Κ.Ι.: Οι Γέροντες είναι οι φωτεινοί εκείνοι στύλοι της Εκκλησίας, οι οποίοι καθοδηγούν όλους εμάς στον δρόμο της κατά Θεόν τελειώσεως. Οι Γέροντες φτάνουν σε ύψη πνευματικά τέτοια, που μπορούν να διεισδύσουν στις ανθρώπινες ψυχές και να διακρίνουν εκεί που υπάρχει η πλάνη, εκεί που υπάρχει η αμαρτία και οι αδυναμίες και να οδηγήσουν τον πιστό Χριστιανό σε ανώτερες καταστάσεις, πιο κοντά στο Θεό, στα κρείττονα, όπως θα έλεγαν οι Πατέρες. Οι Γέροντες είναι εκείνοι οι φιλόθεοι και οι θεόφρονες που αγάπησαν με πάθος το Χριστό και έζησαν μέσα στο Ευαγγέλιο και το Ευαγγέλιο είναι εκείνο που αναλύουν και βιώνουν.Στο κεφάλαιο αυτό θα δούμε μια μεγάλη φωτεινή μορφή της σύγχρονης Ελληνικής Ορθοδοξίας, τον Γέροντα Δημήτριο Γκαγκαστάθη, τον οποίο εγνώριζε ο κύριος Στυλιανός Κεμεντζετζίδης απο κοντά, του αφιέρωσε τόμο ειδικό και μας δίδει τις εμπειρίες και μαρτυρίες απ' αυτόν τον μεγάλο Γέροντα.Κ.Ι.: Κύριε Κεμεντζετζίδη, ας κάνουμε γνωστό τον πατέρα Γκαγκαστάθη, με λίγα βιογραφικά στοιχεία προτού μπούμε στα βαθύτερα και ενδότερα της αγιότητας του.Σ.Κ.: Μάλιστα. Ευχαριστώ κ. Ιωαννίδη για την πρωτοβουλία που είχατε να αξιοποιηθεί και το σύγχρονο αυτό πνευματικό κεφάλαιο της Ορθοδοξίας και να γίνει ευρύτερα γνωστό στο χώρο των Ορθοδόξων Ελλήνων.
«Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῆς νίκης τοῦ ’40!», Χρύσανθος Φιλιππίδης, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος (1881-28/09/1949)Τοῦ κ. Παναγιώτου Τσαγκάρη, ΘεολόγουΜία συνοπτικὴ ἐξιστόρησις τοῦ βίου τουὉ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Χρύσανθος Φιλιππίδης γεννήθηκε στὴν Κομοτηνὴ (Γκιμουλτσίνα) τὸ 1881. Πτωχὴ καὶ πολύτεκνη ἡ οἰκογένειά του. Μὲ πέντε χρυσὲς λίρες, δανεικὲς ἀπὸ τὴ θεία του, μπόρεσε νὰ πάει στὴν Πόλη, νὰ φοιτήσει στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Χάλκης καὶ νὰ μάθει ἄριστα τὴ Γαλλικὴ καὶ τὴ Γερμανικὴ γλώσσα. Τὸ 1903 χειροτονεῖται Διάκονος καὶ προσλαμβάνεται ὡς Ἱεροκήρυκας τῆς Μητρόπολης Τραπεζοῦντος καὶ καθηγητὴς Θρησκευτικῶν στὸ ἐκεῖ περίφημο Φροντιστήριο. Τὸ 1907 πηγαίνει γιὰ σπουδὲς στὴ Λειψία καὶ τὴ Λωζάννη. Τὸ 1911 χειροτονεῖται Πρεσβύτερος καὶ διορίζεται Ἀρχειοφύλακας καὶ διευθυντὴς τοῦ περιοδικοῦ τοῦ Πατριαρχείου «Ἐκκλησιαστικὴ Ἀλήθεια». Μητροπολίτης Τραπεζοῦντος ἐκλέγεται τὸ 1913 σὲ ἡλικία μόλις 32 ἐτῶν.Εὐτύχησε νὰ δεῖ τὴν Τραπεζούντα ἐλεύθερη καὶ σὲ ἑλληνικὰ χέρια (1916). Γιὰ τὸ πολύπλευρο ποιμαντικὸ καὶ φιλανθρωπικό του ἔργο, γίνεται παντοῦ δεκτὸς μὲ ἐνθουσιασμὸ ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς μουσουλμάνους τῆς ἐπαρχίας του. Τὸ 1919 στὴ διάσκεψη τῆς Εἰρήνης στὸ Παρίσι, ἀλλὰ καὶ στὸ Λονδίνο, ἔπαιξε σημαντικὸ ρόλο ὡς πολιτικὸς ἡγέτης τοῦ ποντιακοῦ ἑλληνισμοῦ. Γι’ αὐτή του τὴν ἐθνικὴ δράση καταδικάσθηκε ἐρήμην σὲ θάνατο ἀπὸ τὸ ἔκτακτο στρατοδικεῖο τῆς Ἄγκυρας. Τὴν τελευταία στιγμὴ διέφυγε τὴ σύλληψη καὶ τὸ θάνατο καὶ ἐγκαταστάθηκε στὴν Ἀθήνα (1922). Στὶς 13/12/1938 ἐξελέγη Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝΕν Πειραιεί τη 28η Νοεμβρίου 2025.ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ «ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΧΑΡΤΗ»(Αναφορά στους πραγματικούς στόχους τοιούτων εκδηλώσεων)Ο Οικουμενισμός είναι η σύγχρονη μεγάλη πρόκληση και δοκιμασία, το μεγάλο άλγος στην Εκκλησία, ο οποίος αμφισβητεί ευθέως την μοναδικότητάς της, ως μία και αδιαίρετη Εκκλησία του Χριστού, ως μοναδική να επεργάζεται και να προσφέρει σωτηρία σε όσους ανθρώπους εντάσσονται οργανικά σ’ Αυτή. Ως γέννημα των αιρετικών και εκτός αυτής παραγόντων, πασχίζει εδώ και έναν αιώνα να σύρει την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία στην χοάνη των αιρέσεων και των πλανών, με απώτερο στόχο να χάσει την μοναδικότητά της και την δύναμη να επιτελεί το επί γης σωστικό της έργο.Ο Οικουμενισμός ενέχει από τη φύση του το στοιχείο της δολιότητας, καθότι σκοπεύει να συγκεραστεί η αλήθεια με το ψεύδος, να άρει τα στεγανά, τα οποία ορίζουν την Εκκλησία του Χριστού μοναδιό φορέα της αλήθειας, η οποία, όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές στις ανακοινώσεις μας, είναι συνώνυμη με την σωτηρία, καθότι, σύμφωνα με την διαβεβαίωση του Κυρίου μας, «γνώσεσθε τὴν Ἀλήθειαν, καὶ ἡ Ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ιωάν.8,32). Και φυσικά δεν πρόκειται απλά για γνωστική προσέγγιση των αιωνίων αληθειών της Θείας Αποκαλύψεως, αλλά για αποδοχή και οντολογική μετοχή στην Ένσαρκη Αλήθεια, που είναι ο Χριστός.
Μαθητής: Πώς γίνεται, Πάτερ, τόσοι πολλοί από τους Ρώσους μας να καταφεύγουν με μεγάλο ζήλο στον Άθωνα, επιθυμώντας τη σωτηρία εκεί;Γέροντα. Και πολλοί δεν κάνουν λάθος: λαμβάνουν σωτηρία στον Άθωνα· αλλά δεν πρέπει να νομίζει κανείς ότι η σωτηρία μπορεί να βρεθεί μόνο στον Άθωνα. Όπου καλείται ο καθένας, εκεί ας μένει, σύμφωνα με τον λόγο του Αποστόλου Παύλου (βλ. Α΄ Κορινθίους 7:20 ). Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είπε: «Οι αληθινοί προσκυνηταί προσκυνήσουν τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία εν παντί τόπου» (βλ. Ιωάννης 4:23-24 ). Πολλοί αγωνίζονται για τον Άθωνα ή εδώ, μετακινούμενοι από τόπο σε τόπο, αναζητούν τη Βασιλεία των Ουρανών στους ανθρώπους και όχι στον εαυτό τους, ξεχνώντας αυτό που λέγεται στο Ευαγγέλιο: « Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας» ( Λουκάς 17:21 ). Φυσικά, υπάρχουν μετακινήσεις από τόπο σε τόπο για καλούς λόγους, αλλά ως επί το πλείστον αυτό οφείλεται στην έλλειψη ταπεινότητας και υπομονής και στην κρίση των άλλων.Μαθητής: Πατέρα, γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που ευαρεστούν τον Κύριο Θεό, αλλά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερα πνευματικά χαρίσματα;Γέροντα, ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο Θεό για τα μεγάλα Του ελέη προς εμάς, γιατί τόσο σοφά κανονίζει τη σωτηρία μας, και ας εμπιστευτούμε τα δώρα μας στο άγιο θέλημά Του· ας τα κανονίσει όπως Του αρέσει. Εμείς, από την πλευρά μας, αρκεί να αναγκάσουμε τους εαυτούς μας στην αρετή. Όπως ακριβώς στην κοσμική ζωή ένας πλούσιος κύριος εμπιστεύεται τον πλούτο του σε έναν πιστό και έμπιστο διαχειριστή, γνωρίζοντας ότι ο πλούτος του θα είναι ασφαλής στα χέρια αυτού του ανθρώπου, έτσι και ο Κύριος απονέμει ιδιαίτερα δώρα σε τέτοια άτομα που θα τα χρησιμοποιήσουν για τη σωτηρία των ίδιων και των πλησίον τους.
