Γιατί ἐπαναλαμβάνουμε τίς ἴδιες ἁμαρτίες-Why we repeat the same sins, Ἁγ. Παϊσιου- St. Paisios, , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ieromonk Savvas Agioreitis

Γιατί ἐπαναλαμβάνουμε τίς ἴδιες ἁμαρτίες-Why we repeat the same sins,  Ἁγ. Παϊσιου- St. Paisios,  18-5-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ieromonk Savvas Agioreitis 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Πῶς...γράμματα οἶδε μή μεμαθηκώς, Ν. Σωτηρόπουλου-Τό εὐαγγέλιο τοῦ Ιωάννου, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πῶς...γράμματα οἶδε μή μεμαθηκώς, Ν. Σωτηρόπουλου-Τό εὐαγγέλιο τοῦ Ιωάννου, 14-5-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Πῶς μποροῦμε νά μή ταραχτοῦμε ἀπό ζημίες πού προκαλοῦν τά παιδιά; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἐπίκληση τῶν Ἁγίων, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων

Ἡ ἐπίκληση τῶν Ἁγίων, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 15-6-2025, Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων

 

Ἡ ἁγιότης εἶναι ἡ ἀληθινή ζωή πού νικᾶ τόν θάνατο, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς- Οἱ βίοι τῶν Ἁγίων, Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἁγιότης εἶναι ἡ ἀληθινή ζωή πού νικᾶ τόν θάνατο, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς- Οἱ βίοι τῶν Ἁγίων, 15-6-2025, Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Εἶναι κακό νά χρησιμοποιοῦμε ἀστεϊσμούς στήν ὁμιλία μας; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἅλωσις τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ μοναχισμὸς

Ἅλωσις τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ μοναχισμὸς

Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης

Τὰ τελευταῖα χρόνια, κάποιοι ἐπιπόλαιοι ἰσχυρίζονται ὅτι γιὰ τὴν πτώση τῆς Κωνσταντινούπολης εὐθύνεται ὁ μοναχισμός, ἐπειδὴ ἐξασθένησε τὴ στρατιωτικὴ δύναμη τοῦ Βυζαντίου. Ὅσοι ὅμως τὰ λένε αὐτά, δὲν λαμβάνουν ὑπόψη ὅτι τοὺς τελευταίους αἰῶνες πρὶν ἀπὸ τὴν Ἅλωση, δὲν ὑπῆρχε ὁ θεσμὸς τῆς ὑποχρεωτικῆς στράτευσης, ἀλλὰ ἡ δυνατότητα ἐξαγορᾶς τῆς στρατιωτικῆς θητείας. Ἑπομένως δὲν ὑπῆρχε λόγος νὰ καταφύγει κάποιος σὲ μοναστήρι, ἂν ἤθελε νὰ ἀποφύγει τὴ στράτευση. Ἔτσι, τοὺς τελευταίους αἰῶνες πρὶν ἀπὸ τὴν Ἅλωση, ὁ στρατὸς τοῦ Βυζαντίου ἦταν πλέον μισθοφορικὸς κι ὄχι ἐθνικός. Ἀλλὰ ὁ ἀριθμὸς τῶν μισθοφόρων ἦταν μικρός, γιατί τὸ πάμπτωχο Βυζάντιο τῆς ἐποχῆς τῶν Παλαιολόγων, δὲ μποροῦσε φυσικά, παρὰ μικρὲς δυνάμεις μισθοφόρων νὰ συντηρήσει.

Γιατί ὅμως οἱ Βυζαντινοὶ δὲν στελέχωναν ἐθελοντικὰ τὸ στρατὸ τοῦ κράτους;

Γκεκόπουλος: Προσωπικὸς Ἀριθμὸς (Π.Α), μέτρα ἀντιμετώπισης.

Σωτήριος Γκεκόπουλος, δικηγόρος.

Ως πρόβατα επί σφαγή ή με ανυπακοή και αντίσταση.

