Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων (Β´ Τιμ. δ´ 5-8).
Β Τιμ. 4,5 σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον.
Β Τιμ. 4,5 Συ όμως πρόσεχε άγρυπνος εις όλα όσα διδάσκει ο Θεός και επιβάλλει το καθήκόν σου. Κοπίασε και ταλαιπωρήσουν εις την διακονίαν σου, κάμε έργον κήρυκος του Ευαγγελίου, εκπλήρωσε εις τέλειον βαθμόν την υπηρεσίαν, που ανέλαβες εν τη Εκκλησίᾳ.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Ματθ.3,1-12]Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣΓΙΑ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΠΤΙΣΤΗ«᾽Εν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ᾽Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾽Ιουδαίας καὶ λέγων, Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν (:Εκείνες τις ημέρες που ο Ιησούς ζούσε αφανής στη Ναζαρέτ, βγήκε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής στη δημόσια δράση του και κήρυσσε στην έρημο της Ιουδαίας [που εκτείνεται στα βόρεια της Νεκράς Θάλασσας και δυτικά του Ιορδάνη ποταμού],και έλεγε: “Μετανοείτε, αλλάξτε αποφασιστικά σκέψεις και φρονήματα και ζωή, διότι πλησιάζει ο καιρός που ο Μεσσίας θα εγκαθιδρύσει και στη γη τη βασιλεία των ουρανών με τη νέα ουράνια ζωή που θα μας φέρει)»[Ματθ.3,1-2].«᾽Εν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις»: Ποιες ημέρες εννοεί ο Ευαγγελιστής Ματθαίος; Διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής δεν εμφανίζεται τότε, όταν δηλαδή ο Ιησούς ήταν παιδί, αλλά ύστερα από τριάντα έτη, όπως μαρτυρεί και ο Λουκάς[Λουκ. 3,1-3: «Ἐν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ἡγεμονεύοντος Ποντίου Πιλάτου τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετραρχοῦντος τῆς Γαλιλαίας Ἡρῴδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετραρχοῦντος τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς Ἀβιληνῆς τετραρχοῦντος, ἐπ᾿ ἀρχιερέως Ἄννα καὶ Καϊάφα, ἐγένετο ῥῆμα Θεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν(:το δέκατο πέμπτο έτος της αυτοκρατορίας του Τιβερίου Καίσαρος, όταν ηγεμόνας της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος, και τετράρχης της Γαλιλαίας ο Ηρώδης Αντίπας, ο δε Φίλιππος, ο αδελφός του, τετράρχης της Ιτουραίας και της Τραχωνίτιδας χώρας και ο Λυσανίας, τετράρχης της Αβιληνής, τις ημέρες που αρχιερείς στα Ιεροσόλυμα ήταν ο Άννας και ο Καϊάφας, ήλθε εντολή από τον Θεό στον Ιωάννη, τον υιό του Ζαχαρία που έμενε στην έρημο. Έτσι, μετά από τη θεία αυτή κλήση, πήγε ο Ιωάννης σε όλα τα περίχωρα του Ιορδάνη, και με το κήρυγμά του προέτρεπε τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να δεχθούν βάπτισμα μετανοίας, για να λάβουν αργότερα την άφεση των αμαρτιών τους, την οποία θα τους εξασφάλιζε ο Μεσσίας που θα ερχόταν μετά από λίγο)».Γιατί, λοιπόν, λέγει «κατά τις ημέρες εκείνες»; Είναι γενική συνήθεια στην Αγία Γραφή να χρησιμοποιεί αυτόν τον τρόπο της εκφράσεως, όχι μόνο όταν διηγείται αυτά που συμβαίνουν στο συγκεκριμένο χρόνο, αλλά και όταν αναφέρεται σε γεγονότα που θα συμβούν πολλά χρόνια αργότερα. Το ίδιο συνέβη και όταν ο Ιησούς καθόταν στο όρος των Ελαιών και Τον πλησίασαν οι μαθητές Του και ήθελαν να μάθουν για τη Δευτέρα παρουσία Του και την άλωση της Ιερουσαλήμ[Ματθ. 24,3: «Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ᾿ ἰδίαν λέγοντες· εἰπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος;(:και ενώ ο Ιησούς καθόταν στο όρος των ελαιών, Τον πλησίασαν οι μαθητές ιδιαιτέρως και Του είπαν:’’Πες μας, πότε θα γίνουν όλα αυτά και ποιο είναι το σημάδι που θα προαναγγέλλει την ένδοξή σου παρουσία και το οριστικό τέλος του κόσμου αυτού;’’)» κ.ε.]. Γνωρίζετε, βέβαια, πόσος χρόνος μεσολαβεί μεταξύ των δύο αυτών γεγονότων.
Μία πανδημική νόσος τῶν ποιμένωνΠορφυρίτηςΜέσα στόν συρφετό τῶν αἱρέσεων, οἱ ὁποῖες δηλητηριάζουν τά μέλης τῆς Μιᾶς καί Μοναδικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, εἶναι καί ἡ αἵρεση τῆς ἐκκοσμίκευσης. Ἐκκοσμίκευση εἶναι «ἡ μετατόπιση τοῦ κέντρου τῆς ζωῆς μας ἀπό τήν τήρηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ πρός τήν τήρηση τῶν ἐπιθυμιῶν τοῦ ἀνθρώπου. Τοῦ κόσμου. Στήν κατάσταση αὐτή κυριαρχεῖ τό κοσμικό φρόνημα καί ἦθος πού ἐπαναφέρει τόν καινό τοῦ Εὐαγγελίου ἄνθρωπο στόν παλαιό του ἑαυτό, στόν παλαιό ἄνθρωπο τόν φθειρόμενο ...»[1]. Οἱ κύριοι ὑπεύθυνοι γιά τήν κατάσταση αὐτή εἶναι οἱ ἐπίσκοποι, καθώς ὑπεύθυνος γιά τό ποίμνιο εἶναι ὁ ποιμήν. Ἕνας καλός ποιμένας, σύν Θεῷ, μπορεῖ νά ἀνυψώσει τό λογικό του ποίμνιο ἕως οὐρανοῦ, ὅπως ὁ ἅγιος ἐπίσκοπος π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης. Μεταμόρφωσε τόν κόσμο τῆς Φλώρινας σέ Ἐκκλησία καί ἔγινε πασίγνωστη ἡ πόλις αὐτή χάρις στόν ἐπίσκοπό της. Σέ ἀντίθετη περίπτωση, ἡ Ἐκκλησία παραμορφώνεται σέ κόσμο, πιστούς δηλαδή, μέ ἐκκοσμικευμένο φρόνημα.
