Οἱ Προφῆτες γιά τούς ἔσχατους καιρούς καί τόν Ἀντίχριστο.

Η Ευθύνη της επιλογής μας.

Στις 27 Ιανουαρίου είχαμε παρουσιάσει το βιβλίο Παρουσίαση βιβλίων: "Η Ευθύνη της επιλογής μας"

Λόγω της επικαιρότητας και της επικείμενης επιβολής μέτρων μη αναστρέψιμων, αποφασίσαμε να παραθέτουμε αποσπάσματα από το βιβλίο προς ενημέρωση μιας και τα θέματα μας αφορούν άμεσα : Βιομετρικά Διαβατήρια,  Ηλεκτρονικές ταυτότητες,  666,  Bar code,  RFID (Radio Frequency Indetification,  Smart cards, Εμφυτεύσιμα μικροτσιπς.
Τον πρόλογο του π. Σαράντη και το εκδοτικό σημείωμα μπορούμε να τον δούμε στην παρουσίαση του βιβλίου εδώ θα ξεκινήσουμε από το κυρίως βιβλίο και την σελίδα 33 - 38

ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΠΟΥΡΑΖΕΡΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ

                                        Βιομετρικά διαβατήρια
                                        Ἡλεκτρονικές ταυτότητες
                                         666
                                         Bar code
                                         RFID
                                         Smart cards
                                         Ἐμφυτευόμενα μικροτσιπς

1.Τό ἐσχατολογικό κήρυγμα τῶν προφητῶν.
 Οἱ πηγές τῆς θείας Ἀποκαλύψεως ὁμιλοῦν σαφῶς περί τῶν ἐσχάτων, μάλιστα δέ οἱ προφῆται, οἱ ὁποῖοι καί τά περιγράφουν μέ ζωηρά χρώματα.  Συνήθως ὁ προφητικός τους λόγος διαγράφει ἕναν πολύ εὐρύτερο κύκλο.  Παράλληλα μέ τά ἱστορικά γεγονότα, πού ἀνάγονται στό μέλλον καί μάλιστα σ’ αὐτό ἀκριβῶς τό τέλος τοῦ κόσμου.  Ὅλα αὐτά ἀναφέρονται στούς ποταμούς τῶν πειρασμῶν πού βάλλει «ὁ ὄφις ὁ μέγας, ὁ ἀρχαῖος, ὀ καλούμενος Διάβολος» (Ἀποκ. 12,9) κατά τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ (πρβλ. Ἀποκ. 12,15).
Γίνεται λοιπόν φανερό ὅτι ἡ προφητεία τοῦ Δανιήλ, γιά παράδειγμα, δέν μπορεῖ να ἐξαντληθῇ στά στενά χρονικά ὅρια τῆς μακκαβαϊκῆς ἐποχῆς ( 175 π.Χ. -135 π.Χ.) καί μόνο στό πρόσωπο τοῦ Ἀντιόχου Δ΄τοῦ Ἐπιφανοῦς.
  Τό θεοστυγές ἔργο του θά συντρίψουν ὁλοσχερῶς ὁ «Παλαιός τῶν ἡμερῶν» καί ὁ «Υἱός τοῦ ἀνθρώπου», δηλαδή ὁ Μεσσίας, πού θά ἐγκαταστήσῃ νέο πνευματικό βασίλειο στή γῆ.  Τό βασίλειο ὅμως αὐτό (ἡ Ἐκκλησία) θά ἀκλουθήσῃ διά μέσου τῶν αἰώνων τήν ἴδια ἱστορική πορεία πάλης ἐναντίον τῶν ἀντιθέτων δυνάμεων τῆς γῆς.  Ἡ πάλη αὐτή θά ἀποκορυφωθῇ ἐσχατολογικά, δηλαδή λίγο πρίν ἀπό τήν Δευτέρα Παρουσία
τοῦ Χριστοῦ.  Λόγῳ τῆς ἀπιστίας καί τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἐθνῶν, ὁ Θεός θά ἐπιτρέψει τήν ἐμφάνιση τοῦ Ἀντίχριστου στή γῆ.  Αὐτός θά διώξῃ ἀπηνῶς τήν Ἐκκλησία καί τούς ἁγίους, θά θεοποιήσῃ τόν ἑαυτό του, τελικά ὅμως θά παταχθῇ ἀπό τόν Μεσσία Χριστό, ὁπότε θά γίνῃ ἡ κρίσι τοῦ κόσμου καί ὁ ὁριστκός χωρισμός τῶν ἀνθρώπων (πρβλ. Ματθ. 25,31-46). Ἔτσι τά ἱστορούμενα στήν προφητεία πρέπει νά μελετῶνται κάτω ἀπό τρεῖς διαφορετικές προοπτικές΄ τή μακκαβαϊκή, τήν μεσσιανική καί τήν ἐσχατολογική.
