« Πάσῃ φυλακῇ τήρει σὴν καρδίαν, ἐκ γὰρ τούτων ἔξοδοι ζωῆς» -Παροιμίαι Σολομῶντος, Κεφ. 4, Εἰς τήν ἀρχήν τῶν Παροιμιῶν, Μ. Βασιλείου, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

« Πάσῃ φυλακῇ τήρει σὴν καρδίαν, ἐκ γὰρ τούτων ἔξοδοι ζωῆς»  -Παροιμίαι Σολομῶντος, Κεφ. 4,  Εἰς τήν ἀρχήν τῶν Παροιμιῶν, Μ. Βασιλείου, 21-10-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, 

 

Ἀπό ποιά ἡλικία εἶναι καλό νά ἐξομολογοῦνται τά παιδιά; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πῶς μποροῦμε νά βροῦμε τόν σωστό Πνευματικό; Τά κριτήρια τῆς ὀρθῆς ἐπιλογῆς, Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ προετοιμασία ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν ποῦ μᾶς πολεμοῦν κατά τόν καιρό τοῦ θανάτου- Οἱ 4 προσβολές ποῦ μᾶς φέρνουν Ἁγ. Νικοδήμου- Ἀόρατος πόλεμος, Β, θ΄- ιγ΄, Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ προετοιμασία ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν ποῦ μᾶς πολεμοῦν κατά τόν καιρό τοῦ θανάτου- Οἱ 4 προσβολές ποῦ μᾶς φέρνουν- α) Ἡ προσβολή κατά τῆς πίστεως, β)Ἡ προσβολή τῆς ἀπογνώσεως, γ)Ἡ προσβολή τῆς κενοδοξίας, δ)Ἡ προσβολή τῶν φαντασιῶν καί ἡ ἀντιμετώπισή τους, Ἁγ. Νικοδήμου- Ἀόρατος πόλεμος, Β, θ΄- ιγ΄, Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Πνευματικοί ὁδηγοί χωρίς Ἅγιο Πνεῦμα - Δέν κάνουμε ὑπακοή ἀπροϋπόθετα, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

13. «Μὴ πρόσεχε φαύλῃ γυναικί»-Παροιμίαι Σολομῶντος(Τά σαρκικά αμαρτήματ...

Ποῦ βρῆκε τὴ δύναμη ὁ Γέρων;

Πού βρήκε τη δύναμη ο Γέρων;

Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής

Ὁ π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος (1903–1972) εἶναι ἡ ἐξέχουσα μορφὴ, ἡ πνευματική συνισταμένη τῆς ἑλληνορθόδοξης ἱεραποστολῆς στὴν Ἀφρική.

Ὁ μακαριστός Πατήρ γεννήθηκε τὸ 1903 στὸ Βασιλίτσι Μεσσηνίας, ἀπό μιὰ οἰκογένεια βιοπαλαιστῶν κτηνοτρόφων. Σὲ ἡλικία δέκα ἐτῶν, μετὰ τὸν θάνατο τοῦ πατέρα του, ἀναγκάστηκε νὰ ἐγκαταλείψει τὸ σχολεῖο καὶ νὰ βιοποριστεῖ γιὰ νὰ βοηθήσει τὴν οἰκογένειά του. Παρέμενε ὅμως ἀνεξίτηλη ἡ δίψα του για μάθηση διότι εἶχε μεγάλη ἀγάπη στὰ γράμματα ἀλλὰ λόγω τοῦ θανάτου τοῦ πατέρα του δὲν μπόρεσε νὰ συνεχίσει τὸ σχολεῖο καὶ διέκοψε στὴν Τετάρτη Δημοτικοῦ.[1] Ὡστόσο, ἡ ἐσώτερη ἐπιθυμία του γιὰ καλλιέργεια τὸν ὁδήγησε, σὲ ἡλικία 15 ἐτῶν, νὰ ἀναχωρήσει κρυφὰ καί νά ἐγκαταβιώσει προσωρινά στήν Ἱερά Μονή Κορώνης, τήν ὁποῖα καί θά ἐγκαταλήψει προσωρινά λόγῳ τῆς ἐπίμονης ἀπαίτησης τῆς οἰκογένειάς του.

