Τά συγγνωστά ἁμαρτήματα ἔχουν ὀδυνηρές συνέπειες- ὁδηγοῦν στά θανάσιμα ἁμαρτήματα Β1, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Πνευματικά γυμνάσματα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Τα συγγνωστά αμαρτήματα έχουν οδυνηρές συνέπειες- οδηγούν στα θανάσιμα αμαρτήματα Β1, (Β1' μέρος 14ης μελέτης), Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου- Πνευματικά γυμνάσματα, μελέτη 14η- Περί των συγγνωστών αμαρτημάτων, 10-3-2023, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Ἡ ὑπερβολική λύπη πού ἔχει ἀπελπισία εἶναι τῶν δαιμόνων , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Πέφτουμε στό ἴδιο σφάλμα διότι δέν ἔχουμε μετανοήσει ἀληθινά , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Τά συγγνωστά ἁμαρτήματα πρέπει νά ἐξαλείφονται Α2 Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Τα συγγνωστά αμαρτήματα πρέπει να εξαλείφονται Α2, (Α2' μέρος 14ης μελέτης), Αγ. Νικοδήμου Αγιορειτου- Πνευματικά γυμνασματα, μελέτη 14η- Περί των συγγνωστών αμαρτημάτων, 9-3-2023, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: "Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν παραμένει στὴν πτώση του, ἀλλὰ μετανοεῖ γιὰ τὰ σφάλματά του καὶ ἀγωνίζεται νὰ μὴν ἁμαρτάνη, δέχεται τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ"

Ἀπό τό Βιβλίο Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου

ΛΟΓΟΙ Γ' «Πνευματικός Ἀγῶνας»

ἐκδόσεις ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ὁ ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ἀλλαγὴ ζωῆς

Γιὰ νὰ σταματήση ὁ ἄνθρωπος νὰ κάνη μιὰ ἁμαρτία, πρέπει νὰ προσπαθήση νὰ ἀποφύγη κάθε ἐρέθισμα ποὺ προκαλεῖ αὐτὴν τὴν ἁμαρτία. Ὁ μέθυσος λ.χ., ἂν θέλη νὰ βοηθηθῆ καὶ νὰ μὴν ξαναπιῆ, δὲν πρέπει οὔτε ἔξω ἀπὸ ταβέρνα νὰ περάση. Μικρὴ προσπάθεια χρειάζεται καὶ καλὴ διάθεση, καὶ ὁ Καλὸς Θεὸς θὰ μᾶς βοηθήση νὰ ξεπεράσουμε τὶς δυσκολίες. Ἔχει, ἂς ποῦμε, κάποιος ἕνα πάθος. Τὸ ἀναγνωρίζει, ἀγωνίζεται νὰ τὸ κόψη, μετανοεῖ, ταπεινώνεται. Ἡ διάθεση ποὺ ἔχει νὰ κόψη τὸ πάθος του πληροφορεῖ τὸν Θεὸ καὶ τὸν βοηθάει. Ἀλλά, ἂν δὲν καταβάλλη προσπάθεια, γιὰ νὰ...ἀλλάξη, καὶ συνεχίζη νὰ ἁμαρτάνη, πῶς ὁ Θεὸς νὰ δώση τὴν Χάρη Του; Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δὲν ἔρχεται σὲ λανθασμένη κατάσταση, γιατὶ αὐτὸ δὲν βοηθάει τὸν ἄνθρωπο. Ἂν ἦταν ἔτσι, θὰ ἔστελνε ὁ Θεὸς τὴν Χάρη Του καὶ στὸν διάβολο.

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν παραμένει στὴν πτώση του, στὶς ἁμαρτωλὲς σκέψεις του, ἀλλὰ μετανοεῖ γιὰ τὰ σφάλματά του καὶ ἀγωνίζεται νὰ μὴν ἁμαρτάνη, δέχεται τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ βοηθιέται. Ὅταν ὅμως δὲν ὑπάρχη μετάνοια καὶ ἡ ἁμαρτία θεωρῆται μόδα, αὐτὸ εἶναι δαιμονικὴ κατάσταση.

