«Πῶς γίνεται ἕνας εὐλογημένος γάμος» Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Πῶς γίνεται ἕνας εὐλογημένος γάμος»

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου στίς 20-02-2011

           Εἴχαμε μείνει, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τήν προηγούμενη φορά στό θέμα τοῦ γάμου καί στό κεφάλαιο: Γιατί πρέπει ὁ γάμος νά φυλάγεται ἀπό κάθε ἀταξία. Καί σήμερα, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, θά συνεχίσουμε, καί ἐλπίζω νά ὁλοκληρώσουμε αὐτό τό θέμα, γιά τούς χορούς καί τά τραγούδια καί τίς διασκεδάσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουνε καθιερωθεῖ ἄς ποῦμε κατά κάποιο τρόπο, ἐνῶ δέν θά ἔπρεπε, καί στούς γάμους, ἀλλά καί σέ πολλές ἄλλες γιορτές, καί εὐκαίρως ἀκαίρως. Καί λέγαμε ὅτι καί τά δεινά τά ὁποῖα ὑπάρχουν τώρα στήν πατρίδα μας, προαναγγέλλονται ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, καί ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη ἀκόμα, γι’ αὐτούς τούς ἀνθρώπους πού γλεντοῦν καί χορεύουν καί ἀσωτεύουν. Οἱ προφῆτες τό εἴπανε καί τό λένε ξεκάθαρα, καί οἱ Προφῆτες εἶναι τό στόμα τοῦ Θεοῦ, τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὅτι ὁ ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος ζεῖ ἔτσι ἄτακτα, μέ χορούς καί τραγούδια καί διασκεδάσεις καί ἀσωτίες, καί ὁ λαός κατ’ ἐπέκταση πού ζεῖ ἔτσι, θά ἔχει σάν κατάληξη τήν δουλεία, τήν σκλαβιά καί τήν πείνα. Καί ξαναλέω, αὐτά δέν εἶναι δικά μου, εἶναι λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί δέν τά λέω γιά νά τρομοκρατηθοῦμε, ἀλλά γιά νά προβληματιστοῦμε ὅλοι.

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος συνεχίζει τώρα στό θέμα τοῦ γάμου καί λέει: Ὅπως στά ἄλλα μυστήρια δέν γίνονται χοροί καί παιχνίδια, ἔτσι δέν πρέπει νά γίνουνται οὔτε καί στόν γάμο. Πολλές φορές τό ξεχνᾶμε ὅτι ὁ γάμος εἶναι ἕνα ἀπό τά μυστήρια. Συνήθως λέμε ὅτι εἶναι ἑφτά τά μυστήρια. Βεβαίως τά μυστήρια εἶναι πολλά μέσα στήν Ἐκκλησία, ἀλλά συνηθίζουμε ἔτσι νά τά λέμε ὅτι εἶναι ἑφτά τά βασικά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶναι τό Ἅγιο Βάφτισμα, τό Ἅγιο Χρίσμα ἤ Μύρο ἀλλιῶς, τό Ἅγιο Μύρο, ἡ Θεία Εὐχαριστία, ἡ Ἱεροσύνη, ἡ Μετάνοια - Ἐξομολόγηση, τό Εὐχέλαιο καί ὁ Γάμος. Καί ὅταν λέμε μυστήριο, ἐννοοῦμε κάτι πού δέν μποροῦμε νά καταλάβουμε, ἀλλά τό ζοῦμε καί εἶναι ἕνας τρόπος γιά νά ἔχουμε κοινωνία μέ τόν Θεό. Εἶναι ἄν θέλετε μία διαδικασία ὅπου ἑλκύουμε τόν Θεό καί, ἄν θέλετε ἀκόμα, νά τό ποῦμε καί πιό καθαρά, προκαλοῦμε μία Θεοφάνεια. Καί φέρνουμε τόν Θεό, καί τόν ἀναγκάζουμε κατά κάποιο τρόπο νά ἐμφανιστεῖ καί νά ἐνεργήσει καί νά μᾶς ἁγιάσει καί νά μᾶς εὐλογήσει, διότι ὁ Ἴδιος ἔχει δεσμευτεῖ νά τό κάνει κάθε φορά πού τελοῦμε ἕνα Ἅγιο Μυστήριο. Δηλαδή καί ὁ γαμός εἶναι ἕνας τρόπος γιά νά ἔχουμε μία Θεοφάνεια, νά ἔχουμε τόν Θεό, νά ζήσουμε τόν Θεό καί νά μετέχουμε τοῦ Θεοῦ. Καί κατεξοχήν πρέπει νά μετέχουνε τοῦ Θεοῦ αὐτοί πού ἔρχονται εἰς γάμου κοινωνία, δηλαδή ὁ γαμπρός καί ἡ νύμφη. Ἀλλά γιά νά μετέχεις τοῦ Θεοῦ, νά μετέχεις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, θά πρέπει νά ἔχεις καί κάποιες προϋποθέσεις. Δέν εἶναι ἀπροϋπόθετη ἡ μετοχή στόν Θεό. Καί οἱ προϋποθέσεις εἶναι βασικά ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Καί ἄν οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀπαγορεύουνε τά παιχνίδια καί τούς χορούς καί τά γλέντια, γι’ αὐτόν τόν λόγο τά ἀπαγορεύουν, διότι χάνεται αὐτή ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος.

Μέ βάση τά προηγούμενα, τά ὁποῖα δέν θά ἐπαναλάβω, τά εἴχαμε πεῖ τήν προηγούμενη φορά καί ὅσοι δέν ἤσαστε, μπορεῖτε νά τά ἀκούσετε, ὁ Ἅγιος λέει τά ἑξῆς: Καταλάβατε τώρα ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πώς στούς γάμους τῶν χριστιανῶν δέν πρέπει νά παίζουν παιχνίδια καί νά χορεύουν καί νά τραγουδοῦν; Ἀλλά θά τό καταλάβετε καλύτερα καί καθαρότερα ἀπό αὐτό πού θά σᾶς πῶ στή συνέχεια. Τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἑπτά, τά εἴπαμε δέν τά ἐπαναλαμβάνουμε. Καί λέει τώρα ὁ Ἅγιος τόν συλλογισμό του. Ἄν ἦταν καλό καί νόμιμο νά παίζουν παιχνίδια καί νά τραγουδοῦν στόν γάμο, πού εἶναι ἕνα ἀπό τά ἑπτά μυστήρια, θά ἔπρεπε νά παίζουν αὐτά καί νά χορεύουν καί νά τραγουδοῦν καί στά ὑπόλοιπα μυστήρια. Δηλαδή καί στήν ἐξομολόγηση καί στό εὐχέλαιο καί σ’ ὅλα τά ἄλλα μυστήρια πού ξέρουμε. Ὅμως καθόλου δέν συμβαίνει αὐτό. Τώρα ἔχει ἀρχίσει νά συμβαίνει λίγο καί στό βάφτισμα, τό ὁποῖο εἶναι κι αὐτό ἄτοπο! Καί ἑπομένως, ἐφόσον δέν συμβαίνει στά ἄλλα μυστήρια, ὁ Ἅγιος συμπεραίνει πολύ ἔτσι μέ τετράγωνη λογική θά λέγαμε, ὅτι αὐτό δέν πρέπει νά γίνεται οὔτε καί στόν γάμο. Γιατί ὅπως τά ἄλλα μυστήρια εἶναι ἅγια καί εἶναι τρόποι γιά νά πάρουμε τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ἴδιο εἶναι καί ὁ γάμος. Καί ὅπως εἶναι ἀνάρμοστο νά παίζουμε καί νά χορεύουμε καί νά τραγουδᾶμε στά ἄλλα μυστήρια, ἔτσι καί στό μυστήριο τοῦ γάμου.

Καί ἔχει ἕνα ἄλλο κεφάλαιο, πού εἶναι πολύ ἐνδιαφέρον: Πόσα πράγματα χρειάζονται γιά νά εἶναι νόμιμος ὁ γάμος. Γιά νά εἶναι σωστός ὁ γάμος. Γιατί σήμερα ἔχει πάρα πολύ νοθευτεῖ καί ἔχει ἀποκτήσει καί ἕναν, ἄς τό ποῦμε, παραπλανητικό ρόλο ἡ λέξη γάμος. Ἄς ποῦμε καί ἡ πολιτεία μιλάει γιά πολιτικό γάμο. Κι αὐτό εἶναι μιά παραπλάνηση, γιατί αὐτό δέν εἶναι γάμος. Δηλαδή δέν εἶναι μυστήριο. Εἶναι μία πορνεία ἐπίσημη, μέ τήν σφραγίδα τῆς πολιτείας.

Γάμος λοιπόν εἶναι ἕνα μυστήριο, τό ὁποῖο εὐλογεῖται ἀπό τόν Θεό. Ἀλλά γιά νά εἶναι σωστό, πρέπει νά ἔχει ἔντεκα προϋποθέσεις, ἔντεκα πράγματα, γιά νά εἶναι νόμιμος καί κανονικός:

Πρῶτον, θά πρέπει νά μήν ὑπάρχει κανένα εἶδος συγγένειας, εἴτε σαρκικῆς εἴτε πνευματικῆς, ἀπό τό Ἅγιο Βάφτισμα, τήν ὁποίαν ἀπαγορεύουν οἱ νόμοι τῆς Ἐκκλησίας. Καθορίζουν οἱ νόμοι τούς βαθμούς συγγενείας καί ὅλα αὐτά τά σχετικά, πού τώρα δέν εἶναι τοῦ παρόντος νά τά ποῦμε.

Δεύτερον, χρειάζεται νά θελήσουν καί νά συμφωνήσουν στόν γάμο καί οἱ γονεῖς ἐκείνων πού πρέπει νά παντρευτοῦν. Γιατί οἱ γάμοι πού γίνονται χωρίς τήν εὐχή τῶν γονέων θεωροῦνται πορνεία, σύμφωνα μέ τόν 38ο Κανόνα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί τιμωροῦνται μέ τρία χρόνια, ἀφοῦ οἱ γονεῖς συμβιβαστοῦν. Ἐδῶ βέβαια ὑπάρχει καί μία, ἄς τό ποῦμε, παρατήρηση. Ἐξυπακούεται ὅτι οἱ γονεῖς εἶναι εὐσεβεῖς καί σκέφτονται κατά Θεόν. Ἄν οἱ γονεῖς δέν εἶναι εὐσεβεῖς καί δέν σκέφτονται κατά Θεόν, δέν εἶναι ἀπαραίτητη ἡ συγκατάθεσή τους.

Τρίτον, χρειάζεται νά συμφωνήσουν καί ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα πού πρόκειται νά παντρευτοῦν καί νά θέλουν ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί νά μή γίνεται ἀπό βία ἤ ἀπό ἀνάγκη αὐτό τό μυστήριο καί αὐτή ἡ ἕνωση. Εἴτε γιατί κάποιοι τούς πιέζουν εἴτε γιά ἄλλους λόγους, δέν ξέρω τί μπορεῖ νά ὑπάρχει.

Τέταρτον, νά γίνει ἀρραβώνας καί μνηστεία μέ ἱερολογία, δηλαδή παρόντος ἱερέως καί νά διαβαστοῦνε ἐκεῖ οἱ εὐχές καί οἱ προσευχές πού ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία καί μέ τό συνηθισμένο φίλημα πού δίνουν μεταξύ τους οἱ ἀρραβωνιζόμενοι. Καί προσέξτε, καθορίζει καί τήν ἡλικία∙ ὅταν εἶναι ὁ μέν ἄνδρας 15 χρονῶν, τό ἐλάχιστο προφανῶς, ἡ δέ γυναίκα 13, κατά τό σημείωμα τοῦ Πατριάρχου Νικολάου καί τήν ὑποτύπωση τοῦ βασιλέως Ἐλευσίου τοῦ Κομνηνοῦ καί τοῦ Λέοντος τοῦ Σοφοῦ. Καί ἐδῶ ἀξίζει νά προσέξουμε καί τό πόσο νωρίς μπορεῖ νά γίνει ὁ γάμος. Καί πρέπει νά γίνεται ὁ γάμος νωρίς, θά τό δοῦμε καί ἀργότερα αὐτό. Καί εἶναι πολύ ἄτοπο αὐτό πού γίνεται στίς μέρες μας, πού οἱ γονεῖς ἐμποδίζουν τά παιδιά νά παντρευτοῦνε καί τά ἀφήνουν νά φτάσουν 25, 30, 35 χρονῶν μέ χίλιες δυό δικαιολογίες. Καί βέβαια τά παιδιά δέν ἀντέχουνε καί πέφτουνε στήν πορνεία καί καταστρέφονται. Καί φυσικά μετά δέν πάει καλά καί ὁ γάμος πού θά κάνουν στά 35 καί στά 40, γι’ αὐτό καί εἶναι ὅλοι μέ δεύτερο καί τρίτο γάμο. Ἄν ἀκούγαμε αὐτά πού λέει ἡ Ἐκκλησία μας, δέν θά εἴχαμε τέτοια ἄσχημα πράγματα.

Τό νά γίνονται οἱ ἀρραβῶνες μόνο μέ λόγια καί δῶρα, αὐτοί ἀρραβῶνες καί μνηστεῖες οὔτε εἶναι οὔτε ὀνομάζονται. Δέν εἶναι σωστό. Σημείωσε ὅμως ὅτι καί χωρίς ἀρραβώνα γίνεται γάμος. Δέν εἶναι ἀπαραίτητο νά γίνει ἀρραβώνας πρίν τόν γάμο, ἀλλά ἄν κάνεις ἀρραβώνα, νά τόν κάνεις σωστά, μέ ἱερολογία, δηλαδή μέ ἱερέα καί μέ τά λόγια τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι ἁπλῶς νά ἀλλάξετε δῶρα. Σημείωσε λοιπόν αὐτό τό πράγμα, γίνεται γάμος καί χωρίς νά δώσουν ἤ νά πάρουν δῶρα οἱ γονεῖς πρίν ἀπό τόν γάμο.

