295. Θεολογία- Πότε και πως πρέπει να εγγίζη κανείς προς αυτην, Εὐεργετι...

Πῶς καί γιατί θά ἀναστηθοῦν οἱ νεκροί, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πῶς καί γιατί θά ἀναστηθοῦν οἱ νεκροί, 1-11-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀπόκτησή των ἀρετῶν καί ἡ ἐξάλειψη τῶν κύριων παθῶν καί μεριμνῶν μέ τά 3 πνευματικά ὅπλα, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-Θεωρητικόν, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀπόκτησή των ἀρετῶν καί ἡ ἐξάλειψη τῶν κύριων παθῶν καί μεριμνῶν μέ τά 3 πνευματικά ὅπλα, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-Θεωρητικόν, 30-10-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Κυριακή Ε Λουκᾶ.Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ Λαζάρου

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ. 16,19 - 31]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

[…] «Ήταν κάποτε», λέγει ο Κύριος, «κάποιος άνθρωπος πλούσιος, που ενώ ζούσε μέσα σε πολλή κακία και αμαρτία, δεν είχε λάβει πείρα καμιάς συμφοράς, αλλά τα πάντα έρρεαν ομαλά και άφθονα γι΄ αυτόν όπως το νερό στις πηγές». Το ότι πράγματι καμία συμφορά δεν του συνέβαινε, ούτε αφορμή για στενοχώρια, ούτε καμία ανωμαλία βιοτική, αυτό ακριβώς ο Κύριος το υπαινίχτηκε με αυτό που είπε ότι «ἦν εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:διασκέδαζε και ευφραινόταν σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)»[Λουκ.16,19].

Και ότι ζούσε με κακία, γίνεται φανερό και από το τέλος που είχε, αλλά και πριν από το τέλος του από την περιφρόνηση που έδειξε στον φτωχό. Και το ότι δεν ελεούσε όχι μόνο εκείνον που στεκόταν στην πόρτα του, αλλά ούτε και κανένα άλλον, εκείνος ο ίδιος το έδειξε· διότι εάν αυτόν που ήταν διαρκώς ριγμένος μπροστά στην πόρτα του και βρισκόταν μπροστά στα μάτια του κάθε ημέρα, και αναγκαζόταν μια και δύο και πολλές φορές να τον βλέπει εισερχόμενος και εξερχόμενος (καθόσον δεν τον συναντούσε σε καμιά συνοικία, ούτε βρισκόταν σε κρυφό και απόμερο τόπο, αλλά εκεί από όπου συνεχώς έμπαινε και έβγαινε ο πλούσιος και αναγκαζόταν έτσι και χωρίς να το θέλει να τον βλέπει), εάν λοιπόν αυτόν δεν ελέησε, που βρισκόταν κατάκοιτος σε τόσο φοβερό κατάντημα και ζούσε μέσα σε τόσο μεγάλη δυστυχία, ή καλύτερα που ταλαιπωριόταν σε όλη του τη ζωή από αρρώστια, και μάλιστα από πολύ φοβερή αρρώστια, για ποιον που θα τύχαινε να συναντήσει θα συγκινούνταν ποτέ; Διότι κι αν την προηγούμενη ημέρα τον προσπέρασε, την επόμενη φυσικό ήταν κάποια συγκίνηση να αισθανόταν· αλλά εάν και κατ΄ αυτήν αδιαφόρησε, έπρεπε την τρίτη ή την τέταρτη ή την επόμενη οπωσδήποτε να λύγιζε συγκινούμενος , ακόμα κι αν ήταν αγριότερος από τα θηρία.

Όμως δεν αισθάνθηκε τίποτα παρόμοιο· […] πολλές φορές την ημέρα ο πλούσιος τον έβλεπε να είναι εκεί κατάκοιτος και σιωπηλός, και αυτό ήταν αρκετό να μαλακώσει ακόμη και κάποιον με πέτρινη καρδιά· διότι πολλές φορές, όταν μας ενοχλούν θυμώνουμε, όταν όμως δούμε αυτούς που χρειάζονται την βοήθειά μας να στέκονται σιωπηλοί και να μη λένε τίποτα, αλλά παρά το ότι πάντοτε δεν πετυχαίνουν, όμως δεν παραπονούνται, επειδή όμως δεν μας δυσαρεστούν, αλλά στέκονται μόνο σιωπηλοί μπροστά μας, κι αν ακόμα είμαστε πιο αναίσθητοι κι από τις πέτρες, κατασυγκινούμαστε, αισθανόμενοι ντροπή για τη μεγάλη τους επιείκεια και πραότητα. Αλλά και κάτι άλλο όχι μικρότερο από αυτά ήταν, το ότι και η εμφάνιση του φτωχού Λαζάρου ήταν ελεεινή, εξαιτίας της πείνας και της μακροχρόνιας αρρώστιας. Και όμως τίποτε από αυτά δεν ημέρωσε και δε μαλάκωσε εκείνον τον ανήμερο.

