Τὸ λάθος μας εἶναι ἡ αὐτονόμηση μας ἀπὸ τὸν Θεό , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ δύναμη τῆς μετανοίας, Ἁγ. Παϊσίου- Πνευματικὸς ἀγῶνας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ δύναμη τῆς μετανοίας, Ἁγ. Παϊσίου- Πνευματικὸς ἀγῶνας, 20-12-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ ἐξαγιασμὸς ὁ δικός μας βοηθάει ὅλους, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ ἐξαγιασμὸς ὁ δικός μας βοηθάει ὅλους-"Εἰρήνευσε ἐσὺ καὶ θὰ δεῖς χιλιάδες ἀνθρώπους νὰ ἔρθουν νά εἰρηνεύσουν κοντά σου" ,  Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Τί εἶναι ὁ θάνατος , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς μοναχικῆς καὶ χριστιανικῆς ζωῆς Β', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΚΗΡΥΓΜΑ_599. Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς μοναχικῆς καὶ χριστιανικῆς ζωῆς Β'-Η ἀντίθεση μὲ τὴν ἀσκητικὴ ζωὴ τῶν πρώτων μοναχῶν, Ἁγ. Νείλου -Λόγος ἀσκητικός, Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 8, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 21-12-2023

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΑΓΙΟΥ ΝΗΦΩΝΟΣ, ΑΓΙΩΝ 10 ΜΑΡΤΥΡΩΝ-22/12/2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΑΓΙΟΥ ΝΗΦΩΝΟΣ, ΑΓΙΩΝ 10 ΜΑΡΤΥΡΩΝ-22/12/2023

https://www.youtube.com/live/ypoU_Qxb764?si=vAijo_qQP4AlF6O2

«Εἰς τά Θεοφάνια, δηλαδή τή Γέννηση τοῦ Σωτῆρος»

Λόγος εις τα Θεοφάνια, δηλαδή τη Γέννηση του Σωτήρος

Ο Χριστός γεννάται, ας τον δοξάσετε· ο Χριστός έρχεται από τους ουρανούς, προϋπαντήστε τον· ο Χριστός βρίσκεται στη γη, υψωθείτε. Δοξολογήστε τον Κύριο, όλη η γη· και, για να τα πω και τα δύο με μία λέξη, ας ευφρανθούν οι ουρανοί και ας νιώσει αγαλλίαση η γη για τον ουράνιο ο οποίος έγινε επίγειος. Ο Χριστός σαρκώθηκε, νιώστε αγαλλίαση από χαρά και τρόμο. Από τρόμο εξαιτίας της αμαρτίας· από χαρά εξαιτίας της ελπίδας. Ο Χριστός γεννήθηκε από την Παρθένο. Γυναίκες·, παραμένετε παρθένοι για να γίνετε μητέρες του Χριστού. Ποιός δεν αποδίδει λατρεία σ’ εκείνον που υπήρχε απ’ την αρχή; Ποιός δεν δοξολογεί εκείνον που εμφανίστηκε τώρα τελευταία;

Πάλι διαλύεται το σκοτάδι, πάλι εμφανίζεται το φως… Ο λαός, ο οποίος κάθεται στο σκοτάδι ας δει το λαμπρό φως της κατανοήσεως των θείων μυστηρίων. «Τα παλαιά έχουν περάσει· όλα έχουν γίνει νέα». Το γράμμα υποχωρεί ενώ το πνεύμα αναδεικνύεται. Οι σκιές απομακρύνονται και έρχεται στη θέση τους η αλήθεια. Ο τύπος του Μελχισεδέκ εκπληρώνεται. Ο αμήτωρ γίνεται απάτωρ. Ήταν αμήτωρ προηγουμένως και τώρα γίνεται απάτωρ. Οι φυσικοί νόμοι καταλύονται. Ο ουράνιος κόσμος πρέπει να συμπληρωθεί. Ο Χριστός διατάζει, ας μην αντιστεκόμαστε. «Όλοι οι λαοί χειροκροτείστε» επειδή γεννήθηκε σε μας παιδί, μας δόθηκε υιός, στους ώμους του οποίου βρίσκεται η εξουσία (διότι εξυψώνεται μαζί με το σταυρό) και ονομάζεται «αγγελιαφόρος μεγάλης θελήσεως» (της θελήσεως του Πατέρα). Ο Ιωάννης θα βροντοφωνήσει: «ετοιμάστε το δρόμο του Κυρίου»! Και εγώ θα διαλαλήσω τη σημασία της ημέρας: Ο άσαρκος παίρνει σάρκα. Ο Λόγος ενώνεται με την ύλη. Ο αόρατος γίνεται ορατός. Εκείνος τον οποίον δεν μπορούσε να αγγίσει κανείς, μπορεί να ψηλαφηθεί. Ο άχρονος αποκτά αρχή. Ο Υιός του Θεού γίνεται Υιός ανθρώπου, «ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος ήταν χθες, είναι σήμερα και θα παραμείνει ο ίδιος στους αιώνες»…

