Η αλήθεια γιά τήν υπόθεση του Σινά (Ι.μ. Αγίας Αικατερίνης)- Μνημόνιο, Ι...

Τό ταπεινό φρόνημα τοῦ Ἁγίου Συμεών του Στυλίτη, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ταπείνωση ἡ παθοκτόνος, καί πώς ἀποκτᾶται, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-100 ψυχωφελῆ κεφάλαια (Κέφ.27), Φιλοκαλία Β' τόμος , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ ταπείνωση ἡ παθοκτόνος, καί πώς ἀποκτᾶται, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-100 ψυχωφελῆ κεφάλαια (Κέφ.27), Φιλοκαλία Β' τόμος , 30-8-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Περί Ἔργου - Πράξεως

❈ Ἕνα μαχαίρι, ἄν δέν κόβει, εἶναι ἐπιζήμιο. Ἕνα κλειδί, ἄν δέν ἀνοίγει, εἶναι ἀνώφελο.

Ἕνα ρολόι, ἄν δέν δείχνει σωστά τήν ὥρα, εἶναι ἄχρηστο.

Καί ἕνας ἄνθρωπος, ἄν δέν δοξάζει τόν Θεό, εἶναι ἄχρηστος. Τί λέω; Ὅτι ἄν τά ἔργα σου δέν γίνονται γιά τόν συγκεκριμένο σκοπό, πού εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ, τότε εἶναι μάταια καί χωρίς ὄφελος. Μά, θά πεῖς:

- Ὁ κόσμος λέει πώς «εἶσαι ἄνθρωπος πού κάνει πολύ καλά ἔργα, ὅτι εἶσαι εὐεργέτης».

Ἄς τό λέει ὅλος ὁ κόσμος, ἄς σέ παίρνουν καί οἱ τηλεοράσεις καί ὅλος ὁ κόσμος ἄς σοῦ δίνει βραβεῖα. Καί ὅμως εἶναι ὅλα γιά πέταμα, εἶναι ὅλα σκουπίδια, ἄν δέν τά ἔκανες γιά νά δοξασθεῖ ὁ Θεός. Εἶναι μάταια καί δέν θά ἀντέξουν καθόλου στή δοκιμασία τοῦ Θεοῦ, γιατί ὅπως λέει ἡ Ἁγία Γραφή, θά περάσουμε διά πυρός καί ἐμεῖς καί τά ἔργα μας καί ὅ,τι ἀντέχει, θά περάσει, ὅ,τι δέν ἀντέχει, θά κατακαεῖ.

Περί Ὑγείας

❈ Ποιός εἶναι ὁ ὑγιής ἄνθρωπος; Αὐτός ἁπλῶς πού ἔχει μιά ὁρισμένη πίεση καί ἔχει καλές ἐξετάσεις; Ὄχι, μπορεῖ νά εἶναι καλές οἱ ἐξετάσεις καί νά πάσχει ἡ ψυχή του, νά μήν ἔχει ἀληθινή χαρά καί εἰρήνη. Ἀληθινή ὑγεία εἶναι ἡ ὑγεία τῆς ψυχῆς καί ὅταν ἡ ψυχή ἔχει ὑγεία, δίνει ὑγεία καί στό σῶμα, γιατί τό σῶμα ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ψυχή. Ὅπως λένε πάλι οἱ ἅγιοι, πρῶτα ἀρρωσταίνει ἡ ψυχή καί μετά ἀρρωσταίνει τό σῶμα.

Γι’ αὐτό καί ὁ Χριστός μας, ὅταν ἔκανε καλά τόν παράλυτο, πού περίμενε 38 χρόνια κάποιον νά τόν ρίξει στήν κολυμβήθρα, τοῦ εἶπε: «Ὕπαγε καί μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μή χείρον σοί τι γένηται» (Ἰωάν. 5,14), μήν ξαναμαρτήσεις γιά νά μήν πάθεις τίποτα χειρότερο.

- Ποιό ἦταν τό χειρότερο πού θά μποροῦσε νά πάθει ὁ παράλυτος;

Ἰσραηλινοὶ καὶ Παλαιστίνιοι θύματα τοῦ θρησκευτικοῦ σιωνισμοῦ.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Α΄ Μέρος

Οι διωγμοί στην Παλαιστίνη

Η χωρίς κανένα ενδοιασμό και χωρίς κανένα οίκτο προς τους αμάχους Παλαιστινίους στάση του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου και της κυβέρνησης του έχει προκαλέσει τον παγκόσμιο αποτροπιασμό και τις αντιδράσεις, μεταξύ άλλων, πολλών δυτικών κυβερνήσεων. Ο εμφανής πλέον σκοπός της κυβέρνησης Νετανιάχου είναι να αφανίσει – με εξόντωση ή εξορία – γενικά από το σημερινό Ισραήλ και τη Γάζα τους Παλαιστινίους και να περιορίσει στο ελάχιστο την παρουσία και την περιουσία των χριστιανών.

Ο καθηγητής Ομέρ Μπαρτόφ* σε δοκίμιό του, που δημοσιεύθηκε στους New York Times (Σημ. Αναδημοσιεύθηκε ολόκληρο στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 14/8/2025, σελ.14 -15), εξήγησε αναλυτικά γιατί θεωρεί πως το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα. Σε σημείο του δοκιμίου του σημειώνει: «Καθώς το Ισραήλ προσπαθεί κυριολεκτικά να εξαφανίσει την παλαιστινιακή ύπαρξη στη Γάζα και επιδεικνύει αυξανόμενη βία κατά των παλαιστινίων στη δυτική όχθη, το ηθικό και ιστορικό κεφάλαιο, στο οποίο μέχρι τώρα βασιζόταν το εβραϊκό κράτος εξαντλείται».

Σε άλλο σημείο ο καθηγητής εξηγεί το γιατί στη Γάζα διενεργείται γενοκτονία: «Η συστηματική καταστροφή στη Γάζα – όχι μόνο κατοικιών, αλλά και άλλων υποδομών, όπως κυβερνητικά κτίρια, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, σχολεία, τζαμιά, πολιτιστικά μνημεία, μονάδες επεξεργασίας νερού, γεωργικές εκτάσεις και πάρκα – αντανακλά μια πολιτική που στοχεύει στο να καταστεί σχεδόν απίθανη η αναβίωση της παλαιστινιακής ζωής στην περιοχή».

Η Γαλλίδα δημοσιογράφος Αλίς Μορενό, ειδικά απεσταλμένη από την εφημερίδα «Λε Φιγκαρό» στην κωμόπολη Ουμ – αλ – Χαΐρ (Κατεχόμενη από το Ισραήλ Υπεριορδανία) περιγράφει σε ρεπορτάζ της επεισόδιο του ισραηλινού εποίκου Γινόν Λεβί με παλαιστινίους κατοίκους της. Όταν αυτός έφερε μπουλντόζα και επιχείρησε να γκρεμίσει σπίτι παλαιστινίων, αυτοί προσπάθησαν να τη σταματήσουν. Τότε ο Γινόν Λεβί απείλησε με το όπλο που διέθετε τους παλαιστινίους και έριξε στο πλήθος δύο σφαίρες, μία από τις οποίες τραυμάτισε θανάσιμα τον 31χρονο Αουντά Χαταλίν. Ο ένοχος του φόνου ισραηλινός συνελήφθη από την αστυνομία του Ισραήλ και μόνο λίγες ώρες μετά αφέθηκε ελεύθερος. (Le Figaro, 7/8 Αυγούστου 2025, σελ. 7).

Κυριακή ΙΒ Ματθαίου:«Νεανικές ἀναζητήσεις ». Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 19,16-26]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-8-1990]

[Β237]

Είναι συγκινητικό, αγαπητοί μου, όταν βλέπεις τους νέους ανθρώπους να αναζητούν το αγαθόν, το τέλειον, για να το γνωρίσουν και για να το βιώσουν. Μια υποδειγματική περίπτωση με θετική και αρνητική πλευρά μάς παρουσιάζει σήμερα ο Ευαγγελιστής Ματθαίος. Μας διηγείται ότι ένας πλούσιος νεανίσκος με καλή καρδιά και αγαθή προαίρεση, πλησίασε τον Κύριον και Τον ερωτά: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;». Και ο Κύριος τού απαντά: «Εἰ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς». «Εάν θέλεις να κερδίσεις την ζωήν την αιώνιον, να εισέλθεις εις αυτήν, να εφαρμόσεις τις εντολές». Κι εκείνος έκπληκτος, γιατί ίσως κάτι το άλλο περίμενε, ερωτά: «Ποιες είναι αυτές;». Και ο Κύριος τού απήντησε ότι είναι οι εντολές, οι γνωστότατες, του δεκαλόγου. Η πρώτη εντολή, η δευτέρα, η δεκάτη. Ο νεανίσκος όμως σημείωσε ότι τις εντολές αυτές, του δεκαλόγου, τις είχε εφαρμόσει από μικρό παιδί. Γι'αυτό και εξεπλάγη. Εδώ θα έλεγα, η προσφορά της «πεζότητος» -τη λέξη «πεζότητα» την βάζω εντός εισαγωγικών- των εντολών. Λέμε: «Ε, τώρα, τις εντολές…». Δεν ξέρουμε. Οι άνθρωποι αναζητούν πάντα κάτι καινούριο, κάτι άλλο. Και όταν δουν έναν εκπληκτικόν διδάσκαλον, τότε ζητούν ακριβώς αυτό το κάτι άλλο. Ο Κύριος όμως παραπέμπει στον δεκάλογον, τον γνωστόν, τον αιώνιον, τον αναλλοίωτον δεκάλογον του νόμου του Θεού.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΒ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο ΙΘ΄, εδάφια 16-26

16 Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; 17 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. 18 Λέγει αὐτῷ· ποίας; Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, 19 τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 20 Λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ; 21 Ἒφη αὐτῷ ὁ ῾Ιησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 22 Ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά.

23 ῾Ο δὲ ᾿Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. 24 Πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 25 Ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; 26 Ἐμβλέψας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

16 Και ιδού, κάποιος τον πλησίασε και του είπε: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι αγαθό και τι καλό να κάνω για να αποκτήσω την αιώνια ζωή;».

Ἠ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΒ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Α’ προς Κορινθίους, κεφάλαιο ΙΕ΄, εδάφια 1-11

1Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε, 2 δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε. 3 Παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς, 4 καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς, 5 καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα· 6 ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν· 7 ἔπειτα ὤφθη ᾿Ιακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν· 8 ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί. 9 Ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ· 10 χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι· καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δέ, ἀλλ᾿ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν ἐμοί. 11 Εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Σας γνωστοποιώ λοιπόν, αδελφοί, το Ευαγγέλιο που σας δίδαξα, το οποίο και παραλάβατε και στο οποίο μένετε αμετακίνητοι από τότε.