Ποιος Τσίπρας, ποια αριστερά, ποιες προοδευτικές δυνάμεις;Ο λόγος που η Ν.Δ. καλπάζει κυριολεκτικά στις δημοσκοπήσεις έχοντας εξαφανίσει τον λεγόμενο «προοδευτικό χώρο», είναι διότι πολύ απλά η εθνοσωτήριος κυβέρνηση είναι ένα πραγματικό τσουνάμι προοδευτισμού.Τέτοια επαναστατικά μέτρα, οι αριστεροί δεν τα έχουν δει ούτε στον ύπνο τους.Ποιος θα το περίμενε αλήθεια ότι μετά τον γάμο ομόφυλων, θα άνοιγε στην Ελλάδα και θέμα πολυγαμίας, παρουσία μάλιστα υπουργού;
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ὁσίου, Σαββάτου κζ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. ε΄ 22 - ς΄ 2).
Γαλ. 5,22 ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις,
Γαλ. 5,22 Ο καρπός όμως, τον οποίον το Αγιον Πνεύμα παράγει εις τας καλοπροαιρέτους και πιστάς καρδίας, είναι η αγάπη προς όλους, η χαρά από την λύτρωσιν που δίδει ο Χριστός, η ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδησις, η μακροθυμία προς εκείνους που πταίουν απέναντι μας, η καλωσύνη και η διάθεσις να είμεθα εξυπηρετικοί προς τους άλλους, η αγαθότης της καρδίας, η αξιοπιστία στους λόγους και τας υποσχέσεις μας,
Οι προεπαναστατικοί αγώνες των Ελλήνων.Μυργιώτης Παναγιώτης, Μαθηματικός29 Μαΐου 1453 η βασιλεύουσα πέφτει στα χέρια των Τούρκων. Η πόλις του Κωνσταντίνου και πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας για 1000 και πλέον χρόνια υποδουλώνεται στους Αγαρηνούς και βυθίζεται στο σκοτάδι ο τότε γνωστός κόσμος.Ο Ελληνισμός αναγκάζεται να ζήσει σκλάβος σε ένα αλλόθρησκο δυνάστη που δεν σέβεται την προσωπικότητα του ανθρώπου και την προσφορά του ελληνικού πνεύματος στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Άλλα γνωρίζει ο δυνάστης κατακτητής: τον χειρισμό της χαντζάρας που αφαιρεί ζωές και κεφάλια.Ο ελληνορθόδοξος πολιτισμός και το ελεύθερο φρόνημα των ελλήνων με την βοήθεια του κρυφού σχολειού και τον μύθο του μαρμαρωμένου βασιλιά διατηρεί ζωντανό το όραμα-επιθυμία «πάλι με χρόνους και καιρούς πάλι δικά μας θα είναι».
Σήμερον ὅταν πας σὲ ἕνα σπίτι, τῇ δὲ Τετάρτῃ τρῶνε κρέας, τῇ δὲ Πέμπτῃ τρῶνε φασόλια καὶ φακή.Τὴν Παρασκευή τρῶνε κρέας καὶ τὸ Σάββατο τρῶνε ρεβίθια.
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥΛέγει ἕνα τροπάριο τῆς λιτῆς τῶν Εἰσοδίων: «Σήμερον ὁ Θεοχώρητος Ναός, ἡ Θεοτόκος, ἐν ναῷ Κυρίου προσάγεται, καὶ Ζαχαρίας ταύτην ὑποδέχεται».Γεννᾶται μία ἀπορία. Ἐνῷ ἀπαγορευόταν ἡ εἴσοδος στὰ Ἁγία τῶν Ἁγίων σὲ ὅλους καὶ μόνο στὸν Ἀρχιερέα ἐπιτρεπόταν μία φορὰ τὸν χρόνο καὶ μετὰ ἀπὸ προηγουμένη πρὸς τὸν Θεὸ ἐξιλαστήριο θυσία, ἐπιτράπηκε στὴ μικρὴ Μαριάμ; Ἀφοῦ ἡ εἴσοδος ἀπαγορευόταν σὲ ὅλους στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἄρα οὔτε καὶ στὴν Μαριὰμ ἐπιτρεπόταν· ἀλλὰ ἡ Μαριὰμ ἦταν ἡ πρὸ τῶν αἰώνων προορισμένη καὶ ἀπὸ τῶν προφητῶν προαγγελθεῖσα νὰ γίνη μητέρα τοῦ ἐνανθρωπήσαντα Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς κατὰ θαυμαστὸ τρόπο ἐπέτρεψε σ’αὐτὴ νὰ εἰσέλθη στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων.Τὴν εἴσοδο τῆς Μαριὰμ στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων ἀποκάλυψε ὁ Θεὸς στὸν Ἀρχιερέα Ζαχαρία, τὸν πατέρα τοῦ Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου, διὰ τοῦ κρεμασμένου Λογείου ἢ Ἐφώδ (ποὺ σημαίνει λύτρωση) ἐπὶ τοῦ στήθους αὐτοῦ καὶ ἔτσι πείσθηκαν οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ λαός, ὅτι ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει τὴν εἴσοδο τῆς Μαριὰμ στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων.Ἡ Παναγία λοιπὸν προσφέρεται στὸν Ναὸ σὰν τριετὴς κόρη, ποὺ θὰ κατοικήση στὰ ἄβατα τοῦ Ναοῦ, γιὰ νὰ προμηνύση καὶ προγράψη τὸ μέλλον, ὅτι μόνο αὐτὴ μὲ παράδοξο καὶ καινούργιο τρόπο θὰ γεννήση τὸ ἕνα πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδας καὶ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἁγίους μόνο αὐτὴ θὰ γίνη μονὴ καὶ σεβάσμιο κατοικητήριο τῆς Ἁγίας Τριάδας, σημειώνει ὁ Ἰσίδωρος Θεσσαλονίκης. Τὸ ἐπίγειο κατοικητήριο τοῦ Παντάνακτος Θεοῦ γίνεται κατοικία τῆς πιὸ ἐκλεκτῆς καὶ πιὸ ἁγνῆς ὕπαρξης ποὺ προῆλθε ποτέ, ἀπὸ τὸ ἀνθρώπινο γένος. Ἡ Παναγία δὲν εἰσέρχεται στὸν Ναὸ μόνον, γιὰ νὰ προσφέρη μὲ τοὺς γονεῖς της τὸ δῶρο της καὶ νὰ ὑψώση τὴν εὐχαριστήρια προσευχή της. Εἰσέρχεται, γιὰ νὰ γίνη ἡ ἴδια «καὶ ἀνάθημα καὶ εὐῶδες θυμίαμα». Κατοικεῖ στὰ ἄδυτα τοῦ Ναοῦ, γιὰ νὰ γίνη «τοῦ Ἰησοῦ οἰκητήριον, τερπνὸν καὶ ὡραῖον». Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας στὸν Ναὸ συμβολίζει τὴν εἴσοδο τῶν ἀνθρώπων στὴν καινούρια ζωὴ καὶ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Αἱ κύριαι θέσεις τῆς θεωρίας τοῦ πρωτείου τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἡ κριτική τους*Γράφει ὁ Ἡγούμενος π. Διονύσιος (Σλένωφ), Προϊστάμενος τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίου Ἀνδρέου, Διευθυντὴς τῆς Συνοδικῆς Βιβλιοθήκης1ονΣτὴν παροῦσα ἀνακοίνωση θὰ ἀναλυθοῦν οἱ κύριες θέσεις ἢ τὰ ἀξιώματα τῆς θεωρίας τοῦ πρωτείου τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τὸ ὁποῖο ἔχει ἐντατικοποιηθεῖ τὰ τελευταῖα χρόνια μὲ σκοπὸ νὰ δικαιολογήσει τὶς ἀντικανονικὲς καὶ ἐξω-εδαφικὲς ἐνέργειες τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στὴν Οὐκρανία καὶ σὲ ἄλλες περιοχὲς (Ἐσθονία, Λετονία, Λιθουανία) καὶ περιπτώσεις (ἔκδοση ἐπικαλυπτικῶν ἀποφάσεων σὲ ὑποθέσεις κληρικῶν ἄλλων δικαιοδοσιῶν). Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ θεωρία τοῦ πρωτείου ἔχει ἀρχίσει νὰ ὑποστηρίζει τὴν πρακτική τοῦ πρωτείου – εἰς βάρος τῆς ἑνότητας τῆς παγκόσμιας Ὀρθοδοξίας.Οἱ θέσεις ἢ τὰ ἀξιώματα τῆς θεωρίας τοῦ πρωτείου μποροῦν νὰ ἐντοπιστοῦν ξεκάθαρα σὲ δηλώσεις, ἄρθρα καὶ βιβλία ἀντιπροσώπων τοῦ ἀνωτάτου κλήρου τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, καθηγητῶν θεολογικῶν σχολῶν πανεπιστημίων στὴν Ἑλλάδα, μεμονωμένων ἐπιστημόνων, θεολόγων καὶ δημοσιογράφων ἀπὸ τὸν χῶρο τοῦ Ἑλληνικοῦ Ὀρθόδοξου κόσμου.Κατὰ τὴ διάρκεια μελέτης τοῦ πεδίου τῆς σύγκρουσης καὶ τῶν αἰτιῶν της, ἐντοπίστηκαν ὀκτὼ βασικὲς θέσεις:1. Τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως διαθέτει οἰκουμενικὸ χαρακτήρα.2. Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἀπέκτησε τὰ δικαστικὸ-διοικητικὰ δικαιώματα τῶν Παπῶν τῆς Ρώμης.
