Ἡ κορυφαία ἁμαρτία τοῦ σκανδαλισμοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 18-6-2023 (ἀπόσπασμα)

 Ματθ. 18,6 ὃς δ᾿ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης.  Ματθ. 18,6 '

Όποιος όμως σκανδαλίσει και παρασύρει εις την αμαρτίαν ένα από τους μικρούς και απλοϊκούς αυτούς, που πιστεύουν εις εμέ, είναι προτιμότερον δι' αυτόν να κρεμασθή στον τράχηλόν του μυλόπετρα από εκείνες που γυρίζει ο όνος στον μύλον, και να καταποντισθή εις την ανοικτή θάλασσα.

Ἡ διπλή ἀγάπη τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων Α', Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἡ διπλῆ ἀγάπη τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Λόγος ἐγκωμιαστικὸς στοὺς Ἁγίους τοῦ Ἁγ. Ὅρους Α', 17-6-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 18-6-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 18-6-2023 

https://www.youtube.com/live/p9aI-sLSNJk?feature=share

Ἅγιος Πορφύριος: Νά μήν καταδικάζουμε τό κακό, ἀλλά νά τό διορθώνουμε

Ο Γέροντας Πορφύριος αποδεικνυόταν ανατόμος και θεραπευτής τόσο της ανθρώπινης ψυχής, όσο και των ανθρώπινων ψυχικών σχέσεων.

Μου έλεγε σχετικά: «Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό ,αλλά να το διορθώνουμε.

Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί με την κατανόηση και τη βοήθεια θα σωθεί. Τον αμαρτωλό πρέπει να τον αντικρίζουμε με αγάπη και σεβασμό στην ελευθερία του.

Όταν ένα οικογενειακό μας πρόσωπο ρίχνει ένα βάζο από το τραπέζι, και το σπάει, συνήθως οργιζόμαστε. Αν εκείνη τη στιγμή, την κρίσιμη, με μια κίνηση ψυχικής ανύψωσής μας, δείξουμε κατανόηση και δικαιολογήσουμε τη ζημία, κερδίσαμε και την ψυχή μας και την ψυχή του αδελφού μας.

Κι αυτή είναι όλη η πνευματική ζωή μας: μια κίνηση ανύψωσής μας, μέσα στις δοκιμασίες των θλίψεων, από την αγανάκτηση του εγωισμού στην κατανόηση της αγάπης

Εἶδε ὁλοζώντανο τόν Ἅγιο Ἀναστάσιο τόν Γόρδιο καί τήν θεράπευσε ἀπό τήν κατάθλιψη

Είναι αμέτρητες, όπως λέει ο ταπεινός λευΐτης του Χριστού π. Παναγιώτης, οι μαρτυρίες ανθρώπων που έσκυψαν ευλαβικά να ασπασθούν την κάρα του μεγάλου Αγίου και βρήκαν την ίαση που αναζητούσαν. Τα δαιμόνια μάλιστα φρίττουν ενώπιον της θέας των ευωδιαστών ιερών λειψάνων του μεγάλου αυτού ανδρός.

«Ως ιερέας αν και είχα ακούσει από τους παλιούς για τον Άγιο Αναστάσιο, εν τούτοις δεν γνώριζα πόσο μεγάλη παρρησία είχε στον Θεό και πόσο θαυματουργός είναι. Το διαπίστωσα ως νεαρός ακόμη και άπειρος ιερέας, λίγο μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στο Καθολικό της πάλαι ποτέ Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Τροβάτο.

Συγκεκριμένα λίγο μετά την απόλυση με πλησίασε μία γυναίκα από το Αγρίνιο, που είχε ανέβει να συναντήσει κάποιους συγγενείς της.

- Πάπα, μου είπε, μπορείς να μου διαβάσεις μία ευχή, γιατί ταλαιπωρούμαι από βαριά θλίψη, χωρίς ουσιαστικό λόγο. Μάταια προσπαθώ να βρω την αιτία! Βασανίζομαι στον ύπνο μου. Βλέπω εφιάλτες και ουρλιάζω. Ξυπνώ τα παιδιά μου και τον άνδρα μου! Η κατάσταση μου είναι ανυπόφορη. Ο άνδρας μου πρότεινε να έρθω εδώ στο βουνό για λίγες ημέρες μήπως με την αλλαγή κλίματος βρω κάποια ανακούφιση και μπορέσω δηλαδή να συνέλθω!