Δέν ἐπιτρέπεται ὁ Χριστιανός νά φοβᾶται τούς Δαίμονες, νά φοβᾶται τά μάγια...

❈ Δέν ἐπιτρέπεται ὁ Χριστιανός νά φοβᾶται τούς Δαίμονες, νά φοβᾶται τά μάγια, νά φοβᾶται τούς μάγους.

Τρέχουν πανικόβλητοι οἱ ἄνθρωποι:

- Πάτερ, μοῦ ἔχουν κάνει μάγια...

31 Αὐγούστου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τὰ καταθέσια τῆς τιμίας ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ἐν Κων/πόλει ναῷ αὐτῆς τῷ ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου (Ἑβρ. θ´ 1-7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.

Εβρ. 9,2            σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια.

Εβρ. 9,2                    Διότι είχε κατασκευασθή το πρώτον τμήμα της σκηνής, όπου υπήρχε η επτάφωτος χρυσή λυχνία και η τράπεζα και οι άρτοι, τους οποίους απέθεταν επάνω εις αυτήν ως προσφοράν προς τον Θεόν. Και αυτό το πρώτον τμήμα της σκηνής, που εκλείετο προς την αυλήν με το πρώτον παραπέτασμα, ελέγετο Αγια.

Νά μήν ἀδιαφοροῦμε ὅταν ὑβρίζεται ἡ πίστη μας, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

286. Πότε δέν γίνεται δεκτή η προσευχή μας- τά καλά έργα, Εὐεργετινός Δ΄...

Ἡ ἀμνησικακία καί τό ὕψιστον κέρδος της, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-100 ψυχωφελῆ κεφάλαια (Κέφ.26), Φιλοκαλία Β' τόμος, , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ ἀμνησικακία καί τό ὕψιστον κέρδος της, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-100 ψυχωφελῆ κεφάλαια (Κέφ.26), Φιλοκαλία Β' τόμος, 29-8-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Οἱ προσευχές εἰσακούονται ὅταν λειτουργοῦμε ἐκκλησιολογικά σωστά, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Νά ζητᾶμε στήν προσευχή τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί ὄχι τήν δική μας ἀνάπαυση, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Κυριακή ΙΒ Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τόν πλούσιο νέο πού ἐπιθυμοῦσε τήν αἰώνια ζωή

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ.19,16-26]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΝΕΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ

«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;(:Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε: ‘’Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;’’)»[Ματθ.19,16].

Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως κάποιον ύπουλο και πονηρό και εκτιμούν ότι πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δε θα μπορούσα, βέβαια, να αρνηθώ ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δε θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω με κανέναν τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να καταλήγει σε τολμηρές κρίσεις για ζητήματα που αφορούν τον εσωτερικό κόσμο κάποιου ανθρώπου και πόσο μάλιστα όταν πρόκειται να τον κατηγορήσει για κάτι, καθώς επίσης και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία για τυχόν δόλιες προθέσεις του συγκεκριμένου νέου· πιο συγκεκριμένα, λέγει τα εξής για τον νεανίσκο αυτόν: «Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼν εἷς καὶ γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν(:Και καθώς ο Ιησούς έβγαινε στον δρόμο, έτρεξε προς Αυτόν και αφού γονάτισε εμπρός Του, Τον ρωτούσε)»[Μάρκ.10,17] και ότι «ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ…(:ο Ιησούς τον κοίταξε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και τον συμπάθησε και του είπε…)»[Μάρκ.10,21].

Οπωσδήποτε όμως είναι μεγάλη και τυραννική η δύναμη των χρημάτων και αυτό γίνεται φανερό και από το περιστατικό αυτό· διότι και αν ακόμη είμαστε ως προς τα άλλα ενάρετοι, η φιλαργυρία καταστρέφει οποιαδήποτε αρετή διαθέτουμε, καταστρέφει τα πάντα. Δικαιολογημένα λοιπόν και ο Παύλος είπε ότι αυτό το πάθος είναι η ρίζα όλων των κακών[Α΄Τιμ.6,10: «Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς(:Γιατί ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· μερικοί μάλιστα, λόγω της φιλαργυρίας τους, κυριεύτηκαν από σφοδρή και ακόρεστη επιθυμία για το χρήμα και γι' αυτό αποπλανήθηκαν από την πίστη και έμπηξαν γύρω από τον εαυτό τους σαν καρφιά πολλούς πόνους και αγωνίες)»].

Οἱ ...Πατέρες τῆς πεντηκοστιανῆς κίνησης καὶ τὰ δαιμόνια τῆς Azusa!

π.Αλεξίου Καρακαλλινού

Πως καθιερώθηκε η γλωσσολαλιά σαν δόγμα στους πεντηκοστιανούς!

Η Αzusa είναι πραγματικό ορόσημο ΚΑΙ για τους Έλληνες πεντηκοστιανούς καθώς πολλοί συγγραφείς τους αναπολούν τις εποχές εκείνες. Τι πραγματικά έγινε όμως στο “περίφημο” σπίτι της οδού Αzusa κατά το διάστημα 15/4-31/12/1906… Μεταφέρουμε από το βιβλίο του π.Αλεξίου Καρακαλλινού με τίτλο: ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ, ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΗΘΩΜΕΝ.

[…] Ο Parham αναζητούσε κάποια υψηλότερη πνευματική εμ­πειρία και πνευματική δύναμη. Έχοντας άγνοια για τα αληθινά μέσα, με τα οποία η καρδία μπορεί να καθαρθεί και να φωτισθεί, ο Parham και οι μαθηταί του κόλλησαν στο εντελώς εξωτερικό σημάδι της Πεντηκοστής. […]

[…] Ο Parham και οι μαθηταί του πέρασαν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς εκείνου του έτους προσπαθώντας να αναγκάσουν το κυρίαρχο Πνεύμα να τους δώσει το χάρισμα της γλωσσολαλίας, όπως αυτοί το αντι­λαμβάνονταν. Παρά την επιμονή τους οι προσπάθειες τους απέ­βησαν άκαρπες, μέχρι που αποφάσισαν ότι το συστατικό που χάθηκε από την αποστολική διαδικασία πρέπει να ήταν «η επίθε­ση των χειρών» η το ανθρώπινο άγγιγμα. Όταν προστέθηκε αυτός ο παράγων, «η Agnes Ottman άρχισε να βγάζει παράξε­νους ήχους» και έτσι γεννήθηκε το νέο Κίνημα των Πεντηκοστιανών, το οποίο βασίστηκε στο «Βάπτισμα του Αγίου Πνεύμα­τος» και στη «γλωσσολαλία».

Ἡ πλάνη τῆς "χαρισματικῆς ἀναγνώρισης": Ἡ νομιμοποίηση τῶν ψευτοχαρισμάτων ἀπὸ τὸ Βατικανό

Του Πρωτ. Στέφανου Στεφόπουλου

Η ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ «ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ»:

Η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΨΕΥΤΟΧΑΡΙΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ

Στις μέρες μας, μέρες πλήρους διανοητικής σύγχυσης και εκκοσμίκευσης του κόσμου, αναζητούνται με διακαή πόθο “εμπειρίες” του αγίου Πνεύματος που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τα αδιέξοδά τους και να δώσουν απαντήσεις σε καίρια ερωτήματά τους γύρω από τη ζωή και τη σωτηρία της ψυχής. Όμως, πολύ συχνά, αυτές οι εμπειρίες είναι νόθες, ψεύτικες, καθώς προέρχονται από δαιμονικές πλάνες και όχι από την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Πολύ χαρακτηριστικές οι ψευτοεμπειρίες των μελών της χαρισματικής κίνησης, των νεοπεντηκοστιανών και άλλων αιρετικών ομάδων. “Εμπειρίες” όπως “οι νοσηρές άναρθρες κραυγές που τις παρουσιάζουν ως χάρισμα γλωσσολαλιάς και άλλες που θυμίζουν καταστάσεις δαιμονοληψίας”, όπως επισημαίνεται στα πορίσματα της ΙΗ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως για τις Αιρέσεις του 2006 στο Προκόπιο Β. Ευβοίας.

Απορίας άξιο τυγχάνει το γεγονός της αποδοχής και προβολής ως “θεϊκών εμπειριών”, όλων αυτών των εκδηλώσεων εκ μέρους των Παπικών. Ίσως να μπορούσε να εξηγηθεί από το γεγονός που υποδεικνύει η παραπάνω Συνδιάσκεψη στο 10ο πόρισμά της :

“Η σύγχρονη λαχτάρα, κυριολεκτικά λαιμαργία για εμπειρίες, πηγάζει από τον παθολογικό εγωκεντρισμό, αυτονόητο φυσικό αποτέλεσμα της υποβάθμισης της πίστεως στον Χριστό και της εκκλησιαστικής ζωής…”, χαρακτηριστικά που εξηγούν και τις λοιπές πολλές πλάνες του Παπισμού.

Η αναγνώριση της λεγόμενης «χαρισματικής ανανέωσης» από το Βατικανό συνιστά μια βαθιά πνευματική πλάνη. Το φαινόμενο αυτό, που εμφανίστηκε αρχικά στις κοινότητες των Πεντηκοστιανών και στη συνέχεια εισήχθη και στην Καθολική Εκκλησία, συνοδεύεται από ψευτοχαρίσματα, όπως η γλωσσολαλιά και οι ψευδοπροφητείες, που δεν έχουν καμία θεϊκή προέλευση αλλά αντιθέτως αποτελούν εκδηλώσεις δαιμονικού πνεύματος.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι το Βατικανό, στη βάση της Β΄ Βατικανής Συνόδου και διακηρύξεων διαδοχικών παπών, παρουσιάζει αυτά τα φαινόμενα ως πραγματικά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και ως ευλογία για την Εκκλησία. Με αυτόν τον τρόπο, θεολογικά και πνευματικά στρεβλώνει την αλήθεια, νομιμοποιώντας πρακτικές και εμπειρίες που στην πραγματικότητα απομακρύνουν τον πιστό από τον αληθινό Θεό. Η λανθασμένη αυτή ταύτιση δημιουργεί σύγχυση, αφού συστήνεται μια «πνευματικότητα» που βασίζεται στην «προσωπική εμπειρία» ή «αυθεντία» του πιστού και όχι στην ταπείνωση, στη μετάνοια και στη στενή σχέση με τη διδασκαλία της Εκκλησίας.

