Πρωτ. Στέφανος ΣτεφόπουλοςΗ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΗΣ «ΑΡΠΑΓΗΣ»:Ο ΝΤΑΡΜΠΙ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΝΕΜΙΣΜΟΥ(Dispensationalism)Ο John Nelson Darby, Άγγλος ιεροκήρυκας του 19ου αιώνα, εισήγαγε την καινοφανή διδασκαλία μιας «μυστικής αρπαγής» της Εκκλησίας πριν από τη Μεγάλη Θλίψη, θεμελιώνοντας το σύστημα του Διανεμισμού (Dispensationalism*), που διέκρινε την ιστορία της σωτηρίας σε «οικονομίες».Στην καρδιά του ευαγγελικού χριστιανισμού, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα και διαδεδομένα δόγματα είναι αυτό της «Αρπαγής». Η ιδέα ότι οι πιστοί θα «αρπαχθούν» μυστηριωδώς στον ουρανό πριν από τη Μεγάλη Θλίψη, αφήνοντας πίσω ένα κόσμο σε χάος, έχει τροφοδοτήσει πλήθος βιβλίων, ταινιών και τηλεοπτικών σειρών, με πιο γνωστή τη σειρά “Left Behind”. Ωστόσο, αυτή η εντυπωσιακή θεωρία δεν είναι τόσο παλιά όσο νομίζουμε. Αντίθετα, οι ρίζες της βρίσκονται στον 19ο αιώνα, και ο «πατέρας» της είναι ένας Άγγλος ιεραπόστολος, ο John Nelson Darby.
Π.ΠαπαδημητρίουἜκανε κάποιος πρόσφατα μιὰ ὁμιλία μὲ τίτλο: «Φθάνει πιά μέ τά Λείψανα τῶν Ἁγίων πού κομίζουν οἱ Ἁγιορεῖτες στά πλοιάρια».Ἐμεῖς θὰ ἀπαντήσουμε, ὄχι δὲν φθάνει.Προσωπικὰ ἔτυχα (μὲ ἐνορία) σὲ τέτοιο πλοιάριο μιὰ φορὰ στὸν περίπλου τοῦ Ἁγίου Ὅρους, καὶ ἔφεραν οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες τὰ ἅγια λείψανα. Ὅταν ἀνεβήκανε στὸ πλοῖο οἱ Πατέρες, ὅλο τὸ καράβι γέμισε εὐωδία ἀπὸ τὰ ἅγια λείψανα, καὶ ἦταν τόσο ἔντονη, καὶ ἡ ὑποδοχὴ ἔγινε στὸ κατάστρωμα ὄχι στὸν κλειστὸ χῶρο!Σημ.. Δὲν ἔχω καμία σχέση μὲ τὰ πλοιάρια.Ὁ Ἅγιος Παΐσιος λέει: «– Γέροντα, ἡ ἁγία κάρα τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου εὐωδίαζε ἰδιαίτερα στὴν μνήμη του.
Δρ. Μιχαήλ Α. Βιδάλης *Σε μια εποχή όπου η πληροφορία ρέει ελεύθερα μέσω του διαδικτύου και οι πολίτες έχουν πρόσβαση σε εναλλακτικές πηγές ειδήσεων, παρατηρείται ένα παγκόσμιο φαινόμενο αφύπνισης και αντίστασης στις αυταρχικές πολιτικές που επιβάλλονται από κυβερνήσεις χωρίς την πραγματική συναίνεση των πολιτών. Από την Ευρώπη έως την Ωκεανία, από τη Βόρεια Αμερική έως την Ασία, οι άνθρωποι αρχίζουν να αμφισβητούν τη νομιμότητα αποφάσεων που λαμβάνονται «για αυτούς, χωρίς αυτούς».Το Νέο Τοπίο της Δημοκρατικής ΑμφισβήτησηςΗ Κρίση της Αντιπροσωπευτικής ΔημοκρατίαςΗ παραδοσιακή αντιπροσωπευτική δημοκρατία φαίνεται να αντιμετωπίζει μια βαθιά κρίση νομιμότητας. Οι πολίτες παρατηρούν ότι οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι τους συχνά δεν εκπροσωπούν τις πραγματικές τους επιθυμίες και ανάγκες, αλλά φαίνεται να υπηρετούν άλλα συμφέροντα. Αυτή η αποξένωση μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων έχει οδηγήσει σε μια σταδιακή διάβρωση της εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς.Η Επιρροή των Υπερεθνικών ΟργανισμώνΈνα από τα κεντρικά ζητήματα που προβληματίζουν τους πολίτες είναι η αυξανόμενη επιρροή υπερεθνικών οργανισμών και μη κυβερνητικών οργανώσεων στη διαμόρφωση των εθνικών πολιτικών. Οργανισμοί όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και άλλες διεθνείς οντότητες φαίνεται να ασκούν σημαντική επιρροή στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή απλών ανθρώπων.