Πέμπτο στοιχεῖο, γιά νά εἶναι κανονικός ὁ γάμος. Πρέπει νά τηρήσουν τήν παρθενία οἱ ἀρραβωνιαστικοί, οἱ ἀρραβωνιασμένοι, καί νά μήν ἔρθουν εἰς σαρκική μίξη πρίν τόν γάμο, γιατί θεωροῦνται πόρνοι καί τιμωροῦνται σύμφωνα μέ τόν 26ο Κανόνα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, δηλαδή νά μήν κοινωνήσουνε γιά ἑπτά χρόνια. Κι αὐτό δέν εἶναι τιμωρία, ὅπως τό ἔχω πεῖ ἐπανειλημμένως, ἀλλά εἶναι ἡ θεραπεία. Τόσο ζημιά μεγάλη παθαίνει ἡ ψυχή αὐτοῦ πού εἶναι ἀρραβωνιασμένος καί ἔρχεται σέ σχέση μέ τήν ἀρραβωνιαστικιά του. Παθαίνει τόσο μεγάλη ζημιά ἡ ψυχή, πού γιά νά θεραπευθεῖ δηλαδή θέλει ἑφτά χρόνια. Αὐτό λέει ὁ Κανόνας αὐτός. Καί τό λέει αὐτό ἡ Ἐκκλησία μας γιά νά μᾶς δώσει νά καταλάβουμε τί σοβαρό πράγμα εἶναι. Καί ξαναλέω, ἄν ἀποτυγχαίνουν οἱ γάμοι, κατά τό μεγαλύτερο ποσοστό ἀποτυγχαίνουν γι’ αὐτόν τόν λόγο, γιατί οἱ ἄνθρωποι πᾶνε ἐκεῖ κατεστραμμένοι, χωρίς παρθενία, χωρίς αὐτή τή βασική προϋπόθεση. Ὁπότε, πῶς θά πάρεις τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὅταν πᾶς βρώμικος; Σάν νά πηγαίνεις νά κοινωνήσεις ἀνεξομολόγητος καί ἀμετανόητος. Τί θά πάθεις; Φυσικά δέν παίρνεις εὐλογία, παίρνεις βλάβη, βλάπτεσαι. Καί ὅπως λέει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, μπορεῖ νά ἀρρωστήσεις καί νά πεθάνεις. Καί τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τόν γάμο βέβαια, γιατί ὅλο αὐτό εἶναι μιά καταφρόνηση τοῦ Θεοῦ, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι σάν νά παίρνεις τό Ἅγιο Πνεῦμα καί νά τό βάζεις στό ἀποχωρητήριο, σέ ἕνα βρώμικο τόπο. Καλό θά πάθεις ἀπ’ αὐτό; Ὄχι, βέβαια.

Ἕκτον, ὅταν ἔρθει ὁ καιρός γιά νά στεφανωθοῦν, πρέπει νά ἐξομολογηθοῦν. Πᾶς νά λάβεις τό Ἅγιο Πνεῦμα, δέν πρέπει νά καθαριστεῖς μέ τό μυστήριο τῆς μετανοίας; Πρέπει νά ἐξομολογηθοῦν στόν πνευματικό καί ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα. Καί καλό, πολύ καλό εἶναι νά ἔχουν τόν ἴδιο πνευματικό, ὄχι ἄλλον ὁ ἕνας καί ἄλλον ἡ ἄλλη, γιατί πολλές φορές ἐκεῖ μπερδεύονται τά πράγματα. Καί νά προετοιμαστοῦν καί οἱ δυό μέ προετοιμασία νηστείας καί προσευχῆς.

Βλέπετε ποιά εἶναι ἡ προετοιμασία τοῦ γάμου; Ἀναλωνόμαστε, ἀναλώνονται οἱ γονεῖς καί τρέχουνε πανικόβλητοι, γιατί σοῦ λέει «ἔχω γάμο!». Καί γιατί τρέχουνε; Φυσικά ὄχι γιά νά προετοιμαστοῦνε πνευματικά τά παιδιά τους, ἀλλά γιά τό σπίτι καί νά μήν λείψει τίποτα ἀπό τά ὑλικά πράγματα. Ἀλλά αὐτό εἶναι πολύ δευτερεῦον. Τό πρῶτο πού θά ἔπρεπε νά φροντίσουν οἱ γονεῖς, εἶναι τά παιδιά νά ἐξομολογηθοῦν, νά ἔχουν ἕναν κοινό πνευματικό, νά νηστέψουν καί νά προσευχηθοῦνε γιά νά πετύχει ἡ καινούρια οἰκογένεια πού δημιουργεῖται. Καί νά μπορέσουνε νά κοινωνήσουν.

Ἕβδομο: ὅταν πρόκειται νά στεφανωθοῦν, πρέπει πρῶτα ὁ ἱερέας πού θά τούς στεφανώσει νά πάρει καιρό, γιά νά λειτουργήσει. Εἶναι ἡ γνωστή ἀκολουθία τοῦ καιροῦ (πού τήν κάνουμε τώρα στούς κύκλους τῆς μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς). Πού αὐτή τήν λειτουργία τήν κάνει ὁ ἱερέας πρίν λειτουργήσει, μυστικά. Τήν κάνει μόνος του μπροστά στό Ἅγιο Βῆμα. Θά τό ἔχετε δεῖ, στήν διάρκεια τοῦ Ὄρθρου. Κάποια στιγμή βγαίνει ὁ ἱερέας καί προσεύχεται μπροστά στήν Ὡραία Πύλη καί ἀσπάζεται τίς εἰκόνες καί μετά ζητάει καί συγγνώμη ἀπό τόν λαό καί εἰσέρχεται στό Ἅγιο Βῆμα γιά νά ντυθεῖ, νά φορέσει τά ἄμφιά του, νά κάνει τήν Προσκομιδή καί νά προχωρήσει στήν Θεία Λειτουργία. Λοιπόν, ἔτσι πρέπει νά κάνει καί ὅταν πρόκειται νά παντρέψει.

Θά πρέπει, λοιπόν, νά πάρει καιρό καί, ἀφοῦ κάνει τήν Ἱερά Προσκομικδή στήν Ἁγία Πρόθεση, νά βγεῖ ἔξω ἀπό τό Βῆμα, ὅπως εἶναι ντυμένος, μέ τήν ἱερατική στολή, καί φέρνοντας τό ἀνδρόγυνο στό μέσο τοῦ ναοῦ, νά τούς στεφανώσει σύμφωνα μέ τήν διάταξη τοῦ εὐχολογίου. Δηλαδή ὅλο αὐτό γίνεται πρίν τήν Θεία Λειτουργία, μέσα στήν διάρκεια τοῦ Ὄρθρου. Καί νά μή γεμίζει κοινό ποτήρι μέ κρασί καί ψωμί καί νά τούς δίνει νά τό πίνουν, ὅπως εἶναι γραμμένο στό εὐχολόγιο, γιατί αὐτό εἶναι συνήθεια νεοτερική, τήν ὁποία μερικοί ἀμαθεῖς καί ἀνόητοι πρόσθεσαν στό εὐχολόγιο, ἀντί τῆς Θείας Μεταλήψεως, πού εἶναι τό κανονικό, πού πρέπει νά λαμβάνουν οἱ νεόνυμφοι, ὅταν δέν ἔχουν κανένα ἐμπόδιο κανονικό. Δέν ἔχουν κανονιστεῖ, δέν ἔχουν κανόνα δηλαδή ἀπό τόν πνευματικό τους.

Βλέπετε, ὁ γάμος εἶναι συνυφασμένος μέ τήν Θεία Λειτουργία καί θά πρέπει οἱ νεόνυμφοι νά κοινωνήσουν. Γι’ αὐτό γίνεται ὅλη αὐτή ἡ προετοιμασία, ἡ νηστεία, ἡ ἐξομολόγηση τῶν νεονύμφων.

Ὄγδοο, ἀφοῦ στεφανώσει τό ἀνδρόγυνο ὁ ἱερέας, τούς καθορίζει νά στέκονται σέ ἕνα μέρος τῆς Ἐκκλησίας, μαζί καί οἱ δύο, καί ἔπειτα μπαίνοντας στό Ἅγιο Βῆμα ἀρχίζει τό Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία, δηλαδή ἀρχίζει τήν Θεία Λειτουργία. Ὅλα αὐτά γίνονται στήν διάρκεια τοῦ Ὄρθρου, καί τό στεφάνωμα.

Ἔνατο: ὅταν βγεῖ ὁ ἱερέας καί ἐκφωνήσει τό «Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης, προσέλθετε», τότε ἔρχονται καί μεταλαμβάνουν καί οἱ δύο. Βλέπετε τί ὡραῖο πράγμα, τί εὐλογημένο πράγμα! Νά ἀρχίζεις τήν συζυγική σου ζωή μέ τόν Χριστό, μέ τήν Θεία Κοινωνία!

Ἔπειτα, μετά τήν Λειτουργία, πηγαίνει τό ἀνδρόγυνο στό σπίτι του, συνοδευόμενο ἀπό τούς ἱερεῖς καί κληρικούς καί τούς καλεσμένους λαϊκούς καί ἐκεῖ κάθονται στήν τράπεζα καί τρῶνε καί πίνουν καί εὐθυμοῦν καί χαίρονται, μέ σεμνότητα καί μέ εὐταξία, πρός δόξαν Θεοῦ, ὅπως ἁρμόζει στούς χριστιανούς. Δέν ξεφαντώνεις, νά δώσεις χαρά στόν σατανᾶ. Ἀλλά πρός δόξαν Θεοῦ χαίρεσαι καί εὐφραίνεσαι, γιατί δημιουργήθηκε μιά καινούρια οἰκογένεια. «Τό μυστήριο τοῦ γάμου εἶναι μέγα, ἐγώ δέ λέγω εἰς Χριστόν καί εἰς τήν ἐκκλησίαν»[1]. Οὐσιαστικά οἱ δύο εἶναι πλέον ἕνας, ἕνας καινούριος ἄνθρωπος, λέγεται ἀνδρόγυνο. Καί αὐτό γιορτάζουμε καί γι’ αὐτό χαιρόμαστε, γιατί ὁ Χριστός ἔφτιαξε αὐτόν τόν καινούριο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος δέν πρέπει ποτέ νά σκοτωθεῖ, νά φονευθεῖ μέ διαζύγιο. Αὐτό εἶναι τό διαζύγιο, εἶναι ὁ φόνος αὐτοῦ τοῦ καινούριου ἀνθρώπου πού φτιάχνει ἡ Ἐκκλησία. Γι’ αὐτό εἶναι πολύ βαριά ἁμαρτία τό διαζύγιο. Ἀλλά σήμερα τά ἔχουμε πάρει πολύ ἀψήφιστα τά πράγματα καί σοῦ λέει, δέν εἶναι καλός, δέν μοῦ κάνει, χωρίζω! Κάνεις φόνο, ὅταν χωρίζεις!

Ἐνδέκατο: πρέπει νά φυλαχθοῦν οἱ νεόνυμφοι, νά μήν κοιμηθοῦν μαζί ἐκεῖνο τό βράδυ, διότι κοινώνησαν τά Θεῖα Μυστήρια, ἀλλά τό μεθεπόμενο βράδυ. Βλέπετε, πῶς ἡ Ἐκκλησία μᾶς παιδαγωγεῖ καί μᾶς βοηθάει νά ξεπεράσουμε τό σαρκικό φρόνημα! Καί μᾶς βάζει καί κανόνες καί περιορισμούς, ὄχι γιά νά μᾶς στερήσει τήν χαρά∙ ἀκριβῶς γιά νά μᾶς δώσει τήν ἀληθινή χαρά, πού δέν εἶναι μέσα στήν σάρκα, ἀλλά εἶναι μέσα στήν κοινωνία μέ τόν Θεό.

Αὐτή εἶναι ἡ τάξις, ἀδελφοί, πού ὁρίζουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας νά γίνεται στούς γάμους τῶν χριστιανῶν, τήν ὁποίαν ἀλίμονο, ὤ ἀλίμονο, καί πῶς νά τό πῶ χωρίς δάκρυα, παραβαίνουν καί δέν τήν τηροῦν σήμερα οἱ περισσότεροι ἀπό τούς χριστιανούς! Γι’ αὐτό καί δέν βλέπουν προκοπή, οὔτε σωματική οὔτε πολύ περισσότερο ψυχική, οὔτε αὐτοί, ἀλλά οὔτε καί τά τέκνα τους. Καί τά παιδιά πού θά γεννηθοῦνε ἀπό ἕναν γάμο πού δέν θά γίνει σωστά, δέν θά πᾶνε καλά.

Ἔχει τώρα ἕνα ἑπόμενο κεφάλαιο ὁ Ἅγιος καί λέει: Οἱ ἀρραβωνιαστικοί δέν πρέπει νά μπαίνουν στά σπίτια τῶν ἀρραβωνιαστικῶν τους, καί ἕνα ἄλλο, Γιατί στεφανώνεται ὁ γάμος, γιατί γίνεται τό στεφάνωμα. Εἶναι κι αὐτά πολύ ἐνδιαφέρνοντα.