Σήμερα στην χώρα λειτουργούν τρεις εγκληματικές οργανώσεις που η κάθε μία συμπληρώνει τις άλλες στην επίτευξη του στόχου. Η πρώτη είναι η κυβέρνηση. Η δεύτερη είναι η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) και η τρίτη είναι το τραπεζικό σύστημα.

Οι εγκληματικές οργανωσεις αυτές είναι οι οικονομικοί δολοφόνοι μας και οποίος δεν το κατάλαβε και δεν σκέπτεται να πάρει ότι μέτρα προφύλαξης για να σωθεί έστω και προσωρινά θα υποστεί σε λίγο τέτοιο σοκ που δεν θα το πιστεύει.

Ας αναλύσουμε όμως τις κάνουν αυτές οι οργανώσεις και πως θα προστατευτούμε.

1.Ο Π.Α. μετά τρίμηνο θα αρχίσει να αποστέλλεται στον καθένα μας που δεν θα δηλώσει εθελοντικά ότι τον παραλαμβάνει αφού συμπληρώσει τα δύο στοιχεία που ζητούν μετά το ΑΦΜ του.

Όπως αναλύσαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις σε όσους έχουν ήδη πάρει την νέα ψηφιακή ταυτότητα θα ενσωματωθεί η θα εκδοθεί νέα με αυτόν αναγραφόμενο στην οπίσθια πλευρά της. Για όλους εμάς των 6000000 πολιτών περίπου που έχουμε ακόμη την παλαιού τύπου ταυτότητα δεν γνωρίζουμε ακόμα τι θα σκαρφισθεί η κυβερνητική συμμορία για να μας τον φορτώσει, αφού αν αρνηθούμε να τον παραλάβουμε και δεν υπογράψουμε την συστημένη επιστολή που θα μας σταλεί δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παρελήφθη και άρα ισχύει. Το ίδιο επίσης ισχύει και αν ηλεκτρονικά μας σταλεί και δεν τον αποδεχθούμε. Επομένως τα σωστά βήματα μας αρχικά είναι δύο. Το πρώτο να διατηρούμε ως κόρη οφθαλμού την παλαιά ταυτότητα μας. Και το δεύτερο όταν θα μας σταλεί ο ΠΑ να μη τον παραλάβουμε.

Μετά τόν Τυχικό, ποιοί θά εἶναι οἱ ἑπόμενοι;

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Ἐνῷ συνεχίζεται ὁ θόρυβος γιά τήν ἀναίτια, ἀντικανονική καί προκλητική ἀπομάκρυνση τοῦ μητροπολίτη Τυχικοῦ ἀπό τήν ἐκκλησιαστική διοίκηση τῆς Πάφου, καθίσταται ξεκάθαρο ὅτι οἱ προγραφές καί οἱ διώξεις δέν πρόκειται νά λήξουν ἐδῶ. Βρισκόμαστε σέ φάση τέτοιας κλιμάκωσης τῆς οἰκουμενιστικῆς δυσωδίας καί τέτοιας ἐπιτάχυνσης τοῦ δαιμονικοῦ κατήφορου στόν ὁποῖο κουτρουβαλάει ἡ πλειονότητα τῶν ἱεραρχῶν τόσο τοῦ ἑλλαδικοῦ ὅσο καί τοῦ κυπριακοῦ χώρου, πού πλέον ἔχουν πέσει ὅλα τά προσωπεῖα. Καί, ὅπως τόνιζα καί σέ ἄλλο μου πρόσφατο κείμενο, καθίσταται ξεκάθαρο ὅτι οἱ ἕως χτές προβατόσχημοι λύκοι δέν εἶναι πιά προβατόσχημοι, ἀλλά σκέτοι λύκοι, καθώς ἔχουν πετάξει τίς προβιές καί ἐπιτίθενται ὀρυόμενοι καί χωρίς νά νοιάζονται πλέον οὔτε γιά τά προσχήματα, σέ μία πλήρη εἰκόνα ἀδίστακτης ἀποθράσυνσης καί ἀσυδοσίας. Καί δέν τούς νοιάζει καί ἄν παραβιάζουν ἀναφανδόν ὄχι μόνο τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τῶν ἀνθρώπων (π.χ. καταστατικούς χάρτες, διατάξεις ἐκκλησιαστικοῦ δικαίου κλπ).