Μνημόνιο παύσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σιναίου Δαμιανοῦ ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ἡγουμένου τῆς Μονῆς τοῦ Ὅροῦς Σινᾶ καὶ Ἀρχιεπισκόπου Σινᾶ, Φὰρὰν καὶ Ραϊθώ.

σ.σ. Εκτενές απόρρητο έγγραφο αποκαλύπτει τα γεγονότα που οδήγησαν στην παύση του πρώην Σιναίου Δαμιανού. Ας το μελετήσουν οι διάφορες Καραμήτρες και οι διάφοροι Στραβελάκηδες [δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ] μπας και ξεστραβωθούνε, οι οποίοι καλύπτουν την δημοσιογραφική τους ανευθυνότητα και μονομέρεια με την συνηθισμένη καθεστωτική εξωτερική ψευτοευλάβεια που προβάλει το αντίχριστο καθεστώς κάθε φορά που επιβουλεύεται την Εκκλησία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ

Πηγή Φίλοι Ἱ. Μονῆς Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ

Ὁ μπροστινὸς τοῦ Μητσοτάκη Δαμιανὸς παριστάνει τὸ θῦμα καὶ τὸν ἐκπρόσωπο τῆς τάξεως καὶ τῆς κανονικότητας!

Πήγε ο παυμένος πρώην Σιναίου Δαμιανός μόνος του στη Μονή Σινά με μπράβους να πετάξει έξω τους Μοναχούς ή το έκανε με την στήριξη του καθεστώτος Μητσοτάκη; Η λογική λέει ότι δεν το έκανε μόνος του. Δεν μπορεί ο «νομικός εκπρόσωπος» της Μονής Σινά στο ΝΠΔΔ να μην θεωρείται καν ηγούμενος της Μονής από τους ίδιους τους Πατέρες. Και δεν μπορεί να υλοποιηθεί η οποιαδήποτε συμφωνία εάν οι Μοναχοί της Μονής δεν συνεργάζονται. Ο κ. Δαμιανός είναι ο μπροστινός του συστήματος. Είναι ο «νόμιμος» μαϊνδανός για να μπορεί το καθεστώς να κάνει από πίσω τις παρανομίες του. Το «χαρτί Δαμιανός» όμως κάηκε από την Συνέλευση των Πατέρων, η οποία αποτελεί το ανώτατο όργανο σύμφωνα με το Καταστατικό της Μονής και έχει το δικαίωμα να «αναγκάσει εις παραίτησιν ή [να] παύσει τον Αρχιεπίσκοπον αν υπάρχουν σοβαραί αιτίαι..» [Άρθρο 12 του Θεμελιώδους Κανονισμού (1971) Λειτουργίας της Ιεράς Μονής Σινά]. Έπρεπε λοιπόν με κάποιον βίαιο τρόπο να επανέλθει η αντικανονικότητα και ο παυμένος μαϊνδανός ν’ ανέβει στην θέση του ηγούμενου για να προχωρήσει η κατάπτυστη συμφωνία του Μητσοτάκη.

Κυριακή ΙΒ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄Κορ.15,1-11]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε (:Σας γνωστοποιώ λοιπόν, αδελφοί, το Ευαγγέλιο που σας δίδαξα, το οποίο και παραλάβατε και στο οποίο μένετε αμετακίνητοι από τότε. Με αυτό και θα σωθείτε, εάν το κρατάτε στερεά, όπως εγώ σας το κήρυξα· εκτός αν μάταια και χωρίς λόγο πιστέψατε. Λησμονήσατε όμως, μία ουσιώδη αλήθεια του Ευαγγελίου μου αυτού)»[Α΄Κορ.15,1-2].

Αφού ολοκλήρωσε τον λόγο για τα πνευματικά χαρίσματα, έρχεται σε αυτό που είναι το πιο αναγκαίο από όλα, την διδασκαλία για την ανάσταση, καθόσον η πίστη τους σε αυτό ήταν πολύ ασθενής. Και όπως ακριβώς στα σώματα, όταν ο πυρετός προσβάλει τα στερεά, δηλαδή τα νεύρα και τις φλέβες και τα πρώτα στοιχεία που τα συνθέτουν, τότε το κακό γίνεται αθεράπευτο, εάν δεν τύχουν πολλής περιποιήσεως, έτσι λοιπόν υπήρχε κίνδυνος να γίνει και τότε· διότι το κακό βάδιζε ήδη εναντίον των στοιχείων της ευσέβειας. Για τον λόγο αυτόν και καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια ο Παύλος.

Το θέμα βέβαια γι’ αυτόν δεν ήταν για τον τρόπο ζωής, ούτε ότι ο μεν πόρνευε, ο δε ήταν πλεονέκτης, ο άλλος κάλυπτε την κεφαλή, αλλά γι΄αυτό το αποκορύφωμα των αγαθών· καθόσον διαφωνούσαν γι' αυτήν την ίδια την ανάσταση· διότι επειδή αυτή είναι όλη μας η ελπίδα, προς αυτό έπληττε με δύναμη ο διάβολος, και άλλοτε μεν τελείως εξάλειφε την πίστη σε αυτήν, άλλοτε πάλι έλεγε ότι ήδη έγινε αυτό, πράγμα για το οποίο γράφοντας στον Τιμόθεο ο Παύλος ονομάζει «γάγγραινα» την πονηρή αυτή δοξασία και στιγμάτιζε αυτούς που εισήγαν αυτόν, με τους λόγους: «Καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν ῾Υμέναιος καὶ Φιλητός, οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν(:Και η διδασκαλία τους θα εξαπλωθεί σαν γάγγραινα. Δύο μάλιστα από αυτούς τους ψευδοδιδασκάλους είναι ο Υμέναιος και ο Φιλητός. Αυτοί αστόχησαν και απομακρύνθηκαν από την αλήθεια λέγοντας ότι έχει γίνει πλέον η ανάσταση των νεκρών, κι έτσι ανατρέπουν και γκρεμίζουν την πίστη μερικών)» [Β΄Τιμ. 2,17-18]. Και άλλοτε λοιπόν αυτό έλεγαν, άλλοτε πάλι ότι το σώμα δεν ανασταίνεται, αλλά ότι ανάσταση είναι η κάθαρση της ψυχής.

The former Archbishop of Sinai, Damianos, is “writing history” as the Archbishop of the BOUNCERS!

A dark page in the centuries-long history of the Holy Monastery of Saint Catherine on the God-trodden Mount Sinai… Alas!! “…A time to speak”.

Written by Sinaitic Hieromonk Archimandrite Arsenios

In recent months, the entire Brotherhood of the Holy Monastery of Sinai has been targeted by a vicious campaign of slander and defamation led by the now-deposed Abbot, Mr. Damianos, and his small but influential and well-connected circle. The pretext was the unethical submission by the Greek Ministry of Education of a monstrous draft law concerning the Monastery’s presence in Greece, without the slightest notification, let alone approval, of the Monastery’s Supreme Authority, which is the General Assembly of the Fathers.

The Brotherhood’s reaction to this coup-like action by the former Abbot, which violated the Monastery’s centuries-old constitutional operation, as well as his canonical—that is, entirely lawful—deposition from the Abbacy, provoked the wrath of Mr. Damianos. Through letters full of “brotherly love and charity,” he unleashed lies, insults, threats, and penalties against the “usurpers, rebels, and patricides,” among other resounding terms.

O πρώην Ἀρχιεπίσκοπος Σινᾶ Δαμιανὸς γράφει «ἱστορία» ὡς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῶν Μπράβων!

Σιναΐτης Ιερομόναχος Αρχιμανδρίτης Αρσένιος

Μαύρη σελίδα στην μακραίωνη ιστορία της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Θεοβάδιστο όρος …ΦΕΥ!!

«…Καιρός του λαλείν»

Τους τελευταίους μήνες σύσσωμη η Αδελφότητα της Ι. Μονής Σινά έχει βρεθεί στο στόχαστρο βιαιότατης πολεμικής και λασπολογίας εκ μέρους του παυθέντος πλέον Ηγουμένου της κ. Δαμιανού και του μικρού πλην όμως επιδραστικού και με ισχυρές διασυνδέσεις περιβάλλοντός του.

Αφορμή η αντιδεοντολογική κατάθεση υπό του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας του εκτρωματικού νομοσχεδίου που αφορά την παρουσία της Μονής στην Ελλάδα, δίχως την παραμικρή ενημέρωση, πόσο δε μάλλον έγκριση της Ανώτατης Αρχής της Μονής που αποτελεί η Γενική Συνέλευση των Πατέρων.

Η αντίδραση της Αδελφότητας στην πραξικοπηματική αυτή ενέργεια του πρώην Ηγουμένου, καταπατώντας την απ’ αιώνων καταστατική λειτουργία της Μονής καθώς και η κανονική, δηλαδή καθ’ όλα νόμιμη παύση του εκ της Ηγουμενίας, προκάλεσε την οργή του κ. Δαμιανού όπου μέσω πλήρους «φιλαδελφείας και αγάπης» επιστολών, εξαπολύει ψεύδη, ύβρεις, απειλές, ποινές στους «πραξικοπηματίες, στασιαστές, πατροκτόνους» και άλλα ηχηρά.

Πίθηκοι καὶ Φαρισαῖοι.

Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α) Γεώργιος Λουκάκης.

Θράσος χιλίων πιθήκων και φαρισαϊκή υποκρισία υπήρξαν οι φράσεις που μέχρι σήμερα χαρακτηρίζουν στον υπερθετικό βαθμό και σε ανυπέρβλητη ένταση τις συγκεκριμένες ιδιότητες (θράσος – αναίδεια και υποκρισία) σε όλες τις πτυχές του κοινωνικού γίγνεσθαι. Πιστεύεται δηλαδή γενικά ότι κανείς και τίποτα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί εν προκειμένω τους πιθήκους αφ΄ενός και τους φαρισαίους της εποχής της ενανθρωπήσεως του Κυρίου αφ΄ετέρου. Zώντας όμως στην εποχή των ανατροπών και της »επί τα χείρω προκοπής», έμελλε να δούμε την κατάρριψη και αυτών των θεωρούμενων ως ακατάρριπτων »παγκόσμιων ρεκόρ» θράσους και υποκρισίας από »εξωγήινους» υπεραθλητές, έπειτα από μία διετία περίπου επίμονων προσπαθειών και συνεχών βελτιώσεων των ατομικών τους επιδόσεων. Επιπροσθέτως, ανεπανάληπτος είναι ο συνδυασμός του ταυτόχρονου ξεπετάγματος της φουρνιάς αυτής των αρκετών δεκάδων »εξωγήινων» υπεραθλητών, με την ομοίως σχεδόν ταυτόχρονη από όλους αυτούς – και εδώ έγκειται ο χαρακτηρισμός »εξωγήινοι»- κατάρριψη και ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΡΕΚΟΡ (θράσους και υποκρισίας) ! Εκτιμάμαι ότι στο ορατό μέλλον, έστω και αν η δύναμη της μακροχρόνιας χρήσης δεν εξοβελίσει από το λεξιλόγιο τις φράσεις »θράσος χιλίων πιθήκων» και »φαρισαϊσμός» ή »φαρισαϊκή υποκρισία» , η εκφορά τους θα παραπέμπει, θα διαζωγραφίζει ενδόμυχα την εικόνα και τα επιτεύγματα των Υπεραθλητών αυτών.

ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΗ

Οι ανωτέρω supermen και superwomen (βεβαίως) τυγχάνουν ελληνόφωνοι πολιτικάντηδες, ο στίβος του »αθλήματος» στο οποίο…»θριαμβεύουν» ανήκει στο εθνικό στάδιο ξευτίλας, δηλαδή στην σφαίρα της πολιτικής τους δραστηριοποίησης, και το ιστορικό της επίτευξης των ρεκόρ της αισχύνης είναι το ακόλουθο :

Ἄν ἀντιμετωπίσει ὁ ἄνθρωπος σωστά τούς λογισμούς, θεραπεύεται

 Λέει ὁ Ἀββᾶς Μάρκος (ὁ Ἀσκητής): "Ἐκεῖνος πού γυμνάζεται μέ τή θέλησή του στίς θλίψεις, δέν θά κυριευθεῖ ἀπό τούς ἀκούσιους πονηρούς λογισμούς".

Ὅταν θεληματικά κανείς ὑιοθετεῖ θλίψεις, σέ αὐτά πού λέει ἡ Ἐκκλησία μας, τή νηστεία, τήν ἀγρυπνία, τίς μετάνοιες, τίς κακοπάθειες γιά τόν Θεό, τότε δέν θά τόν κυριεύσουν ἀκούσιοι πονηροί λογισμοί.

"Ἐκεῖνος ὅμως πού δέν καταδέχεται τίς θλίψεις (τίς ἑκούσιες), θά αἰχμαλωτισθεῖ ἀπό τούς ἀκούσιους πονηρούς λογισμούς καί χωρίς νά τό θέλει".

Γι' αὐτό χρειάζεται πάντα ἡ ἄσκηση, δηλαδή ἡ θλίψη ἡ σωματική. Ἡ μή ἄνεση. Τό ἀντίθετο τῆς ἀνέσεως, κακοπάθεια, ὥστε νά μήν αἰχμαλωτιζόμαστε ἀπό τούς ἀκούσιους πονηρούς λογισμούς.

Περί Δευτέρας Παρουσίας

❈ Στήν Δευτέρα Παρουσία, ὅταν θά ἔρθει ὁ Κύριος πάλι, γιά νά κρίνει ζῶντας καί νεκρούς, ποιά θά εἶναι ἡ κρῖσις;

Ἡ Κρῖσις θά εἶναι ἀκριβῶς ἡ ὅρασις τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία γιά μέν τούς δικαίους, τούς μετανοημένους, αὐτούς πού ἀγάπησαν τόν Χριστό, ὅσο ζοῦσαν ἐδῶ στή γῆ, θά εἶναι αὐτή ἡ ὅρασις ὡς φῶς γλυκύτατο.

Η αλήθεια γιά τήν υπόθεση του Σινά (Ι.μ. Αγίας Αικατερίνης)- Μνημόνιο, Ι...

30 Αὐγούστου. Ἀπόδοσις τῆς μνήμης τῆς ἀποτομῆς τῆς τ. κεφαλῆς Ἰωάννου τοῦ προδρόμου· Ἀλεξάνδρου (†340), Ἰωάννου (†595), Παύλου (†784) πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαββάτου ιβ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α´ Κορ. α´ 26 - β´ 5).

Α Κορ. 1,26        Βλέπετε γὰρ τὴν κλῆσιν ὑμῶν, ἀδελφοί, ὅτι οὐ πολλοὶ σοφοὶ κατὰ σάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοί, οὐ πολλοὶ εὐγενεῖς,

Α Κορ. 1,26              Οι κατά κόσμον σοφοί κλείουν ένεκα του εγωϊσμού τα μάτια και τα αυτιά των εις την σοφίαν του Θεού· Αλλωστε κυττάξετε και σεις, αδελφοί, ότι εις την πρόσκλησιν, που σας απηύθυνεν ο Θεός, δεν υπήκουσαν και δεν την εδέχθησαν πολλοί σοφοί κατά κόσμον ούτε πολλοί από εκείνους που έχουν δύναμιν και εξουσίαν ούτε πολλοί με ευγενή και αριστοκρατικήν την καταγωγήν,

Α Κορ. 1,27        ἀλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά,

Α Κορ. 1,27               αλλά τουναντίον ο Θεός εδιάλεξε, δια την καλήν των διάθεσιν, τους απλοϊκούς αυτούς, τους οποίους ο κόσμος θεωρεί μωρούς, δια να καταντροπιάση έτσι τους σοφούς. Και εδιάλεξε τους αδυνάτους κατά κόσμον, δια να καταντροπιάση εκείνους που έχουν ισχύν και επιρροήν.

285. Ας δεχόμαστε μέ ευχαριστία καί τά αντίθετα των επιθυμιών μας, Εὐεργ...

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ «ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ» ΤΗΣ ΑΖΟΥΣΑ

έκσταση, παραλύσεις, γλωσσολαλιά, τρεμούλα, υστερία,

παράξενοι ήχους ζώων, «ιερό γέλιο», «πνευματική αλαλία»

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ «ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ» ΤΗΣ ΑΖΟΥΣΑ

David Cloud

εισαγωγικό από entaksis: Στην πατρίδα μας, όπου η Ορθοδοξία είναι ζωντανή παράδοση αιώνων, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να εμφανίζονται ομάδες πεντηκοστιανών και «χαρισματικών» που προσπαθούν να προσηλυτίσουν Ορθοδόξους. Προβάλλουν εντυπωσιακά «χαρίσματα» όπως γλωσσολαλιά, φωνές, παράξενες κινήσεις του σώματος και εκστατικές καταστάσεις, παρουσιάζοντάς τα ως έργο του Αγίου Πνεύματος. Όμως, όπως φαίνεται και στο άρθρο που ακολουθεί για την αρχή του κινήματος στην Αζούσα, αυτά τα φαινόμενα ήταν γεμάτα υστερίες, φωνές και παράλογες συμπεριφορές, που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν την ειρήνη και τη χάρη του Θεού. Παρ’ όλα αυτά, οι ομάδες αυτές προσπαθούν να τα «πουλήσουν» σαν σημάδια σωτηρίας, για να παρασύρουν τους ανθρώπους μακριά από την Ορθοδοξία. Η δική μας πίστη όμως δεν στηρίζεται σε εντυπωσιασμούς, αλλά στη χάρη του Θεού που δίνεται μέσα από τα Μυστήρια της Εκκλησίας και τη ζωή της μετάνοιας και της αγάπης όπου ο Χριστός δρα απαλά και με σεβασμό στο αυτεξούσιο του ανθρώπου. Πριν αναρωτηθείτε αν τα «χαρίσματα» που προσπαθούν να σας πουλήσουν οι διάφοροι ψευτοχαρισματικοί, είναι αληθινά, διαβάστε πως ξεκίνησαν και ποιο πνεύμα τα …χαρίζει.

Μέχρι τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, το έδαφος ήταν έτοιμο για τη γέννηση του Πεντηκοστιανισμού. Το κίνημα της αγιότητας είχε προκαλέσει ένα ξέσπασμα πνευματικής έξαρσης και μια λαχτάρα για «δεύτερες ευλογίες» και «δεύτερους βαπτισμούς». Άνδρες όπως ο Τζον Ντάουι και ο Φρανκ Σάνφορντ είχαν προετοιμάσει το έδαφος με την έμφαση στη θεία θεραπεία, την προσδοκία μιας θαυμαστής αναβίωσης στο τέλος των καιρών και την επαναφορά των αποστολικών δώρων, όπως η ομιλία γλωσσών, και την αποκατάσταση των λειτουργιών του αποστόλου και του προφήτη.

Ἡ Ι.Μ. Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στὸ Θέρμο Αἰτωλοακαρνανίας μετατρέπεται σὲ προσκύνημα – μουσεῖο.

σ.σ. Τί κρίμα που σήμερα στην εορτή του Μεγάλου Αγίου και Προφήτη της Εκκλησίας μας Κοσμά του Αιτωλού, το Μοναστήρι του μετατρέπεται σε Μουσείο/Προσκύνημα. Του Αγίου που άφησε την ησυχία του για να ζωντανέψει τα «ερείπια» που κατοικούσαν στην Ελλάδα. Ο Άγιος, όπως όλοι οι Άγιοι, κινούνταν προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, το Μοναστήρι του δεν μπορεί να είναι μουσείο. Μουσεία είναι όλοι αυτοί που στον βωμό του κέρδους «σκοτώνουν» τα Μοναστήρια για να γίνονται οι άνθρωποι «ερείπια». Ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός εκτίθεται ανεπανόρθωτα και καθίσταται, επιεικώς, αποτυχημένος στα μάτια των απανταχού Ορθοδόξων.

Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης

Μέγα Δένδρο Θέρμου…

Σε αυτόν τον τόπο τον Άγιο γεννήθηκε το 1714 ο ισαπόστολος Κοσμάς ο Αιτωλός.

Γνωστός και ως Πατροκοσμάς, ο προστάτης Άγιος των μαθητών και των γραμμάτων.

Ίδρυσε σχολεία στην πιο δύσκολη στιγμή του γένους ο Άγιος, ενώ στις Διδαχές του, απέτρεπε τη χρήση της Αρωμανικής και Αλβανικής γλώσσας και παρότρυνε τους γονείς να μάθουν στα παιδιά τους Ελληνικά.

Επέβαλε στους Έλληνες την εποχή εκείνη να δουλεύουν το Σάββατο και να κρατούν ως αργία την Κυριακή.

Με αυτή του τη διδαχή έστρεψε και την Εβραϊκή κοινότητα εναντίον του.

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ήταν αγαπητός στον Αλή Πασά των Ιωαννίνων, ο οποίος τον συμβουλεύονταν και τον σέβονταν πολύ.

Αλλά και οι Αλβανοί αποκαλούσαν τον Άγιο «Τζιομπάν Μπαμπά», Μεγάλον Αφέντην.

