Σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ πολιτείας στὴν ἐποχὴ τοῦ ὑπερήφανου μετανθρώπου

Π. Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη,

Δρ Θεολογίας, Πτυχ. Φιλοσοφίας

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ 30-06-24 ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ: Ἐκκλησία καί Πολιτεία στήν ἐποχή τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης

Μέρος Α´

Ὁ λεγόμενος μετανθρωπισμός εἶναι μιά προσπάθεια τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων ἤ Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης (Great Reset) νά δημιουργήσει ἕνα νέο ὄν καί μιά νέα κατάσταση στήν κοινωνία, οἰκονομία καί πολιτική, πού θά προκύψει ἀπό τήν οὐσιώδη ἕνωση τοῦ σώματος τοῦ ἀνθρώπου μέ τούς ἠλεκτρονικούς ὑπολογιστές.

Ὅπως διαβάζουμε, «ὁ πρῶτος πού εἰσήγαγε τόν ὅρο ῾῾μετανθρωπισμός᾽᾽ ἦταν ὁ ἰνδουϊστής, πνευματιστής, εὐγονιστής καί δαρβινιστής Τζούλιαν Χάξλεϋ, τό μακρινό 1957. Ὁ Χάξλεϋ βασιζόμενος στόν εὐγονισμό καί τόν δαρβινισμό, διατύπωσε τή νέα κατ᾽ αὐτόν ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρώπου μέ τή βοήθεια τῶν μηχανῶν.

»Νωρίτερα τό 1883-1885 ὁ Νίτσε, βασιζόμενος καί ἐκεῖνος στή θεωρία... τῆς ἐξέλιξης, εἶχε μιλήσει γιά τόν ὑπεράνθρωπο.

»Ἐμπόδιο στόν ὑπερανθρωπισμό στάθηκε ἡ χριστιανική διδασκαλία. Γι᾽ αὐτό ὁ Νίτσε ἔβλεπε τίς ἀρχές τοῦ χριστιανισμοῦ ὡς τό μεγαλύτερο ἐμπόδιο στήν ἰδέα τοῦ ὑπερανθρώπου, ὅπως τή διατύπωσε στό προαναφερόμενο ἔργο του [Τάδε ἔφη Ζαρατούστρας].

»Μία φυσική συνέχεια τοῦ ὑπερανθρωπισμοῦ εἶναι ὁ μετανθρωπισμός. Ἔχει τήν ἴδια ἀθεϊστική ἀφετηρία καί τούς ἴδιους σκοπούς. Ὥστε θά ἦταν σωστότερο νά ποῦμε ὅτι πατέρας τοῦ μετανθρωπισμοῦ εἶναι ὁ Νίτσε καί ὄχι ὁ Χάξλεϋ, ὁ ὁποῖος ἁπλά ἐπεξέτεινε τή σκέψη τοῦ Νίτσε στήν ἐποχή του».[1]

Οἱ ἰνστρούχτορες, πού προωθοῦν τόν μετανθρωπισμό, μέ πολύ χρῆμα καί ἐπικοινωνιακή ὑποστήριξη σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, δίνουν σαφῶς σ᾽ αὐτόν πνευματική διάσταση.

Εἶναι ἀποκαλυπτικά αὐτά πού δηλώνει ὁ παρουσιαζόμενος ὡς φιλόσοφος Γιουβάλ – Νῶε Χαράρι, ἰσραηλινός στήν καταγωγή, στό βιβλίο του Homο Deus (=Ἀνθρωπο-Θεός). Ὁ κ. Χαράρι εἶναι ὁ βασικός σύμβουλος τοῦ γνωστοῦ Κλάους Σβάμπ, ὁ ὁποῖος ἵδρυσε τό «Παγκόσμιο Οἰκονομικό Φόρουμ» τοῦ Νταβός, τό ὁποῖο προσπαθεῖ νά ὁδηγήσει τίς παγκόσμιες ἐξελίξεις πρός αὐτό πού ὀνομάζει «Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση». Εἶναι ταυτόσημο μέ αὐτό πού λέγαμε μέχρι πρότινος Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Γράφει ὁ Χαράρι: «Δέν χρειάζεται νά περιμένουμε τή Δευτέρα Παρουσία, γιά νά ξεπεραστεῖ ὁ θάνατος. Δύο σπασίκλες σέ ἕνα ἐργαστήριο μποροῦν νά τό κάνουν. Ἐάν παραδοσιακά ὁ θάνατος ἦταν ἡ εἰδικότητα τῶν ἱερέων καί τῶν θεολόγων, τώρα ἀναλαμβάνουν οἱ μηχανικοί».