Ἀναβίωσις τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως καὶ τῆς ποινῆς τῆς ἀτιμίας

Σφαγή τῆς Βανδέας -Βικιπαίδεια

Ἀναβίωσις τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως καὶ τῆς ποινῆς τῆς ἀτιμίας

Γράφει ὁ κ. Λέων Μπράνγκ, θεολόγος

Ἡ κάθε ἰδεολογία δημιουργεῖ μία δικιά της ἰδανικὴ εἰκόνα τοῦ ἀνθρώπου. Ὅταν ἡ χριστιανικὴ παράδοση μετατρέπεται σὲ ἰδεολογία, ὅταν ξεφεύγει ἀπὸ τὴν πραγματικὴ βίωση τοῦ ἤθους τοῦ Χριστοῦ, τὴν ὁποία ἐντοπίζουμε σὲ ὅλους τούς Ἁγίους ὅλων τῶν αἰώνων, τότε δημιουργεῖ ἕνα πλασματικὸ Χριστό. Ἰδίως δὲ ὅταν ὁ ἄνθρωπος καταλαμβάνει τὴ θέση τοῦ Χριστοῦ, ὅπως συνέβη στὴν παπικὴ καὶ στὴ συνέχεια σὲ ὅλη τὴν δυτικὴ χριστιανικὴ παράδοση, τότε οἱ ἐπιπτώσεις εἶναι τεράστιες γιὰ τὴν κοινωνικὴ συμβίωση τῶν ἀνθρώπων.

Καθιερώνεται μία καθαρὰ ἀνθρωποκεντρικὴ θεώρηση τῆς ζωῆς, παραμερίζεται ὅλο καὶ περισσότερο τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο, τὸν ὁποῖο ἔχει ἀποκαλύψει κατ’ ἐξοχὴν μέσῳ τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, καὶ ἐπικρατοῦν οἱ φαντασιώσεις τῶν ἀνθρώπων γιὰ τὸν ἰδανικὸ ἄνθρωπο καὶ τὴν ἰδανικὴ κοινωνία. Ἐπιπτώσεις αὐτῶν τῶν φαντασιώσεων εἶναι λ.χ. οἱ σταυροφορίες τοῦ Πάπα καὶ τῶν δυτικῶν ἐντολοδόχων του, ποὺ ἀπέβλεπαν στὴν κατάκτηση τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς, οἱ θρησκευτικοὶ πόλεμοι στὴ Δύση μεταξὺ ἀρχόντων προσκείμενων στὸν Παπισμὸ καὶ τὸν Προτεσταντισμό, ἡ Ἱερὰ Ἐξέταση ποὺ ἀπέβλεπε στὴ συμμόρφωση τῶν αἱρετικῶν, ἡ ἐκτέλεση δεκάδων χιλιάδων στὴ λαιμητόμο, ὅπως καὶ οἱ σφαγὲς τῆς Βανδέας, μίας εὐρύτερης περιοχῆς τῆς δυτικῆς Γαλλίας μὲ παραδοσιακὲς ρωμαιοκαθολικὲς πεποιθήσεις, γιὰ νὰ ἱκανοποιηθεῖ τὸ ἀνθρωποείδωλο τῆς Πρώτης Γαλλικῆς Δημοκρατίας, τὰ ἑκατομμύρια θύματα τῶν ἰδιαιτέρως ἀπάνθρωπων ἰδεολογιῶν τοῦ 20οῦ αἰώνα, τοῦ Κομμουνισμοῦ καὶ τοῦ Ναζισμοῦ.

