18 Ὀκτωβρίου. † Λουκᾶ τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ εὐαγγελιστοῦ, 18 Ὀκτωβρίου (Κλσ. δ´ 5-11, 14-18).

Κολ. 4,5             Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόμενοι.

Κολ. 4,5                     Να συμπεριφέρεσθε με σύνεσιν και φρόνησιν προς τους ανθρώπους που ευρίσκονται έξω από την Εκκλησίαν του Χριστού, εκμεταλλευόμενοι κάθε ευκαιρίαν, δια να πράττετε το αγαθόν, κερδίζοντες έτσι τον καιρόν σας.

Κολ. 4,6             ὁ λόγος ὑμῶν πάντοτε ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένος, εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκάστῳ ἀποκρίνεσθαι.

Κολ. 4,6                    Τα λόγια σας ας είναι πάντοτε γεμάτα χάριν, αρτυμένα με το άλατι της καλωσύνης και της διακρίσεως, ώστε να είναι κατά Θεόν ευχάριστα στους ανθρώπους. Να ξέρετε δε πως πρέπει σεις να αποκρίνεσθε στον καθένα.

Ἀββᾶς Δωρόθεος, Ἡ ἐκκοπή τοῦ θελήματος εἶναι ἡ ἀνάπαυση-Ἐπιστολή εἰσαγωγική Στ΄, Ἀββᾶ Δωρόθεου-Ἀσκητικά, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀββᾶς Δωρόθεος, Ἡ ἐκκοπή τοῦ θελήματος εἶναι ἡ ἀνάπαυση-Ἐπιστολή εἰσαγωγική Στ΄, Ἀββᾶ Δωρόθεου-Ασκητικα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἀπό τοῦ αἴροντος τὰ σὰ, μὴ ἀπαίτει, Αγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος Ἀσκητικός, κεφ. 64, Φιλοκαλία , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἀπό τοῦ αἴροντος τὰ σὰ, μὴ ἀπαίτει, Αγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος Ἀσκητικός, κεφ. 64, Φιλοκαλία , 17-10-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

Κραυγὴ ἱερῆς ἀγωνίας ἀπὸ ἄνθρωπο μὲ εἰδικὲς ἀνάγκες γιὰ τὸν ἐσταυρωμένο στὴν Ἁγία Βαρβάρα Ἀγρινίου

Κραυγή ιερής αγωνίας από άνθρωπο με ειδικές ανάγκες για τον εσταυρωμένο στην Αγία Βαρβάρα Αγρινίου

Γράφει ο Βασίλης Ξεσφίγγης

Αυτό που συμβαίνει στην Εκκλησία της Ελλάδος τα τελευταία δυο χρόνια δεν πιστεύω ότι υπήρχε Χριστιανός σε ολόκληρο τον κόσμο που θα το φανταζόταν ποτέ.

Ζούμε εποχές εικονομαχίας χωρίς υπερβολή όπως θα διαπιστώσετε ποιο κάτω.

Δυστυχώς παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις μας προς την Ι. Μ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας υπάρχουν ενορίες που δεν έχουν ακόμα επαναφέρει τον Εσταυρωμένο Κύριο υμών Ιησού Χριστό στην κανονική του θέση πίσω από το ιερό θυσιαστήριο.

Αφορμή για την σημερινή δημοσίευση αποτελεί η κραυγή ιερής αγωνίας από άνθρωπο με ειδικές ανάγκες όπου μπήκε στο Ιερό βήμα του Ιερού Ναού Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου να ασπαστεί τον εσταυρωμένο και δεν τον βρήκε στην θέση του.