Τοῦτο φαίνεται ἰδίως στήν πρώτη προφητεία τῶν τεσσάρων θηρίων-βασιλείων (Δαν. 7,1-28). Ὁ Προφήτης, ἐνῷ διακατεχόταν ἀπό σφοδρή ταραχή, εἶδε κατόπιν δύο ἀλληλοδιάδοχες ὁράσεις σχετικές μέ τήν κρίσι τοῦ Θεοῦ γιά τά τέσσερα θηρία καί τήν ἐγκαθίδρυση νεάς πνευματικῆς βασιλείας ἀπό τόν Μεσσία.   Εἶναι λίαν χαρακτηριστικές καί παρήγορες΄
«Ἐθεώρουν ἕως ὅτου οἱ θρόνοι ἐτέθησαν, καί παλαιός ἡμερῶν ἐκάθητο, καί τό ἔνδυμα αὐτοῦ λευκόν ὡσεί χιών, καί ἡ θρίξ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ὡσεί ἔριον καθαρόν, ὁ θρόνος αὐτοῦ φλόξ πυρός, οἰ τροχοί αὐτοῦ πῦρ φλέγον΄ ποταμός πυρός εἰλκεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ΄ χίλιαι χιλιάδες ἐλειτούργουν αὐτῷ καί μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν αὐτῷ΄ κριτήριον ἐκάθισε, καί βίβλοι ἠνεῳχθησαν.... Ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτός καί ἰδοῦ μετά τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱός ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἠν καί ἕως τοῦ παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν ἔφθασε καί ἐνώπιον αὐτοῦ πρασηνέχθη΄.....ἡ  ἐξουσία αὐτοῦ ἐξουσία αἰώνιος, ἥτις οὐ παρελεύσεται, καί ἡ βασιλεία αὐτοῦ οὑ διαφθαρήσεται» (7,9-14).
Παρατηροῦσα μέ προσοχή, λέγει μέχρι ὅτου τοποθετήθηκαν θρόνοι καί κάθισε ὁ προαιώνιος Θεός.  Τό ἔνδυμά Του ἦταν λευκό σάν τό χιόνι, καί οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς Του σάν καθαρό ἄσπρο μαλλί. Ὁ θρόνος Του ἦταν ἀπό φλόγες φωτιᾶς καί εἶχε πύρινους τροχούς.  Ποταμός φωτιᾶς ἔτρεχε μπροστά Του.  Χιλιάδες χιλιάδων ἀγγέλων Τόν ὑπηρετοῦσαν καί μυριάδες μυριάδων (ἀνυπολόγιστος δηλαδή ἀριθμός) ἀγγέλων στεκόνταν κοντά Του.  Δικαστήριο στήθηκε καί βιβλία ἀνοίχθηκαν..... Παρατηροῦσα μέ προσοχή στό νυκτερινό ὅραμα καί ἰδού, κάποιος, πού ἔμοιαζε μέ ἄνθρωπο, ἐρχόταν ἐπάνω στά σύννεφα τοῦ οὐρανοῦ΄ ἔφθασε μέχρι τόν Προαιώνιο Θεό καί ὁδηγήθηκε μρποστά Του... Ἡ ἐξουσία Του θά εἶναι αἰώνια καί ἀτελεύτητη, ἡ δέ βασιλεία Του δέ θά καταστραφῇ ποτέ.