Καί συνεχίζει: «Οἱ γενετιστές, οἱ μηχανικοί τῆς βιολογίας, θά πάρουν τό παλιό σῶμα τοῦ Sapiens καί θά ξαναγράψουν ἑκουσίως τό γενετικό του κώδικα, θά ἐπανασυνδέσουν τά ἐγκεφαλικά του κυκλώματα, θά ἀλλάξουν τή βιοχημική του ἰσορροπία καί θά ἀναπτύξουν ἀκόμη καί ἐντελῶς νέα ἄκρα. Θά δημιουργήσουν μέ αὐτό τόν τρόπο νέες μικρές θεότητες, [ἡ ὑπογράμμιση δική μας]πού θά μποροῦσαν νά εἶναι τόσο διαφορετικές ἀπό ἐμᾶς τούς Sapiens, ὅπως κι ἐμεῖς εἴμαστε διαφορετικοί ἀπό τόν Homo Erectus… Ἔτσι λοιπόν, μποροῦμε νά σκεφτοῦμε τή νέα ἀτζέντα τῶν ἀνθρώπων ὡς συνισταμένη πραγματικά ἀπό ἕνα μόνο ἔργο (μέ πολλούς κλάδους): τήν ἐπίτευξη τῆς θέωσης». Θέωση κατά Χαράρι, βέβαια, μέ τήν ἔννοια τοῦ νά ζεῖ κανείς 1000 χρόνια ἤ νά μή χάνονται τά data του.

Στίς συναντήσεις τοῦ Forum μετέχει ἤ ἐκπροσωπεῖται ἡ δυτική ἐλίτ, φανερή καί ἀφανής.

Ὡς πρότυπο τό Forum καί ἡ Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση προβάλλουν τό μοντέλο τῆς Κίνας, δηλαδή σταδιακή ἀπομείωση πολιτικῶν καί ἄλλων ἐλευθεριῶν, μέ ἄλλα λόγια προώθηση μιᾶς παγκόσμιας δικτατορίας, ἡ ὁποία θά χρησιμοποιήσει ὡς μέσα ἐπιβολῆς τόν παγκόσμιο ἔλεγχο, βασικά μέσῳ τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης, τῶν ψηφιακῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων καί τῆς κατάργησης τῶν μετρητῶν, διά τῆς καθιέρωσης τοῦ πλαστικοῦ χρήματος καί μάλιστα τῶν CBDC [= ψηφιακῶν νομισμάτων τῶν κεντρικῶν τραπεζῶν] καί τῆς ἀποξένωσης τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν ἰδιοκτησία τους. Ὅπως λέγει ὁ ἱδρυτής τοῦ Forum Klaus Schwab: «Μέχρι τό 2030, δέν θά ἔχετε τίποτε καί θά εἶστε χαρούμενοι»(!)

Εἶναι ἀξιοσημείωτα αὐτά πού γράφει ὁ γνωστός Edward Snowden γιά τά CBDC: «...Θά μποροῦσε κανείς να χαρακτηρίσει τά CBDC ὡς ἕνα κρυπτοφασιστικό νόμισμα, τό ὁποῖον ἔχει σχεδιαστεῖ μέ τέτοιον τρόπον, ὥστε νά ἀφαιρεῖ οὐσιαστικά τήν ἰδιοκτησία ἀπό τούς κατόχους του καί νά ἐγκαθιστᾶ τό Κράτος ὡς τόν μεσάζοντα κάθε συναλλαγῆς».[2]

Στόχος τοῦ μετανθρωπισμοῦ ἤ τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης ἤ τῆς 4ης Βιομηχανικῆς ἐπανάστασης εἶναι ὁ παγκόσμιος μετασχηματισμός πρός ἕνα δυστοπικό μέλλον τύπου «Μεγάλου Ἀδελφοῦ».