Ἀργότερα, μετακόμισε στὴν Καλαμάτα καὶ ἐντάχθηκε στην Ἱερά Μονή Εὐαγγελιστρίας-Σκήτη Παναγουλάκη, ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ αὐστηροῦ Καθηγουμένου Ἠλία Παναγουλάκη, ὁ ὁποῖος καί θά τόν εἰσάγει στήν σκληρή ἄσκηση. Ὁ Ὅσιος νεοασκητής Ἡλίας κοιμόταν μόλις τρεῖς ὧρες τό εἰκοσιτετράωρο καθιστός, ἔτρωγε ἐλάχιστα, λάδι μόνο Σάββατο και Κυριακή καί ἀπεῖχε διαπαντός τῆς κρεατοφαγίας καί τῆς ἰχθυοφαγίας.

Ἡ σκληρὴ ἄσκηση θά ἐπιδράσει σωματικά καί θά τόν καταβάλει, θά ἐνισχύσει ὅμως τὴν πνευματική του συγκρότηση. Μέ το πέρας τῆς στρατιωτικῆς του θητείας, τὸ 1926 χειροτονεῖται ἱερέας καὶ ἀναλαμβάνει Ἡγούμενος στὴ Μονὴ Γαρδικίου Μεσσηνίας. Ταυτοχρόνως, θά ἀσκήσει το λειτουργικό Του ἔργο ὡς ἐφημέριος σὲ διάφορες ἐνορίες τῆς Μεσσηνίας.[2]

Ἡ ἀμετακίνητη καί σφοδρή ἐπιθυμία του γιὰ μόρφωση τον ὠθεῖ νὰ ὁλοκληρώσει τὸ δημοτικὸ καὶ τὸ γυμνάσιο ὡς κατ’ οἶκον διδασκόμενος. Ἐγγράφεται στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν καί, σὲ ἡλικία 55 ἐτῶν, ὁλοκληρώνει τίς σπουδές του. Κατὰ τὴν φοιτητική περίοδο, θά ἔρθει σὲ ἐπαφὴ μὲ Ἀφρικανοὺς συμφοιτητές του, γεγονὸς ποὺ ἐνεργοποιεῖ καί σχηματοποιεῖ τὴν ἐπιθυμία καί τόν ζῆλο του γιά ἱεραποστολὴ στὴν Ἀφρική.

Τὸ 1958, μετὰ ἀπὸ καθοδήγηση καί εὐλογία τοῦ Γέροντα Ἀμφιλοχίου Μακρῆ, ὁ ὁποῖος καί προέταξε στό τεράστιο πνευματικό Του Ἔργο τήν μαθητεία ὅλων τῶν ἐθνῶν μέ ζῶν και ἐναργές φυτώριο τήν ἱερά νῆσον Πάτμο, ἀποφάσισε νὰ ἐπιχειρήσει τό ὑπερφυές, πνευματικό ταξίδι τῆς ἱεραποστολῆς, γενόμενος ζωντανή ὁμολογία Χριστοῦ, ὅπως ὀνομάζει τούς ἱεραποστόλους ὁ Ἅγιος Ἀμφιλόχιος.[3] Ἔτσι τὸν Ἰούνιο τοῦ 1960, φτάνει στὴν Καμπάλα της Οὐγκάντας γιά νά βρεθεῖ ἀντιμέτωπος μέ δυσπραγίες, ἀντιξοότητες καί ἀπογοητεύσεις, ὅπως τήν ἔλλειψη πόρων, τήν γλώσσα, τίς νοοτροπίες καί τίς ἀντιλήψεις. Παρὰ τὶς δυσκολίες, θά ἐγκαινιάσει τὸν πρῶτο ἱεραποστολικὸ ναὸ καὶ θά ἐργαστεῖ ἀκαταπόνητα γιὰ τὴ διάδοση τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἡ δράση του σύντομα θα ἐπεκταθεῖ σὲ Κένυα, Τανζανία καὶ Κογκό, ὅπου ἵδρυσε ναούς, ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα καὶ ἀνέδειξε ἡμεδαπούς ἱερεῖς. Ἡ ἀφοσίωσή του και ὁδήγησε στὴ δημιουργία μιᾶς δυναμικῆς Ὀρθόδοξης κοινότητας στὴν περιοχή. Τὸ 1968 μάλιστα, σύμφωνα με μαρτυρίες τοῦ Γέροντα Παύλου Νικηταρᾶ, τοῦ πρωτόκλητου πνευματικοῦ τέκνου τοῦ Ἁγίου Ἀμφιλοχίου, βρίσκουμε τὴν νεοκαταταχθεῖσα Ἁγία Ἱεραπόστολο Γαβριηλία νὰ συνδιακονεῖ στό θαυμαστό αὐτό ἱεραποστολικό φυτώριο. Τὶς πρωινὲς ὧρες ὡς γραμματέας καὶ μεταφράστρια τῆς ἀγγλικῆς στὸν Πατέρα Χρυσόστομο καί τὰ ἀπογεύματα στὰ νοσηλευτικὰ ἱδρύματα καὶ τὶς φυλακές. Μοῦ ἔλεγε ὁ Γέροντας Παῦλος ὅτι κοιμόταν λιγότερο ἀπό τρεῖς ὧρες ἠμερησίως.

