Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ -Νὰ μὴν καλλιεργοῦμε μέσα μας φαντασίες , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πῶς αἰσθανόμαστε ὅτι τὰ ἔργα μας εἶναι σύμφωνα μέ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πῶς ὁ νοῦς βρίσκει τὴν καρδιά -ἐμπόδιο στὴν προσευχὴ ἡ φιλαυτία , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἁγιοκατετάγη ἀπό τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ὁ π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ ΤΟΥ π. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

Ἐν Πάτραις τῇ 16ῃ Νοεμβρίου 2023

Ἀριθμ. Πρωτ: 329

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 454Η

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Σήμερον ἡμέρα ἑόρτιος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως διά τήν πόλιν τῶν Πατρῶν.

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, κατόπιν σεπτῆς εἰσηγήσεως τοῦ Παναγιωτάτου καί Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, κατέταξεν εἰς τάς δέλτους τῶν Ἁγίων, τῆς Ὁρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, τόν ἡγιασμένον πνευματικόν πατέρα καί Ἱεροκήρυκα τῶν Πατρῶν, τόν θερμουγόν διδάσκαλον τῶν θείων τῆς Ἐκκλησίας Δογμάτων, τόν φιλόθεον, φιλάγιον καί φιλάνθρωπον, τόν Ἱερέα τῶν πτωχῶν καί τῶν προσφύγων, τόν τροφέα τῶν χηρῶν καί ὀρφανῶν, τόν ἱδρυτήν τοῦ πρώτου ἐν Ἑλλάδι τῶν Κατηχητικοῦ Σχολείου, τόν μαθητήν τοῦ

Ἁγίου Νεκταρίου, τόν παππούλη τῶν Πατρινῶν, τόν Ὃσιον Γερβάσιον τόν Παρασκευόπουλον, τόν κλεινόν καί σημειοφόρον Ἱερωμένον, τόν ἠγαπημένον τοῦ Λαοῦ, τόν ζηλωτήν καί πυρίπνουν ἐργάτην τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου.

Δοξάζομεν καί ὑμνολογοῦμεν, τό πανάγιον Ὂνομα τοῦ ἐν Τριάδι προσκυνουμένου Θεοῦ ἡμῶν, τόν τοιαύτην δωρεάν καί χάριν ἐπιδαψιλεύσαντα εἰς τόν Λαόν αὐτοῦ, εἰς τούς ἐκγόνους τοῦ Πρωταποστόλου, τοῦ ἁλιέως τῶν ψυχῶν, Ἀνδρέου τοῦ ἐν Σταυρῷ, ὣσπερ ὁ Κύριος, τανυθέντος.

Κυριακή Θ Λουκᾶ. Ὁμιλία Μεγάλου Βασιλείου στο χωρίο «Καθελῶ μου τάς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω» (:Λουκά 12, 18)

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ.12,13-21]

ΟΜΙΛΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

στο χωρίο «Καθελῶ μου τάς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω» (:Λουκά 12, 18)

[Παραβολή του άφρονος πλουσίου]

1. Υπάρχουν δύο ειδών πειρασμοί. Πιο συγκεκριμένα, ή οι θλίψεις βασανίζουν τις καρδιές όπως το χρυσάφι στο καμίνι[βλ. Σοφ. Σολ. 3.6: «Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς(:Τους δοκίμασε, όπως ο χρυσοχόος δοκιμάζει και καθαρίζει τον χρυσό δια του πυρός, και τους δέχτηκε ευάρεστα, όπως δέχεται τα προσφερόμενα ολοκαυτώματα των θυσιών)»] και δοκιμάζουν την υπομονή και την ανθεκτικότητά τους, ή, πολλές φορές, οι ευλογίες και τα πλούτη της ζωής αυτής γίνονται πεδίο δοκιμασίας και πειρασμός για τους περισσότερους. Πράγματι, είναι εξίσου δύσκολο να κατορθώσει η ψυχή να μη χάσει τη δύναμή της στις μεγάλες δυσκολίες της ζωής, όσο και το να μην υπερηφανευθεί και να εκτραπεί σε αδικία όταν βιώνει ευτυχείς καταστάσεις.

