Τί εἶναι ἡ Θυσία καί τί εἶναι Αὐτό πού θυσιάζεται. Ζ΄σύναξη.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τί εἶναι ἡ Θυσία καί τί εἶναι Αὐτό πού θυσιάζεται. Ζ΄σύναξη.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 24-1-2013 
http://www.hristospanagia.gr

« Ζῆσε μέ ἀγάπη γιά ὅλους, νικῶντας κάθε κακό μέ τό καλό»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ὅταν προσευχόμαστε ἤ μελετᾶμε τό Λόγο τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά εὐλαβούμαστε κάθε σκέψη, κάθε λόγο τοῦ κειμένου, σά νά ᾿ναι τό ἴδιο τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας.

Πρέπει νά ξεριζώσουμε τήν ἀμφιβολία καί τήν περιφρόνηση γιά τό λόγο τοῦ Θεοῦ, γιατί εἶναι τό δηλητήριο πού μᾶς βάζειτό πνεῦμα τοῦ ψεύδους. Ἡ ἀμφιβολία καί ἡ περιφρόνηση εἶναι καρποί τῆς αὐταπάτης καί τῆς ὑπερηφάνειας.

Πρέπει νά ξεριζώσουμε τήν ὑπερηφάνεια, νά γίνουμε σάν τά παιδιά, νά ψιθυρίζουμε μέ ἁπλότητα σάν τά νήπια στό Θεό. Νά συμπεριφερόμαστε σάν τά νήπια, πού γνωρίζουν καί λένε μόνο ἐκεῖνα πού τούς δίδαξαν οἱ γονεῖς τους, πού δέν ἀκοῦν καί δέ γνωρίζουν τίποτα διαφορετικό ἀπ᾿ αὐτά, πού δέ θέλουν ν᾿  ἀκούσουν ἤ νά γνωρίσουν τίποτ᾿ ἄλλο. 

Μιά φορά, θυμᾶμαι, ἀνέβαινα ἕναν ἀνήφορο καί εἶχα τριάντα κιλά στήν πλάτη μου. Ἤμασταν στίς Σταγιάτες τότε. Λοιπόν, εἶχα βάρος στόν ὧμο, εἶχα καί στά χέρια. ...... ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

Μιά φορά, θυμάμαι, ανέβαινα έναν ανήφορο καί είχα τριάντα κιλά στήν πλάτη μου. Ήμασταν στίς Σταγιάτες τότε. Λοιπόν, είχα βάρος στόν ώμο, είχα καί στά χέρια. Ήταν καταμεσήμερο, ζέστη, καί νά ανεβαίνης τον άνήφορο. Αλλά έλεγα με τό νου μου ότι τώρα ο Χριστός ανεβαίνει με τον Σταυρό. Πώς ανέβηκε ο Χριστός τον Γολγοθά; ’Έτσι καί ’γώ θά ανέβω. Καί ’κείνη τήν ώρα πού ανέβαινα μέ κόπο καί μόχθο καί δέν μπορούσα καί είχε γίνει τό πρόσωπό μου σάν τό μαύρο πανί, αισθάνθηκα δυο χέρια νά μου σηκώνουν τό βάρος από τό πίσω μέρος. Πώς μέ σπρώχνετε καμμιά φορά στόν ανήφορο γιά νά ανέβω; Έτσι ανέβηκα, τόσο εύκολα, ούτε νά ιδρώσω ούτε τίποτε, καί μετά αισθάνθηκα τόσο ελαφρωμένη! Μετά άφησα τό βάρος αυτό καί πήγα κι έκανα τετρακόσιες μετάνοιες. Πλημμύρισα από χαρά. Τί ήταν αυτό; 

Ήταν μιά ξεκούρασι καί μιά πληρωμή από τον Θεό τό αισθάνθηκα στήν καρδιά μου. Δέν μπορώ νά τό ξεχάσω, αυτό μου έμεινε μέσα στήν ψυχή μου.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http:// hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 13-5-2017 ἕως 21-5-2017

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει καλή καί Ἁγία Μ. Τεσσαρακοστή καί Καλή Ἀνάσταση!. Εἴθε νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 

http:// hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http:// hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 13-5-2017 ἕως 21-5-2017

▼  2017 (1696)

• ▼  Μαΐου (240)
• ▼  21 Μαϊ (8)
• Φοβερό ὅραμα τῆς γερόντισσας Μακρίνας
• Ἡ Ἐμπειρική Δογματική: μιά καινούρια προοπτική στή...
• UFO - Ἐξωγήινοι
• Ἅγιοι Κωνσταντῖνος καὶ Ἑλένη
• «Οὗτοι ἠγοράσθησαν ἀπό τῶν ἀνθρώπων ἀπαρχή τῷ Θεῷ ...
• ''Ζητεῖτε και βοᾶτε ἀπό πρωί ἕως ἑσπέρας
• Ηχητικό Αγιολόγιο 21 Μαίου
• 21 Μαΐου Συναξαριστής. Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Ἰσα...