Στήν δεύτερη προφητεία τῶν δύο μεγάλων βασιλείων (8,1-27) ἡ πληροφορία πού ἔλαβε ὁ προφήτης ἀπό τόν ἴδιο τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ ἔχει ἰδιαίτερη σημασία. «Ἰδού ἐγώ γνωρίζω σοι τά ἐσόμενα ἐπ’ ἐσχάτων τῆς ὀργῆς΄ ἔτι γάρ εἰς καιροῦ πέρας ἡ ὅρασις» (στιχ. 19). Ἰδού! Ἐγώ θά σοῦ γνωρίσω, λέγει ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ἐκεῖνα πού θά γίνουν, ὅταν τελειώσῃ ἡ τιμωρητική ὀργή τοῦ Θεοῦ. Διότιἡ  ὅρασι δέν θά ἐκπληρωθῇ τώρα, ἀλλά κατά τό τέλος τοῦ «καιροῦ παντός χρόνου, ἑπομένως καί τοῦ κόσμου.  Θά πραγματοποιηθοῦν αὐτά κατά τήν τελευταία περίοδο τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου.  Ὁ Θεός θά ἐπιτρέψῃ τήν εἴσοδο τοῦ Ἀντίχριστου στήν ἱστορία λόγῳ τῆς ἀσεβείας τῶν λαῶν, ὄπως ἐπέτρεψε καί τήν εἴσοδο τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ Ἐπιφανοῦς στήν ἱστορία.  Καθώς δέ μετά τούς διωγμούς τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ ἦλθε ἡ ἐποχή τοῦ Μεσσία, ἔτσι καί μετά τόν Ἀντίχριστο θά ἀκολουθήσῃ ἡ αἰώνια μακαριότης στόν Οὐρανό.
Παρόμοια καί στίς δύο ὑπόλοιπες προφητεῖες –στήν προφητεία τῶν ἑβδομήκοντα ἑβδομάδων (κεφ.9) καί στή μεγάλη ὄρασι τοῦ καιροῦ τῆς ἀνταποδόσεως καί τῆς συντέλειας (κεφ.10-12) συνορῶνται γεγονότα ἱστορικά, μεσσιανικά καί ἑσχατολογικά.
Ὁ προφήτης Μωϋσής στό Δευτερονόμιο παραθέτει κατάρες καί ἀπειλές γιά ὅσους ἀπειθοῦν στό Νόμο τοῦ Θεοῦ, πού προκαλοῦν φόβο καί ἀθυμία. Ἐκτός ἀπό τούς λιμούς καί τούς λοιμούς «πατάξαι σε Κύριος ἐν ἀπορίᾳ καί πυρετῷ καί ῥίγει καί ἐρεθισμῷ καί ἀνεμοφθορίᾳ καί τῇ ὤχρᾳ, καί καταδιώξονταί σε, ἕως ἄν ἀπολέσωσί σε.  Καί ἔσται σοι ὁ οὐρανός ὁ ὑπέρ κεφαλῆς σου χαλκούς καί ἡ γῆ ἡ ὑποκάτω σου σιδηρά» (28,22-23).  Θά σέ κτυπήσῃ ὁ Κύριος μέ στεναχώρια καί ἄγχος, μέ πυρετό, μέ ρίγος, μέ φαγούρα καί ἑλονοσία καί κιτρινάδα (ἵκτερος).  Καί θά σέ κυνηγοῦν αὐτές οἱ ἀσθένειες, μέχρις ὅτου σέ ἐξαφανίσουν. Ὁ οὐρανός ἐπάνω ἀπό τό κεφάλι σου θά εἶναι κατάξηρος, ὅπως ὁ χαλκός και ἡ γῆ κάτω ἀπό τά πόδια σου ξηρή καί στεγνή σάν σίδηρος.