Παράδειγμα για το πρώτο είδος των πειρασμών είναι ο μέγας Ιώβ. Αυτός ο ακαταμάχητος αθλητής, αντιμετώπισε με ακατάβλητο ψυχικό σθένος και ακλόνητη γενναιότητα καρδιάς όλη τη χειμαρρώδη διαβολική επιθετικότητα και βία εναντίον του, και αναδείχθηκε τόσο ανώτερος από τους πειρασμούς, όσο ήταν μεγάλα και ανυπέρβλητα τα αγωνίσματα που του παρουσίασε ο εχθρός.

Παραδείγματα τώρα για τους πειρασμούς, που προέρχονται από την ευημερία, υπάρχουν πολλά. Έναν απ' αυτούς αντιμετώπισε, όμως ανεπιτυχώς, και ο άφρονας πλούσιος της παραβολής του Ευαγγελίου που μόλις τώρα αναγνώσαμε.

Ο πλούσιος αυτός, ενώ είχε πολλά πλούτη στη διάθεσή του, επιθυμούσε να αποκτήσει περισσότερα. Και ο φιλάνθρωπος Θεός δεν τον καταδίκασε από την αρχή για την αγνώμονα συμπεριφορά του, αλλά πάντοτε στον υπάρχοντα πλούτο του πρόσθετε και άλλον, μήπως τυχόν κάποτε επερχόταν κορεσμός στην ψυχή του και οδηγείτο στην ημερότητα και στην ανθρωπιά.

Ας δούμε όμως τι μας λέει το χωρίο αυτό: «Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα. καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων, Τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; καὶ εἶπεν, Τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὸν σῖτον καὶ τὰ ἀγαθά μου(:Κάποιου πλουσίου ανθρώπου τα εκτεταμένα του χωράφια απέδωσαν άφθονη σοδειά και μεγάλη παραγωγή. Αντί όμως να ευχαριστήσει τον Θεό και να ευχαριστηθεί κι ο ίδιος για την ευφορία αυτή, συλλογιζόταν μέσα του, αγωνιούσε και αναστατωνόταν λέγοντας: ‘’Τι να κάνω, διότι δεν έχω πού να μαζέψω τους καρπούς των χωραφιών μου που μου περισσεύουν; Θέλω να γίνουν όλοι δικοί μου, για να τους απολαύσω μόνος μου)»[Λουκ.12,16-17].

Ἅγιος Νεκτάριος : Ὁ πολύπαθος θαυματουργός ἐπίσκοπος

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Ο ΠΟΛΥΠΑΘΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Ουδέποτε έλειψαν από την Εκκλησία μας οι άγιοι και αυτό είναι το μόνιμο θαύμα στη δισχιλιόχρονη ιστορική της πορεία. Οι άγιοι, άνδρες και γυναίκες, είναι τα ορατά σημεία της λυτρωτικής ενέργειας του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο αναγεννά τους ανθρώπους και τους καθιστά θεοειδείς υπάρξεις, εικόνες καθαρές του Τριαδικού Θεού.

Μια τέτοια καθαρή εικόνα του Θεού υπήρξε και ο νεοφανής άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός. Γεννήθηκε το 1846 στη Σηλυβρία της Θράκης από πολυμελή και ευσεβή οικογένεια. Ονομάζονταν Αναστάσιος Κεφαλάς. Εξ αιτίας της φτώχειας, σε ηλικία 13 ετών βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη για εργασία. Εργαζόταν σε συσκευαστήριο καπνού, όπου ο εργοδότης του τον εκμεταλλεύονταν και τον ξυλοκοπούσε. Αυτός υπόμεινε τις προσβολές χωρίς διαμαρτυρίες. Μάλιστα στις συσκευασίες του καπνού φρόντιζε να βάζει χαρτάκια με ρητά από το Ευαγγέλιο. Κάποια μέρα που τον ξυλοκοπούσε ο εργοδότης του τον είδε ένας έμπορος, το λυπήθηκε και τον πήρε στο επιπλοποιείο του. Του άφησε χρόνο ελεύθερο να πηγαίνει στο σχολείο και στην Εκκλησία. Εργάστηκε στον καλό εκείνο εργοδότη επτά χρόνια και τέλειωσε το σχολείο.

