Μοναχού Παύλου: ΕυεργετινόςΠερί εκείνων οι οποίοι πεθαίνουν και επανέρχονται πάλι στη ζωή. Αυτό συμβαίνει κατά θεία οικονομία. Και ότι πολλές φορές οι αμαρτωλοί, ενώ ακόμη αναπνέουν, βλέποντας τα ευρισκόμενα στον Άδη βασανιστήρια και τους δαίμονες, τρέμουν. Υπό το κράτος δε αυτού του τρόμου, αποχωρίζονται οι ψυχές τους από το σώμα.Α΄. Γρηγορίου του Διαλόγου.Ερώτηση ΠέτρουΠως θα εξηγήσουμε το φαινόμενο που συμβαίνει σε πολλούς, κατά το οποίο, αυτοί αρπάζονται από το σώμα (αν και αυτό φαίνεται πλάνη) και θεωρούμενοι προς στιγμήν νεκροί, εφ’ όσον καθίστανται άψυχοι, πάλι ξαναγυρίζουν στην ζωή;Απόκρισις ΓρηγορίουΑυτό το φαινόμενο Πέτρε, εάν το εννοήσει κανείς καλά, δεν είναι πλάνη, αλλά θεϊκή νουθεσία προς τον άνθρωπο. Διότι αυτό το φαινόμενο το πραγματοποιεί η ευσπλαχνία του Θεού, κατ’ οικονομίαν, και το προσφέρει ως την μεγαλύτερη δωρεά ελέους, ώστε πολλοί, μετά την έξοδο της ψυχής τους από το σώμα, να επανέρχονται πάλι στο νεκρωμένο σώμα, για να δουν μόνοι τους, με τα μάτια της ψυχής τους, τα βασανιστήρια του Άδη, τα οποία δεν πίστευαν οσάκις τα άκουγαν από τους άλλους, και τοιουτοτρόπως να φοβηθούν.Κάποτε ζούσε ένας Μοναχός, ονομαζόμενος Πέτρος. Αυτός ο Μονάχος υποτάχθηκε σε έναν Γέροντα Ασκητή, τον Εββασά, που ασκήτευε σε ένα ερημικό και δασώδη τόπο.Ο Γέρων Εββασά διηγήθηκε στον υποτακτικό του Πέτρο, ότι πριν να εγκατασταθεί σε αυτόν τον ερημικό τόπο, ασθένησε και πέθανε. Αμέσως όμως η ψυχή του επέστρεψε και πάλι στο σώμα και, αφού συνήλθε, διαβεβαίωνε, ότι είδε με τα μάτια του, τα βασανιστήρια του Άδη και τους αμέτρητους φλογισμένους τόπους, και ότι ακόμη είδε κρεμασμένους σε εκείνη την φλόγα και αρκετούς από τους άρχοντες του κόσμου αυτού.Καθώς δε και ο ίδιος οδηγήθηκε, για να ριχτεί στον τόπο εκείνο της βασάνου και της φλόγας, έξαφνα παρουσιάσθηκε ένας αστραφτερός Άγγελος και εμπόδισε να τον ρίξουν σε εκείνη την φωτιά. Είπε δε ο Άγγελος προς αυτόν:– Πήγαινε και έχε τον νου σου, απ’ εδώ και μπρος πρέπει να ζήσεις με μεγάλη προσοχή.Μετά τους λόγους αυτούς, άρχισαν να ξαναζεσταίνονται τα παγωμένα μέλη του νεκρωμένου σώματος και αφού ξύπνησε τελείως, από τον ύπνο του αιωνίου θανάτου, διηγήθηκε στους παριστάμενους όλα όσα του συνέβησαν.
