ΜΝΗΜΗ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ [: Ιω. 1,29-34]ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ«Τῇ ἐπαύριον βλέπει τὸν ᾽Ιησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτόν, καὶ λέγει, ῎Ιδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου(:Την άλλη μέρα ο Ιωάννης στεκόταν πάλι στο συνηθισμένο μέρος που κήρυττε, και μαζί του ήταν και δύο από τους μαθητές του.Κι αφού παρατήρησε με ευλάβεια τον Ιησού, που τη στιγμή εκείνη περπατούσε, είπε: Αυτός είναι το Αρνίο που παρέδωσε ο Θεός Πατέρας του να θυσιασθεί για χάρη μας)»[Ιω.1,28-29].Είναι μέγα αγαθό η παρρησία και η διακήρυξη της αλήθειας με ειλικρίνεια και με θάρρος, καθώς και το να τίθεται υπεράνω όλων η ομολογία πίστεως στον Χριστό,και όλα τα άλλα να έρχονται δεύτερα· τόσο μέγα και αξιοθαύμαστο, ώστε ο Υιός του Θεού ο Μονογενής, να ανακηρύσσει ως δικό Του εκείνον που έχει τέτοιο ηρωικό φρόνημα, ενώπιον του Πατρός Του[πρβλ. Ματθ.10,32: «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς(:Καθένας, λοιπόν, που με πίστη και θάρρος και χωρίς να φοβάται τους διωγμούς, θα με ομολογήσει σωτήρα του και Θεό του μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου ως δικό μου)»], αν και βέβαια δεν είναι ίση η ανταπόδοση· διότι εσύ μεν δίνεις ομολογία επί της γης, ενώ Αυτός ομολογεί στους ουρανούς και εσύ μεν ομολογείς ενώπιον ανθρώπων, Αυτός όμως ενώπιον του Πατρός και όλων των αγγέλων.
Τὸ ἱστολόγιον «fosfanariou.gr» τῆς 6ης Δεκεμβρίου ἀναφέρεται εἰς κήρυγμα τοῦ Πατριάρχου Κων/πόλεως Βαρθολομαίου κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου Νικολάου σχετικῶς μὲ τὸν σχεδιαζόμενον κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα δι’ ὅλους τούς χριστιανούς. Προβάλλει τὸ ἐπιχείρημα, ὅτι δὲν πρόκειται διὰ συλλείτουργον μὲ τὸν Πάπαν καὶ ὅτι ὁ Διάλογος μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν δὲν ἔχει φθάσει ἀκόμη εἰς τοιαύτην ἐγγύτητα, ὥστε νὰ εἶναι δυνατὸν τὸ κοινὸν ποτήριον. Παραθέτομεν ἀπόσπασμα τῶν λόγων του:«Ὅπως ἡ πλεινότης τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἑορτάζει τὴν ἐπὶ θύραις μεγάλην Δεσποτικὴν ἑορτὴν τῶν Χριστουγέννων στὶς 25 Δεκεμβρίου κατ’ ἔτος, τὴν ἴδια δηλαδὴ ἡμερομηνία μὲ τὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία, ὅπως οἱ ἐν Ἑλλάδι Ρωμαιοκαθολικὲς Κοινότητες ἀκολουθοῦν τὸ Ὀρθόδοξον Κανόνιον διὰ τὸν προσδιορισμὸν τοῦ Πάσχα, προκειμένου νὰ τὸ ἑορτάζουν ἀπὸ κοινοῦ μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους ἀδελφούς τους, ὅπως εἰς Φιλλανδίαν ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν ἡ ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα εἶναι κοινὴ δι’ ὅλους τούς Χριστιανοὺς τῆς χώρας, τὸ αὐτὸ προτείνουμε νὰ θεσμοθετηθῆ εἰς παγχριστιανικὸν ἐπίπεδον καὶ δὴ ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ τρόπου καθορισμοῦ τοῦ Πάσχα ὑπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Φρονοῦμεν ὅτι δὲν ὑπάρχει καλύτερος τρόπος, διὰ νὰ τιμήσωμεν τὴν μνήμην τῶν Πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι, μεταξὺ ἄλλων, ρύθμισαν καὶ τὸ ζήτημα τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα. Εἶναι πράγματι θλιβερὸν 1700 ἔτη ἀργότερα νὰ συζητοῦμε ἀκόμη γιὰ τὸ θέμα αὐτό!».
«ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΠΟΙΜΕΝΑ ΥΠΑΚΟΥΜΕ, ΟΧΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟΤΡΙΟ» – Μητροπολίτης Φλωρίνης ΑὐγουστῖνοςΓράφει ὁ κ. Δημήτριος Β. ἘμμανουήλΣτὶς 27 Νοεμβρίου 2024, μὲ ἀνεπίσημο τρόπο, ἀλλὰ ἀπὸ ἐπίσημο λόγιο Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεο, ἔγινε γνωστὸ ὅτι «Τὸ θέμα τοῦ Ἐσταυρωμένου συζητεῖται στὴν Ἱερὰ Σύνοδο!»[1].Σύμφωνα μὲ τὸ ἀποκαλυπτικὸ ἄρθρο: «Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου προέβη σὲ μία σημαντικὴ ἀποκάλυψη… ἀνέφερε πὼς ἡ πρόταση τοῦ Μητροπολίτη Περιστερίου συζητεῖται στὴν Ἱερὰ Σύνοδο. Ἐπεσήμανε δέ, μὲ ἰδιαίτερη ἔμφαση, ὅτι “δὲν πρέπει νὰ διασποῦμε τὸ μυστήριο τοῦ Σταυροῦ ἀπὸ τὸ μυστήριο τῆς Ἀναστάσεως καὶ ἀπὸ τὸ μυστήριο τῆς ἐσχατολογίας», ἐνῶ ἔκλεισε τονίζοντας ὅτι «αὐτὴ ἡ διάσπαση δημιουργεῖ πρόβλημα”».Ἀδελφοί, ἀπὸ τὰ παραπάνω… γίνεται ἀντιληπτὴ μία ἀκόμη προσπάθεια διάσπασης τῆς προσοχῆς ἡμῶν τῶν ἀγρυπνούντων, ἐφόσον αὐτὸ ποὺ «συζητεῖται στὴν ἱερὰ Σύνοδο», ΔΕΝ εἶναι τὸ «Θέμα τοῦ Ἐσταυρωμένου», ἀλλὰ «Ἡ πρόταση τοῦ Μητροπολίτη Περιστερίου» περὶ τὴν «Λανθασμένη θεολογικὰ καὶ αὐθαίρετα μόνιμη τοποθέτηση τοῦ “Ἐσταυρωμένου τῆς Μ. Παρασκευῆς” μέσα στὸ Ἱερὸ Βῆμα καὶ πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα».Ταπεινή μας γνώμη εἶναι ὅτι ἡ ἀπόφαση καὶ μόνο πρὸς «Συζήτηση» τῆς πρότασης αὐτῆς ἀποτελεῖ μία ἀκόμη ἔνδειξη θεοεγκατάλειψης ἡμῶν τῶν ποιμαινομένων ἕνεκεν τυφλῆς ὑπακοῆς μας στοὺς ψευδοδιδάσκαλους τῆς ἐποχῆς μας. (Καὶ ἐννοοῦμε ὡς τέτοιους ὅλους ἐκείνους ποὺ ὑποτάσσονται – ἐξυπηρετοῦν στὰ σκοτεινὰ σχέδια τοῦ κακοδόξου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, τοῦ δῆθεν εἰσηγητῆ τῆς ἀκρίβειας καὶ ὑπερασπιστῆ τῆς ἀρχαίας Παράδοσης, δηλαδὴ τῆς τοῦ Σταυροῦ ἀπομακρύνσεως ἀλλὰ καὶ τῆς τοῦ Συνθρόνου εἰσπηδήσεως, ὅταν καὶ ὅπου λειτουργεῖ Ἀρχιερεύς. Ἀλλὰ καὶ τῆς κατὰ Οἰκονομία ἐπαναφορά Του, ἄχρι «συνοδικοῦ γράμματος», ὅταν λειτουργεῖ κάποιο «παπαδάκι»!).