Πλήν, ὅσοι εἶστε χριστιανοί, πού ἔχετε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά σας καί ποθεῖτε νά σωθεῖτε καί νά ἀποκτήσετε τέκνα ἐνάρετα καί προκομμένα, αὐτή τήν ἁγία τάξη φροντίστε νά φυλάξετε, ὅταν παντρεύεστε. Μάλιστα, ἐσεῖς πού ἔχετε νά παντρέψετε τά τέκνα σας, φροντίστε γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, νά τά παντρέψετε μέ αὐτόν τόν τρόπο, ἄν θέλετε νά προκόψουν καί νά χαρεῖτε μέ τήν προκοπή τους. Φροντίστε δέ γι’ αὐτό, νά παντρεύετε τά τέκνα σας ἀμέσως, ὅταν φτάσουν σέ ἡλικία γάμου καί μήν ἀφήνετε νά περνᾶ πολύς καιρός, γιά νά μήν τύχει καί πέσουν σέ πορνεία ἤ σέ καμία φθορά τῆς παρθενίας τους, ὅπως συμβουλεύει ὁ Θεῖος Χρυσόστομος.

Βλέπετε; Ὅλα αὐτά πού λέμε, δέν τά λέει ἕνας καλόγερος ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος, φανατικός θά λέγαμε, ὁ Ἅγιος Νικόδημος, ἀλλά πατάει πάνω στούς Ἅγιους Πατέρες καί στίς Οἰκουμενικές Συνόδους, δηλαδή στήν Ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί ἡ Ἱερά Παράδοσις εἶναι ὅτι πιό ἅγιο ἔχουμε, εἶναι ἰσόκυρο μέ τό Ἱερό Εὐαγγέλιο.

Λέει λοιπόν ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: Γρήγορα νά τά ὁδηγήσουμε σέ γάμο τά παιδιά, ὥστε τά σώματά τους καθαρά καί ἀνέπαφα νά δέχονται τήν νύμφη, (μιλάει γιά τά ἀγόρια). Αὐτοί οἱ ἔρωτες εἶναι θερμότεροι, ὅταν εἶναι νέοι οἱ ἄνθρωποι, μικρά τά παιδιά. Διότι αὐτός πού εἶναι σώφρων πρίν ἀπό τόν γάμο, πολύ περισσότερο θά εἶναι μετά τόν γάμο (προσέξτε, μετά τόν γάμο). Ἐνῶ αὐτός πού ἔμαθε νά πορνεύει πρίν τόν γάμο καί μετά τόν γάμο τό ἴδιο θά κάνει. Νά, γιατί σήμερα διαλύονται οἱ γάμοι! Γιατί πρίν τόν γάμο καί οἱ νέοι καί οἱ νέες, δυστυχῶς κατά κανόνα, ὄχι ὅλοι, ἀλλά οἱ περισσότεροι ζοῦνε ἄτακτα, πορνεύουνε. Μαθαίνουν αὐτό τό πράγμα, ὁπότε καί μετά τόν γάμο εἶναι πολύ εὔκολο νά πέσουν καί νά κάνουν τά ἴδια, γιατί ἔχει δημιουργηθεῖ πλέον αὐτή ἡ κακή συνήθεια. Καί βλέπετε ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἀπό τόν 4ο ἀκόμα αἰῶνα τό ἐπισημαίνει. Καί γι’ αὐτό λέει, γρήγορα νά τά παντρεύεις. Καί μάλιστα λέει σέ ἄλλο σημεῖο, εἰδικά γιά τά ἀγόρια, νά τό ἀρραβωνιάζεις τό παιδί πρίν πάει στόν στρατό. Νά μήν πέσει στόν στρατό ἐκεῖ σέ σαρκική ἁμαρτία. Καί ἔχω παρατηρήσει καί προσωπικά, ἄν θέλετε, ἀπό τήν μικρή πείρα πού ἔχω, ὅτι ὅσοι ἄνθρωποι παντρεύτηκαν μικροί στήν ἡλικία, πᾶνε πάρα πολύ καλά! Ἔρχονται ἀνδρόγυνα, γέροντες τώρα καί γερόντισσες, καί μοῦ λένε, πάτερ, ἐμεῖς ἤμαστε ἀπό πολύ μικροί παντρεμένοι! Καί εἶναι σάν μικρά παιδάκια! Ἔχουν κρατήσει αὐτή τήν παιδική ἁπλότητα καί μεταξύ τους καί οὔτε περνάει ἀπό τόν νοῦ τους τέτοιο πράγμα ἁμαρτίας καί νά κάνει κάτι ὁ ἕνας καί νά μολύνει τήν κοίτη καί νά, ἄς ποῦμε, διασπάει τήν ἑνότητα τήν συζυγική.

Γι’ αὐτό εἶπε καί ὁ Σειράχ: «Ὁ ἀσελγής, πού τήν κάθε γυναίκα τήν βρίσκει ἐπιθυμητή, δέν πρόκειται νά κορεστεῖ ὡσότου νά πεθάνει»[2]. Ὅταν μάθεις τήν ἀσέλγεια καί μέ τό πού βλέπεις μιά γυναίκα, θέλεις νά τήν ἐπιθυμεῖς, ἔ αὐτό θά τό κάνεις καί μετά τόν γάμο, ἄν τό κάνεις πρίν τόν γάμο.

Κι ἄν κάποιος, εἴτε λαϊκός, ἐπηρεασμένος ἀπό τήν τωρινή κακή καί διεστραμμένη συνήθεια, σᾶς ἐμποδίσει ἀπ’ αὐτό, μήν τόν ἀκούσετε. Ἐδῶ εἶναι τώρα οἱ καλοθελητές, πού σοῦ λέει «ἀπό τώρα θά τό παντρέψεις τό παιδί σου!».. ὅταν εἶναι κάποιοι γονεῖς ἔτσι εὐλογημένοι καί τά παιδιά εἶναι ἕτοιμα καί θέλουν νά παντρευτοῦν, καί ἔρχονται οἱ ἄλλοι παραέξω καί σοῦ λένε «τί εἶναι αὐτά πού κάνεις;.. θά τό παντρέψεις ἀπό τώρα τό παιδί σου;». Μά, ἀκριβῶς αὐτό, δέν θά τούς ἀκούσουμε. Ὅπως λέει ἐδῶ ὁ Ἅγιος. Θά κάνουμε αὐτά πού λέει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία.

Νά μήν σᾶς ἐμποδίσει λοιπόν ἡ τωρινή κακή καί διεστραμμένη συνήθεια. Πρῶτα νά σπουδάσουν τά παιδιά, νά ἔχουν καί δουλειά, νά κάνουν καί διδακτορικά ἄν εἶναι δυνατόν καί μετά νά δοῦμε καί τό θέμα τοῦ γάμου.. ὅταν πλέον θά ἔχουνε ξεζουμιστεῖ ἀπό ὅλα αὐτά τά κοσμικά καί θά ἔχουνε χάσει καί τήν ἁγνότητά τους καί τήν παρθενία τους. Καί τότε, νά ξέρετε, πολύ δύσκολα παντρεύονται. Γιατί πλέον ἔχει ἀναπτυχθεῖ πολύ ἡ λογική καί ὅλα τά ἐξετάζουν μέ τήν λογική. Καί φοβοῦνται καί τά παιδιά μετά! Φτάνουν στά 35 καί στά 40 καί τά ζυγίζουν ὅλα! Σοῦ λέει τώρα τί νά κάνω, νά τόν παντρευτῶ ἤ νά μήν τόν παντρευτῶ; Καί εἶναι σέ ἕνα δίλημμα συνεχῶς. Ἐνῶ ὅταν εἶναι νέος κανείς, προχωράει ἔτσι μέ ἐνθουσιασμό καί μ’ αὐτήν τήν νεανική ἄς ποῦμε Χάρη πού ἔχουνε καί κάνουνε εὐλογημένες οἰκογένειες. Ὁ λαός μας ξέρει πολύ καλά, ὅταν λέει, «ἤ μικρός παντρέψου ἤ μικρός καλογερέψου». Καί τό ἕνα καί τό ἄλλο εἶναι εὐλογία, νά ξέρετε. Τό βλέπω καί στό Ἅγιο Ὄρος, οἱ ἄνθρωποι πού ἔρχονται ἀπό μικροί στό Ἅγιο Ὄρος, πᾶνε πολύ καλά, πάρα πολύ καλά!

Ἄν κάποιος, λοιπόν, λαϊκός, ἤ καί κληρικός, σήμερα δυστυχῶς -δέν ντρέπομαι νά τό πῶ- καί κληρικοί λαλοῦν διεστραμμένα πράγματα! Γι’ αὐτό μήν βασίζεστε, ἐπειδή τό εἶπε ἕνας παπάς, ὅτι ἔτσι εἶναι καί τό σωστό! Ἄν σᾶς ἐμποδίσουν, μήν τούς ἀκούσετε, ἀλλά νά κάνετε, ὅ,τι συνηθίζεται στήν Ἐκκλησία μας, ὅ,τι λέει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καί νά στεφανώνετε τά τέκνα σας. Μάλιστα καί ἰδιαίτερα νά προσέχετε καλά καί νά φυλάγετε τούς γιούς σας νά μήν μπαίνουν στά σπίτια τῶν ἀρραβωνιαστικῶν τους, ὅπως προστάζει ἡ νεαρά τοῦ βασιλιά Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ, διότι ἀπό αὐτή τήν συχνή ἐπικοινωνία ἀνάβει ὁ ἔρωτας καί γίνεται ἡ μίξη ἡ σαρκική πρίν τόν γάμο. Ὁπότε εἴμαστε ἔνοχοι σ’ αὐτό τό ἁμάρτημα τῆς πορνείας.

Καί σ’ αὐτό τό θέμα, λέει ὁ Ἅγιος, θά πρέπει νά λάβουν ἐπιμέλεια καί οἱ ἅγιοι ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ κατεξοχήν ἁρμόδιοι γιά νά ὑπάρχει ἡ τάξις καί ἡ ἠθική μέσα στήν κοινωνία καί γι’ αὐτό καί λέγονται ἐπίσκοποι, καί ὄχι δεσπότες∙ εἶναι λάθος ὁ ὅρος δεσπότης. Ἐπίσκοπος εἶναι τό σωστό. Δηλαδή εἶναι πάνω στήν σκοπιά, ἐπί σκοπῶν, καί παρατηρεῖ καί προσέχει τό ποίμνιο, προσέχει τά πρόβατα, ἀφενός μέν νά εἶναι σωστά ἀπέναντι στόν Θεό καί ἀφετέρου νά μήν ἔρθουν οἱ λύκοι καί τά φᾶνε. Οἱ λύκοι εἶναι οἱ αἱρετικοί καί οἱ ἀνήθικοι, ὅλοι αὐτοί οἱ ὁποῖοι διδάσκουνε διεστραμμένα.

Θά πρέπει λοιπόν οἱ ἅγιοι ἀρχιερεῖς νά φροντίσουν νά κοπεῖ αὐτή ἡ συνήθεια πού ἐπικρατεῖ σέ πολλούς τόπους, τό νά μπαίνουν οἱ ἀρραβωνιαστικοί συχνά στά σπίτια τῶν ἀρραβωνιαστικῶν τούς. Καί νομίζω καί ἐδῶ στήν Θεσσαλονίκη, δέν τό ἔχουνε σέ τίποτα, σοῦ λέει, ἀφοῦ εἶναι ἀρραβωνιασμένοι, ἐπιτρέπεται! Δέν ἐπιτρέπεται νά ὑπάρχει σχέση. Δέν εἶναι παντρεμένοι ἀκόμα.

Γιατί ὅσοι ἔρχονται εἰς σαρκική μίξη μέ τίς ἀρραβωνιαστικές τους πρίν τόν γάμο, ὄχι μόνο κανονίζονται ὡς πόρνοι, ὅπως εἴπαμε πιό πάνω, δηλαδή μέ ἑφτά χρόνια ἀποχή ἀπό τήν Θεία Κοινωνία, ὄχι μόνο δέν εἶναι ἄξιοι νά κοινωνήσουν μετά τήν εὐλογία τοῦ γάμου, ὅπως ὁρίζει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία (ὅπως εἴπαμε, πρέπει νά κοινωνήσουν ἀπό τήν στιγμή πού παντρευτοῦν καί μετά, ἀμέσως), ἀλλά οὔτε εἶναι ἄξιοι νά λάβουν στέφανο στό κεφάλι τους! Δέν πρέπει νά στεφανωθοῦνε, ἄν ἔχουν ἔρθει πρίν τόν γάμο σέ σχέση μεταξύ τους. Γιατί οἱ στέφανοι εἶναι σημεῖο τῆς νίκης, ὅτι δηλαδή δέν νικήθηκε τό ἀνδρόγυνο ἀπό τήν ἐπιθυμία καί τήν ἡδονή τῆς σάρκας, ἀλλά ἔμεινε ἀνίκητο καί φύλαξε παρθενία πρίν τόν γάμο, ὅπως λέει σχετικά ὁ Μέγας Χρυσόστομος. Τί λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος; Γι’ αὐτό τοποθετοῦνται στεφάνια στίς κεφαλές τους, διότι προσέρχονται στήν κλίνη τήν συζυγική, ἀφοῦ νίκησαν, διότι δέν νικήθηκαν ἀπό τήν ἡδονή. Ἐάν ὅμως νικημένος ἀπό τήν ἡδονή, παραδώσει τόν ἑαυτό του στίς πόρνες, ποιόν λόγο ἔχει ὁ στέφανος στό κεφάλι τοῦ νικημένου; Τούς νικητές στεφανώνουμε, ὄχι τούς νικημένους! Καταλάβατε ὅτι δέν πρέπει νά στεφανώνονται ὅσοι ἄνθρωποι φτάνουνε ἀκάθαρτοι στόν γάμο;

Τώρα λοιπόν σᾶς ρωτῶ, ἀδελφοί μου χριστιανοί, νά μοῦ πεῖτε τήν ἀλήθεια, ἕνα ἀνδρόγυνο πού μέ τήν παραπάνω σειρά, κάνει ὅλα αὐτά πού εἴπαμε, ἔχει εὐλογηθεῖ καί ἔχει στεφανωθεῖ, ἔχει κοινωνήσει, ἔχει πάρει τούς ἱερεῖς, ἔχουν καθίσει μαζί στό τραπέζι κ.λ.π., ὅλα αὐτά πού εἴπαμε προηγουμένως, εἶναι δίκαιο νά ὀργανώνει στόν γάμο του παιχνίδια καί νά στήνει χορούς καί τραγούδια; Εἶναι δίκαιο αὐτοί πού ἄκουσαν τόσες εὐλογίες καί τόσα ἅγια λόγια ἀπό τούς ἱερεῖς πού τούς εὐλόγησαν, νά μολύνουν πάλι τά αὐτιά τους μέ τά ἀκάθαρτα καί τά ἄσεμνα τραγούδια, καί τά ἀστεῖα καί τά σόκιν, ὅλα αὐτά πού ξέρουμε; Αὐτοί πού στάθηκαν στόν ἅγιο ναό τοῦ Θεοῦ καί ἁγίασαν τά πόδια τους, νά τά μολύνουν πάλι μέ τούς διαβολικούς χορούς; Τί εἶναι ὁ χορός; Οὐσιαστικά τί εἶναι; Μιά ἐπίδειξη τοῦ ἑαυτοῦ μας, τοῦ σώματός μας, καί τίποτα περισσότερο. Μιά κενοδοξία, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ πάντα στήν πορνεία, στήν ἀνηθικότητα. Εἶναι μία πρόκληση πρώτου μεγέθους γιά σαρκική ἁμαρτία.