61. Η πνευματική ειρήνη της καρδιάς, Ἁγ. Νικοδήμου- Ἀόρατος πόλεμος, Β- ...

Ὄχι ὀθόνες στὸ ὑπνοδωμάτιο!

Όχι οθόνες στο υπνοδωμάτιο!

Ο σημαντικότερος κανόνας για να ελεγχθεί η χρήση τους

Από την Jean Twenge, για το Institute for Family Studies

«Όταν η μικρή πήγαινε 1η Γυμνασίου απέκτησε το πρώτο της smartphone. Η νεαρή μαθήτρια ήξερε ότι δεν έπρεπε να είναι στο τηλέφωνο έχοντας πάει για ύπνο. Αργά ένα βράδυ, η μητέρα την άκουσε να μιλά και πήγε να δει τί συμβαίνει. Η 12χρονη έκανε FaceTime με μια φίλη της μέσα στη νύχτα, τρεις ώρες αφότου είχε πέσει για ύπνο. Το κορίτσι ομολόγησε ότι και τα αδέρφια της έκαναν το ίδιο…»

Αυτό το παιδί δεν είναι το μοναδικό. Σε ερωτηματολόγιο (1) για τη χρήση smartphone από τα παιδιά ηλικίας 11 έως 17 ετών μέσα στην εβδομάδα, το εντυπωσιακό ποσοστό των 6 στα 10 παιδιά χρησιμοποιούν τα τηλέφωνά τους μεταξύ 12 και 5 π.μ. τις μέρες του σχολείου. Μερικά παιδιά αργούν να κοιμηθούν επειδή τους είναι δύσκολο να αφήσουν κάτω τo τηλέφωνό τους. Άλλα ξυπνούν στην μέση της νύχτας και δεν μπορούν να αντισταθούν στην ανάγκη τους να το πιάσουν. «Μερικές φορές το πιάνω, είναι 3 τα ξημερώματα και βλέπω ένα βίντεο με μια καμηλοπάρδαλη να τρώει μια μπριζόλα», είπε ο 15χρονος O. L., «και αναρωτιέμαι, για το πώς έφτασα εγώ εδώ…»

Η ερώτηση «Πώς φτάσαμε εδώ;» είναι σωστή, αλλά ακόμη καλύτερη είναι η ερώτηση «Πώς θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε;»

Είναι επιτακτική ανάγκη να το κάνουμε, καθώς ο ανεπαρκής ύπνος των παιδιών αποτελεί παράγοντα κινδύνου για σχεδόν όλα όσα θέλουμε να γλιτώσουν, από την ασθένεια, μέχρι την κατάθλιψη. Ωστόσο, τα περισσότερα παιδιά - το 90% σύμφωνα με άλλη μελέτη(2) - δεν κοιμούνται αρκετά. Το γεγονός ότι ξυπνούν στην μέση της νύχτας για να χρησιμοποιήσουν τα τηλέφωνά τους, όπως παραδέχτηκε το ένα τρίτο των εφήβων στην έρευνα (3), ο ύπνος που κάνουν είναι κατακερματισμένος και χαμηλής ποιότητας.

Πώς θα αποφύγουν τα παιδιά τις προκλήσεις της οθόνης;

Ὀλέθρια ἡ «προσαρμογὴ» τῆς Δύσης στὶς Ἰσλαμικὲς ἀπαιτήσεις! (Σχολιασμὸς στὴν εἴδηση, περὶ νομιμοποίησης τοῦ γάμου πρώτων ἐξαδέλφων)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 13η Οκτωβρίου 2025.

ΟΛΕΘΡΙΑ Η «ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ» ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΣΤΙΣ ΙΣΛΑΜΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ!