Παρότι προ εξαμήνου για τη ενορία αυτή ξανά ενοχλήσαμε για το ίδιο θέμα η φωνή μας δεν εισακούστηκε ούτε από τον προϊστάμενο της ενορίας, αν και ο ίδιος είχε παππού έναν πολύ ενάρετο και ευλαβή ιερέα τον μακαριστό π. Πέτρο Νικόλσκυ και θα περίμενε κανείς να έχει μεγαλύτερη ευαισθησία για τα θέματα αυτά που σκανδαλίζουν, στενοχωρούν και προβληματίζουν τους πιστούς.

Κατά δεύτερον ο νυν Μητροπολίτης μας κ.κ Δαμασκηνός θα λέγαμε ότι κάνει ότι μπορεί για να μας απογοητεύει ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Κρέμασε τὸ ράσο του πάνω στὴν ἀκτῖνα

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

«Κρέμασε τὸ ράσο του πάνω στὴν ἀκτῖνα»

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ρωμαίους (ιβ΄, 8) ἐπιστολὴ του τονίζει:

«εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει, ὁ µεταδιδούς, ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάµενος, ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλαιῶν, ἐν ἱλαρότητι». (Δηλ: Καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ χάρισµα νὰ προτρέπῃ εἰς τὴν ἀρετὴν καὶ εἰς τὴν ἐφαρµογὴν τῶν θείων ἀληθειῶν, τὰς ὁποίας ἀποκαλύπτει µὲν ὁ προφήτης, ἐξηγεῖ δὲ ὁ διδάσκαλος, ἂς µένῃ εἰς τὸ ἔργον τῆς προτροπῆς. Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει κλίσιν νὰ µοιράζῃ ἀπὸ τὰ ἀγαθά του εἰς τοὺς πτωχούς, ἂς πράττῃ τοῦτο µὲ ἁπλότητα, χωρὶς ἐπίδειξιν ἢ ἄλλα ἐγωϊστικὰ ἐλατήρια. Ἐκεῖνος, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνετέθη ἡ ἐπιστασία καὶ φροντὶς καὶ ἐπιµέλεια ὁποιουδήποτε καλοῦ ἔργου, ἂς ἐπιστατῇ µὲ προθυµίαν καὶ δραστηριότητα. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ κάνει ἐλεηµοσύνην, ἂς ἐλεῇ µὲ χαρὰν καὶ καλωσύνην).Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς διδάσκει:

«Ἄς γίνουμε μετριόφρονες, ταπεινοὶ καὶ ἐπιεικεῖς. Γιατὶ αὐτοὺς πρὸ πάντων τοὺς μακάρισε ὁ Χριστός, λέγοντας: «μακάριοι οἱ ταπεινόφρονες στὸ πνεῦμα». Καὶ πάλι φώναζε, λέγοντας: «μάθετε ἀπὸ μένα ὅτι εἶμαι πρᾶος καὶ ταπεινὸς στὴν καρδιά» (Ματθ. 5, 3 καὶ 11, 29). Γι’ αὐτὸ ἔπλυνε τὰ πόδια τῶν μαθητῶν, δίνοντας σὲ μᾶς παράδειγμα ταπεινοφροσύνης.Στὸ Γεροντικὸ διαβάζουμε:

«Ψηλότερα ἀπ’ ὅλες τὶς ἀρετές, συνήθιζε νὰ λέγη ὁ Ἀββᾶς Ἰωάννης ὁ Κολοβός, στέκονται ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ταπεινοφροσύνη.

Κάποτε ρώτησε ἕνα ἀπὸ τοὺς ἐπισκέπτες του, ποιὸς νόμιζε πὼς πούλησε τὸν Ἰωσήφ.

– Τ’ ἀδέλφια του, ἀποκρίθηκε ἐκεῖνος.