Μέ ἕναν λόγο, εἶναι δίκαιο αὐτοί πού κοινώνησαν τήν ἡμέρα ἐκείνη τά Ἄχραντα Μυστήρια, νά μήν διαφυλάξουν καθαρές ὅλες τίς αἰσθήσεις τοῦ σώματός τους καί ὅλες τίς αἰσθήσεις καί τίς δυνάμεις τῆς ψυχῆς τους γιά τήν Χάρη καί τήν τιμή καί τόν ἁγιασμό πού ἔλαβαν; Φυσικά, ὄχι. Εἶναι δίκαιο, λέγω, αὐτοί νά βλέπουν πλέον ἄσεμνες θεωρίες παιχνιδιῶν καί χορῶν καί ἄλλων ἀταξιῶν, ἤ γενικά νά κάνουν κάτι τό νέο καί ἄσεμνο; Ἐγώ εἶμαι βέβαιος πώς ὅλοι ὁμόφωνα θά πεῖτε, ὅτι οὔτε δίκαιο εἶναι οὔτε πρέπον. Καί ἔτσι εἶναι. Γι’ αὐτό -καί τώρα τό κατοχυρώνει μέ βάση τήν ἱερά Παράδοση- καί ἡ Ἁγία καί Τοπική Σύνοδος πού ἔγινε στήν Λαοδίκεια καί ἐπικυρώθηκε ἀπό τήν Ἁγία καί Οἰκουμενική Ζ΄ Σύνοδο, ἄρα εἶναι μέν Τοπική Σύνοδος ἀλλά ἔχει κύρος Οἰκουμενικῆς, ἐφόσον ἔχει ἐπικυρωθεῖ ἀπό τήν Ζ΄ Οἰκουμενική, τί ὁρίζει λοιπόν ἡ Σύνοδος αὐτή; Φανερά ἐμποδίζει τούς χριστιανούς νά μήν παίζουν ὄργανα καί νά μήν χορεύουν, ὅταν πηγαίνουν στούς γάμους, ἀλλά μέ σεμνότητα καί εὐταξία νά τρῶνε τό μεσημέρι καί νά δειπνοῦνε σ’ αὐτούς τούς γάμους. Ἔτσι αὐτολεξεί προστάζει ἡ Σύνοδος στόν 53ο Κανόνα της. Ἀκοῦστε τί λέει αὐτολεξεί: «Δέν πρέπει οἱ Χριστιανοί, ὅταν πηγαίνουν σέ γάμους, νά κτυποῦν τύμπανα ἤ νά χορεύουν, ἀλλά νά δειπνοῦν ἤ νά τρῶνε μέ σεμνότητα, ὅπως πρέπει σέ χριστιανούς». Τό λέω καί τό ἐπαναλαμβάνω, νά μή θεωρηθεῖ αὐτό ὅτι τό λέει ἕνας φανατικός μοναχός, ἀλλά εἶναι αὐτό πού λέει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, μέσα ἀπό τήν γραφή τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τούς Κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

Λοιπόν, ἀγαπημένοι μου ἀδελφοί, σταματῆστε στό ἑξῆς ἀπό τό παράνομο αὐτό ἔργο καί τήν κάκιστη αὐτή συνήθεια, ἄν θέλετε νά εἶναι μέσα στό σπίτι σας οἱ εὐχές καί οἱ εὐλογίες τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς πιό πάνω ἀναφερομένης Ἁγίας Συνόδου καί ὅλης τῆς Ἐκκλησίας. Γιατί ξέρετε τί σημαίνει Οἰκουμενική Σύνοδος, (τό εἴπαμε καί τήν ἄλλη φορά), εἶναι ἰσόκυρη μέ τό Εὐαγγέλιο καί δέν ἐπιτρέπεται νά ἀλλάξει ποτέ. Ἄς ποῦμε τώρα λένε μερικοί, θά κάνουμε μιά νέα Οἰκουμενική Σύνοδο καί θά ἀλλάξουμε τίς προηγούμενες.. Δέν μπορεῖς νά τίς ἀλλάξεις. Δέν ἀλλάζει ποτέ. Ἄν ἀλλάξεις, ἡ Σύνοδος πού θά κάνεις, εἶναι ἄκυρη. Δέν ἐπιτρέπεται νά ἀλλάξεις ἀπόφαση Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

Κι ἄν θέλετε νά εὐλογεῖ ὁ Θεός τόν γάμο σας καί νά εὐλογεῖ τούς γαμπρούς καί τίς νύφες, ὅπως εὐλόγησε τόν Ἀβραάμ καί τήν Σάρα, ὅπως εὐλόγησε τόν Ἰσαάκ καί τήν Ρεβέκκα, τόν Ἰακώβ καί τήν Λία, τόν Ἰωσήφ καί τήν Ἀσενέθ, διότι ἐκεῖνοι οἱ δίκαιοι ἔκαναν τούς γάμους τους μέ σεμνότητα καί εὐταξία, καί ὄχι μέ ἄτακτους χορούς καί παιχνίδια, καί αὐτό τό ἀποδεικνύει μέ τόν λόγο του ὁ Μέγας Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος λέει, ὅτι ὁ δοῦλος τοῦ Ἀβραάμ πῆρε τήν Ρεβέκκα ἀπό τήν Μεσοποταμία καί τήν ἔφερε στή γῆ τῆς Χαναάν γιά τόν γιό του Ἰσαάκ, χωρίς τύμπανα καί χορούς, ἀλλά μόνο ἔχοντας τόν Ἄγγελο τοῦ Θεοῦ μαζί του, λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. Ἀλλά ἄς δοῦμε, ἀφοῦ τήν παρέλαβε ὁ δοῦλος, ὁ δοῦλος δηλαδή τοῦ Ἀβραάμ παρέλαβε τήν Ρεβέκκα ἀπό τήν Μεσοποταμία, μέ ποιό τρόπο ἔκανε τόν γάμο; Ἄραγε μέ κύμβαλα καί μέ σύριγγες, μέ πνευστά ὄργανα δηλαδή, καί μέ χορούς καί μέ τύμπανα καί μέ αὐλούς, καί τήν ἄλλην ἐπεσύρατο φαντασίαν, καί ὅλη αὐτή τήν φαντασμαγορία πού φτιάχνουνε καί σήμερα στούς γάμους; Τίποτα ἀπό αὐτά! Ἀλλά ἔφυγε, παίρνοντας μόνο αὐτήν τήν κόρη, σεμνά καί ταπεινά, ἔχοντας μαζί του μόνο τόν φύλακα Ἄγγελο νά παραπέμπει καί νά συνοδοιπορεῖ.

Τώρα, ἄν ἐκεῖνοι οἱ παλαιοί δίκαιοι καί προπάτορες καί πατριάρχες, πού ἦταν ἀκόμα ἀρχάριοι καί σάν μικρά παιδιά, συγκρινόμενοι μέ τούς χριστιανούς, τούς τέλειους ἄνδρες τοῦ εὐαγγελίου, ἄν λέω ἐκεῖνοι δέν χρησιμοποιοῦσαν παιχνίδια καί χορούς στούς γάμους τους, καί μολονότι ὁ γάμος ἐκεῖνος δέν ἦταν ἀκόμη ὑψωμένος σέ τιμή καί βαθμό μυστηρίου, δέν εἶναι μεγάλη ντροπή νά χρησιμοποιοῦν οἱ χριστιανοί τώρα χορούς καί παιχνίδια πού ἔφτασαν στήν ἀκρίβεια τοῦ εὐαγγελίου καί «εἰς ἄνδρα τέλειο τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ»[3]; Γιατί αὐτοί ἤτανε στήν Παλαιά Διαθήκη, ἡ ὁποία εἶναι ἡ σκιά καί ὁ προάγγελος τῆς Καινῆς Διαθήκης. Εἶναι κατώτερη κατάσταση. Ἐμεῖς πού εἴμαστε ἄνθρωποι τῆς Καινῆς Διαθήκης, θά πρέπει νά εἴμαστε πολύ πιό πάνω ἀπό τούς ἀνθρώπους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἄν λοιπόν ἐκεῖνοι κάνανε ἔτσι τούς γάμους τους, μέ τόση σεμνότητα, πόσο πρέπει ἐμεῖς;

Δέν εἶναι ντροπή νά ἀτιμάζουν τούς γάμους τους οἱ χριστιανοί μέ τόσο ἀνάρμοστα ἔργα καί μάλιστα τώρα πού ὁ γάμος εἶναι καί ὀνομάζεται μυστήριο; Θά λέγαμε μέ ἕναν λόγο, ἄν δέν θέλεις νά ἀκούσεις αὐτά τά πράγματα, δέν εἶσαι χριστιανός, πολύ ἁπλά! Δέν τηρεῖς τόν νόμο τοῦ Θεοῦ.

Γιά τίς ἀταξίες τῶν γάμων γεννιοῦνται τά παιδιά ἀσθενῆ καί ἀνάπηρα. Προσέξτε το κι αὐτό! Καί δέν εἶναι λόγια καλογήρων. Θά δεῖτε ὅτι κι αὐτά θεμελιώνονται μέσα στήν Ἁγία Γραφή πού λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος. Γιατί πολλές φορές γεννιῶνται παιδιά ἀνάπηρα; Γιατί οἱ γονεῖς δέν προσέχουνε κάποια πράγματα. Μέσα στόν γάμο ὑπάρχει τάξις καί πρίν τόν γάμο ὑπάρχει τάξις ἐκκλησιαστική, κι ἄν ὅλα αὐτά δέν τά τηροῦμε, αὐτά ὅλα ἔχουνε συνέπειες. Ὄχι ὅτι ὁ Θεός ἐκδικεῖται, ἀλλά ἡ ἁμαρτία μέσα της ἔχει σάν ἀποτέλεσμα τήν ταλαιπωρία, τόν πόνο, τόν κόπο καί τόν θάνατο.

Γι’ αὐτό μιμηθεῖτε, ἀδελφοί, τούς ἅγιους Προπάτορες καί ἀπέχετε ἀπό τήν ἁμαρτία αὐτή, ἄν θέλετε νά σᾶς χαρίσει ὁ Θεός πολλά καί καλά τέκνα, τέκνα σῶα, ὑγιῆ, δυνατά, ὡραῖα καί προκομμένα. Ἐπειδή, ἐάν δέν σταματήσετε ἀπ’ αὐτά, δηλαδή τά γλέντια καί τούς χορούς καί τά τραγούδια καί ὅλα αὐτά τά ἄτοπα, κάνετε τόν Θεό νά ὀργίζεται μαζί σας, καί ἐσᾶς τούς γονεῖς νά σᾶς παιδεύει μέ διάφορες ἀσθένειες καί δυστυχίες καί τά παιδιά πού γεννᾶτε νά γίνονται ἀνάπηρα, ἄσχημα, σημαδεμένα καί ἀπρόκοπτα. Νά τά βλέπετε καί νά καίγεται ἡ καρδιά σας. Εἶναι αὐτό πού λέει ἡ Ἁγία Γραφή «ἁμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα»[4].

