Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 09-07-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιστ΄ 17 - 24

ιστ΄ 17 - 24

                                                     

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Ιγ΄ 10 - 23

Ιγ΄ 18 - 23 
                                                              
Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/


http://www.hristospanagia.gr/

Ἡ μεθοδολογία τῆς ἐθνοκτονίας

  Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑΣ

 
Κωνσταντίνος Ρωμανός
Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου

«..Η μεθοδολογία της εθνοκτονίας με επιστημονική συνέπεια επικεντρώθηκε στους δύο κεντρικούς άξονες αναπαραγωγής μιας ανθρώπινης κοινωνίας, την παιδεία και τη δημογραφία ..
… Η φάση του «αποπρογραμματισμού» του ιστορικού υποκειμένου Έλλην περατώθηκε πλέον επιτυχώς και τώρα μπορεί να αρχίσει η αντίστροφη διαδικασία «αναπρογραμματισμού» του εκκενωθέντος απο κάθε ιστορική μνήμη ανθρώπινου πλάσματος με νέα περιεχόμενα .. »

Kαι η πτώχευση της χώρας;

«… Ο διάβολος δεν κρατάει το λόγο του.
Γιατί να ξοδεύεται εσαεί γι αυτούς που τώρα πια είναι ένα τίποτα; Αφού οι Έλληνες έχασαν οικειοθελώς την τιμή τους, να χάσουν τώρα και το … αντίτιμο.
Άλλωστε δεν τα έδωσαν όλα ακόμα, ποιος ξέρει αν πιεζόμενοι δεν θα δώσουν και τα υπόλοιπα! .. »

Ἡ πιό μεγάλη διαστροφή (Μιὰ ἐπίκαιρη καὶ σπουδαία ἐπιστολὴ τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεωδοροπούλου)

 Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ

Τοῦ περιοδ. «ΖΩΗ»,
ἀρ. τ. 4259, Ἰούλ. –Αὔγ. 2012

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Ἀναγνώστης τῆς «ΧΡ. ΒΙΒΛ.» διερωτήθηκε τί ἐννοεῖ προηγούμενο σχόλιο τῆς «ΧΡ. ΒΙΒΛ.» περὶ «ἐθνικῆς Μετανοίας». Νά λοιπόν, ἀγαπητέ φίλε, τί ἐννοεῖ τὸ σχόλιο: Ἂς ἀφήσει ὁ κ. Πρωθυπουργὸς τὰ τεχνοκρατικὰ καὶ πολιτικάντικα μπαλώματα γιὰ τὴν Οἰκονομία κι ἂς προωθήσει κατεπειγόντως νομοσχέδιο γιὰ τὴν (ἐπανα-) ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ τῶν ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ, δηλ. ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ (ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ). Ὅσο δὲν τὸ κάνει καὶ ἀφήνει νὰ συνεχίζεται τὸ ΕΘΝΙΚΟ (καὶ κρατικὸ) αὐτὸ ΕΓΚΛΗΜΑ μὲ τὶς ὑποκριτικὲς καὶ διεστραμμένες «δικαιολογίες» καὶ ὅσο τὸ ΑΘΩΟ ΑΙΜΑ θὰ τρέχει ποταμηδόν, ἂς μὴ τρέφουμε ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ.!

.           Εἶπαν καὶ εἶναι σωστό, πὼς µιὰ κοινωνία ποὺ δὲν δέχεται πιὰ τὰ παιδιὰ δὲν εἶναι ἄξια νὰ ἐπιζήσει. Δὲν εἶναι κοινωνία ἀνθρώπων. Εἶναι ζούγκλα. Αὐτὸ δυστυχῶς συµβαίνει καὶ µἐ τὶς ἐκτρώσεις, τὸ ἔγκληµα τῶν ἐγκληµάτων, τὴν πιὸ µεγάλη ἐγκληµατικὴ διαστροφή. Χαρακτηριστικὴ καὶ µἐ διαρκῆ ἐπικαιρότητα ἡ ἐπιστολὴ ἀπὸ τὸν ἀείµνηστο π. Ἐπιφάνια Θεοδωρόπουλο. Ἀναφέρει περίπτωση ποὺ ὑπογραµµίζει τὴν ἀνευθυνότητα µὲ τὴν ὁποία δολοφονεῖται συχνὰ ἡ ἀθώα κυοφορούµενη ζωή.