Σε ηλικία είκοσι ετών πήγε στη Χίο να εργαστεί ως δάσκαλος για δέκα χρόνια. Εκεί αποφάσισε να γίνει μοναχός. Στα 1877 χειροτονήθηκε διάκονος και πήρε το όνομα Νεκτάριος. Τον ίδιο χρόνο ήρθε στην Αθήνα για τη συνέχιση των σπουδών του. Κατόπιν βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια να υπηρετήσει κοντά στον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο οποίος εντυπωσιάσθηκε από την προσωπικότητα του νεαρού διακόνου.

Κυριακή Θ Λουκᾶ:«Ἡ φρόνησις». Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 12, 16-21]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Η ΦΡΟΝΗΣΙΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 17-11-1996]

[Β 348] (Έκδοσις Β΄)

Την αφορμή, αγαπητοί μου, της παραβολής του άφρονος πλουσίου, που ακούσαμε σήμερα ως ευαγγελική περικοπή, έδωσε κάποιος νεαρός, που ζήτησε από τον Κύριον να σταθεί μεριστής της πατρικής περιουσίας. Μεταξύ αυτού και του μεγαλυτέρου του αδελφού. Ο Κύριος φυσικά αρνήθηκε. «Ποιος», λέει, «με έβαλε μεριστήν σας ή δικαστήν σας;» κ.λπ. Διέκρινε όμως στον νεαρόν αυτόν μία πλεονεξία· που ερχόταν να αντιμετωπίσει την πλεονεξία του μεγαλυτέρου αδελφού. Βλέπετε, ήρθαν σε σύγκρουση δύο πλεονεξίες. Κατά τον νόμο, βέβαια, ο μεγαλύτερος έπαιρνε μεγαλύτερο μερίδιο, επειδή υποτίθεται ότι αυτός κρατούσε τους γονείς του. Όμως στο βάθος ήταν σύγκρουσις δύο πλεονεξιών.

Τότε ο Κύριος, αφού διέκρινε αυτό το πάθος και μάζεψε και τον κόσμο γύρω, γιατί αντελήφθησαν περί τίνος επρόκειτο, είπε την παραβολήν του άφρονος πλουσίου, που, όπως σας είπα, ακούσαμε σήμερα, για να δείξει πόσο φοβερό πάθος είναι η φιλαργυρία. Η φιλαργυρία, όχι με την έννοια που λέμε σήμερα, της τσιγκουνιάς, αλλά με την έννοια της αγάπης προς τα χρήματα. Αυτό που λέμε εμείς σήμερα η φιλοχρηματία. Να αγαπάει κανείς τα χρήματα. Και έρχεται βέβαια να συνδράμει σε αυτό το πάθος και η πλεονεξία.

Η παραβολή είναι κατάφορτη βέβαια από σπουδαιότατα νοήματα, αλλά εμείς θα μείνουμε μόνο σε έναν χαρακτηρισμό που έδωσε ο Κύριος, που δίδει μάλλον ο Θεός, όπως φαίνεται μες στην παραβολή, εις τον πλεονέκτη και ανελεήμονα εκείνον πλούσιον. Τον απεκάλεσε ο Ίδιος ο Θεός, «ἂφρονα». Τι του είπε; «Ἂφρον», «Άμυαλε, που δεν έχεις μυαλό. Εγώ σε έκανα κατ’ εικόνα δική μου. Κι εσύ δεν έχεις μυαλό». «Ἂφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ -Ποιοι απαιτούν; Οι δαίμονες-·ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;». «Εκείνα δε τα οποία έχεις ετοιμάσει, κατά το ‘’Καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, κι εκεί θα βάλω τα γεννήματά μου και θα πω εις την ψυχήν μου: ‘’Ψυχή μου έχεις για πολλά χρόνια να φας και να πιεις. Φάγε, πίε, εὐφραίνου ἀναπαύου ’’, όλα αυτά τι θα γίνουν;».