Α.- Τι είναι η “ψηφιακή ακεραιότητα”Ο όρος digital integrity (γερμ. digitale Unversehrtheit, γαλλ. intégrité numérique) αναφέρεται στην αντίληψη ότι κάθε άτομο έχει θεμελιώδες δικαίωμα, όχι μόνο στην ιδιωτικότητα και στην προστασία των δεδομένων του, αλλά και στην προστασία της “ψηφιακής του υπόστασης”, δηλαδή της συνολικής του ταυτότητας και ύπαρξης στον ψηφιακό κόσμο. Η έννοια αυτή περιλαμβάνει στοιχεία όπως:πρωτίστως, δικαίωμα σε “offline ζωή”, δηλαδή το δικαίωμα να μην εξαρτάται κανείς αποκλειστικά από ψηφιακές υπηρεσίες, να μην υποχρεούται να είναι διαρκώς συνδεδεμένος, προστασία από κατάχρηση, αδιάκριτη ή ανεξέλεγκτη επεξεργασία δεδομένων που αφορούν την «ψηφιακή ζωή» του ατόμου,ακεραιότητα και ασφάλεια δεδομένων στον ψηφιακό χώρο,δικαίωμα στη “λήθη” (right to be forgotten), δηλαδή να μπορεί να διαγράφει ή να ελέγχει τα ίχνη του στον ψηφιακό χώρο,έλεγχο ότι οι αποφάσεις που τον αφορούν, ειδικά όταν βασίζονται σε αλγορίθμους, αυτοματισμούς, ή τεχνητή νοημοσύνη, δεν λαμβάνονται χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση και χωρίς διαφάνεια.Με άλλα λόγια, η ψηφιακή ακεραιότητα αντιπροσωπεύει έναν διευρυμένο πυρήνα ατομικών δικαιωμάτων, που αναγνωρίζει πως «η ζωή μας» πλέον δεν είναι μόνο υλική ή φυσική, είναι και ψηφιακή.Ειδικότερα, η διάσταση του δικαιώματος σε “offline ζωή” (offline life) αποκτά ριζική σημασία: στην εποχή της πληροφορίας, της τεχνητής νοημοσύνης, της κοινωνικής δικτύωσης, της ψηφιακής ταυτοποίησης, η δυνατότητα να υπάρχω χωρίς να μετριέμαι, να μη χρειάζεται να είμαι συνεχώς διασυνδεδεμένος και «ελέγξιμος» είναι βασική προϋπόθεση της ελευθερίας και της αυτονομίας.
ΤΟ «ΔΙΚΑΙΩΜΑ» ΤΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣΤοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου ΤάτσηἩ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας πάντα ἐνοχλεῖ τοὺς πολιτικούς, τοὺς ἀνθρώπους τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν, τοὺς ἐπιστήμονες καὶ φυσικά τούς εἰδωλολάτρες καὶ ἄθεους. Δὲν ἀναγνωρίζουν στοὺς κληρικοὺς τὸ δικαίωμα νὰ ἐλέγχουν μὲ βάση τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ τὰ κακῶς κείμενα καὶ γενικὰ τὰ ἀντιχριστιανικά τους ἔργα. Οἱ ἴδιοι ὅμως ἔχουν κάθε δικαίωμα νὰ κρίνουν τοὺς πάντες καὶ τὰ πάντα! Ἀπὸ τοὺς κρινόμενους ὅμως ἀπαιτοῦν σιωπή.Οἱ πολιτικοί, γιὰ παράδειγμα, ψηφίζουν νόμους ἀντίθετους μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ δὲν θέλουν τὴν ἀντίδραση τῶν κληρικῶν, γιατί ὑπάρχει ὁ λαὸς ποὺ θρησκεύει κι ἐπηρεάζεται ἀπὸ τὶς διαμαρτυρίες τους. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι δὲν δέχονται τὴν ἐλευθερία στοὺς ἀντιφρονοῦντες, θεωροῦν ὅτι τὰ ὅσα ὑποστηρίζουν οἱ ἴδιοι εἶναι ὀρθὰ καὶ δὲν ἐπιδέχονται καμιὰ ἀμφισβήτηση!Μερικοὶ βέβαια ὑποκρίνονται πώς τάχα μπορεῖ ἡ Ἐκκλησία νά ὑπερασπίζεται τὴ διδασκαλία της, χωρὶς ὡστόσο νὰ τῆς ἐπιτρέπουν νὰ ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ κρίνει τοὺς πολεμίους της. Λὲς καὶ περιμένουν οἱ κληρικοὶ τὴν ἄδεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας, γιὰ νὰ μιλήσουν γιὰ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὰ καθήκοντα τῶν χριστιανῶν καὶ φυσικὰ γιά τὴν ἀθλιότητα ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν κοινωνία μὲ πρωταγωνιστὲς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀρνοῦνται τὸ Θεό.Στὴν ἐποχή μας τὰ ἤθη ἔχουν χαλαρώσει τόσο πολύ, γεγονὸς ποὺ ἀπογοητεύει τοὺς συνειδητοὺς χριστιανούς. Διερχόμαστε ἡμέρες ποὺ ἡ κυριαρχία τοῦ διαβόλου ὑπάρχει σχεδὸν παντοῦ!
Ἡ νοητὴ περιστερὰ
(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)
«…Ἡ περιστερὰ ἡ ἀμόλυντος… ἐν σκηνώματι ἁγίῳ κατοικεῖν ᾑρε- τίσατο» (ᾠδὴ γ΄, β΄ καν. Εἰσοδ., δ΄ τροπ.). «Ἡ …ἁγνὴ περιστερὰ προσηνέχθη κατοικεῖν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ…» (ᾠδὴ στ΄, β΄ καν. Εἰσοδ., γ΄ τροπ.Σήμερα, ἀγαπητοί μου, 21 Νοεμβρίου εἶνε μεγάλη θεομητορικὴ ἑορτή· ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὰ Εἰσόδια τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου.
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2025/11/blog-post_847.html
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης ιε´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. γ´ 23 - δ´ 5).
Γαλ. 3,23 Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.
Γαλ. 3,23 Πριν δε να έλθη η δια της πίστεως λύτρωσις και σωτηρία, όλοι εφρουρούμεθα από τον Νομον, κλεισμένοι και περιμανδρωμένοι, προοριζόμενοι δια την πίστιν, που έμελλε εν καιρώ να αποκαλυφθή.
Γαλ. 3,24 ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν·
Γαλ. 3,24 Ωστε ο Νομος έγινε παιδαγωγός μας, ο οποίος μας εξεπαίδευε και μας προπαρασκευάζε να ποθήσωμεν και γνωρίσωμεν τον Χριστόν, ώστε να πάρωμεν την δικαίωσιν από την πίστιν.
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ«Ἕνας χῶρος ἀκαθάρτων πνευμάτων»Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς στίς Πράξεις (κ΄ 30) μέ πόνο μᾶς προειδοποιεῖ: «καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν» (Πράξ. κ΄, 30). (Δηλ: Καὶ ἀπὸ σᾶς τοὺς ἰδίους θὰ ἀναφανοῦν ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι θὰ διδάσκουν διδασκαλίας, αἱ ὀποῖαι θὰ διαστρέφουν τὴν ἀλήθειαν, διὰ νὰ ἀποσποῦν τοὺς μαθητὰς ἀπὸ τὸν εὐθὺν δρόμον τῆς ἀληθείας καὶ νὰ τοὺς παρασύρουν ἀπὸ πίσω των ὡς ὁπαδοὺς καὶ ἀκολούθους των).Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος παρατηρεῖ:«Ἄς μὴ στενοχωρούμαστε γιὰ τὸ ὅτι ὑπάρχουν αἱρέσεις, τὴ στιγμὴ ποὺ καὶ ψευδόχριστοι θέλησαν νὰ παρουσιαστοῦν μὲ τρόπο ἀπατηλὸ φέροντας τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ Τὸν ἐπισκιάσουν. Ἀλλ’ ἡ ἀλήθεια λάμπει κι εἶναι παντοῦ ὁλοφάνερη. Τὸ ἴδιο συνέβηκε καὶ μὲ τοὺς προφῆτες. Παρουσιάστηκαν ψευδοπροφῆτες καὶ συγκρινόμενοι μ’ αὐτοὺς ἔλαμψαν περισσότερο οἱ ἀληθηνοὶ προφῆτες. Καθ’ ὅσον ἡ ἀσθένεια καθιστᾶ φανερὴ τὴν ὑγεία, τὸ σκοτάδι τὸ φῶς, καὶ ἡ κακοκαιρία τὴ γαλήνη».Ἡ μεγαλύτερη αἵρεση τὴν σημερινὴ ἐποχὴ εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός.Ὁ Ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς τονίζει:«Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι κοινὸν ὄνομα διὰ τοὺς ψευδοχριστιανισμούς, διὰ τὰς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του βρίσκεται ἡ καρδιὰ ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὑμανισμῶν, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Παπισμόν.