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝΚατά Ματθαίον, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 13-1713 Τότε παραγίνεται ὁ ᾿Ιησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν ᾿Ιορδάνην πρὸς τὸν ᾿Ιωάννην τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ. 14 Ὁ δὲ ᾿Ιωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων· ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με; 15 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην· τότε ἀφίησιν αὐτόν· 16 καὶ βαπτισθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ᾿ αὐτόν· 17 καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα13 Τότε ήλθε ο Ιησούς από τη Γαλιλαία στον Ιορδάνη ποταμό προς τον Ιωάννη για να βαπτιστεί απ’ αυτόν. 14 Ο Ιωάννης όμως Τον εμπόδιζε επίμονα κι έλεγε: «Εγώ έχω ανάγκη να βαπτιστώ από Σένα τον αναμάρτητο και Εσύ έρχεσαι σε μένα για να δεχθείς το βάπτισμα;».
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝΠρος Τίτον, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 11-14 και κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 4-7Κεφ. Β΄ 11᾿Επεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις, 12 παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, 13 προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, 14 ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνομίας καὶ καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων.Κεφ. Γ΄ 4 Ὃτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, 5 οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ὧν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλὰ κατὰ τὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως Πνεύματος ῾Αγίου, 6 οὗ ἐξέχεεν ἐφ΄ ἡμᾶς πλουσίως διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν, 7ἵνα δικαιωθέντες τῇ ἐκείνου χάριτι κληρονόμοι γενώμεθα κατ΄ ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. ΤρεμπέλαΚεφ. Β΄ 11 Διότι με την ενανθρώπηση του Υιού του Θεού φανερώθηκε η χάρις του Θεού, η οποία σώζει όλους τους ανθρώπους.
Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος: «μόνο τήν κλασσική ἰατρική νά ἐμπιστεύεστε». Τίποτε ἐκτός τῆς κλασσικῆς ἰατρικῆς. Μή μπερδεύεστε μέ τίποτα ἄλλο, γιατί ὅλα τά ἄλλα εἶναι πρῶτον, ἤ ἀπάτες, εἶναι αὐτό πού λέμε τσαρλατανισμός, ἤ συνδέονται μέ ἀποκρυφισμό, μέ μαγεία. Ἤ εἶναι καί ἀνάμεικτα.Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 11 – 11 – 2018)
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. 6ης Ἰανουαρίου (Τίτ. β΄ 11-14, γ΄ 4-7).
Τιτ. 2,11 Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις,
Τιτ. 2,11 Διότι εφανερώθη πλέον και εδόθη εις όλους, κυρίους και δούλους, η χάρις του Θεού, η σωτήριος δια τους ανθρώπους.
Τιτ. 2,12 παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι,
Τιτ. 2,12 Αυτή η χάρις μας διδάσκει και μας παιδαγωγεί να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς αμαρτωλάς επιθυμίας και να ζήσωμεν εις την παρούσαν ζωήν με εγκράτειαν και σωφροσύνην, με δικαιοσύνην και αγάπην προς τους γύρω μας, με ευσέβειαν και υπακοήν προς τον Θεόν,
ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ[:Ματθ.3,13-17]Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ«Τότε παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας εἰς τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην, τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ' αὐτοῦ(:Τότε ήλθε ο Ιησούς απ’ τη Γαλιλαία στον Ιορδάνη ποταμό προς τον Ιωάννη για να βαπτιστεί απ’ αυτόν)»[Ματθ.3,13].Μαζί με τους δούλους ο Δεσπότης, μαζί με τους υπόδικους ο Κριτής έρχεται για να βαπτισθεί. Αλλά μη θορυβηθείς· μεταξύ των ταπεινών αυτών περισσότερο λάμπει το υψηλό μεγαλείο Του. Πραγματικά, Αυτός ο οποίος καταδέχθηκε να κυοφορηθεί για τόσο χρόνο σε μήτρα παρθενική και να γεννηθεί από εκεί, σύμφωνα με τους νόμους της ανθρώπινης φύσεως, και επιπλέον να ραπισθεί, να σταυρωθεί και να πάθει τα άλλα παθήματα, τα οποία υπέστη, γιατί παραξενεύεσαι, εάν καταδέχθηκε να βαπτισθεί και να έλθει μαζί με τους άλλους ανθρώπους προς τον δούλο Του; Διότι εκείνο ήταν που προκαλούσε μεγάλη κατάπληξη, το ότι δηλαδή, ενώ ήταν Θεός, θέλησε να γίνει άνθρωπος· τα άλλα λοιπόν κατά λογική ακολουθία έπονται όλα γενικώς. Γι’ αυτό τον λόγο και ο Ιωάννης πρόφθασε και έλεγε, εκείνα ακριβώς που είπε, ότι δηλαδή, δεν είναι άξιος να λύσει τα λουριά των υποδημάτων του Ιησού και όλα τα άλλα· για παράδειγμα είπε ότι ο Ιησούς είναι κριτής και θα αποδώσει δικαιοσύνη σύμφωνα με την αξία του καθενός και ότι θα χορηγήσει σε όλους ανεξαιρέτως το Άγιο Πνεύμα με αφθονία, ώστε όταν Τον δεις να έρχεται προς το βάπτισμα να μην υποψιαστείς τίποτε το ταπεινό.
Ὅσα πικρὰ ἔρχονται – μόνον ἀπὸ αὐθεντικὰ ντοκουμένταΜοναχὸς Ἀβέρκιος– Παγκόσμιον ἡμερολόγιον – Κοινὸν Πάσχα– Πανθρησκειακὸν Σύμβολον Πίστεως– Τὸ «Εὐαγγέλιον» τοῦ Ἀντιχρίστου!Φαίνεται ὅτι ἀπὸ χρόνων πολλῶν οἱ Σκοτεινὲς Δυνάμεις «μᾶς ἔχουν πιάσει στὸν ὕπνο»…Ἀκόμη καὶ μὲ τὴν παγίδευση μερικῶν κατὰ καιροὺς κληρικῶν μας!Ἰδοὺ εὐθὺς ἀμέσως τί ἀνιχνεύουμε σὲ ἔντυπα τοῦ ἀδιαφανοῦς παρασκηνίου, ποὺ ὁσονούπω ἐνσκήπτουν:1. Τὸ «Παγκόσμιον Ἡμερολόγιον»…Διαβάζουμε: «Ἡ Ἐπιτροπὴ Ἡμερολογίου τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν[1] προέκρινε τὸ σχέδιον τῆς μὶς Ἀχέλις γιὰ ἕνα Ἡμερολόγιο Παγκόσμιο. Ἰδοὺ τὰ χαρακτηριστικά του:1)…Τὸ ἔτος διαιρεῖται σὲ τέσσερα τρίμηνα, ἀπὸ 21 ἡμέρες τὸ καθένα. Ἡ 365 ἡμέρα, ἐπονομαζομένη καὶ «λευκὴ» [κατὰ τὶς «λευκὲς» μασονικὲς τελετές;], θὰ μένει ἐκτὸς Ἡμερολογίου καὶ θὰ ἑορτάζεται παγκοσμίως[;] μετὰ τὸ Σάββατο 31 Δεκεμβρίου ἑκάστου ἔτους, παρεμβαλλομένη μεταξὺ αὐτῆς καὶ τῆς 1ης Ἰανουαρίου (…).2)… Ἡ Πρωτοχρονιὰ θὰ συμπίπτη πάντοτε Κυριακή, ὅπως καὶ ἡ πρώτη κάθε τριμηνίας. Οἱ δεύτεροι μῆνες τῆς τριμηνίας (Φεβρουάριος, Μάϊος, Αὔγουστος καὶ Νοέμβριος) θὰ ἀρχίζουν πάντοτε ἡμέρα Τετάρτη καὶ οἱ τρίτοι (Μάρτιος, Ἰούνιος, Σεπτέμβριος καὶ Δεκέμβριος) πάντοτε ἡμέρα Παρασκευή. Καθὲ ἡμερομηνία θὰ συμπίπτη σὲ ὁποιαδήποτε ἔτος τὴν ἴδια ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος. Ἑπομένως θὰ σταθεροποιηθοῦν παγκοσμίως αἱ ἡμέραι ἀργίας. Κινηταὶ ἑορταὶ δὲν θὰ ὑπάρχουν.Τὸ Πάσχα γιὰ τοὺς χριστιανικοὺς λαοὺς θὰ σταθεροποιηθῆ τὴν 8ην Ἀπριλίου. […] Δηλαδὴ ἐναρμονίζεται καὶ πρὸς τὰ ἐπιστημονικὰ δεδομένα περὶ τῆς ἡμερομηνίας τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.Τὸ νέο αὐτὸ Παγκόσμιο Ἡμερολόγιο θὰ τεθῆ ἐν ἰσχύϊ κατόπιν ἐπαρκοῦς προπαρασκευῆς τῆς κοινῆς γνώμης καὶ σχετικῶν ἀποφάσεων τῶν Κρατῶν…» (Πηγή: Τὸ θεοσοφικὸ/ μασονικὸ Περιοδικὸ Ἰλισός, ἔτος 1971, τεῦχος 90, σελ. 482).
