Κάποιοι ἄνθρωποι εἶναι δυστυχισμένοι πού δέν ἔχουν παιδί καί ζητᾶνε παιδί.- Αὐτό εἶναι ἡ δυστυχία σου;Καί μπορεῖ νά ἔρθει τό παιδί μετά καί νά λέει: «τί ἤθελα πού τό γέννησα». Πόσες μητέρες καταριοῦνται - πολύ κακό καί αὐτό - τήν ἡμέρα πού γέννησαν τό παιδί τους ἤ τό στέλνουν συγγνώμη, ξέρετε ποῦ. Φτάνουν σ’ αὐτό τό σημεῖο. Γιατί αὐτά; Ἄρα δέν εἶναι ἡ χαρά τό παιδί, κάτι ἄλλο εἶναι ἡ χαρά. Εἶναι τά χρήματα; Εἶναι τό καλό σπίτι; Εἶναι ἡ οἰκογένεια; Πολλοί πάσχουν πού δέν κάνουν οἰκογένεια. Τίποτα ἀπ' αὐτά.Ἡ χαρά εἶναι ὁ Χριστός. Ἡ χαρά εἶναι τό ἔλεος καί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὅταν λοιπόν ζητᾶς αὐτό, μετά ὅλα τά ὑπόλοιπα πού εἶναι γιά τό καλό σου, τό αἰώνιο καλό σου, θά στά δώσει ὁ Θεός. Ὄχι ἁπλῶς νά περάσεις καλά ἐδῶ ἤ νά ἔχεις μία καλή κοινωνική θέση, φήμη κ.λπ. ἀλλά θά σοῦ δώσει αὐτά πού σοῦ χρειάζονται γιά τήν αἰωνιότητα.
Lindsey MedenwaldtΦάλουν Γκονγκ: Πώς Κατακτήθηκε η ΔύσηFALUN GONGΤο Φάλουν Γκονγκ, γνωστό και ως Φάλουν Ντάφα, είναι ένα νέο θρησκευτικό κίνημα που ιδρύθηκε από τον Λι Χονγκτζί στην Κίνα το 1992. Βασίζεται σε ένα μείγμα βουδιστικών και New Age αρχών και ξεκίνησε ως μια μορφή τσιγκόνγκ (qigong), μιας κοσμοθεωρίας που στοχεύει στην ενδυνάμωση των ζωτικών ενεργειών ενός ατόμου μέσω σωματικών κινήσεων. Οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ πιστεύουν ότι οι διδασκαλίες και οι πρακτικές τους είναι το μοναδικό μέσο για να φτάσουν στην Ολοκλήρωση—μια κατάσταση όπου οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την πραγματική σημασία του σύμπαντος και γίνονται Θεοί ή Βούδες. Οι βασικές ηθικές αρχές της κοσμοθεωρίας είναι η αλήθεια, η συμπόνια και η καρτερία.Το Φάλουν Γκονγκ δεν είναι άμοιρο κοινωνικών και πολιτικών αντιπαραθέσεων, ιδιαίτερα λόγω των δημόσιων διαφωνιών του με την κινεζική κυβέρνηση και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Το Φάλουν Γκονγκ χαρακτηρίστηκε «κακή αίρεση» και απαγορεύτηκε στην Κίνα το 1999. Οι ασκούμενοι ισχυρίζονται ότι έχουν υποστεί τρομερές διώξεις από την κινεζική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων φυλακίσεων, βασανιστηρίων και μη συναινετικής αφαίρεσης οργάνων. Ωστόσο, υπήρξε μια μετατόπιση των οπαδών του Φάλουν Γκονγκ από την Κίνα στη Βόρεια Αμερική από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Οι Δυτικοί παρασύρονται από το Φάλουν Γκονγκ, ίσως χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται. Είτε μέσω της δημοφιλούς συντηρητικής εφημερίδας Epoch Times, είτε μέσω του περιοδεύοντος χορευτικού συγκροτήματος Shen Yun, το Φάλουν Γκονγκ έχει γίνει μια ευρέως διαδεδομένη παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα θέατρα παγκοσμίως. Πρόσφατα, έχουν γίνει πιο πολιτικοποιημένοι και έχουν προωθήσει θεωρίες συνωμοσίας στις διάφορες πλατφόρμες τους.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς κα´ ἐπιστολῶν (Γαλ. β´ 16-20).
Γαλ. 2,16 εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ.