(Σχολιασμός στην είδηση, περί νομιμοποίησης του γάμου πρώτων εξαδέλφων)

Η Ευρώπη «αυτοκτονεί» από τις ολέθριες επιλογές της και κύρια από την εθελούσια «άλωσή» της από τα εκατομμύρια των αλλόθρησκων νόμιμων και παράνομων μεταναστών, στους οποίους άνοιξε αφρόνως διάπλατα την «πόρτα» της! Δεν κινδυνεύει απλά να χάσει την πολιτιστική της ταυτότητα, αλλά και αυτή την ίδια την ελευθερία της, την οποία απέκτησε με τρομακτικές θυσίες, από τον τυραννικό ζυγό του παποπροτεσταντικού «μεσαιωνισμού».

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, για τους λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναφέρουμε, τα τελευταία χρόνια έδειξαν μια ανεξήγητη ανεκτικότητα, για την μετανάστευση, αποδεχόμενες άπαντες τους εισερχομένους, νομίμους και παρανόμους, δικαιούμενοι ή μη άσυλο, ως πολιτικοί πρόσφυγες, καθότι οι προερχόμενοι από εμπόλεμες χώρες είναι μειοψηφία, αντίθετα, η συντριπτική πλειοψηφία είναι οικονομικοί μεταναστες! Δεν τους δέχονται απλά, αλλά τους προσφέρουν πλουσιοπάροχοι (για τα δικά τους δεδομένα) φιλοξενία, επιδόματα, δωρεάν στέγαση, διατροφή περίθαλψη, εκπαίδευση, προστασία, νομική κάλυψη, κλπ.

Αλλά, αυτοί πως ανταποκρίνονται; Μήπως με αίσθημα ευεργεσίας; Κάθε άλλο! Στην συντριπτική πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι και εμποτισμένοι μέχρι μυελού οστέων με την ισλαμική απέχθεια σε κάθε μη μουσουλμάνο, συμπεριφέρονται ως κατακτητές. Και τούτο διότι, σύμφωνα με την διδασκαλία του Κορανίου και την Χαντίθ (ισλαμική παράδοση), η γη ανήκει στον Αλλάχ και οι πιστοί του οφείλουν να την αφαιρέσουν από τους «απίστους» και να την κατακτήσουν, ως οι μόνοι κυρίαρχοι! Εκτός από την «Ummah Islam» (Οίκος Ισλάμ) και το «Ούμα Ουάχιντα» (Ισλαμικό Έθνος), οι υπόλοιποι λαοί θεωρούνται παρείσακτοι στη γη και, ως εκ τούτου, πρέπει να εξοντωθούν και όταν αυτό είναι αδύνατο να κατακτηθούν και να τους επιβληθεί δια της βίας η ισλαμική πίστη και ο ισλαμικός τρόπος ζωής!

Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη και γενικά στον δυτικό κόσμο. Τα εκατομμύρια των μεταναστών μουσουλμάνων, έρχονται ως κατακτητές και γι’ αυτό συμπεριφέρονται ανάλογα και πολλές φορές βίαια! Επίσης έχουν διαψευστεί όσοι πίστευαν ότι ο ανώτερος προς αυτούς ευρωπαϊκός πολιτισμός και ο πολιτισμένος τρόπος ζωής θα τους αφομοίωνε. Το αντίθετο συμβαίνει, οι πολυπληθείς μουσουλμανικές κοινότητες ζουν περιχαρακωμένες με την δική τους κουλτούρα, τα έθιμά τους και γενικά τον τρόπο ζωής τους, αρνούμενες να υιοθετήσουν στο ελάχιστο τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και τον τρόπο ζωής των ευρωπαίων σε όλα τα επίπεδα (εκπαίδευση, διατροφή, ενδυμασία, κλπ). Και το χειρότερο: γίνονται απαιτητικοί! Απαιτούν να σέβονται το δικό τους τρόπο ζωής οι ευρωπαίοι!

Ἡ παιδαγωγία τοῦ πόνου

Ἡ παιδαγωγία τοῦ πόνου -1ον

Τοῦ κ. Ἰωάννου Β. Κωστάκη

1ον

Περιστατικόν 1

«Τί ἔχεις λοιπόν; Γιατί γογγύζεις; Ἔλεγε ἕνα διάσημος γλύπτης τῶν Ἀθηνῶν στὸν ἀκατέργαστο μαρμάρινο ὄγκο ποὺ λάξευε, γιὰ νὰ σχηματίσει ἕνα ἄγαλμα ἀντάξιο νὰ κοσμήσει τὸν Παρθενῶνα.