Πῶς θά σωθοῦμε! ε' μέρος

• 
  

   

  «Πατρικές Συμβουλές Γέροντος ΦιλοθέουΖερβάκου»

  Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

  ἔτους 2010

   Δεῖτε ἐδῶ:δ'μέρος
   Πῶς θά σωθοῦμε!
  Ἡ πνευματική σου ἀσθένεια εἶναι ἡ ἀπελπισία, ἡ πιό σοβαρή καί μεγαλύτερη ἀσθένεια. Τό θεραπευτικό της φάρμακο εἶναι ἡ πίστη καί ἡ ἐλπίδα... Ὅταν μέ χαρά δεχθῆς αὐτό τό φάρμακο θά θεραπευθῆς. Αὐτό τό φάρμακο εἶναι τοῦ Θεοῦ καί τό προσφέρει δωρεάν, ἡ δέ ἀπελπισία εἶναι τό δηλητήριο τοῦ διαβόλου καί ὅσοι τό δέχονται δηλητηριάζονται οἱ ψυχές τους καί ἀποθνήσκουν τόν αἰώνιο θάνατο. Μέ τήν ἀπελπισία ὁ διάβολος πολλές ψυχές ἐθανάτωσε ψυχικά καί σωματικά...
  

Ἀββᾶ Δωροθέου, ΙΓ Διδασκαλία: Περί τοῦ ὅτι πρέπει ἀτάραχα και μέ εὐχαρίστηση νά ὑποφέρουμε τούς πειρασμούς (ἀπόσπασμα)

Ἄν ἔχει κάποιος ἕνα φίλο καί ἔχει τήν πεποίθηση ὅτι αὐτός τόν ἀγαπᾶ,ἀκόμα κι ἄν πάθει ἀπ' αὐτόν κάτι δυσάρεστο,γνωρίζει ὅτι ἐκεῖνος ἀγαπώντας τον τό ἔκανε καί ποτέ δέν πιστεύει ὅτι ὁ φίλος του θέλει νά τόν βλάψει· πόσο μᾶλλον πρέπει ἐμεῖς νά νιώθουμε ἔτσι γιά τό Θεό ὁ ὁποῖος μάλιστα μᾶς ἔπλασε καί ἀπό τήν ἀνυπαρξία μᾶς ἔφερε στήν ὕπαρξη καί γιά μᾶς ἔγινε ἄνθρωπος καί γιά χάρη μας πέθανε,ὅτι δηλαδή ὅλα ὅσα κάνει γίνονται ἀπό ἀγαθότητα γιά μᾶς κι ἀπό ἀγάπη; 
Καί γιά τόν μέν φίλο εἶναι δυνατό νά συλλογιστεῖ κανείς ὅτι :"αὐτό τό κάνει ἀγαπώντας με κι ἐπειδή μέ λυπᾶται,ἀλλά ὅμως δέν ἔχει καί τόση πολλή σύνεση ὥστε νά τακτοποιήσει σωστά τά ὅσα μέ ἀφοροῦν καί γι αὐτό ὅπως εἶναι φυσικό,χωρίς νά τό θέλει μέ βλάπτει".  Ὅμως γιά τό Θεό δέν μποροῦμε αὐτό νά τό ποῦμε.  Διότι Αὐτός εἶναι ἡ πηγή τῆς σοφίας καί γνωρίζει ὅλα ὅσα μᾶς συμφέρουν καί μέ αὐτό τό σκοπό ρυθμίζει τά θέματά μας,ἀκόμη καί τά πιό ασήμαντα. 

Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος:Ἡ ταπεινή καί ἐπίμονη προσευχή ἑλκύει τή βοήθεια καί τα χαρίσματα τοῦ Θεοῦ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ό Θεός δεν ακούει αμέσως τις ικεσίες των αμελών και ανώριμων

Ή ταπεινή και επίμονη προσευχή ελκύει τη βοήθεια και τα χαρίσματα τον Θεού
Όταν ένας άνθρωπος καταλάβει ότι του λείπει ή θεία βοήθεια, κάνει πολλές προσευχές και όσο τις αυξάνει, τόσο ταπεινώνεται ή καρδιά του. Διότι οποίος ικετεύει και ζητάει, δεν μπορεί παρά να ταπεινωθεί, και ό Θεός μια τέτοια καρδιά, «συντριμμένη και ταπεινωμένη, δε θα την περιφρονήσει» (Ψ. 50, 19). Όσο ή καρδιά δεν ταπεινώνεται, δεν μπορεί να πάψει να τριγυρνάει σκόρπια εδώ και κει. Ή ταπείνωση συμμαζεύει την καρδιά. Και όταν ταπεινωθεί ό άνθρωπος, αμέσως τον κυκλώνει το θείο έλεος, και τότε ή καρδιά αισθάνεται τη βοήθεια του Θεού, γιατί νιώθει μέσα της να κινείται μια δύναμη πού τη στηρίζει, και τότε είναι πού ή καρδιά γεμίζει εμπιστοσύνη στο Θεό και άπ' αυτό καταλαβαίνει ό άνθρωπος ότι ή προσευχή είναι ένα φυσικό καταφύγιο βοήθειας, και πηγή σωτηρίας, και θησαυρός ακλόνητης πίστης, και λιμάνι πού σώζει από την τρικυμία, και φως στους σκοτισμένους, και στήριγμα για τους αρρώστους, και σκέπη την ώρα των πειρασμών, και βοήθεια στην ένταση της αρρώστιας, και ασπίδα πού σώζει από τους ακοντισμούς στον αόρατο πόλεμο, και βέλος αιχμηρό κατά των δαιμόνων.

Ἡ ἀγάπη στήν πατρίδα μας (Ἕνα ἐξαιρετικῶς ἐπίκαιρο Ἀποστολ. ἀνάγνωσμα)

Η ΑΓΑΠΗ ΣTHN ΠΑΤΡΙΔΑ ΜAΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012 (Ε´ ΜΑΤΘ.)
[Ρωμ. ι´ 1-10]

«Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας
καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν»

τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»,
ἀρ. τ. 2048, 01.07.2012

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Ἐξαιρετικῶς ἐπίκαιρη ἠ ἑρμηνεία στὸ συγκεκριμένο χωρίο τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος τῆς Κυριακῆς 08.07.2012. Βοηθᾶ νὰ ξεπλυθεῖ  κάπως ἡ παχύρρευστη ἰδεολογικὴ ρύπανση ποὺ ἔχει εἰσβάλει στὶς συνειδήσεις τὰ τελευταῖα χρόνια ἀπὸ τὴν λυσσαλέα προσπάθεια τῶν Ἐργολάβων τῆς Ἀλλοτριώσεως καὶ κυρίως τῶν Προθύμων Ὑπεργολάβων ἐντὸς τῶν τειχῶν…!

.            Ἀνοίγει τὴν καρδιά του ὁ ἀπόστολος Παῦλος κι ἀφήνει νὰ ξεχυθεῖ ὁ πλούσιος σὲ αἰσθήµατα στοργῆς ἐσωτερικός του κόσµος. Ἔκδηλη διακρίνουµε τὴν συγκίνησή του καθὼς ἀναφέρεται στοὺς ὁµοεθνεῖς του Ἰσραηλίτες, ποὺ δὲν πίστεψαν στὸν Μεσσία Χριστὸ κι ἔµειναν µακριὰ ἀπὸ τὸν δρόµο τῆς σωτηρίας. Γι᾽ αὐτὸ καὶ µὲ πόνο ψυχῆς γράφει: «Ἡ εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν», δηλαδή, ἡ σφοδρὴ ἐπιθυµία καὶ εὐαρέσκεια τῆς καρδίας µου καὶ ἡ προσευχὴ ποὺ ἀπευθύνω στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς Ἰσραηλίτες – παρὰ τὴν ἀπιστία ποὺ δείχνουν – εἶναι νὰ σωθοῦν.

