3.Ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ Βίος Γ΄ μέρος, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, 3-11-2...

Πῶς κατορθώνεται ἡ θέωση- Νηστεία, Ἀγρυπνία, Προσευχή, Δάκρυα, Θεωρία, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-Θεωρητικόν, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πῶς κατορθώνεται ἡ θέωση- Νηστεία, Ἀγρυπνία, Προσευχή, Δάκρυα, Θεωρία, Ἁγ. Θεοδώρου Ἐδέσσης-Θεωρητικόν, 2-11-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

*Περί Ἀνθρωπαρέσκειας*

❈ Γιατί δέν διακρίνουμε σωστά τά πράγματα; Γιατί λειτουργοῦμε μέ τό "πώς αἰσθάνομαι". Γιά παράδειγμα:

- Ἐγώ αἰσθάνομαι, λέει κάποια, νά μήν βάλω μαντίλα μέσα στήν Ἐκκλησία... Ἐκεῖ ὅμως πού φορᾶνε ὅλες μαντίλα, αἰσθάνομαι νά βάλω καί ἐγώ!

Γιατί ἄραγε; Γιατί μᾶς νοιάζει τί θά ποῦνε οἱ ἄλλοι. Ἀπό πίσω κρύβεται ἡ ἀνθρωπαρέσκεια.

Ἄρα τό κριτήριο δέν εἶναι πώς αἰσθανόμαστε, γιατί ἅμα τό πᾶμε ἔτσι, τότε ἅμα πᾶς σέ ἕνα χῶρο πού οἱ γυναῖκες εἶναι προκλητικά ντυμένες, πάλι δέν θά αἰσθάνεσαι καλά καί θά θέλεις καί ἐσύ νά τίς μιμηθεῖς, γιατί τό κριτήριο εἶναι το πώς αἰσθάνεσαι. Ἐνῶ τό σωστό κριτήριο εἶναι τί λέει ὁ Θεός, ποιός εἶναι ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ.

Γι' αὐτό δέν κρίνουμε σωστά τά πράγματα καί κρίνουμε μέ τό πώς αἰσθανόμαστε.

Μά ἡ καρδιά σου δέν εἶναι καθαρῇ, γιά νά αἰσθάνεσαι αὐτό πού θέλει ὁ Θεός. Ἡ καρδιά σου εἶναι μέ πάθῃ καί αἰσθάνεσαι αὐτό πού δέν πρέπει νά αἰσθάνεσαι. Δηλαδή διαμορφώνεσαι μέ τό τί θά ποῦνε οἱ ἄλλοι, μέ βάση τό κορυφαῖο πάθος τή φιλοδοξία. Καί λές:

- Οἱ ἄλλοι τώρα πῶς θά μέ βλέπουνε;

Μικρή ἁμαρτία νομίζεις εἶναι αὐτό;

❈ Ἡ πληρωμή, ἡ ἀνταμοιβή γιά τήν ἁμαρτία εἶναι ὁ θάνατος, καί τό δῶρο, ἡ ἀνταμοιβή τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀρετή εἶναι ἡ αἰώνια ζωή κοντά στόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.

"Τά ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος" (Ρωμ. 6,23). Δηλαδή ἡ ἀνταμοιβή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ὁ θάνατος, τῆς ὅποιας ἁμαρτίας, προσέξτε! Δέν εἶναι μόνο ἡ βαριά ἁμαρτία πού φέρνει τόν θάνατο. Καί ἡ μικρή ἁμαρτία φέρνει τόν θάνατο, καί ἡ ἐλαχιστότατη, ἐφόσον παραμένει ἀμετανόητη. Ὁ ἄνθρωπος παραμένει ἀμετανόητος.

Δυστυχῶς, πολλοί θά χαθοῦμε ἀπ' τούς Χριστιανούς ὄχι ἐξαιτίας μεγάλων ἁμαρτιῶν. Τίς μεγάλες τίς ἀποφεύγουμε, τίς θεωρούμενες μεγάλες, φόνος, μοιχεία, πορνεία, ἀλλά ἐξαιτίας τῶν μικρῶν ἁμαρτιῶν, στίς ὁποῖες ἐπιμένουμε καί δέν μετανοοῦμε.