Λίγα λόγια γιὰ τὸν κίνδυνο τῆς γιόγκα καὶ τοῦ διαλογισμοῦ

Γραφείο κατά των αιρέσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου

Εν Πάφω τη 22η Σεπτεμβρίου 2024

των είκοσι εξ ομολογητών

οσιομαρτύρων Ζωγραφιτών

Γραφείο κατά των αιρέσεων

Η λέξη «Γιόγκα» προέρχεται από τη σανσκριτική ρίζα «Yuj», που σημαίνει «ενώνομαι» ή «ζυγώνω» ή «ενώνω». Σύμφωνα με τις γραφές της Γιόγκα, η πρακτική της Γιόγκα οδηγεί στην ένωση της «ατομικής συνείδησης» με τη λεγόμενη «Παγκόσμια Συνείδηση».

Ο στόχος της γιόγκα είναι να συνδέσεις τη θέλησή σου με «το φίδι Κουνταλίνι» (ψευδής «θεϊκή» ενέργεια στο σώμα) και να την ανυψώσεις σε «Σίβα» (έναν δαίμονα) και να βιώσεις τον «αληθινό» εαυτό σου (που σημαίνει πνευματική εξαπάτηση). Όλα τα μονοπάτια της γιόγκα συνδέονται μεταξύ τους σαν κλαδιά δέντρου. Για το λόγο αυτό, η γιόγκα προσπαθεί να ενώσει το μυαλό/σώμα ή τον εαυτό του με τον Shiva (έναν δαίμονα). Ο απώτερος στόχος της γιόγκα είναι να αφυπνίσει την «κουνταλίνι (δηλαδή σατανική) ενέργεια κουλουριασμένη στη βάση της σπονδυλικής στήλης» στην εικόνα ενός φιδιού (Σατανά).

Μέσω της γιόγκα, σιγά σιγά, «εκμεταλλεύεται το shakti» (το shakti είναι η σατανική δύναμη) την οποία οι γιόγκι αναφέρουν ως «θεϊκή Μητέρα», η οποία στην πραγματικότητα είναι η «σκοτεινή θεά» που συνδέεται με άλλους σημαντικούς «ινδουιστές θεούς» (τους δαίμονες). Αυτή η ενέργεια που προέρχεται από την πρακτική της γιόγκα δεν είναι το Άγιο Πνεύμα. Είναι απάτη να πιστεύεις ότι η πρακτική με τη γιόγκα φέρνει ευεξία. Αυτό που βιώνουν οι άνθρωποι σαν ευεξία και χαλάρωση είναι μιά «εσωτερική ειρήνη» που προέρχεται απο μιά εωσφορική αλαζονεία υπεροχής έναντι των άλλων ανθρώπων που δεν κατέχουν αυτά τα «ιερά μυστικά» για βαθύτερη πνευματική ζωή.

Μνήμη Ἁγίου Λουκᾶ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ[:Κολ.4,5-11]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόμενοι. ὁ λόγος ὑμῶν πάντοτε ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένος, εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκάστῳ ἀποκρίνεσθαι(: Να συμπεριφέρεστε με σύνεση στους ανθρώπους που είναι έξω απ’ την Εκκλησία, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που σας παρουσιάζονται για να κάνετε το καλό. Ο λόγος σας να είναι πάντοτε χαριτωμένος, αρτυμένος με το αλάτι της συνέσεως, ώστε να είναι βέβαια ευχάριστος, όχι όμως και βρώμικος˙ να ξέρετε πώς πρέπει να αποκρίνεστε στον καθένα)»[Κολ.4,5-6].