Ἡ ἀλήθεια ὡς πρόσωπον καὶ ὡς ἰδεολόγημα

Πάντοτε αὐτὸ τὸ ἰδανικὸ γιὰ τὸν ἄνθρωπο στὴν κάθε ἰδεολογικὴ θεώρηση τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀνθρώπου συνδέεται μὲ τὴν ἀπόλυτη πεποίθηση γιὰ τὴν κατοχὴ τῆς ἀλήθειας. Γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἡ ἀλήθεια ταυτίζεται μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, μὲ τὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἔζησε τὴ ζωή μας, γιὰ νὰ ἔχουμε μία ἁπτὴ εἰκόνα σὲ ὅλες τὶς ἐκδηλώσεις τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. ΕΚΕΙΝΟΣ λέει: «Ἐγὼ εἰμι ἡ ὁδός, καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή». Ἡ ἀλήθεια σὲ ὅλες τὶς ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς ἀφορᾶ φυσικὰ καὶ στὴν κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ διάσταση τῆς ζωῆς. Ἑπομένως ὁ ἄνθρωπος μόνο μέσῳ τῆς σχέσης μὲ τὸν Χριστὸ μπορεῖ νὰ μετέχει στὴν ἀλήθεια. Ἡ ἀλήθεια δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ εἶναι κτῆμα τοῦ ἀνθρώπου. Ὅσο ἐντονότερη εἶναι ἡ σχέση του μὲ τὸν Χριστὸ τόσο περισσότερο καὶ ἀληθεύει. Γι’ αὐτὸ καὶ πάντα ὀφείλει νὰ εἶναι στὴν πορεία πρὸς τὴν ἀλήθεια. Καὶ αὐτὸ ἐξασφαλίζεται μόνο μὲ τὴ χριστοκεντρικὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου.

Ἕνας «κακὸς ἐπαγγελματίας», ὁ Μακάριος Σιδηροκάστρου ἐπικρίνει δημόσια τὸν π. Δοσίθεο.

Γράφει ο Μέτοικος

Ένας «κακός επαγγελματίας»*, ο Μακάριος Σιδηροκάστρου χωρίς «πνεύμα αγάπης, καλοσύνης και ταπείνωσης», οδηγημένος από «πνεῦμα ἀργίας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας», έστειλε ανοικτή επιστολή σε έναν μοναχό τον π.Δοσίθεο και δημόσια τον επικρίνει, γιατί δεν αποδέχεται ασμένως τις κακοδοξίες του π.Βαρθολομαίου και «τα βάζει με όλους τους Επισκόπους συλλήβδην (sic)»!

Ο Σιδηροκάστρου Μακάριος που, Κύριος είδε για ποιο λόγο διαφεντεύει ως «μικρός αυτοκράτορας» την επισκοπή Σιδηροκάστρου, είναι λογικό ως «δημόσιος υπάλληλος»** να μην είναι σε θέση να αντιληφτεί τις κακοδοξίες του π.Βαρθολομαίου, γιαυτό και τον ονομάζει «πάντοτε πιστό στις παραδόσεις και την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας».

Που να βρει χρόνο ο Μακάριος ως «κακός επαγγελματίας», που «Αγωνίζεται νυχθημερόν και ένα πιάτο γλυκό φαγητό δεν τρώει, από τις στενοχώριες και τις αγωνίες» να διαβάσει τις δηλώσεις του Βαρθολομαίου Αρχοντώνη για του Αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τον Μέγα δηλονότι Φώτιο και τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά που, κατά τον «ακοίμητο φρουρό του ιλαρού φωτός του Φαναρίου!!» βρίσκονται στα χέρια του δικαιοκρίτη Θεού για να τιμωρηθούν!!!! επειδή μας χώρισαν από τους αιρετικούς;

17 Ἰουνίου. Ἰσαύρου διακόνου, Βασιλείου καὶ Ἰννοκεντίου (γ΄ αἰ.)· Μανουήλ, Σαβὲλ καὶ Ἰσμαὴλ τῶν μαρτύρων (†362). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης β΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ῥωμ. δ΄ 4-12).