«Οι καυχώμενοι εν τω σταυρώ του Χριστού»(Μ. Βασίλειος – Εις τον ΜΔ Ψαλμόν)MΕΡΟΣ Δ΄Νίκος Σακαλάκης,ΜαθηματικόςΑναμφίβολα, όταν ο Επίσκοπος κηρύττει αίρεση και παίρνει μόνος του όλες τις αποφάσεις, ερήμην του πληρώματος, τότε επαναστατικοποιεί τους ανθρώπους, τους πιστούς, που τόσα έχουν προσφέρει (διαχρονικά) και προσφέρουν στην Εκκλησία.Η επαναστατικοποίηση δεν προωθεί την βία που διαιρεί, αλλά αντίθετα (προωθεί) την ορθόδοξη – Πατερική διδασκαλία που προστατεύει και ενώνει την Εκκλησία.Να θυμίσουμε – πληροφορήσουμε τους «επισκόπους» που απομακρύνουν τον Εσταυρωμένο από την Αγία Τράπεζα, ότι έτσι ασκούν βία στις συνειδήσεις των πιστών∙ βία έχουν ασκήσει και οι αποφάσεις της «συνόδου» στην Κρήτη (2016) στις συνειδήσεις των πιστών, γι’ αυτό και τις απορρίπτουν (τώρα) εσωτερικά.Στην Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος (που ανήκω) είναι μέγα το πλήθος των πιστών (κληρικών, μοναχών, πολιτικών κλπ) που αντιστέκονται εσωτερικά στην «τοπική δημιουργική ουτοπία του Οικουμενισμού».Αυτή η μυστική συνειδησιακή κραυγή εξέγερσης, αναπτύχθηκε προς εμένα λίαν εμπιστευτικά. Στο όνομα της αιματηρής προϊστορίας των Πατερικών αγώνων έναντι των αιρέσεων, τους είπα, πρέπει ν’ αντιδράσετε κόσμια, εκκλησιαστικά, πατερικά, στα όρια των Ι. Κανόνων, έναντι της δύναμης της κρατικής εξουσίας και της συγκεντρωμένης (διοικητικά) δύναμης της επισήμου Ιεραρχίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ.4,5-8]ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ«Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον(: εσύ όμως πρόσεχε άγρυπνα όλα όσα σου παρουσιάζει το ποιμαντικό σου έργο. Κοπίασε)»[Β΄Τιμ.4,5].Βλέπεις ότι γι' αυτό τα προλέγει αυτά; Γιατί και ο Χριστός έλεγε προς το τέλος ότι «ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς(:διότι θα εμφανιστούν ψευδομεσσίες και ψευδοπροφήτες και θα δείξουν σημάδια μεγάλα και έργα καταπληκτικά, ώστε να παραπλανήσουν, εάν είναι δυνατόν, ακόμη και αυτούς τους εκλεκτούς)»[Ματθ.24,24]· έτσι και αυτός όταν επρόκειτο να φύγει για την άλλη ζωή έλεγε αυτά· «Σύ δέ νῆφε ἐν πᾶσι (:εσύ όμως πρόσεχε άγρυπνα όλα όσα σου παρουσιάζει το ποιμαντικό σου έργο)»[Β΄Τιμ.4,5]. «Κακοπάθησον (:Κακοπάθησε)»· δηλαδή «κοπίασε, πρόλαβε προτού έλθει εκείνη η καταστροφή, κατάστησε τα πρόβατα σε ασφάλεια ώσπου να έρθουν οι λύκοι, κακοπάθησε παντού».«ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τήν διακονίαν σου πληροφόρησον (:κάνε έργο ευαγγελιστού, ολοκλήρωσε με επιτυχία τη διακονία που σου ανατέθηκε στην Εκκλησία)»[Β’ Τιμ.4,5]. Άρα αυτό είναι έργο του ευαγγελιστού, το να κακοπαθαίνει και από μόνος του και από τους έξω. «Ολοκλήρωσε με επιτυχία τη διακονία που σου ανατέθηκε στην Εκκλησία»· δηλαδή αποτελείωσέ την. Να και άλλη ανάγκη κακοπαθήσεως. «ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε(:να αγρυπνείς και να κοπιάζεις διότι εγώ τώρα χύνω το αίμα μου ως σπονδή και θυσία στον Θεό· και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου από τον κόσμο αυτόν είναι πολύ κοντά)»[Β΄Τιμ.4,6]. Δεν είπε: «της θυσίας μου», αλλά αυτό που είναι κάτι παραπάνω· γιατί η θυσία δεν αναφέρεται όλη στον Θεό, ενώ η σπονδή ολόκληρη.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου πρό τῶν Φώτων (Α´ Τιμ. γ´ 13 - δ´ 5).
Α Τιμ. 3,13 οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περιποιοῦνται καὶ πολλὴν παῤῥησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Α Τιμ. 3,13 Διότι εκείνοι, οι οποίοι με σύνεσιν και φόβον Θεού διηκόνησαν καλώς και διακονούν, αποκτούν καλόν βαθμόν, προάγονται δηλαδή στο αξίωμα του ιερέως και του αρχιερέως· επί πλέον δε αποκτούν τόλμην και θάρρος να ομολογούν και να κηρύττουν την πίστιν στον Ιησούν Χριστόν.
ΕΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣΤοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημοσιογράφου- Συγγραφέως- Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)Ἀνέγνωσα εἰς τὸν Τύπον ὅτι καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀποθνήσκουν περίπου δεκαέξι χιλιάδες (16.000) συνάνθρωποί μας κυρίως εἰς τὴν Ἀφρικὴν ἀπὸ ὑποσιτισμόν, ἀπὸ ἔλλειψιν φαρμάκων καὶ ἀπὸ ἀκατάλληλο νερό.Ἐνῶ δι’ ἕνα μόνον φόνον γίνεται μεγάλη κινητοποίησις τῆς Ἀστυνομίας, δημοσιογράφων καὶ ἄλλων παραγόντων, ἐν τούτοις, ὁ καθημερινὸς μαρτυρικὸς θάνατος χιλιάδων ἀνθρώπων, κατὰ πλειοψηφίαν μικρῶν παιδιῶν, παραμένει ἀπαρατήρητος.