Σήμερα η πανήγυρις είναι τα Θεοφάνια, δηλαδή η Γέννηση. Διότι λέγονται και τα δύο, επειδή για ένα και το αυτό πράγμα υπάρχουν δύο ονόματα. Διότι ο Θεός φανερώθηκε στους ανθρώπους με τη γέννηση. Και υπήρχε μεν πριν, και υπήρχε πάντοτε, προερχόμενος από αυτόν που πάντοτε υπήρχε, πάνω από κάθε αιτία και λογική (επειδή δεν υπήρχε λόγος ανώτερος από το Λόγο), αλλά μετά πήρε σώμα για χάρη μας, για να μας χαρίσει την ευτυχισμένη ύπαρξη, εκείνος ο οποίος μας έδωσε την ύπαρξη, ή, καλύτερα, για να μας επαναφέρει με τη σάρκωσή του στην ευτυχισμένη ύπαρξη από την οποίαν είχαμε απομακρυνθεί εξαιτίας της κακίας μας. Και στην μεν εμφάνιση δίνεται το όνομα Θεοφάνια, στη γέννηση, Γενέθλια.

Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς μοναχικῆς καὶ χριστιανικῆς ζωῆς Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΚΗΡΥΓΜΑ_598. Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς μοναχικῆς καὶ χριστιανικῆς ζωῆς Α'-Η ἀντίθεση μὲ τὴν ἀσκητικὴ ζωὴ τῶν πρώτων μοναχῶν, Ἁγ. Νείλου -Λόγος ἀσκητικός, Φιλοκαλία τόμος Ἂ'/Κεφ 7, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 20-12-2023

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Primus sine paribus εἶναι ἡ κεφαλή τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.

Ορθόδοξη Αδελφότητα Testimonianza Ortodossa

Ο Μητροπολίτης Ιταλίας Πολύκαρπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην ομιλία του με τίτλο ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ (ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ) ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ στις 24 Νοεμβρίου 2023, στην Ποντιφική Θεολογική Σχολή της Νότιας Ιταλίας, εξηγεί τη νέα αντιπατερική εκκλησιολογία του Φαναρίου ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν έχει τιμητικό πρωτείο αλλά είναι primus sine paribus.

Ο Μητροπολίτης συνοψίζοντας τη σύντομη ομιλία καταλήγει:

«Από την άλλη πλευρά, η κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός και είναι πολύ σοβαρό θεολογικό και εκκλησιαστικό σφάλμα να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τον ελληνικό όρο «αὐτοκεφαλία» κυριολεκτικά και με την απόλυτη σημασία του, διότι ο όρος αυτός μάλλον θέλει να εξηγήσει και να υποδείξει την αυτοδιοίκηση ορισμένων εκκλησιαστικών περιοχών, των οποίων τα γεωγραφικά όρια είναι σαφώς καθορισμένα και όχι την πλήρη ανεξαρτησία τους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μία και μοναδική και όχι μια ομοσπονδία εντελώς ανεξάρτητων τοπικών Εκκλησιών, όπως συχνά λανθασμένα πιστεύεται και κάποιοι την παρουσιάζουν.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει ένας Προκαθήμενος, ο οποίος συνυπάρχει ιεραρχικά με τους άλλους Ορθοδόξους Προκαθημένους, και αυτός είναι ο Αγιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης, τον οποίο έχουμε τη μεγάλη τιμή και το προνόμιο να έχουμε αυτές τις ημέρες ανάμεσά μας. Και αν κάποιος εξετάσει προσεκτικά και σε βάθος την άσκηση της πρωτοκαθεδρίας του κατά τη διάρκεια των αιώνων και μέχρι σήμερα, στην ουσία θα καταλάβει ότι στην πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς ένας Primus inter pares, αλλά κατά μία έννοια ένας Primus sine paribus.

Παρά το γεγονός ότι ουσιαστικά όλοι οι επίσκοποι κατέχουν την ίδια υπέρτατη ιερωσύνη, η οποία απορρέει από την ἀρχιερωσύνη, την υπέρτατη ιερωσύνη του Χριστού, εντούτοις, όσον αφορά το κανονικό σύστημα εκκλησιαστικής διοίκησης, δεν είναι όλοι ίσοι και αυτό νοείται αναλογικά από την κυβερνητική και ευχαριστιακή-λειτουργική τους θέση μέσα στην Εκκλησία σε όλα τα επίπεδά της: τοπικό επισκοπικό, περιφερειακό μητροπολιτικό, πατριαρχικό και παγκόσμιο.