Οἱ περί τοῦ Θεοῦ πλάνες τῶν Μορμόνων

ΟΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΜΟΡΜΟΝΩΝ

Συνοπτική παρουσίαση

τοῦ Πρωτοπρ. Βασιλείου Γεωργοπούλου

Ἐπίκουρου Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

Οἱ Μορμόνοι εἶναι μιά παραχριστιανική κίνηση πού ἱδρύθηκε στίς Η.Π.Α. τόν 19ον αἰώνα ἀπό τόν Joseph Smith (1805 -1844). Ἡ ἐν λόγω παραχριστιανική κίνηση εἶναι γνωστή διεθνῶς καί μέ τήν ἐπίσημη ὀνομασία τους ὡς «Ἐκκλησία τοῦ Ἰ. Χριστοῦ τῶν Ἁγίων τῶν Τελευταίων Ἡμερῶν». Πιό γνωστή ὅμως εἶναι μέ τό ὄνομα Μορμόνοι, πού τό λαμβάνουν ἀπό τό ἱερό τους βιβλίο γνωστό ὡς «Βιβλίο τοῦ Μορμόν», τό ὁποῖο ἔχει μεταφραστεῖ σέ περισσότερες ἀπό 100 γλῶσσες στόν κόσμο, ὅπως φυσικά καί στήν ἑλληνική .

Ἀξιολογώντας ἀπό ὀρθόδοξο πρῖσμα τά πιστεύω τῆς ἐν λόγω αἱρετικῆς κίνησης, χωρίς δυσκολία, θά διαπιστώσουμε, ὅτι οἱ ἀντιλήψεις τῶν Μορμόνων ἀποτελοῦν ἕνα μεταλλεῖο πλανῶν. Πραγματικότητα πού ἐπιβεβαιώνεται καί ἀπό τήν περί Θεοῦ διδασκαλία τῆς αἵρεσης.

Κατά τήν μορμονική διδασκαλία ὑπάρχουν πολλοί θεοί .

Ὁ Θεός Πατέρας πού ὀνομάζεται Ἐλωχίμ, θεωρεῖται πατέρας ὅλων τῶν θεῶν, ἦταν κάποτε ἄνθρωπος ὅπως ἐμεῖς, προοδευ-τικά ἐξυψώθηκε καί ἔγινε Θεός. Ὡς Θεός ἔχει ἐπίσης σάρκα καί ὀστᾶ, ὅπως πολύ χαρακτηριστικά ἀναφέρεται σέ ἐπίσημο ἱερό κείμενό τους: «Ὁ Πατέρας ἔχει σῶμα ἀπό σάρκα καί ὀστά, τόσο ψηλαφητό ὅπως καί τοῦ ἀνθρώπου» .

Γιά τό δόσιμο καί τήν δωρεά. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Γιά το δόσιμο καί την δωρεά

Τό δόσιμο εκφράζει αυτό πού είμαστε.

Τόσο ο φτωχός πού επαιτεί όσο καί ο πλούσιος πού δίδει, αμφότεροι δανείζουν στό Θεό μέ μόνη τήν προϋπόθεση, ο φτωχός νά επαιτεί στό όνομα του Κυρίου μέ ταπείνωση καί ο πλούσιος νά δίδει στό όνομα του Κυρίου καί μέ ευσπλαχνία. Όποιος λαμβάνει, οφείλει νά γνωρίζει ότι λαμβάνει εκείνο, πού είναι τού Θεού καί όποιος δίδει, οφείλει νά γνωρίζει ότι δίδει εκείνο, πού είναι του Θεού. Ενα τέτοιο δόσιμο έχει αξία καί μία τέτοια λήψη έχει αξία.

Καί σέ τούτη τήν ζωή, δέν είναι σπάνιο τό νά παίρνει κανείς από αυτόν πού έχει ελάχιστα καί νά τά δίδει σέ εκείνον πού έχει άφθονα.

Ἡ Ἱσαπόστολος ἁγία Ἑλένη: Ἡ «καλλίπαις» μητέρα (Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης)

Μετά την διευκρίνηση των περί της κοινής τιμής και μνή­μης των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης ας δούμε τώρα τα βασικά στοιχεία της προσφοράς της Αγίας Ελένης που την καταξίωσαν στην συνείδηση της Εκκλησίας, ώστε να τιμάται ως αγία και ισαπόστολος.