Αυτό που ο Χριστός έλεγε προς τους μαθητές Του, αυτό και ο Παύλος συμβουλεύει τώρα. Και τι έλεγε ο Χριστός; «Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί(:Να λοιπόν, Εγώ ο Κύριός σας σάς αποστέλλω για να είστε σαν πρόβατα ήμερα ανάμεσα σε αιμοβόρους λύκους, με τους οποίους μοιάζουν οι εχθροί του ευαγγελίου, οι οποίοι είναι κυριευμένοι από τα άγρια πάθη της σάρκας. Αφού λοιπόν τόσο δεινή θα είναι η θέση σας, φροντίστε να είστε φρόνιμοι σαν τα φίδια, ώστε να μην εκθέτετε τον εαυτό σας σε ανωφελείς και ανόητους κινδύνους, και άκακοι και απλοί σαν τα περιστέρια)» [Maτθ.10,16]. Δηλαδή, «να είστε προσεκτικοί και προφυλακτικοί για τον εαυτό σας, χωρίς να δίνετε σε αυτούς καμία αφορμή εναντίον σας». Γι'αυτό λοιπόν επιμένει, «προς τους έξω της Εκκλησίας», για να μάθουμε ότι δεν μας χρειάζεται τόση ασφάλεια προς της Εκκλησίας τα μέλη, όση προς τους έξω. Γιατί όπου υπάρχουν αδελφοί, υπάρχει και συγνώμη πολλή και αγάπη. Πρέπει βέβαια να υπάρχει και εδώ ασφάλεια, πολύ περισσότερο όμως έξω, γιατί δεν είναι το ίδιο να βρισκόμαστε ανάμεσα σε εχθρούς και αντιπάλους, και ανάμεσα σε φίλους.

Ἀπόστολε Θωμᾶ "τῶν πεπαρμένων ἥλων τὰς ὠτειλάς, τῷ δὰκτύλῳ κατιδεῖν κατηξίωσαι"

Σε τροπάριο του Όρθρου του αποστόλου Θωμά (6 Οκτωβρίου) θα βρούμε την εξής φράση, απευθυνόμενη στον εορταζόμενο απόστολο: "τῶν πεπαρμένων ἥλων τὰς ὠτειλάς, τῷ δακτύλῳ κατιδεῖν κατηξίωσαι" ( = "αξιώθηκες να δεις ξεκάθαρα με το δάκτυλό σου τα σημάδια από το πέρα ώς πέρα τρύπημα των καρφιών").

Εδώ έχουμε δύο λέξεις που δεν φαίνεται να μας θυμίζουν κάτι ("πεπαρμένων" και "ὠτειλάς"). Αμφότερες έρχονται κατευθείαν από τον Όμηρο!

Η πρώτη από αυτές ("πεπαρμένων") είναι μετοχή παρακειμένου του ρήματος "πείρω", το οποίο σημαίνει "τρυπώ πέρα ώς πέρα, απ' άκρη σ' άκρη", "διατρυπώ".

"Νὰ λέτε τὴν Εὐχὴ καὶ ἡ εὐχὴ θὰ τὰ κανονίσει ὅλα...(Ἅγιος Φιλούμενος)

Ο Άγιος Φιλούμενος o Νέος Ιερομάρτυς, αναφέρει η μοναχή Ευπραξία «ήταν πάρα πολύ ολιγόλογος. Όταν όμως πηγαίναμε στο προσκύνημα που διακονούσε, στο πέρας της Θείας Λειτουργίας, πάντοτε έκανε ένα σύντομο και απλό κήρυγμα.
Μας έλεγε, για παράδειγμα, να έχουμε ταπείνωση, να έχουμε αγάπη, να ήμαστε ελεήμονες…
“Να λέτε την Ευχή” μας έλεγε, “και η ευχή θα τα κανονίσει όλα.
Όταν λέτε την Ευχή, μη φοβείστε τίποτα.
Αλλά κι ο ίδιος ζούσε την Ευχή, η οποια δεν έλειπε ο από το στόμα του.Περπατούσε και έβλεπες συνεχώς τα χείλη του να κινούνται.

MΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ- ΟΡΘΡΟΣ- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΩΣΗΕ, ΑΓ. ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΤΗ ΚΡΙΣΕΙ, 17-10-2024

MΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ- ΟΡΘΡΟΣ- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓ. ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΩΣΗΕ, ΑΓ. ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΤΗ ΚΡΙΣΕΙ, 17-10-2024 

https://www.youtube.com/live/CgK7J8Exj9g?si=wtfmYj1Nlxa_ekPk

Πειρασμοῦ ἐπελθόντος...

https://proskynitis.blogspot.com/2024/10/blog-post_96.html

17 Ὀκτωβρίου. Ὠσηὲ τοῦ προφήτου (820 π.Χ.), Ἀνδρέου ὁσιομάρτυρος τοῦ ἐν Κρίσει· ἀνακομιδὴ τοῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου Λαζάρου (898). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. δ´ 14-17).

