Τό μεγαλεῖο τοῦ δώρου τῆς θείας Εὐχαριστίας Α', Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Το μεγαλείο του δώρου της θείας Ευχαριστίας Α', Περί του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας (Α' μέρος 26ης μελέτης), Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Πνευματικά γυμνάσματα, 9-4-2023, Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἠ φυσική γνώση, ἡ πνευματική καί ἠ γνώση ἐξ ἀποκαλύψεως, Ἀββᾶ Ἰσαάκ-Ἀσκητικά.Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΟΜΙΛΙΑ_9. Η φυσική γνώση, η πνευματική και η γνώση εξ αποκαλύψεως, Αββά Ισαάκ-Ασκητικά (αναδιατεταγμενο κείμενο π. Δαμασκηνού Αγιορείτου, 9-4-2023, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

Οἱ τρεῖς τρόποι καί βαθμοί τῶν ἀνθρώπων πού ἀκολουθοῦν τόν Κύριο Γ-- Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικά Γυμνάσματα. Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

ΚΗΡΥΓΜΑ_Οι τρεῖς τρόποι και βαθμοί των ανθρώπων που ακολουθούν τον Κύριο Γ', Περί του πολέμου που ήλθε να βάλει ο Χριστός στη γη με το Ευαγγέλιο Του (Γ' μέρος 25ης μελέτης), Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Πνευματικά γυμνάσματα, 8-4-2023, Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μ. ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 10-4-2023

Μ. ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 10-4-2023

https://www.youtube.com/live/R_DQOIda23Q?feature=share

Κυριακή Τῶν Βαΐων (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Κυριακή Των Βαΐων (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Ευαγγέλιο: Ιωάν. ιβ’ 1-18).

Ποιος μπορεί να φέρει χαρά σ’ ένα σπίτι; Ο καλοδεχούμενος επισκέπτης.

Ποιος μπορεί να φέρει ακόμα μεγαλύτερη χαρά σ’ ένα σπίτι; ένας φίλος του σπιτιού.

Ποιος προκαλεί τη μέγιστη χαρά σ’ ένα σπίτι; ο οικοδεσπότης, όταν γυρίζει στο σπίτι μετά από μακρόχρονη απουσία.

Ευτυχισμένα και καλότυχα τα χέρια που υποδέχτηκαν τον Κύριο ως καλοδεχούμενο επισκέπτη!

Ευτυχισμένα και καλότυχα τα χείλη που τον χαιρέτισαν ως φίλο!

Ευτυχισμένες και καλότυχες οι ψυχές που τον σεβάστηκαν και τον υποδέχτηκαν ως οικοδεσπότη, μ’ ένα τραγούδι υποδοχής!

Υπάρχουν όμως και μερικοί που δεν τον αναγνώρισαν, δεν τον υποδέχτηκαν ως φιλοξενούμενο, ως φίλο ή οικοδεσπότη. Πήραν πέτρες στα χέρια τους για να τις ρίξουν καταπάνω Του˙ με τις θνητές ψυχές τους μηχανεύτηκαν το σωματικό θάνατό Του.

Η θεϊκή φύση του Χριστού ήταν τέτοια ώστε, όπου εμφανιζόταν – ως Θεός με ανθρώπινη σάρκα – οι άνθρωποι χωρίζονταν. Μερικοί στέκονταν δεξιά και άλλοι αριστερά Του, όπως θα χωριστούν και όταν θα εμφανιστεί την έσχατη μέρα της ιστορίας του κόσμου. Αλλά κι ως σήμερα, όταν η συζήτηση σε κοσμικούς κύκλους γυρίζει στον Κύριο Ιησού, οι άνθρωποι χωρίζονται δεξιά κι αριστερά. Φανταστείτε πόσο πιο αυστηρά οριοθετημένος θα ήταν ο χωρισμός αυτός τις μέρες της ένσαρκης παρουσίας Του στη γη!

