How do the biblical terms Zion & Israelites differ from elitist Zionism today? , F. Savvas Athonite

 

When one's family and country are threatened by war, does the "turning the other cheek" apply?

 

Δὲν εἰναι εὔκολη ἡ μετάνοια , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΩΝ ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, 4-11-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΓΙΩΝ ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ, 4-11-2023 

https://www.youtube.com/live/VebTrsIq0sY?si=xFSZEEZlB9DNmxUn

Κυριακή Ε Λουκᾶ. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τήν παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ Λαζάρου

ΚΥΡΙΑΚΗ E΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 16,19-31]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

«Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:Υπήρχε κάποιος πλούσιος άνθρωπος, ο οποίος φορούσε βασιλικά ενδύματα. Απέξω φορούσε ένα μάλλινο κόκκινο και πανάκριβο ρούχο και από μέσα φορούσε λευκό χιτώνα πολυτελή από λεπτό αιγυπτιακό λινάρι. Και διασκέδαζε σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)» [Λουκ. 16,19].

Θα ρωτούσε ίσως κάποιος : «Άραγε, σύμφωνα με την ευαγγελική ιστορία, η οποία λέγει ότι ο φτωχός πήγε στον τόπο της ανάπαυσης, ενώ ο πλούσιος στην κόλαση, έχουν ήδη γίνει αυτά, και κληρώθηκε ανταπόδοση αντάξια στον καθένα, ή με αυτά που λέγει ο Κύριος παριστάνει την εικόνα της μελλοντικής κρίσεως; Αλλά βέβαια», θα συνέχιζε τον συλλογισμό του, «επειδή αναφέρει τον Λάζαρο, πραγματικά έγινε και πραγματοποιήθηκε. Και γιατί δεν είπε ‘’κάποιος φτωχός άνθρωπος’’, αλλά είπε ‘’Λάζαρος’’; Μήπως για να δείξει με την ονομασία ότι αυτά έγιναν πραγματικά και αληθινά και δεν είναι παραβολή;».

Σε αυτόν όμως που έτσι συλλογίζεται, θα πούμε: Η κρίση, λέγει παντού η Αγία Γραφή, θα γίνει μετά την ανάσταση των νεκρών, και η ανάσταση δε θα γίνει, αν δεν έρθει και πάλι ο Χριστός, σε εμάς από τον ουρανό με τη δόξα του Πατέρα μαζί με τους αγίους αγγέλους. Έτσι και ο πάνσοφος Παύλος λέγει ότι «αὐτὸς ὁ Κύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ καταβήσεται ἀπ᾿ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον(:κι αυτό θα συμβεί, διότι ο ίδιος ο Κύριος με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού θα κατεβεί από τον ουρανό, και οι νεκροί που είχαν πεθάνει πιστοί στο Χριστό θα αναστηθούν πρώτοι)»[Α΄Θεσ.4,16]. Χωρίς λοιπόν να κατεβεί από τους ουρανούς ο Κριτής όλων, ούτε και η ανάσταση των νεκρών θα γίνει. Και πώς τότε δεν είναι απίθανο να σκεφτούμε ότι έγινε ήδη σε κάποιους η ανταπόδοση ή των πονηρών ή των αγαθών έργων; Αυτά λοιπόν που λέγονται από τον Χριστό και για τον πλούσιο και για τον Λάζαρο είναι τρόπος παραβολής διατυπωμένος με ευφυΐα.

Τό ἀσκητήριο τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου στήν Ἀχλαδερή Εὐβοίας

Σε μία περίοδο – διηγείται ο π. Γεώργιος Καλαντζής, Εφημέριος Αγίου Γερασίμου Ιλισίων – τον χάσαμε τον Γέροντα Πορφύριο καμμιά εικοσαριά μέρες. Είχε προηγηθή μία κουβέντα που κάναμε και μου έλεγε «βρε συ, εγώ θέλω να φύγω, θέλω να πάω στην μετάνοιά μου και εκεί να πεθάνω, εκεί να κοιμηθώ, εκεί να τελειώσω, μην πης τίποτα, γιατί αυτοί εδώ δεν θα με αφήσουν να φύγω».