«Ξαφνικά το κελί του γέροντα φωτίστηκε λες και άναψαν προβολέα»Ο Όσιος Γαβριήλ στις αναμνήσεις της Μαρίνας ΚανκάβαΜαρίνα ΚανκάβαΟ Όσιος Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε) είναι ένας γέροντας με αγαθό χαμόγελο, ένας τολμηρός άγιος, που με την αγάπη του κατέκτησε ολόκληρο τον κόσμο. Όλοι τον γνωρίζουν, τον τιμούν και τον θαυμάζουν: επιστήμονες και απλοί άνθρωποι, κληρικοί και λαϊκοί, θρησκευόμενοι και μη. Έτσι ήταν και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του: οι άνθρωποι που τον γνώριζαν προσωπικά τον θεωρούσαν μεγάλο πνευματοφόρο γέροντα, αγαθό και στοργικό ποιμένα, ακούραστο εργάτη του Θεού, που έσωζε τις ψυχές των ανθρώπων. Βέβαια υπήρχαν και εκείνοι που τον αποκαλούσαν τρελό της πόλης, μέθυσο, ψυχικά άρρωστο. Αυτοί οι τελευταίοι μόνο μετά από χρόνια πείστηκαν ότι ήταν αληθινός ασκητής, άγιος γέροντας, δια Χριστόν σαλός, που διέθετε πολλά πνευματικά χαρίσματα.Παρουσιάζουμε στους αναγνώστες μας τις αναμνήσεις της Μαρίνας Κανκάβα, πνευματικής κόρης του γέροντα, η οποία μας μιλάει για την εμπειρία της προσωπικής επικοινωνίας της με τον άγιο της εποχής μας.Γνώρισα τον γέροντα Γαβριήλ το 1991. Από την πρώτη μας συνάντηση, μέσα μου συντελέστηκε μια μεταμόρφωση. Ήταν σαν να μπήκε με όλη του την αγάπη στην καρδιά μου και έμεινε εκεί για πάντα. Κάποτε είχε πει: «Ο Κύριος με έστειλε στη Γεωργία για να κηρύξω την αγάπη». Πράγματι, ο γέροντας Γαβριήλ ήταν δάσκαλος της αγάπης, ακτινοβολούσε αγάπη. Μετά τη γνωριμία μου με τον γέροντα Γαβριήλ, τον επισκεπτόμουν σχεδόν κάθε μέρα.Μια μέρα, η φίλη που μου γνώρισε τον παππούλη δεν μπορούσε να έρθει μαζί μου στο Σαμταβρό, οπότε αποφάσισα να τον επισκεφτώ μόνη μου. Στο δρόμο για το μοναστήρι σκεφτόμουν: «Θα φτάσω στο Σαμταβρό, θα ανέβω τα σκαλοπάτια, εκείνος όμως δεν θα με θυμηθεί. Σίγουρα θα με ρωτήσει: «Ποια είσαι; Τι θέλεις; Γιατί ήρθες;!»Χωρίς να ξέρω τι να απαντήσω σε μια τέτοια περίπτωση, ανέβηκα στο κελί του, προσευχήθηκα έξω από την πόρτα, αλλά εκείνος δεν απάντησε. Αυτό σήμαινε ότι δεν μου επέτρεπε να μπω. Κοίταξα το ρολόι: ήταν περίπου 11:30. Σκέφτηκα ότι αν ο γέροντας δεν βγει μέχρι τις 12, θα γυρίσω πίσω στην Τιφλίδα. Και τι νομίζετε! Μόλις ετοιμαζόμουν να φύγω, ο γέροντας Γαβριήλ βγήκε από το κελί του. Το ρολόι έδειχνε ακριβώς 12! Με χαρά πλησίασα για να πάρω την ευχή του, αλλά πριν προλάβω να πω κουβέντα, ο γέροντας μου έκανε τις ερωτήσεις που τριγυρνούσαν στο κεφάλι μου στο δρόμο: «Ποια είσαι; Τι θέλεις; Γιατί ήρθες;» Χωρίς να ξέρω τι να απαντήσω, σκέφτηκα να φύγω, αλλά δεν μπορούσα. Λες και κάποια δύναμη να είχε παραλύσει όλο το σώμα μου, έτσι που δεν μπορούσα να κουνηθώ. Ο γέροντας ξαφνικά γύρισε προς το μέρος μου και με εκπληκτική αγάπη στα μάτια, με τη χαρακτηριστική του χειρονομία, με ρώτησε: «Μαρίνα, πώς είσαι;» Χάρηκα και ξαφνιάστηκα ταυτόχρονα. Νόμιζα ότι δεν θα με δεχόταν και δεν θα με θυμόταν, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι θυμόταν ακόμα και το όνομά μου. Στη συνέχεια, ο γέροντας με προσκάλεσε στο κελί του. Τότε έγινα μάρτυρας του πρώτου θαύματος στο κελί του γέροντα. Μου έδωσε το βιβλίο με τους βίους των Αγίων Πατέρων και με πρόσταξε να του το διαβάσω φωναχτά. Άνοιξα το βιβλίο, αλλά δεν μπορούσα να δω το κείμενο, επειδή το κελί ήταν σκοτεινό. Ξαφνικά, το κελί φωτίστηκε λες και κάποιος άναψε προβολέα. Σκέφτηκα ότι άναψαν το φως, σήκωσα το κεφάλι, κοίταξα τη λάμπα, αλλά δεν ήταν αναμμένη. Τότε μόνο είχα εκπλαγεί πολύ και δεν μπόρεσα να αναλύσω τι είχε συμβεί, αλλά τώρα καταλαβαίνω ότι ήταν το Θείο φως. Το φως με το οποίο έλαμπε ο γέροντας Γαβριήλ όσο και όλα γύρω του.
Αποφεύγει τις ευθύνες του το ελληνικό κράτος για τους πληθυσμούς της Συρίας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Τι λένε η ιστορικός Μαριάννα Κορομηλά και ο γεωπολιτικός αναλυτής Νικήτας Σίμος•Γιώργος ΧατζηδημητρίουΜπροστά στον γκρεμό του αφανισμού βρίσκεται τα τελευταία χρόνια η κοινότητα των Ελληνορθοδόξων της βαθιάς Μέσης Ανατολής, μια από τις μακροβιότερες και σταθερότερες χριστιανικές κοινότητες παγκοσμίως, με μακραίωνες ρίζες και βαρύ πολιτισμικό ίχνος σε ολόκληρη την περιοχή. Πρόκειται για εδάφη όπου, όπως λέει η πολυσχιδής ιστορικός Μαριάννα Κορομηλά, «έζησε επί χιλιετίες με σεβασμό στον άλλον – όχι ανοχή, αλλά σεβασμό».Σε εκείνα τα χώματα, όπου ο χριστιανισμός και κυρίως η Ορθοδοξία «ζει και αναπτύσσεται ειρηνικά -με ελάχιστες εξαιρέσεις- από το 636 μ.Χ. μέχρι σήμερα σε ισλαμικά κράτη (με δεκάδες χριστιανικά Πατριαρχεία, Αρχιεπισκοπές, Μητροπόλεις, επισκοπές και αμέτρητες εκκλησίες και μονές)». Εκεί όπου τώρα η άξεστη Δύση, μετά τις ολέθριες επεμβάσεις της, οι οποίες ιδιωτικοποίησαν ακόμα και τον πόλεμο, έρχεται να μιλήσει ανίδεα και ανιστόρητα για «συμπερίληψη»…Μόνο στη Συρία του 2000 ζούσαν περίπου 2.000.000 Ελληνορθόδοξοι, που οδηγήθηκαν σε έξοδο λόγω του πολέμου με τον άλλοτε επικηρυγμένο τζιχαντιστή Αχμέτ Αλ Σαράα, που έγινε προ ημερών δεκτός εν χορδαίς και οργάνοις στον Λευκό Οίκο.
Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣΣχόλιο στα Εισόδια της Θεοτόκου.Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου, Θεολόγου- συγγραφέως -Ι. Μ. Κυθήρων και ΑντικυθήρωνΕν Κυθήροις τη 21η Νοεμβρίου 2025Η εις τον Ναόν τον νομικόν είσοδος και αφιέρωσις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, αγαπητοί μου αδελφοί, απετέλεσε από αρχαιοτάτων χρόνων υπόθεση εορτής Θεομητορικής, την οποία εορτάζει η Εκκλησία μας την 21ην Νοεμβρίου, διότι αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς της επί γης ζωής της. Γύρω από τα ιστορικά πλαίσια της εορτής αυτής δεν μας δίδει καμιά πληροφορία η αγία Γραφή, αλλά ό,τι γνωρίζουμε σχετικά, προέρχεται από την Παράδοση της Εκκλησίας μας.Σύμφωνα λοιπόν με την Παράδοση οι γονείς της Θεοτόκου, οι άγιοι Ιωακείμ και Άννα, καθώς περνούσαν τη ζωή τους χωρίς παιδιά, παρακαλούσαν με νηστείες και δεήσεις, τον Κύριο, να τους χαρίσει ένα παιδί, υποσχόμενοι, αν ικανοποιηθεί το αίτημά τους, το παιδί που θα γεννήσουν, να το αφιερώσουν στον Θεό. Πράγματι ο Θεός πραγματοποίησε το αίτημά τους μετά από πολλά χρόνια, όταν πια αυτοί είχαν φθάσει σε γεροντική ηλικία και η τεκνογονία ήταν αδύνατος και η Άννα γέννησε την Θεοτόκο, αυτήν που επρόκειτο να γίνει η μητέρα του Θεού και η σωτηρία ολοκλήρου του γένους των ανθρώπων. Όταν δε αυτή έφθασε στην ηλικία των τριών ετών, μετά την υπερφυσική και παράδοξη γέννησή της, οι γονείς της, εκπληρώνοντας την υπόσχεση που έδωσαν στο Θεό, την οδήγησαν στο Ιερό και την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία.
Οι αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί, υπό συνθήκες άγνοιας της μεγάλης μάζας, είναι καταλυτικές: Η Ε.Ε. προχωρά στην πιο ολοκληρωμένη ανασυγκρότηση του νομισματικού της συστήματος από την εισαγωγή του ευρώ (1999). Μέχρι το 2027 έρχεται μια τριπλή ρύθμιση που θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι 340.000.000 ευρωπαίοι πολίτες αλληλεπιδρούν με το χρήμα.Έρχονται α) όρια στις συναλλαγές με μετρητά, β) υποχρεωτική παρακολούθηση των κρυπτονομισμάτων και γ) το ψηφιακό ευρώ.Ως στόχος που δικαιολογεί τα μέτρα αυτά, που θα αναδιαμορφώσουν τις παγκόσμιες ροές κεφαλαίων, την ελευθερία των πολιτών και το μέλλον του ίδιου του χρήματος, προβάλλεται ο σκοπός καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, η οποία εκτιμάται ετησίως σε 700 δισεκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα, επιχειρείται και η κεντρικοποίηση της εποπτείας κατά του ξεπλύματος χρήματος υπό τη νέα Αρχή της ΕΕ για την Καταπολέμηση του Ξεπλύματος Χρήματος (AMLA), συγκεντρώνοντας την εξουσία που προηγουμένως ήταν κατανεμημένη μεταξύ των εθνικών ρυθμιστικών αρχών.
“Πόθεν ο πατριάρχης εκπέπτωκεν εις τοιούτον όλισθον, ώστε εκουσίως να αγωνίζεται να παραδώση το ποίμιόν του εις τους λύκους να το κατασπαράξουν;”……………………………………………………Ο Απόστολος Παύλος, το στόμα του Χριστού παραγγέλλει: Μη συγκοινωνήτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε. Εις περιστάσεις κατά τας οποίας περιφρονείται και υβρίζεται η Αγία Ορθόδοξος Πίστις ημών επιτρέπεται έλεγχος ακόμη και θυμός δίκαιος δικαιώτατος, απαγορεύεται δε η σιωπή. Αλλά και ο έλεγχος να γίνεται με διάκρισιν και σύνεσιν όχι με ταραχήν και θυμόν υπερβολικόν, να γίνεται με θυμόν θεϊκόν, διότι και ο Θεός μας λέγει, μάθετε απ’ εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία.Ο Θεός δεν εγκαταλείπει την Εκκλησίαν Του, και εκείνους που την πολεμούν θα τους ταπεινώση και θα τους συντρίψη ως σκεύη κεραμέως, και μακάριοι εκείνοι οι οποίοι μέχρι θανάτου θα μείνουν πιστοί εις την Ορθόδοξον πίστιν, εις την ορθόδοξον ομολογίαν.