Βασικό ρόλο γιά τόν παγκόσμιο αὐτόν δυστοπικό μετασχηματισμό, πού θά καταστεῖ δυνατός μέ τήν ἀποδόμηση καί τό τελικό γκρέμισμα τῆς «Παλαιᾶς Τάξης Πραγμάτων» παίζουν ἡ woke κουλτούρα (=κουλτούρα τῆς ἀποδόμησης), ἡ προώθηση τῆς ἀτζέντας τῶν ΛΟΑΤΚΙ+ καί ἡ ἀντικατάσταση πληθυσμοῦ (μόνο στόν χῶρο τῆς Δύσης) μέ Ἀφροασιάτες μωαμεθανούς.

Σημειωτέον ὅτι οἱ Η.Π.Α. «ἀνέλαβαν ἐργολαβικά» τήν «προστασία» τῶν ΛΟΑΤΚΙ+

Ἐπίσης βασικά ἐργαλεῖα γιά τήν προώθηση τοῦ στόχου εἶναι ἡ ἐπέμβαση στό κλίμα, πού τήν ὀνομάζουν κλιματική ἀλλαγή ἤ κρίση, ἡ προώθηση γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, τεχνητοῦ κρέατος κ.ἄ.

Τό γενικό πλαίσιο μέσα στό ὁποῖο εὐδοκιμοῦν καί ἀναπτύσσονται ὅλα αὐτά τά «ἄνθη τοῦ κακοῦ» εἶναι καί ἡ ἀπολυτοποίηση τοῦ ἀτομικοῦ δικαιώματος καί τοῦ θελήματος (ἀκραῖος δικαιωματισμός).

Ἐδῶ ἔχουμε τήν ἀνάδειξη τοῦ ἀπόλυτου ἀτομοκεντρισμοῦ σέ κυρίαρχο ἀνθρωπολογικό πρότυπο.[3]

Προστάδιο τοῦ μετανθρωπισμοῦ μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ὁ μηδενισμός μέ τήν ἔννοια τοῦ ὅτι προετοιμάζει τό ἔδαφος, γιά νά γίνει δεκτή ἀκόμη καί νά χειροκροτηθεῖ ἡ ἀπαξίωση τοῦ ἀνθρώπου ὡς ἐλευθέρου ὄντος καί νά προωθηθεῖ ὁ μετάνθρωπος – ρομπότ.

Γιατί ὅμως θέλουν νά τά ἀποδομήσουν – γκρεμίσουν ὅλα; Ἀκόμη καί τήν ἀριστοτελική λογική, γιά τήν ὁποία ἔχειγραφεῖ ὅτι εἶναι μιά λευκή κατασκευή γιά νά καταπιέζει τούς ἐγχρώμους (!). Νά προσέξουμε ὅτι δέν εἶναι ὁ τελικός στόχος τους τό γκρέμισμα. Γκρεμίζουν, γιά νά χτίσουν τά δικά τους, ὅπως λέγει τό βασικό δόγμα τῶν Ἰλουμινάτων ordo ab chaos (= τάξη μέσα ἀπό τό χάος).

Μέρος Β´

Ἄς ἔλθουμε τώρα στό πῶς ὅλα αὐτά ἐπηρεάζουν τήν Ἐκκλησία.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι Θεανθρώπινος ὀργανισμός, πού πραγματώνεται στόν ἱστορικό χωροχρόνο, χωρίς νά χάνει τήν κάθετη διάστασή του.

Σ᾽ αὐτό τό πλαίσιο ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζει τήν Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ, ὅταν ἀκολουθεῖ τό Εὐαγγέλιο, τούς ἱερούς κανόνες καί τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.