ΟΧΙ «HABEMUS» ΠΑΠΑ!«HABENT» ΚΑΙ «HABET» ΠΑΠΑ!του Δημ. Κ. Αναγνώστου, ΘεολόγουΒγήκε, λοιπόν, σήμερα (8.5.2025) και μετά την τέταρτη ψηφοφορία ο «λευκός καπνός» από την καμινάδα του κτιρίου στο κακέκτυπο κρατίδιο του Βατικανού. Όπερ σημαίνει, εξελέγη ο νέος Αρχηγός της ανά τον κόσμο Παπικής «Εκκλησίας» και του Βατικανού. Πρόκειται για τον Αμερικανό Καρδινάλιο Ρόμπερτ Πρεβόστ που μετονομάστηκε Λέων ΙΔ’. Πληροφορούμαστε ότι είναι Αυγουστινιανός. Το τι σημαίνει Αυγουστίνος το γνωρίζουν καλά οι ορθόδοξοι θεολόγοι.Σε συνέχεια των παρατράγουδων της κηδείας του προηγούμενου Πάπα Φραγκίσκου, που (και) υποτίθεται ορθόδοξοι Έλληνες πένθησαν σπαραξικάρδια την απώλειά του, τώρα όλοι οι ακατήχητοι και αλιβάνιστοι συμπατριώτες μας σπεύδουν να αναφωνήσουν το περιβόητο «HABEMUS PAPAM» (έχουμε Πάπα), λες και είμαστε παπικοί Ιταλιάνοι!
κ. Ἰωάννη Μαρκά,Μ.Δ.Ε. Δογματικῆς Θεολογίας Α.Π.Θ.ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Η ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΣΤΙΣ 01.02.25 ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ OTEACADEMY ME ΘΕΜΑ:ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: ΟΡΟΣ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ«Τό Πάσχα τῶν ἑτεροδόξων ἀλλότριον τῶν Ὀρθοδόξων»: Τά διαχρονικά μηνύματα τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μὲσα ἀπό τόν καθορισμό τοῦ Ὀρθοδόξου ΠασχαλίουΣεβαστοί ΠατέρεςἈγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καὶ φίλοι τῆς Ε. Π. Μ.Χίλια ἑπτακόσια χρόνια μετά τὴ σύγκληση, ὑπό τοῦ ἁγίου βασιλέως Μεγάλου Κωνσταντίνου, τῆς Α' ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, καὶ τῆς καταδίκης τοῦ αἱρεσιάρχη Ἀρείου ἀπό τούς 318 Θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τό πνεῦμα τοῦ ἀρειανισμοῦ συνεχίζει νά ἐπιβιώνει καὶ νά μεταλλάσσεται, καὶ σάν ἕνας καρκινικός ἱστός μὲ συνεχεῖς μεταστάσεις, νά τυραννᾶ τόν χριστιανικό κόσμο μὲ τὴν ἴδια ἀμείωτη ἔνταση, ὅπως καὶ στά χρόνια τοῦ γεννήτορά του.Ἐτούτη ἡ ἀρχαία πάλη μεταξύ Θεανθρώπου καὶ ἀνθρώπου, ὅπως πολύ ὀρθά διέγνωσε ὁ χαρισματικός νοῦς τοῦ ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς[1], ὑπῆρξε ἡ πρώτη μεγάλη παναίρεση, πάνω στὴν ὁποία θεμελιώθηκε καὶ ἡ νεώτερη παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μὲ κοινό χαρακτηριστικό πώς καὶ οἱ δυό ἑδράζονται στὴν ἀνυπακοή καὶ στὴν ἀνταρσία ἀπέναντι στό Θεῖο Θέλημα καὶ ἀποτελοῦν προετοιμασία γιά τὴν ἕνωση τοῦ κόσμου μὲ τόν Ἀντίχριστο.Ὁ Ἄρειος λοιπόν μπορεῖ νά καταδικάστηκε τό 325 μ.Χ., τό πνεῦμα ὅμως τοῦ ἀρειανισμοῦ παραμὲνει ζωντανό μετά ἀπό τόσους αἰῶνες καὶ κατατρώγει τά σπλάχνα τοῦ σύγχρονου χριστιανικοῦ κόσμου, ἑνός κόσμου πού ἀντί νά στραφεῖ πρός τὴ μετάνοια καὶ τὴν παραίτηση ἀπό τὴν παθογένεια τοῦ ὑπερήφανου ἀτομικοῦ νοῦ, δείχνει νά ἔχει αὐτομολήσει γιά τά καλά στὴν ἀρειανική μεθοδολογία, μὲ ἀποτέλεσμα νά βυθίζεται μεταφυσικῶς στό σατανισμό καὶ ψυχολογικῶς στὸν ὀρθολογισμό[2]. Ἔχοντας προσλάβει ὡς δόγμα τό: «μὲτρον πάντων ὁ ἄνθρωπος», ἀδυνατεῖ νά διακρίνει τούς Λόγους τῶν ὄντων, ἐπανανοηματοδοτεῖ μὲ τρόπο ἑωσφορικό τὴν ἀνθρώπινη ὀντολογία, κάνοντας Λόγο γιά «μετανθρωπισμό», καὶ ὡς ἐκ τούτου καταδικάζει τό νοῦ του νά φυτοζωεῖ στό ἔρεβος τῆς πλάνης καὶ τῆς ἁμαρτίας, καθώς δέν ἀναγνωρίζει καμμία πραγματικότητα μεγαλύτερη ἀπό τόν ἑαυτό του.