Καί λίγο παρακάτω προειδοποιεῖ: «Πατάξαι σε Κύριος ἕλκει Αἰγυπτίῳ εἰς τήν ἔδραν καί ψώρα ἀγρίᾳ καί κνήφῃ, ὥστε μή δύνασθαί σε ἰαθῆναι.  Πατάξαι σε Κύριος παραπληξίᾳ καί ἁορασίᾳ καί ἐκστάσει διανοίας, καί ἔσῃ ψηλαφῶν μεσημβρίας, ὡσεί τίς ψηλαφήσαι τυφλός ἐν τῷ σκότει,....» (στιχ. 27-29).  Θά σέ κτυπήσει δηλαδή ὁ Κύριος μέ τό ἕλκος τῆς Αἰγύπτου –μέ πληγή καί ἀπόστημα στόν ἀφεδρῶνα-, με ἀγρία ψώρα καί μέ φαγούρα, ὥστε νά μή μπορῇς νά θεραπευθῇς.  Θά σέ κτυπήσῃ ὁ Κύριος μέ παράλυσι, μέ τύφλωσι καί τρέλλα.  Στό καταμεσήμερο θά ψηλαφᾶς γιά νά βρῇς διάφορα ἀντικείμενα, ὅπως ψηλαφᾷ ὁ τυφλός μέσα στό σκοτάδι του, καί δέν θά κατευοδωθοῦν οἱ προσπάθειες σου.  Καί ποιό τό ἀποτέλεσμα; «Καί ἔσῃ παράπληκτος διά τά ὁράματα τῶν ὀφθαλμῶν σου, ἅ βλέψῃ» (στιχ. 34).  Θά μένῃς, λέγει ἄναυδος καί ἔξαλλος ἐμπρός σ’ ἐκεῖνα, πού θα βλέπουν τά μάτια σου΄ θα χάσῃς τά λογικά σου. Ὁπότε, «τό πρωΐ ἐρεῖς΄ πῶς ἄν γένοιτο ἑσπέρα;καί τό ἑσπέρας ἐρεῖς΄ πῶς ἄν γένοιτο πρωΐ; ἀπό τοῦ φόβου τῆς καρδίας σου, ἅ φοβηθήσῃ, καί ἀπό τῶν ὁραμάτων τῶν ὀφθαλμῶν σου ὧν ὄψῃ»(στιχ.67).  Το πρωΐ θά λέγῃς: Πότε θά ἔλθῃ τό βράδυ; Καί τό βράδυ θά λέγῃς: Πότε θά ξημερώσῃ; Τόσος θά εἶναι ὁ φόβος πού θα πλημμυρίζῃ τήν καρδιά σας ἀπό τό θέαμα πού θά ἀντικρύζετε.  Παρόμοιες ἀπειλές ἀπευθύνονται στους ἀνομοῦντες καί στό Λεϊτ. 26,14-33.
Τά παραπάνω ἰσχύουν γιά τους παραβάτες τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου.  Ἀλλ’ ὅμως πολύ περισσότερο ἰσχύουν ἐσχατολογικῶς. «Εἰ γάρ ὁ δι’ ἀγγέλων λαλαθείς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καί πᾶσα παράβασις καί παρακοή ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας»(Ἐβρ.2,2-3). Διότι, κατά τόν Ἀπόστολο, ἄν ὁ λόγος, πού ἐλέχθη δι’ ἀγγέλων, βεβαιώθηκε ὡς ἀληθινός, καί κατόπιν τούτου κάθε παράβασι καί παρακοή τιμωρήθηκε δικαίως, πῶς ἐμεῖς θα διαφύγωμε τήν τιμωρία, ἐαν δείξωμε ἀμέλεια γιά τήν τόσο μεγάλη σωτηρία;
Αὐτά τά γεγονότα θα ἐπαναλαμβάνωνται καθ’ ὅλη τη διάρκεια τῶν μετά Χριστόν χρόνων, ἀλλά θά πραγματοποιηθοῦν με ἐξαιρετική ἔντασι λίγο πρίν ἀπό τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, κατά τή δρᾶσι τοῦ Ἀντίχριστου, ὅταν θά ἔχῃ κορυφωθῇ ἡ ἀποστασία τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς. Ὅλα αὐτά ἐκτίθενται στό ἱερό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ἀνακυκλικῶς καί συμβολικῶς στους τρεῖς κύκλους τῶν ἑπτά σφραγίδων, ἑπτά σαπλίγγων καί ἑπτά φιαλῶν (Ἀποκ.κεφ.6,8,9 καί 16).
