Πῶς πρέπει νὰ ἀρχίζει τὸ πρωὶ ὁ στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ τὸν πνευματικὸ πόλεμο - Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἀγιορείτης

 21. Πὼς πρέπει νὰ ἀρχίζει τὸ πρωὶ ὁ στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ τὸν πνευματικὸ πόλεμο, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Ἀόρατος πόλεμος κέφ. 16,

 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Ἡ μετάνοια εἰναι μιὰ διὰ βίου ἐργασία , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Ποιοὶ εἰναι οἱ 4 φοβεροὶ πειρασμοὶ ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ὥρα τοῦ θανάτου μας - Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Ποιοὶ εἰναι οἱ 4 φοβεροὶ πειρασμοὶ ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ὥρα τοῦ θανάτου μας, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Ἀόρατος πόλεμος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀπαλλαγή ἀπὸ τὴν φιλαργυρία Β'-προσευχή/καταφρόνηση τῶν γήινων, Ἀνάγνωση Στ' (γ2' μέρος) Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Ἡ ἀπαλλαγή ἀπὸ τὴν φιλαργυρία Β'-προσευχή καὶ καταφρόνηση τῶν γήινων, Ἡ θεραπεία ἀπὸ τὸν παράλογο ἔρωτα τῶν ὑπαρχόντων, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Ἀνάγνωση Στ' (γ2' μέρος), 20-7-2023 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀποφθέγματα ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

Ο πα­πα Νι­κό­δη­μος ὁ Πνευ­μα­τι­κός ἀ­πό τό Ἰ­βη­ρί­τι­κο Κελ­λί τῆς Κοι­μή­σε­ως τῆς Πα­να­γί­ας κον­τά στίς Κα­ρυ­ές, τό λε­γό­με­νο τοῦ Καν­τέ­ση, ἐ­ξω­μο­λο­γοῦ­σε πολ­λο­ύς μο­να­χο­ύς καί λα­ϊ­κο­ύς, ἀπό τά παι­διά τῆς Ἀ­θω­νι­ά­δος μέ­χρι προ­χω­ρη­μέ­νους Ἀ­σκη­τές. Σ᾿ ὅ­λη τήν πε­ρι­ο­χή τῶν Κα­ρυ­ῶν αὐ­τός κατ᾿ ἐ­ξο­χήν εἶ­χε τό ὄ­νο­μα τοῦ Πνευ­μα­τι­κοῦ. Ἀ­νέ­παυ­ε πολ­λές ψυ­χές. Ἦ­ταν ἁ­πλός, τα­πει­νός, εἰ­ρη­νι­κός, ὀ­λι­γο­μί­λη­τος καί πο­λύ ἐ­νά­ρε­τος. Ὅ­ποι­ος κα­θό­ταν καί μι­λοῦ­σε μα­ζί του, αἰ­σθα­νό­ταν με­γά­λη χα­ρά.

Ἦ­ταν ἄν­θρω­πος τῆς προ­σευ­χῆς. Ἔ­κα­νε τήν ἀ­κο­λου­θί­α δι­α­βα­στά, ὄ­χι μέ κομ­πο­σχο­ί­νι, καί κρα­τοῦ­σε πολ­λές ὧ­ρες. Ὅ­ταν λει­τουρ­γοῦ­σε, μνη­μό­νευ­ε πολ­λά ὀ­νό­μα­τα. Ζοῦ­σε τήν θε­ί­α Λει­τουρ­γί­α, δέν βι­α­ζό­ταν κα­θό­λου καί τε­λε­ί­ω­νε σχε­δόν τό με­ση­μέ­ρι.