Μελετώντας κανείς τα κείμενα των ιστορικών πηγών αλλά και την υμνογραφία της Εκκλησίας διαπιστώνει ότι το πρώτο στοιχείο που προβάλλει την αξία της Αγίας Ελένης είναι η γέννηση τέτοιου βλαστήματος, η προσφορά στην Εκκλησία και στον κόσμο του όντως Μεγά­λου Κωνσταντίνου. Δεν πρόκειται βέβαια εδώ να ασχοληθούμε με την αξιολόγηση του έργου του Μ. Κωνσταντίνου ούτε να λάβουμε μέρος στον επιστημονικό διάλογο της πλούσιας για το πρόσωπο και το έργο του βιβλιογραφίας, η οποία στην συν­τριπτική της πλειοψηφία συμφωνεί εις το ότι με την διορατική πολιτική του ικανότητα και την στρατηγική του μεγαλοφυΐα άλλαξε τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας, μεταφέροντας το κέντρο βάρους της κραταιάς ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από την λατινική Δύση, που δεν είχε πια προοπτική, στην ελληνι­κή Ανατολή, και καθιστώντας το μικρό αλλά φυσικά οχυρό ελληνικό Βυζάντιο πρωτεύουσα της μοναδικής σε χρονική διάρκεια και πολιτιστική καρποφορία «βυζαντινής» αυτοκρατορίας, με ενοποιά στοιχεία την χριστιανική πίστη, της οποίας τον δυναμισμό με θεία επίνευση και κατά θεία πρόνοια αντελήφθη και ενεκολπώθη, την ρωμαϊκή διοίκηση και την ελλη­νική γλώσσα.

Ὁ Σιωνίτης Ὑμνωδός..Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Κυρίλλου ἕτος 1855.Καταβάντες δέ ἀπό τοῦ Ἁγίου Γολγοθᾶ καί ἀπερχόμενοι εἰς τήν Ἁγίαν ἁποκαθήλωσιν ψάλλομε τά τροπάρια

Εἶπε Γέρων

Αν με χαρά και ενθουσιασμό προσφέρεις ολόκληρη τη ζωή σου στον Χριστό

δεν έχεις τίποτε να χάσεις από τις «χαρές» του κόσμου.

http://omothimadon.gr/?p=39816

22 Μαΐου Συναξαριστής. Βασιλίσκου Μάρτυρα, Μνήμη Β’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Αὐσονίου Ἐπισκόπου, Μαρκιανοῦ Ἐπισκόπου, Αἰμιλίου καὶ Κάστου Μαρτύρων, Δονάτου Ἱερομάρτυρα, τῶν Ἁγίων Τιμοθέου, Φαυστίνου καὶ Βενούστου Μαρτύρων, Κόδρου Μάρτυρα, Μαρκέλλου Μάρτυρα, Σοφίας τῆς Ἰατροῦ, Ἑλένης πριγκιπίσσης, Ἑλένης τῆς Ὡξέρρης, Ἰουλίας Μάρτυρος, Κουϊτερίας Μάρτυρος, Ρωμανοῦ Ὁσίου, Βοηθιανοῦ Ἱερομάρτυρα, Κονάλδου Ὁσίου, Καλῆς Ὁσίας, μνήμη Θεοτόκου ἐν Σοφιανοῖς, Ἰωάννου τοῦ Βλαδιμήρου, Ἰακώβου τοῦ Δικαίου, Ζαχαρίου Ἱερομάρτυρα, Δημητρίου Νεομάρτυρα, Παύλου Ὁσιομάρτυρα.

Ὁ Ἅγιος Βασιλίσκος ὁ ΜάρτυραςὉ Ἅγιος Βασιλίσκος, ἀνιψιὸς τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Χουμιαλὰ τῆς Ἀμασείας καὶ μαρτύρησε διὰ ξίφους ἐπὶ Μαξιμιανοῦ (285-305 μ.Χ.) καὶ ἄρχοντος Ἀγρίππα. Συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα τῆς Καππαδοκίας Ἀσκληπιάδη μὲ τοὺς στρατιῶτες του Εὐτρόπιο καὶ Κλεόνικο (τιμάται 3 Μαρτίου), οἱ ὁποῖοι, ἐπειδὴ ἀρνήθηκαν νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, τελειώθηκαν διὰ μαρτυρικοῦ θανάτου.
Ὁ Ἅγιος Βασιλίσκος ρίχθηκε στὴ φυλακὴ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι, μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου καὶ ἀπὸ τὶς στερήσεις καὶ κακοπαθήσεις, θὰ ἀρνιόταν τὸν Χριστὸ, ὁπότε ὁ ἀντίκτυπος ἀπὸ τὴν πράξη του αὐτὴ θὰ ἦταν μέγας μεταξὺ τῶν Χριστιανῶν. 

Αὐτὸς ὅμως εἶχε λάβει τὴν ἀμετάτρεπτη ἀπόφαση νὰ πεθάνει ὡς Χριστιανὸς, ἔχοντας ὡς φωτεινὸ παράδειγμα τὸν Μεγαλομάρτυρα θεῖο του, ὁ ὁποῖος παρέμεινε σταθερὸς στὴν ὁμολογία του, ἀφοῦ ἀπέκρουσε ὅλες τὶς ὑποσχέσεις καὶ τὶς ἀπειλὲς.
Μία ἡμέρα ὁ Ἅγιος πέτυχε, χάρη στὴν εὔνοια τῶν στρατιωτῶν ποὺ τὸν φύλαγαν, νὰ μεταβεῖ στὸν οἶκο του, νὰ παρηγορήσει τοὺς γονεῖς καὶ ἀδελφούς του καὶ νὰ τοὺς συστήσει ἐμμονὴ στὴ Χριστιανικὴ πίστη.