τροφή. Ἀπό τήν ἱερά Μητρόπολη μᾶς ἔδιδαν ἐλάχιστα τρόφιμα μέ τό «δελτίον». Λέγω, λοιπόν, εἰς τήν μαγείρισσα, τήν ἀδελφή Μοσχούλα νά γεμίσῃ δύο λέβητες τοῦ μαγειρείου μέ νερό καί τῆς δίδω συγχρόνως δύο «χοῦφτες» ρεβίθια καί ἄλλες δύο «χοῦφτες» ἀπό τό κοινῶς λεγόμενο «πλιγούρι», γιά νά ρίξη ἐντός αὐτῶν, προκειμένου νά μαγειρευθοῦν. Ἐκείνη ὅμως, βλέπουσα τό ἐλάχιστο των συστατικών τοῦ μαγειρεύματος, κάλυψε μόνο τόν πυθμένα τῶν λεβήτων μέ νερό.

Ἀχειροτόνητες συμμορίες και φταῖχτες μέ ὀνοματεπώνυμο…

Ἀχειροτόνητες συμμορίες και φταῖχτες μέ ὀνοματεπώνυμο…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Ἡ ἐπίσημη ἔλευση στή χώρα μας ἑνός ἀχειροτόνητου παλιάτσου, πού ὅμως θά γίνει δεκτός μέ τιμές ἐκκλησιαστικοῦ προκαθημένου ἀπό κάποιους ἀδίστακτους ἀποστάτες τῆς πίστης, ἐπιφέροντας μολυσμό καί βεβήλωση, δίνει τήν εὐκαιρία νά ξαναθυμηθοῦμε ἐν τάχει τό ποιόν αὐτῆς τῆς συμμορίας.

Ἑνός πραγματικοῦ συρφετοῦ ἀπό πρώην κληρικούς πού καθαιρέθηκαν συνοδικά καί ἀναθεματίστηκαν, ἀλλά καί ἀπό ἐντελῶς ἀχειροτόνητους λαϊκούς, πού φόρεσαν ἁπλῶς ἕνα ράσο καί ὑποδύονται τούς ἐπισκόπους καί τούς ἱερεῖς. Ἑνός συρφετοῦ, γεμάτου ἀπό νεοναζιστικά σκουπίδια καί ἐπιβαρυμένου μέ πλεῖστα σεξουαλικά καί οἰκονομικά σκάνδαλα, πού πραγματοποιεῖ σφετερισμό καί ἀντιποίηση ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς. Καί αὐτό, ἐπειδή ἔτσι τό θέλησε τό νεοταξικό διευθυντήριο πού ἀνέδειξε αὐτό τό τσίρκο πρός ἀντικατάσταση τῆς νόμιμης Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία τελεῖ σέ ἐκκλησιαστική σύνδεση μέ τό Πατριαρχεῖο Μόσχας.

Καί φυσικά ὅσα γίνονται στήν Οὐκρανία ὑπό τίς «εὐλογίες» αὐτοῦ τοῦ ψευδαρχιεπισκόπου καί τῶν συνοδοιπόρων του τά τελευταῖα χρόνια (δηλαδή μία ἀτέλειωτη ἁλυσίδα πιέσεων, διώξεων, κατασχέσεων, ἐκβιασμῶν καί τρομοκρατίας) καθιστοῦν σαφές πῶς ἐννοοῦν αὐτήν τήν ἀντικατάσταση.

Θαύματα στά Καλλίσια, Α΄ μέρος, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

32. Θαύματα στά Καλλίσια, Α΄ μέρος, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ. Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ζώντας εἰς τά Καλίσσια, πού εἶναι μιά ἐρημική περιοχή κοντά εἰς τήν Ἀθήνα, ἔζησε πολλά θαύματα. Ὁ Θεός ἐνήργησε μέσω αὐτοῦ πολλά θαύματα. «Ἐρχόντουσαν», λέγει ὁ Ἅγιος, «ἄνθρωποι στά Καλίσσια περιστασιακά. Κάποιος μεγάλος πόνος, κάποιο πρόβλημα τούς ἀνάγκαζε νά πάρουν τό χωματόδρομο γιά τόν Ἅγιο Νικόλαο», τήν ἐκκλησία πού ὑπῆρχε ἐκεῖ. «Μιά ἡμέρα ἔρχεται μιά κυρία μέ τόν σύζυγό της καί τά τέσσερα παιδάκια τους. Νέοι ἄνθρωποι, εἶχαν λίγα χρόνια παντρεμένοι. Εἶχαν κάνει μιά γέννα δύο παιδιά καί ἀργότερα ἄλλη μιά δύο ἀκόμα παιδιά.