Στις 24 Αυγούστου 1779 ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς με απαγχονισμό στην περιοχή της Κορυτσάς, της σημερινή Αλβανίας.

Η επίσημη εκδοχή αναφέρει ως αιτία πως εκτελέστηκε ως «προδότης» από τις οθωμανικές αρχές, λόγω της δράσης του ως ιεραπόστολου και του εθνικού και θρησκευτικού του έργου που ενοχλούσε την οθωμανική διοίκηση. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες εκδοχές που υποστηρίζουν ότι η εκτέλεση έγινε με υποκίνηση τοπικών αρχόντων που φοβήθηκαν την επιρροή του στον πληθυσμό.

Παντελὴς Σαββίδης: Ἡ ἐπικράτηση τοῦ Δαμιανοῦ σημαίνει ὑπογραφὴ τοῦ σχεδίου μιᾶς κατάπτυστης συμφωνίας...

σ.σ. Την ώρα που τα μισθαρνά όργανα του Μητσοτάκη προκαλούνε αηδία [δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ να αηδιάσετε] με την εμετική τους δημοσιογραφία, ο Παντελής Σαβίδης φέρνει στο φως σημαντικές πληροφορίες που αφορούν τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά.

Παντελής Σαββίδης

Εμαθα τρομερά πράγματα για τον Δαμιανό και το Σινά. Δεν γράφονται όλα αλλά ό,τι μπορέσω θα το γράψω για την εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» του Σαββάτου. Με δύο λόγια: η επικράτηση του Δαμιανού σημαίνει υπογραφή του σχεδίου μιας κατάπτυστης συμφωνίας μεταξύ Σινά και Αιγύπτου την οποία θέλει και ο Μητσοτάκης. Η συμφωνία τα παραχωρεί όλα στο Αιγυπτιακό κράτος. Είναι στη διάθεσή μου.

Ο Μητσοτάκης είναι προσωπικά αναμεμειγμένος.

Τον Δαμιανό καθοδηγεί μια γυναίκα με πολλαπλές σχέσεις μαζί του. Και όλα αυτά είναι πολύ γνωστά. Δεν κομίζω γλαύκαν.

Το δημοσίευμα της Corriere della Sera ότι ο Μητσοτάκης διαπραγματεύτηκε την Μονή έλεγε την μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι την διαπραγματευτηκε για τον εαυτό του.

ΥΓ: επειδή έψαξα το θέμα απο έγκυρες πηγές και όσα υπονοώ εδώ δεν χωρούν αμφισβήτησης τα τρολάκια θα πάρουν τον δρόμο που τα αξίζει.

Αυτό το δημοσίευμα μιας έγκριτης ευρωπαϊκής εφημερίδας δεν διαψεύσθηκε. Πληροφορίες απο έγκυρες πηγές που χειρίσθηκαν την υπόθεση Σινά λένε πως το δημοσίευμα λέει την μισή αλήθεια. Την άλλη μισή την γνωρίζουν τα ευρωπαϊκά κέντρα. Τα τρολάκια να σηκωθούν να φύγουν. Με τα παραμικρό θα διαγράφονται. Δεν θα παίζουμε εδώ. https://www.anixneuseis.gr/%CE%B7-corriere-della-serra…/

Η Corriere della Serra συνδέει το Σινά με ενεργειακή συμφωνία Μητσοτάκη-Σίσι.- Για μια χούφτα جنيه مصري (genēh maṣrī).

Αίγυπτος – Το Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης σε κίνδυνο λόγω των βλέψεων του Αλ Σίσι

Στην Αίγυπτο του Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι, δεν θα έχεις άλλον θεό εκτός από τον τουρισμό.

Από τόπος Αναστάσεως, σε θέρετρο διακοπών.

του Francesco Battistini

Ο Αιγύπτιος στρατηγός επιθυμεί να μετατρέψει τον θρησκευτικό και αρχαιολογικό αυτόν τόπο σε τουριστικό κόμβο. Οργή στην Ελλάδα.

Μνἠμη τῆς ἀποτομῆς τῆς κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου.Ὀ Ἰερός Χρυσόστομος γιά τόν ἀποκεφαλισμό τοῦ Τιμίου Προδρόμου

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ[:Ματθ.14,1-12]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

«Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὴν ἀκοὴν Ἰησοῦ (:Εκείνον τον καιρό άκουσε ο Ηρώδης Αντίπας, ο τετράρχης της Γαλιλαίας και της Περαίας, τη φήμη του Ιησού)»[Ματθ.14,1]· διότι ο βασιλιάς Ηρώδης, ο πατέρας του, που είχε φονεύσει τα νήπια της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, είχε πεθάνει.

Ο ευαγγελιστής δεν σημειώνει απλώς και χωρίς αιτία τον καιρό, αλλά για να πληροφορηθείς την αλαζονεία και την αδιαφορία του τυράννου· διότι δεν πληροφορήθηκε από νωρίς τα σχετικά με Αυτόν, αλλά μετά από πολύ χρόνο. Τέτοιοι δηλαδή είναι αυτοί που κυβερνούν και περιβάλλονται από πολύ μεγάλη υλική δύναμη. Τα πληροφορούνται αυτά πολύ αργά, επειδή δεν ασχολούνται και πολύ με αυτά. Εσύ όμως, σε παρακαλώ, πρόσεξε πόσο σπουδαίο πράγμα είναι η αρετή· διότι μολονότι είχε πλέον πεθάνει ο ενάρετος Ιωάννης, τον φοβάται, και από τον φόβο φιλοσοφεί και για την ανάσταση· διότι λέγει ο ευαγγελιστής παρακάτω: «Καὶ εἶπε τοῖς παισὶν αὐτοῦ· οὗτός ἐστιν Ἰωάννης ὁ βαπτιστής· αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο αἱ δυνάμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ(:Και είπε στους αυλικούς του: “Αυτός είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής˙ αυτός αναστήθηκε από τους νεκρούς με νέα αποστολή από τον Θεό. Και γι’ αυτό οι υπερφυσικές δυνάμεις ενεργούν μέσα απ’ αυτόν”)»[Ματθ.14,2].

Είδες την έκταση που έλαβε ο φόβος; Διότι ούτε και τότε τόλμησε να πει κάτι στον έξω κόσμο, αλλά και τότε το λέγει μόνο στους αυλικούς του. Και αυτή όμως η σκέψη του είναι στρατιωτική και παράλογη. Καθόσον και πολλοί άλλοι αναστήθηκαν από τους νεκρούς και κανείς δεν έκανε κανένα παρόμοιο θαυματουργικό σημείο. Εγώ νομίζω ότι τα λόγια αυτά περιέχουν και φιλοτιμία και φόβο· διότι παρόμοιο πράγμα παθαίνουν οι παράλογοι άνθρωποι, οι οποίοι δέχονται πολλές φορές μέσα τους αντίθετα πάθη.

Ο Λουκάς όμως λέγει ότι το πλήθος έλεγε για τον Ιησού: «Ἤκουσε δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὰ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτοῦ πάντα, καὶ διηπόρει διὰ τὸ λέγεσθαι ὑπό τινων ὅτι Ἰωάννης ἐγήγερται ἐκ τῶν νεκρῶν, ὑπό τινων δὲ ὅτι Ἠλίας ἐφάνη, ἄλλων δὲ ὅτι προφήτης τις τῶν ἀρχαίων ἀνέστη(:Όταν άκουσε όμως ο τετράρχης Ηρώδης όλα τα θαυμαστά που γίνονταν από τον Ιησού, βρισκόταν σε μεγάλη απορία· διότι μερικοί έλεγαν ότι ο Ιωάννης αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς και ότι αυτός έκανε τα θαύματα.

Κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἀλλοιώνει τὸ Ὀρθόδοξο Φρόνημα. Οὔτε ὁ Πατριάρχης! Ἡ Ἐκκλησία δὲν ἀνήκει σὲ κανέναν ἄνθρωπο!

Σωτήριος Τζούμας

Δεν είναι λίγες οι φορές που ως πιστοί βλέπουμε πλέον με θλίψη τις εκτροπές που συντελούνται στον εκκλησιαστικό χώρο, όχι από αμαθείς ή εχθρούς της Εκκλησίας, αλλά ακόμη και από τους ίδιους τους ποιμένες της.

Αφορμή για το σχόλιο αυτό μας έδωσε η παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη σε «οικουμενική προσευχή» στον Καθεδρικό Ναό της Ουψάλα, παρουσία ετερόδοξων «κληρικών» και πολιτικών παραγόντων,συμπεριλαμβανομένων γυναικών «ιερέων».

Ήταν η οριστική πράξη της αποστασίας. Ήταν το επίσημο πρόσωπο μιας ξεδιάντροπης πνευματικής προδοσίας που εκδηλώνεται πλέον χωρίς ντροπή, χωρίς προσχήματα, με φωτογραφίες, με χειραψίες, με ασπασμούς και συμφέροντα προσευχές σε ναούς αιρετικών.

Και δυστυχώς, πρωταγωνιστής αυτής της εφιαλτικής τελετής, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Όχι πλέον ως “πρωτεύων μεταξύ ίσων”, αλλά ως ένα ιερό αλλά θλιβερό σύμβολο της υποταγής στον Οικουμενισμό, στην παναίρεση που όλα τα ισοπεδώνει και τα αναγνωρίζει, αρκεί να αρέσει στη Δύση, στους διπλωμάτες, στους ηγέτες του κόσμου τούτου.

Τό καθεστώς δυσκολεύεται – ἐμεῖς δέν ἐφησυχάζουμε!

Νεκτάριος Δαπέργολας

Μόλις ἀνακοινώθηκε ἀπό τό κυβερνητικό χουντοσκυλολόι παράταση 2 μηνῶν (ἀπό τίς 5 Σεπτεμβρίου στίς 5 Νοεμβρίου) γιά τήν λήψη τοῦ λεγόμενου Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ. Εἶναι προφανές ὅτι τό ἀντίχριστο καθεστώς δέν τά ἔχει καταφέρει καί τόσο…καλά στήν προώθηση τοῦ διαβολομέτρου του καί δίνει ἀναβολή, ἐλπίζοντας μέσα στό προσεχές δίμηνο νά τουμπάρει ὅσους περισσότερους μπορεῖ, τώρα πού ὁ κόσμος βγαίνει ἀπό τήν θερινή χαλαρότητα καί ξαναμπαίνει σταδιακά σέ ρυθμούς πιό σκληρῆς καθημερινότητας (καί μέγα μέρος του βεβαίως ξαναρχίζει νά παρακολουθεῖ καί τά βοθροκάναλα, στά ὁποῖα φαντάζεστε τί συστηματική καί αἰσχρή προπαγάνδα θά ζήσουμε γιά μία ἀκόμη φορά ἀπό τούς πετσωμενους σκυβαλογράφους καί σκουπιδοτηλεπαρουσιαστές).