Περί Φαντασίας

*Περί Φαντασίας*

❈ Μᾶς ἔχουν πεῖ οἱ Πατέρες, ὅτι ἡ φαντασία εἶναι τό ὄχημα τῶν δαιμόνων. Καί θά πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά σταυρώσει τήν φαντασία του, δηλαδή νά τήν ἀπενεργοποιήσει, γιατί εἶναι μία - μετά τήν πτώση - δύναμη τῆς ψυχῆς, μπῆκε στόν ἄνθρωπο, δόθηκε στόν ἄνθρωπο, ἀλλά δέν βοηθάει στήν προσευχή οὔτε στήν πνευματική ζωή, ἀντίθετα τήν ἐκμεταλλεύεται ὁ Διάβολος καί μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά πλανηθεῖ.

Ὑπάρχουν τέσσερις μορφές φαντασίας.

Ἡ πρώτη μορφή εἶναι οἱ χονδρές φαντασίες, πού συνδέονται μέ τά σαρκικά πάθη. Τό πρῶτο εἶδος φαντασίας.

Τό δεύτερο εἶδος φαντασίας εἶναι αὐτό πού λέμε ὀνειροπόληση ἤ ρεμβασμός.

Περί Γνώσεως

❈ Ὁ ἄνθρωπος ἔχει δύο κέντρα γνώσεως δύο γνωστικά κέντρα: α) Τό κέντρο τῆς καρδιᾶς, μέ τό ὁποῖο διά τοῦ νοῦ του γνωρίζει τόν Θεό καί β) Τό κέντρο τοῦ ἐγκεφάλου, πού μέ τή λογική γνωρίζει ὄχι τόν Θεό ἀλλά τό περιβάλλον.

Ὁ Θεός ὅμως δέν εἶναι στό ὑλικό περιβάλλον δέν εἶναι ὕλη. Συνεπῶς δέν πέφτει στήν ἀντίληψη τῶν αἰσθήσεων καί δέν μπορεῖ νά γνωρισθεῖ ὁ Θεός μέσω τῶν αἰσθήσεων.

Ὁ πολιτισμός ὡστόσο, ἐπειδή εἶναι ὑλικός βασίζεται μόνο στίς αἰσθήσεις. Σοῦ λέει ὁ ἄλλος, ὁ ἐπιστήμονας:

- Αὐτό βλέπω, αὐτό καί πιστεύω. Δέν ὑπάρχει τίποτα ἄλλο...

- Πῶς δέν ὑπάρχει τίποτα ἄλλο;

4 Νοεμβρίου. Ἰωαννικίου ὁσίου τοῦ μεγάλου (†846), Νικάνδρου καὶ Ἑρμαίου ἱερομαρτύρων. Ἰωάννου Βατάτζη τοῦ βασιλέως καὶ ἐλεήμονος. Γεωργίου ὁσίου (Καρσλίδη) τοῦ ἐν Δράμᾳ (†1959). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης κβ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Κλσ. β΄ 20 - γ΄ 3).

Κολ. 1,20           καὶ δι᾿ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τὰ πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι᾿ αὐτοῦ εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

Κολ. 1,20                   Και δια μέσου αυτού ευηρεστήθη και ηθέλησεν ο Θεός να συμφιλιώση τα πάντα προς τον εαυτόν του. Ειρήνευσε δε και συνεφιλίωσε με το αίμα της σταυρικής του θυσίας τόσον τους ανθρώπους της γης μεταξύ τους και με τον Θεόν, όσον και τους εν ουρανοίς αγγέλους με όλους ημάς τους ανθρώπους.

Ὁ ἀνήθικος προσηλυτισμὸς στὴν Ἀμαζονία. Ἀπὸ τὴν ἀποικιοκρατία τῶν Ἰησουιτῶν μέχρι τὰ ἡλιακὰ κασετόφωνα τῶν Εὐαγγελικῶν

Ο ανήθικος προσηλυτισμός στην Αμαζονία

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΙΗΣΟΥΙΤΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΗΛΙΑΚΑ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΑ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ

Η Αμαζονία είναι μία από τις τελευταίες περιοχές στον κόσμο όπου ζουν λαοί που έχουν επιλέξει την απομόνωση. Εκεί, ο πολιτισμός και η πνευματικότητα των ιθαγενών παραμένουν σχεδόν ανέπαφα, συνδεδεμένα με το περιβάλλον και τις παραδόσεις τους. Από τον 16ο αιώνα όμως έως και σήμερα, διαδοχικά κύματα ιεραποστολικών επεμβάσεων επιχείρησαν να διαρρήξουν αυτό το πλέγμα ζωής, χρησιμοποιώντας άλλοτε το σπαθί και την αποικιοκρατική βία, άλλοτε το κήρυγμα και σήμερα ακόμη και την τεχνολογία.