Τί είσαι συ; ρωτούσα τον εαυτό μου!Τίποτα, ούτε ένα σκουλήκι δέν είσαι . Όταν ή Χάρις έρθη στον άνθρωπον, τόν κάνει Θεό, όταν όμως φύγει από τον άνθρωπο, τότε είναι έτοιμος για κάθε αίρεση, γιά κάθε πλάνη , γιά κάθε παρεκτροπή, ακόμα και για την κόλαση. Όλα βέβαια στηρίζονται στη Χάρη του Θεού. Αλλά έχει και η Χάρις την απαίτησή της, για να έρθη να κατοικήση στον άνθρωπον. Ζητά την προαίρεσή του, τη θέλησή του και τον αγώνα του. Μαζί με τη Χάρη ο άνθρωπος γίνεται Άγγελος. Χωρίς τη Χάρη παρεκτρέπεται και γίνεται δαίμονας.
Στο κατώφλι της κάθε μέρα, πείτε: "Θα γίνει το θέλημά Σου Πατέρα!"Και στο κατώφλι κάθε μελλοντικής νύχτας λέγε: " Θα γίνει το θέλημά Σου Πατέρα!".Πηγαίνοντας στη δουλειά και όταν έρχεσαι από την εργασία, πάλι να λες το ίδιο: : "Θα γίνει το θέλημά Σου Πατέρα!".
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙΧριστούγεννα τοῦ Ὁσίου Γέροντος Ἰακώβου Βαλοδήμου«καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύµατι» (Λουκ. β, 7).Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος γιὰ τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου διευκρινίζει:«Οὔτε ἡ Οὐράνια Γέννηση μπορεῖ νὰ ἐξηγηθῆ, οὔτε ἡ κατὰ τοὺς τελευταίους χρόνους ἐμφάνισή Του ὡς ἀνθρώπου ἐπιδέχεται ἔρευνα γιὰ πλήρη κατανόησή της. Τὸ ὅτι λοιπὸν Τὸν γέννησε ἡ παρθένος, τὸ πιστεύω, ὅμως ἔχω μάθει νὰ τιμῶ σιωπηλὰ τὸν τρόπο τῆς γεννήσεώς Του, καὶ νὰ μὴ ἐπιχειρῶ νὰ κατανοήσω ὅλ’ αὐτὰ ὑποβάλλοντάς τα σὲ λεπτομερῆ ἐξέταση».Ὁ Δρ. Χαραλάμπης Μπούσιας περιγράφει πῶς ὁ ἁγιασμένος γέροντας π. Ἰάκωβος Βαλοδῆμος γιόρτασε χιονισμένα Χριστούγεννα.Οἱ ἑτοιμασίες τοῦ Γέροντα ἦταν πνευματικές. Τίποτα τὸ ὑλικὸ δὲν τὸν συγκινοῦσε. Πλημμύριζε ἡ καρδιά του ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μας καὶ ἔνοιωθε ὁ εὐτυχέστερος τῶν ἀνθρώπων. Ὁ ὕμνος τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων τὸ βράδυ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ μας στὸ πτωχὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεὲμ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» δονοῦσε τὰ σωθικά του καὶ κινοῦσε τὰ χείλη του. Καὶ ὅταν ἡ καρδιὰ εἶναι γεμάτη Χριστό, τότε τὸ στομάχι χορταίνει μὲ τὸ παραμικρό, μὲ τὸ βρεγμένο παξιμάδι καὶ τὸ ψημένο στὴ χόβολη κρεμμύδι, ποὺ ἔχει ἀνείπωτη γλυκύτητα. Αὐτά, ἄλλωστε, διέθετε καὶ τὸ μικρὸ Μοναστηράκι τοῦ Γέροντα.
Ο ακαδημαϊκός, ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, κ. Αντώνιος Ταχιάος, αφηγείται την εμφάνιση του αγίου Στεφάνου σε έναν αγαθό Ρώσο διάκονο, όταν τον κάλεσαν να λειτουργήσει στο ναΰδριο.Το περιστατικό αυτό έλαβε χώρα στον 20ό αιώνα και το αφηγήθηκαν στον Καθηγητή Αγιορείτες, κατά την πρώτη επίσκεψή του στοΆγιον Όρος, το 1951.Αξίζει να σημειωθεί ότι στους Ρώσους υπάρχει το τυπικό να μην γίνονται όλοι οι διάκονοι ιερείς, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά κάποιοι να παραμένουν ισοβίως διάκοι.Αφηγείται λοιπόν ο Καθηγητής:«Φθάσαμε στην αγιορείτικη πρωτεύουσα, τις Καρυές και, όπως οφείλαμε κατευθυνθήκαμε στην Ιερά Κοινότητα.Εδώ είχαμε συστάσεις για τον εκπρόσωπο της Μονής Διονυσίου, τον π. Γρηγόριο, ο οποίος φρόντισε για τα διαμονητήριά μας και μας πήρε στο κονάκι της Μονής του να μας φιλοξενήσει.
Χριστούγεννα: Τι νόημα θα είχε η γη αν δεν γινόταν λίκνο για τον Δημιουργό της;Σε ένα ταπεινό σπήλαιο γεννήθηκε ο Σωτήρας, για να ελευθερώσει τελικά τον άνθρωπο από τον σπηλαιώδη λαβύρινθο του ΆδηΣυντάκτης: Ελευθέριος ΑνδρώνηςΣε ένα κόσμο γεμάτο από επίδειξη και φιγούρα, η πιο μεγαλοπρεπής δόξα των Χριστουγέννων είναι η ταπεινότητά τους. Μια επανάσταση στο διηνεκές. Μια γροθιά στο κατεστημένο της κενοδοξίας. Μια υπενθύμιση ότι τα σπουδαία ξεκινούν μέσα από την απλότητα, την ταπεινοφροσύνη, τη θαλπωρή του λιτού βίου.Βλέπεις διάφορους «σπουδαίους» να ξοδεύουν περιουσίες για να φέρουν στον κόσμο τους απογόνους τους με όση μεγαλοπρέπεια γίνεται. Διαλαλούν παντού τα γεννητούρια, κομπάζουν, γελοιοποιούνται, στήνονται σε κάμερες, κάνουν δηλώσεις, περιφέρουν τα μωρά σαν λάφυρα του εγωισμού τους.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Θ΄ Ὣρας (Τίτ. β´ 11-14, γ´ 4-7).