«- Συχνά λειτουργούσα σε έρημο μέρος. Όταν είχα περάσει πολύ την αρχή της Θείας Λειτουργίας, ο τυφλός ζητιάνος που φύλαγε το πέτρινο κατώφλι της εκκλησίας κάθε μέρα έμπαινε από έξω. Έμενε ίσιος και άκαμπτος στην πόρτα. Και εγώ έβγαινα από τις Βασιλικές Πύλες.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης κς´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α´ Τιμ. α´ 18-20, β´ 8-15).
Α Τιμ. 1,18 Ταύτην τὴν παραγγελίαν παρατίθεμαί σοι, τέκνον Τιμόθεε, κατὰ τὰς προαγούσας ἐπὶ σὲ προφητείας, ἵνα στρατεύῃ ἐν αὐταῖς τὴν καλὴν στρατείαν,
Α Τιμ. 1,18 Αυτήν την εντολήν παραθέτω εις τα χέρια σου, δια να την φυλάξης πιστώς, τέκνον Τιμόθεε, σύμφωνα με τας προφητείας και τας αποκαλύψστου Θεού, που ελέχθησαν δια σε, δηλαδή να είσαι συνεχώς ο καλός στρατιώτης, ο επιστρατευμένος εις αυτάς με την καλήν στρατείαν,
Α Τιμ. 1,19 ἔχων πίστιν καὶ ἀγαθὴν συνείδησιν, ἥν τινες ἀπωσάμενοι περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν·
Α Τιμ. 1,19 έχων την ορθήν πίστιν, αγαθήν και ακατάκριτον συνείδησιν, την οποίαν συνείδησιν μερικοί απώθησαν, την κατέπνιξαν και την επέταξαν από την ψυχήν των και έτσι κατέληξαν εις ναυάγιον της πίστεως των.
Λίγα λόγια του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Πυργετού Λαρίσης, Αρχιμανδρίτου Ειρηναίου Βαϊοπούλου στο τέλος της Ιεράς Αγρυπνίας της Εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου (21/11/25).
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Οικουμενισμός. Η τελευταία αίρεση της ιστορίας
Ερώτηση ενός προσκυνητή: Θα μεταμορφωθούν πράγματι τα σώματά μας μετά την ανάσταση;Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου: Σίγουρα θα μεταμορφωθεί! Αυτό λέει ο Απόστολος Παύλος σχετικά με αυτό: Ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα μεταμορφώσει το σώμα της ταπεινώσεώς μας, ώστε να γίνει σύμμορφο με το ένδοξο σώμα Του, σύμφωνα με την ενέργεια με την οποία μπορεί να υποτάξει τα πάντα στον εαυτό Του ( Φιλ. 3:21 ).Τι είναι λοιπόν αυτό το σώμα της ταπεινώσεως, ρωτάτε, το οποίο ο Κύριος θα μεταμορφώσει σε σώμα δόξας Του; Σαφώς, αυτό το σώμα είναι η σάρκα, η οποία τώρα καταστρέφεται, περνώντας στη γη. Η μεταμόρφωσή της σημαίνει ότι, όντας θνητή και φθαρτή, δεν υπάρχει καθαυτή, αλλά με την ενέργεια του Κυρίου, ο Οποίος είναι σε θέση να ντύσει το θνητό με αθανασία και το φθαρτό με αφθαρσία.
Ερώτηση ενός προσκυνητή: Είναι δυνατόν να βρει κανείς σωτηρία σε αυτόν τον κόσμο ή είναι απολύτως απαραίτητο να καταφύγει σε ένα μοναστήρι;Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου. Δεν μου είναι εύκολο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση· απλώς να ξέρετε ότι δεν είναι το μέρος όπου σώζεται ένας άνθρωπος, αλλά ο καλός χαρακτήρας και η θέληση της καρδιάς.Ο Αδάμ, ζώντας στον Παράδεισο, αμάρτησε, και ο Λωτ σώθηκε ακόμη και στα Σόδομα. Ο Ιώβ κέρδισε δικαίωση στον λόχο της κοπριάς, και ο Σαούλ, ακόμη και στο βασιλικό παλάτι, στερήθηκε την παρούσα και μελλοντική βασιλεία. Η σωτηρία είναι δυνατή σε οποιοδήποτε μέρος και σε οποιοδήποτε κλήρο, σύμφωνα με τα διατάγματα του Υψίστου.
Ἡ μνήμη καὶ ἡ πνευματικὴ ζωὴ τῶν πιστῶν.Γράφει ὁ ἉγιοσιωνίτηςΔιάβασα στὸ Εὐαγγέλιο μιᾶς περασμένης Κυριακῆς, τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου, καὶ μοῦ ἔκανε ἐντύπωση τὸ μέμνησο ποὺ χρησιμοποίησε ὁ Ἀβραὰμ στὸν πλούσιο, ὅταν τοῦ εἶπε ὅτι θυμήσου τὶ ἔκανες στὴν ἐπίγεια ζωὴ σου καὶ τὶ ἀπέλαβε ὁ Λάζαρος. Τὸ ρῆμα εἶναι ἀπὸ τὸ μιμνήσκω-ομαι, ἀπὸ τὸ ὁποῖο ρῆμα παράγεται τὸ οὐσιαστικὸ ἡ μνήμη.Τὴν μνήμη τὴν ἔβαλε ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο νὰ θυμᾶται πρῶτα τὸν Θεό καὶ μετὰ τὸν πλησίον του. Τὴν ἔβαλε νὰ θυμᾶται τὶς συνεχεῖς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν δοξάζει συνέχεια γιὰ ὅ,τι τοῦ δίνει. Τὴν ἔβαλε νὰ θυμᾶται τὸν συνάνθρωπό του καὶ νὰ τὸν βοηθᾶ ἀποτελεσματικὰ. Νὰ θυμᾶται τὶς εὐεργεσίες τοῦ συνανθρώπου του καὶ νὰ τὸν εὐχαριστεῖ, κατὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο, ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε. Νὰ μὴν θυμᾶται τὸ κακὸ ποὺ ἔκανε ὁ πλησίον του, δηλαδή νὰ εἶναι ἀμνησίκακος. Νὰ θυμᾶται τὰ ἁμαρτήματα του στὴν ἱερὰ ἐξομολόγηση καὶ νὰ τὰ ἐξαγορεύει.
Κάποτε έγραψα κάτι σαν προσευχή, ένα είδος δοξολογίας στον Κύριο.Μερικές φορές η μούσα έρχεται σε μένα, και μόνο μία φορά έγραψα κάτι με θρησκευτικό θέμα. Έγραψα αυτό το κομμάτι, το διάβασα και αποφάσισα ότι βγήκε καλό. Μου άρεσε. Τότε σκέφτηκα: για να αποφύγω τυχόν λάθη, τι θα γινόταν αν παραβίαζα κάποιους κανόνες ή έκανα κάποιο δογματικό λάθος, θα πάω στον πατέρα Γαβριήλ, θα του ζητήσω να το διαβάσει και θα μου πει τη γνώμη του. Νόμιζα ότι ήμουν έτοιμος για όλα: θα πει αυτό, θα πει αυτό, θα πει εκείνο, θα κάνει αυτό, ακόμα κι αν με χτυπήσει στο κεφάλι με μια τσαγιέρα - είμαι έτοιμος για όλα.Ήρθα και είπα: «Έχω γράψει κάτι εδώ, πατέρα Γαβριήλ, σε παρακαλώ διάβασέ το για να μην υπάρχουν λάθη». Είπε:
Πολυγαμία στην ΕΕ: Οι woke «εκκλησίες» στέφουν τα όργια και στρώνουν τον δρόμο στα «χαρέμια» του ΙσλάμΠροτεστάντισσα πάστορας «ευλόγησε» 4 άντρες στο Βερολίνο - Η ανωμαλία «στεφανώνεται» και λειτουργεί ευνοϊκά για τη μουσουλμανική πολυγαμίαΣυντάκτης: Ελευθέριος ΑνδρώνηςΤα Σόδομα και τα Γόμορρα «ευλογούνται» όλο και πιο ανοιχτά πλέον στις ψευδοεκκλησίες της Νέας Εποχής.Μετά τους γάμους μεταξύ ίδιου φύλου και τις αυξανόμενες εισηγήσεις για νομιμοποίηση των αιμομικτικών γάμων (μεταξύ ξαδερφιών για… αρχή), τώρα έχουμε και την πολυγαμία να εισχωρεί σαν νέο καρκίνωμα στο διαταραγμένο στάτους της Ευρώπης. Γιατί πώς αλλιώς άλλωστε θα καλωσορίσει η Γηραιά Ήπειρος τα κτηνώδη ήθη και έθιμα του Ισλάμ; Πώς αλλιώς θα γίνει ποθητή γη της επαγγελίας για την μετακίνηση πληθυσμών που βρίσκεται σε εξέλιξη;Το δικέφαλο «τέρας» της woke ατζέντας και της ισλαμοποίησης εργάζεται για αμοιβαίες κατακτήσεις. Και όπου ακούς «κατακτήσεις» (αυτή η λέξη χρησιμοποιείται κατά κόρον και για την θηριωδία των εκτρώσεων), στην πραγματικότητα δεν έχει να κάνει με κατακτημένες κορυφές προόδου, αλλά με νέα ρεκόρ καταδύσεων πιο κοντά στον πάτο.
Στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου(π. Πλακίδας Deseille)
Ἡ ἑορτὴ αὐτή μᾶς ἐπιτρέπει νὰ εἰσέλθουμε κι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι στὸ μυστήριο αὐτὸ τῆς Θεοτόκου, νὰ μετάσχουμε σ’ αὐτὸ καὶ ἔτσι νὰ προετοιμαστοῦμε μαζί της γιὰ τὰ Χριστούγεννα, γιὰ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Ὀφείλουμε νὰ κάνουμε ἀκριβῶς ὅπως κι αὐτή, νὰ εἰσέλθουμε στὸν ναό, μέσα σ’ αὐτὴ τὴν ἱερὴ ἔρημο τῶν Γραφῶν, μακριὰ ἀπὸ ὅλες τὶς μέριμνες καὶ ὅλες τὶς ἔγνοιες τοῦ κόσμου.Ὁ καιρὸς τῆς προετοιμασίαςἩ ἑορτὴ αὐτὴ τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, ποὺ εἶναι τόσο κοντὰ στὴν ἀρχὴ τῆς Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων, ἀποτελεῖ μία θαυμάσια εἰσαγωγή στὴν περίοδο αὐτὴ, κατὰ τὴν ὁποία προετοιμαζόμαστε νὰ τιμήσουμε τὴ Γέννηση τοῦ Κυρίου καὶ νὰ τὴ γιορτάσουμε ὡς νέα ἐνσάρκωση τοῦ Χριστοῦ στὴ φάτνη τῆς δικῆς μας καρδιᾶς. Διότι αὐτὴ ἀκριβῶς θὰ εἶναι ἡ χάρις τῶν Χριστουγέννων: νὰ γεννιέται ὁ Χριστὸς πάντοτε ὅλο καὶ περισσότερο μέσα μας, νὰ μᾶς μεταμορφώνει πάντοτε ὅλο καὶ περισσότερο ἐν Αὐτῷ στὰ μύχια τῆς καρδιᾶς μας, ἔτσι ὥστε αὐτὴ ἡ παρουσία νὰ ἀκτινοβολεῖ σὲ ὅλο μας τὸ εἶναι καὶ σὲ ὅλη μας τὴ ζωή.Ἡ Παρθένος Μαρία προετοιμάστηκε τόσο θαυμαστὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ τὸν ρόλο της ὡς Μητέρας τοῦ Θεοῦ. Παιδὶ ἀκόμη, εἰσέρχεται στὸν Ναό, αὐτὴ ποὺ θὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης, ὁ ἀληθὴς τόπος τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων· εἰσέρχεται στὸν Ναὸ αὐτὸν ποὺ ἦταν χειροποίητος, ἀλλὰ προεικόνιζε, ἀνήγγελλε ἀκριβῶς τὴν ὁριστικὴ κατοικία τοῦ Θεοῦ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ἀχειροποίητη αὐτή, ἡ ὁποία θὰ σηματοδοτοῦσε τὸν χρόνο τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὸν χρόνο στὸν ὁποῖο ζοῦμε.Καμία, ἴσως, εὐαγγελικὴ περικοπή δὲν θὰ ταιρίαζε καλύτερα στὴν ἑορτὴ αὐτὴ ἀπὸ τὴν περικοπὴ ποὺ διαβάζουμε κατὰ παράδοση σὲ ὅλες τὶς Θεομητορικὲς ἑορτές, αὐτὴ περὶ τῆς Μάρθας καὶ τῆς Μαρίας. Πρόκειται ἀσφαλῶς γιὰ τὴ Μαρία, ἀδελφή τῆς Μάρθας καὶ τοῦ Λαζάρου, ἀλλὰ μὲ τὴν ἐπιλογὴ τοῦ ἀναγνώσματος ἀπὸ μέρους τῆς Ἐκκλησίας, αἰσθανόμαστε ἔντονα τὴ διάκριση μὲ τὴν ὁποία αὐτὴ περιβάλλει καθετὶ ποὺ ἀφορᾶ στὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ. Δὲν μιλᾶ ἐδῶ γι’ αὐτὴν, παρὰ ὑπὸ τὸ πέπλο κάποιας ποὺ τῆς ἔμοιαζε, ποὺ ἔφερε τὸ ἴδιο ὄνομα σὰν μέσα ἀπὸ ἕνα πέπλο σιωπῆς. Ἐπειδὴ αὐτὸ ἦταν τὸ καλύτερο, τὸ μόνο μέσο, γιὰ νὰ ἀποκαλυφθεῖ κάτι τὸ ἄρρητο.Ἡ Θεοτόκος ἔζησε πάντοτε μέσα στὴν ἀφάνεια. Μέσα στὰ Εὐαγγέλια διατηρεῖ αὐτὴ τὴν ἀφανῆ θέση. Δὲν μιλοῦν πολὺ γι’ αὐτήν. Μόνο μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν εἰκόνα τῆς Μαρίας τῆς Βηθανίας, ποὺ κάθεται στὰ πόδια τοῦ Κυρίου, μεταφέρεται ὁ νοῦς μας στὴν οὐσία τοῦ μυστηρίου τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ: σ’ αὐτὴν τὴν ἀκρόαση, ἀκρόαση ποὺ συναινεῖ στὸν λόγο διὰ τοῦ ὁποίου ὁ Χριστὸς σαρκώθηκε μέσα της. Μὲ τὴν ἀπάντησή της στὸν λόγο τοῦ Θεοῦ μπόρεσε νὰ ἐκπληρωθεῖ τὸ ἀνήκουστο μυστήριο τῆς Ἐνανθρωπήσεως, νὰ γεννηθεῖ ὁ Λόγος ἀνάμεσά μας.Ναί, καὶ σὲ ὄλον αὐτὸν τὸν χρόνο τῆς προετοιμασίας, πού μᾶς θυμίζει ἡ σημερινὴ ἑορτή, ἡ Θεοτόκος καθόταν ἤδη στὰ πόδια τοῦ Κυρίου, μὲ τὴν ἔννοια ὅτι ἔπρεπε νὰ μελετᾶ, νὰ ἀναλογίζεται, νὰ ἐσωτερικεύει τὶς Γραφὲς διὰ τῶν ὁποίων οἰκειοποιοῦνταν ὅλη τὴν προσμονὴ τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ, ὅλη τὴν ἐπιθυμία του γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσία. Καλοδεχόταν αὐτὴ τὴν ἐπιθυμία, τὴ ζοῦσε βαθιὰ μὲ ὅλη ἐκείνη τὴν πτωχεία ποὺ ἀποτελοῦσε ἔκφραση τῆς ψυχῆς της, τὴν πτωχεία τῷ πνεύματι ποὺ συνιστοῦσε ἡ ἀφάνειά της, μὲ ὅλη ἐκείνη τὴν παραίτηση ἀπὸ κάθε αὐτοεπιβεβαίωση, μὲ τὴν ἀποταγὴ ἐκείνη ποὺ τῆς ἐπέτρεπε νὰ δέχεται τὸν λόγο καὶ νὰ συναινεῖ καὶ ἔτσι νὰ προετοιμάζεται γιὰ τὴν ὑπέρτατη συγκατάθεση, ποὺ θὰ ἔδινε τὴν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.Ταυτόχρονα, ὅμως, ἡ ἑορτὴ αὐτή μᾶς ἐπιτρέπει νὰ εἰσέλθουμε κι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι στὸ μυστήριο αὐτὸ τῆς Θεοτόκου, νὰ μετάσχουμε σ’ αὐτό, καὶ ἔτσι νὰ προετοιμαστοῦμε μαζί της γιὰ τὰ Χριστούγεννα, γιὰ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Ὀφείλουμε νὰ κάνουμε ἀκριβῶς ὅπως κι αὐτή, νὰ εἰσέλθουμε στὸν ναό, μέσα σ’ αὐτὴ τὴν ἱερὴ ἔρημο τῶν Γραφῶν, μακριὰ ἀπὸ ὅλες τὶς μέριμνες καὶ ὅλες τὶς ἔγνοιες τοῦ κόσμου.Ἀσφαλῶς, δὲν γίνεται νὰ μὴ σκεπτόμαστε τὰ γήινα· πρέπει νὰ ἀσχοληθοῦμε καὶ μὲ αὐτὰ σὲ κάποιο βαθμό, ἀναλόγως τῶν καθηκόντων καὶ τῶν ρόλων ποὺ ὀφείλουμε νὰ ἀσκοῦμε μέσα στὴν κοινότητά μας. Δεν πρέπει, ὅμως, ἡ σκέψη μας νὰ εἶναι ἀνήσυχη καὶ ταραγμένη. Ὅλα αὐτά, ἡ μέριμνα, ἡ ἀνησυχία, ὁ πανικός, εἶναι ποὺ ἐμποδίζουν τὴν ἐσωτερικὴ προσοχὴ ἡ ὁποία μᾶς προετοιμάζει γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἀσχολίες μας δὲν ἀποτελοῦν ἐμπόδιο, μὲ τὴν προϋπόθεση ὅμως ὅτι δὲν μεταβάλλονται σὲ ἀγωνιώδεις μέριμνες.Ὅλες τὶς σκέψεις μας, ὅλες τὶς ἐσωτερικές μας στάσεις πρέπει νὰ τὶς ζωογονεί ἡ πίστη καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό· αὐτὴ θὰ μᾶς ἐπιτρέψει καὶ νὰ ἀσχολούμαστε μὲ τὰ καθήκοντα στὰ ὁποῖα πρέπει νὰ ἀφιερώσουμε χρόνο, τὰ ἀπαραίτητα ἔργα μας, καὶ ταυτόχρονα να τὰ ἐπιτελοῦμε χωρὶς ἀνησυχία, χωρὶς ταραχή, χωρὶς αὐτὸ νὰ μᾶς ἀναστατώνει, χωρὶς νὰ γίνεται ἐμπόδιο στὴν ἐσωτερικὴ αὐτὴ προσοχή, ἡ ὁποία εἶναι τόσο οὐσιώδης, τὸ οὐσιῶδες τῆς μοναστικῆς μας ζωῆς.Ναί, ἔτσι ὀφείλουμε νὰ εἰσερχόμαστε στὸν ναὸ τῆς καρδιᾶς μας, γιὰ νὰ γίνεται αὐτὴ ὅλο καὶ περισσότερο ναὸς τοῦ Κυρίου. Εἰσέρχομαι στὸν ναὸ τῆς καρδιᾶς δὲν σημαίνει μόνο νὰ ἀποφεύγω τὴν ἐσωτερικὴ ἀνησυχία, ἀλλὰ -καὶ ἀπὸ αὐτὸ πρέπει νὰ ἀρχίσουμε- νὰ ἀποφεύγω ὅ,τι εἶναι περιέργεια, ὅ,τι εἶναι περισπασμός, ὅ,τι χαρακτηρίζεται ἀπὸ ἀπληστία νὰ δῶ, νὰ ἀγγίξω, νὰ ἀκούσω καὶ νὰ γευθῶ τὰ ἐξωτερικὰ πράγματα. Νὰ τὰ ἀποφεύγω, γιὰ νὰ μπορῶ νὰ εἶμαι προσεκτικὸς στὴν ἐσωτερικὴ παρουσία τοῦ Κυρίου, στὴν κίνηση αὐτὴ τῆς καρδιᾶς μου ποὺ μὲ φέρνει πρὸς Αὐτὸν, ὁ Ὁποῖος βρίσκεται στὰ βάθη της, ἐπειδὴ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα Τὸν ἔχει ἐγγράψει ἐκεῖ. Και ὁ Ὁποῖος μᾶς διαφεύγει, στὸν βαθμὸ ποὺ γινόμαστε ὑπερβολικὰ ἐξωστρεφεῖς.