Έτρεξα αμέσως να βρω το ευχολόγιο, αλλά διαπίστωσα πως το είχα ξεχάσει στην Αγία Παρασκευή.

- Καλή μου κοπέλα, θα τρέξω μέχρι τα Βραγγιανά να πάρω το ευχολόγιο και θα γυρίσω να σου διαβάσω μία ευχή. Να με περιμένεις στο ναό.

- Μά παπά μου, τα Βραγγιανά είναι μακρυά. Μην κάνεις τον κόπο αυτό για μένα. Θα μείνω λίγες ημέρες και μπορεί να κατέβω εγώ να σε βρω.

- Δεν είναι κανένας κόπος! Θα κόψω μέσα από τα μονοπάτια. Μην ανησυχείς. Μείνε στο ναό και μη φύγεις. Θα γυρίσω σύντομα…

Η αλήθεια είναι πως ήθελα αρκετό χρόνο να πάω και να γυρίσω αλλά δε με ένοιαζε. Για τον Χριστό μας, σκεφτόμουν, άλλοι έπεφταν στην πυρά. Άλλωστε τη λυπήθηκα την καημένη τη γυναίκα! Ήταν στο μαύρο της το χάλι, που λέμε εδώ στα χωριά μας. Στεναχωριόμουνα επίσης που θα την άφηνα μόνη στο ναό.

Επέστρεψα έπειτα από αρκετή ώρα! Άνοιξα την πόρτα και την είδα να προσεύχεται γονατιστή μπροστά στην εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Μόλις με είδε, έτρεξε χαρούμενη!

- Παπά μου, σ’ ευχαριστώ! Μου είπε.

Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος: “Εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα ἡ πορεία ἡμῶν πρός τό κοινόν Ποτήριον, κατά τήν προσφιλῆ ἔκφρασιν τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου, νά εἶναι ταχεῖα καί ἀνεμπόδιστος…..”

Ὁμιλία τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῶν Ὀνομαστηρίων Του

(Πατριαρχικός Ναός, 11 Ἰουνίου 2023)

* * *

Ἱερώτατοι ἐκπρόσωποι τῶν Ἐκκλησιῶν Ἱεροσολύμων ἅγιε Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριε, τῆς Γεωργίας ἅγιε Ντμανίσι καί Ἄγαρα Τασίριεις κ. Ζήνων, τῆς Οὐκρανίας ἅγιε Τσερνίχιβ καί Νίζιν κ. Εὐστράτιε καί Ἀχρίδος ἅγιε Τετόβου κ. Ἰωσήφ,

Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί συλλειτουργοί,

Εὐλαβέστατοι πατέρες, μοναχοί καί μοναχαί,

Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες ὀφφικιάλιοι,

Εὐγενεστάτη κυρία Γενική Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί ἐπιπόθητα,

Εἰς τάς ἀρχάς τοῦ ὀγδοηκοστοῦ καί τετάρτου ἔτους τῆς ἐπιγείου ζωῆς καί μεσοῦντος τοῦ τριακοστοῦ δευτέρου ἔτους τῆς ταπεινῆς πατριαρχίας ἡμῶν, ἀξιούμεθα νά ἑορτάζωμεν καί πάλιν τά ὀνομαστήριά μας ἐν μέσῳ ὅλων ὑμῶν τῶν ἀδελφῶν συλλειτουργῶν, συνεργῶν ἐν Κυρίῳ καί τέκνων κατά πνεῦμα, τῶν τε ἐντεῦθεν καί τῶν ἐξ ἄλλων σημείων τῆς δεσποτείας Κυρίου, «συνελθόντων προθύμως Κωνσταντίνου τῇ πόλει». Θά ἠθέλομεν νά ἔχωμεν «εὔλαλον στόμα» διά νά σᾶς εὐχαριστήσωμεν δεόντως καί κατ᾿ ἀξίαν, ἀδελφοί καί τέκνα ἡμῶν πεφιλημένα, ὅμως «οὐκ εἰσί λαλιαί οὐδέ λόγοι», διό καί παρακαλοῦμεν νά δεχθῆτε τήν ἀπό καρδίας εὐγνώμονα ἡμῶν εὐχαριστίαν διά τήν προσέλευσιν, τήν τιμήν καί τήν χαράν τῆς κοινωνίας.