Γιά νά κατανοηθεῖ ὀρθοδόξως τό θέμα «Σχέσεις Ἐκκλησίας – Πολιτείας» θά πρέπει νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι Ἐκκλησία καί Πολιτεία ἔχουν ὡς ἔργο νά διακονήσουν τόν ἴδιο λαό σέ διαφορετικό ὅμως πεδίο ὁ καθένας. Τό Σύνταγμα εἶναι τό κορυφαῖο νομικό κείμενο, ὅπου ἀποτυπώνονται – περιγράφονται οἱ σχέσεις Ἐκκλησίας – Πολιτείας.

Εἶναι προφανές ὅτι τό προωθούμενο μοντέλο ἀνελευθερίας τύπου Κίνας δέν ἀφήνει περιθώρια νά δράσει καί νά ἀναπτυχθεῖ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὅπως τήν ξέρουμε.

Ὁπότε τό θέμα «Σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας» σέ ἕνα κράτος τύπου Big Brother μεταφράζεται σέ «Κατάσταση διωγμοῦ τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τό Κράτος». Σάν νά λέμε Σχέσεις Ἐκκλησίας καί Κράτους στὴν ἐποχή τοῦ Νέρωνα καί τοῦ Καλιγούλα!

Φυσικά γιά νά φθάσει τό πρᾶγμα ἐκεῖ –ἐλπίζουμε ὁ Χριστός μας νά μήν τό ἐπιτρέψει– ἔχει ἀκόμη πολύ δρόμο.

Μέχρι τότε θά προσπαθήσουν σέ πρώτη φάση νά οὐδετεροποιήσουν θρησκευτικά τό κράτος.

Αὐτό ἐπιδιώκουν νά κάνουν στήν Ἑλλάδα μέ τήν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος, τήν ὁποία σφόδρα ἐπιθυμοῦν καί ἐπιδιώκουν καί μάλιστα μέ μοντέλο τό λεγόμενο «Καινοτόμο Σύνταγμα Γεραπετρίτη» (Εἶναι ὁ σημερινός ὑπουργός Ἐξωτερικῶν).

Τό λεγόμενο Καινοτόμο Σύνταγμα ἀφαιρεῖ ὅλα τά «θρησκευτικοῦ ἐνδιαφέροντος» ἄρθρα τοῦ Συντάγματος. Δηλαδή: 1) Τό Προοίμιον εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος.

2) Τή διάταξη περί ἐπικρατούσης θρησκείας μέ ὅ,τι αὐτή συνεπάγεται.

3) Τήν κρατική ὑποχρέωση ἀνάπτυξης τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν.

4) Τήν κρατική ὑποχρέωση προστασίας τῆς οἰκογένειας, τῆς πολυτεκνίας, τῆς μητρότητας καί τῆς παιδικῆς ἡλικίας.

Μέχρι νά φθάσουν στόν τελικό τους στόχο –ἐλπίζουμε νά μήν τό καταφέρουν ποτέ– οἱ νεοταξίτες ἰνστρούχτορες τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης πολεμοῦν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ τήν Ὀρθόδοξη –γιατί αὐτή μόνον τούς ἐνοχλεῖ– μέ δύο τρόπους.

Ὁ ἕνας εἶναι ὁ πόλεμος ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας ἀπό ἔξω. Τήν πολεμοῦν συκοφαντώντας την ὡς φορέα τάχα ἀντιδραστικότητος, συντηρητισμοῦ, φανατισμοῦ κ.ο.κ. Βγάζουν στό φῶς ὑπαρκτά καί ἀνύπαρκτα σκάνδαλα ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν, τά ὁποῖα σχεδόν πάντα μεγαλοποιοῦν. Αὐτή ἡ ἀπ᾽ εὐθείας πολεμική ἐκτός τοῦ ὅτι στό βάθος ὠφελεῖ καί δυναμώνει τήν Ἐκκλησία, σύμφωνα καί μέ τόν λόγο τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, δέν εἶναι τόσο ἐπικίνδυνη ὅσο ἡ ὕπουλη τακτική πού χρησιμοποιεῖται γιά τή διάβρωση τῆς Ἐκκλησίας ἀπό μέσα. Αὐτός εἶναι ὁ δεύτερος τρόπος πολέμου ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ μακαριστός π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος ἐβεβαίωνε ὅτι ἡ «Νέα Ἐποχή» δέν ἐπιθυμεῖ νά ἀδειάσουν οἱ Ὀρθόδοξοι ναοί, ἀλλά νά γεμίσουν μέ ἀνθρώπους πού θά ἔχουν ἀλλοιωμένο φρόνημα. Αὐτό εἶναι καί τό πιό ἐπικίνδυνο.