Κωφίδης Ευάγγελος«Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς, ἧς Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι.» (Έξοδος 20:12)Αδελφοί μου εν Χριστώ,Σήμερα θέλω να μιλήσω για μια πληγή που βαραίνει πολλές οικογένειες, μια πληγή που πονάει τον ουρανό και σκοτώνει την αγάπη: την αψυχία των παιδιών απέναντι στους γονείς τους. Όταν ένα παιδί ξεχνάει το χρέος του, την ευγνωμοσύνη του, την αγάπη του για εκείνους που το γέννησαν, που το θρέψαν με θυσίες και ξαγρύπνησαν ολόκληρες νύχτες από την αγωνία τους όταν αρρώσταινε, τότε η καρδιά του γίνεται πιο κρύα από πάγο. Ενώ εκείνοι έδωσαν τον ύπνο τους, αυτό δεν δίνει ούτε μια στιγμή της ημέρας του.Ο Απόστολος Παύλος μας θυμίζει με σφοδρότητα: «Εάν δε κάποιος δεν φροντίζει για τους δικούς του, και ειδικότερα για τους οικείους του, έχει αρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από έναν άπιστο» (Α’ Τιμόθεος 5:8). Δεν υπάρχει δικαιολογία, αγαπητοί μου. Ούτε η δουλειά, ούτε η κόπωση, ούτε η ζωή με τις δικές της απαιτήσεις δεν μπορούν να μας απαλλάξουν από το ιερό χρέος της φροντίδας για εκείνους που μας έδωσαν τη ζωή.Οι Γονείς: Οι Πρώτοι Άγιοι της Ζωής ΜαςΘυμηθείτε, αδελφοί μου, πόσες φορές η μητέρα σας σας κρατούσε στην αγκαλιά της, παρακαλώντας τον Θεό να σας δώσει υγεία. Θυμηθείτε τον πατέρα σας, που ίσως κουβαλούσε την κούραση όλης της ημέρας για να σας δώσει ένα καλύτερο αύριο. Κι όμως, σήμερα, πολλοί γονείς ζουν σε μοναξιά, περιμένοντας μια τηλεφωνική κλήση, μια επίσκεψη, μια αγκαλιά που δεν έρχεται ποτέ.Στην Ορθόδοξη παράδοση, η τιμή στους γονείς δεν είναι απλά ηθικό καθήκον – είναι θεϊκή εντολή. «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου» (Έξοδος 20:12), λέει η Δεκάλογος, και αυτή η εντολή δεν έχει λήξη. Δεν σταματά όταν εμείς μεγαλώσουμε ή όταν οι γονείς μας γεράσουν. Αντιθέτως, τότε γίνεται ακόμα πιο επείγουσα.