Οἱ Βρετανοὶ ἀγοράζουν μαζικὰ παλιὰ Nokia γιὰ νὰ ξεφύγουν ἀπὸ τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα.

Οι κυβερνήσεις νομίζουν ότι μπορούν να επιβάλουν στο λαό ότι θέλουν αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο κόσμος σκέφτεται και τις λύσεις..

Φαίνεται ότι η ψηφιακή ταυτότητα θα αποτελέσει μεγάλο εμπόδιο για τις κυβερνήσεις, επειδή ένα πολύ μεγάλο μέρος του λαού δεν τη θέλει.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Keir Starmer ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θέλει να εισαγάγει την λεγόμενη ηλεκτρονική κάρτα Brit Card, υποτίθεται για την καταπολέμηση της παράνομης απασχόλησης.

Εφόσον πάντα λένε ψέματα, ο Starmer προφανώς το κάνει αυτό, επειδή ο πραγματικός λόγος είναι ότι μια τέτοια κάρτα (Ψηφιακή Ταυτότητα) τους επιτρέπει να δημιουργήσουν ένα γκουλάγκ σκλάβων.

Ο βρετανικός λαός το γνωρίζει πολύ καλά αυτό και σπάνια έχουν υπάρξει περισσότερες διαμαρτυρίες από ότι τώρα στην Αγγλία.

Ἡ παπικὴ ἑορτὴ τῆς «Ἱερᾶς Καρδίας τοῦ Ἰησοῦ» (Προϊὸν νοσηροῦ μυστικιστικοῦ συναισθηματισμοῦ καὶ ἀνορθολογισμοῦ)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 20η Οκτωβρίου 2025.

Η ΠΑΠΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ «ΙΕΡΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ»

(Προϊόν νοσηρού μυστικιστικού συναισθηματισμού και ανορθολογισμού)

Ο Παπισμός, αφότου αποκόπηκε, τον 11ο αιώνα, από τον ενιαίο και αδιαίρετο κορμό της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, και αποκομμένος πλέον από την Θεία Χάρη, περιέπεσε σε σωρεία δογματικών πλανών και κακοδοξιών, όπως είναι το φιλιόκβε, η κτιστή χάρις, το καθαρτήριο, το πρωτείο και το αλάθητο, η δικανική αντίληψη περί σωτηρίας, η περί ικανοποιήσεως της θείας δικαιοσύνης δια του σταυρικού θανάτου του Χριστού, η μαριολατρία, κ.α. Αλλά και παράλλαξε και την ζωή της Δυτικής Εκκλησίας, όπως η εισαγωγή αζύμου άρτου στην θεία ευχαριστία, ο τρόπος καθαγιασμού των Τιμίων Δώρων, το βάπτισμα δια ραντισμού, η μη χορήγηση στους λαϊκούς του Αίματος του Κυρίου, η μη κοινωνία των παιδιών έως την ηλικία των επτά ετών, ο περιορισμός του μυστηρίου του ευχελαίου μόνο στους μελλοθάνατους, η αντικατάσταση των ιεροπρεπών εικόνων στους ναούς, με πίνακες ζωγραφικής κοσμικής (νατουραλιστικής τεχνοτροπίας), στερημένες ολότελα πνευματικότητας και κατάνυξης, η εισαγωγή της κοσμικής μουσικής στους ναούς, θυμίζοντας μάλλον μουσικές συναυλίες, παρά εκκλησιαστική λατρεία.

Κυριακή Ε Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ [: Γαλ. 2, 16-20]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν ἐπιστεύσαμεν διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ(:Επειδή όμως μάθαμε από τη δική μας πείρα ότι δεν γίνεται δίκαιος ο άνθρωπος και δεν σώζεται με την τήρηση των τυπικών διατάξεων του μωσαϊκού νόμου, αλλά μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό, γι' αυτό λοιπόν και εμείς πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό, για να γίνουμε δίκαιοι και να σωθούμε από την πίστη στον Χριστό και όχι από τα έργα του μωσαϊκού νόμου· διότι όπως αναφέρεται και στους Ψαλμούς, με τα έργα του νόμου δεν θα δικαιωθεί και δεν θα σωθεί κανένας άνθρωπος)»[Γαλ.2,16· ερμ. απόδοση Παν. Τρεμπέλα].