Τιτ. 2,11 Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις,
Τιτ. 2,11 Διότι εφανερώθη πλέον και εδόθη εις όλους, κυρίους και δούλους, η χάρις του Θεού, η σωτήριος δια τους ανθρώπους.
Τιτ. 2,12 παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι,
Τιτ. 2,12 Αυτή η χάρις μας διδάσκει και μας παιδαγωγεί να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς αμαρτωλάς επιθυμίας και να ζήσωμεν εις την παρούσαν ζωήν με εγκράτειαν και σωφροσύνην, με δικαιοσύνην και αγάπην προς τους γύρω μας, με ευσέβειαν και υπακοήν προς τον Θεόν,
Άγιος Νικόλαος Αχρίδος (Βελιμίροβιτς)Πώς αντέδρασε ο Ιωσήφ με το που έμαθε για την εγκυμοσύνη της Παρθένου Μαρίας; «Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν» (Ματθ. α΄ 19).Όπως βλέπουμε, ενήργησε σύμφωνα με το νόμο του Θεού. Έκανε υπακοή στο θέλημα του Θεού, όπως τουλάχιστον αυτός είχε αποκαλυφθεί στους Ισραηλίτες. Ενήργησε όμως και με ταπείνωση ενώπιον του Θεού.Ο σοφός Σολομών προειδοποιεί: «Μὴ δικαιοῦ ἔναντι Κυρίου». Μην εφαρμόζεις σκληρή δικαιοσύνη σ’ αυτούς που αμάρτησαν. Νιώσε τη δική σου αδυναμία, τις δικές σου αμαρτίες, και προσπάθησε να ελαφρύνεις τη δικαιοσύνη σου προς τους αμαρτωλούς. Εμποτισμένος με τέτοιο πνεύμα ο Ιωσήφ, δεν ήθελε να παραδώσει στη δικαιοσύνη την Παρθένο Μαρία για την αμαρτία που υποπτευόταν. Καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. Η πρόθεσή του αυτή μας δείχνει τι υποδειγματικός άνθρωπος ήταν ο Ιωσήφ. Υποδειγματικός στη δικαιοσύνη και το έλεος, όπως τον ήθελε το πνεύμα του παλιού νόμου. Για τον Ιωσήφ όλα ήταν απλά και καθαρά, όπως στην ψυχή κάθε θεοφοβούμενου ανθρώπου.Αυτά σκεφτόταν ο Ιωσήφ. Βρήκε έναν πολύ κατάλληλο τρόπο για να δώσει λύση στο πρόβλημα. Ξαφνικά όμως επενέβη ο ουρανός στο σχέδιό του και δέχτηκε μια αναπάντεχη εντολή:
Την διεξαγωγή κοσμικών εκδηλώσεων εντός του Ιερού Ναού της Λαύρας του Κιέβου, καταδίκασε με δήλωσή του ο Πρωτοσύγκελλος της Ουκρανικής Εκκλησίας, Σεβ. Μητροπολίτης Μπορισπόλ κ. Αντώνιος.Συγκεκριμένα, μέσα στον Ιερό Ναό πραγματοποιήθηκε ένα γαστρονομικό σόου, μια συναυλία λαϊκής μουσικής, καθώς και ένα «προγεύμα προσευχής» του Προέδρου της Ουκρανίας.«Μας πονάει όταν μας παίρνουν τις Εκκλησίες, αλλά μας πονάει περισσότερο όταν όταν οι Εκκλησίες και οι Καθεδρικοί μας Ναοί, χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς» - τόνισε στην δήλωσή του ο κ. Αντώνιος.Επίσης, ο Ουκρανός Ιεράρχης πρόσθεσε ότι «τι βλέπουμε τώρα σε Εκκλησίες και Καθεδρικούς Ναούς που έχουν καταληφθεί; Θεατρικές παραστάσεις, περφόρμανς, προβολές ταινιών, πολιτικά δρώμενα, δημοτικά τραγούδια και χοροί, μαγειρικά σόου...»Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι στον Ιερό Ναό υπάρχει μέρος όπου τιμώνται οι Όσιοι Αντώνιος και Θεοδόσιος των Σπηλαίων και εκεί ο κόσμος προσευχόταν.
Ο ενοριακός Ιερός Ναός Παναγίας Κοιμήσεως Οδηγήτριας Λατομιτίσσης Χίου άρχισε να κτίζεται το 1927 και εγκαινιάσθηκε την 5η Ιουλίου 1936 από το μητροπολίτη Χίου Ιωακείμ Στρουμπή.Είναι ένας θαυμάσιος πετρόκτιστος ναός ,που δεσπόζει σε όλη την περιοχή του Λατομίου και με το ιλαρό φως του τη νύκτα συγκινεί κάθε περαστικό.Σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιότερα στο χώρο αυτό υπήρχε η Ιερά Σκήτη Λατομίου. Ο ναός είναι βυζαντινού ρυθμού, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο άμβωνας βρίσκεται πάνω από την Ωραία Πύλη.Ο πρώτος που βαπτίσθηκε στον ναό είναι ο Αντώνιος Κουκουνάρης, θεολόγος καθηγητής. Ο αδελφός του Γεώργιος Κουκουνάρης, η σύζυγός του Καλλιόπη και τα τέκνα τους αποτελούν Μεγάλους Δωρητές και Ευεργέτες του Ιερού Ναού με την κατασκευή πλείστων έργων και ειδικά την ανέγερση του περικαλλέστατου Κουκουνάρειου Πνευματικού Κέντρου.
❈ Ἡ πιό μεγάλη μας δυστυχία εἶναι ὅτι κρεμᾶμε τήν εὐτυχία μας στό τί θά ποῦν οἱ ἄλλοι καί στό πῶς μᾶς βλέπουν οἱ ἄλλοι.Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 6 – 2009)
Πρώτα ο Θεός, στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος
την Παρασκευή
03 Ιανουαρίου 2025
πρωινή ακολουθία Ορθρου και Μεγάλων Ωρών Θεοφανείων .