Ἀπό τοῦ Ἰουνίου τοῦ παρελθόντος ἔτους καί μέχρι σήμερον ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐσυνέχισε τήν πορείαν της καί τήν οἰκουμενικήν ἀποστολήν της. Ἡ Ἐκκλησία πορεύεται. «Οὐχ ἱστάμεθα, πορευόμεθα γάρ», ἔλεγεν ὁ ἱερός Χρυσόστομος.

Ἡ Μετριότης ἡμῶν προσωπικῶς ἀνελάβομεν πλείστας ἱεραποδημίας, κομίζοντες πανταχοῦ τόν εἰρηνοποιόν καί διακονικόν λόγον τῆς Μητρός Ἐκκλησίας. Ἐνταῦθα ἐπιθυμοῦμεν νά ἀναφέρωμεν μίαν συγκεκριμένην ἐπίσκεψιν ἡμῶν, αὐτήν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ σήμερον ἑορταζομένου υἱοῦ παρακλήσεως, τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα, καί δή διά πρώτην φοράν καί δι᾿ ὀλίγας μόνον ὥρας, προκειμένου νά ἀποχαιρετίσωμεν τόν ἀείμνηστον ἄγγελον τῆς Ἐκκλησίας ταύτης Χρυσόστομον τόν Β´, ἀλλά καί νά τόν εὐχαριστήσωμεν καί μετά θάνατον διά τήν ἀφοσίωσιν καί τήν συμπαράστασίν του εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐν πνεύματι ὀρθῆς ἐκκλησιολογίας καί κανονικῆς παραδόσεως. Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!

Κυριακή Β Ματθαίου:«Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν».Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ρωμ.2,10]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 10-7-1983]

(Β94)

«Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν». Αυτό, αγαπητοί μου, μας παραγγέλλει σήμερα ο Απόστολος Παύλος εις την προς Ρωμαίους επιστολήν του. Μία θέσις επικαιροτάτη και πάντοτε σημαντική δια την συντήρησιν μίας κοινωνίας ανθρώπων. Εις αυτήν την θέσιν βεβαίως δεν υπάρχει ευχετική διάθεσις του Αποστόλου. Ότι δηλαδή «ας υπάρχει δόξα και ας υπάρχει τιμή και ειρήνη σε καθέναν που εργάζεται το αγαθόν». Αλλά καθορίζει, τρόπον τινά, μία λειτουργία, έναν νόμο, που υπάρχει εις αυτόν τούτον τον άνθρωπο. Και πραγματικά είναι η σχέσις του αγαθού ή του κακού ως προς την λειτουργικότητα του ιδίου του ανθρώπου. Δηλαδή η δομή της ανθρώπινης υπάρξεως, που δεν είναι παρά η ψυχή και το σώμα, είναι τέτοια ώστε να λειτουργεί αρμονικώς, ευρύθμως, μόνο με την παρουσία του αγαθού. Αντιθέτως, με την παρουσία του κακού, αυτή η ευρυθμία της ανθρωπίνης κατασκευής διαλύεται. Χάνεται κυριολεκτικά. Είναι λοιπόν ένας, ούτως ειπείν, νόμος το αγαθόν, βιολογικός και ψυχολογικός. Δεν παίρνω την σχέση την μεταφυσική, την σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, αυτήν την στιγμή που σας ομιλώ. Αλλά παίρνω μόνο ποια είναι η σχέσις αυτών των ιδίων των μερών ή μελών της ανθρωπίνης υπάρξεως από βιολογικής και ψυχολογικής πλευράς, με την παρουσία του αγαθού ή του κακού. Γιατί λέγει ο ίδιος ο Απόστολος λίγο πιο πάνω: «Θλῖψις καί στενοχωρία παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό κακόν». «Θλίψις, πίεση, ζούληγμα και στενοχωρία για καθέναν που εργάζεται το κακόν». Αντιθέτως: «Δόξα δέ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν».