Πρόσεξε και εδώ πώς με ασφάλεια λέγει τα πάντα. «Διότι όχι όμως ως κακό αλλά ως ασθενή στο να μας εξασφαλίσει τη σωτηρία», λέγει, «εγκαταλείψαμε τον μωσαϊκό νόμο». Εάν λοιπόν ο μωσαϊκός νόμος δεν παρέχει δικαίωση και σωτηρία στον άνθρωπο, είναι περιττή η περιτομή. Αλλά εδώ μεν έτσι αναφέρει· προχωρώντας όμως δείχνει ότι όχι μόνο είναι περιττή η περιτομή, αλλά και επικίνδυνη· κάτι το οποίο είναι και περισσότερο αξιοπαρατήρητο, το ότι δηλαδή στην αρχή μεν λέγει ότι «δεν δικαιώνεται ο άνθρωπος από τα έργα του νόμου», προχωρώντας όμως ομιλεί και με πιο βαριές εκφράσεις.

«Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος;(:Αλλά όμως εάν υποθέσουμε ότι η τήρηση του μωσαϊκού νόμου είναι επιβεβλημένη, και συνεπώς εμείς που αφήσαμε τον νόμο, αμαρτήσαμε και βρεθήκαμε να είμαστε αμαρτωλοί μόνο και μόνο επειδή ζητούμε να δικαιωθούμε και να σωθούμε με την πίστη και την κοινωνία μας με τον Χριστό, τότε γεννιέται το άτοπο ερώτημα: “Άραγε ο Χριστός είναι υπηρέτης της αμαρτίας, αφού Αυτός μας ώθησε να αφήσουμε τον μωσαϊκό νόμο;”. Μη συμβεί να πούμε τέτοια βλασφημία)»[Γαλ.2,17]. «Διότι εάν δεν έχει δύναμη», λέγει, «η πίστη στον Χριστό να δικαιώσει, αλλά υφίσταται πάλι η αναγκαιότητα του μωσαϊκού νόμου, εκείνοι οι οποίοι εγκατέλειψαν τον νόμο για τον Χριστό και δεν δικαιώνονται από την άφεση, αλλά κατακρίνονται, θα βρούμε να γίνεται αίτιος της κατακρίσεως Αυτός, για τον οποίο, αφού εγκαταλείψαμε τον νόμο, καταφύγαμε στην πίστη».

Είδες σε πόσο αναγκαστική ατοπία οδήγησε τον λόγο και πώς αγωνίστηκε με δύναμη; «Διότι, εάν δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε τον νόμο», λέγει, «τον εγκαταλείψαμε όμως για τον Χριστό, πρόκειται να κριθούμε». Γιατί λοιπόν παραινείς και λέγεις αυτά στον Πέτρο, ο οποίος τα γνωρίζει αυτά ακριβέστερα από όλους; Δεν φανέρωσε σε αυτόν ο Θεός ότι δεν πρέπει να κρίνει άνθρωπο απερίτμητο για την περιτομή που δεν έχει κάνει; Μήπως όταν ομιλούσε στους Ιουδαίους γι΄ αυτά δεν αντιπαρατάχθηκε γενναιόψυχα από αυτήν την άποψη; Μήπως πάλι δεν απέστειλε από τα Ιεροσόλυμα σαφή διδασκαλία για αυτά;

Ἐκκοσμίκευση: ἡ κόκκινη γραμμὴ

Διάφορες ἐκδηλώσεις στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, ὁλοένα καὶ αὐξανόμενες, προβληματίζουν πολὺ καὶ πολλούς, ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς εἰσαγωγῆς σ᾿ αὐτὲς ἔντονα κοσμικῶν στοιχείων, κυρίως ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς μουσικῆς. Πολλὲς τέτοιες ἐκδηλώσεις γίνονται ἀκόμη καὶ μέσα σὲ ἱεροὺς ναούς, μεταβάλλοντάς τους σχεδὸν σὲ θέατρο.

Εἰσάγεται ἔτσι κάποτε ὁ ἁμαρτωλὸς κόσμος μέσα στὴν Ἐκκλησία.