Αὐτή ἡ νέα μοῦ εἶπε: - Γέροντα, ὑποφέρω πάρα πολύ, δέν εἶμαι καλά. Ὅπως μοῦ μίλαγε, τήν ἐκοίταζα προσεκτικά». Ὁ Ἅγιος εἶχε αὐτό τό χάρισμα τό διορατικό, καί προφανῶς εἶδε μέ τά μάτια τά πνευματικά ποῦ ὑπῆρχε τό πρόβλημα τῆς ἀσθενείας. «Ἔβαλα -λέει- τό χέρι κάτω ἀπο ἀπό τόν λαιμό της. - Ἐδῶ, τῆς λέγω, αἰσθάνεσαι ἕνα σφίξιμο. - Ναί, μοῦ λέει. - Καί σέ πιάνει μία λύπη, πού ἐκείνη ἀποτελειώνει τό ἔργο της. Δηλαδή, στήν ἀρχή σέ πιάνει ἕνα σφίξιμο καί μετά σοῦ ἔρχεται ἡ θλίψη καί δέν μπορεῖς νά κουνηθεῖς. Κουνιέσαι, μπορεῖ καί νά γελάσεις, ἀλλά μέσα σου ζεῖς αὐτή τήν κατάσταση. - Ναί, μέ βεβαίωσε. Λοιπόν, τῆς τά ζωγράφισα ὅλα», λέει ὁ Ἅγιος. «Μή νομίσεις, λέω, ὅτι ἔχεις τίποτα. Ξαναέβαλα τό χέρι στό λαιμό. - Τίποτα δέν ἔχεις τώρα ἀπ' ὅλα αὐτά», τῆς λέει ὁ Ἅγιος. «Νά, σοῦ ἔφυγαν ὅλα! Γιατί τό εἶδα. Ὅπως ἔβλεπα, ὁ λαιμός της δέν εἶχε τίποτα. Μοῦ λέει κι αὐτή: - Μοῦ ἔφυγαν ὅλα κι αἰσθάνομαι μιά χαρά μέσα μου. Λοιπόν μετά τῆς λέω: - Γονάτισε. Γονάτισε, τῆς ἔβαλα τό ἕνα χέρι μπροστά στό λαιμό καί τό ἄλλο πίσω ἀπό τό κεφάλι ἀρχίζοντας μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με» καί συνεχίζοντας μέ λίγη σιωπή. Μετά, ὅπως ἦταν ἐκείνη γονατισμένη, φωνάζει «ἄχ!», ἀπό ἀνακούφιση. - Λοιπόν, πήγαινε, πήγαινε. Σήκω, τῆς λέω, γιατί τώρα περιμένουνε κι ἄλλοι. Μοῦ φίλησε τό χέρι κι ἔφυγε. Πάει πιό πέρα καί τούς ἀναστάτωσε ὅλους. Κι ὁ ἄνδρας της, ὅλο χαρά κι αὐτός, δοξάζανε τόν Θεό γιά τό θαῦμα.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς ἀποτομῆς τῆς Ἁγίας Κάρας τοῦ Τιμίου Προδρόμου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο ΙΔ΄, εδάφια 1-12

1 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν ῾Ηρῴδης ὁ τετράρχης τὴν ἀκοὴν ᾿Ιησοῦ. 2 Καὶ εἶπε τοῖς παισὶν αὐτοῦ· οὗτός ἐστιν ᾿Ιωάννης ὁ βαπτιστής· αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο αἱ δυνάμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ. 3 Ὁ γὰρ ῾Ηρῴδης κρατήσας τὸν ᾿Ιωάννην ἔδησεν αὐτὸν καὶ ἔθετο ἐν φυλακῇ διὰ ῾Ηρωδιάδα τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. 4 ἔλεγε γὰρ αὐτῷ ὁ ᾿Ιωάννης· οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν αὐτήν. 5 Kαὶ θέλων αὐτὸν ἀποκτεῖναι ἐφοβήθη τὸν ὄχλον, ὅτι ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. 6 Γενεσίων δὲ ἀγομένων τοῦ ῾Ηρῴδου ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τῆς ῾Ηρωδιάδος ἐν τῷ μέσῳ καὶ ἤρεσε τῷ ῾Ηρῴδη· 7 ὅθεν μεθ᾿ ὅρκου ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται. 8 Ἡ δέ, προβιβασθεῖσα ὑπὸ τῆς μητρὸς αὐτῆς, δός μοι, φησίν, ὧδε ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν ᾿Ιωάννου τοῦ βαπτιστοῦ. 9 Καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεύς, διὰ δὲ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειμένους ἐκέλευσε δοθῆναι, 10 καὶ πέμψας ἀπεκεφάλισε τὸν ᾿Ιωάννην ἐν τῇ φυλακῇ. 11 Καὶ ἠνέχθη ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἐπὶ πίνακι καὶ ἐδόθη τῷ κορασίῳ, καὶ ἤνεγκε τῇ μητρὶ αὐτῆς. 12 Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἦραν τὸ σῶμα καὶ ἔθαψαν αὐτό, καὶ ἐλθόντες ἀπήγγειλαν τῷ ᾿Ἰησοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Εκείνον τον καιρό άκουσε ο Ηρώδης Αντίπας, ο τετράρχης της Γαλιλαίας και της Περαίας, την φήμη του Ιησού 2 και είπε στους αυλικούς του: «Αυτός είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής˙ αυτός αναστήθηκε από τους νεκρούς με νέα αποστολή από τον Θεό. Και γι’ αυτό οι υπερφυσικές δυνάμεις ενεργούν μέσα απ’ αυτόν».