Ἡ μετάνοια δέν εἶναι κάτι θεωρητικό

❈ Ἡ μετάνοια δέν εἶναι κάτι θεωρητικό, ἀλλά ἐκφράζεται καί σωματικά. Ὁ ἄνθρωπος δακρύζει, κάνει μετάνοιες, νηστεύει, προσεύχεται, κοπιάζει, θυσιάζεται γιά τόν ἄλλον. Τότε δείχνεις πραγματικά ὅτι μετανοεῖς.

29 Αὐγούστου. † Μνήμη τῆς ἀποτομῆς τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Θεοπίστης ὁσίας τῆς ἐξ Αἰγίνης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ Προδρόμου, 29 Αὐγούστου (Πρξ. ιγ΄ 25-32).

Πραξ. 13,25       ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ Ἰωάννης τὸν δρόμον, ἔλεγε· τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾿ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦσαι.

Πραξ. 13,25             Κατά τον καιρόν δε που ο Ιωάννης εξεπλήρωνε την αποστολήν του και ακολουθούσε τον δρόμον, που του είχεν ορίσει ο Θεός, έλεγε· Ποίον με νομίζετε ότι είμαι; Δεν είμαι εγώ ο Μεσσίας, αλλ' ιδού, ύστερα από εμέ έρχεται εκείνος, του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος να λύσω το υπόδημα των ποδών.

Ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ Τόμος τῆς Κωνσταντινουπόλεως προκάλεσε ἕνα κῦμα ἁρπαγῶν τῶν ναῶν στὴν Οὐκρανία

 

Ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Δέν πρέπει νά γινόμαστε κλέφτες τῆς Θείας δόξας

Ὅταν πληθυνθεῖ ἡ ἀρετή, ἔρχεται τό πνεῦμα (ὁ Δαίμονας) τῆς κενοδοξίας. Καί ἄν δέν προσέξεις, διασκορπίζεται ὁ πνευματικός σου πλοῦτος. Πᾶνε στράφι, θά λέγαμε ἁπλά, οἱ πνευματικοί σου κόποι, οἱ νηστεῖες σου, οἱ ἀγρυπνίες σου, οἱ προσευχές σου, γιατί ὅλα αὐτά τά κάνεις γιά νά σέ δοῦν οἱ ἄλλοι καί τά προβάλλεις γιά νά πάρεις τή δόξα ἀπό τούς ἀνθρώπους.

Γι' αὐτό κατεξοχήν - ὅπως λέει καί ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης - ἔρχεται ὁ πειρασμός αὐτός καί στήν τελευταία στιγμή τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ ἐνάρετου ἀνθρώπου κατά κύριο λόγο, ἔτσι ὥστε νά τόν κάνει νά χάσει τούς κόπους του, τούς καρπούς του, νά βασιστεῖ στά ἔργα του, νά πιστέψει ὅτι τά ἔργα του εἶναι αὐτά πού θά τόν σώσουν καί νά ἔχει θάρρος ὄχι στόν Θεό, ὄχι στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά στή δική του ἀξιοσύνη καί στούς δικούς του κόπους.

Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός: τό ἐξαθλιωμένο Γένος μας ἔχει καί πάλι τεράστια ἀνάγκη γιά σύγχρονους μιμητές του…

Νεκτάριος Δαπέργολας

Ὁ πατρο-Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού ἑορτάσαμε χτές, δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνας μεγάλος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί ἕνας πραγματικός μέγας ἰσαπόστολος, πού κράτησε ὄρθιο τό καθημαγμένο Γένος μας σέ ζοφερούς καιρούς ἀσφυκτικά βάρβαρης τούρκικης σκλαβιᾶς. Καί πρέπει νά θυμόμαστε ὅτι αὐτός εἶναι πού πραγματικά ἐνσαρκώνει τόν ἀληθινό Νεοελληνικό Διαφωτισμό μας καί ὄχι οἱ θλιβεροί ψευτοκοραῆδες τῶν ἀντίχριστων φραντσέζικων μαύρων σκοταδιῶν, πού ἡ βασική τους «εἰσφορά» ἦταν ἡ ἀποκοπή τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπό τίς πραγματικές ρίζες του μέσα ἀπό γελοῖες, σχιζοφρενικές καί ψευτοϊστορικές θεωρίες.

Πρέπει ὅμως νά μήν ξεχνᾶμε καί κάτι ἀκόμη (καί βασικά νά μήν τό ξεχνοῦν κάποιοι ἐκεῖ στά λίγα ἐναπομείναντα ὄρθια μοναστήρια μας, ἀλλά καί κληρικοί ἐν τῷ κόσμῳ, πού λένε ὅτι δέν εἶναι καιρός γιά λόγια ἀλλά μόνο γιά προσευχή):

Thomas Huxley :Τὸ «Μπουλντόγκ τοῦ Δαρβίνου»

ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΝΗΤΩΝ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΟΥ

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΟΜΑΣ ΧΑΞΛΕΪ : ΤΟ «ΜΠΟΥΛΝΤΟΓΚ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΟΥ»

σημ. entaksis: Ο Thomas Huxley, γνωστός ως «ο σκύλος του Δαρβίνου», υπήρξε αμείλικτος υπερασπιστής της θεωρίας της εξέλιξης και, όπως περιγράφει το άρθρο που θα διαβάσετε, δεν δίσταζε να χρησιμοποιεί φασιστικά μέσα για να κατατροπώσει οποιονδήποτε αμφισβητούσε τον δαρβινισμό. Οι δημόσιες αντιπαραθέσεις του με θρησκευτικούς ηγέτες και επιστήμονες που δεν δεχόντουσαν την εξέλιξη, αποδεικνύουν τη σκληρή του στάση απέναντι στους «αιρετικούς» της επιστήμης εκείνης της εποχής. Το ίδιο πνεύμα συνεχίζεται και σήμερα στον κόσμο των εξελικτικών καθώς πολλοί σύγχρονοι επιστήμονες που υποστηρίζουν την εξέλιξη αντιμετωπίζουν με φανατισμό και καταπιεστικό τρόπο οποιονδήποτε τολμήσει να αμφισβητήσει ή να ελέγξει κριτικά τη θεωρία, επιβεβαιώνοντας πως η επιστημονική αυθεντία συχνά συνδυάζεται με έναν εκφοβιστικό και φασιστικό έλεγχο κάθε αντίθετης φωνής. Το άρθρο φωτίζει αυτήν τη διαχρονική τάση και μας υπενθυμίζει ότι η ακαδημαϊκή ή επιστημονική δύναμη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταπνίξει την ελεύθερη έρευνα και την ανεξάρτητη σκέψη.

Ο Τόμας Χάξλεϊ (1825-1895) ονομάστηκε «Μπουλντόγκ του Δαρβίνου» επειδή υπήρξε ο κύριος δημόσιος υπερασπιστής της δαρβινικής εξέλιξης στην εποχή του Δαρβίνου. Ενώ ο Κάρολος Δαρβίνος ήταν εσωστρεφής και ήπιος στον χαρακτήρα, ο Χάξλεϊ ήταν μαχητικός και αγαπούσε τη δημοσιότητα. Ο Δαρβίνος, που δεν επιθυμούσε να συμμετέχει σε δημόσιες αντιπαραθέσεις, χρειαζόταν έναν υπερασπιστή, ενώ ο Χάξλεϊ χρειαζόταν έναν σκοπό.

Ο βιογράφος του αναφέρει ότι ως παιδί ζούσε σε έναν «φανταστικό κόσμο», βρίσκοντας καταφύγιο σε έναν μυστικό χώρο της επιστήμης. Οι μεγαλύτερες επιρροές του προήλθαν από σκεπτικιστές, όπως οι Ουνιταριανοί, οι οποίοι ανέπτυσσαν νέες μορφές γνώσης «βασισμένες σε φυσικές αιτίες και όχι στα θαύματα της Αγγλικανικής Εκκλησίας». Μεγάλωσε στο Κόβεντρι, την πόλη όπου η συγγραφέας Τζορτζ Έλιοτ έχασε την πουριτανική της πίστη. Στην ηλικία των δώδεκα επηρεάστηκε βαθιά από τη «Θεωρία της Γης» του Τζέιμς Χάτον, η οποία απέρριπτε τη βιβλική αφήγηση της δημιουργίας και του Κατακλυσμού. Στα εφηβικά του χρόνια περνούσε τις Κυριακές συζητώντας μεταφυσική με σκεπτικιστές όπως ο Τζορτζ Μέι, ο οποίος του σύστησε το έργο «Θεία Διακυβέρνηση» του Σάουθγουντ Σμιθ, που θεωρούνταν «η Βίβλος των Ουνιταριανών». Όλες αυτές οι επιρροές απέρριπταν τη θεότητα του Χριστού και τα θαύματα της Αγίας Γραφής.

Τὸ ἀσήκωτο χρέος τῶν ἁμαρτημάτων μας (Κυριακὴ ΙΑ’ Ματθαίου)

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Θεολόγου- συγγραφέως

Ι. Μ. Κυθήρων και Αντικυθήρων

Εν Κυθήροις τη 24η Αυγούστου 2025

Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η ενδεκάτη Κυριακή του Ματθαίου και το μεν Αποστολικό ανάγνωσμα είναι μια περικοπή από την Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του αποστόλου Παύλου, το δε Ευαγγελικό, μια περικοπή από το 17ο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Στην περικοπή αυτή ο ευαγγελιστής Ματθαίος μας παραθέτει μια παραβολή, που είπε ο Κύριος στα πλαίσια μιας σειράς διδασκαλιών, που απεύθυνε προς τον λαόν, καθ’ όν χρόνον αυτός βρισκόταν στη Γαλιλαία, η οποία είναι γνωστή ως η παραβολή του χρεώστου των μυρίων ταλάντων.