Γαλ. 2,16 Επειδή όμως εγνωρίσαμεν καλά ότι ο άνθρωπος δεν γίνεται δίκαιος, δεν αποκτά την δικαίωσιν ενώπιον του Θεού από τας τυπικάς διατάξστου μωσαϊκού Νομου, αλλά μόνον δια της φωτισμένης ενεργείας και ενεργού πίστεως στον Ιησούν Χριστόν, και ημείς επιστεύσαμεν στον Χριστόν Ιησούν, δια να γίνωμεν δίκαιοι από την πίστιν και με την πίστιν στον Χριστόν και όχι από τα έργα του μωσαϊκού Νομου. Διότι, όπως άλλωστε έχει γραφή και εις την Παλαιάν Διαθήκην, “δεν θα δικαιωθή ποτέ κανείς από τα έργα του Νομου”.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΛΟΥΚΑ[: Λουκά, 16, 19-31]Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίουμε θέμα:«Ο ΘΑΝΑΤΟΣ»[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 31-10-1999][Β406]Ακούσαμε όλοι, αγαπητοί μου, την σπουδαιοτάτην παραβολήν του πλουσίου και του Λαζάρου. Στην παραβολή αυτή δίδονται πολλές απαντήσεις που ενδιαφέρουν όλους τους ανθρώπους. Μία απάντησις είναι ότι ο θάνατος είναι ένα καθολικό φαινόμενο. Ότι δηλαδή όλοι οι άνθρωποι πεθαίνουν, σε μικρή ή μεγάλη ηλικία και σε όποια κοινωνική κατάσταση κι αν βρίσκονται. Πλούσιοι και φτωχοί. Όλοι πεθαίνουν.Μας πληροφορεί, λοιπόν, η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου ότι «ἐγένετο ἀποθανεῖν τὸν πτωχόν… ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη». «Και ο ένας πέθανε και ο άλλος πέθανε». Και δεν είναι απαραίτητο σαν θέμα πίστεως αυτό. Γιατί απλούστατα είναι μία καθημερινή πραγματικότητα, που την ζούμε όλοι μας. Εξάλλου λέγει ο Ψαλμωδός: «Τίς ἐστιν ἄνθρωπος, ὅς ζήσεται καί οὐκ ὄψεται θάνατον;(:Ποιος άνθρωπος που υπάρχει, -λέγει- που να μην δοκίμασε τον θάνατον;)». Και τον θάνατον όλοι τον βλέπομε και τον γνωρίζομε. Εκείνο που μας αποκαλύπτεται, όμως, είναι ότι μετά θάνατον υπάρχει άλλη ζωή. Αυτό δεν το ξέρουμε. Μας αποκαλύπτεται. Βλέπομε μόνον το φαινόμενον του θανάτου. Και αυτή η ζωή δεν είναι στην ποιότητά της όμοια - κι αυτό μας αποκαλύπτεται- με εκείνη που ζήσαμε σε τούτη την ζωή. Αν φυσικά δεν υπάρξει μετάνοια. Όποια η ζωή μας εδώ, εκεί και η ζωή εκεί. Ίδια ποιότητα.
ΚΥΡΙΑΚΗ E΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 16,19-31]Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ«Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:Υπήρχε κάποιος πλούσιος άνθρωπος, ο οποίος φορούσε βασιλικά ενδύματα. Απέξω φορούσε ένα μάλλινο κόκκινο και πανάκριβο ρούχο και από μέσα φορούσε λευκό χιτώνα πολυτελή από λεπτό αιγυπτιακό λινάρι. Και διασκέδαζε σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)» [Λουκ. 16,19].Θα ρωτούσε ίσως κάποιος : «Άραγε, σύμφωνα με την ευαγγελική ιστορία, η οποία λέγει ότι ο φτωχός πήγε στον τόπο της ανάπαυσης, ενώ ο πλούσιος στην κόλαση, έχουν ήδη γίνει αυτά, και κληρώθηκε ανταπόδοση αντάξια στον καθένα, ή με αυτά που λέγει ο Κύριος παριστάνει την εικόνα της μελλοντικής κρίσεως; Αλλά βέβαια», θα συνέχιζε τον συλλογισμό του, «επειδή αναφέρει τον Λάζαρο, πραγματικά έγινε και πραγματοποιήθηκε. Και γιατί δεν είπε ‘’κάποιος φτωχός άνθρωπος’’, αλλά είπε ‘’Λάζαρος’’; Μήπως για να δείξει με την ονομασία ότι αυτά έγιναν πραγματικά και αληθινά και δεν είναι παραβολή;».Σε αυτόν όμως που έτσι συλλογίζεται, θα πούμε: Η κρίση, λέγει παντού η Αγία Γραφή, θα γίνει μετά την ανάσταση των νεκρών, και η ανάσταση δε θα γίνει, αν δεν έρθει και πάλι ο Χριστός, σε εμάς από τον ουρανό με τη δόξα του Πατέρα μαζί με τους αγίους αγγέλους. Έτσι και ο πάνσοφος Παύλος λέγει ότι «αὐτὸς ὁ Κύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ καταβήσεται ἀπ᾿ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον(:κι αυτό θα συμβεί, διότι ο ίδιος ο Κύριος με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού θα κατεβεί από τον ουρανό, και οι νεκροί που είχαν πεθάνει πιστοί στο Χριστό θα αναστηθούν πρώτοι)»[Α΄Θεσ.4,16]. Χωρίς λοιπόν να κατεβεί από τους ουρανούς ο Κριτής όλων, ούτε και η ανάσταση των νεκρών θα γίνει. Και πώς τότε δεν είναι απίθανο να σκεφτούμε ότι έγινε ήδη σε κάποιους η ανταπόδοση ή των πονηρών ή των αγαθών έργων; Αυτά λοιπόν που λέγονται από τον Χριστό και για τον πλούσιο και για τον Λάζαρο είναι τρόπος παραβολής διατυπωμένος με ευφυΐα.