Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης,Δάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου ἙκάληςΤὸ δίλημμα ἐπιλογῆς ἀνάμεσα σὲ ἀλλόθρησκους Τούρκους καὶ σὲ δυτικοὺς χριστιανοὺς δὲν ἦταν πραγματικό. Σὲ κάθε περίπτωση, ὁ ὑστεροβυζαντινὸς ἑλληνισμὸς ἦταν καταδικασμένος νὰ ὑποστεῖ τὴν τουρκικὴ ὑποδούλωση, ἀφοῦ τὸ ὀθωμανικὸ κράτος βρισκόταν τότε σὲ φάση ἀνόδου, ἐνῶ τὸ βυζαντινὸ κράτος βρισκόταν πλέον στὴ φάση τῆς παρακμῆς του. Ὅπως ἀποδείχθηκε ἀπὸ τοὺς αἰῶνες ποὺ ἀκολούθησαν, ἀκόμα καὶ οἱ λατινοκρατούμενες ἑλληνικὲς περιοχὲς σταδιακὰ ὑπέκυψαν στὴν τουρκικὴ ἐπεκτατικότητα. Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἅλωση, ἡ Δύση ποτὲ δὲν ἐπιχείρησε μία ἐκστρατεία γιὰ ἀπελευθέρωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Ἔτσι ἀποδείχθηκε ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Δυτικοὺς δὲν ἀποτελοῦσε πραγματικὴ ἐλπίδα. Ἡ Δύση, στὴν ὁποία οἱ Παλαιολόγοι αὐτοκράτορες εἶχαν ἐναποθέσει τὶς τελευταῖες ἐλπίδες τους, ἦταν ἀπρόθυμη νὰ βοηθήσει. Ἡ φιλενωτικὴ-φιλοδυτικὴ στάση τῶν Παλαιολόγων αὐτοκρατόρων ἦταν μάταιη καὶ καταστρεπτική. Ὁ αὐτοκράτορας Ἰωάννης Η΄ Παλαιολόγος ἀντὶ νὰ συνεργαστεῖ μὲ τοὺς ἄλλους ὀρθόδοξους χριστιανικοὺς λαοὺς τῶν Βαλκανίων, κατὰ τῶν Ὀθωμανῶν, στὴν καθοριστικὴ μάχη τῆς Βάρνας (1444), προτίμησε νὰ ἐκλιπαρεῖ τὴ βοήθεια τῶν Φράγκων καὶ τοῦ πάπα, μὲ ἀντάλλαγμα τὴν ὑποταγὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὴ Δύση. Ἐπιπλέον ἡ πολιτικὴ αὐτὴ ἔγινε αἰτία νὰ διχαστοῦν οἱ Βυζαντινοὶ σὲ ἑνωτικοὺς καὶ ἀνθενωτικούς, τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἦταν ὅλοι ἑνωμένοι.