– Γέροντα, ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς δύο ληστὲς ποὺ εἶχαν σταυρωθῆ μὲ τὸν Χριστὸ πῶς σώθηκε;

– Ἐκεῖνος ἀνέβηκε ἀπὸ τὸν τοῖχο καὶ μπῆκε στὸν Παράδεισο! «Ἡ τοῦ ληστοῦ μετάνοια τὸν Παράδεισον ἐσύλησεν»[1]. Ἔκλεψε δηλαδὴ μὲ τὴν μεγάλη του μετάνοια καὶ τὸν Παράδεισο.

Β' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, 10-3-2023

Β' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, 10-3-2023 

https://www.youtube.com/live/jR2o3jSUCAE?feature=share

Ἀπίστευτες καταγγελίες ἀπό τόν Πατέρα Στυλιανό Καρπαθίου

 

Γιά διάφορα διλλήματα πού ἀφοροῦν εὐαίσθητα θέματα ὅπως οἱ ἐκτρώσεις καί οἱ ἀποτεφρώσεις νεκρῶν, ἀλλά καί τήν περιπέτειά του μέ το Νόμο μίλησε στόν Focus FM καί τόν Στέφανο Δαμιανίδη ὁ Πάτερας Στυλιανός Καρπαθίου.

Ὁ προσκεκλημένος κλήθηκε νά ὁρίσει τή "Σαρακοστή", πού σύμφωνα μέ πολλούς ἀποτελεῖ εὐκαιρία...αδυνατίσματος:

«Ἡ Σαρακοστή εἶναι σαράντα μέρες οἱ ὀποιες ξεκινοῦν ἀπό τήν Καθαρά Δευτέρα καί τελειώνουν μέ τό Σάββατο τοῦ Λαζάρου. Εἶναι σαράντα μέρες μέ νηστεία, προσευχή, περισσότερη συμμετοχή στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἑτοιμαζόμαστε γιά... τή Μεγάλη Ἑβδομάδα, κορυφή τῆς ὁποίας εἶναι τό Ἅγιο Πάσχα» καί συνέχισε γιά τό θέμα τῶν κιλῶν:

«Ἡ νηστεία σημαίνει θυσία. Θυσία γιά το Θεό. Εἶναι κομμάτι τοῦ ἴδιου μας τοῦ ἑαυτοῦ, τό ὁποῖο τό δίνουμε στόν ἑαυτό. Ἡ δίαιτα εἶναι μιά ναρκισσιστική ὑπόθεση. Γιατί νά ἀδυνατίσεις μέσα στήν περίοδο τῆς Νηστείας; Δέ μπορεῖ νά στρέφεται ἡ Νηστεία στό βιολογικό μας καλό»

Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων

Φουντούλης Ἰωάννης

Μποροῦμε νὰ ὀνομάσουμε χωρὶς ὑπερβολὴ τὴ Λειτουργία αὐτή, μαζὶ μὲ τὰ λειτουργικὰ χειρόγραφα, «Λειτουργία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς», γιατί πραγματικὰ ἀποτελεῖ τὴν πιὸ χαρακτηριστικὴ ἀκολουθία τῆς ἱερᾶς αὐτῆς περιόδου. Εἶναι δυστυχῶς ἀλήθεια ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς ἀγνοοῦν τελείως τὴν ὕπαρξί της, ἢ τὴν ξεύρουν μόνο ἀπὸ τὸ ὄνομα, ἢ καὶ ἐλάχιστες φορὲς τὴν ἔχουν παρακολουθήσει. Δὲν πρόκειται νὰ τοὺς μεμφθοῦμε γὶ αὐτό.

Ἡ Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων τελεῖται σήμερα... στοὺς ναούς μας τὸ πρωὶ τῶν καθημερινῶν της Τεσσαρακοστῆς, ἡμερῶν δηλαδὴ ἐργασίμων, καὶ γὶ αὐτὸ λίγοι εἶναι ἐκεῖνοι πού δὲν δεσμεύονται κατὰ τὶς ὧρες αὐτὲς ἀπὸ τὰ ἐπαγγέλματα ἢ τὴν ὑπηρεσία τῶν. Τὰ τελευταία χρόνια γίνεται μιὰ πολὺ ἐπαινετὴ προσπάθεια ἀξιοποιήσεώς της. Σὲ πολλοὺς ναοὺς τελεῖται κάθε Τετάρτη ἀπόγευμα, σὲ ὧρες πού πολλοί, ἂν ὄχι ὅλοι οἱ πιστοί, ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ παρευρεθοῦν στὴν τέλεσί της.