Εἶ­χε καί χά­ρι­σμα προ­ο­ρά­σε­ως. Ἕ­ναν ἄ­γνω­στο φοι­τη­τή Κτη­νι­α­τρι­κῆς τόν πε­ρί­με­νε μέ τό πε­τρα­χήλι στήν πόρ­τα καί, πρίν τοῦ μι­λή­ση ὁ φοι­τη­τής, τοῦ ἀ­πάν­τη­σε στό πρό­βλη­μά του λέ­γον­τας: «Θα­νά­ση, νά μή γί­νης κα­λό­γε­ρος, για­τί σέ ἕ­ξι μῆ­νες θά τά πε­τά­ξεις». Αὐ­τός πράγματι ἦ­ταν ὁ προ­βλη­μα­τι­σμός του, καί θαυ­μά­ζοντας γιά τήν πρόρ­ρη­ση ἔ­κα­νε ὑ­πα­κοή καί παν­τρεύ­τη­κε.

Οἱ ὅσιοι καὶ θεοφόροι ἀσκητὲς στὴν Κύπρο Ἡλιόφωτος, Αὐξουθένιος, Ἐπαφρόδιτος καὶ Εὐθένιος (13/7)

Ἀρχιμανδρίτης Φώτιος Ἰωακεὶμ

Οἱ ὅσιοι πατέρες μας, οἱ καλούμενοι συνοπτικῶς ἅγιοι Ἡλιόφωτοι, ἔλαβαν τὴν κοινὴ τούτη ὀνομασία ἀπὸ τὸν Γέροντα καὶ προϊστάμενο τῆς τετράριθμης αὐτῆς σεπτῆς χορείας, ἅγιο Ἡλιόφωτο. Πρέπει ἐξαρχῆς νὰ ἀναφέρουμε, ὅτι ὁ βίος τῶν ἁγίων τούτων (ὅπως ἄλλωστε καὶ ἀρκετῶν ἄλλων ἁγίων τῆς Κύπρου), ἕνεκα ποικίλων ἱστορικῶν λόγων, ἀλλοιώθηκε σὲ τέτοιο βαθμὸ σὺν τῷ χρόνῳ, ὥστε μέχρι πρόσφατα νὰ θεωροῦνται ὅτι ἄκμασαν ἀπὸ τὸ ἔτος 300 μ.Χ., μὲ τιμωρὸ τὸν… μόνιμο διώκτη(!) τῶν Κυπρίων ἁγίων, διοικητὴ τῆς Κύπρου Σαβῖνο (γνωστὸ ἀπὸ τὰ Μαρτύρια τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Θεοδότου, ἐπισκόπου Κυρηνείας), μέχρι τῆς ἐποχῆς τῶν Σταυροφοριῶν, κατὰ τὴν ὁποία ὑποτίθεται ἦλθαν καὶ ἀσκήτευσαν στὴν Κύπρο, γιὰ νὰ βροῦνε μαρτυρικὸ ἐν τέλει τέλος ἀπὸ τὸν ἀνωτέρω Σαβῖνο!

Σύμφωνα ὅμως μὲ τὰ νέα σημαντικώτατα ἱστορικὰ δεδομένα, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν ἄγνωστη μέχρι καὶ πρὶν λίγα ἔτη βυζαντινὴ ᾀσματικὴ Ἀκολουθία τους, ποὺ ἐντοπίσθηκε σὲ Σιναϊτικὸ χειρόγραφο τοῦ 11ου αἰώνα (τὸν Κώδ. Sin. Gr. 627) καὶ τὴν ὁποία ὁ γράφων εἶχε τὴν εὐλογία νὰ ἐκδώσει μὲ ἐκτενὴ σχολιασμὸ τὸ 2004 (βλ. τὴ Βιβλιογραφία στὸ τέλος τοῦ παρόντος), ρίπτεται ἤδη ἄπλετο φῶς στὴ συγκεχυμένη εἰκόνα, ποὺ ἐπικρατοῦσε, καὶ ὁ βίος καὶ τὰ πρόσωπα τῶν ἁγίων Ἡλιοφώτων ἀποκαθίστανται στὴν ἱστορική τους ἀλήθεια. Τὸν ἀποκατεστημένο πλέον βίο τοῦτο, βάσει τῆς ἐν λόγῳ ἔκδοσης, καθὼς καὶ τὰ σχετικὰ πορίσματα παρουσιάζουμε συνοπτικὰ στὴ συνέχεια.