Το σημερινό ευαγγέλιο περιγράφει δύο περιστατικά, που αποδείχνουν ακριβώς αυτόν τον αυστηρά οριοθετημένο χωρισμό ανάμεσα στους ανθρώπους, ανάλογα με τη διάθεσή τους προς τον Κύριο. Στο πρώτο, στο δείπνο στη Βηθανία, όσοι παρευρίσκονταν εκεί χωρίστηκαν επίσης στα δύο: από τη μια ήταν οι απόστολοι, ο Λάζαρος που είχε αναστηθεί και οι αδερφές του Μάρθα και Μαρία, που φιλοξενούσαν τον Κύριο. Από την άλλη ήταν ο προδότης Ιούδας, που διαμαρτυρήθηκε επειδή η Μαρία άλειψε με μύρο τα πόδια του Κυρίου.

Στο δεύτερο περιστατικό ήταν από τη μια μεριά οι άνθρωποι που υποδέχτηκαν θριαμβευτικά τον Κύριο κατά την είσοδό Του στην Ιερουσαλήμ κι από την άλλη οι φαρισαίοι, οι γραμματείς κι οι αρχιερείς, που συνωμοτούσαν μεταξύ τους να σκοτώσουν όχι μόνο το Χριστό, αλλά και το φίλο Του Λάζαρο.

«Ουν Ιησούς προ εξ ημερών του πάσχα ήλθεν εις Βηθανίαν, όπου ην Λάζαρος ο τεθνηκώς, ον ήγειρεν εκ νεκρών». (Ιωάν. ιβ’ 1). Έξι μέρες πριν από το Πάσχα ο Ιησούς ήρθε στη Βηθανία, εκεί που ζούσε ο Λάζαρος που είχε πεθάνει αλλά ο Χριστός τον ανάστησε. Πού βρισκόταν πριν ο Κύριος; Από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα που προηγείται από το σημερινό ευαγγέλιο, βλέπουμε πως ο Κύριος, αμέσως μετά την ανάσταση του Λαζάρου αποσύρθηκε στην έρημο, σε μια πόλη που ονομαζόταν Εφραίμ. Αποσύρθηκε για να μη τον συλλάβουν και τον σκοτώσουν οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων, επειδή η ανάσταση του Λαζάρου είχε ξεσηκώσει την οργή τους περισσότερο από κάθε άλλο θαύμα που έκανε ο Κύριος.

Ἅγιος Παναγιώτης ὁ ἐν Ἱερουσαλήμ μαρτυρήσας

Ο νέος μάρτυρας της πίστεώς μας μαρτύρησε στην Ιερουσαλήμ ομολογώντας τον Χριστό, κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες, σύμφωνα με τη διήγηση του Άγγλου ιεραποστόλου Ιωσήφ Wolf που διασώθηκε σε επιστολή του, η οποία γράφτηκε στην Ιερουσαλήμ στις 2 Απριλίου 1839.

Λίγα χρόνια πριν, ένας νεαρός Έλληνας, που ονομαζόταν Παναγιώτης, υπηρετούσε κοντά σε κάποιον ευγενή Τούρκο που λεγόταν Οσμάν εφέντης. Όταν κάποτε μετέβη ο ευγενής αυτός Τούρκος στο τέμενος του Ομάρ που βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα, τον ακολούθησε ο Παναγιώτης και εισήλθε στο τέμενος αυτό.

Η είσοδος αυτή του Παναγιώτη στο τέμενος προκάλεσε την κατηγορία εναντίον του μερικών φανατικών Τούρκων προς τον Πασά της Δαμασκού και ο νέος θεωρήθηκε ότι μόλυνε, καθώς ήταν «άπιστος», το τουρκικό τέμενος.