Ὁμοίως ὁ προφήτης Ἰωήλ διακηρύσσει καί λέγει: «Πάρεστιν ἡμέρα Κυρίου, ὅτι ἐγγύς, ἡμέρα σκότους καί γνόφου, ἡμέρα νεφέλης καί ὁμίχλης. Ὡς ὄρθος χυθήσεται ἐπί τά ὄρη λαός πολύς καί ἰσχυρός΄ ὅμοιος  αὐτῷ οὐ γέγονεν ἀπό τοῦ αἰῶνος καί μετ’ αὐτόν οὐ προστεθήσεται ἕως ἐτῶν εἰς γενεάς γενεῶν.... Ὡς ὅρασις ἵππων ἡ ὄψις αὐτῶν... Πρό προσώπου αὐτῶν συγχυθήσεται ἡ γῆ καί σεισθήσεται ὁ οὐρανός, ὁ ἥλιος καί ἡ σελήνη συσκοτάσουσι καί τά ἄστρα δύσουσι τό φέγγος αὐτῶν... διότι μεγάλη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἄστρα δύσουσι τό φέγγος αὐτῶν.... διότι μεγάλη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἐπιφανής σφόδρα, καί τίς ἔσται ἱκανός αὐτῇ;» (2,1-11).  Δηλαδή, εἶναι παροῦσα ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ἡ ἡμέρα τῆς ἀνταποδόσεως ἐκ μέρους τοῦ Κυρίου, εἶναι ἤδη κοντά.  Θά εἶναι ἡ ἡμέρα αὐτή ἡμέρα σκοτεινή καί ζοφώδης, ἡμέρα πυκνοσκεπασμένη ἀπό σκοτεινά σύννεφα καί ὁμίχλη. Ὅπως τό γλυκοχάραγμα ξεχύνεται μέ ταχύτητα στά βουνά, μέ τήν ἴδια ταχύτητα θά ἁπλωθῇ ὁ ἐχθρός, πολύς καί δυνατός. Ἀπό τά παλαιότερα χρόνια μέχρι σήμερα δέν ὑπῆρξε παρόμοιος μ’ αὐτόν καί οὔτε θά ὑπάρξῃ ὕστερα ἀπ’ αὐτόν, μέχρι τῶν χρόνων ὅλων τῶν γενεῶν... Ὁμοιάζουν μέ ἄλογα... Καθώς πλησιάζουν καταλαμβάνεται ἀπό σύγχυσι καί τρόμο ὅλη ἡ γῆ, συγκλονίζεται ὁ οὐρανός, ὁ ἥλιος καί ἡ σελήνη σκοτεινιάζουν, τά ἄστρα χάνουν τή λάμψι τους.... Πράγματι, μεγάλη εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ὁλαφάνερη καί τρομερή.  Ποῖος εἶναι ἱκανός νά τήν ἀντικρύσῃ; Στο κεφάλαιο αὐτό ὁ προφήτης ὁμιλεῖ παραστατικά γιά μία ἐπικείμενη ἐπιδρομή ἀκρίδων καί τήν φοβερή καταστροφή πού θά προκαλέσῃ.  Ὅλα αὐτά ὅμως εἶναι καί τύποι τοῦ τί πρόκειται νά συμβῇ κατά την ἡμέρα ἐκείνη τῆς Κρίσεως.
Τότε- ὅπως μᾶς διαβεβαιώνει καί ὁ προφήτης Ἡσαΐας -ὁ «Κύριος ὡς πῦρ ἥξει καί ὡς καταιγίς τά ἅρματα αὐτοῦ ἀποδοῦναι ἐνθυμῷ ἐκδίκησιν αὐτοῦ καί ἀποσκορακισμόν αὐτοῦ ἐν φλογί πυρός» (Ἡσ.66,15).  Δηλαδή, ὁ Κύριος θά ἔλθῃ σάν φωτιά καταστρεπτική γιά τούς ἁμαρτωλούς.  Τά ἅρματα σάν φοβερή καταιγίδα, γιά νά ἀποδώσῃ μέ θυμό τήν ἐκδίκησί Του καί την ἀποπομπή τῶν ἐχθρῶν Του στή φλόγα τῆς φωτιᾶς.  Οἱ στιχ. 15-18 αὐτοῦ τοῦ κεφαλαίου ἀναφέρεται στή Μέλλουσα Κρίσι καί στην ἀπονομή τῆς θείας δικαιοσύνης. Οἱ κατά καιρούς κρίσεις, πού παραχωρεῖ ὁ φιλάνθρωπος Θεός, μᾶς προετοιμάζουν γιά την γενική, τή παγκόσμια κρίσι, πού θά συμβῇ κατά τή Δευτέρα Παρουσαία τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας
συνεχίζεται 
ψηφιοποίηση κειμένων Κατερίνα
http://anavaseis.blogspot.com/2010/09/blog-post_7384.html