Νεκτάριος Δαπέργολας«Μέ τόν μακαριστό Πάπα Φραγκίσκο κάναμε προσπάθεια τόν τελευταῖο καιρό νά καταλήξουμε σέ μία συμφωνία νά συνεορτάζουμε τό Πάσχα, πάντοτε, εἰς τό διηνεκές, ὅλοι οἱ χριστιανοί μαζί τήν ἴδια ἡμέρα. Δυστυχῶς, οἱ προσπάθειές μας δέν πρόφτασαν νά ὁλοκληρωθοῦν, ἀλλά ἔχουμε πάντοτε μία ἐλπίδα ὅτι καί ὁ νέος Πάπας θά εἶναι θετικός, ὅπως ἦταν ὁ μακαριστός Φραγκίσκος γιά νά καταλήξουμε σέ αὐτό τό ἱστορικό γεγονός» δήλωσε, μεταξύ ἄλλων ὁ ταλαίπωρος πού παριστάνει τόν Ὀρθόδοξο Πατριάρχη, ὁμιλῶντας σέ ὁμάδα Ἀγγλικανῶν καί Ρωμαιοκαθολικῶν ἀπό τήν Βρετανία. Καί μεταξύ ἄλλων πρόσθεσε: «Προσευχόμεθα νά ἐκλεγεῖ ἕνας ἄξιος διάδοχος τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, γιά νά συνεχίσουμε τίς οἰκουμενικές σχέσεις, τόν οἰκουμενικό διάλογο πού ἀρχίσαμε ἐδῶ καί μερικές δεκαετίες, ὅπως αὐτό συμβαίνει καί μέ τήν ἀγγλικανική κοινωνία».
… και σα να μην έφταναν όλα αυτά, την ώρα που τα βοθρολύματα επέστρεψαν στην Αντεθνική Σκουπιδοθήκη της Λίνας Μενδώνη και της Συραγώς Τσιάρα, η διαπλεκόμενη και κατασκότεινη διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος, αποκήρυξε την ομολογία του Νίκου Παπαδόπουλου ως «αντιχριστιανική»!Μα αν όλα αυτά τα προκάλεσε ένας μόνο άνθρωπος, αυτό είναι και απόδειξη για το πόσο η ομολογία καίει τον διάβολο.Ο εικονιζόμενος Γεώργιος Οικονομόπουλος, νομικός σύμβουλος της Αντεθνικής Σκουπιδοθήκης της Μενδώνης και της Τσιάρα, δήλωσε ότι το ποσό της αγωγής που καταθέτουνε (αυτός και οι εντολείς του) «αφορά αποζημίωση για την ηθική βλάβη, τις υλικές ζημιές της Πινακοθήκης, καθώς και για την καταστροφή που υπέστησαν τα έργα»! Υλικές ζημιές για τα σπασμένα τζαμάκια που περιτύλιγαν την σαπίλα του μυαλού ενός βλάσφημου κακοτέχνη, και ηθική βλάβη για το ότι στερήθηκαν την δαιμονο-ηδονή να καμαρώνουν αυτά τα περιττώματα που βλασφημούν τα Θεία και προσβάλλουν την Ορθόδοξη Πίστη εκατομμυρίων Ελλήνων.
❈ Οἱ Ἅγιοι Πατέρες λένε πώς τό ἄγχος δέν εἶναι ἀθῶο. Εἶναι ὀλιγοπιστία στόν Θεό, ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά ἔρχεται ὁ Διάβολος καί νά δημιουργεῖ καταστάσεις οἱ ὁποῖες βλάπτουν ὄχι μόνο τήν ψυχή ἀλλά καί τό σῶμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας δ´ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ι´ 1-16).
Πραξ. 10,1 Ἀνὴρ δέ τις ἐν Καισαρείᾳ ὀνόματι Κορνήλιος, ἑκατοντάρχης ἐκ σπείρης τῆς καλουμένης Ἰταλικῆς,
Πραξ. 10,1 Υπήρχε δε εις την Καισάρειαν κάποιος άνθρωπος, ονόματι Κορνήλιος, εκατόνταρχος, από την στρατιωτικήν μονάδα, που ελέγετο σπείρα Ιταλική.