_Γογγύζω, γιατί μὲ κτυπᾶς χωρὶς οἶκτο , ἀπάντησε τὸ μελλοντικὸ ἀριστούργημα, κοίταξε τὰ συντρίμματά μου σκορπισμένα κατὰ γῆς.

_ Ἀνόητο, ἀπάντησε ὁ καλλιτέχνης . Δὲν ξέρεις ὅτι ἂν δὲν σὲ κατεργασθῶ, δὲ θὰ λάβης θέση στὸ ναὸ καὶ δὲν θὰ ἑλκύσης τὰ βλέμματα καὶ τὸν θαυμασμὸ τῶν μεταγενεστέρων».

Περιστατικόν 2

Σὲ ἕνα μοναστήρι ζοῦσε ἕνα μοναχός, χρόνια κατάκοιτος, ὑποφέροντας ἀπὸ ὀδυνηροὺς πόνους. Δὲν μποροῦσε νὰ προσ­φέρει καμία ὑπηρεσία στὸ μοναστήρι. Οὔτε χειρονακτική, ἀλλὰ οὔτε καὶ διανοητική. Ἄλλοι τὸν φρόντιζαν, τὸν περιποιοῦνταν καὶ ἀκόμα τὸν τάϊζαν, γιατί ἡ ἀρρώστια του τὸν ἔκανε ἀνίκανο, ἀκόμα καὶ στὸ νὰ τρώει μόνος του. Ποιὸς ξέρει, πόσοι ἄνθρωποι βλέποντάς τον σ’ αὐτὴ τὴν κατάσταση δὲν θὰ εἶπαν μέσα τους: «Τί τὴν θέλει τέτοια ζωή; Γιατί δὲν τὸν ἀφήνουν νὰ πεθάνει; Δὲν ἐπιτρέπεται ἆραγε σὲ τέτοιες περιπτώσεις καμιὰ εἰδικὴ ἔνεση εὐθανασίας»;

Ὁ μοναχὸς αὐτὸς αἰσθανόταν τὴν κατάστασή του , ταπεινωνόταν, γιατί ἔδινε τόσο βάρος στοὺς ἄλλους. Ὅμως μὲ γενναιότητα καὶ ὑπομονὴ ὑπέφερε τοὺς πόνους του, χωρὶς γογγυσμοὺς καὶ μεμψιμοιρίες. Δὲν ἔπαυε νὰ εὐλογεῖ ὅσους τὸν περιποιόταν καὶ νὰ παρηγορεῖ μὲ τὴ σειρὰ του ἄλλους θλιμμένους. Σιγὰ-σιγὰ ἀπέκτησε τὴ συμπάθεια ὅλων τῶν ἀδελφῶν καὶ γρήγορα τὸ παράδειγμά του ἔγινε γνωστὸ εὐρύτερα, πολὺ πέρα ἀπ’ τὸ μοναστήρι. Πολλοὶ ζητοῦσαν νὰ τὸν ἐπισκεφθοῦν καὶ νὰ μείνουν κοντά του, νὰ τὸν ὑπηρετήσουν, ἀλλὰ καὶ νὰ διδαχθοῦν ἀπ’ τὴ ζωή του. Δὲν πέρασε πολὺ καιρὸς καὶ πλῆθος κόσμου ἀπὸ κοντὰ καὶ μακρύτερα ἔτρεχε κάθε μέρα νὰ τὸν ἐπισκεφθεῖ, γιὰ νὰ τὸν δεῖ, νὰ τὸν θαυμάσει , νὰ συμβουλευθεῖ καὶ νὰ διδαχθεῖ ἀπ’ τὸν καθηλωμένο στὸ κρεβάτι τῆς δοκιμασία του. Ὅλοι ἐπέστρεφαν παραδειγματισμένοι ἀπ’ τὰ σοφὰ λόγια καὶ τὴν ὅλη συμπεριφορά του.