Καί ἀπό ποῦ τό μαθαίνουμε αὐτό; Ἀπό τήν ἱστορία τοῦ δικαίου Ἰώβ. Διότι αὐτός ὁ ἀληθινός ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, μολονότι τηροῦσε ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου καί ἤτανε ἅγιος, ἀπέχοντας ἀπό κάθε εἴδους πονηροῦ πράγματος, ὅπως τό μαρτυρεῖ ὁ ἴδιος ὁ Θεός, παρόλα αὐτά, ὅταν θανατώθηκαν τά παιδιά του καί ἔχασε τήν περιουσία του καί αὐτός ὁ ἴδιος ἔπαθε λέπρα, τότε ἄρχισε νά καταριέται τήν ἡμέρα πού γεννήθηκε, λέγοντας: «ἄς ἦταν νά χαθεῖ ἡ ἡμέρα πού γεννήθηκα καί ἡ νύχτα πού εἶδε τήν στιγμή τῆς σύλληψής μου»[5]. Βλέπετε τί γίνεται; Ἐπιτρέπεται νά τό κάνουμε ἐμεῖς σήμερα; Δέν ἐπιτρέπεται. Γιατί τό ἔκανε ὁ Ἰώβ; Θά μᾶς πεῖ τώρα, θά μᾶς τό ἐξηγήσει. Γιά ποιά ἀφορμή καταράστηκε τήν ἡμέρα πού γεννήθηκε; Καί ἀπαντάει ἕνας ἀπό τούς ἑρμηνευτές πού παραμένει ἄγνωστος καί λέει: συνήθιζαν τόν παλιό ἐκεῖνο καιρό, ὅταν γεννιόταν ἕνα παιδί, νά καλοῦν οἱ γονεῖς τοῦ παιδιοῦ τούς ἀνθρώπους τοῦ τόπου τους καί νά τούς κερνοῦν φαγητά καί ποτά γιά τή χαρά τοῦ παιδιοῦ τους, ὅτι γεννήθηκε ἕνας ἄνθρωπος στόν κόσμο. Γι’ αὐτό λοιπόν καί ὁ δίκαιος Ἰώβ, φοβούμενος μήπως ἐκείνη τήν ἡμέρα πού γεννήθηκε καί ὁ ἴδιος, τρώγοντας καί πίνοντας οἱ καλεσμένοι μέθυσαν ἤ ἔκαναν ἐμετό ἤ τραγούδησαν ἤ χόρεψαν ἤ κάποια ἄλλη ἀταξία ἤ ἁμαρτία ἔκαναν καί γι’ αὐτό ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά τιμωρηθεῖ ὁ Ἰώβ καί νά θανατωθοῦν τά τέκνα του, γι’ αὐτό καί καταράστηκε τήν ἡμέρα καί τήν νύχτα πού γεννήθηκε. Καταλάβατε; Γιατί σοῦ λέει, μπορεῖ νά ἔγιναν ἄτοπα πράγματα τήν ἡμέρα ἐκείνη πού γεννήθηκα ἐγώ καί ἐξαιτίας αὐτῶν τῶν ἀτόπων πραγμάτων παραχώρησε ὁ Θεός τώρα νά θανατωθοῦν τά παιδιά μου σέ μιά μέρα καί ἐγώ ὁ ἴδιος νά πάθω λέπρα.

Ἀκοῦτε, χριστιανοί; Ἄν ὁ δίκαιος Ἰώβ φοβήθηκε μήπως κατά τήν ἡμέρα τῆς γεννήσεώς του ἔγινε καμία ἀταξία καί ἁμαρτία καί γι’ αὐτήν ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά τιμωρηθεῖ αὐτός καί νά χάσει καί τά τέκνα του, πῶς ἐσεῖς, ἀνόητοι, δέν φοβάστε γιά τίς τόσες ἀταξίες πού γίνονται στούς γάμους σας; Πῶς δέν τρομάζετε μήπως καί γιά τά κακά καί γιά τίς ἁμαρτίες πού γίνονται ὅταν στεφανώνεστε, ἐπιτρέψει ὁ Θεός καί ἐσεῖς νά τιμωρηθεῖτε καί τά τέκνα πού θά γεννηθοῦν νά μή ζήσουν, ἀλλά νά πεθαίνουν; Στά ἀλήθεια, ἐγώ δέν μπορῶ νά σᾶς ὀνομάσω μέ ἄλλο ὄνομα παρά μέ ἐκεῖνο πού ὀνόμαζε ὁ Προφήτης Ἡσαΐας τούς Ἰουδαίους. Δηλαδή; Νά σᾶς ὀνομάσω κουφούς καί τυφλούς. Γιατί, βλέπετε, ὁ Θεός μᾶς τά λέει ὅλα, μᾶς τά διδάσκει ὅλα. Μά, ἐμεῖς δέν τά λογαριάζουμε. Κάνουμε ὅ,τι νά ’ναι καί μετά λέμε, γιατί μοῦ πῆρε ὁ Θεός τό παιδί;.. γιατί δέν μπορῶ νά κάνω παιδιά;.. γιατί ὅλο μοῦ πεθαίνουν τά παιδιά καί δέν μπορῶ νά κρατήσω παιδί;.. Ὅλα αὐτά ἔχουνε πνευματικά αἴτια. Λειτουργοῦν οἱ πνευματικοί νόμοι. Ἤ γιατί γεννιοῦνται τά παιδιά ἀνάπηρα; Γιατί ἀπό πίσω ὑπάρχουν ἁμαρτίες τῶν γονέων.

Λέει λοιπόν ὁ Προφήτης Ἡσαΐας: «κουφοί ἀκοῦστε, λέει ὁ Κύριος, καί τυφλοί τά μάτια σας ἀνοίξτε, γιά νά δεῖτε. Ὑπάρχει ἄραγε ἄλλος τυφλός ἐκτός ἀπό σένα πού εἶσαι ἀγγελιοφόρος Μου; Κανείς δέν εἶναι τόσο τυφλός, ὅσο ὁ ἀπεσταλμένος Μου. Κανείς τόσο κουφός, ὅσο ὁ δοῦλος μου»[6]. Ἐμεῖς πού θά ἔπρεπε νά εἴμαστε πραγματικά φωτισμένοι, μέ ἀνοιχτά τά μάτια καί τά αὐτιά καί νά ξέρουμε ἀπ΄ ἔξω καί ἀνακατωτά τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἐμεῖς εἴμαστε κουφοί καί τυφλοί καί δέν ξέρουμε τίποτα! Καί ἀνοήτως φερόμενοι καί ὑπερηφάνως τά βάζουμε καί μέ τόν Θεό!

Διότι ἐσεῖς οὔτε ἀκοῦτε οὔτε βλέπετε τίς μεγάλες ζημίες πού προξενοῦν τά παιχνίδια καί οἱ χοροί καί τά τραγούδια, τόσο στήν ψυχή σας ὅσο καί στή ζωή σας, τόσο σέ σᾶς ὅσο καί στά παιδιά σας καί στήν περιουσία σας.

Καί τώρα ἔχει καί μία ἔνσταση καί δίνει καί τήν ἀπάντηση σ’ αὐτή τήν ἔνσταση. Τί λέει ἡ ἔνστασις σ’ ὅλα αὐτά; Τί προφασίζονται μερικοί, οἱ ὁποῖοι φαίνονται γνωστικότεροι ἀπό τούς ἄλλους; Ὀρίστε, πού ὁ 54ος Κανόνας τῆς προαναφερόμενης Ἁγίας Συνόδου τῆς Λαοδικείας ὁρίζει ὅτι οἱ ἱερωμένοι καί οἱ κληρικοί δέν πρέπει στούς γάμους καί στά δεῖπνα νά βλέπουν ἀνάρμοστα πράγματα. Ἀλλά πρίν ἔρθουν οἱ παιχνιδάτορες νά παίξουν, νά σηκώνονται καί νά φεύγουν ἀπό κεῖ. Λοιπόν, σύμφωνα μέ αὐτόν τόν Κανόνα, ἐπιτρέπεται νά παίζουν στούς γάμους καί στά δεῖπνα.. Ἀλλά αὐτό εἶναι παρερμηνεία τοῦ Κανόνος! Σ’ αὐτούς ἐμεῖς δέν λέμε τίποτα ἄλλο, παρά μόνο ἐκεῖνο πού εἶπε καί ὁ Κύριός μας στούς Φαρισαίους, πού Τόν πείραζαν καί Τοῦ ἔλεγαν: «Πῶς ὁ Μωυσῆς πρόσταξε στούς ἄνδρες νά δίνουν διαζύγιο στίς γυναῖκες τους καί νά τίς χωρίζουν γιά ὁποιαδήποτε αἰτία;»[7]. Αὐτό πῆραν αὐτοί σάν πρόφαση γιά τήν ἁμαρτία τους. Ἐνῶ ὁ Κύριος τούς ἔλεγε «δέν ἐπιτρέπεται ποτέ τό διαζύγιο»! Καί Τοῦ λένε, γιατί ὁ Μωυσῆς τότε ἔδωσε ἄδεια; Καί τούς ἀπάντησε ὁ Κύριος: «ὁ Μωυσῆς ἐπέτρεψε νά χωρίζετε τίς γυναῖκες σας, γιατί εἶστε σκληροκάρδιοι»[8]. Ἄν δέν τίς χωρίσετε, θά τίς σκοτώσετε! Προκειμένου νά τίς σκοτώσετε, γι’ αὐτό ἐπέτρεψε. Ἀλλά δέν εἶναι τό δέον νά τίς χωρίζετε. Δέν ἦταν ἀρχικά ἔτσι τά πράγματα.

Λοιπόν, τό ἴδιο εἶναι καί γιἀ αὐτόν τόν Κανόνα τώρα. Αὐτό τό ἴδιο λέμε κι ἐμεῖς σέ ἐκείνους πού προβάλλουν τόν πιό πάνω Κανόνα, ὅτι γιά τήν σκληροκαρδία καί γιά τήν ἀπείθεια τῶν χριστιανῶν πού σοῦ λένε, τί εἶναι αὐτά πού λένε τώρα..; μποροῦμε νά τά κάνουμε ἐμεῖς αὐτά τά πράγματα;.. ἐμεῖς θέλουμε νά γλεντήσουμε! Λοιπόν, γιά τήν σκληροκαρδία καί γιά τήν ἀπείθεια τῶν χριστιανῶν ὑποχώρησε ἡ Ἁγία Σύνοδος καί εἶπε αὐτό. Καί ὄχι ἀπό λόγου της καί κατ’ οἰκονομία καί συγκατάβαση∙ καί μέ ἑπόμενό της θέλημα καί ὄχι μέ ἀκρίβεια καί μέ προηγούμενο θέλημα καί σκοπό. Δηλαδή δέν εἶναι τό κύριο θέλημα, τό ἀληθινό, τό πρῶτο θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι τό δεύτερο θέλημα, τό παραχωρητικό. Καί ὅτι αὐτό εἶναι ἀλήθεια, μπορεῖ ὁ καθένας νά τό καταλάβει ἀπό τόν προηγούμενο Κανόνα, πού τόν διαβάσαμε, πού ὅρισε ἡ ἴδια Σύνοδος, τόν 53ο. Σ’ αὐτόν τόν Κανόνα φανερώνεται ποιό εἶναι τό προηγούμενο θέλημα καί ὁ πρῶτος σκοπός. Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ δηλαδή εἶναι οἱ χριστιανοί νά μήν παίζουν καθόλου παιχνίδια στούς γάμους καί νά χορεύουν, ἀλλά μέ σεμνότητα καί εὐταξία νά ἀριστοῦν καί νά δειπνοῦν, νά κάνουν δηλαδή τό μεσημεριανό τους φαγητό καί τό δεῖπνο, ὅπως ἁρμόζει στούς χριστιανούς.

Ἄν ὅμως βρίσκονται μερικοί σκληρόκαρδοι καί ἀπειθεῖς χριστιανοί, τέκνα τῆς παρακοῆς, πού ζητοῦσαν νά κάνουν τό κακό τους θέλημα καί τήν διεστραμμένη τους συνήθεια καί νά φέρουν ὄργανα στούς γάμους, καταφρονώντας τήν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς μητέρας αὐτῶν τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας, τότε ἀναγκάστηκε καί ἡ Ἁγία αὐτή Σύνοδος νά ὑποχωρήσει καί νά πεῖ στόν ἑπόμενο Κανόνα, τόν 54ο, ὅτι ὅταν τύχει αὐτοί οἱ ἀπειθεῖς χριστιανοί νά φέρουν στούς γάμους τους ὄργανα, νά σηκώνονται καί νά φεύγουν ἀπό κεῖ οἱ ἱερωμένοι καί οἱ κληρικοί, γιά νά μήν ἐπικοινωνήσουν κι αὐτοί σ΄ αὐτή τήν ἀταξία καί τήν ἁμαρτία. Τί σημαίνει τώρα αὐτό; Δηλαδή, μόνο οἰ κληρικοί πρέπει νά εἶναι καθαροί; Ὄχι. Ἀλλά οἱ κληρικοί δίνουν τό σύνθημα νά φύγουν καί οἱ ἄλλοι. Γι’ αὐτό λέει, νά φεύγουν οἱ κληρικοί. Καί ὅσοι εἶναι φιλότιμοι, φεύγουν μαζί μέ τούς κληρικούς. Ἤ διώχνουν τούς ὀργανοπαῖκτες καί προτιμᾶνε νά κρατήσουν τούς ἱερεῖς, πού εἶναι τό πιό σωστό ἀπ’ ὅλα.

Ἄχ, χριστιανοί! Τουλάχιστον ἀπό αὐτό δέν καταλαβαίνετε πώς τά παιχνίδια καί οἱ χοροί πού γίνονται στούς γάμους εἶναι ἀνάρμοστα καί κακά; Γι’ αὐτό προστάζει ἡ Ἁγία Σύνοδος, νά μήν παραμένουν νά τά βλέπουν οἱ ἱερεῖς καί οἱ κληρικοί. Διότι ἄν ἦταν καλά, ἔπρεπε μάλιστα ἡ Σύνοδος νά ὁρίσει νά στέκουν νά τά βλέπουν καί αὐτοί. Ἀλίμονο, ἀδελφοί! Καί πῶς τό ἀντέχει ἡ καρδιά σας νά βλέπετε τούς μέν ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου νά φεύγουν ἀπό τούς γάμους σας, τούς δέ χορευτές καί παιχνιδάτορες νά ἔρχονται σ’ αὐτούς; Πῶς τό ὑπομένει ἡ ψυχή σας; Γιατί ὁ ἱερέας εἶναι εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ! Ἔδιωξες τόν ἱερέα, εἶναι σάν νά διώχνεις τόν Χριστό.