Ὄψιμοι κληρικοὶ μὲ κοσμικὸ φρόνημα

Ὄψιμοι κληρικοὶ μὲ κοσμικὸν φρόνημα

Τοῦ πρωτ. Διονυσίου Τάτση

Δὲν εἶναι σπάνιο τὸ φαινόμενο μερικοὶ συνταξιοῦχοι τοῦ δημοσίου νὰ ἐκδηλώνουν ἐπιθυμία ἱερωσύνης καὶ νὰ ἔχουν τὴ βεβαιότητα ὅτι θὰ προσφέρουν στὴν Ἐκκλησία, μὲ τὴν κοσμικὴ ἐμπειρία ποὺ διαθέτουν καὶ τὴ σοφία ποὺ ἀπέκτησαν στὰ διάφορα πανεπιστήμια. Ἔχουν μεγάλη ἰδέα γιὰ τὸν ἑαυτό τους καὶ ἐπιθυμοῦν καὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας περαιτέρω προβολή. Οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι, ποὺ δὲν ἔχουν πολλὲς γνώσεις γιὰ τὸ πνευματικὸ ὕψος τῆς ἱερωσύνης, ἐντυπωσιάζονται στὴν ἀρχὴ ἀπὸ τοὺς ὄψιμους κληρικούς, ποὺ χειροτονοῦνται στὴν ἕβδομη ἢ ὄγδοη δεκαετία τῆς ζωῆς τους, χωρὶς ὅμως νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὸ κοσμικὸ φρόνημα καὶ τὶς κοσμοθεωρίες τους, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ συμβαδίσουν μὲ τὴν ταπεινὴ καὶ παραδοσιακὴ ὀρθόδοξη πρακτικὴ τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ κληρικοὶ αὐτοὶ εἶναι νεωτεριστὲς καὶ ἐκσυγχρονιστές. Περιφρονοῦν τοὺς συν­ειδητοὺς χριστιανούς, διατυπώνουν ἀπαράδεκτους χαρακτηρισμοὺς καὶ ἐπιδίδονται μὲ ζῆλο σὲ πρωτοβουλίες παραποιμαντικοῦ ἔργου, ὅπως εἶναι ἐκδηλώσεις ἀλληλεγγύης ζευγαριῶν καὶ δραστηριότητες μὲ θεολογικὲς καὶ φιλοσοφικὲς ὁμιλίες, καλλιτεχνικὲς δράσεις, ἐκθέσεις βιβλίων, ἐκμάθηση παραδοσιακῆς μουσικῆς, ἐνοριακὲς συνελεύσεις, κοινὰ γεύματα κλπ. (βλ. «Καθημερινή» τῆς 18ης Ἰουνίου 2023).

Λόγοι Γέροντος Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου περί ψυχικών νόσων

✞ Γέρων Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος

– Γέροντα, εἶναι γνωστὸ πὼς ἕνα ποσοστὸ ψυχιά­τρων θεωρεῖ ὼς αἴτιο μερικῶν ψυχασθενειῶν τὴν έγκράτεια κατὰ τὴ νεανικὴ ήλικία. Τὶ μποροῦμε νὰ τοὺς ἀπαντήσουμε;

– Ή τοποθέτησή τους εἶναι λανθασμένη καὶ ἡ ἐξήγηση γι’ αὐτό πολὺ ἁπλή. Ὅσοι ἐπισκέπτονται τὸν ψυχίατρο εἶναι ἀσθενεῖς. Δὲν πάει κανεὶς στὸ γιατρὸ στὰ καλὰ καθούμενα, δηλαδὴ ὑγιής. ’Ἐπειδὴ τώρα ἕνα πο­σοστό τῶν ἀσθενῶν αὐτῶν δὲν ἔχει σαρκικὲς σχέσεις, βγάζουν τὸ συμπέρασμα ἐν συνδυασμῶ καὶ μὲ τὶς φρο­ϋδικές θεωρίες ὅτι ἡ αἰτία τῶν νευροψυχικῶν διαταρα­χών εἶναι ἡ ἐγκράτεια. Ἐγὼ ὅμως γνωρίζω δεκάδες νέων οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐγκρατεῖς καὶ φυσικὰ ἔχουν θαυμάσια ψυχικὴ ὑγεία.