Θα πρέπει, αγαπητοί μου, πραγματικά να προσέξομε αυτήν την θέσιν, που ο λόγος του Θεού, δια γραφίδος Αποστόλου Παύλου μας αποκαλύπτει. Θα πρέπει πάρα πολύ, πραγματικά. Παρατηρούμε ότι ο Θεός κατασκεύασε τον άνθρωπον να μην αμαρτάνει. Και συνεπώς η ζωή του ανθρώπου εξαρτάται από την ζωή του Θεού. Εάν ο άνθρωπος, κατά κάποιον τρόπο, αμαρτήσει ή συνεχίζει να αμαρτάνει, αποκόπτεται από τον Θεό και η ζωή η δική του αποκόπτεται οπωσδήποτε από την ζωή του Θεού. Αλλά ο άνθρωπος δεν είναι αυτοζωή. Μόνον ο Θεός είναι αυτοζωή. Και συνεπώς αποκοπτόμενος ο άνθρωπος δια του κακού και όχι δια της εργασίας του αγαθού, νεκρούται ή διαλύεται. Λέγει πολύ ωραία ένας ψαλμικός στίχος: «Ἀποστρέψαντός δέ σου τό πρόσωπον ταραχθήσονται». «Όταν Εσύ ο Θεός, η αυτοζωή, γυρίσεις το πρόσωπό σου -ανθρωπομορφική έκφρασις- τότε τα πάντα, που παίρνουν ζωή από Σένα, όλα θα ταραχθούν, όλα θα αισθανθούν ότι έχασαν τα νερά τους· γιατί τα πάντα από Σένα εξαρτώνται και δεν έχουν από μόνα τους την ζωήν».

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Β Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφ. Δ΄, εδάφια 18-22

18 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ ᾿Ανδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς· 19 καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 20 Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. 21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, ᾿Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν, καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. 22 Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

18 Και ενώ περπατούσε κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, τον Σίμωνα, τον οποίο κατόπιν ονόμασε Πέτρο, και τον Ανδρέα, τον αδελφό του, οι οποίοι έριχναν δίχτυα στη θάλασσα, διότι ήταν ψαράδες. 19 Και τους λέει:

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Β Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Προς Ρωμαίους, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 10-16

10 Δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, ᾿Ιουδαίῳ τε πρῶτον καὶ ῞Ελληνι· 11 οὐ γάρ ἐστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ. 12 ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ ἥμαρτον, διὰ νόμου κριθήσονται. 13 Οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ᾿ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται. 14 Ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος, 15 οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων —16 ἐν ἡμέρᾳ ὅτε κρινεῖ ὁ Θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν.Τρεμπέλα

10 Δόξα και τιμή και ειρήνη θα αποδοθεί σε κάθε άνθρωπο που εργάζεται το καλό, τόσο στον Ιουδαίο κατά πρώτο λόγο, όσο και στον ειδωλολάτρη. 11 Θα συμβούν τα ίδια στους Ιουδαίους και στους ειδωλολάτρες, διότι δεν χαρίζεται σε πρόσωπα ο Θεός. 12 Και γι’ αυτό όσοι αμάρτησαν χωρίς να έχουν λάβει γραπτό νόμο, αυτοί θα καταδικαστούν σε απώλεια χωρίς να έχουν κατήγορο τον νόμο αυτό.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ _ΚΥΡΙΑΚΉ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (Β' ΜΑΤΘΑΙΟΥ), 18-6-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ _ΚΥΡΙΑΚΉ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (Β' ΜΑΤΘΑΙΟΥ), 18-6-2023

https://www.youtube.com/live/Xf4HQTELmeo?feature=share

Δέν μποροῦμε νά συμφιλιωθοῦμε μέ τούς ἄλλους, γιατί δέν μποροῦμε νά τά βροῦμε τέλεια μέ τόν ἑαυτόν μας.

«Δεν μπορούμε να συμφιλιωθούμε με τους άλλους, γιατί δεν μπορούμε να τα βρούμε τέλεια με τον εαυτόν μας. Ο βαθμός συμφιλίωσης με τον εαυτόν μας, καθορίζει και το βαθμό συμφιλίωσης με τους άλλους.

18 Ἰουνίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Β ́ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Λεοντίου μάρτυρος. Ὑπατίου, Θεοδούλου, Αἰθερίου τῶν μαρτύρων (†70), Λεοντίου ὁσίου τοῦ Ἀργείου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. β΄ ἐπιστ. (Ῥωμ. β´ 10-16).

Ρωμ. 2,10          δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι·

Ρωμ. 2,10                  δόξα δε από τον Θεόν, τιμή και έπαινος, ειρήνη και χαρά θα δοθή εις καθένα, που εργάζεται το αγαθόν, στον Ιουδαίον πρώτον, αλλά και στον ειδωλολάτρην·

Ρωμ. 2,11          οὐ γὰρ ἔστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ.

Ρωμ. 2,11                  διότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός· (δεν λαμβάνει υπ' όψιν την φυλήν και την τάξιν των ανθρώπων, αλλά την πίστιν και τα έργα των).