Η πύλη θα ανοίξει 06.00
Και θα κλείσει 08.30
Επειδή μελετώ πολλά για την θαυμαστή Οσία Γαλακτία της Κρήτης, αποφάσισα να καταθέσω την δική μου εμπειρία που σημάδευσε την ζωή και την ιερωσύνη μου… Υπηρετώ στην Αμερική την Εκκλησία του Χριστού, με την δική Του ανοχή και την καθημερινή γεύση του Θείου ελέους Του. Το εννοώ και συγχωρέστε με που το τονίζω. Ευχηθείτε να το βιώνω αυτό καθημερινώς μήπως και αξιωθώ της σωτηρίας. Έχω οικογένεια, είμαι έγγαμος ιερεύς.Η πρόνοια του Θεού έφερε εδώ στην Αμερική τον θαυμαστό Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεΐτη. Αν δεν ερχόταν, θα κατέληγε η εδώ Εκκλησία χειρότερη από τον παπισμό σε εκκοσμίκευση… Υπήρξε ο φλογερότερος σημαιοφόρος του Σταυρού, που γνώρισα στη ζωή μου… Εφάμιλλος των Αποστόλων και των αρχαίων Αγίων, ξεπέρασε όλους τούς συγχρόνους Πατέρες σε ταπείνωση και δύναμη Πνεύματος, όπως είπε ο Άγιος Πορφύριος στη Γερόντισσα Μελάνη ηγουμένη της Ι. Μ. Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Σικάγου… Τα σημεία πάμπολλα. Η αγιότητά του «έως των ουρανών» κατά το ψαλμικό.Στις συμβουλές του, μας τόνιζε ότι οι εκτρώσεις και οι σαρκικές αμαρτίες, ειδικά οι παρά φύση αμαρτίες, είναι το μεγαλύτερο πνευματικό πρόβλημα της εποχής μας… Ειδικά μέσα στο Γάμο βλασφημείται η Χάρις του Αγίου Πνεύματος και αλλοιώνονται τα πάντα από το πειρασμικό πνεύμα… Μας συνιστούσε να βοηθούμε τους ανθρώπους να απαλλαγούν απ’ αυτές τις φοβερές εστίες ψυχοσωματικής μόλυνσης πού δαιμονοποιούν την ζωή τους… Προσωπικά τα δεχόμουν όλα αυτά, αλλά φοβόμουν το κόστος από την πλευρά της διοίκησης της Εκκλησίας πού μέσα στο πνεύμα του περσοναλισμού και της μετανεωτερικότητας, προωθεί πολλές φορές τα αντίθετα. Έχουν και προσωπικούς λόγους να το κάνουν αυτό και διώκουν κάθε πατερική άποψη επί του θέματος…
Νεόφυτος Ν. Ζωγράφος, 1912, Ο Άγιος Σπυρίδωνας, ναός Παναγίας Παλαιχώρι./πηγήΠροσπαθούν μερικοί να μας πείσουν ότι η Εκκλησία πρέπει να εκσυγχρονισθεί και να δεχθεί την καύση των νεκρών σωμάτων.Πως είναι δυνατόν ένας Χριστιανός να το δεχθεί αυτό;Όσα επιχειρήματα κι αν αραδιάσουν, γνωρίζουμε πολύ καλά πως πίσω από τα λόγια κρύβεται ο φόβος για το γεγονός του θανάτου. Θέλουν να καίνε τα σώματα, να σκορπίζουν τις στάχτες, να εξαφανίζουν κάθε τι που μπορεί να τους υπενθυμίζει ότι υπάρχει και θάνατος.Ο Χριστιανός όμως, ο αληθινός Χριστιανός όχι ο γιαλαντζί, μόνο την αμαρτία φοβάται. Δεν φοβάται το θάνατο.Βλέπω σήμερα πως ένας αληθινός χριστιανός αντιμετωπίζει το θάνατο.
Ἐν Κυθήροις τῇ 20ῇ Δεκεμβρίου 2024Ἀριθ. Πρωτ.: 449ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ(ὑπ’ ἀριθ. 242/2024)ΠρόςΤόν Ἱερόν Κλῆρον καίτόν Χριστώνυμον Λαόντῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚυθήρων καί Ἀντικυθήρων«…Χριστός ἐξ Οὐρανῶν· ἀπαντήσατε.Χριστός ἐπί γῆς· ὑψώθητε…».(Καταβασία Χριστουγέννων)Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ!Πνευματική χαρά καί ἀγαλλίασις, χαροποιά σκιρτήματα καί εὐφροσύνη καρδίας ἀναδύονται ἀπό τά τρίσβαθα τοῦ ψυχικοῦ μας κόσμου διά τό κοσμοσωτήριο καί κοσμοχαρμόσυνο γεγονός τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως.«…Χριστός ἐξ Οὐρανῶν· ἀπαντήσατε.Χριστός ἐπί γῆς· ὑψώθητε…».διασαλπίζει πανηγυρικῶς καί περιχαρῶς ὁ Ἱερός Ὑμνογράφος τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Τό πλέον χαρμόσυνο, ἐλπιδοφόρο καί σωτήριο ἄγγελμα. Προϋπαντήσατε, ὑποδεχθῆτε, κλείσατε ἐντός τῆς καρδίας σας τόν Οὐράνιον Ἐπισκέπτην, τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτήν καί Μέγιστον Εὐεργέτην τῆς ἀνθρωπότητος Ἰησοῦν Χριστόν, προσκυνήσατε καί λατρεύσατέ τον ὡς τόν ἀληθινόν Κύριον καί Θεόν μας.Ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ὁ Χρυσορρήμων Πατήρ τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, γράφει διά τήν Θείαν Ἐνανθρώπησιν:
Η Εναθρώπηση του Θεού Λόγου και η ανθρώπινη ΙστορίαΑρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών- Δρος ΘεολογίαςΗ ανθρώπινη Ιστορία διαδραματίζεται μέσα από τρεις φάσεις και αναμένει την τέταρτη.Η πρώτη φάση αρχίζει με την δημιουργία του ανθρώπου από τον Τριαδικό Θεό και εξελίσσεται μέσα στον κήπο της Εδέμ. Εκεί, όπου τοποθέτησε ο Θεός τον άνθρωπο με την εντολή «εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν» (Γεν. 2, 15). Στην Εδέμ ο πλασθείς «κατ᾽εικόνα Θεού» (Γεν. 1, 27) άνθρωπος υπάρχει σε άμεση κοινωνία μετά του Δημιουργού του Θεού. Γνώριζε οντολογικά, υπαρξιακά ότι Πατέρας του και Δημιουργός του ήταν ο Τριαδικός Θεός και ζούσε σύμφωνα με το θέλημά Του, αγαπητικά προς Αυτόν, ως δημιούργημα, αλλά και προς την κτίση, την οποία και αυτήν ως δημιούργημα του Ιδίου Θεού εγνώριζε εις βάθος. Όταν παρήκουσε την εντολή του Δημιουργού του Θεού και θέλησε διά της παρακοής να ομοιωθεί τω Θεώ, επήλθε η πτώση του και ακολούθησε η έξοδός του από τον Παράδεισο.Τοιουτοτρόπως αρχίζει η δεύτερη τραγική φάση της ανθρώπινης Ιστορίας, κατά την οποία ο άνθρωπος απομακρύνεται από τον Δημιουργό του και εισέρχεται στον χώρο της φθοράς και του θανάτου. Ως αποτέλεσμα τούτου διακόπτεται η κοινωνία του ανθρώπου μετά του Δημιουργού του Θεού.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης κη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 5-14).