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο Γ’: Λωξάνδρα Κωμοδρόμου

Ἡ μακαριστή Λωξάνδρα (Ἀλεξάνδρα) γεννήθηκε στίς 1-1-1904 στό χωριό Λάσα τῆς ἐπαρχίας Πάφου. Παρ’ ὅλα πού ἡ οἰκογενειά της ἦταν ἀρκετά εὐκατάστατη, -ὁ πατέρας της ἦταν ὁ Κωμοδρόμος (σιδεράς) τῆς γύρω περιοχῆς- αὐτή δέν πῆγε σχολεῖο. Ἡ μητέρα της Μαγδαληνή ἦταν καί αὐτή μία ἐκλεκτή ψυχή. Ἦταν τόσο ὡραία στήν ὄψη καί στήν ψυχή, (ἡ Μαγδαληνή) πού ὁ πατέρας (τῆς Λωξάνδρας) πῆγε μόνος του στόν πεθερό του καί τήν ζήτησε σέ γάμο. Πρᾶγμα πρωτόγνωρο γιά τά δεδομένα τότε τοῦ χωριοῦ.Τά ἀδέλφια της παντρεύτηκαν καί ἔφυγαν ἀπό τό σπίτι, γι’ αὐτό ἀνέλαβε ἡ ἴδια μαζί μέ τόν πατέρα της τό σιδεράδικο. «Βαρυκοποῦσε», ὅπως ἔλεγε, δηλαδή χτυποῦσε μέ τήν βαριά τά σίδερα γιά νά πάρουν τήν μορφή πού ἤθελαν. Τό δεξί της χέρι ἀπό τότε ἔπαθε μεγάλη ζημιά καί, ὅπως δέν ὑπῆρχαν γιατροί, ἔμεινε ἡμιανάπηρο. Μέχρι τά βαθειά γεράματα γιά νά κάνη τόν σταυρό της, ἔπρεπε τό δεξί χέρι νά τό κρατάη μέ τό ἀριστερό, γιά νά τό φέρει στό μέτωπο.

Ἦταν προικισμένη μέ φυσική δύναμη καί ἀντοχή καί ἦταν πολύ σκληραγωγημένη. Ἀπό μικρό παιδί ἔμαθε στήν νηστεία καί ἀγάπησε τήν Ἐκκλησία. Παρ’ ὅλο πού δέν ἤξερε γράμματα, ἐν τούτοις ἤξερε ἀπ’ ἔξω ὅλες τίς γιορτές (μικρές καί μεγάλες) καί ὅλες τίς νηστεῖες. Ἐπίσης, ὅταν εἶχε κατάλυση, αὐτή δέν κατέλυε, ἀλλά ἔτρωγε ἐλιές, ἕνα κομμάτι ψωμί καί χόρτα. Αὐτό τό τυπικό πολλές φορές τό κρατοῦσε καί γιά τίς μεγάλες νηστεῖες. Σπάνια ἔτρωγε κρέας. Ὅταν ἦταν ἡμέρα νηστείας καί περνοῦσε ἀπο κάπου καί ἔκαναν κρέας, κυρίως στά κάρβουνα καί μύριζε ἔντονα, ἔφτυνε καί ἔλεγε: «Οὔφ! βρωμεῖ». Τό ἔκανε ἄραγε γιά νά ἀντισταθῆ στόν πειρασμό ή πράγματι ἔτσι τό αἰσθανόταν στήν ὄσφρησή της;

Πάντα ἦταν βιαστική. Πάντα περπατοῦσε μέ γρήγορο βῆμα, λές καί ἤθελε νά προλάβη κάτι. Ἦταν ἀκούραστη. Ἀπό τόν καιρό πού ἦταν στόν πατέρα της, ἀκόμα ἔλεγαν: «Τό πετρογάουρο τοῦ Κωμοδρόμου», δηλαδή τό γαϊδούρι πού κουβαλάει πέτρες.

Τό μεγαλύτερο στολίδι της ἦταν ἡ ταπείνωση καί ἡ ἁπλότητά της. Πολλοί ὅμως τήν ἁπλότητά της τήν εἶχαν παρεξηγήση.