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς ἀποτομῆς τῆς Ἁγίας Κάρας τοῦ Τιμίου Προδρόμου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Πράξεις των Αποστόλων, κεφ.ΙΓ΄, εδάφια 25-32

25 Ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ ᾿Ιωάννης τὸν δρόμον, ἔλεγε· τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾿ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦσαι. 26 ῎Ανδρες ἀδελφοί, υἱοὶ γένους ᾿Αβραὰμ καὶ οἱ ἐν ὑμῖν φοβούμενοι τὸν Θεόν, ὑμῖν ὁ λόγος τῆς σωτηρίας ταύτης ἀπεστάλη. 27 Οἱ γὰρ κατοικοῦντες ἐν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτῶν τοῦτον ἀγνοήσαντες, καὶ τὰς φωνὰς τῶν προφητῶν τὰς κατὰ πᾶν σάββατον ἀναγινωσκομένας κρίναντες ἐπλήρωσαν, 28 καὶ μηδεμίαν αἰτίαν θανάτου εὑρόντες ᾐτήσαντο Πιλᾶτον ἀναιρεθῆναι αὐτόν.

29 Ὡς δὲ ἐτέλεσαν πάντα τὰ περὶ αὐτοῦ γεγραμμένα, καθελόντες ἀπὸ τοῦ ξύλου ἔθηκαν εἰς μνημεῖον. 30 Ὁ δὲ Θεὸς ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν· 31 ὃς ὤφθη ἐπὶ ἡμέρας πλείους τοῖς συναναβᾶσιν αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας εἰς ῾Ιερουσαλήμ, οἵτινές εἰσι μάρτυρες αὐτοῦ πρὸς τὸν λαόν. 32 Καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς εὐαγγελιζόμεθα τὴν πρὸς τοὺς πατέρας ἐπαγγελίαν γενομένην, ὅτι ταύτην ὁ Θεὸς ἐκπεπλήρωκε τοῖς τέκνοις αὐτῶν, ἡμῖν, ἀναστήσας ᾿Ιησοῦν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

25 Και όσο ο Ιωάννης εξακολουθούσε να κηρύττει για να ολοκληρώσει την αποστολή του, έλεγε: «Ποιος νομίζετε ότι είμαι; Δεν είμαι εγώ αυτός που περιμένετε για Μεσσία˙ αλλά ιδού, ύστερα από μένα έρχεται κάποιος άλλος. Μπροστά Του εγώ δεν είμαι άξιος ούτε να λύσω ως ταπεινός Του υπηρέτης τα υποδήματα από τα παπούτσια Του». 26 Άνδρες αδελφοί, παιδιά του γένους Αβραάμ και όσοι από σας ήσασταν κάποτε εθνικοί και τώρα λατρεύετε με ευλάβεια τον αληθινό Θεό˙ σε σας στάλθηκε το κήρυγμα της σωτηρίας αυτής, την οποία προσφέρει ο Ιησούς Χριστός.

Ὄχι στήν ἀναγνώριση τῶν ἀχειροτόνητων σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας. Κανένας ὀρθόδοξος ἀρχιερέας δέν πρέπει νά τούς ὑποδεχθεῖ καί νά συλλειτουργήσει μαζί τους.

Προδήλωση:ΟΛΟΣ Ο ΠΙΣΤΟΣ ΛΑΟΣ ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ:ΥΠΟΔΟΧΗ, ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΟΥΣ ΟΥΚΡΑΝΟΥΣ.

ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΣ ΕΝΔΕΙΞΙΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ΟΛΟΣ Ο ΠΙΣΤΟΣ ΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΘΑ ΛΑΒΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΑΝΙΕΡΟΝ ΑΥΤΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΝ .

 

29 Αὐγούστου. † Μνήμη τῆς ἀποτομῆς τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Θεοπίστης ὁσίας τῆς ἐξ Αἰγίνης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ Προδρόμου, 29 Αὺγ. (Πρξ. ιγ΄ 25-32).

Πραξ. 13,25       ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ Ἰωάννης τὸν δρόμον, ἔλεγε· τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾿ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦσαι.

Πραξ. 13,25             Κατά τον καιρόν δε που ο Ιωάννης εξεπλήρωνε την αποστολήν του και ακολουθούσε τον δρόμον, που του είχεν ορίσει ο Θεός, έλεγε· Ποίον με νομίζετε ότι είμαι; Δεν είμαι εγώ ο Μεσσίας, αλλ' ιδού, ύστερα από εμέ έρχεται εκείνος, του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος να λύσω το υπόδημα των ποδών.

Ἡ ἀνεξικακία τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ἡ ἀνεξικακία τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 12-12-2018

π.Σεραφείμ Ζήσης, Οἱ Μασόνοι Πατριάρχες Ἰωακείμ Γ΄ καί Μελέτιος Μεταξάκης (Α΄)

 https://katihisis.blogspot.com/2019/0...

π.Σεραφείμ Ζήσης, Οι Μασόνοι Πατριάρχες Ιωακείμ Γ΄ και Μελέτιος Μεταξάκης (Α΄) [ΒΙΝΤΕΟ 2019] Ἡ Ὁμιλία αὐτήν τοῦ π. Σεραφείμ Ζήση μοναχοῦ, ἐκφωνήθηκε την Τετάρτη 6-2-2019, στήν αἴθουσα "ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ" τοῦ χριστιανικοῦ συλλόγου "Ἅγιος Ἰωσήφ Ὁ Ἡσυχαστής", στά πλαίσια τῆς σειρᾶς ἐκδηλώσεων μέ τίτλο: "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ"

Μνήμη τῆς ἀποτομῆς τῆς κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τόν ἀποκεφαλισμό τοῦ Τιμίου Προδρόμου

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Ματθ.14,1-12]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

«Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὴν ἀκοὴν Ἰησοῦ (:Εκείνον τον καιρό άκουσε ο Ηρώδης Αντίπας, ο τετράρχης της Γαλιλαίας και της Περαίας, τη φήμη του Ιησού)»[Ματθ.14,1]· διότι ο βασιλιάς Ηρώδης, ο πατέρας του, που είχε φονεύσει τα νήπια της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, είχε πεθάνει.

Ο ευαγγελιστής δεν σημειώνει απλώς και χωρίς αιτία τον καιρό, αλλά για να πληροφορηθείς την αλαζονεία και την αδιαφορία του τυράννου· διότι δεν πληροφορήθηκε από νωρίς τα σχετικά με Αυτόν, αλλά μετά από πολύ χρόνο. Τέτοιοι δηλαδή είναι αυτοί που κυβερνούν και περιβάλλονται από πολύ μεγάλη υλική δύναμη. Τα πληροφορούνται αυτά πολύ αργά, επειδή δεν ασχολούνται και πολύ με αυτά. Εσύ όμως, σε παρακαλώ, πρόσεξε πόσο σπουδαίο πράγμα είναι η αρετή· διότι μολονότι είχε πλέον πεθάνει ο ενάρετος Ιωάννης, τον φοβάται, και από τον φόβο φιλοσοφεί και για την ανάσταση· διότι λέγει ο ευαγγελιστής παρακάτω: «Καὶ εἶπε τοῖς παισὶν αὐτοῦ· οὗτός ἐστιν Ἰωάννης ὁ βαπτιστής· αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο αἱ δυνάμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ(:και είπε στους αυλικούς του: “Αυτός είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής˙ αυτός αναστήθηκε από τους νεκρούς με νέα αποστολή από τον Θεό. Και γι’ αυτό οι υπερφυσικές δυνάμεις ενεργούν μέσα απ’ αυτόν”)»[Ματθ.14,2].