Πῶς τό ὑπομένει ἡ ψυχή σας νά ἀποχωροῦν ἀπό τό σπίτι σας οἱ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖνοι πού σᾶς εὐλογοῦν καί σᾶς ἁγιάζουν καί πού εὐλόγησαν τόν γάμο σας καί τήν τράπεζά σας, καί ἀντί αὐτῶν νά μπαίνουν νά κάθονται οἱ δοῦλοι τοῦ σατανᾶ, πού μολύνουν τίς ψυχές σας καί κάνουν ἄσεμνους χορούς; Καί δέν σκέφτεστε, ὤ ἀνόητοι, πώς αὐτό πού κάνετε εἶναι τό ἴδιο σάν νά διώχνετε τούς ἁγίους ἀπό τόν γάμο σας, νά προσκαλεῖτε τούς ἁμαρτωλούς; Νά διώχνετε αὐτούς πού εὐλογοῦν καί νά καλεῖτε ἐκείνους πού καταριῶνται; Νά διώχνετε αὐτούς πού σᾶς φωτίζουν καί νά καλεῖτε ἐκείνους σᾶς σκοτίζουν; Νά διώχνετε τούς Ἀγγέλους καί νά καλεῖτε τούς δαίμονες; Νά διώχνετε τόν Χριστό καί νά καλεῖτε τόν διάβολο; Ὤ, τῆς μεγάλης ἀθεοφοβίας τῶν σημερινῶν χριστιανῶν! Καί τί θά ἔλεγε γιά σήμερα, ἔ; Αὐτά λέγονται γύρω στό 1800.

Καί μπορεῖ νά βρεθεῖ μεγαλύτερη ἀσέβεια ἀπ΄ αὐτήν; Μεγαλύτερη καταφρόνηση, μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά; Ἐγώ σκέφτομαι κι αὐτό, ὅτι ἡ πιό πάνω Σύνοδος, γιά αὐτόν τόν σκοπό ὅρισε νά φεύγουν οἱ ἱερεῖς καί οἱ κληρικοί ἀπό τούς γάμους, ὅταν ἔρχονται οἱ παῖκτες, ὥστε βλέποντάς τους νά ἀναχωροῦν, αὐτοί πού ἔχουν τόν γάμο νά ντραποῦν καί νά διώχνουν τούς παῖκτες, νά κρατοῦν ὅμως τούς ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ στό σπίτι τους.

Ὅπου ὑπάρχουν παιχνίδια, ἐκεῖ ὁ Χριστός δέν μπαίνει. Προσέξτε πῶς κατοχυρώνει τώρα αὐτά πού λέει μέσα ἀπό τή ζωή τοῦ Χριστοῦ μας. Θέλετε νά πληροφορηθεῖτε ὅτι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός δέν μπαίνει στά σπίτια πού παίζονται παιχνίδια καί ὄργανα μουσικά καί τραγούδια κ.λ.π.; Ἀκολουθῆστε με καί πᾶμε στά Ἱεροσόλυμα. Φθάσατε; Ἐδῶ πέθανε ἕνα κορίτσι. Καί ὁ πατέρας τοῦ κοριτσιοῦ, ὁ ὁποῖος ὀνομαζότανε Ἰάειρος, ἦρθε πρός τόν Ἰησοῦ, παρακαλώντας Τον πολύ ἔντονα νά πάει στό σπίτι του γιά νά τήν ἀναστήσει. Ὁ σπλαχνικότατος Ἰησοῦς Χριστός, συμπονώντας στήν θλίψη καί στήν συμφορά του, πῆγε στό σπίτι του. Ἀλλά ἐκεῖ τί βλέπει; Πολλή ταραχή, πολύς θόρυβος, καθώς ἤτανε μουσικοί πού παίζανε φλογέρες καί σιραύλια, ὄχι γιά νά προξενήσουνε χαρά, ἀλλά γιά νά προξενήσουν λύπη, μέ τά θλιβερά τραγούδια πού ἔλεγαν. Εἴχανε συνήθεια οἱ Ἑβραῖοι τότε, ὅπως λέει καί ὁ ἱστορικός ὁ Ἰώσηπος, νά καλοῦνε μουσικούς στούς νεκρούς τους, γιά νά τραγουδοῦν λυπητερά τραγούδια καί μέ αὐτά νά παρακινοῦν τούς ἀνθρώπους σέ δάκρυα. Αὐτό τό ἴδιο λέει καί ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. Βλέποντας λοιπόν αὐτούς, δέν θέλησε νά μπεῖ στό σπίτι, ἐπειδή ἤτανε μέσα αὐτοί οἱ μουσικοί καί ὅλη αὐτή ἡ ἀταξία. Ἀλλά τί ἔκανε ὁ Χριστός μας; Πρόσταξε νά βγοῦν ὅλοι ἔξω. Καί ἀφοῦ βγῆκαν, τότε μπῆκε Αὐτός μέσα στό σπίτι. Καί πιάνοντας τό κορίτσι ἀπό τό χέρι, ἀμέσως τό ἀνέστησε μέ τήν παντοδύναμη ἐξουσία τῆς Θεότητάς Του.

Ὅταν ἔφτασε ὁ Ἰησοῦς στό σπίτι τοῦ ἄρχοντα καί εἶδε τούς μουσικούς πού ἦρθαν γιά τήν κηδεία καί τόν κόσμο ταραγμένο, τούς εἶπε «φύγετε, γιατί τό κοριτσάκι δέν πέθανε, ἀλλά κοιμᾶται»[9] καί Τόν περιγελοῦσαν. Ὅταν ἔβγαλε ἔξω τόν κόσμο, μπῆκε μέσα, τήν ἔπιασε ἀπό τό χέρι καί τό κοριτσάκι σηκώθηκε.

Ἐδῶ, ἄς σκεφτεῖ ὁ καθένας τήν διαφορά πού ἔχουν οἱ μουσικοί καί οἱ ὀργανοπαίχτες τῶν τωρινῶν γάμων μέ τούς μουσικούς τῶν παλαιῶν νεκρῶν. Γιατί ἐκεῖνοι τότε παίζανε μέν, ἀλλά παίζανε γιά νά προκαλέσουν θρήνους, ἀναστεναγμούς καί δάκρυα, τά ὁποῖα δέν εἶναι καί τόσο βλαβερά ἀλλά καί ὠφέλημα, ὅταν εἶναι μέσα στό μέτρο. Ὅταν βεβαίως ὁδηγοῦνε σέ μιά μετάνοια, εἶναι ὠφέλιμα τά δάκρυα. Ὄχι τά δάκρυα τά ἐγωιστικά, ἀλλά τά δάκρυα τά ὁποῖα εἶναι δάκρυα συντριβῆς, αὐτεπίγνωσης καί μετάνοιας.

Οἱ τωρινοί ὀργανοπαῖχτες πού παίζουν στούς γάμους γιά νά προκαλέσουν χαρά, γέλια, χορούς καί τραγούδια, τά ὁποῖα εἶναι βλαβερά καί ἐπιζήμια στήν ψυχή, εἶναι πολύ χειρότεροι ἀπό ἐκείνους. Κι ὅμως καί ἐκείνους ὁ Χριστός τούς ἔβγαλε ἔξω! Πόσο μᾶλλον θά ἔβγαζε τούς σημερινούς! Ἐκεῖνοι παίζοντας, ἔκαναν τό σπίτι πού ἔπαιζαν, σπίτι πένθους καί λύπης∙ αὐτοί ἐδῶ παίζοντας, κάνουν τό σπίτι πού παίζουν, σπίτι γλεντιοῦ καί ἁμαρτίας. «Καλύτερα εἶναι νά μπαίνει κανείς σέ σπίτι πένθους, παρά σέ σπίτι πού γλεντοῦν»[10], λέει ὁ Σολομών.

Πλήν, μέ ὅλα αὐτά ὁ Κύριός μας οὔτε στό σπίτι πού ἦταν ἐκεῖνοι οἱ ὀργανοπαῖχτες θέλησε νά μπεῖ. Ἀλλά ἀφοῦ πρῶτα βγῆκαν ἐκεῖνοι, τότε μπῆκε Αὐτός. Γιά νά μᾶς διδάξει μέ αὐτόν τόν τρόπο, πόσο μισεῖ καί ἀποστρέφεται ὅλους μαζί τούς ὀργανοπαῖχτες, τόσο αὐτούς πού προξενοῦν χαρά, ὅσο καί αὐτούς πού προξενοῦν λύπη. Καί νά μᾶς δώσει τό παράδειγμα νά κάνουμε κι ἐμεῖς τό ἴδιο, δηλαδή νά ἀποστρεφόμαστε κι ἐμεῖς αὐτούς καί νά μήν τούς βάζουμε στό σπίτι μας γιά νά παίζουν.

Τώρα, τί μπορεῖτε νά πεῖτε ἐσεῖς οἱ νεόγαμπροι καί οἱ νεόνυμφες; Ὁ Χριστός θέλει νά ἔρθει μαζί μέ τούς Ἀγγέλους στό σπίτι σας γιά νά σᾶς εὐλογήσει τόν γάμο σας, ὅπως εὐλόγησε τόν γάμο στήν Κανά. Γιά νά εὐλογήσει τό τραπέζι σας, γιά νά μεταβάλλει τό νερό σέ κρασί, δηλαδή νά προξενήσει πνευματική χαρά μέ τήν Ἁγία Του Παρουσία καί κάθε ἀγαθό στίς δικές σας ψυχές καί στίς ψυχές ὅλων ὅσων βρίσκονται στόν γάμο σας. Τί ἀποφασίζετε; Θέλετε νά ἔρθει ὁ Χριστός στό σπίτι σας, γιά νά σᾶς χαρίσει ὅλες αὐτές τίς εὐλογίες καί τίς χάρες; Ἄν θέλετε τόν Χριστό, εἶναι ἀνάγκη νά μήν θέλετε νά φέρετε στό σπίτι σας παιχνίδια καί χορούς. Ἄν ὅμως θέλετε παιχνίδια καί τούς χορούς, ὁ Χριστός δέν συμφωνεῖ, νά εἶναι σέ ἕνα σπίτι μαζί μέ αὐτούς, ἀλλά ἀμέσως φεύγει καί ἀναχωρεῖ.

Βλέπετε, αὐτή ἡ ἀντινομία, πού τήν ἔχει ἐπισημάνει πολλές φορές ὁ Κύριος.. Εἶπε σέ ἄλλη περίσταση ὁ Κύριος: «δέν εἶναι δυνατό ἀπό τήν ἴδια πηγή νά βγαίνει καί γλυκό καί πικρό»[11]. Δέν εἶναι δυνατό νά ζεῖς καί ζωή κατά Χριστόν καί ζωή ὄχι κατά Χριστόν, καί ζωή χριστιανική καί ζωή κοσμική. Δέν γίνεται ἀπό τήν ἴδια πηγή νά βγαίνουνε δύο εἰδῶν νερά, καί καθαρό καί βρώμικο, καί ἁλμυρό καί πικρό, καί γλυκό καί πικρό. Δέν γίνεται. Ἔτσι κι ἐδῶ ὁ Χριστός μας εἶναι ἀπόλυτος. Προσέξτε, ὁ Χριστός μας εἶναι ἀπόλυτος! Δέν εἶναι σχετικά τά πράγματα. Ὅπως λένε μερικοί, «εἶναι σχετικά τά πράγματα». Δέν εἶναι σχετικά, εἶναι ἀπόλυτα. Ὁ Χριστός εἶναι «ναί ναί καί οὐ οὐ»[12]. Δέν εἶναι ναί καί οὐ.

Ὁ Χριστός λοιπόν δέν συμφωνεί. Ἀμέσως φεύγει καί ἀναχωρεῖ. Καί ἀναχωρώντας ὁ Χριστός ἀναχωροῦν μαζί μέ αὐτόν καί οἱ ἱερεῖς Αὐτοῦ καί οἱ κληρικοί, μαζί μέ κάθε ἄλλο ἀγαθό. Γιατί ὅπου λείπει ὁ Χριστός, λείπει κάθε καλό. Καί φυσικά μετά δέν θά πάει καλά τό σπίτι ἐκεῖνο. Ἐννοεῖται! Καί ἀπό τό σπίτι πού ἀναχωρεῖ ὁ Χριστός καί οἱ ὑπηρέτες Του, τί ἄλλο μένει παρά ὁ σατανᾶς καί οἱ ὑπηρέτες του, οἱ δαίμονες, καί κάθε κακό καί ἡ ἁμαρτία καί ἡ δυστυχία. Καί ἔρχονται μετά καί σοῦ λένε, πάτερ, μάγια μᾶς ἔχουν κάνει! Ἔ, βέβαια σοῦ ἔχουν κάνει μάγια! Μόνο μάγια θά σοῦ κάνουνε; Ὅλοι οἱ δαίμονες χορεύουν μέσα στό σπίτι..

Ἄν εἶστε, λοιπόν, ἀληθινοί χριστιανοί καί μιμητές καί μαθητές τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἔχετε μεγάλη ἀνάγκη, ἀδελφοί, νά προτιμήσετε χιλιάδες φορές καλύτερα νά λείψουν οἱ ὀργανοπαῖχτες καί οἱ χοροί καί τά τραγούδια ἀπό τό σπίτι καί ἀπό τόν γάμο σας, παρά νά φύγει ὁ Χριστός καί οἱ δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ καί οἱ ἱερεῖς, καί νά στερηθεῖτε μαζί μ’ αὐτούς κάθε ἀγαθό ψυχικό καί σωματικό, ἐπίγειο καί οὐράνιο, πρόσκαιρο καί παντοτινό. Ἔτσι τό λέει καί ὁ Θεῖος Χρυσόστομος. Λέει λοιπόν ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ἄν διώξεις αὐτά, τά ὄργανα καί τούς χορούς κ.λ.π., θά ἔλθει καί ὁ Χριστός σ’ αὐτούς τούς γάμους. Καί ὅταν εἶναι παρών ὁ Χριστός, εἶναι παρών καί ὁ χορός τῶν Ἀγγέλων∙ κι ἄν θέλεις, μπορεῖς καί τώρα νά κάνεις θαύματα, ὅπως τότε. Θά κάνει καί τώρα τό νερό κρασί ὁ Χριστός καί θά ἔχεις ἀληθινή εὐφροσύνη. Ὄχι αὐτή τήν σαρκική εὐφροσύνη πού φέρνει τό κρασί, τό ὑλικό κρασί, ἀλλά θά μᾶς ποτίσει ὁ Χριστός μέ τό δικό Του κρασί τό πνευματικό. Καί θά μᾶς μεθύσει μέ τόν πνευματικό οἶνο, πού εἶναι ἡ ἀληθινή εὐφροσύνη τῆς χαρᾶς καί τῆς καρδιᾶς, πού δέν συγκρίνεται μέ καμιά ὑλική εὐφροσύνη καί ἡδονή. Ἡ ἡδονή πού δίνει ὁ Χριστός εἶναι ἡ ὑπέρτατη ἡδονή! Πρέπει νά τό ξέρετε καί πιστεύω νά τό ἔχετε γευθεῖ.. Ἀλλά πῶς τό ξεχνᾶμε καί πῶς πάλι κυλιόμαστε σ’ αὐτά τά γήινα καί τά εὐτελῆ «εὐχάριστα», πού δέν εἶναι εὐχάριστα..