Ἡ Νέα Τάξη δέν ἐπιθυμεῖ τόσο νά γκρεμίσει τήν Ἐκκλησία καί τίς ἐκκλησίες (ναούς) -αὐτό ἐξ ἄλλου ἀπεδείχθη ἀνέφικτο καί ἀπό τήν πρόσφατη ἱστορική ἐμπειρία στήν πρώην Σοβιετική Ἕνωση καί στίς χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης- ὅσο ἐπιθυμεῖ νά μεταλλάξει τήν Ἐκκλησία σέ κάτι ἄλλο ἀπό αὐτό πού εἶναι στήν οὐσία της. Δέν ἐπιθυμεῖ ἡ Νέα Τάξη νά κάνει ἁπλῶς τήν Ἐκκλησία νά μήν ἀντιδρᾶ στά σχέδιά της· ἐπιθυμεῖ νά τήν κάνει θεραπαινίδα καί χειροκροτητή της. Δέν ἐπιδιώκει νά ἐξοβελίσει τήν Ἐκκλησία, ἀλλά νά τήν μεταλλάξει σέ ἕναν ἄνευρο ὀργανισμό, ὁ ὁποῖος θά ἐνσωματωθεῖ πλήρως στό σύστημα καί θά δουλεύει γιά λογαριασμό του, ἐπιδιώκοντας καί ἐπιτυγχάνοντας κάποιους σκοπούς, πιό ἀποτελεσματικά ἀπ᾽ ὅ,τι τό κράτος καί ἀπορροφώντας κραδασμούς, πού προκαλοῦν ἐνέργειες τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας σέ ἐθνικό ἤ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Παράδειγμα πρόσφατο ἡ στάση τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας στήν περίπτωση τῆς δυστοπίας τοῦ κορωνοϊοῦ.

Ἡ διάβρωση, ἐκτός ἀπό τόν προσεταιρισμό ἀνθρώπων τῆς Ἐκκλησίας σέ ὑψηλές θέσεις, περιλαμβάνει πρωτίστως τή χειραγώγηση τῆς Ἐκκλησίας στήν υἱοθέτηση τοῦ πανθρησκειακοῦ νεοταξικοῦ μοντέλου, ὅτι δηλαδή δῆθεν ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ἐξ ἴσου θεμιτοί δρόμοι, πού ὁδηγοῦν τόν ἄνθρωπο στήν Ἀλήθεια, δηλαδή στόν Θεό, καί στήν προσωπική του καταξίωση.

Ἄς ἔλθουμε τώρα καί στήν κριτική τοῦ μετανθρωπισμοῦ ἐξ ἐπόψεως Ὀρθοδόξου.

Ὅπως σημειώνει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ «Ὁ Τριαδικός Θεός μας ἔπλασε ἄνθρωπον καί ὄχι μετάνθρωπον καί ὑπεράνθρωπον. Ἔπλασε τόν ἄνθρωπον λογικόν ὄν, ἐλεύθερον, αὐτεξούσιον, ἔχοντα τήν ἐλευθερίαν τῆς βουλήσεως καί προικισμένον μέ νοῦν, ψυχήν καί καρδίαν καί ὄχι ἕνα εἶδος ρομπότ μέ τεχνητή νοημοσύνη, χωρίς ἠθικές ἀρχές καί πνευματική ζωή, χωρίς αἰσθήματα καί συναίσθημα, ἀλλά ἡδονόφιλο καί σαρκολάτρη.