Ρωμ. 4,4            τῷ δὲ ἐργαζομένῳ ὁ μισθὸς οὐ λογίζεται κατὰ χάριν, ἀλλὰ κατὰ ὀφείλημα·

Ρωμ. 4,4                   Εις κάθε ένα δε που εργάζεται, η αμοιβή δια την εργασίαν του δεν θεωρείται ως χάρις και δωρεά, αλλ' ως χρέος, που πρέπει να καταβληθή.

Ρωμ. 4,5            τῷ δὲ μὴ ἐργαζομένῳ, πιστεύοντι δὲ ἐπὶ τὸν δικαιοῦντα τὸν ἀσεβῆ, λογίζεται ἡ πίστις αὐτοῦ εἰς δικαιοσύνην,

Ρωμ. 4,5                    Εις εκείνον όμως ο οποίος δεν έχει να παρουσιάση έργα, αλλά πιστεύει στον Θεόν, που δίδει δικαίωσιν και εις αυτόν ακόμη τον ασεβή, εάν μετανοήση, λαμβάνεται υπ' όψιν η πίστις του αυτή, ώστε να πάρη την δικαίωσιν εκ μέρους του Θεού.

Πάπας Λέων ΙΔ΄: Πρόταση γιὰ κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα μὲ Ὀρθοδόξους.

σ.σ. Για κόψτε τον λίγο στην φωτογραφία! Αυτός τώρα θα αποκηρύξει όλες τις αιρέσεις του παπισμού; Όχι φυσικά. Είναι «εκκλησία» άλλωστε σύμφωνα με την ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ της Κρήτης. Πάνε για έναν νέο πύργο της Βαβέλ.

Ο Πάπας απηύθυνε έκκληση για την ενότητα των Χριστιανών συγχρονίζοντας τον εορτασμό της Αναστάσεως του Χριστού, υποδεικνύοντας το 2027 ως πιθανό έτος για ένα κοινό Πάσχα.

Η ΕΟΔ στη Βουλγαρία αναφέρει ότι πρόταση για τον καθορισμό κοινής ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα από την ‘Καθολική’ και την Ορθόδοξη Εκκλησία υπέβαλε ο Πάπας Λέων ΙΔ΄, απευθύνοντας έκκληση για ενότητα μεταξύ των Χριστιανών. Ο Ποντίφικας υπέδειξε το έτος 2027 –όταν Πάσχα Ανατολής και Δύσης συμπίπτουν– ως πιθανό χρονικό ορόσημο για την έναρξη μιας κοινής εορταστικής παράδοσης.

Κατά τη διάρκεια διεθνούς συνάντησης με εκπροσώπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, ο Πάπας εξέφρασε την επιθυμία του να δει τον χριστιανικό κόσμο ενωμένο στον εορτασμό της Ανάστασης του Χριστού, τονίζοντας τη σημασία της συνεργασίας και της ενότητας μεταξύ των δύο Εκκλησιών.

Δέν ὑπάρχει ἁμαρτία, θανάσιμη καί μή θανάσιμη...

❈ Δέν ὑπάρχει ἁμαρτία, ξέρετε, θανάσιμη καί μή θανάσιμη, ὅπως λένε μερικοί, «αὐτή εἶναι βαριά καί θανάσιμη, ἡ ἄλλη εἶναι ἐλαφριά». Μπορεῖ νά εἶναι ἐλαφριά, ἀλλά ἄν δέν μετανοήσεις καί γι’ αὐτή τή μικρή, καί πεῖς: «δέν πειράζει αὐτή, ἄς τήν κάνω…», γίνεται θανάσιμη καί ἡ μικρή ἁμαρτία, διότι κάθε ἀμετανόητη ἁμαρτία εἶναι θανάσιμη ἁμαρτία.