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝΕν Πειραιεί τη 23η Δεκεμβρίου 2024ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΔΕΝ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;Φτάσαμε με τη χάρη του Θεού στη μεγάλη Δεσποτική Εορτή των Χριστουγέννων, όπου σύμπας ο χριστιανικός κόσμος, θα εορτάσει το μέγα και κοσμοσωτήριο γεγονός της Ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, το μεγαλύτερο και σημαντικότερο της ανθρώπινης ιστορίας, χάρις στο οποίο πραγματοποιήθηκε η απολύτρωση του ανθρωπίνου γένους, από την αιχμαλωσία του Σατανά, την δουλεία και την φρίκη της αμαρτίας, τη φθορά και το θάνατο. Και είναι τόσο μεγάλο το υπέρτατο αυτό γεγονός ώστε χώρισε την ανθρώπινη ιστορία στην προ και μετά Χριστόν εποχή, αποτελώντας το ιστορικό σημείο μηδέν!Ακόμα την σπουδαιότητά του φανερώνει ότι, δεν εορτάζει μόνον ο χριστιανικός κόσμος το σωτήριο αυτό γεγονός, αλλά και αλλόθρησκοι, ακόμη και άθεοι, σε όλο τον κόσμο, συμπαρασυρόμενοι από την εορταστική χριστιανική πλημμυρίδα. Επί πλέον την σπουδαιότητά του βεβαιώνει και η χρησιμοποίηση της χρονομέτρησης με βάση το έτος της Γέννησης του Χριστού. Κάποιες θλιβερές απόπειρες αλλαγής του υπολογισμού του χρόνου (μουσουλμάνοι, Γαλλική Επανάσταση και κάποιοι σύγχρονοι χριστιανομάχοι) δεν κατάφεραν να καταργήσουν την χριστιανική χρονομέτρηση!Υπάρχουν δυστυχώς και ορισμένες θλιβερές εξαιρέσεις, όσον αφορά στον εορτασμό των Χριστουγέννων και στην χρησιμοποίηση της χριστιανικής χρονολόγησης, από κάποιες αιρετικές ομάδες του ακραίου προτεσταντικού χώρου όπως: «η Αληθινή Εκκλησία του Ιησού, η Εκκλησία του Θεού της Εβδόμης Ημέρας, η Iglesia ni Cristo, η Χριστιανική Συνέλευση στη Βραζιλία, οι Εκκλησίες του Χριστού, αλλά και φονταμενταλιστικές προτεσταντικές ομολογίες, όπως κάποιοι “Ανεξάρτητοι Βαπτιστές” και οπαδοί του “Αντιτριαδικού Πεντηκοστιανισμού”»[1] κ. α. Όμως πιο χαρακτηριστική και κραυγαλέα περίπτωση αποτελεί η «Εταιρεία Σκοπιά», η γνωστή οργάνωση των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», οι οποίοι, παρά το γεγονός ότι θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως «χριστιανοί», αρνούνται να εορτάζουν το κοσμοσωτήριο γεγονός της Ενανθρωπήσεως του Θεού και έχουν απαλείψει από την χρονολόγησή τους την αναφορά στο Χριστό. Για να δικαιολογήσει η «Εταιρεία Σκοπιά» αυτές τις αυθαίρετες επιλογές της, προβάλλει πραγματικά παιδαριώδη επιχειρήματα, τα οποία θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια και κύρια, ότι είναι «ειδωλολατρική γιορτή»[2]! Και ότι (οι χριστιανικές εορτές) «συνοδεύονται από έργα, όπως είναι η μέθη ή η πορνεία»! Συγκεκριμένα αναφέρουν στην ιστοσελίδα της οργάνωσής τους: «Γιατί δεν γιορτάζουν τα Χριστούγεννα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; Ο Ιησούς έδωσε εντολή να τηρούμε την επέτειο του θανάτου του, όχι της γέννησής του.— Λουκάς 22:19, 20. Οι απόστολοι του Ιησού και οι πρώτοι Χριστιανοί δεν γιόρταζαν τα Χριστούγεννα. […] Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου. Η ημερομηνία της γέννησής του δεν αναφέρεται στην Αγία Γραφή. Πιστεύουμε ότι ο Θεός δεν επιδοκιμάζει τη γιορτή των Χριστουγέννων επειδή έχει τις ρίζες της σε ειδωλολατρικά έθιμα και τελετουργίες.—2 Κορινθίους 6:17. Πολλοί εξακολουθούν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα παρότι γνωρίζουν ότι αυτή η γιορτή έχει ειδωλολατρικές ρίζες και δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Αυτά τα άτομα ίσως αναρωτιούνται: Είναι τόσο σημαντικό ζήτημα η προέλευση των Χριστουγέννων ώστε να μην τα γιορτάζουν οι Χριστιανοί, και να γίνονται αντιδημοφιλείς;»[3]!