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας: Σύντομη ἱστορία τοῦ Παπισμοῦ

Σύντομη ιστορία του Παπισμού

1. Τό κήρυγμα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, πού ἀκοῦτε κάθε Κυριακή στήν Θεία Λειτουργία, εἶναι μία ἱερή διακονία. Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καί ὅλοι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκουν ὅτι πρέπει νά κηρύττουμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, γιά νά μαθαίνουν οἱ χριστιανοί τά ὡραῖα τῆς πίστεώς τους καί νά μποροῦν νά ἀντικρούουν τούς αἱρετικούς.

Τούτη μάλιστα τήν ἐποχή πού ζοῦμε, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη προηγούμενη ἐποχή, οἱ αἱρέσεις ἔχουν πληθυνθεῖ καί οἱ αἱρετικοί ἔχουν ἀποθρασυνθεῖ καί θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλουν τό ψέμα τους καί νά μᾶς ὑποτάξουν. Γι᾿ αὐτό καί τά κηρύγματά μου θέλω να εἶναι κατά τῶν αἱρέσεων γιά στηριγμό τῆς πίστης τῶν χριστιανῶν τοῦ ποιμνίου μου.

2. Στό σημερινό μου κήρυγμα θέλω νά σᾶς πῶ λίγα καί γενικά περί τῆς ἱστορίας τοῦ Παπισμοῦ καί παρακαλῶ νά τά προσέξετε. Στήν ἀρχή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ἤμασταν ὅλοι ἑνωμένοι. Στήν Δύση καί στήν Ἀνατολή ἤμασταν ὅλοι Ὀρθόδοξοι. Οἱ Πάπες τῆς Δύσης ἦταν Ὀρθόδοξοι. Ὅλοι ξέρουμε ἀπό τήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας πόσο ἡ παλαιά Ρώμη ὑποστήριξε τούς ἀγῶνες τῶν ἁγίων Πατέρων καί μάλιστα τούς ἀγῶνες τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου ἐναντίον τῶν αἱρέσεων. Καί ἡ παλαιά Ρώμη εἶχε κοινωνία καί ἑνότητα μέ τήν νέα Ρώμη, τήν Κωνσταντινούπολη, καί μέ ὅλα τά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα.

Ἀπαραίτητος ὁ προσωπικός πνευματικός ἀγώνας γιά νά γίνουμε σύν-οδοι.

 

 

    ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

Ἀπαραίτητος ὁ προσωπικός πνευματικός ἀγώνας γιά νά γίνουμε σύν-οδοι.

Συγκεντρούμενοι καί συμπορευόμενοι γιά τήν Θεία  Λειτουργία, κοινωνόντας τόν Χριστό, θά πρέπει νά ἀφήνουμε πίσω μας τά πάθη μας, τήν κακία, τήν ἁμαρτία.

«Κανένας ἀπό αὐτούς πού τρώγουν αὐτό τό Πάσχα (τῆς Εὐχαριστίας), ἄς μήν βλέπει πρός τήν Αἴγυπτο, ἀλλά πρός τόν οὐρανό, πρός τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ. Γιαυτό ζωσμένος, γιαυτό ὑποδεδεμένος τρῶς· γιά νά μάθεις ὅτι ἀπό τήν στιγμή, πού ἀρχίζεις νά τρώγεις τό Πάσχα, ὀφείλεις νά ἀποδημεῖς καί νά ὁδεύεις»[5] .

Ὁ πιστός ὀφείλει νά νεκρωθεῖ ὡς πρός τόν κόσμο, τά πάθη καί τόν παλαιό ἄνθρωπο. Ὁ Χριστιανός εἶναι συσταυρωμένος μέ τόν Χριστό. Δέν φοβᾶται τόν θάνατο. Εἶναι ἀποφασισμένος νά πεθάνει γιά Χάρη τοῦ Χριστοῦ. Δέν ζεῖ γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά γιά τόν Χριστό καί τούς ἀδελφούς τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι καί δικοί του.