Έπειτα από αυτήν την κουβέντα, ύστερα από λίγο καιρό ο Γέροντας χάθηκε καμμιά εικοσαριά μέρες. Φοβήθηκα μήπως πήγε στο Άγιον Όρος, ρώτησα, μου είπαν “όχι”. Φοβήθηκα μην φύγη κρυφά και δεν τον δούμε. Έψαξα με τον π. Σάββα, τον συνεφημέριό μου, λαϊκός αυτός τότε. Όταν τον είχα ρωτήσει «πού είσαι Γέροντα;», μου λέει «είμαι από την Κάρυστο μέχρι την Λίμνη». Μου είπε όλη την Βόρεια Εύβοια, οπότε ψάχναμε με τον π. Σάββα, αλλά μου είχε πει και διάφορες ιστορίες και γεγονότα οπότε μου είχε εξάψει την φαντασία και είχα προσδιορίσει ότι θα είναι μία κάθετη από την γραμμή που οδεύει από Νότια Εύβοια έως Βόρεια αλλά προς το Αιγαίο, ότι κάπου θα χάνεται σ’ ένα χωματόδρομο.

Και όντως μια μέρα ολόκληρη έψαχνα και έπεσα επάνω του.

Ταλμούδ, Κοράνι καί διαστρέβλωση τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ αὐτοτιμωρία τῆς ἀνθρωπότητας

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Θέσπιδος 11 ΜΑΡΟΥΣΙ ΤΗΛ. 210 8025211 estiapm@gmail.com

Μέ κομμένη τήν ἀνάσα παρακολουθοῦμε ὅσα τραγικά συμβαίνουν στή Μέση Ἀνατολή, μέ κύρια θύματα τόν ἄμαχο πληθυσμό.

Φανατικοί Ἰσλαμιστές καί Ἑβραῖοι, μπολιασμένοι ἀπό τίς ἀξίες τῶν θρησκειῶν τους, τή βία καί τήν ἐξόντωση τοῦ ἐχθροῦ, ξεσποῦν πάνω σέ παιδιά, γυναῖκες, ἡλικιωμένους, ἄοπλους. Στά μέρη ὅπου ἡ ἀνθρωπότητα διέπραξε τό μεγαλύτερο ἔγκλημα τῆς ἱστορίας, καταδικάζοντας σέ θάνατο τόν ἀθῶο Θεάνθρωπο, ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται.

Τό Ἰσραήλ, μάλιστα, δέν ἀρκέστηκε στήν ἐξόντωση ἀμάχων τῆς Παλαιστίνης, ἀλλά βομβάρδισε τό Ναό τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ στή Γάζα, ὅπου κατέφυγαν γυναικόπαιδα γιά νά προστατευθοῦν, ἐλπίζοντας ὅτι θά γίνει σεβαστό τό ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων πανανθρωπίνως θεσπισμένο, θρησκευτικό ἄσυλο σκοτώνοντας 18 ἀμάχους Ὀρθοδόξους Παλαιστινίους γιά νά «ἐκδικηθεῖ» τήν ἰσλαμική Χαμᾶς!

Ὁ Ναός τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου Γάζης καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τιβεριάδος Ἀλέξιος, ἄνοιξαν τήν ἀγκαλιά τους μιμούμενοι τόν Χριστό, προσφέροντας καταφύγιο στούς κατατρεγμένους. Ὁ Ἐπίσκοπος καί ὁ ἐφημέριος π. Σίλας, ἀρνήθηκαν νά ἐγκαταλείψουν τό ποίμνιό τους, παρά τόν προφανῆ κίνδυνο γιά τή ζωή τους, ὑπενθυμίζοντάς μας, ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμα Ἀρχιερεῖς πού ἐφαρμόζουν τό «εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ» μέ τήν αὐτοθυσία τους καί ὄχι μέ τήν ἀπαίτηση ὑποταγῆς τοῦ ποιμνίου τους σέ αὐτούς, καί κληρικοί πού εἶναι ἕτοιμοι νά πεθάνουν δίπλα στό δοκιμαζόμενο λαό.

Κυριακή Ε Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ[:Γαλ.6,11-18]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«῎Ιδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί(:Δείτε με πόσο μεγάλα γράμματα σας έγραψα με το ίδιο μου το χέρι)»[Γαλ.6,11].

Σκέψου πόση οδύνη κατέχει τη μακάρια εκείνη ψυχή· διότι, όπως ακριβώς εκείνοι οι οποίοι περιπίπτουν σε πένθος και αφού απώλεσαν κάποιον από τους οικείους τους ή υπομένοντας κάτι από τα απροσδόκητα, ούτε τη νύκτα ησυχάζουν, ούτε την ημέρα, επειδή πολιορκεί την ψυχή τους το πένθος· έτσι και ο μακάριος Παύλος, αφού είπε λίγο για τα ήθη, πάλι επανέρχεται στα προηγούμενα, τα οποία περισσότερο τάρασσαν την ψυχή του, λέγοντας τα εξής λόγια: «Κοιτάξτε με πόσο μεγάλα γράμματα σας έγραψα».