Είδες την έκταση που έλαβε ο φόβος; Διότι ούτε και τότε τόλμησε να πει κάτι στον έξω κόσμο, αλλά και τότε το λέγει μόνο στους αυλικούς του. Και αυτή όμως η σκέψη του είναι στρατιωτική και παράλογη. Καθόσον και πολλοί άλλοι αναστήθηκαν από τους νεκρούς και κανείς δεν έκανε κανένα παρόμοιο θαυματουργικό σημείο. Εγώ νομίζω ότι τα λόγια αυτά περιέχουν και φιλοτιμία και φόβο· διότι παρόμοιο πράγμα παθαίνουν οι παράλογοι άνθρωποι, οι οποίοι δέχονται πολλές φορές μέσα τους αντίθετα πάθη.

Ο Λουκάς όμως λέγει ότι το πλήθος έλεγε για τον Ιησού: «Ἤκουσε δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὰ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτοῦ πάντα, καὶ διηπόρει διὰ τὸ λέγεσθαι ὑπό τινων ὅτι Ἰωάννης ἐγήγερται ἐκ τῶν νεκρῶν, ὑπό τινων δὲ ὅτι Ἠλίας ἐφάνη, ἄλλων δὲ ὅτι προφήτης τις τῶν ἀρχαίων ἀνέστη(:Όταν άκουσε όμως ο τετράρχης Ηρώδης όλα τα θαυμαστά που γίνονταν από τον Ιησού, βρισκόταν σε μεγάλη απορία· διότι μερικοί έλεγαν ότι ο Ιωάννης αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς και ότι αυτός έκανε τα θαύματα. Μερικοί άλλοι πάλι ταύτιζαν τον Ιησού με κάποιον απ’ τους άλλους προφήτες και έλεγαν ότι εμφανίστηκε πάλι ο Ηλίας, ο οποίος δεν είχε πεθάνει αλλά είχε αναληφθεί. Κι άλλοι πάλι έλεγαν ότι αναστήθηκε κάποιος από τους αρχαίους προφήτες)» [Λουκά 9,7-8].

Ἀποτομή τῆς Ἁγίας Κάρας τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Πράξ.13,25-32]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Υπομνηματισμός των εδαφίων Πράξ.13,23-36]

[…]Έπειτα αναφέρει και τον Ιωάννη, που δίνει τη μαρτυρία και λέγει: «Τούτου ὁ Θεὸς ἀπὸ τοῦ σπέρματος κατ᾿ ἐπαγγελίαν ἤγαγε τῷ Ἰσραὴλ σωτηρίαν, προκηρύξαντος ᾿Ιωάννου πρὸ προσώπου τῆς εἰσόδου αὐτοῦ βάπτισμα μετανοίας παντὶ τῷ λαῷ ᾿Ισραήλ. ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ ᾿Ιωάννης τὸν δρόμον, ἔλεγε· τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾿ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦσαι(:Από τους απογόνους του Δαβίδ ο Θεός, σύμφωνα με την υπόσχεση που είχε δώσει στους Πατριάρχες και στον ίδιο τον Δαβίδ, απέστειλε και ανέδειξε στον Ισραήλ, σωτήρα τον Ιησού. Προηγουμένως όμως, πριν αρχίσει ο Ιησούς τη δημόσια δράση Του, ο Ιωάννης είχε κηρύξει βάπτισμα μετανοίας σε όλο τον λαό του Ισραήλ, για να τον προετοιμάσει να υποδεχθεί τον Σωτήρα που θα ερχόταν μετά από λίγο. Και όσο ο Ιωάννης εξακολουθούσε να κηρύττει για να ολοκληρώσει την αποστολή του, έλεγε: ‘’Ποιος νομίζετε ότι είμαι; Δεν είμαι εγώ αυτός που περιμένετε για Μεσσία˙ αλλά ιδού, ύστερα από μένα έρχεται κάποιος άλλος. Μπροστά Του εγώ δεν είμαι άξιος ούτε να λύσω ως ταπεινός Του υπηρέτης τα υποδήματα από τα παπούτσια Του’’)» [Πράξ.13,23-25]. Και ο Ιωάννης δίνει τη μαρτυρία αυτή όχι έτσι στην τύχη, αλλά αποκρούοντας τη δόξα από τον εαυτό του, αν και βέβαια όλοι απέδιδαν αυτήν σε αυτόν. Δεν είναι το ίδιο πράγμα το να αποκρούει κάποιος την τιμή όταν κανένας δεν του δίνει αυτήν και όταν πολλοί του την παρέχουν, και όχι απλώς αυτό αλλά και όταν τόσο σπουδαία είναι η αποστολή του. Ο δε Ιωάννης, λέγοντας «πρὸ προσώπου τῆς εἰσόδου αὐτοῦ» [Πράξ.13,24], ονομάζει είσοδο τη σάρκωση του Χριστού, την ένσαρκη φανέρωση Αυτού στον κόσμο.