«Είπε ο Θεός στον Αβραάμ (δηλαδή στον «περάτη*»). “Φύγε από την πατρίδα σου και από τους συγγενείς σου και από το πατρικό σου σπίτι, και πήγαινε σε γη που θα σου δείξω, γη όπου ρέει μέλι και γάλα”(Γεν. 12, 1). Λέει και τώρα ο Θεός με υψηλότερο νόημα στο νου όπου έγινε περάτης και διαβαίνει από τα αισθητά στα νοητά. «Εγκατέλειψε την αίσθησή σου και όλα τα αισθητά και γενικά όλο τον ορατό κόσμο, και έλα σε γη που θα σου δείξω». Αυτό μοιάζει κάπως μ’ εκείνο που λέει ο Κύριος (Μαρκ. 10, 21) : «Πούλησε τα υπάρχοντά σου και δώσε τα στους φτωχούς και πάρε το σταυρό σου, δηλαδή σταυρώσου για την αίσθηση και τα αισθητά και όλο τον κόσμο, και έλα ακολούθησέ με καθώς ανεβαίνω προς τον Πατέρα, όχι βέβαια χωρίς το ηγεμονικό Πνεύμα». Γιατί εκεί λέει «είπε ο Θεός στον Άβραμ», είπε δηλαδή ο Πατέρας μέσω του Λόγου, ήγουν του Υιού. Και παρακάτω λέει «Κι έλα σε γη που θα σου δείξω».Αλλά συνήθως δείχνει κανείς με το δάχτυλο. Και δάκτυλος Θεού ονομάζεται το Πνεύμα του Θεού, σύμφωνα με το στίχο : «Αν εγώ βγάζω τα δαιμόνια με δάκτυλο Θεού» (Λουκ. 11, 20), που αλλού το λέει «με Πνεύμα Θεού»(Ματθ. 12, 28). Έτσι έλεγαν και οι σοφοί των Αιγυπτίων : «Τούτο είναι δάκτυλος Θεού» (Εξ. 8, 15), αποκαλώντας έτσι την πνευματική ενέργεια. «Σε γη που θα σου δείξω»· σαν να έλεγε, σε γη όπου θα σε οδηγήσω με τον Λόγο και το Πνεύμα μου. «Σε γη όπου ρέει μέλι και γάλα»· αυτή είναι η κατανόηση και ορθή επίγνωση του Θεού, στην οποία δεν μπορεί να φτάσει ο νους με άλλο τρόπο, αν δεν φωταγωγείται και δεν καταυγάζεται από την έλλαμψη του ζωοποιού Πνεύματος, η οποία έρχεται γαλήνια μέσω του Υιού.