TA AΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ[: Τίτ.2,11-14 και 3,4-7]ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ[Υπομνηματισμός των εδαφίων Τίτ.2,11-15 και Τίτ.3,1-7]«᾿Επεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις, παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνομίας καὶ καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων(:Διότι με την ενανθρώπηση του Υιού του Θεού φανερώθηκε η χάρις του Θεού, η οποία σώζει όλους τους ανθρώπους. Και μας παιδαγωγεί η χάρις του Θεού ώστε, αφού αρνηθούμε την ασέβεια και τις επιθυμίες του μάταιου και αμαρτωλού αυτού κόσμου, να ζήσουμε στη ζωή αυτή με εγκράτεια στον εαυτό μας, με δικαιοσύνη προς τους γύρω μας ανθρώπους και με ευσέβεια προς τον Θεό. Και να ενισχυόμαστε στην ενάρετη ζωή, περιμένοντας με χαρά τη μακαριότητα που ελπίζουμε και τη φανέρωση της δόξας του μεγάλου Θεού και Σωτήρος μας, του Ιησού Χριστού, ο Οποίος έδωσε τον εαυτό Του σε θάνατο για χάρη μας, για να μας εξαγοράσει από κάθε παράβαση του νόμου, να μας καθαρίσει και να μας κάνει έτσι δικό Του εκλεκτό λαό, λαό γεμάτο ζήλο για καλά έργα)»[Τίτ. 2, 11-14].Αφού ζήτησε από τους υπηρέτες πολλή αρετή -γιατί πραγματικά είναι μεγάλη αρετή το να κοσμεί κανείς σε όλα τη διδασκαλία του Θεού και Σωτήρα μας και να μη δίνει καμία αφορμή στους κυρίους, ούτε και για το παραμικρό πράγμα-, προσθέτει και τη δίκαιη αιτία για την οποία οφείλουν οι υπηρέτες να είναι ενάρετοι. Και ποια είναι αυτή; «Διότι με την ενανθρώπηση του Υιού του Θεού», λέγει, «φανερώθηκε η χάρις του Θεού, η οποία σώζει όλους τους ανθρώπους)». Αυτοί που έχουν τον Θεό διδάσκαλο, πώς δεν θα είναι λογικά τέτοιοι, όπως πριν από λίγο είπα, αφού βρήκαν άφεση των απείρων αμαρτημάτων τους; Γιατί γνωρίζετε ότι μαζί με τα άλλα και αυτό ελέγχει και συγκρατεί όχι λίγο την ψυχή, το να μην τιμωρηθεί, ενώ είναι υπεύθυνη για άπειρα αμαρτήματα, αλλά να επιτύχει συγνώμη και άπειρα αγαθά. Αν λοιπόν κάποιος, πες μου, αφού πάρει υπηρέτη εκείνον που έκαμε άπειρα σφάλματα, δεν τον βασανίζει με μαστίγιο, αλλά του δώσει για εκείνα συγνώμη και του ζητήσει ευθύνες για τα μελλοντικά, παραγγέλλοντας τον να φυλάγεται, ώστε να μην πέσει στα ίδια, και τον τιμήσει με μεγάλα δώρα, ποιον νομίζετε ότι δεν θα μεταβάλει αυτό ακούοντας την τόσο μεγάλη χάρη;Όμως μη νομίσεις ότι η χάρη σταματάει μέχρι τη συγχώρηση των προηγούμενων αμαρτημάτων, αλλά και από όσα μπορεί να γίνουν στο μέλλον μας εξασφαλίζει· γιατί και αυτό είναι έργο της χάριτος. Αν δηλαδή συμβαίνει να μην τιμωρεί πάντοτε όταν ενεργούμε κακώς ,το πράγμα τότε δεν είναι χάρη, αλλά κάποια προτροπή για όλεθρο και καταστροφή. «Γιατί φανερώθηκε», λέγει, «η χάρη του Θεού που μας διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες και να ζήσουμε με σωφροσύνη, με δικαιοσύνη και με ευσέβεια τον παρόντα αιώνα, περιμένοντας τη μακάρια ελπίδα μας και την εμφάνιση της δόξας του μεγάλου Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού». Πρόσεχε πώς μαζί με τα βραβεία αναφέρει και την αρετή. Και αυτό είναι έργο της χάριτος, το να μας απαλλάξει από τα βιοτικά και να μας οδηγήσει προς τον ουρανό. Εδώ δείχνει δύο εμφανίσεις. Και πραγματικά είναι δύο, η πρώτη πριν από τη χάρη και η δεύτερη της ανταπόδοσης και της δικαιοσύνης.
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝΚατά Ματθαίον, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 1-121 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ᾿Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾿Ιουδαίας 2 καὶ λέγων· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.3 οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ρηθεὶς ὑπὸ ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ.4 Αὐτὸς δὲ ὁ ᾿Ιωάννης εἶχε τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, ἡ δὲ τροφὴ αὐτοῦ ἦν ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον. 5 Τότε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν ῾Ιεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ ᾿Ιουδαία καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ ᾿Ιορδάνου, 6 καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ ᾿Ιορδάνῃ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.7 ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας, 9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν τὸν ᾿Αβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ ᾿Αβραάμ. 10 ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 11 ἐγὼ μὲν βαπτίζω ὑμᾶς ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μου ἐστίν, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι· αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ καὶ πυρί. 12 οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σῖτον αὐτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ.Ερμηνευτική απόδοση Παν. Τρεμπέλα1Εκείνες τις ημέρες που ο Ιησούς ιδιώτευε στη Ναζαρέτ, βγήκε ο Ιωάννης ο βαπτιστής στη δημόσια δράση του. Και κήρυττε στην έρημο της Ιουδαίας που εκτείνεται βόρεια από τη Νεκρά Θάλασσα και δυτικά από τον Ιορδάνη ποταμό 2και έλεγε:
Εἶναι φόνος τό διαζύγιο! Σκοτώνεις αὐτό τόν νέο ἄνθρωπο πού ἔφτιαξε ὁ Χριστός διά τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου, πού λέγεται ἀνδρόγυνο. Ὁ ἄνδρας καί ἡ γυναίκα μέσα στόν γάμο παύουν νά εἶναι δύο, εἶναι ἕνας μυστηριακά καί λέγεται ἀνδρόγυνο. Ὅταν γίνεται διαζύγιο, λοιπόν, σκοτώνεις αὐτό τόν καινούριο ἄνθρωπο.Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 3 – 7 – 2017)
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων (Β´ Τιμ. δ´ 5-8).
Β Τιμ. 4,5 σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον.