Πραξ. 10,2 εὐσεβὴς καὶ φοβούμενος τὸν Θεὸν σὺν παντὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, ποιῶν τε ἐλεημοσύνας πολλὰς τῷ λαῷ καὶ δεόμενος τοῦ Θεοῦ διὰ παντός,
Πραξ. 10,2 Αυτός ήτο ευσεβής και θεοφοβούμενος μαζή με όλον του τον οίκον. Εκανε πολλάς ελεημοσύνας στον λαόν και παρακαλούσε πάντοτε τον Θεόν να τον φωτίζη.
«Ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη μέ τά πλοῖα τοῦ Πάπα στήν Βενετία καί ἀπό ἐκεῖ στήν Φερράρα. Αὐταπάτες γιά διόρθωση τῶν αἱρετικῶν Λατίνων τοῦ Πάπα καί ἀπογοητεύσεις ἀπό τήν ὑποδοχή«.Τήν Κυριακή, 27 Ἀπριλίου (τοῦ Θωμᾶ) 2025, ὁ πρωτοπρεσβύτερος καθηγητής π. Θεόδωρος Ζήσης στήν αἴθουσα τῆς Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν (Σούτσου 3) καί στό καθιερωμένο κυριακάτικο μάθημα (ὧρες 11:30 – 13:00) ἐπανῆλθε στή σειρά τῶν μαθημάτων » Ἡ ψευδοένωση τῶν Ἐκκλησιῶν στήν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) στά «Ἀπομνημονεύματα» τοῦ Σιλβέστρου Συροπούλου» . Παρέδωσε τό τέταρτο (Δ΄) μάθημα μέ τίτλο: «Ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη μέ τά πλοῖα τοῦ Πάπα στήν Βενετία καί ἀπό ἐκεῖ στήν Φερράρα. Αὐταπάτες γιά διόρθωση τῶν αἱρετικῶν Λατίνων τοῦ Πάπα καί ἀπογοητεύσεις ἀπό τήν ὑποδοχή». Πρίν ἐπιβιβασθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι ἐκπρόσωποι στά πλοῖα, ὁ πατριάρχης Ἰωσήφ εὐθυγραμμίσθηκε πλήρως μέ τήν θετική προδιάθεση τοῦ Αὐτοκράτορος Ἰωάννου Η΄ Παλαιολόγου, ἐνῷ προηγουμένως ἀντιδροῦσε. Προσπαθοῦσε τώρα νά ἀλλάξει τήν γνώμη τῆς πλειοψηφίας τῶν Ἀρχιερέων και τῶν Κληρικῶν πού ἦταν ἀρνητική, ἰσχυριζόμενος ὅτι οἱ Λατῖνοι θά πεισθοῦν νά διορθώσουν τά δόγματά τους, καί ἔτσι οἱ Ὀρθόδοξοι θά ἐπιστρέψουν νικητές καί τροπαιοῦχοι. Διηγεῖται στήν συνέχεια ὁ Συρόπουλος τό πολύμηνο ταξείδι μέχρι τήν Βενετία – ἔφυγαν Νοέμβριο ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη καί ἔφθασαν ἐκεῖ Φεβρουάριο – καί τούς κινδύνους καί τίς ταλαιπωρίες. Στήν Κέρκυρα, τήν λατινοκρατούμενη, οἱ ἐντόπιοι Ὀρθόδοξοι δείχνοντας ὅτι θεωροῦν τούς Λατίνους αἱρετικούς, προέπεμψαν τούς Ὀρθοδόξους ἐκπροσώπους λέγοντας ὅτι «εἶσθε σάν τούς 318 Πατέρες τῆς Α΄ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού κατεδίκασαν