Ἔνστασις! Τί λένε ὅμως μερικοί; Ὁ γάμος εἶναι χαρά. Καί πῶς λοιπόν ἐμεῖς θά δείξουμε τήν χαρά μας, παρά μέ τό νά ὀργανώσουμε παιχνίδια, νά στήσουμε χορούς καί νά τραγουδήσουμε; Ἀκοῦστε ὅλοι ἐσεῖς πού τά λέτε αὐτά. Ἐγώ νά σᾶς διδάξω μέ ποιό τρόπο νά χαρεῖτε καί νά εὐφρανθεῖτε ἀληθινά. Βλέπετε, πόσο χαμηλά, θά λέγαμε, συγκαταβαίνει ὁ Ἅγιος καί μᾶς δίνει καί τρόπους γιά νά ἐκφράσουμε τήν χαρά μας. Εἴμαστε καί ἄνθρωποι..

Λέει λοιπόν: ἀδελφοί μου χριστιανοί, νεόγαμπροι καί νεόνυμφες, ὅταν κάνετε τόν γάμο σας, φωνάξτε ἕναν καλλίφωνο ψάλτη καί πέστε του νά σᾶς ψάλλει κανέναν εἱρμό καί ὕμνο τοῦ Χριστοῦ ἤ τῆς Θεοτόκου ἤ τῶν Ἁγίων. Παρακαλέστε καί τούς ἁγίους ἱερεῖς καί κληρικούς νά ψάλλουν κι αὐτοί ἀπό κανέναν εἱρμό ἤ τροπαριάκι. Καί μάλιστα νά ψάλλουν κανένα πνευματικό ἄσμα σχετικό μέ τό μυστήριο τοῦ γάμου σας, ὅπως εἶναι παραδείγματος χάριν, τά πιό κάτω Μεγαλυνάρια καί Καθίσματα πού γράφουμε ἐδῶ. (Καί παραθέτει πολύ ὡραῖα Μεγαλυνάρια καί Καθίσματα, τά ὁποῖα ἔχουν σχέση μέ τό μυστήριο τοῦ γάμου. Εἶναι εὐχές πρός τούς νεόνυμφους, καί ὅποιος θέλει, μπορεῖ νά τά ἀναζητήσει. Ὑπάρχουν στό βιβλίο αὐτό πού λέγεται «Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν»[13], τό ὁποῖο ἔχει πρόσφατα μεταφραστεῖ ἀπό τήν Συνοδία τοῦ π. Σπυρίδωνος ἱερομονάχου τῆς Νέας Σκήτης τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Καί μπορεῖ ὁ καθένας νά τό προμηθευτεῖ καί νά τό ἔχει). Ἤ νά ψάλλουν καί ἄλλα ὅμοια μέ αὐτά, σεμνά ὅμως καί θεϊκά καί πνευματικά, καί ὄχι ἄσεμνα καί ὄχι πράγματα ἄτοπα καί πράγματα τά ὁποῖα δέν ἁρμόζουν σέ χριστιανούς. Ἀλλά ἀντίθετα, αὐτά τά πνευματικά καί τά θεϊκά, τά ὁποῖα παραγγέλει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας: «ἀδελφοί μου, ὅ,τι εἶναι ἀληθινό, σεμνό, δίκαιο, καθαρό, ἀξιαγάπητο, καλόφημο, ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τήν ἀρετή καί εἶναι ἄξιο ἐπαίνου, αὐτά νά ἔχετε στό μυαλό σας»[14]. Μέ αὐτό τόν τρόπο νά χαίρεστε ἐν Κυρίῳ καί νά εὐφραίνεστε. Μέ αὐτό τόν τρόπο καί ὁ γάμος σας καί τά τραγούδια σας καί τό τραπέζι σας καί ὅλα νά γίνονται πρός δόξαν Θεοῦ καί Πατέρα καί πρός εὐχαριστία τοῦ ἀγαπητοῦ Του Υἱοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί πρός ἔπαινο καί τιμή τοῦ Παναγίου Αὐτοῦ Πνεύματος, τῆς Ὁμοουσίου καί Ἀδιαιρέτου Τριάδος.

Γιά λόγους ζηλοτυπίας -κοιτάξτε κι αὐτό τό κεφάλαιο, εἶναι σημαντικό- δέν πρέπει οἱ νεόνυμφοι νά φέρνουν παιχνίδια στούς γάμους τους καί νά κάνουν ἄτοπα πράγματα καί χορούς καί ὅλα αὐτά. Σᾶς λέω ἀκόμα καί ἕνα ἄλλο πού θυμήθηκα καί τελειώνω, λέει ὁ Ἅγιος. Βλέπετε πόσο ἄμεσα ἀλλά καί μέ πόση ἀγάπη μιλάει στούς ἀνθρώπους! Ἡ ζηλοτυπία γνωρίζω ὅτι εἶναι ἕνα ἀχώριστο γνώρισμα στούς ἄνδρες πού ἔχουν γυναῖκες καί μάλιστα νεόνυμφους. Καί ὄχι μόνο στούς ἄνδρες, καί στίς γυναῖκες. Πολύ εὔκολα μπαίνει ὁ λογισμός, ὁ κακός λογισμός, μήπως μέ ἀπατήσει, μήπως πάει μέ ἄλλον, πάει μέ ἄλλη κ.λ.π. Αὐτοί περισσότερο ἀπ’ ὅλα τά ἄλλα θέλουν τήν τιμή καί τήν σωφροσύνη τοῦ συζύγου, καί οἱ ἄνδρες τήν σωφροσύνη τῶν γυναικῶν τους καί οἱ γυναῖκες τήν σωφροσύνη τοῦ ἄνδρα τους. Ἄν δέν ὑπάρχει σωφροσύνη, πολύ καλά τό ξέρουμε, δέν ὑπάρχει γάμος∙ διαλύεται ὁ γάμος.

Καί προτιμοῦν περισσότερο νά ὑποφέρουν νά χάσουν τόν πλοῦτο τους, τό σπίτι τους, ἀκόμα κι αὐτή τήν ἴδια τή ζωή τους, παρά νά ὑπονομευτεῖ ἡ κοίτη καί ὁ γάμος τους. Γι’ αὐτό καί ὁ Σολομῶντας λέει, ὅτι «ἡ ζηλοτυπία ἀνάβει τήν μανία στόν σύζυγο καί θά εἶναι ἀνελέητος τήν ἡμέρα τῆς ἐκδίκησης. Μέ κανένα λύτρο δέν θά ἀλλάξει τήν ἔχθρα οὔτε θά τήν διαλύσει μέ ἀντάλλαγμα πολλῶν δώρων»[15]. Καί ξέρουμε καί τά ἐγκλήματα τῆς ζηλοτυπίας. Πόσα τέτοια ἐγκλήματα..

Προσέχετε λοιπόν ἐσεῖς οἱ νεόγαμπροι καί, ἄν ὅλα ὅσα εἴπαμε δέν σᾶς πείθουν νά μήν καλεῖτε παιχνίδια στούς γάμους σας, τουλάχιστον νά σᾶς καταπείσει ἡ ζηλοτυπία, πού φυσικά ἔχετε στήν καρδιά σας γιά τήν τιμή καί τήν σωφροσύνη τῶν γυναικῶν σας. Τό ἴδιο καί οἱ γυναῖκες γιά τούς ἄνδρες. Διότι ἐσεῖς φέρνοντας παιχνίδια στούς γάμους σας καί στήνοντας χορούς καί τραγουδιστές, δέν κάνετε τίποτα ἄλλο παρά νά μαζεύετε ἀπό κάθε μέρος στό σπίτι σας ἐπιβούλους τῶν γυναικῶν σας καί οἱ γυναῖκες τῶν ἀνδρῶν. Σάν νά βάζεις τόν κλέφτη δηλαδή μέσα στό σπίτι σου! Κλέφτες τῆς ἀμίαντης κοίτης σας, φθορεῖς τῆς τιμῆς σας, τυμβωρύχους τῶν γάμων σας! Ὁ νοῶν νοείτω. Ὅποιος ἔχει αὐτιά νά ἀκούει, ἄς ἀκούει. Καί τήν ἡμέρα πού κάνεις τόν γάμο σου, τήν ἴδια ἡμέρα ὑπονομεύεις τόν γάμο σου ἐσύ ὁ ἴδιος, μέ τό νά κάνεις ὅλα αὐτά τά διαβολικά πράγματα.

Ἐπίλογος (καί τελειώνουμε μέ αὐτό). Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός πού ἔπλασε τόν ἄνθρωπο ἀπ’ τήν ἀρχή ἄνδρα καί γυναίκα, καί ἀπό τόν Ὁποῖο ἁρμόζεται καί συνάπτεται ἡ γυναίκα μέ τόν ἄνδρα, ὅπως λέει ὁ Σολομῶντας, «ἀλλά ἡ γυναίκα πού ἔχει νοῦ, χαρίζεται ἀπό τόν Κύριο»[16], μακάρι Αὐτός νά φωτίσει τόν νοῦ σας, ἀδελφοί μου χριστιανοί, μέ τό φῶς τῆς θείας γνώσεως καί τῆς ἀλήθειας, καί νά καταπείσει τήν καρδιά καί τήν θέλησή σας μέ τήν γλυκύτητα τῆς δραστικῆς Του χάριτος, ὥστε νά καταλάβετε αὐτά πού σᾶς εἶπα, πώς εἶναι ἀληθινά καί δίκαια καί συμφέροντα καί νά θελήσετε νά τά κάνετε καί ἔργο, ἀποστρεφόμενοι κάθε παιχνίδι καί κάθε χορό καί κάθε τραγούδι, κάθε μέθη καί κάθε ἄλλη ἀταξία ἀπό τούς γάμους σας γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους πού εἴπαμε.

Θέλω λίγο νά σταθῶ σ’ αὐτό πού λέει ὁ Προφήτης Σολομών: «ἡ γυναίκα πού ἔχει νοῦ, χαρίζεται ἀπό τόν Κύριο»[17]. Εἶναι ἀπό τίς Παροιμίες Σολομῶντος. Εἶναι λόγος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αὐτός. Δηλαδή, πολλοί σήμερα δυσκολεύονται νά βροῦνε σύζυγο. Νά τό ποῦμε κι αὐτό, καί τά ἀγόρια καί τά κορίτσια. Γιατί δυσκολεύονται; Γιατί ἀκριβῶς ὑπάρχει ὅλη αὐτή ἡ ἀταξία∙ δέν παντρεύονται μικροί, ζοῦνε ἄτακτα πρίν τόν γάμο, διαλύουν τούς γάμους τους, ὅσοι καταφέρουν νά φτάσουν στόν γάμο καί ἔχουν καί δεύτερο καί τρίτο γάμο.. Λοιπόν, ἀπό τόν Κύριο ταιριάζει ἄνδρας στήν γυναίκα καί γυναίκα στόν ἄνδρα! Αὐτό πρέπει νά τό καταλάβουμε. Κι ἄν θέλεις νά πετύχει ὁ γάμος σου, θά κάνεις ὅλα αὐτά πού εἴπαμε καί νά προσευχηθεῖς πολύ ὁ Κύριος νά σοῦ βρεῖ σύζυγο, τό ἀγόρι νά βρεῖ γυναίκα καί ἡ κόρη νά βρεῖ ἄνδρα.

Κάθε τραγούδι, κάθε μέθη, κάθε ἄλλη ἀταξία ἀπό τούς γάμους σας, θά πρέπει νά ἐκλείψει. Καί γιά τήν ὑπακοή σας αὐτή, μακάρι νά σᾶς ἀξιώσει ὁ Κύριος νά βρίσκεστε μέσα στό σπίτι σας, «οἱ μέν ἄνδρες σάν ὑψηλοί φοίνικες, ἀνθισμένοι καί καρποφόροι καί σάν κέδροι τοῦ Λιβάνου, στερεοί καί εὐώδεις καί οἱ γυναῖκες νά βρίσκονται σ’ αὐτόν σάν καρποφόρα ἀμπέλια. Τά παιδιά σας νά παραστέκονται γύρω ἀπό τό τραπέζι σας σάν τά νέα φυτά τῶν ἐλαιῶν∙ γιατί ἔτσι εὐλογεῖται ὁ ἄνθρωπος πού φοβᾶται τόν Θεόν». Αὐτά εἶναι λόγια ἀπό τήν ἱερολογία τοῦ γάμου. Ἔτσι θά εὐλογηθεῖ ὁ ἄνθρωπος πού σέβεται τόν Κύριο. Ἡ γυναίκα σου θά εἶναι σάν καρπισμένο ἀμπέλι μέσα στό σπιτικό σου καί οἱ γιοί σου σάν ἐμφυτευμένα ἐλαιόδεντρα τριγύρω στό τραπέζι σου. Καί τούς ἄνδρες, μαζί καί τίς γυναῖκες καί τά παιδιά, μακάρι νά σᾶς διαφυλάξει ὁ Κύριος στήν παροῦσα ζωή συμμαζεμένους στό σπίτι, ὅλους εἰρηνικούς καί άγαπημένους, ὁμόφρονες, μέ μιά ψυχή καί μιά καρδιά. Στούς ἔρημους δίνει οἰκογένεια ὁ Θεός. Καί ἔτσι ἑνωμένοι ὅπως θά εἶστε, Αὐτός νά βρίσκεται ἀνάμεσά σας, ὅπως ὑποσχέθηκε ὁ ἀψευδέστατος Κύριος λέγοντας: «ὅπου εἶναι συναγμένοι δύο ἤ τρεῖς στό ὄνομα Μου, ἐκεῖ εἶμαι καί Ἐγώ ἀνάμεσά τους»[18]. Δύο ἤ τρεῖς ἐννοοῦνται ὁ ἄνδρας, ἡ γυναίκα καί τό παιδί, ὅπως ἑρμηνεύει ὁ Ἱερός Κλήμης ὁ Στρωματέας. Ὅταν λοιπόν αὐτοί εἶναι συναγμένοι στό ὄνομα τοῦ Κυρίου, δηλαδή κάνουνε ζωή σύμφωνη μέ τόν Θεό, αὐτό σημαίνει συναγμένοι στό ὄνομα τοῦ Κυρίου, τότε εἶναι καί ὁ Κύριος ἀνάμεσά τους.