''Αὐτό πού εἴδαμε καί βιώσαμε τό εἰσπράξαμε ὡς Πάσχα καί Ἀναστάσιμη χαρά" (Κοίμηση Ὁσίου Ἰωσήφ Ἡσυχαστή)

Ο ίδιος έτρεφε μια υπερβολική αγάπη προς την Παναγία, ενώ την επίγεια ζωή του την διακατείχε ο αγώνας και η σκληρή του άσκηση στον Άθωνα.

Έναν ολόκληρο μήνα πριν, είχε λάβει την πληροφορία από την Θεοτόκο ότι στις 15 Αυγούστου, τη μέρα της γιορτής της, θα ερχότανε η ίδια να τον πάρει μαζί της στους Ουρανούς.

Ένας από τους υποτακτικούς του, ο μετέπειτα Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας ήταν παρών στα γεγονότα και είχε διηγηθεί τις ετοιμασίες που είχε κάνει όλο αυτό το διάστημα του ενός μηνός, ενώ ανήμερα της Κοιμήσεως, ξημέρωμα, ο ίδιος βοήθησε τον Γέροντα του Ιωσήφ να πάρει θέση στην καρέκλα, στην αυλή έξω από το κελλί του.

Ο Ήλιος ανέβαινε και η πληροφορία έλεγε πως μόλις εκείνος έφτανε σε ενα συγκεκριμένο σημείο του ουρανού, τότε θα είχε έρθει η ώρα.

Ο Ήλιος ωστόσο ανέβηκε ως εκεί κι ακόμη παραπάνω. Τίποτα δεν συνέβη και ο Άγιος Ιωσήφ ήταν που δέχτηκε τον τελευταίο του πειρασμό και άρχισε να κλαίει.

Θαυμαστό γεγονός μέ τόν Ἅγιο Γαβριήλ τόν διά Χριστόν Σαλό

Η κ. Λάλη θυμάται:

«Αυτή η ιστορία συνέβη στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1985.

Εργάστηκα σε ένα υπουργείο (θα αποφύγω το όνομα) ως επικεφαλής τμήματος. Συκοφαντώθηκα για επίσημες δουλειές από έναν άνθρωπο από τον οποίο δεν το περίμενα καθόλου. Νομίζω ότι τους οδηγούσε η ζήλια. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα ότι το να βρίσκω δικαιολογίες ήταν εντελώς άσκοπο και άχρηστο, και, έκπληκτη, άφησα τη δουλειά και πήγα στην παλιά εκκλησία της Τριάδας. Δεν ήθελα καν να σκεφτώ να επιστρέψω στη δουλειά, αυτό μάλλον οφειλόταν και στο νεαρό της ηλικίας μου, ήμουν είκοσι εννέα χρονών και ήμουν συναισθηματική.

Μπαίνοντας στον καθεδρικό ναό, προσευχήθηκα πρώτα μπροστά στις εικόνες της Αγίας Τριάδας, μετά στην εικόνα της Θεοτόκου και τέλος, ανέβηκα στην εικόνα του Αγίου Νικολάου. Ήμουν τόσο σοκαρισμένη από αυτό που συνέβη που δεν έριξα ούτε ένα δάκρυ.

Περίπου μισή ώρα αργότερα άκουσα μια δυνατή φωνή πίσω μου. Ένιωσα ότι κάτι συνέβαινε. Υπήρχε ένα συναισθηματικό βουητό κόσμου. Ήμουν τόσο καταθλιπτικη που δεν ήθελα καν να κοιτάξω πίσω. Εκείνη την ώρα, άκουσα ξανά εκείνη τη δυνατή φωνή που έλεγε δυνατά:

«Ποιος το βρίσκει δύσκολο, ποιος το βρίσκει δύσκολο!» Προσευχήθηκα για τον πατέρα Δαυίδ και η Αγία Τριάδα με έστειλε εδώ. Ποιος περνάει δύσκολα!