»Εἰς τήν ἐποχήν τοῦ ῾῾μετανθρωπισμοῦ᾽᾽ ὁ ἄνθρωπος ἀπογυμνώνεται ἀπό τίς θεόσδοτες ἀξίες του καί ὑποβιβάζεται εἰς τήν κατηγορίαν τοῦ χρηστικοῦ ὄντος, καί ἀγνοεῖται ἡ ἠθικο-πνευματική ἀξία τῆς προσωπικότητός του».[4]

Καί ὁ νομικός καί εἰσηγητής ἐπίσης στήν ἀποψινή μας Ἡμερίδα κ. Χαράλαμπος Ἄνδραλης παρατηρεῖ: «Θά λέγαμε ὅτι ἀκριβολογοῦμε, ἄν τόν μετανθρωπισμό τόν ὀνομάζαμε ἀπανθρωπισμό, διότι καταργεῖ τήν οὐσία, τή φύση τοῦ ἀνθρώπου καί τόν μετατρέπει σέ κάτι διαφορετικό ἀπό αὐτό πού πλάστηκε γιά νά εἶναι.

»Φρονοῦμε ὅτι ὅλες αὐτές οἱ προσπάθειες γιά τή μετάβαση στόν μετάνθρωπο γίνονται ἀπό τό κενό πού δημιουργεῖται ἀπό τήν ἔλλειψη θείας χάρης.

»Ἐπειδή ὅμως ἡ ἐλευθερία εἶναι, ὅπως εἴπαμε, σύμφυτη μέ τήν ἀνθρώπινη φύση, ὁ μετάνθρωπος δέν θά εἶναι ἄνθρωπος, ἀλλά ἕνα ρομπότ, χρήσιμο γιά τήν παραγωγή ὑλικοῦ πλούτου, ἄχρηστο γιά τήν παραγωγή ἄϋλου – πνευματικοῦ πλούτου»[5]5.

Συμπερασματικά, λοιπόν, λέμε ὅτι ὁ νεοταξικός μετανθρωπισμός τοῦ Homo Deus τῆς ἀποστασίας καί τῆς πλανερῆς αὐτοθέωσης εἶναι ἀσύμβατος μέ τό ἦθος καί τό φρόνημα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τό ὁποῖον εἶναι φρόνημα ἐλευθερίας καί σεβασμοῦ τοῦ κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ δημιουργηθέντος ἀνθρωπίνου προσώπου.

Ὁ μετανθρωπισμός τοῦ δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως Homo Deus εἶναι ἀσύμβατος καί μέ σύνολη τήν παράδοσή μας τῶν τριῶν χιλιάδων χρόνων πολιτισμοῦ, ἡ ὁποία ἑδράζεται στίς ἴδιες αὐτές συνιστῶσες τῆς Ὀρθοδοξίας, πού εἶναι ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου.

Ἐμεῖς ἀντιμαχόμαστε τήν ἀπανθρωπία τοῦ Homo Deus καί στή θέση του προβάλλουμε τό βιωμένο μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐδῶ καί δύο χιλιάδες χρόνια πρότυπο τοῦ κατά χάριν θεανθρώπου, δηλαδή τοῦ ἁγίου.

Σᾶς εὐχαριστῶ.

[1]. Βλ. Χαράλαμπος Ἄνδραλης, Ἄνθρωπος καί μετάνθρωπος Α´, περιοδικό Παρακαταθήκη, τ. 143, σ. 4.

[2]. Βλ. Ψηφιακό νόμισμα: Ἡ μεγαλύτερη ἀπειλή γιά τήν ἐλευθερία μας, enromiosini.gr 17.3.2023, περιοδικό Παρακαταθήκη, τ. 149, σ. 17.

[3]. Βλ. Γ. Ρακκᾶς, Μηδενισμός καί νεολαία, στό Woke, Ἡ καθολική ἀποδόμηση: ἔθνος-φύλο-φυλή, ἐπιμ. Γιῶργος Καραμπελιάς, Ἐναλλακτικές ἐκδόσεις, Ἀθήνα 2023, σ. 51.

[4]. Βλ. Ποιμαντορικήν Ἐγκύκλιον εἰς τό Ἱερόν Τριώδιον ὑπ᾽ ἀριθμ. 221/2023.

[5]. Βλ. Χαράλαμπος Ἄνδραλης, Ἄνθρωπος καί μετάνθρωπος Β´, περιοδικό Παρακαταθήκη, τ. 144, σ. 11.

orthros

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2024/08/blog-post_74.