τοῦ Νεκτάριου ΔαπέργολαΠολύ ἐνδιαφέρουσα ἡ πληροφορία πού ἔδωσε τίς προάλλες ὁ μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος, παρεμβαίνοντας μέ σχόλιο (βλ. τήν σχετική φωτογραφία) στήν πρόσφατη συνέντευξή μου στόν Focus FM, γιά τό θέμα τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ, τήν ὁποία προφανῶς παρακολουθοῦσε. Ὅπως ἐνημέρωσε ὁ μητροπολίτης (πού ὡς γνωστόν εἶχε ἐκδώσει πρό ἑβδομάδων ἕνα ὄντως ἐξαιρετικό κείμενο κατά τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ), κατέθεσε πρό ἡμερῶν καί νέο τετρασέλιδο ὑπόμνημα στήν Δ.Ι.Σ. (ὅπου εἶναι μέλος γιά τό τρέχον χρονικό διάστημα, ἀπό 1-9-2025 ἕως 31-8-2026) μέ αἴτημα τήν παραπομπή τοῦ θέματος στήν συνοδική ὁλομέλεια, ἀλλά αὐτό πρός μεγάλη του λύπη καί ἀπογοήτευση προσέκρουσε στούς μητροπολῖτες Φλωρίνης Εἰρηναῖο (μέ τήν περίπτωσή του ἔχουμε ἀναλυτικά ἀσχοληθεῖ) καί Καστορίας Καλλίνικο (πρώην πρωτοσύγκελο τοῦ Ναυπάκτου, πού τόν θυμόμαστε νά ἀσπάζεται μασκοφορεμένος τό Ἱερό Εὐαγγέλιο στήν κηδεία τοῦ μακαριστοῦ Αἰτωλίας Κοσμᾶ, ἀλλά καί γιά τό ὅτι ἡ πρώτη ἠχηρή του ἐνέργεια ὡς μητροπολίτης ἦταν νά συλλειτουργήσει μέ τόν σχισματικό Ἐπιφάνιο πρό τριετίας στήν Θάσο). Τό δῆθεν ἐπιχείρημα τῶν δύο (πού εἶναι ἐπίσης ὄντως μέλη τῆς νῦν σύνθεσης τῆς Δ.Ι.Σ.) ἦταν ὅτι γιά τό θέμα ἔχει ἤδη ἀποφασίσει ἡ σύνοδος καί δέν πρέπει νά ἀνακινηθεῖ ἄλλο. Ἐν ὅσῳ μάλιστα κατέθετε τό αἴτημά του ὁ Κερκύρας, ὁ ἀρχιεπίσκοπος παρουσίαζε, λέει, εἰκόνα ὑπνηλίας.Φαίνεται ὅμως, θά προσθέσουμε ἐμεῖς, ὅτι ἡ ὑπνηλία ἦταν μᾶλλον μεταδοτική καί…χτύπησε καί ἄλλα μέλη τῆς Διαρκοῦς Συνόδου, ἀφοῦ προφανῶς τό αἴτημα τελικά ἀπορρίφθηκε. Ἄν δοῦμε δέ ποιά εἶναι αὐτά τά ἄλλα μέλη (ὁ Χαλκίδος Χρυσόστομος, ὁ Νέας Σμύρνης Συμεῶν, ὁ Μεσογαίας Νικόλαος, ὁ Πατρῶν Χρυσόστομος, ὁ Λαγκαδᾶ Πλάτων, ὁ Κιλκισίου Βαρθολομαῖος, ὁ Δράμας Δωρόθεος, ὁ Παραμυθίας Σεραπίων καί ὁ Κυθήρων Σεραφείμ), μέ ἐξαίρεση τόν τελευταῖο, πού εἰκάζουμε ὅτι συμφώνησε μέ τό αἴτημα, προφανῶς δέν ἀναμέναμε ἀπολύτως τίποτε ἄλλο ἀπό βαθύτατα ροχαλητά στήν καλύτερη περίπτωση (ἤ καί γιά ὀξεῖα ἀντίθεση πρός τό αἴτημα στήν χειρότερη).Φυσιολογική λοιπόν ἡ ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων. Τό συμβάν ὡστόσο εἶναι ἐξόχως ἐνδεικτικό τοῦ πῶς ἔχουν οἱ ἰσορροπίες καί πῶς καταπνίγονται ἐν τῇ γενέσει τους καί μέ συνοπτικές διαδικασίες οἱ ἐλάχιστες οὕτως ἤ ἄλλως ἀντιδράσεις κάποιων ἀρχιερέων, τόσο σέ αὐτό, ὅσο (μπορεῖ βάσιμα νά ὑποθέσει κανείς) καί σέ ἄλλα σοβαρά ζητήματα. Ἅπαντες ἐξάλλου θυμόμαστε τήν στάση τῆς Ἱεραρχίας ἀπέναντι στόν σοδομονόμο, στό κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν, στήν