Τιτ. 1,5 Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην,
Τιτ. 1,5 Δια τούτο ακριβώς σε αφήκα, διερχόμενος από την Κρήτην, δια να οργανώσης καλύτερον και συμπληρώσης όσα εγώ βιαζόμενος να φύγω παρέλειψα, και να εγκαταστήσης εις κάθε πόλιν πρεσβυτέρους, όπως εγώ σε διέταξα.
Ἴσως δημιουργηθεῖ ἡ ἀπορία σέ κάποιους, γιατί γενεαλογεῖται ὁ Ἰωσήφ καί ὄχι ἡ Παναγία, όπως ακούσαμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα (βλ. Ματθ. α').Ὁ Ἰωσήφ ἦταν προστάτης καί «μνήστωρ» τῆς Θεοτόκου, καί δέν εἶχε συγγένεια εξ αἵματος μέ τόν Κύριό μας, καθότι ὁ Χριστός εἶναι χωρίς μητέρα ὡς Θεός καί χωρίς πατέρα ὡς Ἄνθρωπος, "απάτωρ, αμήτωρ και αγενεαλόγητος".Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἀναφέρει δύο κυρίως λόγους:Πρῶτον, ἐπειδή σύμφωνα μέ τό ἰουδαϊκό ἐθιμικό δίκαιο δέν γενεαλογοῦντο ποτέ οἱ γυναῖκες καί εἰδικά μόνες τους καί αὐτό φαίνεται ἀφοῦ καί στήν ὅλη γενεαλογία, ὅπου ἀναφέρεται γυναίκα, ἀναφέρεται σέ συνδυασμό μέ τό σύζυγό της.
❈ Ὁ Θεός αὐτό ἀκριβῶς θέλει, ὄχι γιά Ἐκεῖνον, ἀλλά γιά ἐμᾶς, νά στηριζόμαστε σ' Αὐτόν, γιατί αὐτό μόνο μᾶς ταιριάζει καί μᾶς ὠφελεῖ. Ὅσο ἐμεῖς θέλουμε νά εἴμαστε ἀνεξάρτητοι, τόσο ὑποφέρουμε καί βασανιζόμαστε.Ὁ Θεός πολλές φορές ἀπό τήν μεγάλη Του ἀγάπη μᾶς ἀπομακρύνει ὅλα τά ἀνθρώπινα στηρίγματα, γιά νά κάνουμε τήν κίνηση νά ἐξαρτηθοῦμε ἀπό Αὐτόν.Ἔτσι σοῦ παίρνει τήν δουλειά, τό παιδί, τήν ὑγεία, τό σπίτι… καί ἐκεῖ πού θά πᾶς νά πεῖς:
«Όταν η σάρκα σου δοκιμάζεται από αρρώστειες, να θυμάσαι, ότι αυτό που υποφέρει και εξασθενεί, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της σωτηρίας σου.Για αυτό πρέπει να υπομένεις τις αρρώστειες με γενναιότητα, στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Οποίος για χάρη μας, υπόμεινε Σταυρό και θάνατο.
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΗ πολύτροπη φιλανθρωπία του Θεού και η οικονομία Του για τον άνθρωπο, αφού έκανε τον Βασίλειο γνωστό με πολλά περιστατικά που μεσολάβησαν και τον ανέδειξαν όλο και λαμπρότερο, τον προβάλλει ως φάρο της Εκκλησίας περίοπτο και περιλάλητο, αφού τον συγκατέλεξε στην ιερή τάξη των πρεσβυτέρων και από μία πόλη, την Καισάρεια, τον έκανε πυρσό όλης της οικουμένης. Με ποιον τρόπο; Δεν έφτιαξε εκ του προχείρου το αξίωμα, ούτε την ίδια ώρα τον έλουσε και τον έκανε σοφό, όπως γίνεται σήμερα με τους πολλούς που επιθυμούν τις πρωτοστασίες· τον έκανε άξιο της τιμής με την τάξη και τον νόμο της πνευματικής προόδου.Δεν επαινώ την αταξία και την ακοσμία μας, κάποτε και αυτών που προεδρεύουν στην Εκκλησία. Δεν θα τολμήσω να τους κατηγορήσω όλους. Εξάλλου δεν είναι και δίκαιο. Επαινώ τον ναυτικό νόμο που στον κυβερνήτη του πλοίου δίνει πρώτα το κουπί, από αυτό τον φέρει στην πλώρη και τους εμπιστεύεται την ανίχνευση της πορείας και τέλος τον καθίζει στο τιμόνι, έπειτα από πολύ σχίσιμο των κυμάτων και πολλή εξέταση των ανέμων. Το ίδιο γίνεται και στα στρατιωτικά. Στρατιώτης, ταξίαρχος, στρατηγός. Αυτή είναι η άριστη σειρά και η ωφελιμότατη για τους αρχόμενους.