Μετά την ανακάλυψη της Αμερικής, οι Καθολικοί Ιησουίτες ανέλαβαν την «εκπολιτιστική αποστολή» της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Στα χωριά που δημιούργησαν, οι ιθαγενείς εξαναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τη γλώσσα, τα έθιμα και τη θρησκεία τους. Πολλοί θεωρούν τις ιεραποστολές ως μορφή «προστασίας» από τους δουλεμπόρους, όμως στην πραγματικότητα λειτούργησαν σαν εργοστάσια πολιτιστικής αφομοίωσης. Η λατινική γλώσσα και η καθολική λατρεία επιβάλλονταν δια ροπάλου. Οι παραδόσεις των ιθαγενών καταπνίγονταν και ολόκληρες κοινότητες μετατρέπονταν σε παθητικούς αποδέκτες ενός ευρωπαϊκού μοντέλου ζωής.

Πρώτα βγαίνει η ψυχή, και μετά το χούι των προτεσταντών για προσηλυτισμό!

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η παρουσία καθολικών υποχώρησε. Τη θέση τους πήραν οι ευαγγελικές οργανώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με την υποστήριξη τεράστιων οικονομικών πόρων και τη δύναμη της τηλεόρασης, ιεραπόστολοι άρχισαν να εισχωρούν στη ζούγκλα, συχνά με την κάλυψη κυβερνητικών ή στρατιωτικών αρχών. Στην πραγματικότητα, η δράση τους είχε και πολιτική διάσταση: το προτεσταντικό κήρυγμα συνδέθηκε με την αμερικανική επιρροή στη Λατινική Αμερική, δημιουργώντας έναν άξονα θρησκείας και γεωπολιτικής.

Η νέα τεχνολογία του προσηλυτισμού

Η υπόθεση των συσκευών «Messenger» αποτελεί την πιο πρόσφατη εκδοχή αυτής της ιστορικής πορείας. Δεν χρειάζονται πια πάστορες ή μεγάλα καραβάνια. Αρκεί ένα μικρό ηλιακό κασετόφωνο, το οποίο τοποθετείται στο δάσος και αρχίζει να μιλά. Η φωνή που ακούγεται δεν είναι καν ανθρώπινη, αλλά μηχανική, παίζοντας αδιάκοπα αποσπάσματα της Βίβλου. Έτσι η θρησκευτική επιβολή περνά σε μια νέα εποχή, από την ωμή βία του 16ου αιώνα, στη βιομηχανία της πίστης του 20ου, και τώρα στη ρομποτική αποικιοκρατία του 21ου αιώνα.

Ἡ ἁμαρτία κάνει τόν ἄνθρωπο νά παραλογίζεται

Ἡ ἁμαρτία, ἡ ὑποταγή δηλ. στόν πειρασμό κάνει τόν ἄνθρωπο νά παραλογίζεται. Πώς σήμερα πολύ νέοι Ἕλληνες καί μικρά παιδιά ἀκόμα, λένε;

- Εἶμαι ἄθεος!

Αὐτό εἶναι μιά τρέλα! Ἐδῶ, ποτέ δέν μπορεῖς νά πεῖς γιά ἕνα πλαστικό ποτήρι, ἄν εἶσαι λογικός ἄνθρωπος, ὅτι ἔγινε μόνο του αὐτό τό πλαστικό ποτήρι μέσα σέ τρισεκατομμύρια χρόνια. Ὅτι μαζεύτηκαν τά μόρια τοῦ πλαστικοῦ, συναρμολογήθηκαν, πῆραν αὐτό τό σχῆμα καί φτιάξανε αὐτό τό ποτήρι καί μπῆκε καί νερό μέσα καί ἔγινε ἀπό μόνο του ὅλο αὐτό... Δέν εἶναι τρελό; Πού εἶναι κάτι ἁπλό.

Περί Ἄγχους

❈ Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σήμερα εἶναι γεμάτοι ἄγχος, γιατί ἀκριβῶς ἔχουν υἱοθετήσει τίς τρεῖς αὐτές ἄρρωστες ἀγάπες:

α) Πῶς νά κάνω χρήματα (φιλαργυρία)

β) πῶς νά ἔχω τήν ἀνάπαυση τοῦ σώματος, νά φάω, νά πιῶ, νά κοιμηθῶ (φιληδονία) καί