Ναί, στὴν διάρκεια τῆς προπαρασκευαστικῆς αὐτῆς περιόδου γιὰ τὰ Χριστούγεννα, τὸ σημαντικὸ δὲν εἶναι ἡ νηστεία· πρέπει ἀσφαλῶς νὰ συνδυάζεται, ἀλλὰ μόνο γιὰ νὰ βοηθᾶ νὰ μετέχει καὶ τὸ σῶμα μας, ὁλόκληρο τὸ εἶναι μας, στὴν ἐσωτερικὴ αὐτὴ στάση, ἡ ὁποία εἶναι καὶ τὸ οὐσιῶδες.Ναί, αὐτὲς τὶς εὐλογημένες μέρες ἂς εἴμαστε προσεχτικοὶ στὸ νὰ μπαίνουμε ἔτσι στὸν ναὸ αὐτὸ τῆς καρδιᾶς μας, στὴν ἱερὴ αὐτὴ ἔρημο θὰ μποροῦσα νὰ πῶ, χωριζόμενοι ἀπὸ ὅλα ὅσα εἶναι τοῦ κόσμου, μὲ τὴν κακὴ ἔννοια τῆς λέξης. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ, θὰ καθοδηγούμαστε πράγματι ἀπὸ τὸ ἐσωτερικὸ φῶς τοῦ Κυρίου πρὸς συνάντησή Του, τὴν ὁποία θὰ ἑορτάσουμε τὰ Χριστούγεννα. «Ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς» (Ψάλμ. λε’ [35] 10).Αὐτῷ ἡ δόξα, σὺν τῷ ἀϊδίῳ Αὐτοῦ Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.https://apantaortodoxias.blogspot.com/2025/11/deseille.html
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝΕν Πειραιεί τη 17η Νοεμβρίου 2025.ΑΘΩΑ ΠΑΙΔΙΑ: ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ WOKE AGENDA!(Σχόλιο σε Κοινοτική πρόταση, τα παιδιά να διαλέγουν το φύλο τους σε οποιαδήποτε ηλικία)Διαψεύδονται πανηγυρικά όσοι νομίζουν και διακηρύττουν ότι δεν υπάρχει Woke Agenda στην Ευρώπη, όπως επίσης μας είχαν διαβεβαιώσει πριν από καιρό επίσημα κυβερνητικά χείλη. Δυστυχώς η διαβόητη «αφύπνιση» (αυτό σημαίνει ο όρος Woke), κυριολεκτικά «καλπάζει» στον ευρωπαϊκό χώρο και γενικά στον δυτικό «πολιτισμένο» κόσμο. Αν και η αλλαγή πολιτικής στις Η.Π.Α. προσπαθεί να «φρενάρει» την ξέφρενη πορεία της, εν τούτοις η ιδεολογία της έχει «μπολιάσει» εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι θεωρούν τα ολέθρια διδάγματά της ως «αξίες» και ως «θρίαμβο της ελευθερίας»!Αλλά για ποια «ελευθερία» πρόκειται; Ποιες αξίες ενσαρκώνει; Μήπως τους προαιώνιους κώδικες ηθικής, οι οποίοι αποτέλεσαν την βάση του παγκόσμιου πολιτισμού και έθεσαν τις βάσεις του σύγχρονου ανθρωπισμού; Κάθε άλλο! Η περιβόητη «ελευθερία» που επαγγέλλεται Woke Agenda, δεν είναι η πραγματική ελευθερία του ανθρώπου από τα πτωτικά δεσμά, όπως διδάσκει η χριστιανική μας πίστη, η αποκόλλησή μας από τα ενστικτώδη ζωή, η οποία μας διαφοροποιεί από τα άλλα έμβια όντα, αλλά το «δικαίωμα» να ζούμε όπως υπαγορεύουν τα τυφλά ένστικτα, να ορίζουν τη ζωή μας τα πάθη!Μια από τις κύριες εκφάνσεις Woke Agenda, όπως είναι γνωστό, είναι η αμφισβήτηση της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας, η άρνηση της δυαδικής υπόστασης της ανθρώπινης φύσης, ως άρρεν και θήλυ και η παραδοχή «πολλών φύλων» μέχρι και 72 (!) και η παράχρηση των ανθρωπίνων οργάνων, με τις ομοφυλόφιλες σχέσεις. Η θεοποίηση του πάθους της ομοφυλοφιλίας, η οποία, όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές στις ανακοινώσεις μας, αποτελεί την σοβαρότερη εκτροπή από την αυθεντική ανθρώπινη φύση, όπως έχει προέλθει από τα χέρια του Δημιουργού και το ορίζει ο ίδιος ο έμβιος (ζωικός και φυτικός) κόσμος.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης κς´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α´ Τιμ. α´ 8-14).
Α Τιμ. 1,8 Οἴδαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται,
Α Τιμ. 1,8 Ημείς βέβαια γνωρίζομεν ότι ο νόμος είναι καλός, εάν τον χρησιμοποιή κανείς κατά τρόπον τον οποίον εδόθη.
Α Τιμ. 1,9 εἰδὼς τοῦτο, ὅτι δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καὶ βεβήλοις, πατρολῴαις καὶ μητρολῴαις, ἀνδροφόνοις,
Α Τιμ. 1,9 Ας γνωρίζη δε καθένας, ότι ο Νομος δεν εδόθη και δεν έχει ισχύν δια τον δίκαιον, του οποίου η συμπεριφορά ανταποκρίνεται εκ των προτέρων στον Νομον. Αλλ' ο Νομος υπάρχει και έχει ισχύν εναντίον των παρανόμων και των ανυποτάκτων στο θείον θέλημα, εναντίον των ασεβών και αμαρτωλών, εναντίον εκείνων που δεν έχουν τίποτε το όσιον και βεβηλώνουν τα πάντα. Εδόθη και έχει ισχύν δια τους πατροκτόνους και μητροκτόνους, δια τους φονείς των ανθρώπων,
Έχω δει σε πολλά αυτοκίνητα, μαζί με το Τίμιο Σταυρό να κρεμούν και ένα ‘’ματόχαντρο’’ ή και διάφορα ‘’φυλαχτά’’.Τώρα ποιό από τα δύο θα ενεργήσει...;Αφού ο Τίμιος Σταυρός είναι από τον Θεό, ενώ τα ‘’ματόχαντρα’’ και τα ‘’φυλαχτά’’ είναι από τον διάβολο.
Ο πάνσοφος Όσιος Πορφύριος μαρτυρίες Β’ τόμος.“…Να μπορούσα να ανεβώ σε ένα ψηλό βουνό, να ανεβώ στα Ιμαλάια και να φωνάξω: “Παιδιά μου, αγαπήσατε τον Θεό, αγαπήσατε τον Ιησού Χριστό, αγαπήσατε την Εκκλησία, αγαπήσατε τον (συν)άνθρωπο, αγαπήσατε την ψυχή σας και τον Παράδεισο! Δεν υπάρχει άλλη ομορφιά, άλλη χαρά, άλλη πληρότητα και άλλη αποθέωση του ανθρώπου!”
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2025/11/blog-post_391.html
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙΜὴ σχίζετε τὸν χιτῶνα τοῦ ΧριστοῦὉ Ἀπόστολος Παῦλος ἀπαγορεύει τὶς σχέσεις μὲ τοὺς αἱρετικούς:«Συνερχομένων οὖν ὑμῶν ἐπὶ τὸ αὐτὸ οὐκ ἔστι κυριακὸν δεῖπνον φαγεῖν·» (Α΄ Κορ. ια΄ 20). Ὅταν συναθροίζεσθε εἰς τὸν αὐτὸν τόπον τῆς λατρείας μὲ τὰς διαιρέσεις σας αὐτάς, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ φάγετε ἀκατακρίτως καὶ πρὸς ὠφέλειάν σας τὸ δεῖπνον, ποὺ ὁ Κύριος συνέστησε. Τρώγετε δὲ βέβαια δεῖπνον καὶ τώρα, ἀλλ’ αὐτὸ εἶναι βεβήλωσις τοῦ ἱεροῦ δείπνου, ποὺ μᾶς παρέδωκεν ὁ Κύριος.Ὅμως ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέγει:«Καταδιώκω, ὄχι τὸν αἱρετικό, ἀλλὰ τὴν αἵρεση. Δὲν ἀποστρέφομαι τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ μισῶ τὴν πλάνη καὶ θέλω νὰ τὸν ἀποσπάσω ἀπ’ αὐτήν. Δὲν κάνω πόλεμο πρὸς οὐσία (γιατὶ ἡ οὐσία εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ), ἀλλὰ θέλω νὰ διορθώσω τὴ γνώμη, ποὺ τὴ διέφθειρε ὁ διάβολος».Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὁ Ἰατρός μᾶς συμβουλεύει: «Νὰ μὴ συναναστρέφεστε μὲ αἱρετικούς!Νὰ τὸ ξέρετε, νὰ τὸ θυμᾶστε καὶ νὰ μὴ συναναστρέφεστε μὲ τοὺς αἱρετικούς.Νὰ μὴ ἀπομακρύνεστε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, μὴ σχίζετε τὸ χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ.