Πολλές φορές ἔλεγε κάτι μέ ἁπλότητα καί οἱ ἄλλοι γελοῦσαν. Γελοῦσε καί αὐτή. Ὅταν τῆς τό ἐξηγοῦσαν, γελοῦσε περισσότερο μέ τόν ἑαυτό της καί ἔλεγε: «Τί περιμένετε ἀπό ἕνα κτηνό;», ζῶο δηλαδή, ὅπως θεωροῦσε τόν ἑαυτό της.

Τό θαῦμα τοῦ Ἀγίου Νεκταρίου, μετά τήν κοίμησή του, στόν ὑποτακτικό του, τόν Ἅγιο Σάββα τόν Νέο ἐν Καλύμνω..

Το έτος 1916 ο Άγιος Σάββας επιστρέφει οριστικά στην Ελλάδα, μεταβαίνει στη νήσο Πάτμο, όπου διαμένει δύο χρόνια και ιστορεί δύο εικόνες στο Καθολικό της μονής. Έπειτα έρχεται στην Αθήνα, όπου πληροφορείται ότι τον αναζητεί ο Άγιος Νεκτάριος, Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Μεταβαίνει στην Αίγινα και διακονεί τον Άγιο μέχρι την ημέρα της κοιμήσεώς του.

Η συγκαταβίωση με τον Άγιο Νεκτάριο συνέβαλε στην πνευματική του πρόοδο. Γνώρισε την αυστηρή άσκηση του Αγίου Νεκταρίου, την παροιμιώδη ταπείνωσή του, την απλότητά του.

Έζησε το πρώτο θαύμα του Αγίου, όταν μετά την κοίμησή του είδε τον Άγιο να κλίνει την κεφαλή του προκειμένου να του φορέσει το πετραχήλι του και να επανέρχεται κατόπιν στην θέση της. Επί τρεις συνεχείς ημέρες οι αδελφές της μονής στην Αίγινα άκουγαν συνομιλίες από τον τάφο του Αγίου, όταν δε πλησίασαν, είδαν εκεί τον Όσιο Σάββα να συνομιλεί με τον Άγιο Νεκτάριο.

Μᾶς θέλουν σύμφωνα μέ τό συμφέρον τους

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀντινόης Παντελεήμονος

(Π. Λαμπαδαρίου)

Πρόσφατα μὲ ἀφορμὴ μίας πολὺ μικρῆς ἀνάρτησής μου στὸ διαδίκτυο, ὅπου ἐκφράστηκα μὲ κάθε ἱεροπρέπεια, σεβασμὸ καὶ ἀνθρωπιὰ στὸ ζήτημα τοῦ μακαριστοῦ καὶ ἀδικημένου Βασιλέως Κωνσταντίνου Β’, κάποιος ἀδελφὸς μοῦ ἔκανε τὴ σύσταση νὰ περιορισθῶ στό:

«ΑΠΟΔΩΤΕ ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΤΩ ΚΑΙΣΑΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΩ ΘΕΩ»!

Θὰ ἤθελα, κατ’ ἀρχὰς νὰ εὐχαριστήσω τὸν ἐν λόγῳ ἀδελφὸ γιὰ τὴν καλωσύνη καὶ κριτική του. Εἶμαι πάντα ἀνοικτὸς στὴν ὁποιανδήποτε κριτικὴ τῶν γραφομένων μου. Γι’ αὐτό, καὶ... ἀναφέρω στὸ τέλος τὸ ὄνομά μου, ἀλλὰ τὴν προσωρινὴ διεύθυνση κατοικίας μου. Διότι, δὲν ἔχω μόνιμη κατοικία σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ τὴν μέλλουσα ἐπιζητῶ.