διήμερη Ἀνάσταση, στό ξεπούλημα τῆς Μακεδονίας, στή νομιμοποίηση τῆς βλασφημίας κλπ. Καί ἐκεῖ προφανῶς θά ὑπῆρχαν κάποιες φωνές ἀντίδρασης (ἐλάχιστες βέβαια, γιατί δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε πώς ἡ συντριπτική πλειονότητα τῶν 82 ἱεραρχῶν ἀποτελεῖ κουρά του Ἰερώνυμου καί τελεῖ γενικότερα ὑπό τόν ἔλεγχό του). Καί γιά μία ἀκόμη φορά ἀποδεικνύεται ὅτι ἀπό αὐτή τήν ἐκκλησιαστική διοίκηση δέν ἔχουμε νά περιμένουμε τίποτε, πέρα ἀπό προδοσία τῆς πίστης, ἄδειασμα τῶν πιστῶν καί ξεδιάντροπο ἐναγκαλισμό μέ τό ἄνομο καί ἀντίχριστο κράτος.Ἔστω ὅμως καί ἔτσι, ἔστω καί ἀπειροελάχιστοι ἄν εἶναι αὐτοί πού διαφωνοῦν, ἔχει σημασία νά καταθέτουν τήν ὁμολογία τους. Νά τό πράττουν ὅμως ὅσο μποροῦν πιό συντονισμένα καί ἐπίσης νά τό πράττουν μέ συνέπεια, μέχρι τέλους καί ἐν πλήρει συνειδότι τῶν ἐνδεχομένων συνεπειῶν. Τότε οἱ φωνές τους θά ἀποτελέσουν πραγματική πνευματική παρακαταθήκη, μαζί καί μέ τίς φωνές ὅλων ὅσων ἀκόμη ἀγωνίζονται καί ἀντιστέκονται (κληρικῶν, μοναχῶν καί λαϊκῶν), καί θά μπορέσουν κάποια στιγμή νά ἐπισύρουν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀκόμη καί ἄν ἄμεσα φαντάζουν ἀνίσχυρες καί ἀτελέσφορες. Ἄλλωστε στά δικά Του χέρια βρισκόμαστε καί (εὐτυχῶς) ὄχι στά χέρια τῶν ταλαίπωρων πού παριστάνουν τούς ἐπί γῆς ἐκπροσώπους Του καί πού τό μόνο πού κάνουν εἶναι νά προσθέτουν καθημερινά πλάνη στήν πλάνη καί στρέβλωση στήν στρέβλωση…https://tasthyras.wordpress.com/2025/09/29/προσωπικός-ἀριθμός-καί-ἀναμενόμενε/#more-122875
Η έννοια του «εγκεφαλικού θανάτου» έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις, καθώς φαίνεται ότι εισήχθη κυρίως για να διευκολύνει τη συλλογή οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Με την απλή επαναδιατύπωση ότι τα άτομα με σοβαρούς εγκεφαλικούς τραυματισμούς θεωρούνται ήδη νεκρά, παρακάμπτεται ο κανόνας του «νεκρού δότη», χωρίς ωστόσο να αλλάζει η πραγματικότητα: η αλλαγή ενός ορισμού δεν μεταβάλλει την ουσία της ζωής.Το 1968, μια επιτροπή γιατρών και ηθικολόγων του Πανεπιστημίου Harvard εισήγαγε τον όρο «εγκεφαλικός θάνατος» σε ένα πρωτοποριακό άρθρο με τίτλο «Ορισμός του Μη Αναστρέψιμου Κώματος». Το άρθρο αυτό, χωρίς επιστημονικές αναφορές ή δεδομένα, όρισε το μη αναστρέψιμο κώμα ως νέο κριτήριο θανάτου. Η επιτροπή υποστήριξε ότι η επανακατηγοριοποίηση ορισμένων ασθενών σε κώμα ως νεκρών θα απελευθέρωνε κλίνες σε μονάδες εντατικής θεραπείας και θα εξαλείψει τις ηθικές διαμάχες σχετικά με τη συλλογή οργάνων.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἁγίου, Ὀκτωβρίου 2 (Α΄ Τιμ. α΄ 12-17).