Εδώ τίποτε άλλο δεν υπαινίσσεται, παρά το ότι αυτός ο ίδιος έγραψε την επιστολή ολόκληρη· πράγμα το οποίο ήταν σημείο απόλυτης γνησιότητας· διότι σε μεν τις άλλες υπαγόρευε αυτός και έγραφε άλλος· και τούτο είναι φανερό από την προς Ρωμαίους επιστολή· διότι προς το τέλος λέγει: «Ἀσπάζομαι ὑμᾶς ἐγὼ Τέρτιος ὁ γράψας τὴν ἐπιστολὴν ἐν Κυρίῳ(:Σας χαιρετώ εν Κυρίω εγώ ο Τέρτιος, που έγραψα με την υπαγόρευση του Παύλου αυτήν την επιστολή)»[Ρωμ.16,22]· εδώ όμως ο ίδιος ο Παύλος έγραψε όλη την επιστολή προς τους Γαλάτες. Και έκανε αυτό εδώ και από ανάγκη, όχι μόνο από αγάπη, αλλά και για να αναιρέσει κάθε πονηρή υπόνοια· διότι, επειδή διαβαλλόταν για πράγματα με τα οποία δεν είχε σχέση, και λεγόταν ότι κηρύττει την περιτομή και υποκρίνεται ότι δεν την κηρύττει, για τούτο αναγκάστηκε να γράψει ιδιοχείρως την επιστολή, δίνοντας εκ των προτέρων έγγραφη μαρτυρία. Όσο για τη φράση «με πόσο μεγάλα» νομίζω ότι αναφέρεται όχι στο μέγεθος, αλλά στη δυσμορφία των γραμμάτων λέγοντας ότι: «Ενώ δεν γνωρίζω να γράφω πολύ καλά, αναγκάστηκα να γράψω ο ίδιος, ώστε να φράξω το στόμα των συκοφαντών».

«Ὃσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται. οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται (:Όσοι θέλουν να κάνουν καλή εντύπωση και να αρέσουν σε ανθρώπους για πράγματα που αναφέρονται στη σάρκα, αυτοί σας παρακινούν και σας παρασύρουν να κάνετε περιτομή, μόνο και μόνο για να μην καταδιώκονται από τους Ιουδαίους, για το κήρυγμα που αναφέρεται στον σταυρό του Χριστού. Γι' αυτό και μόνο σας αναγκάζουν να περιτέμνεστε. Και αυτό αποδεικνύεται από το ότι ούτε και αυτοί που έχουν περιτμηθεί τηρούν τις τελετουργικές διατάξεις του νόμου, τις καθάρσεις δηλαδή και τις ζωοθυσίες, αλλά θέλουν να περιτέμνεστε εσείς, για να καυχηθούν αυτοί για τη δική σας σάρκα. Θέλουν δηλαδή να καυχηθούν ότι σας έπεισαν να δεχθείτε την περιτομή)»[Γαλ. 6,12-13].

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Κάνουμε τόν Χριστό νἀ προσκυνήσει (ὅταν βάζουμε μετάνοια στόν πάπα)!

Πιέσεις ασκούνται μέχρι σήμερα. Σήμερα δεν είναι ανάγκη να προσκυνήσεις τα πόδια του πάπα. Τα προσκυνείς διαφορετικά. Άλλαξαν οι τρόποι δουλείας και δουλοπρέπειας. Ένα παράδειγμα. Από το 1986 γίνονται οι σύνοδοι της Ασίζης. Στην Ασίζη…. σας θυμίζει από τον «άγιο Φραγκίσκο», όπως λένε αυτοί, της Ασίζης, ο οποίος έλεγε «ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΣΦΑΞΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΔΕΝ ΣΩΖΕΤΑΙ» -ο «άγιος»!, ο Φραγκίσκος της Ασίζης!. Εκεί στην Ασίζη άρχισαν οι συναντήσεις της Ασίζης.