Β Τιμ. 4,5 Συ όμως πρόσεχε άγρυπνος εις όλα όσα διδάσκει ο Θεός και επιβάλλει το καθήκόν σου. Κοπίασε και ταλαιπωρήσουν εις την διακονίαν σου, κάμε έργον κήρυκος του Ευαγγελίου, εκπλήρωσε εις τέλειον βαθμόν την υπηρεσίαν, που ανέλαβες εν τη Εκκλησίᾳ.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Ματθ.3,1-12]Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣΓΙΑ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΠΤΙΣΤΗ«᾽Εν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ᾽Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾽Ιουδαίας καὶ λέγων, Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν (:Εκείνες τις ημέρες που ο Ιησούς ζούσε αφανής στη Ναζαρέτ, βγήκε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής στη δημόσια δράση του και κήρυσσε στην έρημο της Ιουδαίας [που εκτείνεται στα βόρεια της Νεκράς Θάλασσας και δυτικά του Ιορδάνη ποταμού],και έλεγε: “Μετανοείτε, αλλάξτε αποφασιστικά σκέψεις και φρονήματα και ζωή, διότι πλησιάζει ο καιρός που ο Μεσσίας θα εγκαθιδρύσει και στη γη τη βασιλεία των ουρανών με τη νέα ουράνια ζωή που θα μας φέρει)»[Ματθ.3,1-2].«᾽Εν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις»: Ποιες ημέρες εννοεί ο Ευαγγελιστής Ματθαίος; Διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής δεν εμφανίζεται τότε, όταν δηλαδή ο Ιησούς ήταν παιδί, αλλά ύστερα από τριάντα έτη, όπως μαρτυρεί και ο Λουκάς[Λουκ. 3,1-3: «Ἐν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ἡγεμονεύοντος Ποντίου Πιλάτου τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετραρχοῦντος τῆς Γαλιλαίας Ἡρῴδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετραρχοῦντος τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς Ἀβιληνῆς τετραρχοῦντος, ἐπ᾿ ἀρχιερέως Ἄννα καὶ Καϊάφα, ἐγένετο ῥῆμα Θεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν(:το δέκατο πέμπτο έτος της αυτοκρατορίας του Τιβερίου Καίσαρος, όταν ηγεμόνας της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος, και τετράρχης της Γαλιλαίας ο Ηρώδης Αντίπας, ο δε Φίλιππος, ο αδελφός του, τετράρχης της Ιτουραίας και της Τραχωνίτιδας χώρας και ο Λυσανίας, τετράρχης της Αβιληνής, τις ημέρες που αρχιερείς στα Ιεροσόλυμα ήταν ο Άννας και ο Καϊάφας, ήλθε εντολή από τον Θεό στον Ιωάννη, τον υιό του Ζαχαρία που έμενε στην έρημο. Έτσι, μετά από τη θεία αυτή κλήση, πήγε ο Ιωάννης σε όλα τα περίχωρα του Ιορδάνη, και με το κήρυγμά του προέτρεπε τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να δεχθούν βάπτισμα μετανοίας, για να λάβουν αργότερα την άφεση των αμαρτιών τους, την οποία θα τους εξασφάλιζε ο Μεσσίας που θα ερχόταν μετά από λίγο)».Γιατί, λοιπόν, λέγει «κατά τις ημέρες εκείνες»; Είναι γενική συνήθεια στην Αγία Γραφή να χρησιμοποιεί αυτόν τον τρόπο της εκφράσεως, όχι μόνο όταν διηγείται αυτά που συμβαίνουν στο συγκεκριμένο χρόνο, αλλά και όταν αναφέρεται σε γεγονότα που θα συμβούν πολλά χρόνια αργότερα. Το ίδιο συνέβη και όταν ο Ιησούς καθόταν στο όρος των Ελαιών και Τον πλησίασαν οι μαθητές Του και ήθελαν να μάθουν για τη Δευτέρα παρουσία Του και την άλωση της Ιερουσαλήμ[Ματθ. 24,3: «Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ᾿ ἰδίαν λέγοντες· εἰπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος;(:και ενώ ο Ιησούς καθόταν στο όρος των ελαιών, Τον πλησίασαν οι μαθητές ιδιαιτέρως και Του είπαν:’’Πες μας, πότε θα γίνουν όλα αυτά και ποιο είναι το σημάδι που θα προαναγγέλλει την ένδοξή σου παρουσία και το οριστικό τέλος του κόσμου αυτού;’’)» κ.ε.]. Γνωρίζετε, βέβαια, πόσος χρόνος μεσολαβεί μεταξύ των δύο αυτών γεγονότων.
Μία πανδημική νόσος τῶν ποιμένωνΠορφυρίτηςΜέσα στόν συρφετό τῶν αἱρέσεων, οἱ ὁποῖες δηλητηριάζουν τά μέλης τῆς Μιᾶς καί Μοναδικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, εἶναι καί ἡ αἵρεση τῆς ἐκκοσμίκευσης. Ἐκκοσμίκευση εἶναι «ἡ μετατόπιση τοῦ κέντρου τῆς ζωῆς μας ἀπό τήν τήρηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ πρός τήν τήρηση τῶν ἐπιθυμιῶν τοῦ ἀνθρώπου. Τοῦ κόσμου. Στήν κατάσταση αὐτή κυριαρχεῖ τό κοσμικό φρόνημα καί ἦθος πού ἐπαναφέρει τόν καινό τοῦ Εὐαγγελίου ἄνθρωπο στόν παλαιό του ἑαυτό, στόν παλαιό ἄνθρωπο τόν φθειρόμενο ...»[1]. Οἱ κύριοι ὑπεύθυνοι γιά τήν κατάσταση αὐτή εἶναι οἱ ἐπίσκοποι, καθώς ὑπεύθυνος γιά τό ποίμνιο εἶναι ὁ ποιμήν. Ἕνας καλός ποιμένας, σύν Θεῷ, μπορεῖ νά ἀνυψώσει τό λογικό του ποίμνιο ἕως οὐρανοῦ, ὅπως ὁ ἅγιος ἐπίσκοπος π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης. Μεταμόρφωσε τόν κόσμο τῆς Φλώρινας σέ Ἐκκλησία καί ἔγινε πασίγνωστη ἡ πόλις αὐτή χάρις στόν ἐπίσκοπό της. Σέ ἀντίθετη περίπτωση, ἡ Ἐκκλησία παραμορφώνεται σέ κόσμο, πιστούς δηλαδή, μέ ἐκκοσμικευμένο φρόνημα.
«Οι καυχώμενοι εν τω σταυρώ του Χριστού»(Μ. Βασίλειος – Εις τον ΜΔ Ψαλμόν)MΕΡΟΣ Δ΄Νίκος Σακαλάκης,ΜαθηματικόςΑναμφίβολα, όταν ο Επίσκοπος κηρύττει αίρεση και παίρνει μόνος του όλες τις αποφάσεις, ερήμην του πληρώματος, τότε επαναστατικοποιεί τους ανθρώπους, τους πιστούς, που τόσα έχουν προσφέρει (διαχρονικά) και προσφέρουν στην Εκκλησία.Η επαναστατικοποίηση δεν προωθεί την βία που διαιρεί, αλλά αντίθετα (προωθεί) την ορθόδοξη – Πατερική διδασκαλία που προστατεύει και ενώνει την Εκκλησία.Να θυμίσουμε – πληροφορήσουμε τους «επισκόπους» που απομακρύνουν τον Εσταυρωμένο από την Αγία Τράπεζα, ότι έτσι ασκούν βία στις συνειδήσεις των πιστών∙ βία έχουν ασκήσει και οι αποφάσεις της «συνόδου» στην Κρήτη (2016) στις συνειδήσεις των πιστών, γι’ αυτό και τις απορρίπτουν (τώρα) εσωτερικά.Στην Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος (που ανήκω) είναι μέγα το πλήθος των πιστών (κληρικών, μοναχών, πολιτικών κλπ) που αντιστέκονται εσωτερικά στην «τοπική δημιουργική ουτοπία του Οικουμενισμού».Αυτή η μυστική συνειδησιακή κραυγή εξέγερσης, αναπτύχθηκε προς εμένα λίαν εμπιστευτικά. Στο όνομα της αιματηρής προϊστορίας των Πατερικών αγώνων έναντι των αιρέσεων, τους είπα, πρέπει ν’ αντιδράσετε κόσμια, εκκλησιαστικά, πατερικά, στα όρια των Ι. Κανόνων, έναντι της δύναμης της κρατικής εξουσίας και της συγκεντρωμένης (διοικητικά) δύναμης της επισήμου Ιεραρχίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ.4,5-8]ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ«Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον(: εσύ όμως πρόσεχε άγρυπνα όλα όσα σου παρουσιάζει το ποιμαντικό σου έργο. Κοπίασε)»[Β΄Τιμ.4,5].Βλέπεις ότι γι' αυτό τα προλέγει αυτά; Γιατί και ο Χριστός έλεγε προς το τέλος ότι «ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς(:διότι θα εμφανιστούν ψευδομεσσίες και ψευδοπροφήτες και θα δείξουν σημάδια μεγάλα και έργα καταπληκτικά, ώστε να παραπλανήσουν, εάν είναι δυνατόν, ακόμη και αυτούς τους εκλεκτούς)»[Ματθ.24,24]· έτσι και αυτός όταν επρόκειτο να φύγει για την άλλη ζωή έλεγε αυτά· «Σύ δέ νῆφε ἐν πᾶσι (:εσύ όμως πρόσεχε άγρυπνα όλα όσα σου παρουσιάζει το ποιμαντικό σου έργο)»[Β΄Τιμ.4,5]. «Κακοπάθησον (:Κακοπάθησε)»· δηλαδή «κοπίασε, πρόλαβε προτού έλθει εκείνη η καταστροφή, κατάστησε τα πρόβατα σε ασφάλεια ώσπου να έρθουν οι λύκοι, κακοπάθησε παντού».«ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τήν διακονίαν σου πληροφόρησον (:κάνε έργο ευαγγελιστού, ολοκλήρωσε με επιτυχία τη διακονία που σου ανατέθηκε στην Εκκλησία)»[Β’ Τιμ.4,5]. Άρα αυτό είναι έργο του ευαγγελιστού, το να κακοπαθαίνει και από μόνος του και από τους έξω. «Ολοκλήρωσε με επιτυχία τη διακονία που σου ανατέθηκε στην Εκκλησία»· δηλαδή αποτελείωσέ την. Να και άλλη ανάγκη κακοπαθήσεως. «ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε(:να αγρυπνείς και να κοπιάζεις διότι εγώ τώρα χύνω το αίμα μου ως σπονδή και θυσία στον Θεό· και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου από τον κόσμο αυτόν είναι πολύ κοντά)»[Β΄Τιμ.4,6]. Δεν είπε: «της θυσίας μου», αλλά αυτό που είναι κάτι παραπάνω· γιατί η θυσία δεν αναφέρεται όλη στον Θεό, ενώ η σπονδή ολόκληρη.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου πρό τῶν Φώτων (Α´ Τιμ. γ´ 13 - δ´ 5).