Αν προσέξομε, ο χαρακτηρισμός του «ἂφρονος», είναι φοβερός. Και αλίμονο στον άνθρωπο που δεν έχει βέβαια φρόνηση. Καλό θα ήταν όμως να δούμε αυτήν την αρετήν της φρονήσεως, σαν πράγματι αρετή αναγκαιοτάτη.

Τι είναι η φρόνησις; Πριν απαντήσομε, θα λέγαμε ότι είναι η πρώτη και κορυφαία, μαζί με άλλες τρεις αρετές, που συνιστούν την βάσιν και το κεφαλάρι και την πηγή όλων των αρετών, που οφείλουν να κοσμούν τον άνθρωπον. Αυτές είναι: Η φρόνησις, η σωφροσύνη, η ανδρεία και η δικαιοσύνη.

Κυριακή Θ Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ [: Eφ. 2, 14-22]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Νυνὶ δὲ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὑμεῖς οἱ ποτὲ ὄντες μακρὰν ἐγγὺς ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας(:Αλλά κι εσείς που ήσασταν κάποτε ειδωλολάτρες, με την ένωση και κοινωνία σας με τον Χριστό, αφού ακούσατε τον λόγο του κηρύγματος που είναι η ίδια η αλήθεια, δηλαδή το χαρμόσυνο κήρυγμα της σωτηρίας σας, κι αφού πιστέψατε σε αυτό, σφραγισθήκατε με τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Θεού. Πλησιάσατε και τον Θεό και τις διαθήκες Του με το αίμα του Χριστού, διότι Αυτός είναι η ειρήνη μας. Αυτός έκανε και τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους, τον Ιουδαϊσμό και τον Εθνισμό, ένα. Αυτός γκρέμισε και κατέλυσε τον τοίχο που δημιουργούσε ο φραγμός του νόμου που ορθωνόταν ανάμεσα στους δύο λαούς και τους χώριζε. Κατέλυσε δηλαδή την έχθρα των δύο λαών, αφού κατάργησε με το αίμα Του τον νόμο των εντολών, ο οποίος, ενώ περιείχε επιβλητικές προσταγές, δεν έδινε όμως και τη χάρη για την εφαρμογή και την τήρηση των προσταγμάτων αυτών)» [Εφ.2,13-15].

«Αυτό είναι λοιπόν το μεγάλο», λέγει, «το ότι ήλθαμε δηλαδή στην πολιτεία των Εβραίων;». Τι λες; Ανακεφαλαίωσε τα πάντα, όσα είναι στον ουρανό και στη γη, και μιλάς για τους Ισραηλίτες τώρα; «Ναι», λέγει· «διότι εκείνα μεν πρέπει να παραλαμβάνουμε με την πίστη, ενώ αυτά και με τα ίδια μας τα έργα». «Νυνὶ δὲ (:Τώρα όμως», λέγει, «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὑμεῖς οἱ ποτὲ ὄντες μακρὰν ἐγγὺς ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ(: δια του Ιησού Χριστού εσείς που κάποτε ήσασταν μακριά, ήλθατε πλησίον)», προς την πολιτεία· διότι το μακριά και το πλησίον εξαρτάται μόνο από την προαίρεση.

«Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν(:Διότι Αυτός είναι η ειρήνη μας. Αυτός έκανε και τους δύο αντιμαχόμενους κόσμους, τον Ιουδαϊσμό και τον Εθνισμό, ένα)». Τι σημαίνει «συνένωσε τα δύο μέρη»; Δεν λέει αυτό, ότι μας οδήγησε σε εκείνη την ευγένεια, αλλά ότι και εμάς και εκείνους μας οδήγησε σε μεγαλύτερη ευγένεια· αλλά η ευεργεσία σε εμάς είναι μεγαλύτερη· διότι στους μεν Ιουδαίους και υποσχέθηκε και πλησιέστερα ήσαν· ενώ σε εμάς ούτε υποσχέθηκε, ούτε ήμασταν πλησίον, αλλά μακρύτερα. Για τον λόγο αυτόν λέγει: «Τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξάσαι τὸν Θεόν(:Και συγχρόνως και οι εθνικοί, που συμμετέχουν στη σωτηρία αυτή, να δοξάσουν τον Θεό για το έλεος που έδειξε σε αυτούς)»[Ρωμ.15,9]. Υποσχέθηκε μεν στους Ισραηλίτες, αλλά ήσαν ανάξιοι· ενώ σε εμάς ούτε υποσχέθηκε, αλλά ήμασταν ξένοι, τίποτε κοινό δεν είχαμε προς αυτούς· και μας έκανε ένα, όχι με το να συνάψει εμάς με εκείνους, αλλά αφού συνένωσε και εκείνους και εμάς σε ένα.

Ἀνακοίνωση ΠΕΦΙΠ περί δῆθεν ἐπηρεασμοῦ τοῦ ἁγίου Παϊσίου ἀπό τόν π. Νικόδημο Μπιλάλη γιά τό θέμα τῶν ταυτοτήτων

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Π.Ε.ΦΙ.Π. ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΙΚΟΔΗΜΟ (ΜΠΙΛΑΛΗ) ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ, «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, 666».

Προς αποκατάσταση της αληθείας…!

ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ–ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ» (Π.Ε.ΦΙ.Π.)

(Σωματεῖο Ἀνεγνωρισμένο - Ἀπόφ. Πρωτ. Ἀθηνῶν 1681/’72)

Ἀκαδημίας 78Δ (Ἰσόγειο) -- 10678 ΑΘΗΝΑ.

Τηλ.: 210-38.38.496, 210-38.22.586.

FAX: 210-38.39.509.

E-mail: info@pefip.gr

Ἱστοσελίδα: www.pefip.gr

Ἀθήνα, 08. 11. 2023.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΙΚΟΔΗΜΟ (ΜΠΙΛΑΛΗ) ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ, «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, 666».

Μέ μεγάλη ἔκπληξη, ἀλλά ταυτόχρονα καί θλίψη, πληροφορηθήκαμε ὅτι ὁ σεβαστός Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Βολουδάκης (Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων, Ἀθήνα) σέ μία ἀπό τίς καθιερωμένες ὁμιλίες του, οἱ ὁποῖες μεταδίδονται διαδικτυακά, μέ τίτλο: «Ἡ προτεσταντική παράνοια γέννησε τόν φόβο τοῦ “666”» (Κυριακή, 24 Σεπτεμβρίου 2023)[1], ἀνέφερε ὅτι «ἡ διάδοση καί ἡ συγγραφή» (13.17΄ κ.ἑξ.) τοῦ γνωστοῦ κειμένου τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, «Σημεῖα τῶν καιρῶν, 666» (Ἅγιον Ὄρος, 1987)[2], ξεκίνησε ἀπό τόν μακαριστό γέροντα τῆς Π.Ε.ΦΙ.Π., Ἁγιορείτη Μοναχό π. Νικόδημο Μπιλάλη, καί μάλιστα ἰσχυρίσθηκε ὅτι «εἶχε παρακινήσει τόν Ἅγιο Παΐσιο νά ἐντείνει τήν προσπάθειά του πάνω σ’ αὐτό τό θέμα. Καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ὡς ταπεινός κλπ., ὑπέκυψε μπροστά σέ ἕναν μορφωμένο κληρικό καί δυστυχῶς υἱοθέτησε λάθη, τά ὁποῖα ὁ καθένας μπορεῖ νά τά διαπιστώσει...»!