τήν αἵρεση τοῦ Ἀρείου, ὅπως καί οἱ Πατέρες τῶν ἄλλων Οἰκουμενικῶν Συνόδων»: «Νῦν ὑμεῖς ἐστε ὥσπερ ἐκεῖνοι οἱ τριακόσιοι ὀκτωκαίδεκα θεοφόροι Πατέρες, ἤ ὡς καί οἱ μετ’ αὐτούς ἐν ταῖς ἄλλαις διαλάμψαντες Συνόδους». Στήν Βενετία τούς ἔγινε λαμπρή ὑποδοχή. Ὁ Δόγης μάλιστα τούς ἐπρότεινε νά μή μεταβοῦν οὔτε στήν Φερράρα τοῦ Πάπα, οὔτε στήν Βασιλεία, ὅπου ἦσαν οἱ «συνοδικοί» Καρδινάλιοι, ἀλλά καί πάλιν ὁ Αὐτοκράτωρ ἐπρότεινε νά μεταβοῦν στήν Φερράρα. Ὁ πατριάρχης ἐπισκέφθηκε τόν ναό τοῦ Ἁγίου Μάρκου καί ἐλυπήθη βλέποντας νά εἶναι διακοσμημένος μέ τά, κλεμμένα ἀπό τούς Σταυροφόρους, κατά τήν Ἅλωση τοῦ 1204, πολύτιμα ὀρθόδοξα κειμήλια. Στήν Φερράρα ἄλλαξε τό σκηνικό ἀπό τήν ἀξίωση τοῦ Πάπα νά ἀσπασθοῦν ὅλοι, ὡς δεῖγμα ὑποταγῆς καί ὑπακοῆς, τό πόδι του, ἀκόμη καί ὁ Ὀρθόδοξος Πατριάρχης, ὁ ὁποῖος εὐτυχῶς δέν τό ἄντεξε καί ἀπείλησε, πώς θά ἐπιστρέψει στήν Κωνσταντινούπολη, ἄν ἐπιμείνει σέ αὐτό ἡ παπική πλευρά· ὁπότε, ὁ Πάπας ὑποχώρησε. Οἱ μοναρχικές ἀξιώσεις τοῦ Πάπα ξαναφάνηκαν κατά τίς συζητήσεις περί τοῦ πῶς θά τοποθετηθοῦν στόν χῶρο τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου (ὅπου οἱ διαβουλεύσεις) οἱ θρόνοι καί τά καθίσματα τῶν συνέδρων, κατά τίς ὁποῖες ὁ πάπας ζητοῦσε ὑπερκείμενο τόν δικό του θρόνο, καί στό μέσον τῶν δύο ἀνριπροσωπειῶν, ὡς δῆθεν σύνδεσμος ἑνότητας. Οἱ δικοί μας ἀπέρριψαν τήν αξίωση αὐτή μέ λογικώτατα πειστικά ἐπιχειρήματα, ἀλλά οἱ παπικοί καί πλαιν βρῆκαν τρόπο νά ὑψώσουν τόν θρόνο τοῦ Πάπα καί νά μειώσουν τούς θρόνους τοῦ Αὐτοκράτορος και τοῦ Πατριάρχου. Ἀκόμη καί ὁ – ἀπό πολιτική ἀναγκαιότητα φιλοπαπικός – Αὐτοκράτωρ ὁ ὁποῖος παρέσυρε τήν Ἐκκλησία στήν αὐλή καί στήν ἀγκαλιά τοῦ Πάπα, ἄρχισε νά καταλαβαίνει, τί συμβαίνει καί εἶπε, ὅτι «τώρα κατάλαβα ὅτι οἱ συζητήσεις γιά τούς θρόνους καί τά καθίσματα», πού κράτησαν εἴκοσι (20) ἡμέρες, «δέν ἦταν θέμα τάξεως, ἀλλά κατοχύρωσης τοῦ πρωτείου τοῦ Πάπα»: «Νῦν ἔγνων, ἀληθῶς, ὡς ἡ ζήτησις τοῦ θρόνου καί τῆς καθέδρας οὐχί διά τήν συνοδικήν τάξιν, ἀλλά δι΄ ὑπερηφανίαν μᾶλλον καί φαντασίαν ἐζητεῖτο κοσμικήν, πόρρω τῆς πνευματικῆς ἡμῶν καταστάσεως».https://tasthyras.wordpress.com/2025/05/08/π-θ-ζήσης-η-ψευδοένωση-στην-φερράρα-φλ-2/