Θα ήθελα να κλείσω αναφερόμενος στη σχέση και τη σχέση που υπάρχει μεταξύ συνοδικότητας και χριστιανικής ενότητας, ένα θέμα που έχει διερευνηθεί ελάχιστα και πρέπει να εξεταστεί και να μελετηθεί περισσότερο. Σε αυτή τη σημαντική πτυχή για τη σημερινή χριστιανική εκκλησιαστική ζωή αναφέρθηκε ο Αγιώτατος Πάπας Φραγκίσκος κατά τη διάρκεια των εργασιών της XVI Τακτικής Γενικής Συνέλευσης της Συνόδου των Επισκόπων (Ρώμη, 4 – 29 Οκτωβρίου 2023), στην οποία συμμετείχε όλο το εκκλησιαστικό σώμα: επίσκοποι, πρεσβύτεροι, διάκονοι, μοναχοί, μοναχές, μοναχοί, μοναχοί, λαϊκοί και λαϊκές γυναίκες. Στον Άγγελο της Κυριακής 24 Σεπτεμβρίου, ο Πάπας τόνισε ότι «η πορεία προς τη χριστιανική ενότητα και η πορεία της Εκκλησίας προς τη συνοδική μεταστροφή συνδέονται«.

Αρκετές φορές ο Βαρθολομαίος δήλωσε επίσης:

Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως.«Οἱ ἥρωες τῆς πίστεως». Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[:Εβρ. 11,9-10 και 32-40]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-12-1991]

(Β 256, έκδοσις Β΄)

Όταν ο Θεός παρήγγειλε, σεβασμιώτατε και αγαπητοί μου αδελφοί, εις τους πρωτοπλάστους να μη δοκιμάσουν από τον καρπόν ορισμένου δένδρου, ήθελε να εισαγάγει εις την ζωήν των την πίστιν εις τον Θεόν. «Πίστις» εδώ σημαίνει εξάρτησις. Και η πίστις θα ήτο ἐν ἐλευθερίᾳ. Γιατί αλλιώτικα η εξάρτησις χωρίς ελευθερίαν, παύει να είναι ελευθερία και έτσι εισάγεται ο καταναγκασμός. Έτσι η πίστις εισάγεται από τον Θεό εις τους πρωτοπλάστους, δυστυχώς όμως ηθετήθη. Ηθετήθη γιατί ακριβώς υπήρχε η ελευθερία. Είπα όμως «δυστυχώς», διότι δεν είναι –και προσέξατέ το αυτό- η επιλογή μεταξύ καλού και κακού η ελευθερία αλλά η δυνατότητα του καλού και του κακού, μένοντας όμως εις το αγαθόν. Αυτή είναι η έννοια της ελευθερίας. Παντού. Όχι μόνο στις σχέσεις μας με τον Θεό, αλλά και στις σχέσεις μας μεταξύ μας και στους πολίτες ανάμεσα μιας πολιτείας, μεταξύ πολιτών και πολιτείας κ.ο.κ. Επειδή δε είναι ακριβώς μεταξύ επιλογής καλού ή κακού, γι΄αυτό έχομε πάσαν κακοδαιμονίαν, που απορρέει από μία κακώς νοουμένη ελευθερίαν.

Τι είναι ελευθερία; Η δυνατότητα να διαλέξεις ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Η δυνατότητα. Και όχι να διαλέξεις γιατί θέλεις το κακό. Γιατί αλλιώτικα, γιατί να τιμωρείσαι; Αμέσως εδώ φαίνεται καθαρά ότι δεν είναι η επιλογή, αλλά είναι η δυνατότης. Όταν λοιπόν οι πρωτόπλαστοι ηθέτησαν τον Θεόν, πώς Τον ηθέτησαν; Ηθέτησαν την πίστιν. Δεν εδέχθησαν εκείνο το οποίο ο Θεός τους είπε, τώρα ο Θεός έρχεται πάλι, εν ευδοκία να σώσει τους ανθρώπους και επανεισάγει την πίστιν σαν μέθοδο προσεγγίσεως του Θεού. Βλέπετε, δεν παραιτείται ο Θεός από τας μεθόδους Του. Την μέθοδον την πρώτην, δηλαδή την πίστιν, αυτήν επανεισάγει πάλι, δια να σώσει τους ανθρώπους. Και η πίστις αυτή, δεν θα ήταν απλώς εις τον λόγον του Θεού, όπως τότε, αλλά θα ήτο εις το Θεανθρώπινον πρόσωπο του Χριστού. Δηλαδή κάτι βαθύτερο. Εκεί πάλι το ίδιο πρόσωπο μίλησε. Ο Θεός Λόγος. Αλλά εδώ είναι κάτι βαθύτερο. Εκεί ήταν η πίστις απλώς σε έναν λόγον. Βέβαια λόγος του Θεού. Εδώ είναι σε ένα πρόσωπον Το οποίον πρόσωπον ομιλεί και η πίστις πρέπει να αποταθεί εις αυτό το πρόσωπο και όχι απλώς σε έναν λόγο. Έτσι η πίστις γίνεται η μεγαλυτέρα αρετή και η βασικοτέρα προϋπόθεσις της σωτηρίας.