Ο Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης ήταν αλλεργικό άτομο. Η ασθένειά του εκδηλώθηκε από 14 ετών σαν σβώλοι άμμου στα μάτια. Την απέκρυψε όμως από τους σχολίατρους φοβούμενος.Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, το 1930, και κατατασσόμενος στον στρατό είχε ήδη μία σοβαρή εκζεματώδη κατάσταση στην άρθρωση του αστραγάλου του δεξιού ποδιού. Του έδωσαν δύο χρόνια αναβολή στράτευσης με την διάγνωση: «Άτονον έλκος, ιατόν διά του χρόνου».Εκμεταλευόμενος την αναβολή ήρθε στο Άγιον Όρος.Η ασθένεια τον ακολούθησε. Το πόδι είχε διά βίου το πρόβλημα με εξάρσεις, που πολλές φορές επεκτείνονταν και στο υπόλοιπο σώμα. Δοκίμασε πολλά φάρμακα και πολυχρόνιες αυστηρές δίαιτες, αλλά μόνο μια μικρή συντήρηση και ανοχή μπόρεσε να επιτύχει.Τα τελευταία χρόνια, κατά τα οποία πονούσε από τα έλκη του ποδιού και σχεδόν δεν κοιμόταν, έλεγε μερικές φορές:
Όργουελ: Μερικοί είναι πιο ίσοιΤου Γιώργου Ν. ΠαπαθανασόπουλουΦέτος συμπληρώθηκαν ογδόντα χρόνια από την έκδοση του βιβλίου του Τζορτζ Όργουελ «Η φάρμα των ζώων». Πρόκειται για το παγκοσμίως γνωστό δυστοπικό μυθιστόρημα, το οποίο αποτελεί μιαν αυστηρή κριτική στον κάθε είδους ολοκληρωτισμό. Αυτόν γνώρισε ο Όργουελ κατά τον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας, τον οποίο κάλυψε δημοσιογραφικά για το BBC και πολέμησε στο πλευρό των ποικίλων αντιφασιστικών δυνάμεων (κομμουνιστών, σοσιαλιστών, δημοκρατών, αναρχικών, τροτσκιστών). Από τότε απέκτησε τη συνείδηση ότι επέρχεται παγκοσμίως, ως σοβαρή απειλή, το ολοκληρωτικό κράτος, στο οποίο ο άνθρωπος θα είναι ένας αριθμός, ένα άβουλο ον. Γι’ αυτό και θέλησε να προειδοποιήσει κυρίως με τα έργα του «Η φάρμα των ζώων» και «1984».Στη «Φάρμα των ζώων» τα γουρούνια κατακτούν την εξουσία και πολιτεύονται με βάση ένα κατάλογο επτά εντολών, που καθορίζουν τη ζωή όλων των ζώων της φάρμας - κράτους. Στην έκτη εντολή τονίζεται ότι «κανένα ζώο δεν θα σκοτώνει το άλλο». Είναι χαρακτηριστικό ότι ουδεμία εντολή αναφέρεται θετικά, όπως να υπάρχει αγάπη και αλληλεγγύη μεταξύ των υπηκόων... Η εβδόμη εντολή τονίζει ότι «όλα τα ζώα είναι ίσα». Όταν τα γουρούνια μεθόδευσαν και επέτυχαν να ελέγχουν πλήρως την εξουσία, τότε οι επτά εντολές καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από μία: «ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ».
Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου, Θεολόγου- συγγραφέωςΙ. Μ. Κυθήρων και ΑντικυθήρωνΕν Κυθήροις τη 23η Νοεμβρίου 2025Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η ενάτη Κυριακή του Λουκά και το μεν αποστολικό ανάγνωσμα είναι μια περικοπή από την προς Εφεσίους επιστολή του αποστόλου Παύλου, το δε ευαγγελικό, μια περικοπή από το 12ο κεφάλαιο του κατά Λουκάν Ευαγγελίου. Στην περικοπή αυτή ο ευαγγελιστής Λουκάς μας περιγράφει τη γνωστή σε όλους μας παραβολή του άφρονος πλουσίου, θέλοντας να μας διδάξει μέσα από την παραβολή αυτή, πόσο μεγάλο και ολέθριο κακό είναι η πλεονεξία, αλλά και το γεγονός ότι στην παρούσα ζωή είμαστε προσωρινοί και δεν ξέρουμε, πότε θα έρθει η ώρα της αναχωρήσεώς μας από τον κόσμο αυτό.Σύμφωνα με την διήγηση της παραβολής, ο πλούσιος κάποια χρονιά απέκτησε τόσο μεγάλη συγκομιδή από τα χωράφια του, ώστε σκεπτόταν να γκρεμίσει τις αποθήκες του και να κτίσει άλλες, μεγαλύτερες, για να αποθηκεύσει εκεί όλους τους καρπούς του, με σκοπό να απολαμβάνει τον πλούτο του μόνον αυτός, διότι τον θεωρούσε αποκλειστικά δικό του. Όμως δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του και τα προγράμματά του. Τη ίδια εκείνη νύχτα που ονειρευόταν μία ευτυχισμένη και χαρούμενη ζωή και ένα λαμπρό μέλλον, ήρθε ο θάνατος. Και τότε άκουσε τη φωνή του Θεού να του λέγει: «Άφρον ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου. Ά δε ητοίμασας τίνι έσται;». Δηλαδή, ανόητε άνθρωπε, που στήριξες την ευτυχία σου στις απολαύσεις των υλικών αγαθών και νόμισες ότι θα ζήσεις πολλά χρόνια για να απολαμβάνεις εγωϊστικά μόνο για τον εαυτό σου τα πλούτη που σου έδωσα, ήρθε η ώρα τώρα, αυτή τη νύχτα, να φύγης από αυτή τη ζωή. Αυτά τα πλούτη που ετοίμασες, τι θα γίνουν και ποιοι θα τα κληρονομήσουν;
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ Μ.τ.ΙΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΑΙΜΑΤΟΣ: ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ;Η μελέτη αυτή, έχει σκοπό να πληροφορήσει κάποιους ανθρώπους να πάρουν τη σωστή απόφαση, όταν βρεθούν σ’ ένα δίλημμα από το οποίο εξαρτάται η ζωή η δική τους, ή των παιδιών τους.Ένα σημαντικό ζήτημα, που για κάποιους ανθρώπους ίσως αποδειχθεί θέμα ζωής ή θανάτου, μας αναγκάζει να ασχοληθούμε με αυτό το (κατά τα άλλα) αμελητέο δογματικό θέμα. Ο λόγος, είναι ότι η ηγεσία των αυτοαποκαλουμένων “Μαρτύρων τού Ιεχωβά”, διδάσκει ότι η μετάγγιση αίματος απαγορεύεται από τους Χριστιανούς, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει το θάνατό τους!Στη συνέχεια, θα αποδείξουμε πως η θέση της Αγίας Γραφής είναι πολύ διαφορετική, και συνεπώς η ηγεσία της εν λόγω οργάνωσης, φέρει ενοχή αίματος για τους οπαδούς της που τυχόν πέθαναν, θέλοντας να κρατήσουν την ακεραιότητα της πίστης τους απέναντι στο Θεό.Τα επιχειρήματα της εταιρίας ΣκοπιάΜε λίγα λόγια, η θέση της εταιρίας Σκοπιά, είναι η εξής:“Οι (λεγόμενοι) “Μάρτυρες τού Ιεχωβά”, αν και διδάσκουν ότι η μετάγγιση είναι επικίνδυνη για λόγους υγείας από μολύνσεις, δεν απαγορεύουν το αίμα γι’ αυτό το λόγο. Οι λόγοι είναι καθαρά δογματικοί. Από την αρχή, ο Θεός έδειξε την απέχθειά του για τη χρησιμοποίηση τού αίματος ως τροφή, όταν έδωσε στο Νώε την εντολή να μη φάνε “κρέας με το αίμα του”. (Γένεσις 9/θ΄ 4).Εφ’ όσον ο Νώε ήταν προπάτοράς μας, η απαγόρευση ισχύει και για εμάς. Αιώνες μετά, ο Θεός έδειξε ότι η απαγόρευση ίσχυε ακόμα, όταν απαγόρευσε στους Ισραηλίτες και όσους ζούσαν ανάμεσά τους, να τρώνε αίμα. (Λευϊτικό 17/ιζ΄ 10 – 14).Και στους Χριστιανούς όμως, έδειξε ότι αυτό απαγορεύεται, όταν στην Αποστολική Σύνοδο (στις Πράξεις 15/ιε΄ 20,28,29), δόθηκε εντολή “να απέχουν από αίμα, και πνιχτό, και ειδωλοθύτων, και πορνείας”. Το εδάφιο δεν λέει απλά “να μην τρώνε”, αλλά “να απέχουν”, που σημαίνει, ότι δεν πρέπει να το βάζουν καθόλου στο σώμα τους, όπως δεν θα έπρεπε να βάζει στο σώμα του οινόπνευμα, εκείνος που θα του το απαγορεύσει ο γιατρός. Και φυσικά, αν κάποιος βάλει κάτι απαγορευμένο στις φλέβες του, δεν απέχει! Δεν επιτρέπεται να συντηρείς τη ζωή σου με αίμα, ούτε τρεφόμενος με αυτό από το στόμα, ούτε από τις φλέβες.”Μόλυνση ή θάνατος;
.jpg)