Ἀπὸ τὴ δική μου πλευρά, θέλω νὰ ἀπαντήσω τὰ ἀκόλουθα:

Βρισκόμασθε στὸν 21ο αἰῶνα. Εἴμαστε ἐλεύθεροι Ἕλληνες πολίτες. Στὴν Ἑλλάδα μας, ἀπ’ ὅ,τι γνωρίζω, δὲν ὑπάρχει λογοκρισία. Ὁ κάθε Ἕλληνας μπορεῖ νὰ ἐκφράσει ἐλεύθερα τὶς ἀπόψεις του, χωρὶς φόβους ἢ ἀπειλές, εἴτε μὲ τὸν προφορικό του λόγο, εἴτε μὲ τὸν γραπτό. Ὅμως, ὑπάρχουν ἄλλοι συμπατριῶτες μας ποὺ ἀπαιτοῦν, ἔστω καὶ μὲ τὸ «γάντι», ἐμεῖς οἱ Ἀρχιερεῖς νὰ σιωποῦμε καὶ νὰ μὴ λέγουμε κάποιες ἀλήθειες στὸ λαό.

Μὲ ἀφορμή, λοιπόν, τῆς παρατηρήσεως τοῦ ἀγαπητοῦ συμπατριώτου μου, θὰ ἤθελα νὰ σᾶς ἀπευθύνω τὶς ἀκόλουθες ἁπλὲς σκέψεις:

Θέλουμε νὰ ἔχουμε «καλοὺς» Ἀρχιερεῖς, ἀλλὰ νὰ μὴ ἐλέγχουν τὰ «κακῶς κείμενα», τόσο τῆς Ἐκκλησίας, ὅσο καὶ τοῦ Κράτους.

Ἀπαιτοῦμε οἱ Ἀρχιερεῖς νὰ εἶναι τὸ «φῶς τοῦ κόσμου», ἀλλὰ νὰ μὴ σηκώνουν τὸ ἀνάστημά τους. Διότι, ἀμέσως οἱ ἰσχυροὶ τοῦ κόσμου αὐτοῦ θὰ ἀγωνισθοῦν νὰ τὸν σιωπήσουν, νὰ τὸν ἀφανίσουν καὶ νὰ τὸν θάψουν, ἐὰν εἶναι δυνατόν, ὅπως ἔκαμαν μὲ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.

Ὄρθρος Μεγάλης Δευτέρας:α)Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἄκαρπη συκιά πού ξεράθηκε,β)Ἀποστωμοτικές ἀπαντήσεις τοῦ Κυρίου πρός τούς Φαρισαίους.Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος,γ) Ἡ παραβολή γιά τούς δύο γιούς.Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος,δ) Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τῶν κακῶν γεωργῶν.

 

α)Ὄρθρος Μεγάλης Δευτέρας:Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἄκαρπη συκιά πού ξεράθηκε. Μέρος Πρῶτο

ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ[:Ματθ.21,18-43]

O IEΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ ΠΟΥ ΞΕΡΑΘΗΚΕ

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.21,18-22]

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπανάγων ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὴν πόλιν, ἐπείνασε(:κι όταν το πρωί επέστρεφε στην πόλη, πείνασε)»[Ματθ.21,18]. Μα πώς πεινά ο Κύριος πρωί-πρωί; Όταν το επέτρεψε στη σάρκα, τότε αυτή φανερώνει και το πάθος της.

«Καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ, εἰ μὴ φύλλα μόνον καὶ λέγει αὐτῇ· Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ(:και μόλις είδε κάποια συκιά στο δρόμο, ήλθε κοντά της, αλλά δεν βρήκε τίποτε επάνω της παρά μόνο φύλλα, ακριβώς όπως και η συναγωγή των Ιουδαίων τότε είχε να επιδείξει μόνο φύλλα και εξωτερικούς τύπους, όχι όμως και καρπούς αρετής. Και για να δώσει μάθημα για το ποια θα είναι η κατάληξη κάθε ανθρώπου άκαρπου σαν τη συκιά, λέει σε αυτήν: “Να μην ξαναβγάλεις ποτέ πια καρπό”. Κι αμέσως ξεράθηκε η συκιά)»[Ματθ.21,19].

