Τὸ πνεῦμα τῶν παλαιῶν Ἁγιορειτῶν. Ἀπὸ τὴν Ἀσκητικὴ καὶ Ἡσυχαστικὴ Ἁγιορείτικη Παράδοση

Ο γε­ρω Ἀ­θα­νά­σιος, ἀ­πό τό Κελ­λί τοῦ Ἁ­γί­ου Κλή­μεν­τος, γνώ­ρι­σε πα­λαι­ά στά Καυ­σο­κα­λύ­βια ἀ­σκη­τές πού περ­νοῦ­σαν ὅ­λη τήν ἑ­βδο­μά­δα μέ ἐ­νά­τη, χω­ρίς λά­δι· μό­νον τό Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο κα­τέ­λυ­αν.

*

Ο γε­ρω Ἀ­λέ­ξαν­δρος, πα­λαι­ός προ­ϊ­στά­με­νος τῆς Λα­ύ­ρας, ὅ­ταν εἶ­χε γε­ρά­σει πλέ­ον, κα­θό­ταν μί­α μέ­ρα στήν εἴ­σο­δο. Βλέ­πει, λοι­πόν ἕ­να κα­λο­γέ­ρι νά ἔ­χη μα­ζε­μέ­να τά μα­νί­κια μέ­χρι τόν ἀγ­κῶ­να. Λυ­πη­μέ­νος μο­νο­λό­γη­σε: «Ἔ, Λα­ύ­ρα. Πῶς σέ βρῆ­κα καί πῶς σ᾿ ἀ­φή­νω τώ­ρα; Ἐ­μεῖς εἴ­χα­με τά μα­νί­κια κά­τω ἀ­πό τόν καρπό νά μή φα­ί­νε­ται τί­πο­τε».

*

Εἶ­πε ὁ πα­πα–Δι­ο­νύ­σιος ἀ­πό τήν Κο­λι­τσοῦ: «Τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος πο­λύ ἄλ­λα­ξε ἀ­πό τόν και­ρό πού ἡ Ἱ­ε­ρά Κοι­νό­της ἐ­πέ­τρε­ψε νά μπαί­νουν του­ρί­στες». (Ἴ­σως ἐν­νο­εῖ με­τά τήν χι­λι­ε­τη­ρί­δα).

*

Εἶπε ὁ γέ­ρων πα­πα–Ἐ­φρα­ίμ ὁ Κα­του­να­κι­ώ­της: «Πα­λαι­ά κά­να­με πο­λύ κό­πο. Τά πράγ­μα­τα τά ἀ­νε­βά­ζα­με στήν πλά­τη μέ τίς κό­φες. Τώ­ρα δέν μπο­ροῦν οἱ νέ­οι. Τυ­ρί τρώ­γα­με σπά­νια. Τώ­ρα, ὅ­ταν ἔ­χη κα­τά­λυ­ση, θέ­λουν καί τυ­ρί καί βά­ζουν ἕ­να κομ­μά­τι με­γά­λο. Τώ­ρα φέρ­νουν τά πράγ­μα­τα μέ τό ζῶ­ο, καί θέ­λουν καί ἕ­να ἄλ­λο ζῶ­ο νά ἀ­νέ­βουν ἐ­πά­νω. Οὔ­τε ἀ­δεια­νοί δέν θέ­λουν νά ἀ­νε­βοῦν μέ τά πό­δια. Δέν ἔ­χουν δυ­νά­μεις σή­με­ρα οἱ νέ­οι. Πα­λαι­ά οἱ ἄν­θρω­ποι ἦ­ταν ἀ­πό γε­ρό πη­λό φτει­αγ­μέ­νοι».

Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα

https://enromiosini.gr/oi-ekdoseis-mas/askhtikh/to-pneyma-ton-palaion-4/