Ἀποκωδικοποίησις τοῦ πόνου

Πῶς αὐτὸς ὁ μοναχὸς κατόρθωσε νὰ ἐπωφεληθεῖ τόσο ἀπὸ τὸν πόνο του καὶ νὰ φανεῖ τόσο ὠφέλιμος στοὺς ἄλλους; Μὲ τὸ νὰ ζεῖ τὸν Χριστό, γιατί μόνο τότε μπορεῖ κάπως νὰ ἐννοήσει τὸ μυστήριο τοῦ πόνου καὶ νὰ ὠφελεῖ ἀπ’ αὐτό. Ὁ πόνος εἶναι μυστήριο ἀνερμήνευτο καὶ δὲν γίνεται εὔκολα κατανοητὸ ἀπ’ ὅλους. Οἱ Ἀπόστολοι κατάλαβαν ἀμέσως τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴν νέα ἐντολὴ τῆς ἀγάπης, ὅταν τοὺς δίδαξε μὲ τὶς παραβολές. Τὸ ἴδιο κατενόησαν ὅταν τοὺς εἶπε πὼς εἶναι «Υἱὸς τοῦ Θεοῦ». Δὲν κατάλαβαν ὅμως τίποτα ὅταν τοὺς μίλησε , τοὺς προανήγγειλε γιὰ τὸ πάθος του. Ὁ Χριστὸς μιλοῦσε στοὺς μαθητὲς του καθαρά, γιὰ «τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν», ἔλεγε: «Καὶ τελεσθήσεται πάντα τὰ γεγραμμένα διὰ τῶν προφητῶν, τῷ Υἱῷ τοῦ ἀνθρώπου: παραδοθήσεται καὶ ἐμπτυσθήσεται καὶ μαστιγώσαντες ἀποκτενοῦσιν αὐτόν..». (Λουκ.18,31-33). Ἐκεῖνοι ὅμως (οἱ Ἀπόστολοι) : «οὐκ’ ἔγιγνωσκαν τὰ λεγόμενα», σημειώνει ὁ εὐαγγελιστής.

Εὐλογιὰ αἰγοπροβάτων: Ἡ Νέα Τάξη «τελειώνει» τοὺς μικροὺς παραγωγούς – Κτηνοτρόφος πέθανε ἀπὸ τὸν καημό του ἐπειδὴ θὰ τοῦ θανάτωναν τὰ ζῶα

Ευλογιά αιγοπροβάτων: Η Νέα Τάξη «τελειώνει» τους μικρούς παραγωγούς – Κτηνοτρόφος πέθανε από τον καημό του επειδή θα του θανάτωναν τα ζώα

Επισιτιστικός εφιάλτης στον ορίζοντα - Οι τίμιοι κτηνοτρόφοι πεθαίνουν μεταφορικά και κυριολεκτικά, και οι γιαλαντζί πλουτίζουν με τον ΟΠΕΚΕΠΕ

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Ένα περιστατικό που προσωπικά με συγκλόνισε, έρχεται να δείξει το δράμα που βιώνουν οι Έλληνες κτηνοτρόφοι, οι οποίοι κυριολεκτικά συνθλίβονται ανάμεσα στη «Σκύλλα» του διεφθαρμένου ελληνικού κράτους και τη «Χάρυβδη» της αντιαγροτικής πολιτικής της Κομισιόν.

Η είδηση αφορά τη μάστιγα της ευλογιάς των αιγοπροβάτων που με απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης, ξεκληρίζει το ζωικό απόθεμα της πατρίδας μας. Ένας 75χρονος κτηνοτρόφος στον Δήμο Χαλκηδόνας στην Κεντρική Μακεδονία, ξεψύχησε από τη στεναχώρια του, όταν άκουσε ότι δόθηκε εντολή να θανατωθούν τα πρόβατά του λόγω κρούσματος ευλογιάς.

Όλα έγιναν στο μίνι μάρκετ του χωριού Μικρό Μοναστήρι. Μια αυτόπτης μάρτυρας είπε ότι ο 75χρονος έλεγε απαρηγόρητος ότι «μου έβγαλαν τα προβατάκια μου για σφάξιμο, μου τα πήρε το κ@λοκράτος, τέλος τα πρόβατα» και αμέσως μετά ένιωσε ισχυρό πόνο στην πλάτη, κάθισε σε μια καρέκλα και έπειτα κατέρρευσε και έπεσε κάτω. Οι διασώστες του ΕΚΑΒ δεν κατάφεραν να τον σώσουν. Ο άνθρωπος κυριολεκτικά πέθανε από τον καημό του!