Άλλος ευαγγελιστής λέει ότι δεν ήταν ακόμη η εποχή των καρπών[Μάρκ.11,13: «οὐ γὰρ ἦν καιρὸς σύκων(:διότι δεν ήταν η εποχή των σύκων. Αλλά η συκιά εκείνη ούτε άγουρα σύκα είχε πάνω της)»]· εάν όμως δεν ήταν καιρός των καρπών, πώς ο ευαγγελιστής Μάρκος λέγει ότι ο Ιησούς πείνασε, είδε από μακριά τη συκιά και «ἦλθεν εἰ ἄρα τι εὑρήσει ἐν αὐτῇ(:ήλθε μήπως βρει τίποτε να φάει)»[Μάρκ.11,13]; Άρα γίνεται φανερό ότι αυτό ήταν σκέψη των μαθητών Του, αφού ακόμη πνευματικά ήσαν ατελείς, καθόσον σε πολλές περιπτώσεις οι ευαγγελιστές γράφουν τις σκέψεις των μαθητών Του. Όπως ακριβώς λοιπόν αυτό ήταν σκέψη των μαθητών Του, έτσι και ήταν δική τους σκέψη το να νομίζουν ότι γι΄αυτόν τον λόγο την καταράστηκε,επειδή δηλαδή δεν είχε καρπό.

Για ποιο λόγο, λοιπόν, την καταράστηκε; Εξαιτίας των μαθητών Του, ώστε να λάβουν θάρρος. Επειδή δηλαδή παντού ευεργετούσε και δεν τιμωρούσε κανένα, αλλά έπρεπε και την τιμωρητική Του δύναμη να δείξει, για να γνωρίσουν και οι μαθητές Του και οι Ιουδαίοι, ότι μπορεί να ξηράνει και αυτούς που θα Τον σταυρώσουν, αλλά με τη θέλησή Του τους συγχωρεί και δεν τους ξηραίνει, και επειδή αυτό δεν ήθελε να το φανερώσει στους ανθρώπους, απέδειξε την τιμωρητική ενέργειά Του στο φυτό.

Όταν λοιπόν κάτι παρόμοιο συμβαίνει σε τόπους ή σε φυτά ή σε άλογα ζώα, μην εξετάζεις με λεπτομέρεια τα πράγματα, ούτε να λες: «Πώς λοιπόν ήταν δικαιολογημένη η ξήρανση της συκιάς, εάν δεν ήταν καιρός των καρπών»; Διότι αυτό είναι δείγμα της χειρότερης μωρολογίας· αλλά πρόσεχε το θαύμα και θαύμαζε και δόξαζε τον θαυματουργό Κύριό μας· διότι και για τους χοίρους που πνίγηκαν πολλοί το είπαν αυτό, εξετάζοντας εάν αυτό ήταν δίκαιο, αλλά ούτε και στην περίπτωση αυτή πρέπει να προσέξουμε τα λόγια τους, καθόσον και αυτά ήταν άλογα ζώα, όπως ακριβώς και εκείνο φυτό άψυχο.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τοῦ ὄρθρου τῆς Μεγάλης Δευτέρας.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο ΚΑ΄, εδάφια 18-46

18 Πρωΐας δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε· 19 καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ· μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ. 20 Καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν λέγοντες· πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη ἡ συκῆ; 21 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται· 22καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε.

23 Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν προσῆλθον αὐτῷ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ λέγοντες· ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, καὶ τίς σοι ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν ταύτην; 24 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα, ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κἀγὼ ὑμῖν ἐρῶ ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. 25 Τὸ βάπτισμα ᾿Ιωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; Οἱ δὲ διελογίζοντο παρ᾿ ἑαυτοῖς λέγοντες· ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· 26 ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, φοβούμεθα τὸν ὄχλον, πάντες γὰρ ἔχουσι τὸν ᾿Ιωάννην ὡς προφήτην. 27 Καὶ ἀποκριθέντες τῷ ᾿Ιησοῦ εἶπον· οὐκ οἴδαμεν. Ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτός· οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.