Σύμφωνα με την διήγηση της παραβολής κάποιος βασιλιάς θέλησε κάποτε να ζητήσει λογαριασμό από τους δούλους του, στους οποίους ανέθεσε την διαχείριση της περιουσίας του. Τότε του έφεραν κάποιον δούλο, ο οποίος χρωστούσε μύρια τάλαντα, ένα χρέος υπέρογκο, βαρύτατο και ασήκωτο. Ο δούλος, επειδή δεν μπορούσε να ξοφλήσει το χρέος, έπεσε στα πόδια του αφεντικού του και του είπε: Κύριε, ευσπλαγχνίσου με, κάνε λίγη υπομονή και εγώ θα σου ξοφλήσω, ό,τι σου χρωστάω. Τότε ο βασιλιάς τον λυπήθηκε και του χάρισε όλο το χρέος. Μετά από λίγο ο άνθρωπος εκείνος συνάντησε ένα συνάνθρωπό του, που του χρωστούσε εκατό δηνάρια, ένα ελάχιστο χρέος. Αντί λοιπόν και αυτός τώρα, ενθυμούμενος την ευεργεσία του αφεντικού του, να χαρίσει με τη σειρά του το μικρό χρέος του αδελφού του, τον έπιασε από τον λαιμό και του ζητούσε εδώ και τώρα να του δώσει ό,τι του οφείλει. Εκείνος έπεσε στα πόδια και τον παρακαλούσε, να δείξει λίγη μακροθυμία, υποσχόμενος να του δώσει το ποσό, πλήν όμως ματαίως διότι ο άσπλαχνος δούλος τον πήγε και τον έκλεισε στη φυλακή. Έμαθε ο βασιλιάς το τραγικό συμβάν και κάλεσε τον άσπλαγχνο δούλο και του είπε: Πονηρέ δούλε, Εγώ σου χάρισα το υπέρογκο χρέος, επειδή με παρεκάλεσες. Δεν έπρεπε και συ τώρα να χαρίσεις το μικρό χρέος του συνανθρώπου σου; Και οργισμένος ο βασιλιάς τον παρέδωσε σ’ αυτούς που βασανίζουν τους φυλακισμένους, μέχρις ότου ξοφλήσει όλο το χρέος. Και κλείνει ο Κύριος την παραβολή, επιλέγοντας ότι έτσι θα κάνει και ο ουράνιος Πατέρας του, εάν ο καθένας από μας δεν συγχωρήσει με την καρδιά του τα παραπτώματα των άλλων, πράγμα που αποτελεί το συμπέρασμα και το δίδαγμα, στο οποίο αποσκοπούσε η παραβολή.

Μὴν μπεῖ κανεὶς στὴν ἐφαρμογὴ myInfo ΟΥΤΕ ΟΣΟΙ ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ πρὶν τὴν τροπολογία τοῦ Μαρτίου.

Σύμφωνα με την 16000 ΕΞ 2024/13.05.2024 κοινή υπουργική απόφαση, για την έκδοση Προσωπικού Αριθμού απαιτείται η επικαιροποίηση των στοιχείων μας. Ένα βασικό ερώτημα που κάναμε όλοι είναι εάν η επικαιροποίηση αυτή έχει γίνει μέσω της φορολογικής μας δήλωσης κατά την οποία μας ζητείται ούτως ή άλλως να επικαιροποιήσουμε τα στοιχεία μας. Η απάντηση είναι όχι, δεν έχει γίνει, διότι η ΑΑΔΕ δεν είναι το μόνο μητρώο του δημοσίου τομέα που έχει τα στοιχεία μας. Η απόκτηση του ΠΑ γίνεται μέσα από μία πιο περίπλοκη διαδικασία κατά την οποία επιβεβαιώνονται ή/και διορθώνονται τα στοχεία των φυσικών προσώπων σε όλα τα μητρώα του δημοσίου τομέα. Παρουσιάζεται εδώ απόσπασμα της άνω ΚΥΑ για να πάρουμε όλοι μία ιδέα πώς γίνεται αυτό έτσι ώστε να το αποφύγουμε.

3. Σκοπός της παρούσας (σ.σ. ΚΥΑ) είναι η διασφάλιση της ορθότητας, της ακεραιότητας, της ακρίβειας και της διαρκούς επικαιροποίησης των προσωπικών στοιχείων των φυσικών προσώπων που τηρούνται σε επιμέρους μητρώα φορέων του δημόσιου τομέα.

Άρθρο 2

Πεδίο Εφαρμογής

Στην εφαρμογή περιλαμβάνονται τα στοιχεία που αφορούν κάθε φυσικό πρόσωπο, το οποίο είναι εγγεγραμμένο σε ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω μητρώα:

Οἱ Μοναχοὶ τοῦ Σινᾶ λύνουν τὴν σιωπή τους. Ὁ πρώην Σιναίου Δαμιανὸς τοὺς πέταξε μὲ μπράβους ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι. (βίντεο)

Ξεσκεπάστηκαν τα δαιμονικά ψεύδη του παυθέντος πρώην Σιναίου Δαμιανού.

Φίλοι Ἱ. Μονῆς Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ [27.08.2025]

Χθες το βράδυ 26 Αυγούστου 2025 εμφανίστηκε εντελώς ξαφνικά στη Μονή Σινά μετά από πολύ καιρό ο παυθείς Αρχιεπίσκοπος πρώην Σιναίου Δαμιανός μαζί με καμμιά δεκαριά μπράβους και μπήκαν στο Μοναστήρι. Οι μπράβοι με οδηγό τον π. Ακάκιο, ο οποίος τους οδηγούσε από κελλί σε κελλί, διά της βίας έβγαλαν έναν έναν τους πατέρες έξω από τα κελλιά τους.

28 Αὐγούστου. Μωυσέως ὁσίου τοῦ Αἰθίοπος (δ΄ αἰ.). Διομήδους, Λαυρεντίου μαρτύρων, ᾿Εζεκίου βασιλέως τοῦ δικαίου (750 π.Χ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης ιβ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ζ΄ 1-10).

Β Κορ. 7,1          Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

Β Κορ. 7,1                 Εφ' όσον, λοιπόν, αγαπητοί, έχομεν αυτάς τας μαγάλας υποσχέσστου Θεού, ας καθαρίσωμεν τους εαυτούς μας από κάθε μολυσμόν σαρκός και πνεύματος, αγωνιζόμενοι και συνεχώς προχωρούντες μέχρι τέλους στον δρόμον της αγιότητος, με φόβον Θεού.

Περί Ἐπαίνου

❈ Λένε οἱ Ἅγιοι, ὅταν μᾶς ἐπαινοῦν, θά πρέπει μέσα μας νά ἀντιδροῦμε, νά μή δεχόμαστε τούς ἐπαίνους. Γιατί; Γιατί ὅποιος δέχεται τόν ἀνθρώπινο ἔπαινο, οὐσιαστικά κλέβει τόν Θεό.

Τί λέμε στήν Ἐκκλησία μας; "Σοι πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις". Σέ ποιόν; "Τῷ Πατρί καί τῷ Ὑιῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι". Ὅταν λέμε "πᾶσα δόξα" σημαίνει ὅλη ἡ δόξα. Σέ ποιόν ἀνήκει ὅλη ἡ δόξα; Στόν Θεό.

Αὐτοὶ προωθοῦν τὴν woke ἀτζέντα στὴν Ἑλλάδα κατ’ ἐντολὴ τῶν ΗΠΑ...

σ.σ. Οι χρηματοδοτούμενοι από τις ΗΠΑ φορείς και ιδρύματα που διαχέουν ακραίες ιδεολογίες για την εξουδετέρωση (πνευματική και βιολογική) του έμψυχου υλικού της Ελλάδος και την εδαφική της σμίκρυνση.–https://youtu.be/DBwh1VyX_BA – Stavros Kalenteridis

https://tasthyras.wordpress.com/2025/08/26/αυτοί-προωθούν-την-woke-ατζέντα-στην-ελλά

Ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ «Θετικὴ Ὁμολογία»

ΠΩΣ ΤΟ ΔΟΓΜΑ «ΜΟΝΟ Η ΓΡΑΦΗ»

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΓΕΙΑ

Η «ΘΕΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ»

Εισαγωγικό από entaksis: Η θετική ομολογία, γνωστή και ως διδασκαλία της «πίστης του λόγου», είναι μια διδασκαλία που υποστηρίζει ότι τα λόγια του πιστού, όταν εκφέρονται με πίστη ή «πνευματική δύναμη», μπορούν να επηρεάσουν όχι μόνο τον πνευματικό αλλά και τον φυσικό κόσμο. Δάσκαλοι του κινήματος αυτού, όπως οι Τσάρλς Κάπς, Kenneth Copeland και Kenneth Hagin, διδάσκουν ότι ο άνθρωπος, μέσω των λόγων του και της πίστης του, μπορεί να δημιουργεί πραγματικότητα, να ελέγχει τις συνθήκες της ζωής του και ακόμη να έχει θεϊκή δύναμη. Κάποιες εκδοχές φτάνουν στο σημείο να θεωρούν τον πιστό «μικρό θεό» ή «ενσάρκωση του Θεού», ενώ άλλες συνδέουν τα λόγια με δονήσεις και μυστικές δυνάμεις, παραπέμποντας σε αποκρυφιστικές πρακτικές και την αστρική μαγεία.

Αυτή η διδασκαλία, όπως επισημαίνεται και στο άρθρο, είναι ουσιαστικά μια χριστιανοποιημένη εκδοχή της Νεοεποχίτικης «θεωρίας της θετικής σκέψης» και του «νόμου της έλξης». Στο βιβλίο The Secret (Το Μυστικό), η Ρόντα Μπερν υποστηρίζει ακριβώς την ίδια ιδέα: ότι η σκέψη και ο λόγος μας έλκουν ό,τι σκεφτόμαστε. Η μόνη διαφορά είναι η θρησκευτική ορολογία, όπου αντί για «σύμπαν», μιλούν για τον «Θεό» και αντί για «εστίαση της ενέργειας», μιλούν για «πίστη». Η δε ομοιότητα της θετικής ομολογίας με τις θεοσοφιστικές «σκεπτομορφές»* είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Αυτή η διδασκαλία έχει, εκτός από τους αυτονόητους πνευματικούς κινδύνους, και τραγικές συνέπειες στη ζωή εφ’ όσον παρουσιάζει την αρνητική ομολογία ως ένδειξη έλλειψης πίστης. Γι’ αυτό οι υποστηρικτές της προτιμούν να αρνούνται την πραγματικότητα παρά να μιλούν με βάση τα γεγονότα. Κάποιοι έχουν φτάσει στο σημείο να αρνούνται την αρρώστια τους μέχρι τον θάνατό τους, επειδή διδάσκονται ότι η άρνηση του ιατρικού πορίσματος και η ομολογία ότι είναι υγιείς αποτελεί τη θεραπεία. Έτσι γίνεται κατανοητό πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι αυτή η διδασκαλία.