Εφ. 4,14            ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης,

Εφ. 4,14                    Δια να μη είμεθα πλέον νήπιοι από απόψεως πνευματικής, άστατοι σαν τα κύματα τρικυμισμένης θαλάσσης, που ανεβοκατεβαίνουν και ωθούνται εδώ κι' εκεί από την φοράν των ανέμων. Αυτήν δε την ακαταστασίαν την προκαλεί σαν ορμητικός άνεμος η δολία απάτη της υπούλου διδασκαλίας των πλανεμένων ανθρώπων, οι οποίοι με πανουργίαν χρησιμοποιούν τεχνάσματα, δια να διαδώσουν την πλάνην των.

Προσοχή σέ νεοεποχίτικες δῆθεν γυμναστικές ἀσκήσεις οἱ ὁποῖες συνδέονται μέ ἀνατολικές θρησκεῖες.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Τὸ νόημα τοῦ πόνου

Ἀρχιμ. Γεώργιος, Προηγούμενος Ι.Μ. Γρηγορίου, Άγιον Όρος

Εἶναι εὔκολο κάποιος νά φιλοσοφεῖ ἤ νά θεολογεῖ γιά τόν πόνο. Ἀλλά εἶναι δύσκολο νά ἀντιμετωπίζει σωστά τόν πόνο, ὅταν ὁ ἴδιος περνᾶ ἕνα δυνατό πόνο στή ζωή του.

Θεωρῶ πολύ τολμηρό νά μιλᾶ κανείς γιά τόν πόνο, ὅταν ὁ ἴδιος δέν πονᾶ. Σκέπτομαι ὅλους τούς ἀδελφούς μας ἁπανταχοῦ τῆς γῆς, πού πονοῦν σωματικά ἤ ψυχολογικά ἤ πνευματικά.

Σωματικά πονοῦν οἱ ἄνθρωποι ἀπό ἀρρώστειες, κακουχίες, πείνα.

Ψυχολογικά πονοῦν ἀπό κατατρεγμούς, συκοφαντίες, ἔλλειψη ἀγάπης καί μή ἀνταπόκριση στήν προσφερόμενη σέ ἄλλα προσφιλῆ πρόσωπα ἀγάπη, ἀνεκπλήρωτες ἐπιθυμίες, ἀσθένειες καί θανάτους προσφιλῶν ἀνθρώπων καί ἄλλα αἴτια.

Πνευματικά πονοῦν ὅσοι ἀγαποῦν τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο καί ὅμως... βλέπουν ὅτι μέ τίς ἁμαρτίες τους λυποῦν καί τόν Θεό καί προσβάλλουν τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τόν ἄνθρωπο.

Πῶς μπῆκε ὁ πόνος στή ζωή μας;

Δέν μπῆκε ἀσφαλῶς κατ’ εὐδοκίαν Θεοῦ. Μπῆκε κατά παραχώρηση Θεοῦ, ὅταν ὁ ἄνθρωπος μέ τήν ἐγωιστική παρακοή του ἔχασε τήν Πηγή τῆς Ζωῆς, τόν Πλάστη του.

Ἀπό τήν ἄπονο κατάσταση τῆς θείας Βασιλείας, βρέθηκε σέ μία ἄλλη κατάσταση, στή ὁποία, ἀφοῦ δέν βασίλευε ἡ ἀληθινή Ζωή, κυριαρχοῦσε μία ζωή φθαρμένη, συνυφασμένη μέ τόν θάνατο, τά πάθη καί τήν ἁμαρτία.