Α Τιμ. 3,13 οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περιποιοῦνται καὶ πολλὴν παῤῥησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Α Τιμ. 3,13 Διότι εκείνοι, οι οποίοι με σύνεσιν και φόβον Θεού διηκόνησαν καλώς και διακονούν, αποκτούν καλόν βαθμόν, προάγονται δηλαδή στο αξίωμα του ιερέως και του αρχιερέως· επί πλέον δε αποκτούν τόλμην και θάρρος να ομολογούν και να κηρύττουν την πίστιν στον Ιησούν Χριστόν.
ΕΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣΤοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημοσιογράφου- Συγγραφέως- Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)Ἀνέγνωσα εἰς τὸν Τύπον ὅτι καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀποθνήσκουν περίπου δεκαέξι χιλιάδες (16.000) συνάνθρωποί μας κυρίως εἰς τὴν Ἀφρικὴν ἀπὸ ὑποσιτισμόν, ἀπὸ ἔλλειψιν φαρμάκων καὶ ἀπὸ ἀκατάλληλο νερό.Ἐνῶ δι’ ἕνα μόνον φόνον γίνεται μεγάλη κινητοποίησις τῆς Ἀστυνομίας, δημοσιογράφων καὶ ἄλλων παραγόντων, ἐν τούτοις, ὁ καθημερινὸς μαρτυρικὸς θάνατος χιλιάδων ἀνθρώπων, κατὰ πλειοψηφίαν μικρῶν παιδιῶν, παραμένει ἀπαρατήρητος.
Τί είσαι συ; ρωτούσα τον εαυτό μου!Τίποτα, ούτε ένα σκουλήκι δέν είσαι . Όταν ή Χάρις έρθη στον άνθρωπον, τόν κάνει Θεό, όταν όμως φύγει από τον άνθρωπο, τότε είναι έτοιμος για κάθε αίρεση, γιά κάθε πλάνη , γιά κάθε παρεκτροπή, ακόμα και για την κόλαση. Όλα βέβαια στηρίζονται στη Χάρη του Θεού. Αλλά έχει και η Χάρις την απαίτησή της, για να έρθη να κατοικήση στον άνθρωπον. Ζητά την προαίρεσή του, τη θέλησή του και τον αγώνα του. Μαζί με τη Χάρη ο άνθρωπος γίνεται Άγγελος. Χωρίς τη Χάρη παρεκτρέπεται και γίνεται δαίμονας.
Στο κατώφλι της κάθε μέρα, πείτε: "Θα γίνει το θέλημά Σου Πατέρα!"Και στο κατώφλι κάθε μελλοντικής νύχτας λέγε: " Θα γίνει το θέλημά Σου Πατέρα!".Πηγαίνοντας στη δουλειά και όταν έρχεσαι από την εργασία, πάλι να λες το ίδιο: : "Θα γίνει το θέλημά Σου Πατέρα!".
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙΧριστούγεννα τοῦ Ὁσίου Γέροντος Ἰακώβου Βαλοδήμου«καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύµατι» (Λουκ. β, 7).Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος γιὰ τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου διευκρινίζει:«Οὔτε ἡ Οὐράνια Γέννηση μπορεῖ νὰ ἐξηγηθῆ, οὔτε ἡ κατὰ τοὺς τελευταίους χρόνους ἐμφάνισή Του ὡς ἀνθρώπου ἐπιδέχεται ἔρευνα γιὰ πλήρη κατανόησή της. Τὸ ὅτι λοιπὸν Τὸν γέννησε ἡ παρθένος, τὸ πιστεύω, ὅμως ἔχω μάθει νὰ τιμῶ σιωπηλὰ τὸν τρόπο τῆς γεννήσεώς Του, καὶ νὰ μὴ ἐπιχειρῶ νὰ κατανοήσω ὅλ’ αὐτὰ ὑποβάλλοντάς τα σὲ λεπτομερῆ ἐξέταση».Ὁ Δρ. Χαραλάμπης Μπούσιας περιγράφει πῶς ὁ ἁγιασμένος γέροντας π. Ἰάκωβος Βαλοδῆμος γιόρτασε χιονισμένα Χριστούγεννα.Οἱ ἑτοιμασίες τοῦ Γέροντα ἦταν πνευματικές. Τίποτα τὸ ὑλικὸ δὲν τὸν συγκινοῦσε. Πλημμύριζε ἡ καρδιά του ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μας καὶ ἔνοιωθε ὁ εὐτυχέστερος τῶν ἀνθρώπων. Ὁ ὕμνος τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων τὸ βράδυ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ μας στὸ πτωχὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεὲμ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» δονοῦσε τὰ σωθικά του καὶ κινοῦσε τὰ χείλη του. Καὶ ὅταν ἡ καρδιὰ εἶναι γεμάτη Χριστό, τότε τὸ στομάχι χορταίνει μὲ τὸ παραμικρό, μὲ τὸ βρεγμένο παξιμάδι καὶ τὸ ψημένο στὴ χόβολη κρεμμύδι, ποὺ ἔχει ἀνείπωτη γλυκύτητα. Αὐτά, ἄλλωστε, διέθετε καὶ τὸ μικρὸ Μοναστηράκι τοῦ Γέροντα.
Ο ακαδημαϊκός, ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, κ. Αντώνιος Ταχιάος, αφηγείται την εμφάνιση του αγίου Στεφάνου σε έναν αγαθό Ρώσο διάκονο, όταν τον κάλεσαν να λειτουργήσει στο ναΰδριο.Το περιστατικό αυτό έλαβε χώρα στον 20ό αιώνα και το αφηγήθηκαν στον Καθηγητή Αγιορείτες, κατά την πρώτη επίσκεψή του στοΆγιον Όρος, το 1951.Αξίζει να σημειωθεί ότι στους Ρώσους υπάρχει το τυπικό να μην γίνονται όλοι οι διάκονοι ιερείς, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά κάποιοι να παραμένουν ισοβίως διάκοι.Αφηγείται λοιπόν ο Καθηγητής:«Φθάσαμε στην αγιορείτικη πρωτεύουσα, τις Καρυές και, όπως οφείλαμε κατευθυνθήκαμε στην Ιερά Κοινότητα.Εδώ είχαμε συστάσεις για τον εκπρόσωπο της Μονής Διονυσίου, τον π. Γρηγόριο, ο οποίος φρόντισε για τα διαμονητήριά μας και μας πήρε στο κονάκι της Μονής του να μας φιλοξενήσει.