Α Τιμ. 1,12 Καὶ χάριν ἔχω τῷ ἐνδυναμώσαντί με Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ὅτι πιστόν με ἡγήσατο, θέμενος εἰς διακονίαν,
Α Τιμ. 1,12 Και ευχαριστώ τον Ιησούν Χριστόν, τον Κυριον μας, που με ενίσχυσε και εδυνάμωσεν στο έργον του Ευαγγελίου, διότι με ενέκρινεν άξιον της εμπιστοσύνης του και με έθεσεν εις την ιεράν αυτήν υπηρεσίαν του κηρύγματος
Α Τιμ. 1,13 τὸν πρότερον ὄντα βλάσφημον καὶ διώκτην καί ὑβριστήν· ἀλλ᾿ ἠλεήθην, ὅτι ἀγνοῶν ἐποίησα ἐν ἀπιστίᾳ,
Α Τιμ. 1,13 εμέ, που ήμουν προηγουμένως βλάσφημος του αγίου ονόματός του, διώκτης και υβριστής του έργου του και της Εκκλησίας του. Αλλ' ελεήθην από τον Θεόν, διότι όσα τότε έκαμνα, τα έκαμνα εξ αγνοίας, ευρισκόμενος εις την κατάστασιν της απιστίας.
Ἱεροδιάκονος Ἱερόθεος ΚρητικόςἌπειρη, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἡ ἀγαθότητα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί γι’ αὐτό ἀπειράριθμα εἶναι τά θαύματά Του. Παρά ταῦτα, στά Ἱερά Εὐαγγέλια μόνο περίπου σαράντα θαύματα μαρτυροῦνται, κατά τήν τριετή δράση τοῦ Κυρίου ἐπί τῆς γῆς, χωρίς βέβαια νά ἀποκλείεται ἡ τέλεση ἄλλων πού δέν μνημονεύονται. Θαύματα πού δεικνύουν τήν ἐξουσία ἐπί τῶν στοιχείων τῆς φύσης, θεραπεῖες διαφόρων ἀσθενειῶν, ἐκδιώξεις δαιμόνων καί ἀναστάσεις νεκρῶν εἶναι οἱ τέσσερις κατηγορίες πού δυνάμεθα νά κατατάξουμε τά «σημεῖα», «θαυμάσια», «παράδοξα» ἤ «ἔργα» τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅπως ὀνομάζονται τά θαύματά του στά Ἱερά Εὐαγγέλια.Τά θαύματα ἔχουν ἄμεση συνάφεια μέ τήν θεία διδασκαλία· ἄλλωστε αὐτό ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή τοῦ θαύματος τῆς ὑπερφυοῦς ἄγρας ἰχθύων. «Πρῶτα διδάσκει τόν λόγο τῆς ἀληθείας […] Ἐπειδή ὅμως τά λόγια ἦταν ἀναπόδεικτα χωρίς τά ἔργα, ἀκολουθεῖ σύμφωνα μέ τόν λόγο καί ἡ ἀπόδειξη ἀπό τά ἔργα (τό θαῦμα)», ἀναφέρει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (PG 56, 399). Τό σκοπούμενο τοῦ θαύματος εἶναι πανόμοιο μέ τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου, δηλαδή ἀποζητᾶ: α) νά ἀποκαλύψει τήν μεσσιανικότητα καί τίς θεϊκές ἰδιότητες τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μιά καί «τά σημεῖα (θαύματα) φανέρωναν τήν κρυμμένη στήν σάρκα Θεότητα τοῦ Χριστοῦ» (Μελίτωνος Σάρδεων, PG 5, 1221), καί β) παράλληλα νά κεντήσει τήν πίστη τῶν ἀνθρώπων στό πρόσωπό του καί νά καθοδηγήσει στή θεογνωσία· γι’ αὐτό σημειώνεται στό Εὐαγγέλιο ὅτι «πολλοί ἐπίστευσαν εἰς τό Ὄνομα Αὐτοῦ, θεωροῦντες Αὐτοῦ τά σημεῖα ἅ ἐποίει» (Ἰω. 2, 23) καί πάλι «ἐάν μή σημεῖα καί τέρατα ἴδητε οὐ μή πιστεύσητε» (Ἰω. 4, 48).
Ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος στις 26 του Αυγούστου επισκέφθηκε την Ι. Μονή Βατοπαιδίου. Εκεί, με τον γνωστό αρχαιοπρεπή, μελιστάλακτο λόγο του ευχαρίστησε τον ηγούμενο της Μονής «για τις πολλές ευεργεσίες προς την Ιερά Μητρόπολή μας και γενικά προς την κοινωνία της Ελλάδος και της Εκκλησίας της Ελλάδος».Δεν τον ενοχλεί όταν οι «ευεργεσίες» στάζουν από το Αίμα του Κυρίου.Δεν είχε κάποιον ελεγκτικό λόγο να πει ο εν λόγω Μητροπολίτης της Πάτρας στον βασικό υποδοχέα του αφορισμένου πρωθυπουργού στο Περιβόλι της Παναγίας, ο οποίος «ευεργετεί» την Εκκλησία της Ελλάδος νομοθετώντας αντίχριστους νόμους, παρεμβαίνοντας στις αποφάσεις των Συνόδων, κλείνοντας τους Ι.Ναούς, κ.α.. Δεν είχε κάποιον ελεγκτικό λόγο να πει ο εν λόγω Μητροπολίτης στον ηγούμενο που υποδέχθηκε πρώτος πρώτος και καμαρωτός τον φιλοσοδομίτη πρωθυπουργό που «ευεργετεί» την Ελληνική κοινωνία ποτίζοντάς την με ανηθικότητα, ξεκληρίζοντας το βασικό της κύτταρο την οικογένεια, καταστρέφοντας την Ελληνορθόδοξη Παιδεία της, παραδίδοντάς την στα στίφη αλλοφύλλων και αλλοδόξων, ετοιμάζοντας για αυτήν την τέλεια ψηφιακή σκλαβιά του Αντιχρίστου.
Γράφει ο Βασίλειος ΞεσφίγγηςΗ μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας καλεί τους εφήβους, σε Nextgen κατηχητικό.Με συζητήσεις, παρέες μουσική, προβληματισμούς και φυσικά Χριστό στο κέντρο όπως λέει…Ωραία όλα αυτά…Πρώτη ένσταση.Η εικόνα του Χριστού στην αφίσα δεν παραπέμπει σε ορθοδοξία, αλλά σε προτεσταντισμό και χιλιασμό.Το κατηχητικό έγινε Nextgen;Δεύτερη ένσταση.Βάζουμε μαζί νέους και νέες στην εφηβεία με μουσικές κτλ;Τι θα γίνει αν προκύψει σχέση ή εγκυμοσύνη μεταξύ δύο παιδιών;Θα έχουμε ή όχι περίπτωση πορνείας;Τότε τι θα κάνετε; Θα τα παντρέψετε;Θα είναι έτοιμα από τόσο μικρά για κάτι τέτοιο και ποιο το μέλλον τους;Τρίτη ένσταση.Αν από αυτό αντί για γάμος προκύψει έκτρωση;
Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος: "Μιά μητέρα πού φτιάχνει φαγητό καί προσεύχεται, τό φαγητό γίνεται ἁγιασμός! Καί τό τρώει ἡ οἰκογένεια τό φαγητό καί ἁγιάζεται ὅλη ἡ οἰκογένεια, μέσα ἀπ' αὐτό τό εὐλογημένο φαγητό. ➤Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου(Τὸ φαγητὸ πόὺ φτιάχνεται μὲ προσευχὴ ἁγιάζεται καί μεταδίδει ἁγιασμό - 27 - 6 - 2023)