Τὸ ὄνομά της ἡ Λειτουργία αὐτὴ τὸ πῆρε ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ φύση της. Εἶναι στὴν κυριολεξία Λειτουργία «προηγιασμένων δώρων». Δὲν εἶναι δηλαδὴ λειτουργία ὅπως οἱ ἄλλες γνωστὲς λειτουργίες τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καὶ τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, στὶς ὁποῖες ἔχομε προσφορὰ καὶ καθαγιασμὸ Τιμίων Δώρων. Τὰ Δῶρα εἶναι καθαγιασμένα, προηγιασμένα, ἀπὸ ἄλλη Λειτουργία, πού ἐτελέσθη σὲ ἄλλη ἡμέρα. Τὰ προηγιασμένα δῶρα προτίθενται κατὰ τὴν λειτουργία τῶν Προηγιασμένων γιὰ νὰ κοινωνήσουν ἂπ αὐτὰ καὶ νὰ ἁγιασθοῦν οἱ πιστοί. Μὲ ἄλλα λόγια ἡ λειτουργία τῶν προηγιασμένων εἶναι μετάληψις, κοινωνία.

Γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὴν γενεσιουργὸ αἰτία τῆς Λειτουργίας τῶν Προηγιασμένων πρέπει νὰ ἀνατρέξωμε στὴν ἱστορία της. Οἱ ρίζες της βρίσκονται στὴν ἀρχαιοτάτη πράξη τῆς ‘Ἐκκλησίας μας. Σήμερα ἔχομε τὴ συνήθεια νὰ κοινωνοῦμε κατὰ ἀραιὰ χρονικὰ διαστήματα. Στοὺς πρώτους ὅμως αἰῶνες τῆς ζωῆς τῆς ‘Ἐκκλησίας οἱ πιστοὶ κοινωνοῦσαν σὲ κάθε Λειτουργία, καὶ μόνον ἐκεῖνοι πού εἶχαν ὑποπέσει σὲ διάφορα σοβαρὰ ἁμαρτήματα ἀπεκλείοντο γιὰ ἕνα ὠρισμένο χρονικὸ διάστημα ἀπὸ τὴν μετάληψη τῶν ἁγίων Μυστηρίων. Κοινωνοῦσαν δηλαδὴ οἱ πιστοὶ ἀπαραιτήτως κάθε Κυριακὴ καὶ κάθε Σάββατο καὶ ἐνδιαμέσως τῆς ἑβδομάδος ὅσες φορὲς ἐτελεῖτο ἡ θεία λειτουργία, τακτικῶς ἢ ἐκτάκτως στὶς ἑορτὲς πού ἐτύχαινε νὰ συμπέσουν ἐντός της ἑβδομάδος.

Ἡ καλλιέργεια τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν Γ΄, Βίος καί λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

139. Ἡ καλλιέργεια τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν Γ΄, Βίος καί λόγοι, 22-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

«Ὀρθρίσας προσευχαῖς, συνέλαβες θεῖον φόβον ἐν τῇ γαστρί σου καί τέτοκας Πνεύματι τῇ ποίμνη σου, δογμάτων ὅρους, δι' ὧν τάς αἱρέσεις ἀποφράτουσα εἰς γῆν ὀρθοδοξίας ἐμπλατύνεται». Ἐδῶ ἀναφέρεται ὁ Ἅγιος Πορφύριος εἰς τόν Κανόνα τοῦ Ἁγίου Ἱεράρχου Μεθοδίου, ὁ ὁποῖος λέγει ὅτι ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ ἀπό πολύ πρωί ὄρθριζε στίς προσευχές, συνέλαβε τόν θεῖο φόβο. Δηλαδή ἀπέκτησε τό Χάρισμα αὐτό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τοῦ νά φοβᾶται τόν Θεό, δηλαδή νά σέβεται τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί νά τηρεῖ τό θέλημά Του. Ἀφοῦ λοιπόν ὁ Ἅγιος ὄρθριζε στίς προσευχές, ἀσκοῦσε δηλαδή βία στόν ἑαυτό του, σηκωνότανε πάρα πολύ πρωί καί προσηύχετο, σιγά-σιγά συνέλαβε μέσα του τόν φόβο, δηλαδή τήν ἀγάπη στόν Θεό. Κι ἔτσι λέει, ἐγέννησε μαζί μέ τό Ἅγιο Πνέυμα γιά τήν ποίμνη του ὄρους δογμάτων, δηλαδή εἰς ὅλη τήν Ἐκκλησία προσέφερε τήν ἀληθινή Θεολογία καί τούς ὅρους τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων. Ἔτσι ἡ Ἐκκλησία, διαμέσου αὐτῶν τῶν δογματικῶν ὅρων, τῶν διατυπώσεων δηλαδή τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστεως, ἀποφράττει τάς αἱρέσεις. Δηλαδή βάζει φραγμό στήν ἐξάπλωση τῶν αἱρέσεων καί ἐμπλατύνεται εἰς τήν γῆν τῆς ὀρθοδοξίας καί προχωράει μέσα εἰς τόν χῶρο τῆς ἀληθινῆς πίστεως πού εἶναι ἡ ὀρθοδοξία.