Ἀπαντήσεις κατὰ τῶν συνηγόρων τοῦ Ἀρχιεπ. Ἀμερικῆς γιὰ τὴν βάπτιση στὴν Γλυφάδα

Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου

Δρ. Φυσικοῦ, Θεολόγου

Ἀπάντηση Α’. Μελετήσαμε μὲ πολὺ προσοχὴ καὶ προσδοκίες τὴν νομοκανονικὴ τοποθέτηση τοῦ κ. Βαβούσκου καὶ Ἄρχων Ἀσηκρήτη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου («Η βάπτιση στη Γλυφάδα και η κανονική αποτίμησή της») περὶ τῆς βαπτίσεως δύο βρεφῶν υἱοθετημένων ἀπὸ ὁμόφυλο ζευγάρι ὁμογενῶν τῆς Ἀμερικῆς, ἡ ὁποία τελέστηκε σὲ Ἱερὸ Ναὸ τῆς Γλυφάδας ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρου (ἔχει ἀπαντήσει καὶ ὁ σεβ. Μητροπολίτης Γλυφάδας «Ἀπάντηση Γλυφάδας Ἀντώνιου σὲ Ἀν. Βαβοῦσκο γιὰ τὴν βάπτιση»). Καθὼς τὸ γεγονὸς τελέστηκε ὑπὸ... τὰ φώτα τῆς δημοσιότητας ἀστραπιαία πήρε μεγάλες διαστάσεις λαϊκῆς κατακραυγῆς κάτω ἀπὸ τὴν ὁποία ὁ τοπικὸς ἐπίσκοπος κ. Ἀντώνιος δήλωσε ὅτι γνώριζε γιὰ τὴν βάπτιση καὶ ἔδωσε ἄδεια γιὰ τὴν τέλεσή της στὸν Ἀρχιεπ. Ἀμερικῆς χωρὶς ὅμως ὁ δεύτερος νὰ τοῦ ἀφήσει τὴν παραμικρὴ ὑπόνοια ὅτι ἐπρόκειτω γιὰ ὁμόφυλο ζεύγος, χαρακτήριζοντας τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς αὐτόβουλη, αὐθαίρετη καὶ ἀντικανονική.

Ὁ κ. Βαβοῦσκος ἀναλώνεται σὲ μιὰ ἐνδελεχὴ ἐξέταση τοῦ κατὰ πόσο ἡ ἄδεια ὑπὸ αὐτὲς τὶς συνθήκες ἦταν ἔγκυρη ἤ ὄχι, γεγονὸς ποὺ ἰσχυρίζεται ἐκ παραλλήλου τῆς περιπτώσεως χειροτονίας, ὅτι ἔχει σημασία γιὰ τὴν ἐγκυρότητα τοῦ μυστηρίου ποὺ τελέστηκε. Καταλήγει ὅτι ἐφόσον ὁ σεβ. Μητροπολίτης Ἀντώνιος δὲν ἀνακάλεσε τὴν ἀντικανονικὴ ἄδεια, πράγμα ποὺ ὅπως πολὺ σωστὰ τονίζει ἔγινε κατ’ ἐκκλησιαστικὴ οἰκονομία, τὸ κύρος τοῦ μυστήριου ποὺ τελέστηκε διασώθηκε τυπικά, ἀλλὰ καὶ οὐσιαστικὰ ἐφόσον τὸ μυστήριο τελέστηκε κατὰ τὰ προβλεπόμενα. Ἀντὶ γιὰ ἀνάκληση τῆς ἄδειας, μετὰ τὴν ἐπιστολὴ τοῦ σεβ. Μητροπολίτη Ἀντωνίου στὴν ΔΙΣ, ἡ ΔΙΣ ἔστειλε μὲ τὴν σειρά της ἐπιστολὲς στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς καὶ στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Καὶ τελειώνει ὁ κ. Βαβοῦσκος γράφοντας ὅτι σὲ μιὰ βάπτιση πρωταγωνιστὴς εἶναι ὁ βαπτιζόμενος, γεγονὸς ποὺ τὸ ἀναγνωρίζουν μὲ τὴν παραπάνω στάση τους καὶ ὅλοι οἱ ἐμπλεκόμενοι Ἀρχιερεῖς.

Δὲν διαφωνοῦμε σὲ ἀπολύτως τίποτα ἀπὸ τὰ παραπάνω μὲ τὸν κ. Βαβοῦσκο. Ὅμως αὐτὸ ἦταν πράγματι τὸ πρόβλημα σὲ ὅλο αὐτὸ τὸ συμβᾶν, ποὺ κατασκανδάλισε τοὺς πιστούς; Τὸ θέμα ἦταν ἄν εἶναι ἔγκυρο τὸ μυστήριο ποὺ τελέστηκε ἤ ὄχι, καὶ ἄν τελικὰ βαπτίστηκαν ἤ ὄχι τὰ βρέφη, τὰ ὁποία εἶναι τὰ μόνα ἐμπλεκόμενα πρόσωπα σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν ἱστορία, ποὺ δὲν φταῖνε σὲ ἀπολύτως τίποτα; Προφανῶς ὄχι. Μελέτησα πλήθως ἄρθρων περὶ τοῦ ζητήματος καὶ δὲν εἶδα σὲ κανένα νὰ τίθεται τέτοιο ζήτημα. Τὸ ὅλο πρόβλημα βέβαια δὲν ἔγκειται πουθενὰ ἀλλοῦ παρὰ στοὺς «γονεῖς» καὶ στοὺς ἀναδόχους, οἱ ὁποίοι ὅπως ἀναφέρει ὁ κ. Βαβοῦσκος μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι οἱ πρωταγωνιστές, ἀλλὰ ὡστόσο βέβαια θὰ πρέπει νὰ πληροῦν κάποιες προυποθέσεις.

