Ὁ Καλός Ποιμήν καί οἱ μισθωτοί ψευδοποιμένες

Πορφυρίτης

Σύμφωνα μέ τόν Χριστό μας[1], ὁ Ἴδιος εἶναι ὁ καλός Ποιμένας, πού πονᾶ καὶ ἐνδιαφέρεται εἰλικρινῶς γιὰ τὰ πρόβατα καί παραδίδει ἀκόμη καί τὴ ζωή Του γιὰ νὰ τά σώσει. Ὁ δὲ μισθωτὸς ὑπηρέτης, ποὺ δὲν εἶναι ποιμένας, καὶ δὲν εἶναι δικά του τὰ πρόβατα, βλέπει τὸν λύκο νὰ ἔρχεται, καὶ ἐπειδὴ δὲν τά ἀγαπᾶ, τά ἀφήνει ἀνυπεράσπιστα καὶ φεύγει γιὰ νὰ μὴν κινδυνεύσει ἡ ζωή του. Ἐλεύθερος τότε ὁ λύκος, τά ἁρπάζει καί τά σκορπίζει. Μισθωτούς ἀποκάλεσε ὁ Κύριός μας, τούς σύγχρονούς Του Ἀρχιερεῖς, ποὺ μόνο γιὰ τὰ πρόσκαιρα ὀφέλῃ εἶχαν προσκολληθῇ στὸ ποίμνιο τοῦ Θεοῦ. Καί οἱ μισθωτοί βλέπουν τούς λύκους νά ἐπιτίθενται στό ποίμνιό τους καί φεύγουν μακριά, διότι δὲν τὰ πονοῦν. Ἐνδιαφέρονται κυρίως νὰ πάρουν τὸν μισθό τους καὶ δὲν διακινδυνεύουν ποτὲ τὴ ζωή τους.

Τά λόγια τοῦ Κυρίου μας καί ἀπόλυτου Ποιμένος, τοῦ σφραγίσαντος αὐτά μέ τό τίμιό Του αἷμα, ἀπευθύνονται στούς μισθωτούς ψευδοποιμένες ὅλων τῶν ἐποχῶν· ἄρα καί τῆς δικῆς μας, τῆς σημερινῆς. Οἱ περισσότεροι ἐκ τῶν συγχρόνων ποιμένων εἶναι ἀποδεδειγμένα, ψευδοποιμένες. Ἔχουν ἀφήσει τά πρόβατά τους βορά στούς λύκους, καί στόν ἀρχηγό τῶν «λύκων», τόν διάβολο. Τό χειρότερο εἶναι, ὅτι ἔγιναν οἱ ἴδιοι λύκοι καί μάλιστα, «λύκοι βαρεῖς[2]»! Ὁ προφητικός λόγος γιά τήν κατάντια τοῦ ἔρμου τοῦ λαοῦ (ὁ ὁποῖος βεβαίως, δέν εἶναι ἄμοιρος εὐθυνῶν), τοῦ σύγχρονου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας, ὁσίου Αὐγουστίνου Καντιώτη, εἰπωμένος πρίν 50 χρόνια, δυστυχῶς ἐπαληθεύτηκε: «Ἀλλὰ ὅπως πᾶμε ἀδέλφια μου, παρ’ ὅλες τὶς διαμαρτυρίες τοῦ εὐσεβοῦς Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ δυστυχῶς, εἶνε ἀδιοργάνωτος καὶ γι’ αὐτό δὲν φταίει ὁ λαός, φταῖνε οἱ πνευματικοὶ ἡγέτες, ποὺ τὸν ἄφησαν ἀδιοργάνωτο, εἰς τρόπον ὥστε οἱ ἀρουραῖοι νὰ ροκανίζουν τάς ρίζας τοῦ δένδρου τῆς Ὀρθοδοξίας…

18 Δεκεμβρίου. Σεβαστιανοῦ, Ζωῆς κ.λπ. μαρτύρων (†287). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης κη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 5-14).

Τιτ. 1,5              Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην,

Τιτ. 1,5                       Δια τούτο ακριβώς σε αφήκα, διερχόμενος από την Κρήτην, δια να οργανώσης καλύτερον και συμπληρώσης όσα εγώ βιαζόμενος να φύγω παρέλειψα, και να εγκαταστήσης εις κάθε πόλιν πρεσβυτέρους, όπως εγώ σε διέταξα.

Περί Αὐτομεμψίας

❈ Ὁ Ἀββᾶς Εὐάγριος εἶπε, ὅτι διά τόν ἄνθρωπο ἡ ἀρχή τῆς σωτηρίας του βρίσκεται εἰς τήν αὐτομεμψία.

Μπαίνεις στόν δρόμο γιά τήν σωτηρία, ὅταν ἀρχίζεις νά κατακρίνεις τόν ἑαυτόν σου, νά κατηγορεῖς τόν ἑαυτόν σου, νά αὐτομέμφεσαι. Γιατί, ὅταν ἀρχίζει ὁ ἄνθρωπος νά κατακρίνει τόν ἑαυτόν του, μπαίνει στήν πορεία γιά νά γίνει ταπεινός, ὁπότε μπαίνει στήν πορεία γιά νά πάρει τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἐλπίδα καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό

Ο Άγιος Παΐσιος διδάσκει ότι με την ελπίδα και την εμπιστοσύνη στον Θεό, ο άνθρωπος δυναμώνει τις εσωτερικές του δυνάμεις. Πρέπει να παραδίνουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού με απόλυτη εμπιστοσύνη και να βλέπουμε κάθε δοκιμασία σαν δώρο που στέλνει η αγάπη Του.