Τό ἴδιο εἶχε ἰσχυρισθεῖ καί παλαιότερα ὁ π. Βασίλειος στό πόνημά του, «Ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀριθμός 666 καί ἡ ἀνησυχία τῶν χριστιανῶν» (ἐκδ. «Ὑπακοή», 1997), χωρίς ὅμως τότε νά κατονομάζει τόν π. Νικόδημο, παρότι «φωτογραφιζόταν» ἀπό τά συμφραζόμενα. Αὐτό τό γεγονός εἶχε λυπήσει τόν π. Νικόδημο, ἀλλά, ἐπειδή δέν ἀναφερόταν τό ὄνομά του, ἔκρινε σκόπιμο νά μή δώσει συνέχεια.

Στήν Οὐκρανία ἄρχισαν ποινικές διώξεις κατά 16 μητροπολιτῶν τῆς κανονικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας

Η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας, από το Φεβρουάριο του 2022, έχει αρχίσει ποινικές διώξεις κατά 70 ιερέων της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ΟΟΕ), μεταξύ των οποίων και κατά 16 μητροπολιτών. Αυτό γνωστοποίησε η εν λόγω Υπηρεσία στο κανάλι της στο Telegram.

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, «Με βάση το υλικό της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας έχουν ξεκινήσει 70 ποινικές διαδικασίες εναντίον εκπροσώπων της ΟΟΕ, εκ των οποίων οι 16 είναι μητροπολίτες».

Νωρίτερα, το Σάββατο, το Γραφείο της Γενικής Εισαγγελίας της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι ο επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ.κ.Κύριλλος, κατηγορήθηκε ερήμην για καταπάτηση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και για υποστήριξη των ενεργειών της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Τα τελευταία χρόνια, οι ουκρανικές αρχές ακολουθούν ενεργά μια εντεινόμενη πολιτική εξάλειψης της ΟΟΕ, ενθαρρύνουν τη μεταφορά των θρησκευτικών κοινοτήτων της στη δικαιοδοσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (ΟΕΟ), η οποία δημιουργήθηκε το 2018 από δύο σχισματικές θρησκευτικές δομές.

Ἕνας μόνο ξέρει τί ἔχεις περάσει καί μόνο Αὐτός, μπορεῖ νά σοῦ δώσει δύναμη.

Ένας μόνο ξέρει τί έχεις περάσει και μόνο Αυτός, μπορεί να σου δώσει δύναμη. Μόνο ο Θεός.

Άγιος Νεκτάριος
πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2023/11/blog-post_76.html

18 Νοεμβρίου. Πλάτωνος μεγαλομάρτυρος. (†306). Ῥωμανοῦ μάρτυρος (†308), Ζακχαίου διακόνου (†307), Ἀναστασίου νεομάρτυρος ἐκ Παραμυθίας (†1743). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαβ. κδ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Κορ. ια´ 1-6).

Β Κορ. 11,1        Ὄφελον ἀνείχεσθέ μου μικρὸν τῇ ἀφροσύνῃ· ἀλλὰ καὶ ἀνέχεσθέ μου·

Β Κορ. 11,1                Θα ήθελα, και το εκφράζω ως ευχήν, να εδείχνατε ανοχήν εις κάποιαν μικράν απερισκεψίαν, που θα κάμω τώρα. Και έχω την πεποίθησιν, ότι θα μου δείξατε αυτήν την ανοχήν.

Β Κορ. 11,2        ζηλῶ γὰρ ὑμᾶς Θεοῦ ζήλῳ· ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρί, παρθένον ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ Χριστῷ·

Β Κορ. 11,2               Διότι σας αγαπώ υπερβολικά μέχρι του σημείου να σας ζηλεύω με ζηλοτυπίαν σαν εκείνην, με την οποίαν ο Θεός αγαπά και τρόπον τινά ζηλοτυποί τους ανθρώπους. Και τούτο, διότι σας έχω ενώσει με δεσμούς αρραβώνος προς ένα άνδρα, δηλαδή τον Χριστόν, δια να παρουσιάσω την ψυχήν σας αγνήν και καθαράν προς αυτόν, ως παρθένον και πνευματικήν νύμφην.