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:« Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-1-2002]Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, άγει τρεις γιορτές. Την οκταήμερο περιτομή του Χριστού, τη μνήμη του αγίου Βασιλείου και την πρωτοχρονιά. Αφού η έννοια του χρόνου απασχολεί τον Χριστιανό και είναι πολύτιμη για τη σωτηρία του. Θα μείνουμε όμως να δούμε τη θαυμαστή προσωπικότητα του ἐν ἁγίοις Μεγάλου Βασιλείου.Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια το 330. Ανήκε σε μια αγιασμένη οικογένεια, και κοσμικά εξέχουσα. Ο πατέρας του, ονόματι και αυτός Βασίλειος- ήταν συνήθεια, πολλές φορές, ο πατέρας να δίνει το δικό του όνομα στο παιδί του-, ήταν διδάσκαλος εγκυκλίων μαθημάτων, αλλά και της ρητορικής. Η γιαγιά του, από τον πατέρα του, ονόματι Μακρίνα, ήταν ενάρετη γυναίκα, και χρημάτισε μαθήτρια του μεγάλου ιεραποστόλου, Γρηγορίου του Θαυματουργού. Είναι αξιοσημείωτο ότι όταν ξέσπασε διωγμός από τον Μαξιμίνο, αυτή, η Μακρίνα δηλαδή με το σύζυγό της, έμειναν αρκετά χρόνια στα δάση του Πόντου και τρέφονταν με το κυνήγι ελαφών, όπως μας πληροφορεί ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στον Επιτάφιο του Μεγάλου Βασιλείου.Η μητέρα του Μεγάλου Βασιλείου, η Εμμέλεια, καταγόταν και αυτή από επιφανή οικογένεια της Καισαρείας. Αρκεί να σημειωθεί ότι ο πατέρας της ανεδείχθη σε μάρτυρα κατά τους τελευταίους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο δε αδελφός της, Γρηγόριος, ανεδείχθη επίσκοπος σε κάποια πόλη της Καππαδοκίας. Από τα αγόρια της οικογένειας, ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος και ο Πέτρος διηκόνησαν την εκκλησία ως Επίσκοποι. Ο δε Ναυκράτιος έγινε μοναχός.Από τα πέντε κορίτσια, η πρώτη,η Μακρίνα, τιμάται ως αγία. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το στενό και το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον του Μεγάλου Βασιλείου υπήρξε σημαντικό και αγιασμένο.Η ανατροφή και η παιδεία του Μεγάλου Βασιλείου υπήρξε πολύ, πάρα πολύ επιμελημένη-και το βλέπουμε από τους λόγους του, τα έργα του, τις συγγραφές του. Την πρώτη του γραμματική παιδεία έλαβε από τον πατέρα του, τον Βασίλειο· κατόπιν μαθήτευσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Εκεί γνωρίστηκε με τον Γρηγόριο τον από Αριανζού και μετέπειτα άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο-αυτό συνέβη στην Αθήνα· αλλά επίσης γνωρίστηκε και με τον νεαρό εξάδελφο των αυτοκρατόρων, τον Ιουλιανό- στην Αθήνα κι αυτό-, τον μετέπειτα διώκτη.
Θέλουμε τὴ μαγεία ἢ τὴ χαρὰ τῶν Χριστουγέννων;Κ. Γ. ΠαπαδημητρακόπουλοςΣὲ λίγο ἔχουμε Χριστούγεννα, καλοί μου φίλοι, ποὺ ὅλοι μὲ λαχτάρα περιμένουμε. Ἆραγε πῶς θέλουμε νὰ τὰ ἑορτάσουμε; Κοσμικὰ ἢ πνευματικά; Ἐξαρτᾶται ἀπ’ τὸ τί τελικὰ ζητᾶμε. Τὴ μαγεία τους, γιὰ τὴν ὁποία τόσα πολλὰ κάνει ἡ «διεθνὴς τῶν πονηρῶν» ἢ τὴ χαρά τους, ὅπως θέλει ἡ Ἐκκλησία μας; Ἀλλ’ ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά τους…* * *Ἀσφαλῶς τὰ Χριστούγεννα ἔχουν νόημα βαθύτατα πνευματικό, ἅγιο καὶ σωτήριο. Γιατί μ’ αὐτὰ δὲν ἑορτάζουμε ἕνα ὁποιοδήποτε γεγονός, ὡς καὶ ἐθνικὸ ἀκόμη, ἀλλὰ τὴν ἴδια τὴν ἐμφάνιση, μὲ σάρκα καὶ ὀστᾶ τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ κι ἀνάμεσά μας. Μᾶς τίμησε ἰδιαίτερα μὲ τὴν ἐπίσκεψή Του αὐτή, ὑπέροχα, ἀνυπέρβλητα, μοναδικά, καθὼς ἕνωσε τὴν δική μας ἀνθρώπινη φύση μὲ τὴ δική Του τὴ Θεϊκή.Ἔτσι ἔχουμε τὴν ἐμφάνιση τοῦ Θεανθρώπου στὴν ἱστορία. Τὴν ἕνωση τοῦ κτιστοῦ πλάσματος, μὲ τὸν ἴδιο τὸν Ἄκτιστο Πλάστη καὶ Θεό. Σκοπὸς αὐτῆς τῆς Θείας παρέμβασης, εἶναι ἡ Θέωση τοῦ ἀνθρώπου.Ὁπότε μὲ τὰ Χριστούγεννα δὲν κάνουμε τίποτ’ ἄλλο τελικά, ἀπ’ τὸ νὰ ζοῦμε τὴν ἀνὰ – δημιουργία μας, τὴν ἀνὰ – πλασή μας ἀπ’ τὸ κατάντημα στὸ ὁποῖο μᾶς ὁδήγησε ἡ ἁμαρτία, ὥστε νὰ ἐπανέλθουμε πάλι στὴν προτέρα μας κατάσταση.Νὰ γιατί τὸ μήνυμα τῶν Χριστουγέννων, εἶναι τὸ πλέον χαρμόσυνο καὶ τόσο ἐλπιδοφόρο ἄγγελμα τῆς ἱστορίας. Καὶ δὲν εἶναι ἄλλο, ἀπ’ αὐτὸ τοῦ ἀγγέλου κατὰ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς ποιμένες:
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ«Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλία (:Και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί το παιδί στην κοιλιά της μητέρας του)»[Λουκ.2,21].Εδώ λοιπόν με αυτά που αναγνώσαμε πριν λίγο, βλέπουμε ότι υποτασσόταν στους νόμους του Μωυσή ή μάλλον βλέπουμε ο ίδιος ο νομοθέτης και Θεός να υποτάσσεται ως άνθρωπος στους δικούς Του νόμους. Και για ποιο λόγο το κάνει αυτό, θα μας το διδάξει ο σοφότατος Παύλος: «Οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν (:Έτσι κι εμείς, οι Χριστιανοί, όταν ήμασταν σε νηπιώδη πνευματική κατάσταση, ήμασταν υποδουλωμένοι κάτω από τα στοιχεία του κόσμου(δηλαδή κάτω από τη στοιχειώδη και ανεπαρκή θρησκευτική γνώση που έχει ο κόσμος των ατελών και παχυλών ανθρώπων). Όταν όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου που είχε ορίσει η πανσοφία του Θεού, ο Θεός εξαπέστειλε τον Υιό Του, που γεννήθηκε από γυναίκα και έζησε σύμφωνα με τις διατάξεις του μωσαϊκού νόμου, για να εξαγοράσει αυτούς που βρίσκονταν κάτω από την εξουσία του μωσαϊκού νόμου, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία, που ο Θεός μας είχε υποσχεθεί)»[Γαλ.4,3-4]. Ο Χριστός λοιπόν εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου εκείνους που ήταν κάτω από την εξουσία του νόμου, αλλά όμως δεν τον είχαν ακόμη τηρήσει. Και τους εξαγόρασε με ποιον τρόπο; Εκπληρώνοντάς τον.