Η διήγηση, όπως διασώζει η παράδοση των Εβραίων, αναφέρει ότι εκείνο τον καιρό υπήρχε κάποιος Λάζαρος στα Ιεροσόλυμα, που ζούσε σε έσχατη φτώχεια και ασθένεια, τον οποίο και ανάφερε ο Κύριος, παίρνοντάς τον ως παράδειγμα προς φανερότερη απόδειξη των όσων έλεγε. Γιατί, αφού δεν είχε έρθει ακόμα από τους ουρανούς ο Χριστός, ούτε ανάσταση είχε γίνει, ούτε ακολούθησε σε κάποιους ανταπόδοση των πράξεών τους. Αλλά σαν σε εικόνα, περιγράφτηκε με την παραβολή ένας πλούσιος που ζούσε μέσα σε απολαύσεις και χωρίς ευσπλαχνία, και ένας φτωχός και άρρωστος, για να γνωρίσουν ότι, αν αυτοί που έχουν τον πλούτο στη γη δε θελήσουν να γίνουν καλοκάγαθοι και μεταδοτικοί και κοινωνικοί και δε θελήσουν να βοηθήσουν τις ανάγκες των φτωχών, θα υποστούν φοβερή και αναπόφευκτη τιμωρία.
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε΄ΛΟΥΚΑΚατά Λουκάν, κεφάλαιο 16, εδάφια 19-3119῎Ανθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. 20 Πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος. 21 Καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ.22 Ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. 23 Καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾿Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. 24 Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ ᾿Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. 25 Εἶπε δὲ ᾿Αβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· 26 Καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. 27 Εἶπε δέ· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου·28 ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. 29 Λέγει αὐτῷ ᾿Αβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. 30 Ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ ᾿Αβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. 31 Εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα19Συνεχίζοντας ο Κύριος τη διδασκαλία Του για την καλή χρησιμοποίηση του πλούτου, είπε και την ακόλουθη παραβολή: Υπήρχε κάποιος πλούσιος άνθρωπος, ο οποίος φορούσε βασιλικά ενδύματα.
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε΄ΛΟΥΚΑΠρος Γαλάτας, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 16-2016 Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ. 17 Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; Μὴ γένοιτο. 18 Εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. 19Ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. 20 Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα16 Επειδή, όμως, μάθαμε από την προσωπική μας πείρα ότι δεν γίνεται δίκαιος ο άνθρωπος και δεν σώζεται με την τήρηση των τυπικών διατάξεων του μωσαϊκού νόμου, αλλά μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό, γι’ αυτό λοιπόν και εμείς πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό, για να γίνουμε δίκαιοι και να σωθούμε από την πίστη στον Χριστό και όχι από τα έργα του μωσαϊκού νόμου· διότι, όπως αναφέρεται και στους Ψαλμούς, με τα έργα του νόμου δεν θα δικαιωθεί και δεν θα σωθεί κανένας άνθρωπος.
❈ Μοῦ ἔλεγε ἕνας σύγχρονος Ἅγιος Ἁγιορείτης, ὅτι γιά νά φτάσουμε στήν ταπείνωση, πρέπει νά κατακρίνουμε καί νά κατηγοροῦμε σέ ὅλα τόν ἑαυτόν μας. Ὅ,τι καί ἄν συμβαίνει ἀδελφοί μου, θά πρέπει νά λέμε ὅτι φταῖμε ἑμεῖς, ὅτι αὐτά πού μᾶς συμβαίνουν γίνονται λόγω τῶν ἁμαρτιῶν μας.