– Τί μποροῦμε νὰ ποῦμε γιὰ τὴν ψυχανάλυσι;

– Ή ψυχανάλυσι ξεκίνησε μὲ τὸν Φρόϋντ, ὁ ὁποῖος ὑποστήριζε ὅτι οἱ ψυχικὲς διαταραχὲς εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς καταπιέσεως τῆς σεξουαλικῆς ὁρμῆς, τοῦ γενετησί­ου ἐνστίκτου τοῦ ἀνθρώπου. Κατὰ τὴν ψυχανάλυσι μὲ κατάλληλες ἐρωτήσεις καὶ ὕπνωσι προσπαθοῦν νὰ βοη­θήσουν τὸν πάσχοντα νὰ ἀνασύρη ἀπό τὸ ὑποσυνείδητό του παλαιὲς ψυχοτραυματικὲς ἐμπειρίες καὶ εκεὶ νὰ ἀνακαλύψη τὴν ἀφετηρία τῆς ἐνοχῆς του, πού βέβαια κατ’ αὐτοὺς ἔχει σχέσι μὲ τὴ μὴ ἱκανοποίησι τῆς γενε­τησίου ὁρμῆς.

Ρήσεις καί Διηγήσεις Ἁγίου Παϊσίου (ρκζ-ρλε). Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

ρκζ’

«Ὅ­ταν κα­νείς προ­κό­βη πνευ­μα­τι­κά, μέ­σα του ἔχει μία χα­ρά, μία εἰ­ρή­νη, μία εὐ­χα­ρί­στη­ση».

ρκη’

«Γιά νά βο­η­θή­σου­με σω­στά τούς ἀν­θρώ­πους νά γί­νουν πνευ­μα­τι­κοί ἄν­θρω­ποι, δέν πρέ­πει νά τούς ἀδι­κοῦ­με. Τούς ἀ­δι­κοῦ­με, ὅ­ταν θέ­λου­με νά τούς κά­νου­με σάν τόν ἑ­αυ­τό μας· ὅ­ταν τούς δί­νου­με νά φᾶ­νε αὐ­τό πού τρῶ­με κι ἐ­μεῖς. Δέν ὑ­πο­λο­γί­ζου­με τήν δι­ά­θε­ση τοῦ ἄλ­λου, τήν δί­ψα, τήν πεῖ­να του».

ρκθ’

«Ὅ­ταν ὑ­πάρ­χη συ­νέ­πεια στήν ζω­ή μας καί πί­σω ἀ­πό τόν ἥ­λιο νά κρυ­φθοῦ­με, θά μᾶς βρεῖ ὁ κό­σμος».

ρλ’

«Ὁ Χρι­στός θά λυ­πη­θῆ τόν κό­σμο ἐ­κεῖ πού θά φθά­σει καί θά φα­νε­ρώ­σει ἕ­να ση­μεῖ­ο. Αὐ­τό τό ση­μεῖ­ο δέν θά εἶ­ναι ἡ Δευ­τέ­ρα Πα­ρου­σί­α. Με­τά δέν θά υπάρ­χει ἄ­πι­στος· θά πι­στέ­ψουν ὅ­λοι στόν Χρι­στό, ἀλ­λά ἡ πί­στη αὐ­τή δέν θά ἔ­χει ἀ­ξί­α».

21 Ἰουλίου. Ἰωάννου ὁσίου καὶ Συμεὼν τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ (†590). Παρθενίου ἐπισκόπου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. ζ΄ ἑβδ. επιστ. (Α΄ Κορ. ζ΄ 35 - η΄ 8).