«Προσευχή» στόν Ἅγιο Ἰούδα τόν Θαδδαῖο ἤ ἔντεχνα σχεδιασμένη παγίδα πιστῶν μετά κεκαλυμμένης μαγείας;

Μέ ἀφορμή τήν ἑορτή τῆς μνήμης τοῡ Ἀγίου Ἰούδα τοῡ Θαδδαίου (21 Ἰουνίου) ἐπαναδημοσιεύουμε παλαιότερο ἂρθρο σχετικά μέ τήν περιβόητη αὐτή «προσευχή».

---

Ἐρώτηση:

Μοῦ ἔδωσαν ἕνα φυλλάδιο μέ μία προσευχή τό ὁποῖο σᾶς ἀποστέλλω, ἡ ὁποία τιτλοφορεῖται «Προσευχή στόν Ἅγιο Ἰούδα τό Θαδδαῖο». Ἐγγυᾶται ἀποτελέσματα γιά ὅ,τι ζητήσει κανείς.  Δέν μοῦ ἀρέσει τό γεγονός ὅτι λέει πώς πρέπει «οἱ προσευχές νά ἀπαγγέλλονται 6 φορές τήν ἡμέρα ἐπί 9 ἡμέρες.  Παρακαλῶ σχολιάστε, πρόκειται περί πλάνης; Εὐχαριστῶ ἐκ τῶν προτέρων.

---

«Αγιώτατε Απόστολε, Άγιε Ιούδα Θαδδαίε, πιστέ υπηρέτη και φίλε του Ιησού, η Ορθοδοξία, σ’ όλον τον κόσμο σε τιμά και σε επικαλείται ως Προστάτη των απελπισμένων υποθέσεων, αυτών για τις οποίες έχει χαθεί κάθε ελπίδα.

Προσευχήσου για μένα. Είμαι τόσο απελπισμένος/η και μόνος/η. Σε ικετεύω κάνε χρήση αυτής της ιδιαίτερης Χάρης που σου έχει δοθεί, να φέρνεις ορατή και γρήγορη βοήθεια όπου δεν υπάρχει καμμία σχεδόν ελπίδα βοηθείας. Βοήθησέ με τούτη την ώρα της ανάγκης, για να μπορέσω να λάβω την παρηγοριά και την βοήθεια της Αγίας Τριάδος, σ’ όλες μου τις ανάγκες, δοκιμασίες, και βάσανα – (εδώ εκφράζετε το αίτημά σας) – και να μπορώ να υμνώ τον Χριστό μαζί με σένα και με όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς.

Κυριακή Ε' Ματθαίου (Ματθ. Η΄ 28-Θ΄ 1)

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. Η΄ 28-Θ΄ 1)

Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι, οι οποίοι, παρά το ότι βλέπουν τα φοβερά αποτελέσματα της αμαρτίας, παρά το ότι βιώνουν «σημεία» που αποδεικνύουν ξεκάθαρα τη δύναμη του Θεού, αλλά και το μίσος και την αδυναμία του διαβόλου, αυτοί παραμένουν αμετανόητοι στα πάθη τους. Επιμένουν στη ζωή της αμαρτίας και της παρανομίας. Τί να πει, αλήθεια, κανείς, γι΄αυτές τις περιπτώσεις; Ότι δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα;

Δεν ξέρει κανείς ποιον τελικά να λυπηθεί περισσότερο: αυτόν που βασανίζεται «υπό των δαιμόνων» ή αυτόν που φαίνεται ότι είναι υγιής και εργάζεται συνειδητά τα έργα του πονηρού.

Αυτό ακριβώς βλέπουμε και στη Ευαγγελική περικοπή που θα ακούσουμε στους ναούς μας την Ε΄Κυριακή του Ματθαίου και η οποία συγκλονίζει με την περιγραφή της αλλά και τα τόσα διδάγματα που προβάλλει.

Περί σώματος, περί ἐνδυμασίας καί περί Ἀναστάσεως

Π. Σάββας 2011-06-25_Περί σώματος, περί ἐνδυμασίας καί περί Ἀναστάσεως_Ἁγ. Κυρίλλου_4η Κατήχηση-4ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-06-2011 (Συνάξη ἀνδρῶν).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Ἄς γυμναζόμαστε γιά τόν καιρό τοῦ μαρτυρίου...