Χριστούγεννα: Τι νόημα θα είχε η γη αν δεν γινόταν λίκνο για τον Δημιουργό της;Σε ένα ταπεινό σπήλαιο γεννήθηκε ο Σωτήρας, για να ελευθερώσει τελικά τον άνθρωπο από τον σπηλαιώδη λαβύρινθο του ΆδηΣυντάκτης: Ελευθέριος ΑνδρώνηςΣε ένα κόσμο γεμάτο από επίδειξη και φιγούρα, η πιο μεγαλοπρεπής δόξα των Χριστουγέννων είναι η ταπεινότητά τους. Μια επανάσταση στο διηνεκές. Μια γροθιά στο κατεστημένο της κενοδοξίας. Μια υπενθύμιση ότι τα σπουδαία ξεκινούν μέσα από την απλότητα, την ταπεινοφροσύνη, τη θαλπωρή του λιτού βίου.Βλέπεις διάφορους «σπουδαίους» να ξοδεύουν περιουσίες για να φέρουν στον κόσμο τους απογόνους τους με όση μεγαλοπρέπεια γίνεται. Διαλαλούν παντού τα γεννητούρια, κομπάζουν, γελοιοποιούνται, στήνονται σε κάμερες, κάνουν δηλώσεις, περιφέρουν τα μωρά σαν λάφυρα του εγωισμού τους.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Θ΄ Ὣρας (Τίτ. β´ 11-14, γ´ 4-7).
Τιτ. 2,11 Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις,
Τιτ. 2,11 Διότι εφανερώθη πλέον και εδόθη εις όλους, κυρίους και δούλους, η χάρις του Θεού, η σωτήριος δια τους ανθρώπους.
Τιτ. 2,12 παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι,
Τιτ. 2,12 Αυτή η χάρις μας διδάσκει και μας παιδαγωγεί να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς αμαρτωλάς επιθυμίας και να ζήσωμεν εις την παρούσαν ζωήν με εγκράτειαν και σωφροσύνην, με δικαιοσύνην και αγάπην προς τους γύρω μας, με ευσέβειαν και υπακοήν προς τον Θεόν,
Άγιος Νικόλαος Αχρίδος (Βελιμίροβιτς)Πώς αντέδρασε ο Ιωσήφ με το που έμαθε για την εγκυμοσύνη της Παρθένου Μαρίας; «Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν» (Ματθ. α΄ 19).Όπως βλέπουμε, ενήργησε σύμφωνα με το νόμο του Θεού. Έκανε υπακοή στο θέλημα του Θεού, όπως τουλάχιστον αυτός είχε αποκαλυφθεί στους Ισραηλίτες. Ενήργησε όμως και με ταπείνωση ενώπιον του Θεού.Ο σοφός Σολομών προειδοποιεί: «Μὴ δικαιοῦ ἔναντι Κυρίου». Μην εφαρμόζεις σκληρή δικαιοσύνη σ’ αυτούς που αμάρτησαν. Νιώσε τη δική σου αδυναμία, τις δικές σου αμαρτίες, και προσπάθησε να ελαφρύνεις τη δικαιοσύνη σου προς τους αμαρτωλούς. Εμποτισμένος με τέτοιο πνεύμα ο Ιωσήφ, δεν ήθελε να παραδώσει στη δικαιοσύνη την Παρθένο Μαρία για την αμαρτία που υποπτευόταν. Καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. Η πρόθεσή του αυτή μας δείχνει τι υποδειγματικός άνθρωπος ήταν ο Ιωσήφ. Υποδειγματικός στη δικαιοσύνη και το έλεος, όπως τον ήθελε το πνεύμα του παλιού νόμου. Για τον Ιωσήφ όλα ήταν απλά και καθαρά, όπως στην ψυχή κάθε θεοφοβούμενου ανθρώπου.Αυτά σκεφτόταν ο Ιωσήφ. Βρήκε έναν πολύ κατάλληλο τρόπο για να δώσει λύση στο πρόβλημα. Ξαφνικά όμως επενέβη ο ουρανός στο σχέδιό του και δέχτηκε μια αναπάντεχη εντολή:
Την διεξαγωγή κοσμικών εκδηλώσεων εντός του Ιερού Ναού της Λαύρας του Κιέβου, καταδίκασε με δήλωσή του ο Πρωτοσύγκελλος της Ουκρανικής Εκκλησίας, Σεβ. Μητροπολίτης Μπορισπόλ κ. Αντώνιος.Συγκεκριμένα, μέσα στον Ιερό Ναό πραγματοποιήθηκε ένα γαστρονομικό σόου, μια συναυλία λαϊκής μουσικής, καθώς και ένα «προγεύμα προσευχής» του Προέδρου της Ουκρανίας.«Μας πονάει όταν μας παίρνουν τις Εκκλησίες, αλλά μας πονάει περισσότερο όταν όταν οι Εκκλησίες και οι Καθεδρικοί μας Ναοί, χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς» - τόνισε στην δήλωσή του ο κ. Αντώνιος.Επίσης, ο Ουκρανός Ιεράρχης πρόσθεσε ότι «τι βλέπουμε τώρα σε Εκκλησίες και Καθεδρικούς Ναούς που έχουν καταληφθεί; Θεατρικές παραστάσεις, περφόρμανς, προβολές ταινιών, πολιτικά δρώμενα, δημοτικά τραγούδια και χοροί, μαγειρικά σόου...»Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι στον Ιερό Ναό υπάρχει μέρος όπου τιμώνται οι Όσιοι Αντώνιος και Θεοδόσιος των Σπηλαίων και εκεί ο κόσμος προσευχόταν.
Ο ενοριακός Ιερός Ναός Παναγίας Κοιμήσεως Οδηγήτριας Λατομιτίσσης Χίου άρχισε να κτίζεται το 1927 και εγκαινιάσθηκε την 5η Ιουλίου 1936 από το μητροπολίτη Χίου Ιωακείμ Στρουμπή.Είναι ένας θαυμάσιος πετρόκτιστος ναός ,που δεσπόζει σε όλη την περιοχή του Λατομίου και με το ιλαρό φως του τη νύκτα συγκινεί κάθε περαστικό.Σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιότερα στο χώρο αυτό υπήρχε η Ιερά Σκήτη Λατομίου. Ο ναός είναι βυζαντινού ρυθμού, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο άμβωνας βρίσκεται πάνω από την Ωραία Πύλη.Ο πρώτος που βαπτίσθηκε στον ναό είναι ο Αντώνιος Κουκουνάρης, θεολόγος καθηγητής. Ο αδελφός του Γεώργιος Κουκουνάρης, η σύζυγός του Καλλιόπη και τα τέκνα τους αποτελούν Μεγάλους Δωρητές και Ευεργέτες του Ιερού Ναού με την κατασκευή πλείστων έργων και ειδικά την ανέγερση του περικαλλέστατου Κουκουνάρειου Πνευματικού Κέντρου.
❈ Ἡ πιό μεγάλη μας δυστυχία εἶναι ὅτι κρεμᾶμε τήν εὐτυχία μας στό τί θά ποῦν οἱ ἄλλοι καί στό πῶς μᾶς βλέπουν οἱ ἄλλοι.Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 6 – 2009)
Πρώτα ο Θεός, στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος
την Παρασκευή
03 Ιανουαρίου 2025
πρωινή ακολουθία Ορθρου και Μεγάλων Ωρών Θεοφανείων .