Καί σχολιάζει ὁ Ἅγιος Πορφύριος καί λέγει: «Νά, ἡ ἀπάντηση σ' αὐτό πού εἴπαμε πρίν». Προηγουμένως μιλοῦσε καί ἔλεγε, ὅτι μέ τήν πνευματική μελέτη καί τήν ἐμβάθυνση μέσα εἰς τούς Ἁγίους Κανόνες καί στά λειτουργικά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας γενικότερα, ὁ ἄνθρωπος χωρίς νά τό καταλαβαίνει ἀποκτᾶ ἕναν ἐνθουσιασμό, μιά λαχτάρα γιά τά λόγια τοῦ Θεοῦ καί ξαφνικά ἀποκτᾶ τόν θεῖο ἔρωτα, τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό. Ἐδῶ τώρα ὁ Ἅγιος βλέπει ὅτι ἐπαληθεύεται μέσα ἀπό τά λόγια τοῦ Ὑμνογράφου. Γιατί ἀκριβῶς λέγει, ὅτι ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ἔτσι ἀπέκτησε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, μέ τό νά ὀρθρίζει στίς προσευχές. Δηλαδή ἀπό πολύ πρωί νά ἀσχολεῖται μέ τά θεῖα λόγια, μέ τίς ψαλμωδίες καί τίς προσευχές τῆς Ἐκκλησίας. «Αὐτά γίνονται», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «σιγά-σιγά, ἀνεπαίσθητα, χωρίς νά τό καταλάβεις. Ἡ ἡλικία ἐδῶ δέν παίζει κανένα ρόλο. Τί λέγει; «συνέλαβες θεῖον φόβον ἐν τῇ γαστρί σου». Πῶς ἔγινε αὐτό; «Ὀρθρίσας προσευχαῖς»[1]. Δηλαδή ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ἀπέκτησε τόν θεῖο φόβο, πού γεννάει τόν θεῖο ἔρωτα, μέ τό νά ἐπιδίδεται στήν προσευχή, καί μάλιστα στήν πολύ πρωινή προσευχή.

Ὁ μοναχισμὸς φῶς τοῦ κόσμου

Ὁ μοναχισμὸς φῶς τοῦ κόσμου

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας ἀγαποῦν ἰδιαίτερα τούς μοναχοὺς καὶ τὶς μοναχὲς καὶ θαυμάζουν τὸ μοναχικό τους φρόνημα. Ἀποδέχονται τὰ πνευματικά τους λόγια, χαίρονται τὴν ἔκφραση τοῦ προσώπου τους καὶ ἐντυπωσιάζονται ἀπὸ τὴ φιλοξενία ποὺ προσφέρουν στοὺς ἐπισκέπτες καὶ προσκυνητές.

Ἐκδηλώνουν ἐπίσης τὴν ἀγάπη τους πρὸς τοὺς μονάζοντες καὶ ἔμπρακτα, ὅταν ἀντιμετωπίζουν προβλήματα ἐπιβίωσης ἢ ἀνάγκες ἀνακαίνισης τῶν μονῶν τους. Συμπαρίστανται μὲ χρηματικὰ ποσά, προσωπικὴ ἐργασία, διάφορες ἐκδουλεύσεις καὶ μὲ προμήθεια διαφόρων προϊόντων.

Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς ἐντυπωσιάζει μὲ τὸ ἐγκώμιο ποὺ πλέκει στοὺς μοναχοὺς μιᾶς ἁγιορειτικῆς μονῆς, ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς παραινέσεις του νὰ εἶναι ζηλωτὲς τῆς ὀρθόδοξης πίστης καὶ νὰ ἔχουν σταθερὴ πεποίθηση ὅτι κανένας δὲν ἐξουσιάζει τὴν πίστη μας. Γράφει στὸν ἡγούμενο: «Ἐγὼ ὅταν ἀποφάσισα νὰ ἔλθω πρὸς ἐσᾶς, εἶχα τὴν αἴσθηση ὅτι ἀνέβαινα στὸν ἴδιο τὸν οὐρανό, μὲ τὴν προσδοκία νὰ συναντήσω ἀνθρώπους ποὺ τηροῦν μὲ τὸ σῶμα τους ἀγγελικὴ συμπεριφορά, ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν κατεβάσει στὸν κόσμο τὴν ὑπερκόσμιο φιλοσοφία, ἀνθρώπους ποὺ συνεχῶς ἔχουν στὸ στόμα τους τὶς ἀναβάσεις πρὸς τὸν Θεό, καὶ ποὺ κρατοῦν στὰ πρακτικὰ χέρια τους τὶς δίστομες ρομφαῖες, τῆς θεωρίας καὶ πράξης καὶ τὶς καταφέρουν ἐναντίον τῶν παθῶν».

10 Μαρτίου. Κοδράτου τοῦ ἐν Κορίνθῳ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 5 μαρτύρων (†251). Ἀναστασίας τῆς πατρικίας, Μιχαὴλ Μαυροειδῆ νεομάρτ. τοῦ ἐν Ἀδριανουπόλει (†1544). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας Ζ΄ 1-14).

Ησ. 7,1              Καὶ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἄχαζ τοῦ Ἰωάθαμ τοῦ υἱοῦ Ὀζίου βασιλέως Ἰούδα, ἀνέβη Ῥασεὶμ βασιλεὺς Ἀρὰμ καὶ Φακεὲ υἱὸς Ῥομελίου βασιλεὺς Ἰσραὴλ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ πολεμῆσαι αὐτὴν καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν πολιορκῆσαι αὐτήν.

Ησ. 7,1                       Κατά τας ημέρας του βασιλέως Αχαζ, υιού του Ιωάθαμ, όστις ήτο υός του Οζίου βασιλέως των Ιουδαίων, επήλθεν ο Ρασείμ, ο βασιλεύς του Αραμαϊκού κράτους, και ο Φακεέ, ο υιός του Ρομελίου, βασιλέως των Ισραηλιτών, εναντίον της Ιερουσαλήμ, δια να πολεμήσουν και την καταλάβουν αλλά δεν ημπόρεσαν να την κυριεύσουν.

Μέ τή ΜΕΤΑΝΟΙΑ ἐξέρχεται ἀπό τόν ἄνθρωπο τό κακό πνεῦμα καί εἰσέρχεται τό Ἅγιο Πνεῦμα''

''Με αυτό που ο άνθρωπος κουβαλά στην ψυχή του κατά την ώρα του θανάτου, με τούτο απέρχεται στην Κρίση του Θεού. Αν αυτό είναι αμαρτία, με την αμαρτία, και αν είναι δικαιοσύνη, τότε με τη δικαιοσύνη. Ο Θεός περιμένει από κάθε θνητό άνθρωπο τη ΜΕΤΑΝΟΙΑ και η Μετάνοια περιλαμβάνει την Εξομολόγηση των ιδίων αμαρτημάτων''.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ 10-3-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ 10-3-2023 

https://www.youtube.com/live/RqFh_i2QrBk?feature=share

Χαίροις ἡ φεραυγής χελιδών, ἡ ἐκ χειμῶνος, νοητοῦ ἔαρ φέρουσα

Χαίροις ἡ φεραυγής χελιδών, ἡ ἐκ χειμῶνος, νοητοῦ ἔαρ φέρουσα

καί ζάλην τῆς ἁμαρτίας παύσασα μόνη σεμνή˙

χαῖρε θεία σκέπη, χαῖρε τράπεζα,

ἐν σοι τόν οὐράνιον, τῆς ζωῆς ἄρτον ἔχουσα,

οὐ οἱ τρυφῶντες, οὐ δεδοίκασι θάνατον, οὐδέ θνήσκουσιν˙