Μιαρὸ Συλλείτουργο στὴν Σκήτη τοῦ Προφήτη Ἠλία τῆς Μονῆς Παντοκράτορος.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της παραθρησκευτικής οργάνωσης των ΗΠΑ OCU, το βράδυ της 10ης Οκτωβρίου 2025, μετά την ολοκλήρωση του προσκυνήματος στη Μονή Ιβήρων, ο σχισματικός ΨευδοΚιέβου «Επιφάνιος» μαζί με την συνοδεία του έφτασε στην Μονή Παντοκράτορος, όπου οι επισκέπτες διανυκτέρευσαν.

Ο ηγούμενος της Μονής, αρχιμανδρίτης Γαβριήλ, χαιρέτησε για άλλη μια φορά τον ψευδεπίσκοπο και τους επισκέπτες (τους είχε συναντήσει προηγούμένως στη Σκήτη του Προφήτη Ηλία) και τους ευχήθηκε να έχουν ευχάριστη διαμονή. Σε ανάμνηση της επίσκεψης αντήλαξαν δώρα, ο σκανδαλοποιός ηγούμενος της Μονής Παντοκράτορος Γαβριήλ δώρισε στον λαϊκό που παρτιστάνει τον επίσκοπο μια εικόνα του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη Θεολόγου.

Την επομένη στις 11 Οκτωβρίου 2025 το πρωί, στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία της ομώνυμης Σκήτης της Μονής Παντοκράτορος, ο ηθοποιός Σέργιος και πάσης Ουκρανίας προεξήρχε της παράστασης «θεία λειτουργία».

Συλλείτουργησαν ο εκπρόσωπος του σχισματοποιού πατριάρχη Βαρθολομαίου Μητροπολίτης Μιλήτου Απόστολος, ο ψευδεπίσκοπος «Ευστράτιος», ο έκπτωτος ηγούμενος της Μονής Παντοκράτορα αρχιμανδρίτης Γαβριήλ, ο αρχιμανδρίτης «δεν σε κόβιτ» (όχι δεν του κόβιτ) Φιλήμων, αδελφοί της Μονής και ψευτοκληρικοί της προσκυνηματικής αντιπροσωπείας.

Ο πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους Αλκιβιάδης Στεφανής, ο επικεφαλής του ‘Συμβουλίου Προστασίας του Μητροπολιτικού Ταμείου της OCU’ Αντρέι Ματσόλα και άλλοι, προσευχήθηκαν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.

Μή ζητᾶς νά γίνεις πλούσιος

❈ Ὁ Χριστός ζητάει ἀπό ἐμᾶς νά ἔχουμε αὐτάρκεια. Νά μή θέλουμε νά γίνουμε πλούσιοι. Αὐτό τό ζητάει ἀπό ὅλους, γι' αὐτό λέει "μακάριοι οἱ πτωχοί" (Λουκ. 6,20). Εἶναι μακάριοι, λέει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, οἱ φτωχοί.

22 Ὀκτωβρίου. Ἀβερκίου ἰσαποστόλου ἐπισκόπου Ἱεραπόλεως (†167), τῶν ἐν ᾿Εφέσῳ ἁγίων ἑπτὰ παίδων (†250). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης κ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Φιλιπ. β´ 24-30).

Φιλιπ. 2,24         πέποιθα δὲ ἐν Κυρίῳ ὅτι καὶ αὐτὸς ταχέως ἐλεύσομαι.

Φιλιπ. 2,24               Εχω δε την πεποίθησιν, που μου την δίδει ο Κυριος, ότι και εγώ ο ίδιος γρήγορα θα έλθω στους Φιλίππους.

Φιλιπ. 2,25         Ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάμην Ἐπαφρόδιτον τὸν ἀδελφὸν καὶ συνεργὸν καὶ συστρατιώτην μου, ὑμῶν δὲ ἀπόστολον καὶ λειτουργὸν τῆς χρείας μου, πέμψαι πρὸς ὑμᾶς,

Φιλιπ. 2,25               Εκρινα δε απαραίτητον να σας στείλω τώρα προ του Τιμοθέου τον Επαφρόδιτον, τον αδελφόν μου εν Χριστώ και τον συνεργάτην μου στο Ευαγγέλιον και τον συστρατιώτην μου στους αγώνας μου. Αυτός άλωστε είναι και ιδικός σας απεσταλμένος προς εμέ, που μου προσέφερε τας υπηρεσίας του εις την ανάγκην που είχα, φέρνοντάς μου συγχρόνως και την ιδικήν σας χρηματικήν συνδρομήν.