Η πύλη θα ανοίξει 06.00
Και θα κλείσει 08.30
Επειδή μελετώ πολλά για την θαυμαστή Οσία Γαλακτία της Κρήτης, αποφάσισα να καταθέσω την δική μου εμπειρία που σημάδευσε την ζωή και την ιερωσύνη μου… Υπηρετώ στην Αμερική την Εκκλησία του Χριστού, με την δική Του ανοχή και την καθημερινή γεύση του Θείου ελέους Του. Το εννοώ και συγχωρέστε με που το τονίζω. Ευχηθείτε να το βιώνω αυτό καθημερινώς μήπως και αξιωθώ της σωτηρίας. Έχω οικογένεια, είμαι έγγαμος ιερεύς.Η πρόνοια του Θεού έφερε εδώ στην Αμερική τον θαυμαστό Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεΐτη. Αν δεν ερχόταν, θα κατέληγε η εδώ Εκκλησία χειρότερη από τον παπισμό σε εκκοσμίκευση… Υπήρξε ο φλογερότερος σημαιοφόρος του Σταυρού, που γνώρισα στη ζωή μου… Εφάμιλλος των Αποστόλων και των αρχαίων Αγίων, ξεπέρασε όλους τούς συγχρόνους Πατέρες σε ταπείνωση και δύναμη Πνεύματος, όπως είπε ο Άγιος Πορφύριος στη Γερόντισσα Μελάνη ηγουμένη της Ι. Μ. Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Σικάγου… Τα σημεία πάμπολλα. Η αγιότητά του «έως των ουρανών» κατά το ψαλμικό.Στις συμβουλές του, μας τόνιζε ότι οι εκτρώσεις και οι σαρκικές αμαρτίες, ειδικά οι παρά φύση αμαρτίες, είναι το μεγαλύτερο πνευματικό πρόβλημα της εποχής μας… Ειδικά μέσα στο Γάμο βλασφημείται η Χάρις του Αγίου Πνεύματος και αλλοιώνονται τα πάντα από το πειρασμικό πνεύμα… Μας συνιστούσε να βοηθούμε τους ανθρώπους να απαλλαγούν απ’ αυτές τις φοβερές εστίες ψυχοσωματικής μόλυνσης πού δαιμονοποιούν την ζωή τους… Προσωπικά τα δεχόμουν όλα αυτά, αλλά φοβόμουν το κόστος από την πλευρά της διοίκησης της Εκκλησίας πού μέσα στο πνεύμα του περσοναλισμού και της μετανεωτερικότητας, προωθεί πολλές φορές τα αντίθετα. Έχουν και προσωπικούς λόγους να το κάνουν αυτό και διώκουν κάθε πατερική άποψη επί του θέματος…
Νεόφυτος Ν. Ζωγράφος, 1912, Ο Άγιος Σπυρίδωνας, ναός Παναγίας Παλαιχώρι./πηγήΠροσπαθούν μερικοί να μας πείσουν ότι η Εκκλησία πρέπει να εκσυγχρονισθεί και να δεχθεί την καύση των νεκρών σωμάτων.Πως είναι δυνατόν ένας Χριστιανός να το δεχθεί αυτό;Όσα επιχειρήματα κι αν αραδιάσουν, γνωρίζουμε πολύ καλά πως πίσω από τα λόγια κρύβεται ο φόβος για το γεγονός του θανάτου. Θέλουν να καίνε τα σώματα, να σκορπίζουν τις στάχτες, να εξαφανίζουν κάθε τι που μπορεί να τους υπενθυμίζει ότι υπάρχει και θάνατος.Ο Χριστιανός όμως, ο αληθινός Χριστιανός όχι ο γιαλαντζί, μόνο την αμαρτία φοβάται. Δεν φοβάται το θάνατο.Βλέπω σήμερα πως ένας αληθινός χριστιανός αντιμετωπίζει το θάνατο.
Ἐν Κυθήροις τῇ 20ῇ Δεκεμβρίου 2024Ἀριθ. Πρωτ.: 449ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ(ὑπ’ ἀριθ. 242/2024)ΠρόςΤόν Ἱερόν Κλῆρον καίτόν Χριστώνυμον Λαόντῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚυθήρων καί Ἀντικυθήρων«…Χριστός ἐξ Οὐρανῶν· ἀπαντήσατε.Χριστός ἐπί γῆς· ὑψώθητε…».(Καταβασία Χριστουγέννων)Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ!Πνευματική χαρά καί ἀγαλλίασις, χαροποιά σκιρτήματα καί εὐφροσύνη καρδίας ἀναδύονται ἀπό τά τρίσβαθα τοῦ ψυχικοῦ μας κόσμου διά τό κοσμοσωτήριο καί κοσμοχαρμόσυνο γεγονός τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως.«…Χριστός ἐξ Οὐρανῶν· ἀπαντήσατε.Χριστός ἐπί γῆς· ὑψώθητε…».διασαλπίζει πανηγυρικῶς καί περιχαρῶς ὁ Ἱερός Ὑμνογράφος τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Τό πλέον χαρμόσυνο, ἐλπιδοφόρο καί σωτήριο ἄγγελμα. Προϋπαντήσατε, ὑποδεχθῆτε, κλείσατε ἐντός τῆς καρδίας σας τόν Οὐράνιον Ἐπισκέπτην, τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτήν καί Μέγιστον Εὐεργέτην τῆς ἀνθρωπότητος Ἰησοῦν Χριστόν, προσκυνήσατε καί λατρεύσατέ τον ὡς τόν ἀληθινόν Κύριον καί Θεόν μας.Ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ὁ Χρυσορρήμων Πατήρ τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, γράφει διά τήν Θείαν Ἐνανθρώπησιν:
Η Εναθρώπηση του Θεού Λόγου και η ανθρώπινη ΙστορίαΑρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών- Δρος ΘεολογίαςΗ ανθρώπινη Ιστορία διαδραματίζεται μέσα από τρεις φάσεις και αναμένει την τέταρτη.Η πρώτη φάση αρχίζει με την δημιουργία του ανθρώπου από τον Τριαδικό Θεό και εξελίσσεται μέσα στον κήπο της Εδέμ. Εκεί, όπου τοποθέτησε ο Θεός τον άνθρωπο με την εντολή «εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν» (Γεν. 2, 15). Στην Εδέμ ο πλασθείς «κατ᾽εικόνα Θεού» (Γεν. 1, 27) άνθρωπος υπάρχει σε άμεση κοινωνία μετά του Δημιουργού του Θεού. Γνώριζε οντολογικά, υπαρξιακά ότι Πατέρας του και Δημιουργός του ήταν ο Τριαδικός Θεός και ζούσε σύμφωνα με το θέλημά Του, αγαπητικά προς Αυτόν, ως δημιούργημα, αλλά και προς την κτίση, την οποία και αυτήν ως δημιούργημα του Ιδίου Θεού εγνώριζε εις βάθος. Όταν παρήκουσε την εντολή του Δημιουργού του Θεού και θέλησε διά της παρακοής να ομοιωθεί τω Θεώ, επήλθε η πτώση του και ακολούθησε η έξοδός του από τον Παράδεισο.Τοιουτοτρόπως αρχίζει η δεύτερη τραγική φάση της ανθρώπινης Ιστορίας, κατά την οποία ο άνθρωπος απομακρύνεται από τον Δημιουργό του και εισέρχεται στον χώρο της φθοράς και του θανάτου. Ως αποτέλεσμα τούτου διακόπτεται η κοινωνία του ανθρώπου μετά του Δημιουργού του Θεού.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης κη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 5-14).
Τιτ. 1,5 Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην,
Τιτ. 1,5 Δια τούτο ακριβώς σε αφήκα, διερχόμενος από την Κρήτην, δια να οργανώσης καλύτερον και συμπληρώσης όσα εγώ βιαζόμενος να φύγω παρέλειψα, και να εγκαταστήσης εις κάθε πόλιν πρεσβυτέρους, όπως εγώ σε διέταξα.