Α Κορ. 7,35        τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν συμφέρον λέγω, οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω, ἀλλὰ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπάρεδρον τῷ Κυρίῳ ἀπερισπάστως.

Α Κορ. 7,35              Λεγω δε αυτό περί της παρθενικής ζωής αποκλειστικά και μόνον προς το συμφέρον σας, όχι δια να σας βάλω θηλειά στον λαιμόν και να σας τραβήξω, χωρίς να το θέλετε, στον άγαμον βίον, αλλά δια να σας δείξω και να σας οδηγήσω εις μίαν σεμνήν ζωήν και διακεκριμένην θέσιν πλησίον του Κυρίου, χωρίς βιωτικούς περισπασμούς και φροντίδας.

Νέαι Πατριαρχικαὶ κακόδοξοι κενολογίαι

Οἱ θιασῶτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχουν ἀπορρίψει κάθε ἴχνος ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας καὶ σεβασμοῦ πρὸς τὴν πατερικὴ παράδοση, προωθοῦντες πυρετωδῶς τὴν «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν», χωρὶς τὶς στοιχειώδεις ἀρχές, ποὺ ἔθεσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες καὶ ἡ συνοδικὴ παράδοση.

Ἀναφέρονται μὲ ἀπαξία σὲ πράξεις τῆς Ἐκκλησίας, ὅσον ἀφορᾶ τὶς αἱρέσεις, καταλογίζοντας ἐμμέσως ἢ καὶ μὲ σαφήνεια εὐθύνες γιὰ τὴν ἀποκοπὴ τῶν αἱρετικῶν ἀπὸ τὸν ἐκκλησιαστικὸ κορμό. Πρῶτος καὶ «καλλίτερος» ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος σὲ αὐτὴ τὴν «κούρσα».

Σὲ «βαρυσήμαντο» λόγο του τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἐν ὥρᾳ Θείας Λειτουργίας καὶ ἐνώπιον παπικοῦ «ἀρχιεπισκόπου», τόνισε ἐτοῦτα τὰ παράδοξα, τὰ ὁποῖα ἀγγίζουν τὰ ὅρια τῆς κακοδοξίας: «… λόγῳ τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας, ἡ διδασκαλία περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Πνεύματος τῆς ἑνότητος καὶ τῆς κοινωνίας, ἔγινε σὲ μία στιγμὴ τῆς ἱστορίας τοῦ Χριστιανισμοῦ, αἰτία διαιρέσεως καὶ διασπάσεως, ὅταν προσετέθη στὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται “καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ”. Σήμερα, ὅμως, φαίνεται ὅτι τὸ ἴδιον τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καλεῖ καὶ πάλιν εἰς ἑνότητα τοὺς διῃρημένους Χριστιανούς»!

π. Ἰωάννης Καλαΐδης: Μή βιαστεῖτε νά πάρετε τήν νέα ταυτότητα γιατί ὁ Θεός θά ἐπέμβει!

Συγκλονιστική μαρτυρία για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες από την κόρη του π . Ιωάννη Καλαΐδη, ο οποίος εκοιμήθη στις 4/8/2009
«…Παιδιά μου, εγώ φεύγω αλλά είμαι πάρα πολύ χαρούμενος γιατί ο καλός Θεός έδωσε έλεος! Να ξέρετε όταν θα έρθει εκείνη η ώρα να δώσουν την ταυτότητα, μη βιαστείτε να την πάρετε γιατί ο Θεός θα επέμβει, θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλης και μαζί με την Ελλάδα, γιατί για την Ελλάδα θα γίνει αυτή η χάρη από τον Θεό, θα σωθούν και άλλοι λαοί που ήταν έτοιμοι να πάρουν αυτή την ταυτότητα και να χαθούν εκατομμύρια αθώες ψυχές…»

https://enromiosini.gr/arthrografia/p-ioannis-kalaidis-mi/