Θα σας περιγράψω με δύο λόγια πώς γίνονται αυτές οι συναντήσεις. Υπάρχει ένα κεντρικό βάθρο -συμπροσευχές δηλαδή όλων των θρησκευμάτων, μέχρι οι ερυθρόδερμοι με τις πίπες- , σε έναν θρόνο που υψώνεται τρία τέσσερα σκαλοπάτια πάνω από την γη είναι ο πάπας. Δίπλα του στα δεξιά του, αλλά στο έδαφος πατάει η πολυθρόνα η δική του, ο οικουμενικός πατριάρχης. Αριστερά κάποιος άλλος «μεγάλος», ίσως του Παγκοσμίου Συμβουλίου «Εκκλησιών», δεν είμαι βέβαιος για αυτό, πάλι στο έδαφος. Άρα ο πάπας είναι υπερυψωμένος.

Και τί γίνεται;

Αφού ο πάπας καθίσει στον θρόνο -τα ξέρω από πρώτο χέρι γιατί κάθε μερικά χρόνια επαναλαμβάνεται «η συνάντηση της Ασίζης», όπως λέγεται, έστω και αν γίνεται σε άλλα μέρη-, αφού λοιπόν ο πάπας καθίσει, ο πατριάρχης ο οικουμενικός οδηγείται από έναν «επίσκοπο» του πάπα μπροστά από τον πάπα. Βάζει μετάνοια βαθιά ο πατριάρχης μας, για να πάει στην θέση του δίπλα στον πάπα, στο έδαφος.

Ὁ Δημήτριος, ὁ Γεώργιος καί ἡ γῆ

ΕΝΑ σημαντικό κοινό γνώρισμα των δυο μεγάλων και λαοφιλών αγίων είναι ότι τα ονόματα και των δύο συνδέονται με την καλλιέργεια της γης...

❀ Το ήδη αρχαίο όνομα “Δημήτριος” προήλθε από το θεωνύμιο "Δήμητρα", που ανάγεται στα αρχ. " δᾶ " «γη» και " μήτηρ " (στη δωρική “μάτηρ”). Σε αυτήν την περίπτωση το όνομα θα σήμαινε «μητέρα γη» ή «μητέρα της γης», όνομα κατάλληλο για θεά τής γεωργίας και της καλλιέργειας.

❀ Το όνομα “Γεώργιος” πάλι προήλθε από το αρχαίο “γεωργός”.

◆ Δεν είναι άσχετο με την παραπάνω παρατήρηση το ότι η εορτή και των δύο τοποθετείται στον πυρήνα των αγροτικών εργασιών: του μεν Δημητρίου των φθινοπωρινών (26 Οκτωβρίου - σπορά, καλλιέργεια, ετοιμασία της γης) του δε Γεωργίου των ανοιξιάτικων (23 Απριλίου – σκάψιμο, καθαρισμός, κλάδεμα, ετοιμασία για συγκομιδή).

Ἐδῶ ὑπεγράφη ἡ παράδοση τῆς Θεσσαλονίκης ἀπό τούς Τούρκους στούς Ἕλληνες.

Στο χάνι αυτό έξω από τη Θεσσαλονίκη υπεγράφη η παράδοση της πόλεως από τους Τούρκους στους Έλληνες.

https://proskynitis.blogspot.com/2023/10/blog-post_922.html

4 Νοεμβρίου. Ἰωαννικίου ὁσίου τοῦ μεγάλου (†846), Νικάνδρου καὶ Ἑρμαίου ἱερομαρτύρων. Ἰωάννου Βατάτζη τοῦ βασιλέως καὶ ἐλεήμονος. Γεωργίου ὁσίου (Καρσλίδη) τοῦ ἐν Δράμᾳ (†1959). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαβ. κβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ε΄ 1-10).

Β Κορ. 5,1          Οἴδαμεν γὰρ ὅτι ἐὰν ἡ ἐπίγειος ἡμῶν οἰκία τοῦ σκήνους καταλυθῇ, οἰκοδομὴν ἐκ Θεοῦ ἔχομεν, οἰκίαν ἀχειροποίητον αἰώνιον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

Β Κορ. 5,1                 Δια τούτο ούτε καταβαλλόμεθα ούτε αποκάμνομεν από τας θλίψεις, τους κινδύνους και τας ταλαιπωρίας. Διότι γνωρόζομεν καλά ότι, εάν η επίγειος κατοικία της ψυχής μας, σαν προσωρινή σκηνή που είναι, διαλυθή από τον θάνατον, έχωμεν άλλην οικοδομήν ετοιμασμένην από τον Θεόν, οικίαν που δεν την έχουν κάμει ανθρώπινα χέρια, δηλαδή το αθάνατον και ένδοξον σώμα μας, που θα είναι αιώνιον στους ουρανούς.