Βέβαια ἡ Ἐκκλησία ἦρθε σὲ ἀντιπαράθεση μὲ τὸν ἀντίθεο κόσμο ἤδη ἀπὸ τὸ πρῶτο ξεκίνημά της. (Μὲ τὸν ὅρο «κόσμος» περιγράφεται ἡ ἀντίθετη πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ νοοτροπία τῶν ἀνθρώπων).

Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τὸ ἐπεσήμανε αὐτὸ ξεκάθαρα, λέγοντας πρὸς τοὺς ἀληθινὰ πιστούς του ὅτι, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν τὰ ἴδια ἁμαρτωλὰ φρονήματα μὲ τὸν κόσμο, θὰ ἀντιμετωπίσουν τὸ μίσος τοῦ κόσμου: «διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος» (Ἰω. ιε΄ 19).

16. Τί ειναι ο νους καί τί η καρδία- οι δύο ψυχικοί οφθαλμοί, Ἀββᾶ Ἰσαάκ...

«Ὀρθόδοξοι» ἀποτρέπουν ἑτεροδόξους ἀπό τὴν Ὀρθοδοξίαν!

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ τῆς δυτικῆς Χριστιανοσύνης συνοδεύεται, τὸν τελευταῖο καιρό, μὲ μία ἀπρόσμενη ἄνθιση τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν ἄνυδρο πνευματικὰ δυτικὸ κόσμο. Χιλιάδες παπικοὶ καὶ προτεστάντες ἀσπάζονται τὴν Ὀρθοδοξία! Ἀλλὰ δυστυχῶς οἱ διαποτισμένοι μέχρι μυελοῦ ὀστέων ἀπὸ τὸν οἰκουμενισμὸ ὀρθόδοξοι ἐκκλησιαστικοὶ ταγοί, ὄχι μόνον δὲν βοηθοῦν αὐτὴ τὴν ἄνθιση, ἀλλὰ μᾶλλον τὴν ἀποτρέπουν καὶ ἀναλώνονται προκειμένου νὰ στηρίξουν τὸν καταρρέοντα δυτικὸ Χριστιανισμό!

Ὅπως ἔγραψε τὸ ἀντιαιρετικὸ Γραφείου τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, «Ὅταν εἶναι ὀφθαλμοφανὲς ὅτι αὐτὸς δὲν ἔχει οὔτε παρὸν οὔτε μέλλον, οἱ “δικοί μας” “βάζουν πλάτη” γιὰ τὴν στήριξή του, τοῦ δίνουν ἐκκλησιαστικὴ ὑπόσταση!

Περί Αἵρεσης - Αἱρετικῶν

❈ Δέν πρέπει νά ἔχουμε διάλογο μέ τού αἱρετικούς καί οὔτε "καλημέρα" νά λέμε σ' αὐτούς, οἱ ὁποῖοι κάνουν προσηλυτισμό καί εἶναι αἱρετικοί. Τό λέει τό Εὐαγγέλιο "χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε" (Β΄ Ἰωάν. 1,10). Οὔτε "χαίρετε" νά μήν τούς λέτε, καθόλου. Καμία σχέση μέ αἱρετικούς.

1 Νοεμβρίου. Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν ἀναργύρων καὶ τῆς μητρὸς αὐτῶν Θεοδότης. Δαυὶδ ὁσίου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ (ιϛ΄ αἰ.), Ἰακώβου ἱερομάρτυρος τοῦ ἐν Αἰτωλίᾳ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἁγίων, Νοεμβρίου 1 (Α´ Κορ. ιβ´ 27 - ιγ´ 8).

Α Κορ. 12,27      Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους.

Α Κορ. 12,27            Σεις, λοιπόν, οι Χριστιανοί είσθε σώμα Χριστού και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστήν θέσιν δι' αυτόν και δι' ολον το σώμα.

Α Κορ. 12,28      Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν.

Α Κορ. 12,28            Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εις την Εκκλησίαν του πρώτον μεν αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους· έπειτα άλλους τους έθεσε εις αναλόγους θέσεις και τους έδωσε την δύναμιν να κάνουν θαύματα, άλλους ώρισε να έχουν χαρίσματα εις θεραπείαν ασθενειών, εις άλλους έδωσε χαρίσματα φροντίδος και επιμελείας δια τους πτωχούς και πάσχοντας, χαρίσματα διοικητικά εις την Εκκλησίαν, χαρίσματα διαφόρων γλωσσών. (Ο καθένας κατά την ικανότητα του έχει λάβει από τον Θεόν το χάρισμά του και την θέσιν του).