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥΚατά Λουκάν, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 20-21 και 40-5220 Καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον καθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς. 21 Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλίᾳ.40 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ᾿ αὐτό.41 Καὶ ἐπορεύοντο οἱ γονεῖς αὐτοῦ κατ᾿ ἔτος εἰς ῾Ιερουσαλὴμ τῇ ἑορτῇ τοῦ πάσχα. 42 Καὶ ὅτε ἐγένετο ἐτῶν δώδεκα, ἀναβάντων αὐτῶν εἰς ῾Ιεροσόλυμα κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἑορτῆς 43 καὶ τελειωσάντων τὰς ἡμέρας, ἐν τῷ ὑποστρέφειν αὐτοὺς ὑπέμεινεν ᾿Ιησοῦς ὁ παῖς ἐν ῾Ιερουσαλήμ, καὶ οὐκ ἔγνω ᾿Ιωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ. 44 Νομίσαντες δὲ αὐτὸν ἐν τῇ συνοδίᾳ εἶναι ἦλθον ἡμέρας ὁδὸν καὶ ἀνεζήτουν αὐτὸν ἐν τοῖς συγγενέσι καὶ ἐν τοῖς γνωστοῖς· 45 καὶ μὴ εὑρόντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ ζητοῦντες αὐτόν. 46 Καὶ ἐγένετο μεθ᾿ ἡμέρας τρεῖς εὗρον αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ καθεζόμενον ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων καὶ ἀκούοντα αὐτῶν καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούς· 47Ἐξίσταντο δὲ πάντες οἱ ἀκούοντες αὐτοῦ ἐπὶ τῇ συνέσει καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν αὐτοῦ. 48 Καὶ ἰδόντες αὐτὸν ἐξεπλάγησαν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπε· τέκνον, τί ἐποίησας ἡμῖν οὕτως; Ἰδοὺ ὁ πατήρ σου κἀγὼ ὀδυνώμενοι ἐζητοῦμέν σε. 49 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· τί ὅτι ἐζητεῖτέ με; Οὐκ ᾔδειτε ὅτι ἐν τοῖς τοῦ πατρός μου δεῖ εἶναί με; 50 Καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκαν τὸ ῥῆμα ὃ ἐλάλησεν αὐτοῖς. 51 Καὶ κατέβη μετ᾿ αὐτῶν καὶ ἦλθεν εἰς Ναζαρέτ, καὶ ἦν ὑποτασσόμενος αὐτοῖς. Καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ διετήρει πάντα τὰ ρήματα ταῦτα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. 52 Καὶ ᾿Ιησοῦς προέκοπτε σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα20 Και οι ποιμένες γύρισαν πίσω στο ποίμνιό τους και δόξαζαν και υμνολογούσαν τον Θεό για όλα όσα άκουσαν από τον άγγελο και είδαν τα μάτια τους όταν πήγαν στη Βηθλεέμ, και τα οποία ήταν ακριβώς όπως τους τα είπε ο άγγελος. 21 Και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ.
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥΠρος Κολοσσαείς, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 8-128Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐ κατὰ Χριστόν· 9 ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς, 10 καὶ ἐστὲ ἐν αὐτῷ πεπληρωμένοι, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλὴ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας, 11 ἐν ᾧ καὶ περιετμήθητε περιτομῇ ἀχειροποιήτῳ ἐν τῇ ἀπεκδύσει τοῦ σώματος τῶν ἁμαρτιῶν τῆς σαρκός, ἐν τῇ περιτομῇ τοῦ Χριστοῦ, 12 συνταφέντες αὐτῷ ἐν τῷ βαπτίσματι, ἐν ᾧ καὶ συνηγέρθητε διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ τῶν νεκρῶν.Ερμηνευτική απόδοση Παν. Τρεμπέλα8 Προσέχετε μήπως σας εξαπατήσει κανείς με την ψευδοφιλοσοφία και την απάτη που είναι άδεια από ωφέλιμο περιεχόμενο και στηρίζεται όχι σε θεία αποκάλυψη αλλά στην παράδοση των ανθρώπων.
«Μην πτοείσαι από το τι λένε οι άνθρωποι για σένα. Αυτός είναι ο διαβολικός φόβος.Ο κόσμος αυτό το ξέρει καλά. Ποτέ δεν έπαψε να λέει και μάλιστα για αγίους και Οσίους της Εκκλησίας μας. Συλλογίσου τι ο Θεός λέγει για σένα, τι οι Άγγελοι και οι Άγιοι λένε για σένα»
Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. 1ης Ἰανουαρίου (Κλσ. β´ 8-12).
Κολ. 2,8 Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐ κατὰ Χριστόν·
Κολ. 2,8 Προσέχετε, μήπως σας εξαπατήση κανείς και λεηλατήση τον θησαυρόν της πίστεώς σας με την ψευδή φιλοσοφίαν και την κούφιαν απάτην, η οποία βασίζεται εις την ψευδή και ακατάστατον παράδοσιν των ανθρώπων, κατά την παιδαριώδη και μωράν αντίληψιν περί των στοιχείων του κόσμου, και όχι σύμφωνα με την διδασκαλίαν του Χριστού.