Κυριακή ΙΑ Ματθαίου. «Ἄς μάθουμε νά συγχωροῦμε».π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 18,23-35]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 30-8-1992]

(Β267)

Πάντοτε, αγαπητοί μου, στις ανθρώπινες σχέσεις θα υπάρχουν διαφορές. Και πολλές φορές ο ένας θα είναι ο αδικών και ο άλλος ο αδικούμενος. Και ἐν στενῇ και ἐν εὐρείᾳ ἐννοίᾳ. Και τίθεται το ερώτημα: Το πώς θα μπορούν αυτές οι σχέσεις να αποκαθίστανται, πράγμα πολύ αναγκαίον για την ομαλή συνύπαρξη των ανθρώπων. Πώς αλλιώς παρά με την ανεξικακία ή με την αμνησικακία, να μην θυμάται κανείς την κακία του άλλου, που εκφράζονται με την εκ βάθους καρδίας συγχωρητικότητα. Κι αν συμβαίνουν, υποτίθεται, απεριόριστες προστριβές, πόσο μπορεί να ισχύει αυτή η συγχωρητικότητα; Απεριόριστα. Αρκεί φυσικά, ο αδικών, ο πταίων, να ζητά συγνώμη.

Κατά την εβραϊκή αντίληψη, η συγνώμη, έστω και αν εζητείτο, περισσότερο περιορίζετο ωστόσο στις τρεις φορές. Εννοείται την ημέρα. Όχι σε όλη του τη ζωή. Την ημέρα. Και ο Απόστολος Πέτρος κάποτε άκουσε τον Κύριο να λέγει: «᾿Εὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου». Δηλαδή υποτίθεται ότι τον συγχωρείς. Και όχι μόνον αυτό αλλά τον κερδίζεις κιόλας. Και με μεγαλοψυχία ο απόστολος Πέτρος νόμιζε ότι αν ξεπερνούσε το εβραϊκόν όριον -αυτό το οποίον υπήρχε, δεν ήταν γραμμένο στην Παλαιά Διαθήκη, όχι, υπήρχε ως αντίληψις εις τους Εβραίους, ήτο διδασκαλία των Ραββίνων· ερωτά λοιπόν τον Κύριον: «Κύριε, έως επτά φορές εάν αμαρτήση σε μένα ο αδελφός μου, θα τον συγχωρήσω;». Θα επαναλάβω· την ημέρα 7 φορές. Και ο Κύριος του απαντά: «Όχι επτά φορές, όπως νομίζεις, αλλά έως εβδομηκοντάκις επτά». Δηλαδή εβδομήντα φορές το επτά. Δεν είναι 7×7= 49=490. Αλλά σημαίνει: Είπες επτά; Εγώ σου λέω εβδομήντα φορές το επτά. Είναι έκφρασις που δείχνει το απεριόριστον. Όσες φορές και αν αμαρτήσει ο αδερφός σου, κι έρθει και σου ζητήσει συγνώμη, οφείλεις να τον συγχωρήσεις. Προσέξτε. Οφείλεις να τον συγχωρήσεις.

28 Αὐγούστου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Μωυσέως ὁσίου τοῦ Αἰθίοπος (δ ́ αἰ.). Διομήδους, Λαυρεντίου μαρτύρων, Ἐζεκίου βασιλέως τοῦ δικαίου (750 π.Χ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. ια΄ ἐπιστ. (Α΄ Κορ. θ΄ 2-12).

Α Κορ. 9,2          εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.

Α Κορ. 9,2                Εάν, έστω, δι' άλλους ανθρώπους δεν είμαι Απόστολος, αλλά δια σας οπωσδήποτε είμαι. Μαρτυρία και απόδειξις και επίσημος σφραγίς του αποστολικού μου αξιώματος και έργου είσθε σεις με την χάριν του Κυρίου.