Τὸ Νησὶ τοῦ Πάσχα, οἱ Πυραμίδες καὶ οἱ Ἐξωγήινοι

Dr. CLIFFORD WILSON

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ

-ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΝΤΑΙΝΙΚΕΝ-

Το πρόβλημα του νησιού του Πάσχα

Για να ερευνήσουμε ένα «μυστήριο» χρειάζεται να ταξιδεύσουμε στο Νησί του Πάσχα κάπου 3200 χιλιόμετρα από την ακτή της Χιλής μέσα τον Ειρηνικό Ωκεανό. Εδώ, ο συγγραφέας του βιβλίου «Οχήματα των θεών», έχει πραγματικά αφήσει τη φαντασία του αχαλίνωτη σε μια προσπάθεια να δώσει βάσεις στη θεωρία του για τους επισκέπτες από το διάστημα. Γράφει: «Ένας προφορικά μεταδομένος θρύλος μας λέγει ότι άνθρωποι που πετούσαν παλιά προσγειώθηκαν κι άναψαν φωτιές. Ο θρύλος επιβεβαιώνεται από τα γλυπτά που δείχνουν πενήντα φτερωτά όντα με μεγάλα ζωηρά μάτια» (σελ. 115).

Κρίμα που ο θρύλος μονάχα προφορικά έχει μεταδοθεί! Φυσικά, δεν πείθεις κανένα όταν λες ότι «επιβεβαιώνεται» από τη μαρτυρία «των φτερωτών όντων» στα οποία αναφέρεται ο συγγραφέας! Πάνω σε τούτο το θέμα είναι ενδιαφέρον να διαβάσουμε στο βιβλίο «Οχήματα» μερικά από τα αποτελέσματα των ανακαλύψεων του Τορ Χάγερνταλ (Thor Heyerdahl) Είναι ο άνθρωπος που απόκτησε τη φήμη με το ταξίδι του Κόν – Τίκι (Κοn – Tίki).

Προφανώς οι ανακαλύψεις του έγιναν αποδεκτές σαν αρκετά αυθεντικές για το βιβλίο «Οχήματα» σε ορισμένα σημεία, γιατί ο Νταίνικεν τον μνημονεύει όπου του ταιριάζει, αλλά σ’ άλλα σημεία σοβαρής σημασίας ο Χάγερνταλ είτε αγνοείται είτε παραβλέπεται. Ο Νταίνικεν λέει ότι ο Χάγερνταλ ανακάλυψε εκατοντάδες ατέλειωτα αγάλματα και χιλιάδες πέτρινα εργαλεία, στα οποία περιλαμβάνονται και πελέκεις (σελ. 114) αλλά κατόπιν προχωράει στη δική του θεωρία: «Η συνήθης εξήγηση ότι οι πέτρινοι γίγαντες μετακινήθηκαν στη σημερινή θέση τους με ξύλινους κυλίνδρους δεν είναι πειστική σε τούτη τη περίπτωση…

Τότε ποιος έκοψε αυτά τα αγάλματα από το βράχο; Ποιος τα σμίλευε και ποιος τα μετέφερε στις θέσεις τους; Πώς μετακινήθηκαν μέσα στη χώρα για χιλιόμετρα δίχως κυλίνδρους; Πώς επεξεργάστηκαν, γυαλίστηκαν και στήθηκαν όρθια; Πώς έγιναν τα καπέλα από πέτρα, που προέρχεται από διαφορετικά λατομεία από αυτά των αγαλμάτων, και πώς μπήκαν στη θέση τους;» (σελ. 114).

Ὅτι ὁ Ἱερεὺς ἀνέκαθεν ἐπεύχεται, ποιεῖ τὴν Ἀνάγνωση τῶν Εὐχῶν πρὸς Ἀνατολάς – Εὐχὲς Γονυκλισίας Πεντηκοστῆς, Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, Θείας Λειτουργίας, Μνημοσύνου, κλπ.

Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 24/6/2025

Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/7/2025 – 11/7/2025, ἀρ. φύλλων 2549-2550. Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Ὁ Ἱερεύς ἀνέκαθεν ἐποίει τήν Ἀνάγνωσιν τῶν Εὐχῶν πρός Ἀνατολάς».

«Πάντες μὲν ὁρῶμεν κατ’ ἀνατολὰς ἐπὶ τῶν προσευχῶν», Ἅγιος Μέγας Βασίλειος, [PG 32, 189C].

«Ἐπὶ τὰς δυσμὰς ἔστηκεν ὁ διάβολος, ὅπου ἡ ἀρχὴ τοῦ σκότους· ἀποτάσσεσθε αὐτῷ καὶ ἐμφυσήσατε· εἶτα στρέφεσθε ἐπὶ ἀνατολὰς καὶ συντάσσεσθε τῷ Χριστῷ», Εὐχολόγιον Barb. Gr. 336, 8ου αἰ., φ. 130β.

Ὡς πρός τὸν προσανατολισμὸ τοῦ «Οἴκου τῶν Προσευχῶν», ἤτοι τοῦ κτιρίου τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε: Στὶς Ἀποστολικὲς Διαταγὲς, στό κεφ. ΝΖʹ «Διατύπωσις Ἐκκλησίας καὶ κλήρου…», βλέπου­με: «ὁ οἶκος [ὁ Ναός] ἕστω ἐπιμήκης, κατ’ ἀνατολὰς τετραμμένος, ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν τὰ παστοφόρια πρὸς ἀνατολήν, ὅς τις ἕοικε νηί».[1]

Ὡς πρὸς τὸν προσανατολισμὸ τῶν πάντων, Κληρικῶν τε καὶ τῶν Πιστῶν, στὴν Ἐκκλησία ἔχουμε τὶς ἑξῆς ἁγιοπατερικὲς κανονικές μαρτυρίες:

Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Φιλόσοφος (100–165 μ.Χ.) στὶς «Ἀποκρίσεις πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους περί τινων ἀναγκαίων ζητημάτων» λέει: «Ἐπειδὴ τῶν παρ’ ἡμῖν τὰ τιμιώτερα εἰς τιμὴν τοῦ Θεοῦ ἀφορίζομεν, κατὰ δὲ τὴν τῶν ἀνθρώπων ὑπόληψιν τιμιωτέρα ἐστὶν ἡ ἀνατολὴ τῶν ἄλλων μερῶν τῆς κτίσεως, διὰ τοῦτο ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς [ἰδιαίτερα στὴν Θεία Λειτουρ­γία, καὶ στὶς Ἀκολουθίες] νεύομεν πρὸς ἀνατολὴν πάντες. Καθάπερ τῇ δεξιᾷ χειρὶ ἐν ὀνόματι Χριστοῦ κατασφραγίζομεν τοὺς τῆς σφραγῖδος ταύτης δεομένους, ἐπειδὴ τιμιωτέρα νενόμισται τῆς ἀριστερᾶς, καίτοι θέσει καὶ οὐ φύσει διαφέρουσα ταύτης ὑπάρχει, οὕτως καὶ ἡ ἀνατολή, ὡς τιμιώτερον μέρος τῆς κτίσεως, εἰς προσκύνησιν θεοῦ ἀφώρισται. Oὐκ ἐναντιοῦται δὲ τῇ προφητικῇ τε καὶ ἀποστολικῇ φωνῇ τὸ πρὸς τὴν ἀνατολὴν ποιεῖν ἡμᾶς τὰς εὐχάς. Ἐν παντὶ γὰρ τόπῳ ὑπάρχει ἡ ἀνατολὴ τοῖς εὐχομένοις· καὶ ἐπειδὴ ἐφ’ ὃ μέρος τὴν ὁρατὴν αἴσθησιν κεκτήμεθα κατὰ τοῦτο τὸ μέρος προσκυνοῦμεν, ἀδύνατον δὲ ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς εἰς τὰ τέσσαρα μέρη τῆς κτίσεως ἀποβλέπειν, διὰ τοῦτο εἰς τὸ ἓν μέρος τῆς κτίσεως ἀφορῶντες ποιοῦμεν τὴν προ­σκύνησιν, οὐχ ὡς μόνον ἔργον τοῦ Θεοῦ οὐδ’ ὡς εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ τοῦτο ἀφωρισμένον, ἀλλ’ εἰς τόπον προσκυνήσεως τῆς παρ’ ἡμῶν προσαγομένης Θεῷ τεταγμένον. Τὸ δὲ ἔθος, παρ’ ὧν εἴληφεν ἡ Ἐκκλησία τὸ εὔχεσθαι, παρὰ τούτων εἴληφε καὶ τὸ ποῦ εὔχεσθαι [κατ’ Ἀνατολάς], τοῦτο δὲ παρὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων».[2]

Περί Λογισμῶν

❈ Ὁ σκληρός ἀγῶνας κατά τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν καί τῶν δαιμονικῶν ὑποδείξεων δέν εἶναι πάντοτε ὁ πλέον ἐνδεδειγμένος τρόπος γιά τήν ὑπερνίκηση τοῦ κακοῦ. Τό νά πολεμᾶς κατά μέτωπο τούς λογισμούς δηλαδή δέν εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος. Ὁ καλύτερος καί εὐκολότερος τρόπος εἶναι νά ἀνεβαίνεις πνευματικά στίς θεῖες κορυφές τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, στή θεωρία τοῦ Θείου μεγαλείου, στή μελέτη τῆς προαιώνιας βουλῆς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου προορισμοῦ μας πρό καταβολῆς κόσμου γιά τό πλήρωμα τῆς τελειότητος. Νά σκέφτεσαι, ὅτι ὁ Θεός σ’ ἀγαπάει καί νά προσπαθεῖς ν’ ἀγαπήσεις τόν Θεό. Ὁπότε ἀγαπώντας τόν Θεό ἀπορροφᾶσαι ἀπό αὐτή τήν θεωρία καί φεύγει ὁ νοῦς σου ἀπό τά χαμερπή, ἀπό τούς κακούς λογισμούς. Νικᾶς τά πάθη καί τούς λογισμούς περιφρονώντας τους. Γιατί ἐσύ ἀσχολεῖσαι μέ τόν Θεό.

Καί τόν Διάβολο μέ τήν περιφρόνηση τόν νικᾶμε. Αὐτή εἶναι ἡ καλύτερη ἀντιμετώπιση. Ὄχι μέ τόν ἀντίλογο. Οὔτε μέ τόν διάλογο πολύ περισσότερο... Δέν ἐπιτρέπεται νά κάνουμε διάλογο, ἀλλά οὔτε ἀντίλογο. Δέν τοῦ λές τίποτα. Δέν τοῦ μιλᾶς καθόλου. Δέν ἀσχολεῖσαι καθόλου. Κοιτᾶς πρός τόν Χριστό καί ἀνεβαίνεις πρός τόν Χριστό ἀγαπώντας Τον. Αὐτός εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος γιά νά νικήσεις τούς κακούς λογισμούς καί τά πάθη.