Ας γυμναζόμαστε για τον καιρό του μαρτυρίου. Περιφρόνησαν εκείνοι τη ζωή τους, περιφρόνησε συ τις αμαρτωλές απολαύσεις. Έριξαν εκείνοι τα σώματά τους στη φωτιά" ρίξε εσύ χρήματα στα χέρια των φτωχών. Πάτησαν εκείνοι πάνω σε αναμμένα κάρβουνα, σβήσε εσύ της κακής επιθυμίας τη φλόγα... Όπως οι Μάρτυρες και συ μην κοιτάς τα παρόντα δυσάρεστα, αλλά τα μέλλοντα ευχάριστα. Όχι τα δεινά που σε πιέζουν, αλλά τα αγαθά που ελπίζουμε να απολαύσουμε. Όχι τα παθήματα, αλλά τα βραβεία. Όχι τους κόπους, αλλά τα στεφάνια. Όχι τους ίδρωτες, αλλά τις αμοιβές. Όχι τους πόνους, άλλα τις ανταποδόσεις. Όχι τη φωτιά που καίει, αλλά τη μέλλουσα βασιλεία. Όχι τους γύρω δήμιους, αλλά το στεφανοθέτη Χριστό
 Ιερού Χρυσοστόμου'Έγκώμιον εις τους Αγίους Παντας''

8 Ιουλίου Συναξαριστής. Προκοπίου Μεγαλομάρτυρα, Θεοδοσίας, Των Αγίων 12 Γυναικών Συγκλητικών, Αντιόχου και Νικοστράτου, Αυδά και Σάββα, Θεοφίλου Αγιορείτου, Αναστασίου του Νέου Ιερομάρτυρα, Προκοπίου δια Χριστόν Σαλού, Προκοπίου Εφορκιστή, Προκοπίου του Ούσια.

 Ὁ Ἅγιος Προκόπιος ὁ Μεγαλομάρτυρας


Ὁ Ἅγιος Προκόπιος, ἔζησε καὶ μεγάλωσε τὰ χρόνια ποὺ αὐτοκράτορας τῶν Ρωμαίων ἦταν ὁ Διοκλητιανός. Ὁ πατέρας του, ὁ Χριστοφόρος, ἦταν εὐσεβὴς ἄνθρωπος, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν μητέρα του ποὺ πίστευε στὰ εἴδωλα. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ πατέρα του, ἡ μητέρα του τὸν πῆγε στὸν αὐτοκράτορα, ὁ ὁποῖος τὸν ἔκανε ἡγεμόνα τῆς πόλης τῶν Ἀλεξανδρέων καὶ τοῦ ἔδωσε ἐντολὴ νὰ καταδιώκει καὶ νὰ βασανίζει τοὺς χριστιανούς.
Ἔτσι ὁ Προκόπιος ξεκίνησε γιὰ τὴν Ἀλεξάνδρεια. Κατὰ τὴν πορεία του ὅμως, ξαφνικὰ ἄρχισαν νὰ πέφτουν ἀστραπὲς καὶ βροντὲς καὶ ταυτόχρονα ἄκουσε φωνὴ νὰ τὸν καλεῖ μὲ τὸ ὄνομά του, ποὺ τὸν ἀπειλοῦσε μὲ θάνατο ἐπειδὴ θὰ κατεδίωκε τοὺς χριστιανοὺς καὶ ταυτόχρονα καὶ τὸν Ἀληθινὸ Θεό. Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς ὁ Προκόπιος παρακάλεσε Ἐκεῖνον ποὺ τοῦ μιλάει νὰ τοῦ φανερωθεῖ περισσότερο γιὰ νὰ δεῖ ποιὸς εἶναι. Τότε ἐμφανίστηκε μπροστὰ του ἕνας Σταυρὸς ἀπὸ κρύσταλλο καὶ ἀκούστηκε μία φωνὴ νὰ τοῦ λέει: «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἐσταυρωμένος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ». Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ θαῦμα πίστευσε καὶ ἔγινε χριστιανός.