28 Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; Ἄνθρωπός τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπε· τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου. 29 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε. 30 Καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἐγώ, κύριε· καὶ οὐκ ἀπῆλθε. 31 Τίς ἐκ τῶν δύο ἐποίησε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; Λέγουσιν αὐτῷ· ὁ πρῶτος. Λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 32 Ἦλθε γὰρ πρὸς ὑμᾶς ᾿Ιωάννης ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· οἱ δὲ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ· ὑμεῖς δὲ ἰδόντες οὐ μετεμελήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ.

33 ῎Αλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν. 34 Ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ.

35 Καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. 36 Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. 37 Ὑστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου. 38 Οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. 39 Καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν.

Εἴμαστε μέ τούς νικητές; Κυριακή τῶν Βαΐων-Ἀναγωγική ἑρμηνεία τοῦ Κανόνος, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Ἑορτοδρόμιο.Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΚΗΡΥΓΜΑ_Είμαστε με τους νικητές; Κυριακή των Βαΐων-Αναγωγική ερμηνεία του Κανόνος, Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Εορτοδρόμιο (Ερμηνεία του τελευταίου τροπαρίου της Θ ωδης του Κανόνος της Κυριακής των Βαΐων), Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 9-4-2023

Ὁ Μητροπολίτης Ὀνούφριος συμμετεῖχε στήν κοινή προσευχή στήν Λαύρα τῶν Σπηλαίων

 

Ο Μητροπολίτης Ονούφριος συμμετείχε στην κοινή προσευχή στην Λαύρα των Σπηλαίων

Του Θάνου Θανόπουλου

Τους πιστούς που καθημερινά συρρέουν στην Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου για να προσευχηθούν και να στηρίξουν το Μοναστήρι, ευχαρίστησε από καρδιάς σήμερα ο Μητροπολίτης Κιέβου κ. Ονούφριος.

Μετά το πέρας της προσευχής που τελέστηκε στην είσοδο της Μονής ο Μητροπολίτης Ονούφριος ευχαρίστησε τους πιστούς που στέκονται καθημερινά εκεί προσευχόμενοι εδώ και αρκετές ημέρες, υπενθυμίζοντάς τους ότι η Μεγάλη Σαρακοστή που συνεχίζεται είναι μία περίοδος που ο άνθρωπος πρέπει να φροντίσει για την πνευματική του κατάσταση και την πνευματική του κάθαρση.

Επίσης ο Μητροπολίτης Ονούφριος μεταξύ άλλων τόνισε: «Σας ευχαριστώ για την αγάπη προς την Ιερά Μονή μας, για τον σεβασμό στους πατέρες μας, οι οποίοι προσευχήθηκαν στον Θεό για τον τόπο μας, για τον λαό μας, ώστε να μας ευλογεί και να ζήσουμε στη γη αυτή αντάξια του χριστιανικού μας αξιώματος, ώστε η επίγεια ζωή μας να στεφθεί με εκείνη την ουράνια, που σε όλους τους έχει χορηγήσει ο Θεός. Προσευχόμαστε για τον ουκρανικό λαό μας».

«Προσευχόμαστε για τον ουκρανικό λαό μας, για την κυβέρνησή μας, για τον στρατό μας, για ολόκληρο τον κόσμο. Όλος ο κόσμος είναι ένα μεγάλο σπίτι στο οποίο ο Επουράνιος Πατέρας είναι ο πατέρας και εμείς όλοι τα παιδιά του. Ο Θεός θέλει όλοι μας να ζούμε ειρηνικά μεταξύ και με αγάπη» πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο κ. Ονούφριος.

Τσεχίας Ραστισλάβος: ''Ὁ διωγμός κατά τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας δέν θά ξεχαστεῖ ἀπό τόν Θεό''

Τσεχίας Ραστισλάβος: ''Ο διωγμός κατά της Εκκλησίας της Ουκρανίας δεν θα ξεχαστεί από τον Θεό''

Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης

Δήλωση για τις διώξεις που υφίσταται η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, εξέδωσε ο Μητροπολίτης Τσεχίας και Σλοβακίας κ. Ραστισλάβος.