Η Επαρχιακή Σύνοδος της 13ης Σεπτεμβρίου στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη……«Ενέκρινε την «Πολιτική» (Policy) παροχής αδείας εισόδου σε πιστοποιημένους «σκύλους υπηρεσίας» (Service Dogs) σε όλους τους Ι. Ναούς, ως πρώτο βήμα ώστε οι ναοί μας να είναι προσβάσιμοι σε όλους τους πιστούς, οι οποίοι πάσχουν από κάποια μορφή φυσικής αναπηρίας.»[1]Η ανίερη σύνοδος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής με πρωτεργάτη τον Λυκοπροκαθήμενο Ελπιδοφόρο αποφάσισε ότι έφτασε η ώρα να εισέρχονται στους Ναούς τα «ξαδέλφια» τους οι σκύλοι, συντόμως και τα «αδέλφια» τους οι λύκοι, για να μην υπάρχει καμμία αμφιβολία με ποιους έχουμε να κάνουμε. Οι λυκοποιμένες προχωρούνε ταχύτατα το σχέδιο αποϊεροποίησης των Ιερών Ναών, οι οποίοι όλο και περισσότερο βλέπουμε να μετατρέπονται σε μουσεία και θέατρα, σύντομα και σε ζωολογικούς κήπους. Και όπως πάντα η δικαιολογία είναι η ίδια…. «η πολλή αγάπη τους για τον άνθρωπο», η οποία όμως δεν έχει καθόλου πνευματικές βάσεις, αλλά κοσμικά κριτήρια που κρατάνε σαν βαρίδια χαμηλά τον άνθρωπο και την προοπτική σωτηρίας του. Εάν μάλιστα λάβουμε υπόψη το όραμα των μετανθρωπιστών φίλων τους να εξισώσουν τα ζώα με τον άνθρωπο, αυτά τα βαρίδια αποκτούνε μία επιπλέον σημασία.Για να το εξηγήσουμε περαιτέρω θα επικαλεσθούμε τον δολοφονημένο Τσάρλι Κέρκ, ο οποίος, αν και Ευαγγελικός, όταν ερωτήθηκε γιατί περισσότεροι Αμερικανοί μεταστρέφονται στην Ορθοδοξία και όχι στους Ευαγγελικούς, εκείνος είπε:
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης ις΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. α΄ 1-9).
Εφ. 1,1 Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν Ἐφέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·
Εφ. 1,1 Εγώ ο Παύλος, απόστολος του Ιησού Χριστού, με το θέλημα του Θεού και Πατρός, στους Χριστιανούς, οι οποίοι ευρίσκονται εις την Εφεσον και αγιάζονται με την θείαν χάριν και έχουν πιστεύσει στον Ιησούν Χριστόν·
Ο ΛΑΛΙΣΤΑΤΟΣ καὶ «ἀγαπησιάρης» παπικὸς «ἀρχιεπίσκοπος» Νικόλαος Πρίντεζης, ἐνοχλημένος ἀπὸ τὶς ὀρθόδοξες ὁμολογητικὲς φωνές, δημοσίευσε «βαρυσήμαντο» ἄρθρο του μὲ τίτλο: «Ἁπλὰ καὶ ταπεινά», γιὰ νὰ «ἀποδείξει» τήν… ἁπλότητα καὶ ταπεινότητα τοῦ Παπισμοῦ! Τὸ ἀντιαιρετικὸ Γραφεῖο τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς απάντησε στο άρθρο του , ἐπισημαίνοντας: «Τόσο ἡ ἁπλότητα, ὅσο κυρίως ἡ ταπεινότητα εἶναι ἔννοιες ἀπόλυτα ἀσύμβατες μὲ τὸν Παπισμό. Ἂν ἤθελε πραγματικὰ νὰ τὸ διαπιστώσει, ἂς εἶχε μελετήσει τὸ παρελθὸν καὶ τὸ παρὸν τῆς “ἐκκλησίας” του, τὴν χλιδὴ καὶ τὴν παπικὴ ἀλαζονεία, ἡ ὁποία ἀναγάγει τὸν “Πάπα” σὲ ἐπὶ γῆς “θεό”.
Λέει ὁ Ἅγιος Μάξιμος, ὅτι ἡ κατάκριση εἶναι φοβερό ἁμάρτημα, γιατί ὁ Θεός - Πατέρας δέν κρίνει κανέναν, τό λέει τό Εὐαγγέλιο: "πᾶσαν τήν κρίσιν δέδωκε τῷ υἱῷ" (Ἰωάν. 5,22). Ὅλη τήν Κρίση τήν ἔχει δώσει στόν Υἱό, στόν Χριστό. Δέν θά μᾶς κρίνει ὁ Πατέρας, ὁ Χριστός θά μᾶς κρίνει.