Ἁγία Μάρτυς Ἰουλιανή

ΑΓΙΑ ΜΑΡΤΥΣ ΙΟΥΛΙΑΝΗ

21 Δεκεμβρίου

Η αγία Ιουλιανή ήταν κόρη ειδωλολατρών. Οι γονείς της, επιφανείς άρχοντες στη Νικομήδεια επί βασιλείας του στυγνού Διοκλητιανού (286-305), την αρραβώνιασαν με κάποιον Ελεύσιο, άνδρα με βαθμό συγκλητικού, ο οποίος την ερωτεύθηκε παράφορα και βιαζόταν να γίνει ο γάμος τους. Την καρδιά όμως της Ιουλιανής είχε προ πολλού κυριεύσει ο έρωτας για τον επουράνιο Νυμφίο Χριστό· η νεαρή κόρη επιθυμούσε να διαφυλαχθεί άθικτη και ακέραια για τον Χριστό, και προσπαθούσε να αντισταθεί όσο μπορούσε στις επιδιώξεις του μνηστήρα της. Δήλωσε κατ’ αρχήν, σαν να επρόκειτο για καπρίτσιο κοσμικής κοπέλας, ότι θα δεχόταν να νυμφευθεί τον Ελεύσιο, μόνο αν εκείνος γινόταν έπαρχος της πρωτεύουσας της Βιθυνίας. Παρά τη δυσκολία του εγχειρήματος, ο Ελεύσιος επιδόθηκε αμέσως στο έργο: δαπάνησε ανυπολόγιστα χρήματα, έβαλε να μεσολαβήσουν φίλοι και συγγενείς του στην αυλή, και σε σύντομο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να γίνει έπαρχος της Νικομήδειας. Επανέλαβε τότε την πρόταση γάμου, και αναγκασμένη πλέον να φανερώσει την Πίστη της, η μνηστή του Χριστού, είπε: «Αν δεν εγκαταλείψεις τη λατρεία των μάταιων ειδώλων και δεν προσκυνήσεις τον Δεσπότη μου Χριστό, ομόζυγό μου δεν θα σε λάβω, διότι πώς είναι δυνατόν να ενωθούν τα σώματα και να αντιμάχονται οι καρδιές μας;».

22 Δεκεμβρίου. Ἀναστασίας μεγαλομάρτυρος τῆς φαρμακολυτρίας (†304). Χρυσογόνου καὶ Θεοδότης μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Θ΄ Ὣρας (Ἑβρ. β΄ 11-18).

Εβρ. 2,11           ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν,

Εβρ. 2,11                   Διότι ο Χριστός που μας αγιάζει, και ημείς που αγιαζόμεθα, καταγόμεθα από ένα Πατέρα. Δι' αυτήν ακριβώς την αιτίαν και ο Χριστός δεν εντρέπεται να ονομάζη αυτούς, που καλεί εις σωτηρίαν, αδελφούς του,

Εβρ. 2,12           λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε·

Εβρ. 2,12                  λέγων· “θα διαλαλήσω και θα ομολογήσω το όνομά σου, ω Θεέ και Πατέρα, στους αδελφούς μου· εν μέσω συγκεντρώσεως των αδελφών μου θα σε ανυμνήσω και θα σε δοξάσω”.

Τεράστια ἡ διαφορὰ ἑνὸς βαφτισμένου ἀπὸ ἕναν ἀβάπτιστο , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΜΕΓΑΛΕΣ ΩΡΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ/ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑΣ/22-12-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΜΕΓΑΛΕΣ ΩΡΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ/ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑΣ/22-12-2023 

https://www.youtube.com/live/hU05nlY8srs?si=B223oZMbjymbWu85