Ο κ. Ραστισλάβος στην αρχή της επίστολής του, τονίζει ότι "βρισκόμαστε στην πέμπτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και την ώρα που κορυφώνεται η πνευματική μετάνοια των Ορθοδόξων Χριστιανών, κορυφώνεται και ο άδικος και αδικαιολόγητος διωγμός της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από τις Αρχές της Ουκρανίας".

"Αυτή η δίωξη, η οποία συνεχίζεται εδώ και αρκετές δεκαετίες και επιδιώκει να αντικαταστήσει την κανονική Εκκλησία με σχισματικές δομές, έχει ενταθεί σημαντικά μετά το ξέσπασμα της πολεμικής σύγκρουσης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, ενώ τις τελευταίες ημέρες προσλαμβάνει χαρακτήρα προσπάθεια εκκαθάρισης" - προσθέτει ο Μητροπολίτης Τσεχίας.

Ἀθωώθηκε ὁ Μητροπολίτης Μόρφου ἀπό ὅλες τίς κατηγορίες πού ἀντιμετώπιζε σέ σχέση μέ παραβάσεις τῶν περιοριστικῶν μέτρων γιά τόν κορωνοϊό

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Αθωώθηκε ο Μητροπολίτης Μόρφου

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος παρουσιάστηκε σήμερα 4 Απριλίου, 2023 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας μαζί με τον συνήγορό του κ. Νίκο Κληρίδη και αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε σε σχέση με παραβάσεις των περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊό και ειδικότερα ότι παρότρυνε και/ή διήγειρε τους πιστούς να διαπράξουν ποινικά αδικήματα δηλαδή να συμμετάσχουν σε δημόσια συνάθροιση ή συνάθροιση πέραν των δύο ατόμων.

Η αθωωτική απόφαση του Δικαστηρίου αναφέρει τα ακόλουθα:

Βυζαντινός ναός τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας στή Σαμαριά

Στα μισά περίπου του φαραγγιού της Σαμαριάς συναντούμε το ομώνυμο χωριό το οποίο είναι πλέον εγκαταλελειμμένο.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ- Μ. ΔΕΥΤΕΡΑΣ 10-4-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ- Μ. ΔΕΥΤΕΡΑΣ 10-4-2023 

https://www.youtube.com/live/l11nNKUTpVI?feature=share

10 Ἀπριλίου. † Μεγάλη Δευτέρα. «Μνείαν ποιούμεθα Ἰωσὴφ τοῦ παγ κάλου καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ Κυρίου καταραθείσης καὶ ξηρανθείσης συκῆς». Τερεντίου, Πομπηίου, Μαξίμου, Ἐπαμεινώνδου, Μιλτιάδου καὶ ἑτέρων 35 μαρτύρων (γ ́ αἰ.). Γρηγορίου Ε ́ ΚΠόλεως ἱερο μάρτυρος († Πάσχα 4 Ἀπριλίου 1821). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα Ὂρθρου (Μτθ. κα΄ 18-43).

Ματθ. 21,18       Πρωΐας δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε·

Ματθ. 21,18             Οταν δε την πρωΐαν επέστρεψε εις την πόλιν, επείνασε·

Ματθ. 21,19       καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ· μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ.

Ματθ. 21,19             Και καθώς είδε μία συκιά, παραπλεύρως στον δρόμον, επλησίασε εις αυτήν και δεν ευρήκε τίποτε, παρά μόνον φύλλα και λέγει εις αυτήν· “ποτέ πλέον από σε να μη γίνη καρπός στον αιώνα”. Και αμέσως εξηράθηκε η συκιά. (Τούτο δε έκαμε ο Κυριος, δια να συμβολίση την καταδίκην, που επερίμενε τους γραμματείς και Φαρισαίους, οι οποίοι είχαν την εξωτερικήν εμφάνισιν της ευσεβείας, όχι όμως την δύναμιν και την αρετήν αυτής).