Στήν μέλλουσα ζωή νά σᾶς ἀξιώσει ὁ Κύριος νά ἀπολαύσετε τά ἀγαθά τῆς Ἄνω Ἱερουσαλήμ. Θά σέ εὐλογήσει ὁ Κύριος ἀπό τήν Σιών. Τήν προκοπή τῆς Ἱερουσαλήμ θά χαίρεσαι. Θά ἀπολαύσεις δηλαδή, κατά τήν ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τῆς Νύσσης, ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς σου, ἐξαιτίας τοῦ Κυρίου, στόν Ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα καί τό κράτος μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα εἰς τούς αἰῶνας, ἀμήν!

Ἔτσι τελειώνει ὁ Ἅγιος καί κλείσαμε κι ἐμεῖς, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, αὐτό τό κεφάλαιο, γιά τούς χορούς καί ὅλα αὐτά τά τραγούδια καί τά διαβολικά, τά ὁποῖα εἶναι καί ἐπίκαιρα. Ξέρετε πολύ καλά ὅτι ἑτοιμάζονται, ἄν δέν ἔχουν ἤδη ἑτοιμαστεῖ, ἐνόψει τοῦ Τριωδίου καί τῆς νηστείας, καί εἶναι ὅ,τι πιό ἄτοπο μπορεῖ νά γίνει αὐτές τίς μέρες. Γι’ αὐτό πολύ σᾶς παρακινῶ καί ἐσεῖς νά φυλαχτεῖτε ἀπό αὐτά ὅλα, καί τά παιδιά σας καί τά ἐγγόνια σας νά τά φυλάξετε μακριά ἀπό ὅλα αὐτά τά διαβολικά πράγματα, τά καρναβάλια ἐννοῶ καί ὅλα αὐτά.

Ἄν θέλετε κάτι νά ρωτήσετε, πολύ εὐχαρίστως (σέ ὅλα αὐτά).

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ἐρ. : ………………………

Ἀπ. : Βέβαια τώρα μᾶς βάζεις σέ πολύ βαθιά νερά, ἀλλά εἶναι καί πολύ ἀπαραίτητο νά τό ξέρουμε αὐτό. Γιατί λένε μερικοί, «νά παντρευτῶ». Νά σᾶς πῶ ἡ ἀλήθεια ποιά εἶναι; Ὅτι εἴμαστε ὅλοι παντρεμένοι. Καί οἱ ἀνύπαντροι παντρεμένοι εἶναι! Γιατί εἴμαστε βαφτισμένοι. Καί ἐφόσον εἴμαστε βαφτισμένοι, ἔχουμε κάνει τόν πνευματικό μας γάμο μέ τόν Χριστό. Ἡ κάθε ψυχή εἶναι νύμφη Χριστοῦ. Καί νυμφίος κάθε ψυχῆς εἶναι ὁ Χριστός. Καί δέν εἴμαστε μόνοι μας. Σέ καμιά περίπτωση δέν εἴμαστε μόνοι μας. Πού λένε μερικοί, γιατί δέν παντρεύτηκες, μόνος σου θά μείνεις; Δέν εἴμαστε μόνοι. Δέν εἴμαστε μόνοι μας καθόλου. Ἄν ζοῦμε τήν κοινωνία μέσα στήν Ἐκκλησία μέ τόν Ἰησοῦ μας, τόν γλυκύτατο Νυμφίο τῆς ψυχῆς μας, ποτέ δέν θά νιώθουμε μόνοι μας. Καί ὅπου εἶναι ὁ Χριστός, εἶναι οἱ πάντες, εἶναι ὅλη ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος συνάγει καί ἐκκλησιάζει τά σύμπαντα! Εἶναι τό κέντρο τῶν πάντων ὁ Χριστός μας. Ἔχεις λοιπόν τόν Χριστό; Ἔχεις τά πάντα. Δέν μπορεῖς νά νιώθεις μόνος καί μοναξιά. Τό λέω γι’ αὐτούς πού εἶναι ἀνύπαντροι καί νιώθουνε κάπως μειωνεκτικά. Καί σ’ αὐτό φταίει καί ἡ κοινωνία, πού σοῦ λέει, ἄ.. αὐτός ὁ κακομοίρης εἶναι μαγκούφης.. Δέν εἶναι μαγκούφης καθόλου! Ἐμεῖς εἴμαστε μαγκούφηδες πού δέν ξέρουμε τί μᾶς γίνεται! Ὅτι ἔχει γίνει αὐτός ὁ πνευματικός γάμος μέ τόν Χριστό καί δέν τόν ζοῦμε. Καί πιανόμαστε ἀπό ἀνθρώπους καί ἀπό τόν ἄνθρωπό μας τάχατες! Σάν νά ἐξαρτῶνται τά πάντα ἀπό τόν ἄνθρωπό μας.. Ποιός εἶναι ὁ ἄνθρωπός σου; Μεγαλύτερος καί πιό οἰκεῖος ἀπό τόν Χριστό ὑπάρχει; Πιό κοντινός σου ἀπό τόν Χριστό πού ἔχει πεθάνει γιά σένα; Ὁ ἄντρας σου δέν ἔχει πεθάνει γιά σένα, ἤ ἡ γυναίκα σου. Ὁ Χριστός ὅμως ἔχει πεθάνει. Καί γι’ Αὐτόν πρέπει νά καίγεται ἡ καρδιά σου πάνω ἀπ’ ὅλα, εἴτε εἶσαι παντρεμένη εἴτε εἶσαι ἀνύπαντρη.

Ἐρ. : ……………………

Ἀπ. : Γι’ αὐτό τό λέω. Ἐννοεῖται ὅτι γενικά δέν πρέπει νά ἀκούγονται τραγούδια, χοροί καί ὅλα αὐτά. Ἄν δέν πρέπει νά ἀκούγονται στόν γάμο, πολύ περισσότερο σέ καθημερινή βάση. Θά πρέπει ἡ ἀτμόσφαιρα τοῦ σπιτιοῦ νά εἶναι ἁγία καί, ὅπως λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, νά φτιάξουμε τό σπίτι μας ὡς «κατ’ οἶκον ἐκκλησία». Ὅπως μπαίνει σέ μιά ἐκκλησία, ἔτσι θά πρέπει νά μπαίνεις καί στό σπίτι. Καί νά ἐμπνέει τό σπίτι αὐτή τήν αἴσθηση, ὅτι μπαίνεις σέ μιά ἐκκλησία. Καί τότε εἶναι ὅλα εὐλογημένα. Καί ἐκεῖ μέσα οὔτε τά παιδιά θά τσακώνονται οὔτε θά χτυπιοῦνται οὔτε θά βρίζονται οὔτε τά ἀνδρόγυνα θά χτυπιοῦνται καί θά μαλώνουν, οὔτε τίποτα τό ἄτοπο δέν θά ὑπάρχει!

Ἐρ. : ……………………

Ἀπ. : Καταλάβατε… ἕνα χρόνο νά μήν μεταλάβει, ἐπειδή παντρεύτηκε! Δηλαδή ἔκανε μεγάλη ἁμαρτία πού παντρεύτηκε! Μά, ἀκριβῶς τήν ἴδια μέρα πού παντρεύεσαι, πρέπει νά μεταλάβεις! Εἴδατε τί εἴπαμε ἐδῶ; Κι ὅμως πόσο τά ἔχει διαστρέψει ὁ διάβολος τά πράγματα! Πάρα πολλά τέτοια κυκλοφοροῦνε.. Ἤ ἄλλος λέει, πέθανε ὁ δικός μου καί δέν πάω στήν ἐκκλησία! Ἀκριβῶς τότε εἶναι πού πρέπει νά πᾶς στήν ἐκκλησία, νά προσευχηθεῖς γιά τόν δικό σου ἄνθρωπο πού κοιμήθηκε καί νά τοῦ κάνεις καί σαρανταλείτουργο, δηλαδή σαράντα λειτουργίες. Νά πηγαίνεις σέ κάθε λειτουργία, αὐτό σημαίνει σαρανταλείτουργο. Ὄχι ἁπλῶς νά στέλνεις τά λεφτά καί τά ὀνόματα, ἀλλά νά πηγαίνεις κι ἐσύ.

Ἐρ. : ……………………

Ἀπ. : Δέν μᾶς ὑποχρεώνουνε, νά σᾶς διορθώσω λίγο…. Μόνοι μας τό κάνουμε. Κακῶς τό κάνουμε, κάκιστα τό κάνουμε! Ἄν ἐρχόντουσαν δηλαδή δύο ἄγνωστοι καί σοῦ λέγανε, «μᾶς δίνεις ἕνα δωμάτιο νά κοιμηθοῦμε ἀπόψε;», θά τό ἔκανες; Θά πεῖς, τό σπίτι μου δέν εἶναι πορνεῖο. Γιατί τό κάνεις ὅμως γιά τό παιδί σου; Τό ἴδιο εἶναι..

Ἐρ. : ……………………

Ἀπ. : Ἐμεῖς φταῖμε πάλι, γιατί δέν ἔχουμε δώσει σωστή ἀγωγή στά παιδιά μας. Μή φορτώνουμε τά λάθη στά παιδιά! Οἱ μεγάλοι φταῖμε!

Ἐρ. : ……………………

Ἀπ. : Μετά, προσευχή κάνουμε. Κάτι ἄλλο;

Ἐρ. : ……………………

Ἀπ. : (Στά μνημόσνα ἄν ἐπιτρέπεται τραπέζι;) Ἐπιτρέπεται. Εἶναι μία ἔνδειξη ἀγάπης. Γιατί ὄχι; Καί παλιά πού οἱ ἄνθρωποι δέν εἶχαν καί πολύ φαγητό! Μήν κοιτᾶτε τώρα πού εἴμαστε χορτάτοι.. Πάλι δέν εἶναι ὅλοι χορτάτοι, νά ξέρετε. Ὑπάρχουν καί πολλοί πεινασμένοι καί σήμερα. Ἀλλά τότε, πού ἤτανε πολλοί πεινασμένοι, ἤτανε μιά μεγάλη ἐλεημοσύνη νά φτιάξεις ἕνα τραπέζι! Καί ἐδῶ θυμόμαστε καί τόν Θοδωρή τόν Κολοκοτρώνη, σπουδαῖοι ἄνθρωποι αὐτοί καί σήμερα τούς χαλᾶμε καί τό ὄνομα μέ αὐτά πού φτιάχνει ὁ ΣΚΑΙ καί ὅλοι αὐτοί πού θέλουν νά μᾶς ἀλλάξουν τήν ἱστορία μας.. Λοιπόν, αὐτός ἔκανε μνημόσυνο γιά τόν ἀδελφό του. Καί στό μνημόσυνο, παρακαλῶ, ξέρετε ποιός πῆγε καί κάθισε; Ὁ φονιᾶς τοῦ ἀδελφοῦ του! Αὐτός πού τόν εἶχε σκοτώσει. Καί τόν εἶδε ἡ μάνα του καί τοῦ λέει, Θοδωρή, βλέπεις ποιός κάθεται ἐκεῖ κάτω στό τραπέζι; Λέει, βλέπω μάνα∙ μή μιλᾶς καθόλου. Αὐτό εἶναι τό καλύτερο μνημόσυνο πού κάνουμε στόν ἀδελφό μου. Τέτοιοι ἄνθρωποι ἦταν ἐκεῖνοι! Γι’ αὐτό ἐλευθερώσανε αὐτό τόν τόπο. Κι ἐμεῖς σήμερα πᾶμε νά τά διαλύσουμε ὅλα..

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

https://hristospanagia3.blogspot.com

[1] Ἐφεσ. 5, 32.

[2] Σοφ.Σειρ. 23, 17.

[3] Ἐφ. 4, 13.

[4] Πρβλ. Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ μεταπατερική ἀγαπολογία;, σελ. 278-279 καί Δευτ. 5, 9-10.

[5] Ἰώβ 3, 3.

[6] Ἡσ. 42, 18-19.

[7] Ματθ. 19, 7.

[8] Ματθ. 19, 8.

[9] Ματθ. 9, 24.

[10] Ἐκκλ. 7, 2.

[11] Ἰακ. 3, 11.

[12] Ματθ. 5, 37.

[13] Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν, Ἀπόδοση στήν Νεοελληνική ὑπό Συνοδία Σπυρίδωνος Ἱερομονάχου, Νέα Σκήτη 2010.

[14] Φιλ. 4, 8.

[15] Παρ. 6, 34-35.

[16] Παρ. 19, 14.

[17] Ὅ.π.

[18] Ματθ. 18, 20.